Wejscie w życie: 25 maja 2003
Ostatnia Zmiana: 19 września 2020
art. 1.
więcej
dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470, 471 i 1087), zwanych dalej „drogami”, a także
organy właściwe w tych sprawach.
2. W odniesieniu do dróg innych niż zarządzane przez Generalnego Dyrektora
Dróg Krajowych i Autostrad uprawnienia, obowiązki i zadania Generalnego Dyrektora
Dróg Krajowych i Autostrad wynikające z niniejszej ustawy wykonuje właściwy
zarządca drogi.
3. Uprawnienia, obowiązki i zadania Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych
i Autostrad lub Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad stosuje się
odpowiednio do drogowej spółki specjalnego przeznaczenia, z tym że spółce tej
przysługuje prawo nieodpłatnego użytkowania w stosunku do nieruchomości nabytych
w trybie ustawy lub przejętych od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.
art. 2.
więcej
art. 3.
więcej
art. 4.
więcej
art. 5.
więcej
art. 6.
więcej
art. 7.
więcej
art. 8.
więcej
art. 9.
więcej
art. 10.
więcej
art. 11.
więcej
Art. 11a. 1. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo
wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu
do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.
2. W przypadku inwestycji drogowej realizowanej na obszarze dwóch lub więcej
województw albo powiatów, decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
na wniosek właściwego zarządcy drogi wydaje odpowiednio wojewoda albo starosta,
na którego obszarze właściwości znajduje się największa część powierzchni
przeznaczonej na realizację inwestycji drogowej.
2a. Wojewoda albo starosta wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej dla inwestycji objętej wnioskiem właściwego zarządcy drogi, w tym dla
wszystkich elementów, o których mowa w art. 11f ust. 1.
3. Decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydaje się w terminie
90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.
4. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej może być wydana po
uprzednim przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
jeżeli jest ona wymagane przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r.
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2020 r.
poz. 283, 284, 322 i 471).
Art. 11b. 1. Właściwy zarządca drogi składa wniosek o wydanie decyzji
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej po uzyskaniu opinii właściwych
miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
1a. Wniosek o wydanie opinii, o której mowa w ust. 1, zawiera elementy,
o których mowa w art. 11d ust. 1 pkt 1, 2 i 4.
2. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia
zwrócenia się przez właściwego zarządcę drogi o jej wyrażenie, traktuje się jako brak
zastrzeżeń do wniosku.
Art. 11c. Do postępowania w sprawach dotyczących wydania decyzji
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy.
Art. 11d. 1. Wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej zawiera w szczególności:
1) mapę w skali co najmniej 1:5000 przedstawiającą proponowany przebieg drogi,
z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych, oraz istniejące
uzbrojenie terenu;
2) analizę powiązania drogi z innymi drogami publicznymi;
3) mapy zawierające projekty podziału nieruchomości, sporządzone zgodnie
z odrębnymi przepisami;
3a) określenie nieruchomości lub ich części, które planowane są do przejęcia na rzecz
Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego;
3b) określenie nieruchomości lub ich części, z których korzystanie będzie ograniczone;
4) określenie zmian w dotychczasowej infrastrukturze zagospodarowania terenu;
5) trzy egzemplarze projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu
architektoniczno-budowlanego wraz z zaświadczeniem, o którym mowa
w art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019
r. poz. 1186, z późn. zm.), aktualnym na dzień pracowania projektu;
6) (uchylony)
7) (uchylony)
7a) w przypadku transeuropejskiej sieci drogowej:
a) wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w art. 24l
ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
b) uzasadnienie zarządcy drogi, o którym mowa w art. 24l ust. 4 ustawy z dnia
21 marca 1985 r. o drogach publicznych;
8) opinie:
a) ministra właściwego do spraw zdrowia – w odniesieniu do inwestycji
lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami,
b) dyrektora właściwego urzędu morskiego – w odniesieniu do obszarów pasa
technicznego, pasa ochronnego, morskich portów i przystani,
c) właściwego organu nadzoru górniczego – w odniesieniu do terenów górniczych,
d) dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie – w odniesieniu do inwestycji
obejmujących wykonanie urządzeń wodnych oraz w odniesieniu do
wykonywania obiektów budowlanych lub robót na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią,
e) dyrektora właściwej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych –
w odniesieniu do gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa,
będących w zarządzie Lasów Państwowych,
f) właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków – w odniesieniu do
dóbr kultury chronionych na podstawie odrębnych przepisów,
g) właściwego zarządcy infrastruktury kolejowej – w odniesieniu do linii kolejowej,
ga) podmiotu zarządzającego w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o
portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2020 r. poz. 998 i 1086) – w
odniesieniu do obszaru portu lub przystani morskiej,
h) innych organów wymaganych przepisami szczególnymi;
9) wymagane przepisami odrębnymi decyzje administracyjne.
2. Właściwy organ wydaje opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 8, na wniosek
właściwego zarządcy drogi, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania
wniosku o wydanie opinii. Niewydanie opinii w tym terminie traktuje się jako brak
zastrzeżeń do wniosku.
3. Opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 8, zastępują uzgodnienia, pozwolenia,
opinie bądź stanowiska właściwych organów wymagane odrębnymi przepisami.
4. Jeżeli realizacja inwestycji drogowej wymaga zgody wodnoprawnej,
odpowiednio Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie albo minister właściwy
do spraw gospodarki wodnej udzielają tej zgody w terminie nie dłuższym niż 30 dni
od dnia złożenia wniosku o jej wydanie. W sprawach dotyczących zgody
wodnoprawnej nie stosuje się art. 396 ust. 1 pkt 7, art. 407 ust. 2 pkt 3 oraz art. 422 pkt
3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2020 r. poz. 310, 284, 695, 782 i 875). Dla ustalenia stanu prawnego nieruchomości, o których mowa w art. 409 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, siedziby i adresy
właścicieli tych nieruchomości określa się według katastru nieruchomości.
5. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta
w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wysyłają zawiadomienie o wszczęciu
postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej wnioskodawcy, właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości
objętych wnioskiem o wydanie tej decyzji na adres wskazany w katastrze
nieruchomości, a w przypadku, o którym mowa w art. 11a ust. 2, wojewodom albo
starostom, na których obszarze właściwości znajdują się nieruchomości lub ich części
objęte wnioskiem o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej,
oraz zawiadamiają pozostałe strony w drodze obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie
wojewódzkim lub starostwie powiatowym, a także w urzędach gmin właściwych ze
względu na przebieg drogi, w urzędowych publikatorach teleinformatycznych –
Biuletynie Informacji Publicznej tych urzędów i w prasie lokalnej. Doręczenie
zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne.
6. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, zawiera w szczególności:
1) oznaczenie nieruchomości lub ich części, objętych wnioskiem o wydanie decyzji
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, według katastru nieruchomości;
2) informację o terminie i miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z aktami sprawy.
7. W przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym wojewoda
w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg
powiatowych i gminnych wysyłają zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, jedynie wnioskodawcy.
8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio, jeżeli właściciel lub użytkownik
wieczysty nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku.
9. Z dniem zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5, nieruchomości stanowiące
własność Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego, objęte wnioskiem
o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, nie mogą być
przedmiotem obrotu w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami.
10. Czynność prawna dokonana z naruszeniem zakazu, o którym mowa w ust. 9, jest nieważna.
Art. 11e. Nie można uzależniać zezwolenia na realizację inwestycji drogowej od
spełnienia świadczeń lub warunków nieprzewidzianych obowiązującymi przepisami.
Art. 11f. 1. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera
w szczególności:
1) wymagania dotyczące powiązania drogi z innymi drogami publicznymi,
z określeniem ich kategorii;
2) określenie linii rozgraniczających teren, w tym określenie granic pasów
drogowych innych dróg publicznych w przypadku gdy wniosek, o którym mowa
w art. 11d, zawiera określenie granic tych pasów;
3) warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska, ochrony zabytków i dóbr
kultury współczesnej oraz potrzeb obronności państwa;
4) wymagania dotyczące ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich;
5) zatwierdzenie podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 12 ust. 1;
6) oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które
stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu
terytorialnego;
7) zatwierdzenie projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu
architektoniczno-budowlanego;
8) w razie potrzeby inne ustalenia dotyczące:
a) określenia szczególnych warunków zabezpieczenia terenu budowy
i prowadzenia robót budowlanych,
b) określenia obowiązku budowy i okresu użytkowania tymczasowych
obiektów budowlanych,
c) określenia obowiązku i terminów rozbiórki istniejących obiektów
budowlanych nieprzewidzianych do dalszego użytkowania oraz
tymczasowych obiektów budowlanych,
d) określenia szczegółowych wymagań dotyczących nadzoru na budowie,
e) obowiązku budowy lub przebudowy sieci uzbrojenia terenu,
f) obowiązku budowy lub przebudowy urządzeń wodnych lub urządzeń
melioracji wodnych szczegółowych,
g) obowiązku budowy lub przebudowy innych dróg publicznych,
h) obowiązku budowy lub przebudowy zjazdów,
i) określenia ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości dla realizacji
obowiązków, o których mowa w lit. b, c oraz e–h,
j) zezwolenia na wykonanie obowiązków, o których mowa w lit. b, c oraz e–h.
2. Do ograniczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. i, przepisy art. 124 ust. 4–7
i art. 124a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.
z 2020 r. poz. 65, 284, 471 i 782) stosuje się odpowiednio.
2a. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanowi podstawę do
przekazania wybudowanych i oddanych do użytkowania dróg, o których mowa
w art. 11f ust. 1 pkt 8 lit. g, właściwym zarządcom dróg.
3. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta
w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych doręczają decyzję o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej wnioskodawcy oraz zawiadamiają o jej wydaniu
pozostałe strony w drodze obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie wojewódzkim lub
starostwie powiatowym oraz w urzędach gmin właściwych ze względu na przebieg
drogi, w urzędowych publikatorach teleinformatycznych – Biuletynie Informacji
Publicznej tych urzędów, a także w prasie lokalnej. Ponadto wysyłają zawiadomienie
o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dotychczasowemu
właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu na adres wskazany w katastrze
nieruchomości. W przypadku, o którym mowa w art. 11a ust. 2, zawiadomienie to
wysyła się wojewodom albo starostom, na których obszarze właściwości znajdują się
nieruchomości lub ich części objęte wnioskiem o wydanie tej decyzji. Doręczenie
zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne.
4. Zawiadomienie o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej zawiera informację o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z treścią decyzji.
5. Przepisu ust. 3 zdanie drugie nie stosuje się w przypadku nieruchomości
o nieuregulowanym stanie prawnym oraz w sytuacji, gdy właściciel lub użytkownik
wieczysty nieruchomości nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku.
6. Przepisy ust. 3–5 stosuje się odpowiednio do doręczania i zawiadamiania stron
o decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydanej przez organ drugiej instancji.
7. Do zawiadamiania stron o wszczęciu postępowania oraz doręczeń decyzji oraz
postanowień w sprawie uchylenia, zmiany, wznowienia lub stwierdzenia nieważności lub wygaśnięcia decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, od których służy stronom zażalenie, odwołanie, wniosek o ponowne rozpatrzenie lub skarga do
sądu administracyjnego, wydawanych w toku postępowania przez organ pierwszej
i drugiej instancji, stosuje się przepisy ust. 3–5, z wyłączeniem obowiązku
zawiadamiania w drodze obwieszczenia w prasie lokalnej.
8. Do zmiany decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stosuje się
odpowiednio przepis art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego,
z zastrzeżeniem, że zgodę wyraża wyłącznie strona, która złożyła wniosek o wydanie
decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.
Art. 11g. 1. Od decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stronie
służy odwołanie do organu wyższego stopnia, którym jest:
1) wojewoda w przypadku wydania decyzji przez starostę;
2) minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa w przypadku wydania decyzji przez wojewodę.
2. Odwołanie strony od decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
rozpatruje się w terminie 30 dni, a skargę do sądu administracyjnego w terminie dwóch miesięcy.
3. W postępowaniu przed organem odwoławczym oraz przed sądem
administracyjnym nie można uchylić decyzji w całości ani stwierdzić jej nieważności,
gdy wadą dotknięta jest tylko część decyzji dotycząca odcinka drogi, nieruchomości, działki.
Art. 11h. 1. W przypadku gdy właściwy organ nie wyda decyzji o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie
takiej decyzji, organ wyższego stopnia wymierza temu organowi, w drodze
postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę w wysokości 500 zł za każdy dzień
zwłoki. Wpływy z kar stanowią dochód budżetu państwa.
2. Karę uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym
mowa w ust. 1. W przypadku nieuiszczenia kary, o której mowa w ust. 1, podlega ona
ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3. Do terminu, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się terminów przewidzianych
w przepisach prawa do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Art. 11i. 1. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji
drogowej nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, z wyjątkiem art. 28 ust. 2.
2. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie
stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisów
ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 802 i 1086).
Art. 11j. Do nieruchomości stanowiących rodzinne ogrody działkowe objętych
decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów
art. 18–24 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych
(Dz. U. z 2017 r. poz. 2176 oraz z 2020 r. poz. 471).
art. 12.
więcej
się podział nieruchomości.
2. Linie rozgraniczające teren, w tym granice pasów drogowych, ustalone decyzją
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanowią linie podziału nieruchomości.
3. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanowi podstawę do
dokonania wpisów w księdze wieczystej i w katastrze nieruchomości.
4. Nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:
1) własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2) własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do
dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych
– z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
4a. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których
mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej.
4b. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 30 dni od
dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
4c. Jeżeli na nieruchomości lub prawie użytkowania wieczystego tej
nieruchomości zostały ustanowione ograniczone prawa rzeczowe z dniem, w którym
decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna, prawa te wygasają.
4d. Jeżeli przeznaczona na pasy drogowe nieruchomość gruntowa stanowiąca
własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego została oddana
w użytkowanie wieczyste, użytkowanie to wygasa z dniem, w którym decyzja
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
4e. Przepis ust. 4d stosuje się odpowiednio do użytkowania wieczystego
nabytego w sposób inny niż w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
4f. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje
dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym
nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.
4g. Jeżeli decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nadany został
rygor natychmiastowej wykonalności, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania
wydaje się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności.
5. Do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa
w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami,
z zastrzeżeniem art. 18.
5a. Na wniosek osoby uprawnionej do otrzymania odszkodowania, za
nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wypłaca się zaliczkę w wysokości 70%
odszkodowania ustalonego przez organ pierwszej instancji w decyzji ustalającej
wysokość odszkodowania, o której mowa w ust. 4g. Wypłata zaliczki następuje
jednorazowo w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
5b. Osoba, której wypłacono zaliczkę, lub jej spadkobiercy są obowiązani do
zwrotu zaliczki po jej waloryzacji na dzień zwrotu, jeżeli decyzja o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej została zmieniona, uchylona w całości lub w części
dotyczącej tej osoby, lub stwierdzono jej nieważność.
6. Nieruchomości, o których mowa w ust. 4, mogą być użytkowane nieodpłatnie
przez dotychczasowych właścicieli lub użytkowników wieczystych do upływu
terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 2.
7. Jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub gospodarczy Skarb Państwa
albo jednostka samorządu terytorialnego mogą zrzec się w całości lub w części
odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, w formie pisemnej pod
rygorem nieważności. Oświadczenie to składa się do organu, o którym mowa w ust. 4a.
8. W przypadku zrzeczenia się odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4:
1) przed wszczęciem postępowania ustalającego wysokość odszkodowania –
postępowania nie wszczyna się;
2) w trakcie postępowania ustalającego wysokość odszkodowania – postępowanie umarza się;
3) po wydaniu decyzji ustalającej wysokość odszkodowania – decyzję wygasza się.
art. 13.
więcej
2. Właściwy zarządca drogi może nabywać w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa,
województwa, powiatu albo gminy, nieruchomości, w tym lokale mieszkalne, poza
pasami drogowymi w celu dokonania ich zamiany na nieruchomości położone
w pasach drogowych lub wydzielania ich w tych pasach w postępowaniu scaleniowo-wymiennym.
3. W przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4, jeżeli przejęta jest część
nieruchomości, a pozostała część nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na
dotychczasowe cele, właściwy zarządca drogi jest obowiązany do nabycia, na wniosek
właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, w imieniu i na rzecz Skarbu
Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego tej części nieruchomości.
art. 14.
więcej
art. 15.
więcej
art. 16.
więcej
2. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej określa termin
odpowiednio wydania nieruchomości lub wydania nieruchomości i opróżnienia lokali
oraz innych pomieszczeń. Termin ten nie może być krótszy niż 120 dni od dnia,
w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
3. Do egzekucji obowiązków wynikających z decyzji o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji. Egzekucję obowiązku wynikającego z decyzji o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej przeprowadza się w terminie 30 dni od dnia otrzymania
wniosku właściwego zarządcy drogi.
art. 17.
więcej
starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych nadają decyzji o zezwoleniu
na realizację inwestycji drogowej rygor natychmiastowej wykonalności na wniosek
właściwego zarządcy drogi, uzasadniony interesem społecznym lub gospodarczym.
2. (uchylony)
3. Decyzja, o której mowa w ust. 1:
1) (uchylony)
2) zobowiązuje do niezwłocznego wydania nieruchomości, opróżnienia lokali
i innych pomieszczeń;
3) uprawnia do faktycznego objęcia nieruchomości w posiadanie przez właściwego
zarządcę drogi;
4) uprawnia do rozpoczęcia robót budowlanych;
5) uprawnia do wydania przez właściwy organ dziennika budowy.
4. W przypadku gdy decyzja, o której mowa w ust. 1, dotyczy nieruchomości
zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo budynkiem, w którym został
wyodrębniony lokal mieszkalny, właściwy zarządca drogi jest obowiązany, w terminie
faktycznego objęcia nieruchomości w posiadanie, do wskazania lokalu zamiennego,
z zastrzeżeniem ust. 4a.
4a. W przypadku gdy faktyczne objęcie nieruchomości w posiadanie następuje po
upływie terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 2, właściwy zarządca drogi nie ma
obowiązku do wskazania lokalu zamiennego.
4b. Osoba, której wskazano lokal zamienny, jest obowiązana do jego opróżnienia
najpóźniej w dniu upływu terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 2.
5. Do egzekucji obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa w ust. 1,
stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Egzekucję
obowiązku wynikającego z tej decyzji przeprowadza się w terminie 30 dni od dnia
otrzymania wniosku właściwego zarządcy drogi.
art. 18.
więcej
według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym
następuje ustalenie wysokości odszkodowania.
1a. Jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 12 ust. 4, lub na prawie
użytkowania wieczystego tych nieruchomości są ustanowione ograniczone prawa
rzeczowe, wysokość odszkodowania przysługującego dotychczasowemu
właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zmniejsza się o kwotę równą wartości tych praw.
1b. Suma wysokości odszkodowania przysługującego dotychczasowemu
właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu, z wyłączeniem kwot, o których mowa
w ust. 1e i 1f, i wysokości odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw
rzeczowych ustanowionych na tej nieruchomości lub na prawie użytkowania
wieczystego nie może przekroczyć wartości nieruchomości lub wartości prawa
użytkowania wieczystego.
1c. Jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 12 ust. 4, lub na prawie
użytkowania wieczystego tych nieruchomości jest ustanowiona hipoteka, wysokość
odszkodowania z tytułu wygaśnięcia hipoteki ustala się w wysokości świadczenia
głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, wraz z odsetkami zabezpieczonymi
tą hipoteką. Odszkodowanie to podlega zaliczeniu na spłatę świadczenia głównego
wierzytelności zabezpieczonej hipoteką wraz z odsetkami.
1d. Kwotę odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw rzeczowych
ustaloną na dzień, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się osobom, którym te prawa przysługiwały.
1e. W przypadku, w którym dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty
nieruchomości objętej decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
odpowiednio wyda tę nieruchomość lub wyda nieruchomość i opróżni lokal oraz inne
pomieszczenia niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 30 dni od dnia:
1) doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji, o której mowa w art. 17,
2) doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności albo
3) w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna
– wysokość odszkodowania powiększa się o kwotę równą 5% wartości nieruchomości
lub wartości prawa użytkowania wieczystego.
1f. W przypadku gdy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
dotyczy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo budynkiem,
w którym został wyodrębniony lokal mieszkalny, wysokość odszkodowania, o którym
mowa w ust. 1, przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi
wieczystemu zamieszkałemu w tym budynku albo lokalu, powiększa się o kwotę
10 000 zł w odniesieniu do tej nieruchomości.
1g. W przypadku gdy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
dotyczy rodzinnych ogrodów działkowych ustanowionych zgodnie z ustawą z dnia
13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych, podmiot, w którego interesie
nastąpi likwidacja rodzinnego ogrodu działkowego lub jego części, zobowiązany jest:
1) wypłacić działkowcom – odszkodowanie za stanowiące ich własność nasadzenia,
urządzenia i obiekty znajdujące się na działkach;
2) wypłacić stowarzyszeniu ogrodowemu – odszkodowanie za stanowiące jego
własność urządzenia, budynki i budowle rodzinnego ogrodu działkowego
przeznaczone do wspólnego korzystania przez użytkujących działki i służące do
zapewnienia funkcjonowania ogrodu;
3) zapewnić grunty zastępcze na odtworzenie rodzinnego ogrodu działkowego.
1h. Obowiązki wynikające z ust. 1g ustalane są w decyzji wydanej przez organ,
o którym mowa w art. 12 ust. 4a.
1i. W przypadku, o którym mowa w ust. 1c, podmiot na rzecz którego
ustanowiona została hipoteka, na żądanie organu, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ma
obowiązek udzielenia informacji o wysokości świadczenia głównego wierzytelności
zabezpieczonej hipoteką wraz z odsetkami zabezpieczonymi tą hipoteką.
1j. W przypadku gdy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
dotyczy nieruchomości zarządzanej przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy
Państwowe, zwane dalej „Lasami Państwowymi”, na podstawie ustawy z dnia
28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2020 r. poz. 6 i 148), wysokość przysługującego
odszkodowania zmniejsza się o kwotę równą wartości drewna pozyskanego z wycinki
drzew i krzewów, o której mowa w art. 20b ust. 2.
2. (uchylony)
3. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega waloryzacji na dzień
wypłaty, według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonych
nieruchomości.
Art. 18a. (uchylony).
art. 19.
więcej
przeznaczonej na pas drogowy, stanowiącej własność Skarbu Państwa albo jednostki
samorządu terytorialnego, z wyjątkiem przypadków, gdy trwały zarząd jest
ustanowiony na rzecz właściwego zarządcy albo zarządu drogi, następuje z mocy
prawa, z dniem w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała
się ostateczna.
2. Jeżeli przeznaczona na pasy drogowe nieruchomość stanowiąca własność
Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego została uprzednio
wydzierżawiona, wynajęta lub użyczona, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej stanowi podstawę do wypowiedzenia przez właściwego zarządcę drogi
umowy dzierżawy, najmu lub użyczenia ze skutkiem natychmiastowym. Za straty
poniesione na skutek rozwiązania umowy przysługuje odszkodowanie.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
art. 20.
więcej
zarząd drogi otrzymują z mocy prawa, nieodpłatnie, w trwały zarząd odpowiednio
nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu
terytorialnego, z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej dotycząca tych nieruchomości stała się ostateczna.
2. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad albo właściwy zarząd drogi
otrzymują z mocy prawa, nieodpłatnie, w trwały zarząd odpowiednio nieruchomości
stanowiące własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego,
o których mowa w art. 19, odpowiednio z dniem wygaśnięcia trwałego zarządu albo
rozwiązania umów: dzierżawy, najmu lub użyczenia.
3. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad albo właściwy zarząd drogi
otrzymują z mocy prawa, nieodpłatnie, w trwały zarząd odpowiednio nieruchomości
nabyte na własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego na cele budowy dróg, z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
4. Ustanowienie trwałego zarządu, o którym mowa w ust. 1 i 2, stwierdzają
wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta
w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych w drodze decyzji.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 4, stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.
6. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad oraz zarząd drogi są
zwolnione z opłat rocznych z tytułu trwałego zarządu za nieruchomości, o których
mowa w ust. 1–3, także w przypadku odpłatnego udostępnienia tych nieruchomości
koncesjonariuszom lub innym podmiotom realizującym zadania w zakresie inwestycji
drogowych, w tym prac budowlanych i utrzymaniowych.
Art. 20a. 1. W przypadku gdy inwestycja drogowa wymaga przejścia przez
tereny wód płynących bądź tereny linii kolejowej, właściwy zarządca drogi jest
uprawniony do nieodpłatnego zajęcia tego terenu na czas realizacji tej inwestycji.
2. Właściwy zarządca drogi nie później niż w terminie 30 dni przed planowanym
zajęciem terenu, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia w drodze pisemnego porozumienia
z zarządcą infrastruktury kolejowej lub z odpowiednimi podmiotami, o których mowa
w art. 212 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, zakres, warunki
i termin zajęcia tego terenu.
3. W przypadku gdy decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, porozumienie, o którym mowa
w ust. 2, zawiera się niezwłocznie.
4. Za szkody powstałe w wyniku działań, o których mowa w ust. 1, przysługuje
odszkodowanie ustalane na zasadach wynikających z Kodeksu cywilnego.
5. Do zapłaty odszkodowania, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany
właściwy zarządca drogi.
Art. 20b. 1. Lasy Państwowe, zarządzające nieruchomościami, o których mowa
w art. 11f ust. 1 pkt 6, na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, są
obowiązane do dokonania nieodpłatnie wycinki drzew i krzewów oraz ich uprzątnięcia
w terminie ustalonym w odrębnym porozumieniu między Lasami Państwowymi
a właściwym zarządcą drogi.
2. Drewno pozyskane z wycinki drzew i krzewów, o której mowa w ust. 1, staje
się nieodpłatnie własnością Lasów Państwowych.
3. Koszty wycinki drzew i krzewów w wieku do 20 lat oraz ich uprzątnięcia
ponosi właściwy zarządca drogi.
art. 21.
więcej
realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
2. Do usuwania drzew i krzewów znajdujących się na nieruchomościach objętych
decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, z wyjątkiem drzew i krzewów
usuwanych z nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków, nie stosuje się przepisów
o ochronie przyrody w zakresie obowiązku uzyskiwania zezwoleń na ich usunięcie
oraz opłat z tym związanych.
Art. 21a. 1. W przypadku gdy inwestycja drogowa w zakresie drogi krajowej
wymaga wykonania prac przygotowawczych polegających na wycince drzew
i krzewów, przeprowadzenia badań archeologicznych lub geologicznych, a także
przeprowadzenia kompensacji przyrodniczej na nieruchomościach stanowiących
własność Skarbu Państwa, zarządzanych przez Lasy Państwowe zgodnie z ustawą
z dnia 28 września 1991 r. o lasach, decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach
uprawnia do nieodpłatnego wejścia na teren, na którym jest przewidywana realizacja
inwestycji, celem wykonania tych prac.
2. W zakresie wycinki drzew i krzewów stosuje się odpowiednio przepisy
art. 20b i art. 21.
art. 22.
więcej
finansowane są na podstawie przepisów o finansowaniu infrastruktury transportu
lądowego, przepisów o drogach publicznych oraz przepisów o autostradach płatnych
oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.
2. Zwalnia się z podatku od nieruchomości grunty i budynki wchodzące w skład
nieruchomości przeznaczonych na budowę dróg publicznych, nabytych, po dniu
1 stycznia 2007 r., odpowiednio na własność lub w trwały zarząd:
1) Skarbu Państwa oraz przekazanych Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad,
2) właściwych jednostek samorządu terytorialnego
– w trybie określonym w niniejszym rozdziale, od pierwszego dnia miesiąca
następującego po miesiącu w którym nastąpiło nabycie, nie dłużej niż przez okres 5 lat
w odniesieniu do gruntów i 1 roku w odniesieniu do budynków.
art. 23.
więcej
przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.
art. 24.
więcej
art. 25.
więcej
art. 26.
więcej
art. 27.
więcej
art. 28.
więcej
art. 29.
więcej
art. 30.
więcej
art. 31.
więcej
realizację inwestycji drogowej, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji
został złożony po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna,
a inwestor rozpoczął budowę drogi. Art. 158 § 2 Kodeksu postępowania
administracyjnego stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, sąd
administracyjny po upływie 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy drogi może stwierdzić
jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wyszczególnionych w art. 145 lub
156 Kodeksu postępowania administracyjnego.
3. (uchylony)
art. 32.
więcej
z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.
2. W przypadku decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydanej
dla drogi posiadającej co najmniej dwie jezdnie, przy czym każdą z nich przeznaczoną dla jednego kierunku ruchu, właściwy organ nadzoru budowlanego, na wniosek
inwestora, wydaje decyzję o pozwoleniu na użytkowanie w odniesieniu do jezdni lub
odcinka drogi, na których zakończono budowę.
3. Właściwy organ nadzoru budowlanego może wydać decyzję o pozwoleniu na
użytkowanie drogi, jezdni lub odcinka drogi, pomimo niespełniania wymagań ochrony
środowiska, o których mowa w art. 76 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. –
Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219), jeżeli stwierdzi, że zostały
spełnione warunki określone w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane. Przepisów art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane
i art. 59e tej ustawy, w zakresie dotyczącym posiadania przez przeprowadzającego
kontrolę statusu osoby zatrudnionej we właściwym organie nadzoru budowlanego, oraz
art. 76 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, nie
stosuje się.
4. W decyzji, o której mowa w ust. 3, właściwy organ nadzoru budowlanego
określa termin wykonania pozostałej części robót wykończeniowych lub innych robót
budowlanych i spełnienia wymagań ochrony środowiska, o których mowa w art. 76
ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Termin ten nie
może być dłuższy niż 9 miesięcy.
5. Po upływie terminu określonego w ust. 4 właściwy organ nadzoru
budowlanego z urzędu wszczyna postępowanie w sprawie stwierdzenia wykonania
pozostałej części robót wykończeniowych lub innych robót budowlanych i spełnienia
wymagań ochrony środowiska, o których mowa w art. 76 ust. 2 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Organ nadzoru budowlanego
w decyzji, wydanej w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem ochrony
środowiska, stwierdza wykonanie pozostałej części robót wykończeniowych lub
innych robót budowlanych i spełnienie wymagań ochrony środowiska, o których
mowa w art. 76 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska,
na dzień wydania tej decyzji. Przepis art. 76 ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. –
Prawo ochrony środowiska stosuje się odpowiednio.
6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio do drogowych obiektów
inżynierskich, objętych decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.
7. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego może przejąć postępowanie
w sprawie drogi ekspresowej lub autostrady, o którym mowa w ust. 3–5, wraz z aktami sprawy.
Art. 32a. Odstąpienie od zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub
terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, w zakresie objętym projektem
zagospodarowania terenu w liniach rozgraniczających drogi, nie stanowi istotnego
odstąpienia, o którym mowa w art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane, jeżeli nie wymaga uzyskania opinii, uzgodnień, pozwoleń i innych
dokumentów, wymaganych przepisami szczególnymi.
art. 33.
więcej
art. 34.
więcej
poz. 838 i Nr 86, poz. 958, z 2001 r. Nr 125, poz. 1371 oraz z 2002 r. Nr 25, poz.
253, Nr 41, poz. 365, Nr 62, poz. 554, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 113,
poz. 984 i Nr 216, poz. 1826 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717) w art. 18 w ust. 2 w
pkt 7 w lit. a skreśla się wyrazy "udzielenia wskazań lokalizacyjnych i".
art. 35.
więcej
Nr 86, poz. 958 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189 i Nr 145, poz.
1623, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 113, poz. 984 i Nr 200, poz. 1682 oraz z 2003
r. Nr 80, poz. 717) art. 38a otrzymuje brzmienie: "Art. 38a. 1. Nieruchomości przeznaczone na drogi krajowe, stanowiące własność Skarbu Państwa, zarządzane przez Lasy Państwowe,
stają się nieodpłatnie, z mocy prawa, przedmiotem trwałego
zarządu ustanowionego na rzecz Generalnej Dyrekcji Dróg
Krajowych i Autostrad z dniem, w którym decyzja o ustaleniu
lokalizacji drogi krajowej stała się ostateczna.
2. Ustanowienie trwałego zarządu stwierdza wojewoda w drodze decyzji.
3. Decyzja, o której mowa w ust. 2, stanowi podstawę wpisu do
księgi wieczystej.".
art. 36.
więcej
rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 603, Nr 115, poz. 1229, Nr
122, poz. 1323 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz.
676 i Nr 155, poz. 1287 oraz z 2003 r. Nr 6, poz. 64, Nr 49, poz. 408 i Nr 64, poz.
592) w art. 24 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Nieruchomości przeznaczone na drogi krajowe, stanowiące własność
Skarbu Państwa, wchodzące w skład Zasobu, stają się nieodpłatnie, z
mocy prawa, przedmiotem trwałego zarządu ustanowionego na rzecz
Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z dniem, w którym
decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej stała się ostateczna.
Ustanowienie trwałego zarządu stwierdza wojewoda w drodze decyzji.
Decyzja wojewody stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.".
art. 37.
więcej
r. Nr 110, poz. 1192 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 18 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) projektów wniosków o ustalenie lokalizacji,";
2) uchyla się art. 19 i 20;
3) w art. 22 w ust. 1 skreśla się wyrazy " , wydana zgodnie ze wskazaniami
lokalizacyjnymi,".
art. 38.
więcej
2000 r. Nr 46, poz. 543, z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r.
Nr 25, poz. 253 i Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130,
poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003
r. Nr 1, poz. 15 i Nr 80, poz. 717 i poz. 720) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
"5a) ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach
przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych
(Dz.U. Nr 80, poz. 721),";
2) w art. 95 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
"6) wydzielenia części nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu
lokalizacji drogi krajowej,";
3) w art. 109 w ust. 3 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt
6 w brzmieniu:
"6) sprzedaż nieruchomości następuje na cele budowy dróg
krajowych.".
art. 39.
więcej
(Dz.U. Nr 86, poz. 959, Nr 103, poz. 1099, z 2001 r. Nr 100, poz. 1085 oraz z
2002 r. Nr 121, poz. 1031 i Nr 199, poz. 1672) w art. 2 w pkt 1 dodaje się lit. h w
brzmieniu:
"h) podlegających przepisom o szczególnych zasadach przygotowania i
realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych,".
art. 40.
więcej
poz. 627 i Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153,
poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr 46, poz. 392 i Nr 80, poz. 717)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 19 w ust. 2 uchyla się pkt 6;
2) w art. 46:
a) w ust. 4 dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
"9) decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej wydawana na
podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych
zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg
krajowych (Dz. U. Nr ......., poz. .....).",
b) uchyla się ust. 5 i 6;
3) w art. 49:
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz wskazań lokalizacyjnych, o których
mowa w art. 46 ust. 5,",
b) w ust. 5 skreśla się wyrazy " , a w sprawach, o których mowa w art. 46
ust. 5 - ministra właściwego do spraw środowiska oraz Głównego
Inspektora Sanitarnego";
4) w art. 52 uchyla się ust. 6-9;
5) uchyla się art. 54;
6) w art. 57 uchyla się ust. 2;
7) w art. 381 uchyla się ust. 2.
art. 41.
więcej
pozostają w mocy w zakresie dotyczącym ustalenia przebiegu autostrady,
a w pozostałym zakresie, jeżeli ich treść nie jest sprzeczna z przepisami niniejszej ustawy.
2. Decyzje o ustaleniu lokalizacji autostrady wydane do dnia wejścia w życie
ustawy pozostają w mocy.
3. Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydane do dnia
wejścia w życie ustawy, a dotyczące dróg objętych niniejszą ustawą, pozostają w mocy
do dnia 31 grudnia 2020 r., chyba że uprawniony podmiot złoży przed upływem tego
terminu wniosek o wydanie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej na podstawie
niniejszej ustawy.
art. 42.
więcej
ustawy decyzją ostateczną przepisy niniejszej ustawy stosuje się na wniosek
uprawnionego podmiotu.
2. Postępowania o udzielenie wskazań lokalizacyjnych niezakończone do dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy umarza się, z tym że dokumentacja do wniosku o ich
udzielenie może być wykorzystana do wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu
lokalizacji drogi.
art. 43.
więcej
budowę drogi, decyzje o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej oraz inne
decyzje wydane na podstawie niniejszej ustawy pozostają w mocy.
2. Do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia utraty mocy przez niniejszą
ustawę decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe.
art. 44.
więcej
oraz do nabywania nieruchomości pod autostrady nie stosuje się art. 21–37 ustawy
z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu
Drogowym (Dz. U. z 2004 r. poz. 2571, z późn. zm.).
art. 45.
więcej
2. Przepisy rozdziałów 1–5 tracą moc z dniem 31 grudnia 2023 r.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców