Wejscie w życie: 30 czerwca 2018

Ostatnia Zmiana: 24 czerwca 2020

Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady udzielania przedsiębiorcom wsparcia na
realizację nowych inwestycji, organ właściwy w sprawach wspierania nowych
inwestycji oraz jego kompetencje i tryb działania, a także zadania zarządzających
obszarami odpowiedzialnych za wspieranie nowych inwestycji.

art. 2. więcej Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) nowa inwestycja:
a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i
prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem
zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji
zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w
zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego
istniejącego zakładu lub
b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub
zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa
nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i
wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa;
2) obszar – tereny określone w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 3,
na których zarządzający obszarem wykonuje zadania określone ustawą;
3) przedsiębiorca – przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495
oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086);
4) zarządzający obszarem – zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną
ustanowioną na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 października 1994 r.
o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482 i 2020 oraz
z 2020 r. poz. 284 i 1086);
5) kryteria jakościowe – warunki zgodności ze średniookresową strategią
rozwoju kraju, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach
prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295 i 2020 oraz z 2020
r. poz. 1378), szczegółowo określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 14 ust. 3 pkt 3;
6) kryteria ilościowe – minimalne koszty inwestycji uzależnione od poziomu
bezrobocia w powiecie, w którym ma być realizowana nowa inwestycja,
szczegółowo określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 14 ust. 3 pkt 2; w przypadku gdy inwestycja jest położona w więcej niż
jednym powiecie, poziom bezrobocia ustala się na podstawie tego powiatu,
w którym znajdzie się większa część terenu, na którym zostanie
zlokalizowana nowa inwestycja;
7) koszty kwalifikowane nowej inwestycji – koszty inwestycji kwalifikujące się
do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji pomniejszone
o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli
możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie
ważności decyzji o wsparciu lub dwuletnie koszty pracy, jakie mogą być
uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej, ponoszone
w okresie ważności decyzji o wsparciu.

art. 3. więcej Art. 3. Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”,
jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach
określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych
albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

art. 4. więcej Art. 4. Zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych
odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo
w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc
regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Organem właściwym w sprawach wspierania nowej inwestycji
w rozumieniu ustawy jest minister właściwy do spraw gospodarki.
2. Wsparcie może być udzielone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
podzielonym na obszary, zgodnie z ust. 3, z uwzględnieniem spójności
terytorialnej, powiązań gospodarczych oraz granic powiatów.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
obszary, na których poszczególni zarządzający obszarami będą wykonywać
zadania określone w ustawie, przez przypisanie zarządzającym terenów
położonych w administracyjnych granicach powiatów, mając na względzie kryteria
określone w ust. 2 oraz sprawność zarządzania poszczególnymi obszarami.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia,
powierzyć zarządzającemu obszarem, będącym spółką wymienioną w przepisach
wydanych na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach
zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 735), wykonywanie
zadań określonych w niniejszej ustawie na terenie wyodrębnionym z obszaru
przypisanego zarządzającemu obszarem zgodnie z ust. 2 i 3, mając na uwadze
konieczność stworzenia właściwych warunków do zrealizowania nowej inwestycji
przyczyniającej się do rozwoju obszaru.
5. Z dniem wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie ust. 4,
zarządzający obszarem, który został wskazany zgodnie z ust. 3, traci
dotychczasowe prawa i obowiązki z tytułu realizacji tych zadań na wyodrębnionym
terenie.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Jeżeli miejsce realizacji planowanej nowej inwestycji znajduje się
na terenie dwóch lub więcej obszarów przypisanych do różnych zarządzających
obszarami, wykonywanie zadań określonych w ustawie należy do tego
zarządzającego, w którego obszarze znajdzie się większa część terenu, na którym
zostanie zlokalizowana nowa inwestycja.
2. W przypadku gdy teren nowej inwestycji jest położony w równej części na
obszarze właściwości kilku zarządzających obszarami, o właściwości
zarządzającego decyduje minister właściwy do spraw gospodarki, o czym
zawiadamia tych zarządzających i przedsiębiorcę realizującego nową inwestycję.
3. Zarządzający obszarem właściwy w chwili wydania decyzji o wsparciu
pozostaje właściwy aż do upływu okresu, na który wydana została taka decyzja.
4. W przypadku gdy przedsiębiorca realizuje więcej niż jedną nową
inwestycję, właściwość zarządzającego obszarem dla każdej nowej inwestycji jest
określana odrębnie.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Zarządzający obszarem wspiera rozwój nowych inwestycji na
danym obszarze, biorąc pod uwagę potrzeby rozwojowe regionu i cele gospodarcze
określone w dokumentach strategicznych, o których mowa w ustawie z dnia
6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
2. Do zadań zarządzającego obszarem należy prowadzenie działań
zmierzających do powstawania nowych inwestycji i ich rozwoju na terenie
obszarów przypisanych zarządzającemu obszarem, w tym:
1) udostępnianie przedsiębiorcom, na podstawie umowy, składników mienia,
których zarządzający obszarem jest właścicielem, posiadaczem zależnym lub
oddanych mu w zarząd;
2) gospodarowanie składnikami mienia, których zarządzający obszarem jest
właścicielem, posiadaczem zależnym lub oddanych mu w zarząd, w sposób
ułatwiający przedsiębiorcom prowadzenie działalności gospodarczej;
3) świadczenie nieodpłatnych usług informacyjnych na rzecz przedsiębiorców
ubiegających się o wsparcie oraz korzystających ze wsparcia, a także innych
usług, wskazanych w planie rozwoju inwestycji, o którym mowa w art. 9;
4) prowadzenie działań promujących działalność gospodarczą i nowe
inwestycje;
5) udzielanie przedsiębiorcom informacji pozyskanych od powiatowych
urzędów pracy oraz partnerów społecznych funkcjonujących w obszarze
przypisanym zarządzającemu obszarem, istotnych z punktu widzenia
realizacji nowej inwestycji;
6) podejmowanie działań przyczyniających się do polepszenia współpracy
między przedsiębiorcami, lokalną społecznością oraz partnerami
społecznymi;
7) pomoc przedsiębiorcom w kontaktach z administracją publiczną;
8) współpraca w zakresie uwzględniania w procesie kształcenia potrzeb rynku pracy:
a) ze szkołami ponadpodstawowymi, w szczególności ze szkołami
prowadzącymi kształcenie zawodowe oraz placówkami kształcenia
ustawicznego, placówkami kształcenia praktycznego oraz ośrodkami
dokształcania i doskonalenia zawodowego, o których mowa
w art. 2 pkt 2 lit. b i pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo
oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910 i 1378),
b) z uczelniami, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca
2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2183, z
późn. zm.);
9) tworzenie narzędzi na rzecz rozwoju innowacyjnej gospodarki;
10) rekomendowanie przedsiębiorcom optymalnej lokalizacji nowych inwestycji.
3. Zarządzający obszarem, realizując zadania określone w planie rozwoju
inwestycji, o którym mowa w art. 9, może zlecać osobom trzecim wykonanie
zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 3, 4, 6, 8 i 9.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Zarządzający obszarem współdziała z innymi zarządzającymi
obszarami przy udzielaniu wsparcia nowym inwestycjom, w szczególności przy
rekomendowaniu przedsiębiorcy optymalnej lokalizacji inwestycji, mając na
względzie słuszny interes przedsiębiorcy oraz rozwój regionów i cele gospodarcze
określone w dokumentach strategicznych, o których mowa w ustawie z dnia
6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
2. Działania zarządzającego obszarem, podejmowane w ramach
współdziałania z innymi zarządzającymi obszarami, które skutkują
zlokalizowaniem nowej inwestycji w innym obszarze, nie stanowią działania na
szkodę zarządzającego obszarem.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Zarządzający obszarem wykonuje swoje zadania zgodnie z planem
rozwoju inwestycji.
2. Plan rozwoju inwestycji jest przygotowywany przez zarządzającego
obszarem i uwzględnia dokumenty strategiczne, o których mowa w ustawie z dnia
6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, oraz dokumenty
planistyczne, o których mowa w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, 471, 782, 1086 i
1378).
3. Plan rozwoju inwestycji określa w szczególności:
1) szczegółowe cele, do których osiągnięcia dąży zarządzający obszarem
w okresie objętym planem;
2) usługi świadczone przez zarządzającego obszarem, o których mowa
w art. 7 ust. 2 pkt 3;
3) zasady ustalania wynagrodzenia za usługi inne niż informacyjne świadczone
przez zarządzającego obszarem.
4. Zarządzający obszarem sporządza plan rozwoju inwestycji nie później niż
w terminie 60 dni, licząc od dnia wejścia w życie przepisów wydanych na
podstawie art. 5 ust. 3.
5. Zarządzający obszarem dokonuje przeglądu planu rozwoju inwestycji
i dostosowuje go do bieżących warunków, nie rzadziej niż co 2 lata, a w przypadku,
o którym mowa w art. 5 ust. 4, w terminie 30 dni, licząc od dnia wejścia w życie
przepisów wydanych na podstawie tego przepisu.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki zatwierdza plan rozwoju inwestycji
w terminie 60 dni, licząc od dnia jego przedłożenia przez zarządzającego obszarem,
a jeżeli zgłosi zastrzeżenia do tego planu – po ich uwzględnieniu.
7. Zarządzający obszarem przedstawia ministrowi właściwemu do spraw
gospodarki informację o realizacji planu rozwoju inwestycji za dany rok
kalendarzowy do końca lutego roku następnego.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Zarządzający obszarem świadczy na rzecz przedsiębiorcy
korzystającego ze wsparcia nowej inwestycji usługi inne niż informacyjne na
podstawie umowy, która określa wynagrodzenie za świadczenie tych usług.
2. Za usługi, o których mowa w ust. 1, uznaje się:
1) usługi doradcze;
2) usługi wsparcia i pośrednictwa z podmiotami otoczenia biznesu, jednostkami
naukowymi, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. a–e ustawy z dnia 30 kwietnia
2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87),
podmiotami posiadającymi zaplecze badawczo-rozwojowe, podmiotami,
o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 8, przedsiębiorcami oraz klastrami;
3) usługi promocyjne;
4) usługi szkoleniowe;
5) inne usługi bezpośrednio związane z realizacją decyzji o wsparciu.
3. Szczegółowy katalog usług, o których mowa w ust. 2, określony jest
w planie rozwoju inwestycji.
4. Przedsiębiorca, który uzyskał decyzję o wsparciu, obowiązany jest do
zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Zarządzający obszarem powołuje radę rozwoju obszaru
gospodarczego, zwaną dalej „radą”.
2. W skład rady wchodzą przedstawiciele przedsiębiorców, przedstawiciele
jednostek samorządu terytorialnego znajdujących się w granicach obszaru oraz
przedstawiciele wojewódzkich rad dialogu społecznego.
3. Strona przedsiębiorców reprezentowana jest przez przedstawicieli:
1) mikro-, małych i średnich przedsiębiorców,
2) dużych przedsiębiorców
– w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca
2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i art. 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.).
4. Jednostki samorządu terytorialnego reprezentowane są przez
przedstawicieli:
1) województwa – po jednym przedstawicielu każdego województwa
znajdującego się w granicach obszaru;
2) gmin i powiatów.
5. Wyboru członków rady dokonuje zarządzający obszarem spośród
zgłoszonych kandydatów. Zarządzający obszarem dokonuje wyboru członków
rady, uwzględniając kwalifikacje i doświadczenie osób, które się zgłoszą. Przy
wyborze członków rady zarządzający obszarem dąży do zachowania równowagi
między grupami podmiotów, które są reprezentowane w radzie.
6. Rada przedstawia opinie i wnioski w sprawach dotyczących prowadzenia
działalności gospodarczej na terenie obszaru oraz proponuje kierunki działań na
rzecz poprawy otoczenia przedsiębiorstw i rozwoju społeczno-gospodarczego obszaru.
7. Rada może przedstawiać władzom gmin lub powiatów położonych na
terenie obszaru, w którym działa rada, rekomendacje w zakresie działań, które
mogą przyczynić się do zwiększania atrakcyjności inwestycyjnej danej gminy lub powiatu.
8. Organizację i tryb działania rady określa regulamin uchwalany przez radę
na pierwszym jej posiedzeniu.
9. Członkom rady za udział w pracach rady nie przysługuje wynagrodzenie.
10. Obsługę rady zapewnia zarządzający obszarem.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Organ właściwy na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65, 284, 471 i 782) może
zlecić zarządzającemu obszarem odpłatnie, na podstawie umowy, przygotowanie
nieruchomości do sprzedaży oraz zorganizowanie i przeprowadzenie przetargu na
zbycie tej nieruchomości.
2. Zarządzający obszarem przy wykonywaniu czynności, o których mowa
w ust. 1, jest obowiązany do postępowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową
inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.
2. Decyzję o wsparciu wydaje minister właściwy do spraw gospodarki na
wniosek przedsiębiorcy ubiegającego się o wsparcie zawierający plan realizacji
nowej inwestycji.
3. Decyzję o wsparciu wydaje się na czas oznaczony, nie krótszy niż 10 lat
i nie dłuższy niż 15.
4. Okres, na który jest wydawana decyzja o wsparciu, uzależnia się od
intensywności pomocy publicznej ustalonej dla danego obszaru.
5. Jeżeli w dniu wydania decyzji o wsparciu powierzchnia terenu, na którym
ma być zlokalizowana nowa inwestycja, jest położona co najmniej w 51% w
granicach specjalnej strefy ekonomicznej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia
20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, decyzję o wsparciu
nowej inwestycji wydaje się na okres 15 lat.
6. W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje
o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością
wydania decyzji o wsparciu.
7. W przypadku gdy przedsiębiorca korzysta z pomocy publicznej na
podstawie decyzji o wsparciu oraz na podstawie zezwolenia, o którym mowa
w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach
ekonomicznych, dla rozliczenia łącznej pomocy publicznej przyznanej temu
przedsiębiorcy przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.
8. Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie
decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której
inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność
gospodarcza.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji:
1) która spełnia kryteria:
a) ilościowe,
b) jakościowe;
2) w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1.
2. (uchylony)
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawana decyzja
o wsparciu,
2) szczegółowe kryteria jakościowe,
3) szczegółowe kryteria ilościowe,
4) sposób weryfikacji spełniania wymagań, o których mowa w ust. 1,
5) warunki udzielania pomocy publicznej,
6) maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej, której można
udzielić przedsiębiorcy,
7) sposób ustalania terminu obowiązywania decyzji o wsparciu dla danej
inwestycji,
8) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną z tytułu
nowej inwestycji,
9) sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej na
dzień wydania decyzji o wsparciu,
10) sposób ustalania wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej w przypadku
prowadzenia działalności na podstawie więcej niż jednej decyzji o wsparciu,
11) sposób wydzielenia organizacyjnego działalności objętej decyzją o wsparciu
oraz prowadzenia rozliczeń w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę
działalności gospodarczej nieobjętej decyzją o wsparciu,
12) wzór wniosku o wydanie decyzji o wsparciu zawierający w szczególności
określenie przedsiębiorcy oraz elementy planu realizacji nowej inwestycji
– biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielonej pomocy
publicznej z prawem Unii Europejskiej, rozwój obszarów, a także potrzebę oceny
spełnienia warunków udzielenia wsparcia oraz potrzebę zapewnienia jednolitości
wniosków i sprawnej realizacji nowej inwestycji w tym zakresie.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot
działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany
spełnić, dotyczące:
1) zatrudnienia przez przedsiębiorcę w związku z nową inwestycją, przez
określony czas, określonej liczby pracowników;
2) poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów
kwalifikowanych nowej inwestycji;
3) terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty
nowej inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako
koszty kwalifikowane, z wyłączeniem dwuletnich kosztów pracy, kosztów
związanych z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli oraz
leasingu finansowego, które mogą być kwalifikowane po terminie
zakończenia inwestycji;
4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być
uwzględnione przy określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej;
5) kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia
zobowiązał się przedsiębiorca;
6) terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem
danych ewidencyjnych nieruchomości.
2. W przypadku podlegania obowiązkowi notyfikacji Komisji Europejskiej,
decyzja o wsparciu wskazuje, że przedsiębiorca nie jest uprawniony do korzystania
z pomocy do czasu podjęcia przez Komisję Europejską decyzji zezwalającej na taką
pomoc.

art. 16. więcej Art. 16. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje naczelnikowi
urzędu skarbowego właściwemu dla siedziby lub miejsca zamieszkania
przedsiębiorcy w sprawach podatku dochodowego kopię wydanej decyzji
o wsparciu w terminie 14 dni, licząc od dnia, w którym decyzja ta stała się
prawomocna.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Prawo do korzystania ze zwolnienia, od podatku dochodowego, na
zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób
prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu, jeżeli przedsiębiorca:
1) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji
o wsparciu na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu lub
2) rażąco uchybił warunkom określonym w decyzji o wsparciu, lub
3) nie usunął uchybień w realizacji warunków, o których mowa w pkt 2,
stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 22, w terminie do ich
usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw
gospodarki.
2a. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla albo zmienia decyzję o
wsparciu, jeżeli jest to konieczne ze względu na decyzję Komisji Europejskiej, o
której mowa w art. 15 ust. 2.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu również
na wniosek złożony przez przedsiębiorcę.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek przedsiębiorcy, może
zmienić decyzję o wsparciu, z wyłączeniem przypadku, gdy zmiana ta
skutkowałaby zwiększeniem maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcie decyzji
o wsparciu na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej,
albo przedsiębiorcy, który skorzystał z pomocy publicznej i spełnił wszystkie
warunki określone w decyzji o wsparciu oraz warunki udzielania pomocy
publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, przedsiębiorca dołącza oświadczenie
o niekorzystaniu z pomocy publicznej, na podstawie decyzji o wsparciu, której
dotyczy wniosek, albo oświadczenie o zrealizowaniu warunków udzielania
pomocy publicznej, o których mowa w ust. 5.
7. Oświadczenia, o których mowa w ust. 6, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia
wynikającej z art. 233 § 6 Kodeksu karnego oświadczam, że dane zawarte we wniosku są zgodne z prawdą”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

art. 18. więcej Art. 18. 1. W przypadku uchylenia decyzji o wsparciu przedsiębiorca jest
obowiązany do zwrotu pomocy publicznej. Do dnia zwrotu tej pomocy
przedsiębiorcy nie może zostać wydana nowa decyzja o wsparciu.
2. W przypadku uchylenia albo stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o wsparciu
minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje naczelnikowi urzędu
skarbowego właściwemu dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy
w sprawach podatku dochodowego kopię wydanej decyzji w terminie 14 dni, licząc
od dnia, w którym decyzja ta stała się prawomocna.
3. W przypadku uchylenia decyzji o wsparciu naczelnik urzędu skarbowego
określa, w drodze decyzji, kwotę pomocy publicznej podlegającą zwrotowi
pomniejszoną odpowiednio o kwotę podatku należnego, o którym mowa w art. 21
ust. 5c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, 1291, 1428, 1492 i 1565) albo art. 17 ust. 6 ustawy
z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1406, 1492 i 1565).
4. W kwocie pomocy publicznej podlegającej zwrotowi, o której mowa
w ust. 3, uwzględnia się odsetki liczone jak dla zaległości podatkowych.
W odniesieniu do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa
w art. 21 ust. 5c pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od
osób fizycznych i art. 17 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku
dochodowym od osób prawnych, odsetki liczone są za okres od dnia udzielenia
pomocy do dnia wydania decyzji o uchyleniu, a w zakresie pozostałej pomocy
publicznej podlegającej zwrotowi do dnia jej zwrotu. W odniesieniu do pomocy
publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 5c pkt 2
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
i art. 17 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od
osób prawnych, odsetek nie nalicza się.
5. Roszczenia związane ze zwrotem pomocy publicznej, udzielanej zgodnie
z ustawą, przedawniają się z upływem 10 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał z tej pomocy.

art. 19. więcej Art. 19. Przedsiębiorcy korzystający z pomocy publicznej, o której mowa
w art. 3, są obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych oraz przechowują
księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu terminu
przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, określonego
w art. 18 ust. 5.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
budżetu, może wstrzymać, w drodze rozporządzenia, wydawanie decyzji
o wsparciu, wskazując okres, w którym nie są one wydawane, mając na względzie
prognozowane kwoty dochodów oraz wydatków budżetu państwa i zaplanowanego
deficytu budżetu państwa wynikające z Wieloletniego Planu Finansowego Państwa.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wstrzymania wydawania decyzji
o wsparciu w przypadku trwających postępowań dotyczących wydania decyzji
o wsparciu oraz inwestycji wpisanych do Ewidencji Wsparcia Nowej Inwestycji
jako planowane nowe inwestycje.

art. 21. więcej Art. 21. Do postępowań w sprawie wydania, uchylenia, cofnięcia,
wygaśnięcia i stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu stosuje się przepisy
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298).

art. 22. więcej Art. 22. Minister właściwy do spraw gospodarki dokonuje kontroli realizacji
warunków zawartych w decyzji o wsparciu na zasadach określonych w art. 40 oraz
rozdziale 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze
rozporządzenia, powierzyć zarządzającemu obszarem:
1) wydawanie, w jego imieniu, decyzji o wsparciu na obszarach przypisanych
temu zarządzającemu obszarem,
2) wykonywanie, w jego imieniu, kontroli realizacji warunków zawartych
w decyzji o wsparciu
– mając na względzie sprawność postępowania oraz specyfikę obszaru.
2. W przypadku powierzenia zarządzającemu obszarem wydawania decyzji
o wsparciu przepis art. 16 stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku powierzenia zarządzającemu obszarem wykonania kontroli,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, przepis art. 22 stosuje się odpowiednio.
4. Zarządzający obszarem niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do
spraw gospodarki o okolicznościach uzasadniających uchylenie decyzji
o wsparciu, o których mowa w art. 17 ust. 2.

art. 24. więcej Art. 24. Minister właściwy do spraw gospodarki dokonuje kontroli
zarządzającego obszarem w zakresie realizacji zadań, o których mowa w art. 7,
oraz zadań powierzonych na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w art. 23,
zwaną dalej „kontrolą”, na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Kontrolę przeprowadza pracownik urzędu zapewniającego
obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki, zwany dalej „kontrolującym”,
na podstawie pisemnego, imiennego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli
oraz po okazaniu dokumentu pozwalającego na ustalenie jego tożsamości. Kontrolę
może przeprowadzić więcej niż jeden pracownik urzędu.
2. Kontrolę przeprowadza się jako kontrolę planową lub doraźną.
3. Kontrola planowa obejmuje wszystkie lub określone zadania
zarządzającego obszarem.
4. Kontrolę planową przeprowadza się nie częściej niż raz na dwa lata.
Kontrola doraźna może być prowadzona w każdym czasie.
5. Kontrola doraźna polega na niezwłocznym sprawdzeniu prawidłowości
wykonywania zadań przez zarządzającego obszarem. Podstawą prowadzenia
kontroli doraźnej mogą być w szczególności informacje o okolicznościach
mających istotny negatywny wpływ na realizację zadań przez zarządzającego
obszarem, zwłaszcza ujawnione w wyniku innej kontroli.
6. Kontrola doraźna może być przeprowadzona również na wniosek
zarządzającego obszarem.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Kontrolę przeprowadza się w siedzibie zarządzającego obszarem
w czasie wykonywania przez niego zadań lub jeżeli zachodzi taka potrzeba poza
jego siedzibą.
2. Jeżeli stanowiąca przedmiot kontroli dokumentacja jest przechowywana
poza siedzibą zarządzającego obszarem, kontrola może zostać przeprowadzona
również w miejscu, w którym znajduje się ta dokumentacja.
3. Kontrola lub poszczególne czynności kontrolne mogą być przeprowadzane
również w siedzibie ministra właściwego do spraw gospodarki, jeżeli może to
usprawnić przeprowadzenie kontroli.

art. 27. więcej Art. 27. 1. W trakcie przeprowadzania kontroli kontrolujący ma prawo do:
1) wstępu do obiektów i pomieszczeń zarządzającego obszarem;
2) wglądu do dokumentów dotyczących działalności zarządzającego obszarem,
pobierania za pokwitowaniem oraz zabezpieczania dokumentów związanych
z zakresem kontroli;
3) sporządzania, a w razie potrzeby żądania sporządzenia niezbędnych do
kontroli kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień lub
obliczeń;
4) żądania od pracowników zarządzającego obszarem złożenia ustnych lub
pisemnych wyjaśnień w sprawach dotyczących zakresu kontroli;
5) przeprowadzenia oględzin obiektów lub innych składników majątkowych;
6) uczestniczenia w czynnościach związanych z realizacją zadań przez
zarządzającego obszarem.
2. Kontrolujący jest obowiązany do ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, jak
również innych informacji, podlegających ochronie, które uzyskał w związku
z wykonywaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4 i 6.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, w dwóch
jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla kontrolującego i zarządzającego obszarem.
2. Protokół zawiera w szczególności:
1) miejsce i datę sporządzenia;
2) oznaczenie zarządzającego obszarem;
3) imiona i nazwiska kontrolujących oraz datę i numer wydanego upoważnienia
do przeprowadzenia kontroli;
4) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli;
5) zakres kontroli i okres objęty kontrolą;
6) szczegółowy wykaz dokumentów poddanych weryfikacji;
7) informacje dotyczące pisemnych i ustnych wyjaśnień;
8) opis ustalonego stanu faktycznego oraz jego ocenę;
9) zalecenia lub wnioski dotyczące usunięcia nieprawidłowości;
10) podpisy kontrolującego oraz parafy na każdej ze stron protokołu.
3. Sporządzenie protokołu oraz jego przekazanie zarządzającemu obszarem
następuje w terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia kontroli.
4. Termin, o którym mowa w ust. 3, przedłuża się o czas niezbędny do
uzyskania dodatkowych wyjaśnień od zarządzającego obszarem.
5. Osoba upoważniona do reprezentowania zarządzającego obszarem może,
przed podpisaniem protokołu, zgłosić kontrolującemu wyjaśnienia lub zastrzeżenia
do ustaleń w nim zawartych.
6. Wyjaśnienia lub zastrzeżenia, o których mowa w ust. 5, zgłasza się na
piśmie, w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia protokołu.
7. W przypadku uwzględnienia przez kontrolującego w całości lub w części
wyjaśnień lub zastrzeżeń, o których mowa w ust. 5, wprowadza się zmiany lub
uzupełnienia do protokołu.
8. W przypadku nieuwzględnienia przez kontrolującego w całości lub
w części wyjaśnień lub zastrzeżeń, o których mowa w ust. 5, zarządzającemu
obszarem przekazuje się, na piśmie, informację zawierającą wskazanie przyczyn, z
powodu których wyjaśnienia lub zastrzeżenia nie zostały uwzględnione. Informacja
stanowi załącznik do protokołu.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi Ewidencję
Wsparcia Nowej Inwestycji, zwaną dalej „ewidencją”.
2. Ewidencja jest rejestrem centralnym prowadzonym w systemie
teleinformatycznym służącym do pozyskiwania danych wykorzystywanych do:
obsługi procesu inwestycyjnego, przeprowadzania analiz w zakresie efektów
funkcjonowania wsparcia udzielanego na podstawie ustawy oraz w celu
dostosowania założeń polityki inwestycyjnej i gospodarczej do aktualnych
uwarunkowań, a także monitorowania pomocy publicznej.

art. 30. więcej Art. 30. Minister właściwy do spraw gospodarki zarządza danymi
gromadzonymi w ewidencji. Operatorem systemu teleinformatycznego może być
spółka wymieniona w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy,
o której mowa w art. 5 ust. 4, jeżeli przekazanie tego zadania innemu podmiotowi
będzie uzasadnione z uwagi na efektywność realizacji tego zadania.

art. 31. więcej Art. 31. 1. W ewidencji gromadzi się:
1) dane i informacje dotyczące przedsiębiorców zainteresowanych lokalizacją
nowej inwestycji na obszarze oraz uczestniczących w postępowaniu
o udzielenie decyzji o wsparciu na prowadzenie działalności na obszarze,
a także korzystających ze wsparcia nowych inwestycji na obszarach,
obejmujące:
a) nazwę lub firmę przedsiębiorcy, oznaczenie formy prowadzonej
działalności gospodarczej,
b) numer identyfikacyjny REGON oraz numer identyfikacji podatkowej
NIP, o ile takie posiada,
c) dane kontaktowe przedsiębiorcy, w szczególności siedzibę i adres, adres
poczty elektronicznej, strony internetowej, numer telefonu,
d) datę rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej,
e) określenie przedmiotów wykonywanej działalności gospodarczej,
zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Gospodarczej (PKD),
f) rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej i realizowanych oraz
zrealizowanych inwestycji w obszarze (sektor, PKWiU),
g) ogłoszenie upadłości, ukończenia takiego postępowania oraz dane syndyka,
h) oznaczenie przedsiębiorcy zagranicznego wraz z określeniem jego formy
organizacyjno-prawnej oraz siedziby i adresu – w przypadku oddziałów
przedsiębiorstw zagranicznych działających na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
i) wartość inwestycji realizowanych przez przedsiębiorcę na terenie danego obszaru,
j) plan realizacji nowej inwestycji,
k) oferty kierowane do przedsiębiorcy przez zarządzającego obszarem,
l) wysokość udzielonego wsparcia,
m) wysokość pomocy publicznej, innej niż wsparcie, udzielonej
przedsiębiorcy w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych określonych
w decyzji o wsparciu,
n) wartość inwestycji realizowanych przez przedsiębiorcę na terenie danego
obszaru oraz na pozostałych terenach kraju,
o) przeprowadzone i planowane kontrole u przedsiębiorców korzystających
ze wsparcia, czas wykonania zaleceń i wniosków z kontroli oraz
wielkość poniesionych kosztów kwalifikowanych,
p) wydane oraz uchylone decyzje o wsparciu;
2) informacje dotyczące obszaru obejmujące:
a) wartość inwestycji realizowanych przez przedsiębiorców na terenie
danego obszaru,
b) istniejącą lub planowaną infrastrukturę na terenie obszaru, sprzyjającą
nowym inwestycjom lub rozwojowi istniejących inwestycji
w określonych sektorach lub branżach działalności gospodarczej.
2. Przedsiębiorca przez okres, na który wydano decyzję o wsparciu, jest
obowiązany informować zarządzającego obszarem o otrzymanej pomocy
publicznej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. m.
3. Wpis do ewidencji jest równoznaczny z uznaniem inwestycji jako
planowanej nowej inwestycji.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Zarządzający obszarem ma bezpośredni dostęp do informacji
i danych zgromadzonych w ewidencji, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. n
i art. 31 ust. 1 pkt 2, a w zakresie, w jakim dotyczą obszaru jemu przypisanemu, do
informacji i danych zgromadzonych w ewidencji, o których mowa
w art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. a–m, o i p.
2. Dane gromadzone w ewidencji są pozyskiwane bezpośrednio od:
1) przedsiębiorców zainteresowanych lokalizacją nowej inwestycji na obszarze;
2) przedsiębiorców uczestniczących w postępowaniu o udzielenie decyzji
o wsparciu na podstawie złożonych wniosków o wydanie decyzji o wsparciu;
3) przedsiębiorców, którym wydano decyzję o wsparciu;
4) zarządzających obszarami.
3. Dane, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. l i m, są umieszczane
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej zarządzającego obszarem.
4. Bezpośredni dostęp do ewidencji posiadają organy Krajowej Administracji Skarbowej.

art. 33. więcej Art. 33. Minister właściwy do spraw gospodarki, w pełnym zakresie danych
objętych ewidencją, oraz zarządzający obszarem, w zakresie danych dotyczących
terenu działania zarządzającego obszarem, pozyskują i przetwarzają dane dla
potrzeb ewidencji bez zawiadamiania podmiotów, których te dane dotyczą, jeżeli
dane te służą do realizacji zadań określonych ustawą.

art. 34. więcej Art. 34. Zarządzający obszarami przekazują dane do ewidencji bez zbędnej
zwłoki, za pomocą systemu teleinformatycznego.

art. 35. więcej Art. 35. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200,
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21:
a) w ust. 1:
– w pkt 63a wyrazy „ust. 5a–5c” zastępuje się wyrazami „ust. 5a–5cd”,
– po pkt 63a dodaje się pkt 63b w brzmieniu:
„63b) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a–5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej
w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji
(Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie
może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;”,
b) ust. 5a otrzymuje brzmienie:
„5a. Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie
z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.”,
c) ust. 5b i 5c otrzymują brzmienie:
„5b. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, lub uchylenia decyzji o wsparciu,
o której mowa w ust. 1 pkt 63b, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 5c.
5c. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5b, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu,
w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym mowa
w art. 44, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w grudniu –
w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:
1) podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu – jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej
w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a albo 63b, wyłącznie w ramach jednego zezwolenia
albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub
2) kwota w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w zezwoleniu lub
w tej uchylonej decyzji o wsparciu – jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie
zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a albo 63b, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.”,
d) po ust. 5c dodaje się ust. 5ca–5cd w brzmieniu:
„5ca. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem
specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.
5cb. Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5ca, przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną a pozostałą częścią przedsiębiorstwa podatnika.
5cc. Przepisów ust. 1 pkt 63a i 63b nie stosuje się, jeżeli:
1) osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu następuje
w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności
prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
2) czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
3) podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi
zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie
się od opodatkowania.
5cd. Podatnik traci prawo do zwolnienia podatkowego z dniem dokonania pierwszej z czynności, o których
mowa w ust. 5cc. W takim przypadku ust. 5b i 5c stosuje się odpowiednio, ze skutkiem od tego dnia.”;
2) w art. 26e ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21
ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.”.

art. 36. więcej Art. 36. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
(Dz. U. z 2018 r. poz. 91) po art. 29c dodaje się art. 29d w brzmieniu:
Art. 29d. Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, na wniosek ministra właściwego do
spraw rozwoju wsi w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, może nieodpłatnie, w drodze umowy, przekazać na własność zarządzającemu specjalną strefą ekonomiczną w rozumieniu ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1162), na cele związane ze wspieraniem rozwoju nowych inwestycji, nieruchomości wchodzące w skład Zasobu, przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele przemysłowo-usługowe. Koszty związane z przygotowaniem geodezyjnym i prawnym nieruchomości ponosi zarządzający.”.

art. 37. więcej Art. 37. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1a w ust. 2 w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) nie korzystają ze zwolnień podatkowych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,”;
2) w art. 16 w ust. 1 pkt 58 otrzymuje brzmienie:
„58) wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa
w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 55 i 59;”;
3) w art. 17:
a) w ust. 1:
– w pkt 34 wyrazy „ust. 4–6” zastępuje się wyrazami „ust. 4–6d”,
– po pkt 34 dodaje się pkt 34a w brzmieniu:
„34a) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4–6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej
w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji
(Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie
może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;”,
– w pkt 58 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 59 w brzmieniu:
„59) dochody zarządzającego, o których mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele wymienione
w art. 7 ust. 1 tej ustawy.”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie
z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.”,
c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, lub uchylenia decyzji o wsparciu,
o której mowa w ust. 1 pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6.
6. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie
właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym mowa w art. 25,
następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego – w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:
1) podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu – jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej
w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, wyłącznie w ramach jednego zezwolenia
albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub
2) kwotę w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w zezwoleniu lub
w tej uchylonej decyzji o wsparciu – jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie
zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub
w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.”,
d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a–6d w brzmieniu:
„6a. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.
6b. Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki
organizacyjnej, o której mowa w ust. 6a, przepisy art. 11 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną a pozostałą częścią przedsiębiorstwa podatnika.
6c. Przepisów ust. 1 pkt 34 i 34a nie stosuje się, jeżeli:
1) osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu lub z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej następuje
w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności
prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
2) czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
3) podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, dokonuje czynności
prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi
zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie
się od opodatkowania.
6d. Podatnik traci prawo do zwolnienia podatkowego z dniem dokonania pierwszej z czynności, o których
mowa w ust. 6c. W takim przypadku ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio, ze skutkiem od tego dnia.”;
4) w art. 18d ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17
ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.”.

art. 38. więcej Art. 38. W ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5:
a) w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) pełna realizacja rozpoczętej inwestycji będzie wymagała zwiększenia terenu strefy o nie więcej niż 2 ha.”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria dotyczące warunków wymienionych w ust. 3 pkt 1–3, uwzględniając konieczność zróżnicowania kryteriów określonych w ust. 3 pkt 1
w zależności od stopy bezrobocia w powiecie właściwym ze względu na położenie strefy, a także biorąc pod
uwagę Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług.”;
2) w art. 5a:
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy „zmienić jej obszar lub”,
b) uchyla się ust. 1a;
3) w art. 6a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Pełnienia funkcji członka zarządu spółki będącej zarządzającym nie można łączyć z zatrudnieniem
u przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie danej strefy lub przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia nowej inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), bez względu na podstawę prawną zatrudnienia.”;
4) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do składu rady nadzorczej, o której mowa w ust. 1 i 1a, nie może być powołana osoba, która jest członkiem
rady nadzorczej, zarządu lub pracownikiem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy lub przedsiębiorcy korzystającego ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, lub pozostaje z takim przedsiębiorcą w związku, o którym mowa w art. 11 ust. 4–8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 i 1162).”;
5) art. 12 otrzymuje brzmienie:
Art. 12. 1. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia,
o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są
zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.
2. W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1,
przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.
3. Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa
w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.”;
6) w art. 12b ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. W przypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego, o którym
mowa w ust. 2, określa w drodze decyzji kwotę pomocy publicznej podlegającą zwrotowi pomniejszoną odpowiednio o kwotę podatku należnego, o którym mowa w art. 21 ust. 5c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.) albo art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
4. W kwocie pomocy publicznej podlegającej zwrotowi, o której mowa w ust. 3, uwzględnia się odsetki liczone
jak dla zaległości podatkowych. W odniesieniu do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 5c pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 17 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki liczone są za okres od dnia udzielenia pomocy publicznej do dnia wydania decyzji o uchyleniu, a zakresie pozostałej pomocy publicznej podlegającej zwrotowi do dnia jej zwrotu. W odniesieniu do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 5c pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 17 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetek nie nalicza się.”;
7) w art. 16:
a) uchyla się ust. 3,
b) w ust. 4 skreśla się wyraz „udziela,”,
c) w ust. 5 skreśla się wyraz „udzielenia,”,
d) w ust. 6 skreśla się wyraz „udzielania,”;
8) uchyla sią art. 17 i art. 17a;
9) w art. 19 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcie zezwolenia na wniosek przedsiębiorcy, który:
1) nie skorzystał z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, na podstawie tego zezwolenia – jeśli przedsiębiorca posiada wyłącznie jedno zezwolenie, lub
2) nie osiągnął przychodów oraz nie korzystał ze zwolnienia w ramach zezwolenia, w rozumieniu ustawy z dnia
26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, z inwestycji, na którą zostało wydane zezwolenie – jeśli przedsiębiorca posiada więcej niż jedno zezwolenie, lub
3) skorzystał z pomocy publicznej udzielonej zgodnie z ustawą i spełnił wszystkie warunki określone w zezwoleniu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
art. 4 ust. 4.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, przedsiębiorca dołącza oświadczenie o nieskorzystaniu z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, na podstawie zezwolenia, którego wniosek dotyczy, albo o nieosiągnięciu przychodów z inwestycji, na którą zostało wydane zezwolenie, albo oświadczenie o realizacji warunków udzielenia pomocy publicznej, o których mowa w ust. 5.”;
10) w art. 20:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 1,
b) uchyla się ust. 1a,
c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Minister właściwy do spraw gospodarki jest upoważniony do kontroli zarządzającego w zakresie realizacji zadań powierzonych na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz zadań, o których mowa
w art. 8, na zasadach określonych w rozdziale 4 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.”;
11) w art. 25 uchyla się ust. 2.

art. 39. więcej Art. 39. Tworzy się Ewidencję Wsparcia Nowej Inwestycji.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Do postępowań w sprawach zezwoleń, o których mowa w art. 16
ustawy zmienianej w art. 38, wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, zachowują ważność w zakresie
i przez czas w nich określony.
3. Do złożonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wniosków
o wydanie zezwolenia wydawanego w związku ze zmianą granic specjalnej strefy
ekonomicznej na podstawie ustawy zmienianej w art. 38, dokonaną po dniu wejścia
w życie niniejszej ustawy, do wydania zezwolenia stosuje się przepisy
dotychczasowe.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Zarządzający specjalną strefą ekonomiczną, uprawnieni do
korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie
z przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 38
w brzmieniu dotychczasowym zachowują to uprawnienie na zasadach
dotychczasowych.
2. Przepis art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy zmienianej w art. 37, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do podatkowych grup kapitałowych
utworzonych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. Jeżeli okres funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej utworzonej
przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy został przedłużony w okresie od
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy zmienianej
w art. 37 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się od dnia przedłużenia
funkcjonowania tej podatkowej grupy kapitałowej.

art. 42. więcej Art. 42. Przepis art. 7 ust. 2 pkt 8 lit. a stosuje się odpowiednio do szkół
ponadgimnazjalnych do czasu zakończenia kształcenia w tych szkołach.

art. 43. więcej Art. 43. Minister właściwy do spraw gospodarki dokona przeglądu
stosowania przepisów ustawy w terminie do dnia 30 września 2024 r. w celu oceny
funkcjonowania systemu udzielania wsparcia dla nowych inwestycji.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 63a, ust. 5a, 5c i 5ca–5cd i art. 26e ust. 6
ustawy zmienianej w art. 35, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 1a
ust. 2 pkt 3 lit. a, art. 16 ust. 1 pkt 58, art. 17 ust. 1 pkt 34, ust. 4–6d i art. 18d
ust. 6 ustawy zmienianej w art. 37, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz
art. 12 ust. 3, art. 12b ust. 4 ustawy zmienianej w art. 38, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą w zakresie, w jakim dotyczą działalności gospodarczej
prowadzonej przez przedsiębiorcę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na
podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 38, stosuje się
do dochodów osiągniętych z tej działalności od dnia 1 stycznia 2019 r.
2. Przepis art. 12 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 38, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, stosuje się do zezwoleń wydanych pod dniu wejścia w życie
niniejszej ustawy.

art. 45. więcej Art. 45. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z
wyjątkiem art. 38 pkt 2, 7, 8, pkt 10 lit. a i b, które wchodzą w życie po upływie
12 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Wyszukiwarka