Wejscie w życie: 30 marca 2012

Ostatnia Zmiana: 11 października 2019

Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa ustanawia Dzień Weterana Działań poza Granicami Państwa oraz określa:
1) status weterana działań poza granicami państwa i weterana poszkodowanego w
działaniach poza granicami państwa;
2) uprawnienia przysługujące osobom, o których mowa w pkt 1;
3) zasady i warunki korzystania z uprawnień, o których mowa w pkt 2;
4) tryb postępowania i właściwość organów w sprawach, o których mowa w pkt 1–3.

art. 2. więcej Art. 2. Weteranem działań poza granicami państwa, zwanym dalej „weteranem”,
może być osoba, która brała udział, na podstawie skierowania, w działaniach poza
granicami państwa w ramach:
1) misji pokojowej lub stabilizacyjnej, kontyngentu policyjnego, kontyngentu
Straży Granicznej, zadań ochronnych Biura Ochrony Rządu i Służby Ochrony
Państwa lub zapewniania bezpieczeństwa państwa:
a) nieprzerwanie przez okres, na jaki została skierowana, jednak nie krócej niż
przez okres 60 dni albo
b) łącznie przez okres nie krótszy niż 90 dni;
2) grupy ratowniczej Państwowej Straży Pożarnej, łącznie przez okres nie krótszy
niż 60 dni.

art. 3. więcej Art. 3. Weteranem poszkodowanym w działaniach poza granicami państwa,
zwanym dalej „weteranem poszkodowanym”, może być osoba, która biorąc udział na podstawie skierowania w działaniach poza granicami państwa, doznała uszczerbku na
zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z tymi działaniami lub choroby
nabytej podczas wykonywania zadań lub obowiązków służbowych poza granicami
państwa, z tytułu których przyznano jej świadczenia odszkodowawcze.

art. 4. więcej Art. 4. Określenia użyte w ustawie oznaczają:
1) skierowanie – skierowanie, wyznaczenie, delegowanie, zatrudnienie przez:
a) Ministra Obrony Narodowej albo właściwy organ wojskowy,
b) organizację międzynarodową, za zgodą Ministra Obrony Narodowej,
c) Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego,
d) Szefa Służby Wywiadu Wojskowego,
e) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
f) Szefa Agencji Wywiadu,
g) Komendanta Głównego Policji,
h) Komendanta Głównego Straży Granicznej,
i) Szefa Biura Ochrony Rządu,
j) Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej,
k) Komendanta Służby Ochrony Państwa;
2) działania poza granicami państwa – działania podjęte poza granicami państwa w
ramach misji pokojowej lub stabilizacyjnej, kontyngentu policyjnego,
kontyngentu Straży Granicznej, zadań ochronnych Biura Ochrony Rządu i
Służby Ochrony Państwa zapewniania bezpieczeństwa państwa oraz grupy
ratowniczej Państwowej Straży Pożarnej;
3) misja pokojowa lub stabilizacyjna – działania określone w art. 2 pkt 1 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510
oraz z 2019 r. poz. 1726), akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne,
a także inne działania o tym charakterze podejmowane przez organizacje
międzynarodowe lub komisje międzynarodowe, w których uczestniczyli
obywatele polscy skierowani przez podmioty, o których mowa w pkt 1 lit. a–f, w
szczególności działania mające na celu przywrócenie, utrzymanie lub wsparcie
pokoju i bezpieczeństwa, bądź akcje zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom;
4) kontyngent policyjny – kontyngent wydzielony w celu realizacji zadań, o których
mowa w art. 145a ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.
U. z 2020 r. poz. 360, 956 i 1610) oraz byłą Polską Grupę Policyjną;
5) kontyngent Straży Granicznej – kontyngent wydzielony w celu realizacji zadań,
o których mowa w art. 147c pkt 1–3a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o
Straży Granicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 305 i 1610);
6) zadania ochronne Biura Ochrony Rządu – zadania służbowe wykonywane na
terytorium państw w całości lub w części uznanych za strefę działań wojennych
oraz państw, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60a ust.
2 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2017 r. poz.
985, 1321 i 2405 oraz z 2018 r. poz. 106);
6a) zadania ochronne Służby Ochrony Państwa – zadania służbowe wykonywane na
terytorium państw w całości lub w części uznanych za strefę działań wojennych
oraz państw, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na
podstawie art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony
Państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 384, 695 i 1610);
7) zapewnianie bezpieczeństwa państwa – zadania, o których mowa w art. 5 ust. 1
pkt 2 i w art. 6 ust. 1 pkt 2, 5 i 7 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2020 r.
poz. 27), a także art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 1–4 ustawy z dnia 9 czerwca
2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu
Wojskowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 687), wykonywane na terytorium państw
w całości lub w części uznanych za strefę działań wojennych odpowiednio przez
funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu
lub przez funkcjonariuszy i żołnierzy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz
Służby Wywiadu Wojskowego;
8) grupa ratownicza Państwowej Straży Pożarnej – grupę utworzoną do
wykonywania zadań, o których mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24
sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1123 i 1610);
9) organizacja międzynarodowa – Organizację Narodów Zjednoczonych,
Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Organizację Traktatu
Północnoatlantyckiego oraz Unię Europejską;
10) renta inwalidzka – rentę inwalidzką, wojskową rentę inwalidzką, policyjną rentę
inwalidzką, rentę z tytułu niezdolności do pracy i rentę rolniczą z tytułu
niezdolności do pracy, otrzymywane odpowiednio na podstawie ustawy z dnia
29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich
rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 203 i 252), ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o
zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U.
z 2020 r. poz. 586), ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r.
poz. 723), ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568, 1222 i 1578),
ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu
wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205) oraz
ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U.
z 2020 r. poz. 174 i 782);
11) emerytura – emeryturę wojskową, emeryturę policyjną, emeryturę i emeryturę
rolniczą, otrzymywane odpowiednio na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993
r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy z
dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony
Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin oraz ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z dnia 20 grudnia
1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników;
12) najbliższy członek rodziny – małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo,
osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz osobę pozostającą we
wspólnym pożyciu z weteranem lub weteranem poszkodowanym;
13) jednostka wojskowa – jednostkę wojskową, o której mowa w art. 3 ust. 5 ustawy
z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1541 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 374), a także
komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej i jednostkę
organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej;
14) dowódca jednostki wojskowej – dowódcę, dyrektora, szefa, komendanta lub inną
osobę na równorzędnym stanowisku służbowym;
15) wypadek pozostający w związku z działaniami poza granicami państwa –
zdarzenie nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uszczerbek na
zdrowiu, które zaistniało podczas lub w związku z:
a) działaniami podejmowanymi w ramach uderzenia na przeciwnika bądź
odparcia jego uderzeń,
b) zamachem lub innym bezprawnym działaniem wymierzonym przeciwko
osobie, która brała udział w działaniach poza granicami państwa,
c) innymi działaniami pozostającymi w bezpośrednim związku z
wykonywaniem zadań:
– przez żołnierza, z wyłączeniem przypadków, w których żołnierz przy
wykonywaniu zadań nie przestrzegał przepisów bezpieczeństwa i
higieny pracy,
– określonych w akcie utworzenia kontyngentu policyjnego, kontyngentu
Straży Granicznej, grupy ratowniczej Państwowej Straży Pożarnej, w
skierowaniu do wykonywania zadań ochronnych Biura Ochrony Rządu,
Służby Ochrony Państwa lub w skierowaniu do wykonywania zadań
mających na celu zapewnianie bezpieczeństwa państwa;
16) żołnierz – żołnierza zawodowego i niezawodowego, a także żołnierza rezerwy i
w stanie spoczynku;
17) funkcjonariusz – funkcjonariusza i zwolnionego ze służby funkcjonariusza
Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa oraz
strażaka i zwolnionego ze służby strażaka Państwowej Straży Pożarnej;
18) funkcjonariusz ABW – funkcjonariusza i zwolnionego ze służby funkcjonariusza
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
18a) funkcjonariusz AW – funkcjonariusza i zwolnionego ze służby funkcjonariusza
Agencji Wywiadu;
19) najniższa emerytura – kwotę najniższej emerytury, od pierwszego dnia
następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”, na podstawie art. 94 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o
emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
20) Dom Weterana – zakład leczniczy funkcjonujący w ramach podmiotu
leczniczego, wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne
i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż świadczenie szpitalne
w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U.
z 2020 r. poz. 295, 567 i 1493), dla którego podmiotem tworzącym jest
odpowiednio Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw
wewnętrznych, Szef Agencji Wywiadu lub Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego;
21) komisja międzynarodowa – komisje powołane na mocy porozumień
międzynarodowych w sprawie zawieszenia działań wojennych w Korei,
Wietnamie, Kambodży i Laosie w celu kontroli i nadzoru nad wdrożeniem ich
postanowień.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Status weterana oraz weterana poszkodowanego przyznaje, na wniosek
żołnierza, funkcjonariusza, funkcjonariusza ABW lub funkcjonariusza AW, w drodze
decyzji administracyjnej, Minister Obrony Narodowej – w odniesieniu do żołnierzy,
minister właściwy do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do funkcjonariuszy, Szef
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do funkcjonariuszy ABW
oraz Szef Agencji Wywiadu – w odniesieniu do funkcjonariuszy AW.
1a. W przypadku zbiegu właściwości w sprawach określonych w ust. 1 organem
właściwym w sprawie przyznania statusu weterana oraz weterana poszkodowanego
jest organ, który ostatni skierował daną osobę do udziału w działaniach poza granicami państwa.
1b. W przypadku zaistnienia okoliczności uzasadniających zmianę wysokości
uszczerbku na zdrowiu oraz dodatku weterana poszkodowanego, o którym mowa
w art. 36 ust. 1, niezależnie od organu, który skierował daną osobę do udziału
w działaniach poza granicami państwa, organem właściwym w sprawie zmiany
decyzji ostatecznej o przyznaniu statusu weterana poszkodowanego jest organ, który
wydał tę decyzję.
2. Decyzja o przyznaniu statusu weterana poszkodowanego zawiera informację
o:
1) procentowej wysokości uszczerbku na zdrowiu doznanego wskutek wypadku
pozostającego w związku z działaniami poza granicami państwa lub choroby
nabytej podczas wykonywania zadań lub obowiązków służbowych w ramach
działań poza granicami państwa, z tytułu których przyznano świadczenia
odszkodowawcze;
2) wysokości dodatku weterana poszkodowanego, o którym mowa w art. 36 ust. 1.
3. Egzemplarz decyzji o przyznaniu statusu weterana poszkodowanego Minister
Obrony Narodowej – w odniesieniu do żołnierzy, minister właściwy do spraw
wewnętrznych – w odniesieniu do funkcjonariuszy, Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego – w odniesieniu do funkcjonariuszy ABW oraz Szef Agencji Wywiadu
– w odniesieniu do funkcjonariuszy AW przesyłają do Prezesa Narodowego Funduszu
Zdrowia, zwanego dalej „Prezesem NFZ”, w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji
ostatecznej.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Status weterana oraz weterana poszkodowanego nie przysługuje
osobie, która została skazana prawomocnym wyrokiem sądu za:
1) przestępstwo popełnione umyślnie lub przestępstwo skarbowe popełnione
umyślnie w związku z wykonywaniem zadań lub obowiązków służbowych
podczas udziału w działaniach poza granicami państwa;
2) przestępstwo przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W przypadku wszczęcia postępowania karnego lub karnego skarbowego, pod
zarzutem popełnienia przestępstwa wymienionego w ust. 1, przeciwko osobie
ubiegającej się o nadanie statusu weterana albo weterana poszkodowanego
rozpatrzenie wniosku zawiesza się do czasu jego prawomocnego zakończenia.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Podstawą do ubiegania się o przyznanie statusu weterana są:
1) wniosek, o którym mowa w art. 5 ust. 1;
2) zaświadczenie wydane odpowiednio przez:
a) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz ostatnio pełnił lub pełni służbę,
b) wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce
zamieszkania żołnierza albo właściwego kierownika archiwum
wojskowego,
c) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
d) Szefa Agencji Wywiadu,
e) Komendanta Głównego Policji,
f) Komendanta Głównego Straży Granicznej,
g) Szefa Biura Ochrony Rządu,
h) Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej,
i) Komendanta Służby Ochrony Państwa;
3) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego;
4) oświadczenie osoby ubiegającej się o przyznanie statusu weterana lub weterana
poszkodowanego o pełnieniu służby odpowiednio jako żołnierz, funkcjonariusz,
funkcjonariusz ABW lub funkcjonariusz AW, wraz z informacją o posiadanym
stopniu służbowym, lub oświadczenie o pozostawaniu w stosunku pracy pracownika,
o którym mowa w art. 12;
5) oświadczenie o posiadanym statusie weterana lub weterana poszkodowanego
przyznanym przez jeden z organów, o którym mowa w art. 5 ust. 1.
2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera:
1) imię (imiona) i nazwisko osoby ubiegającej się o przyznanie statusu weterana;
2) numer PESEL;
3) nazwę i rodzaj działania poza granicami państwa, w którym uczestniczyła osoba
ubiegająca się o przyznanie statusu weterana;
4) okres uczestnictwa w działaniach poza granicami państwa;
5) zajmowane stanowisko służbowe lub pełnioną funkcję podczas udziału w
działaniach poza granicami państwa.
3. W przypadku braku możliwości wydania zaświadczenia, o którym mowa w
ust. 1 pkt 2, potwierdzonego pismem właściwego podmiotu, osoba ubiegająca się o
przyznanie statusu weterana może ubiegać się o jego przyznanie na podstawie innych dokumentów lub dowodów poświadczających udział w działaniach poza granicami państwa.

art. 8. więcej Art. 8. Podstawą do ubiegania się o przyznanie statusu weterana
poszkodowanego są:
1) dokumenty lub dowody, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 3;
2) protokół powypadkowy albo decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej;
3) orzeczenie właściwej komisji lekarskiej o związku uszczerbku na zdrowiu z
wypadkiem pozostającym w związku z działaniami poza granicami państwa lub
chorobą nabytą podczas wykonywania zadań lub obowiązków służbowych w
ramach działań poza granicami państwa albo orzeczenie lekarza orzecznika lub
komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustalające uszczerbek na
zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową wydane dla
celów świadczeń z ubezpieczenia społecznego;
4) decyzja administracyjna o przyznaniu świadczeń odszkodowawczych albo
prawomocny wyrok sądu zasądzający odszkodowanie.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Dokumentem potwierdzającym status weterana oraz weterana
poszkodowanego jest odpowiednio legitymacja weterana albo legitymacja weterana
poszkodowanego wydana przez Ministra Obrony Narodowej – w odniesieniu do
żołnierzy, ministra właściwego do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do
funkcjonariuszy, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do
funkcjonariuszy ABW albo Szefa Agencji Wywiadu – w odniesieniu do
funkcjonariuszy AW.
2. Legitymacje, o których mowa w ust. 1, wydaje się w terminie do 60 dni od
dnia wydania decyzji ostatecznej o przyznaniu statusu weterana albo weterana
poszkodowanego.

art. 10. więcej Art. 10. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz minister
właściwy do spraw wewnętrznych, każdy w zakresie swojej właściwości, określą, w
drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, wzór
legitymacji weterana oraz weterana poszkodowanego oraz tryb wydawania, wymiany
lub zwrotu tych legitymacji, uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności
postępowania w tym zakresie, a także wskazania przypadków, w których weteran oraz
weteran poszkodowany może dokonać wymiany posiadanej legitymacji.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Statusu weterana albo weterana poszkodowanego w przypadku,
o którym mowa w art. 6 ust. 1, pozbawia, w drodze decyzji administracyjnej, Minister
Obrony Narodowej – w odniesieniu do żołnierzy, minister właściwy do spraw
wewnętrznych – w odniesieniu do funkcjonariuszy, Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego – w odniesieniu do funkcjonariuszy ABW oraz Szef Agencji Wywiadu
– w odniesieniu do funkcjonariuszy AW.
2. Weteran albo weteran poszkodowany traci swój status z dniem stania się
ostateczną decyzji, o której mowa w ust. 1.
3. O skazaniu prawomocnym wyrokiem weterana lub weterana poszkodowanego
za przestępstwo, o którym mowa w art. 6 ust. 1, sąd zawiadamia w terminie 7 dni od
dnia uprawomocnienia się wyroku odpowiednio Ministra Obrony Narodowej, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
lub Szefa Agencji Wywiadu.
4. Osoba pozbawiona statusu weterana albo weterana poszkodowanego decyzją
ostateczną traci uprawnienia wynikające z ustawy i jest obowiązana do zwrotu
legitymacji weterana albo legitymacji weterana poszkodowanego organowi, który ją
wydał, w terminie 7 dni od dnia doręczenia jej tej decyzji.
5. O pozbawieniu decyzją ostateczną statusu weterana poszkodowanego
Minister Obrony Narodowej – w odniesieniu do żołnierzy, minister właściwy do spraw
wewnętrznych – w odniesieniu do funkcjonariuszy, Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego – w odniesieniu do funkcjonariuszy ABW oraz Szef Agencji Wywiadu
– w odniesieniu do funkcjonariuszy AW zawiadamia właściwy organ emerytalno-
-rentowy oraz Prezesa NFZ w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja stała się
ostateczna.

art. 12. więcej Art. 12. Przepisy ustawy dotyczące:
1) żołnierzy, z wyjątkiem art. 19 – stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy
Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego oraz
pracowników jednostek wojskowych;
2) funkcjonariuszy – stosuje się odpowiednio do pracowników Policji, Straży
Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa i Państwowej Straży Pożarnej.

art. 13. więcej Art. 13. Uprawnienia i obowiązki dowódcy jednostki wojskowej określone w
ustawie stosuje się odpowiednio do Szefa Służby Wywiadu Wojskowego i Szefa
Służby Kontrwywiadu Wojskowego.

art. 14. więcej Art. 14. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298).

art. 15. więcej Art. 15. Dzień 29 maja ustanawia się Dniem Weterana Działań poza Granicami
Państwa.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Ustanawia się wojskową odznakę „Za Rany i Kontuzje”.
2. Tworzy się fundusz przeznaczony na wojskową odznakę „Za Rany i
Kontuzje”, którego dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
3. Minister Obrony Narodowej, za rany i kontuzje odniesione podczas działań
poza granicami państwa, może przyznać weteranowi poszkodowanemu-żołnierzowi,
wojskową odznakę „Za Rany i Kontuzje”.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb przyznawania i wręczania odznaki,
2) szczegółowy tryb występowania z wnioskiem o przyznawanie odznaki,
3) osoby uprawnione do występowania z wnioskiem o przyznanie odznaki,
4) rodzaje, wzór i sposób noszenia odznaki,
5) szczegółowe warunki tworzenia i dysponowania funduszem przeznaczonym na odznakę,
6) wysokość i sposób ustalania wysokości funduszu przeznaczonego na odznakę,
7) komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej właściwą do
ewidencjonowania, zakupu oraz dystrybucji odznaki
– o której mowa w ust. 1.
5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy uwzględnić kryteria
przyznawania wojskowej odznaki „Za Rany i Kontuzje”, obejmujące przede
wszystkim okoliczności odniesienia ran i kontuzji oraz ich związek z wykonywaniem
czynności służbowych, a także ilość i stopień obrażeń, jakie w wyniku ran i kontuzji poniósł weteran poszkodowany--żołnierz, potwierdzonych orzeczeniem właściwej wojskowej komisji lekarskiej.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Ustanawia się odznakę honorową „Za zasługi w działaniach poza
granicami Rzeczypospolitej Polskiej”.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może nadać weteranowifunkcjonariuszowi oraz weteranowi poszkodowanemu-funkcjonariuszowi za zasługi
podczas działań poza granicami państwa odznakę honorową „Za zasługi w działaniach
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej”.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb postępowania w sprawach o nadanie odznaki, osoby uprawnione do
występowania z wnioskiem o jej nadanie oraz termin rozpatrzenia wniosku,
2) wzór odznaki, wzór wniosku o nadanie odznaki – zawierający informację
uzasadniającą jej nadanie – oraz wzór legitymacji potwierdzającej nadanie odznaki,
3) sposób wręczenia i noszenia odznaki,
4) sposób ewidencjonowania informacji o osobach wyróżnionych odznaką
– mając na uwadze sprawne przeprowadzanie postępowania, ujednolicenie sposobu
składania wniosków oraz zapewnienie przyznawania odznaki osobom szczególnie zasłużonym.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Ustanawia się odznakę honorową „Za zasługi w zapewnianiu
bezpieczeństwa państwa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej”.
2. Prezes Rady Ministrów może nadać weteranowi-funkcjonariuszowi ABW,
weteranowi poszkodowanemu-funkcjonariuszowi ABW,
weteranowi-funkcjonariuszowi AW i weteranowi poszkodowanemu-
-funkcjonariuszowi AW za zasługi podczas zapewniania bezpieczeństwa państwa
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej odznakę honorową „Za zasługi
w zapewnianiu bezpieczeństwa państwa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej”.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb postępowania w sprawach o nadanie odznaki, osoby uprawnione do
występowania z wnioskiem o jej nadanie oraz termin rozpatrzenia wniosku,
2) wzór odznaki, wzór wniosku o nadanie odznaki – zawierający informację
uzasadniającą jej nadanie – oraz wzór legitymacji potwierdzającej nadanie odznaki,
3) sposób wręczenia i noszenia odznaki,
4) sposób ewidencjonowania informacji o osobach wyróżnionych odznaką
– mając na uwadze sprawne przeprowadzanie postępowania, ujednolicenie sposobu
składania wniosków oraz zapewnienie przyznawania odznaki osobom szczególnie zasłużonym.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Weteran lub weteran poszkodowany, będący żołnierzem rezerwy lub
w stanie spoczynku, ma prawo do noszenia umundurowania oraz odznak i oznak
wojskowych w przypadkach i w sposób określony w przepisach wydanych
odpowiednio na podstawie art. 137a ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie
wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 860) oraz art. 67 ustawy z
dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Weteran poszkodowany-żołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej,
któremu w czasie pełnienia służby nie przysługiwały należności umundurowania i
wyekwipowania wyjściowego, ma prawo do jednorazowego bezpłatnego otrzymania
takiego umundurowania i wyekwipowania.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, normy
umundurowania i wyekwipowania wyjściowego weteranów poszkodowanych żołnierzy oraz tryb postępowania i organy właściwe w sprawach wydawania umundurowania, uwzględniając w szczególności specyfikę umundurowania i wyekwipowania poszczególnych rodzajów wojsk i służb.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Weteran i weteran poszkodowany ma prawo do zwrotu kosztów
przejazdu, z uwzględnieniem przysługujących mu ulg w tym zakresie, i
zakwaterowania, poniesionych w związku z udziałem w uroczystościach
organizowanych odpowiednio przez:
1) Ministra Obrony Narodowej,
2) dowódców jednostek wojskowych,
3) ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
4) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
5) Szefa Agencji Wywiadu,
6) Komendanta Głównego Policji,
7) właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji,
8) Komendanta Głównego Straży Granicznej,
9) komendantów oddziałów lub ośrodków szkolenia Straży Granicznej,
10) Komendanta Służby Ochrony Państwa,
11) kierownika jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej
– na które został zaproszony w charakterze uczestnika działań poza granicami państwa.
2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, przysługuje za udział w nie więcej
niż dwóch uroczystościach w danym roku kalendarzowym, łącznie do wysokości
najniższej emerytury.
3. Zwrotu kosztów dokonuje odpowiednio podmiot, o którym mowa w ust. 1, na
którego zaproszenie weteran lub weteran poszkodowany przyjechał, po złożeniu przez
niego wniosku oraz oświadczenia o wysokości kosztów przejazdu i przedstawieniu
oryginału rachunku za zakwaterowanie.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Zmarłemu weteranowi-żołnierzowi i zmarłemu weteranowi
poszkodowanemu-żołnierzowi przysługuje wojskowa asysta honorowa podczas
pogrzebu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Zmarłemu weteranowi-funkcjonariuszowi, weteranowi-funkcjonariuszowi
ABW, weteranowi-funkcjonariuszowi AW, zmarłemu weteranowi poszkodowanemu-
-funkcjonariuszowi, zmarłemu weteranowi poszkodowanemu-funkcjonariuszowi
ABW oraz zmarłemu weteranowi poszkodowanemu-funkcjonariuszowi AW
przysługuje asysta honorowa podczas pogrzebu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Asystę, o której mowa w ust. 1 i 2, przydziela się po przesłaniu przez
najbliższego członka rodziny weterana lub weterana poszkodowanego informacji o jego śmierci.
4. Informację przesyła się odpowiednio do:
1) dowódcy garnizonu właściwego terytorialnie ze względu na miejsce pochówku
weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza;
2) komendanta wojewódzkiego Policji, kierownika jednostki organizacyjnej Straży
Granicznej, Komendanta Służby Ochrony Państwa albo kierownika jednostki
organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, właściwych terytorialnie ze
względu na miejsce pochówku weterana-funkcjonariusza lub weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza;
3) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w przypadku pochówku
weterana-funkcjonariusza ABW lub weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW;
4) Szefa Agencji Wywiadu – w przypadku pochówku weterana-funkcjonariusza
AW lub weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW.
5. W przypadku śmierci samotnego weterana lub weterana poszkodowanego
informację, o której mowa w ust. 3, może przesłać organizacja pozarządowa
zrzeszająca weteranów-żołnierzy, weteranów-funkcjonariuszy, weteranów-funkcjonariuszy ABW albo weteranów-funkcjonariuszy AW.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Realizację uprawnień wynikających z art. 24b, art. 24c,
art. 44 ust. 1c, art. 46 ust. 1 pkt 8, art. 47 ust. 2a, art. 47c ust. 1 pkt 11 oraz
art. 57 ust. 2 pkt 12 i 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1398, 1492,
1493 i 1578) monitoruje i koordynuje Prezes NFZ.
2. Prezes NFZ przekazuje raz na kwartał informację o realizacji indywidualnego
prawa do świadczeń opieki zdrowotnej określonych w ust. 1 odpowiednio do:
1) Ministra Obrony Narodowej – w odniesieniu do weteranów
poszkodowanych-żołnierzy,
2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do weteranów
poszkodowanych-funkcjonariuszy,
3) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do weteranów
poszkodowanych-funkcjonariuszy ABW,
4) Szefa Agencji Wywiadu – w odniesieniu do weteranów poszkodowanychfunkcjonariuszy AW
– w celu monitorowania przez te organy realizacji prawa do tych świadczeń.
3. Informacja, o której mowa w ust. 2, zawiera:
1) imię, nazwisko i numer PESEL weterana poszkodowanego;
2) serię i numer dokumentu potwierdzającego uprawnienia weterana
poszkodowanego do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej;
3) rodzaj i zakres świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych weteranom
poszkodowanym;
4) nazwę i siedzibę świadczeniodawcy, który udzielił weteranowi
poszkodowanemu świadczeń opieki zdrowotnej w danym rodzaju i zakresie;
5) liczbę i wartość udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej.
4. Podmiot właściwy do wydawania dokumentów potwierdzających uprawnienia
do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej przekazuje Prezesowi NFZ informację
o nabyciu uprawnień przez weterana poszkodowanego, która zawiera:
1) imię, nazwisko i numer PESEL weterana poszkodowanego;
2) serię i numer dokumentu potwierdzającego uprawnienia weterana
poszkodowanego do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz datę jego
wydania.
5. Właściwe komisje lekarskie przekazują organom, o których mowa
w ust. 2 pkt 1–4, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, za rok poprzedni,
informacje o liczbie wydanych orzeczeń ustalających związek uszczerbku na zdrowiu
z wypadkiem pozostającym w związku z działaniami poza granicami państwa lub
chorobą nabytą podczas wykonywania zadań lub obowiązków służbowych w ramach
działań poza granicami państwa oraz o wysokości orzeczonego procentowego
uszczerbku na zdrowiu z tytułu urazów lub chorób powstałych w związku z udziałem
w działaniach poza granicami państwa, a także ich skutków zdrowotnych.
6. Świadczeniodawca, o którym mowa w art. 5 pkt 41 ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
przekazuje organom, o których mowa w ust. 2 pkt 1–4, dane o odpłatnych lub
niezakwalifikowanych jako gwarantowane świadczeniach opieki zdrowotnej, których
udzielił weteranom poszkodowanym oraz weteranom poszkodowanym, których
ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi co najmniej 30%, w zakresie
leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami
państwa, obejmujące:
1) imię, nazwisko i numer PESEL weterana poszkodowanego oraz weterana
poszkodowanego, którego ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi
co najmniej 30%, a w przypadku gdy nie posiada on numeru PESEL – rodzaj,
serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz datę urodzenia;
2) numer dokumentu potwierdzającego uprawnienia weterana poszkodowanego
oraz weterana poszkodowanego, którego ustalony procentowy uszczerbek na
zdrowiu wynosi co najmniej 30%;
3) rodzaj odpłatnych lub niezakwalifikowanych jako gwarantowane świadczeń
opieki zdrowotnej udzielonych w związku z urazami lub chorobami nabytymi
podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;
4) koszt udzielonego świadczenia.
7. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Prezesa NFZ, określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób i tryb postępowania w zakresie monitorowania odpowiednio przez Szefa
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefa Agencji Wywiadu realizacji
indywidualnego prawa do świadczeń opieki zdrowotnej weteranów
poszkodowanych-funkcjonariuszy ABW i weteranów
poszkodowanych-funkcjonariuszy AW,
2) podmiot prowadzący w imieniu organów, o których mowa w pkt 1,
monitorowanie informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4,
3) podmiot właściwy do przekazywania do Prezesa NFZ informacji o nabyciu
uprawnień przez weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW i weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza AW
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania w tym zakresie.
8. Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Prezesa NFZ, określi,
w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb postępowania w zakresie monitorowania realizacji indywidualnego
prawa do świadczeń opieki zdrowotnej weteranów poszkodowanych-żołnierzy,
2) podmiot prowadzący w jego imieniu monitorowanie informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 1,
3) podmiot właściwy do przekazywania do Prezesa NFZ informacji o nabyciu
uprawnień przez weterana poszkodowanego-żołnierza
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania w tym zakresie.
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa
NFZ, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb postępowania w zakresie monitorowania realizacji indywidualnego
prawa do świadczeń opieki zdrowotnej weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy,
2) podmiot prowadzący w jego imieniu monitorowanie informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 2,
3) podmiot właściwy do przekazywania do Prezesa NFZ informacji o nabyciu
uprawnień przez weterana poszkodowanego-funkcjonariusza
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania w tym zakresie.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Weteran-żołnierz lub weteran poszkodowany-żołnierz oraz najbliżsi
członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza kolejnością z bezpłatnej
pomocy psychologicznej udzielanej przez psychologów w jednostkach wojskowych
oraz przez wojskowe pracownie psychologiczne, a także z pomocy bezpłatnej
udzielanej w podmiotach leczniczych utworzonych i nadzorowanych przez Ministra
Obrony Narodowej, jeżeli problemy zdrowotne żołnierza są związane z działaniami
poza granicami państwa.
2. Weteran-funkcjonariusz lub weteran poszkodowany-funkcjonariusz oraz
najbliżsi członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza kolejnością
z bezpłatnej pomocy psychologicznej udzielanej w podmiotach leczniczych
utworzonych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
jeżeli problemy zdrowotne funkcjonariusza są związane z działaniami poza granicami państwa.
3. Weteran-funkcjonariusz ABW lub weteran poszkodowany-funkcjonariusz
ABW oraz najbliżsi członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza
kolejnością z bezpłatnej pomocy psychologicznej udzielanej w podmiotach
leczniczych utworzonych przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, jeżeli
problemy zdrowotne funkcjonariusza są związane z działaniami poza granicami państwa.
3a. Weteran-funkcjonariusz AW lub weteran poszkodowany-funkcjonariusz AW
oraz najbliżsi członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza kolejnością
z bezpłatnej pomocy psychologicznej udzielanej w podmiotach wykonujących działalność leczniczą utworzonych przez Szefa Agencji Wywiadu, jeżeli problemy
zdrowotne funkcjonariusza są związane z działaniami poza granicami państwa.
4. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy
do spraw wewnętrznych, każdy w zakresie swojej właściwości, określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb udzielania i zakres pomocy psychologicznej,
2) sposób i tryb postępowania w zakresie monitorowania realizacji prawa
weteranów poszkodowanych do pomocy, o której mowa w ust. 1–3a, oraz
właściwość organów w tym zakresie
– mając na względzie zapewnienie sprawnego dostępu do korzystania z pomocy
psychologicznej oraz jej realizację adekwatną do potrzeb weteranów.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Weteran i weteran poszkodowany mają prawo do umieszczenia poza
kolejnością w Domu Weterana i odpłatnego w nim pobytu, na zasadach określonych
w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, z zastrzeżeniem art. 25.
1a. Pierwszeństwo w umieszczeniu w Domu Weterana mają weterani i weterani
poszkodowani szczególnie zasłużeni z tytułu działalności na rzecz suwerennej
i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej lub odznaczeni Orderem Wojennym
Virtuti Militari albo Orderem Krzyża Wojskowego.
1b. Podmiot nadzorujący Dom Weterana odpowiednio w imieniu Ministra
Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji
Wywiadu lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wydaje zaświadczenie
o uprawnieniu, o którym mowa w ust. 1a, na wniosek weterana lub weterana
poszkodowanego złożony przed uruchomieniem procedury, o której mowa w ust. 2.
1c. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające szczególne zasługi
z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej
lub przyznanie odznaczenia Orderem Wojennym Virtuti Militari albo Orderem Krzyża
Wojskowego.
1d. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1b, weteran lub weteran
poszkodowany składa kierownikowi albo dyrektorowi Domu Weterana przed
umieszczeniem w Domu Weterana.
2. Weterana i weterana poszkodowanego umieszcza się w Domu Weterana
w trybie określonym w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych, odpowiednio do zakresu udzielanych świadczeń.
2a. Miesięczną opłatę za wyżywienie i zakwaterowanie weterana
poszkodowanego przebywającego w Domu Weterana ustala się w wysokości
odpowiadającej 250% najniższej emerytury, z tym że opłata ta nie może być wyższa
niż kwota odpowiadająca 50% miesięcznego dochodu weterana poszkodowanego
w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy
społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473).
3. Pobyt, o którym mowa w ust. 1, może być dofinansowany ze środków budżetu
państwa, z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej – w
odniesieniu do weteranów-żołnierzy i weteranów poszkodowanych--żołnierzy.
4. Weteranowi-funkcjonariuszowi, weteranowi-funkcjonariuszowi ABW,
weteranowi-funkcjonariuszowi AW, weteranowi poszkodowanemu-
-funkcjonariuszowi, weteranowi poszkodowanemu-funkcjonariuszowi ABW
i weteranowi poszkodowanemu-funkcjonariuszowi AW może zostać udzielona
zapomoga na pobyt w Domu Weterana ze środków budżetu państwa, z części
pozostającej odpowiednio w dyspozycji ministra właściwego do spraw
wewnętrznych oraz z części pozostającej w dyspozycji Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefa Agencji Wywiadu.
4a. Zapomogę, o której mowa w ust. 4, można przyznać na pokrycie poniesionych
kosztów pobytu w Domu Weterana nieobjętych opłatą za pobyt w Domu
Weterana, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 33a ust. 2
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych.
4b. Wysokość przyznanej zapomogi jest uzależniona od sytuacji materialnej osób,
o których mowa w ust. 4, potwierdzonej dokumentami.
4c. Zapomogę, o której mowa w ust. 4, przyznaje się na wniosek, który zawiera:
1) imię i nazwisko;
2) numer PESEL;
3) adres zamieszkania;
4) numer i datę wydania legitymacji weterana lub weterana poszkodowanego.
4d. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające sytuację materialną osób,
o których mowa w ust. 4, oraz potwierdzające poniesione koszty, o których mowa
w ust. 4a.
5. Tworzy się fundusze na zapomogi, o których mowa w ust. 4, których
dysponentami są odpowiednio minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szef Agencji Wywiadu.
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyznawania
zapomogi weteranowi-funkcjonariuszowi ABW, weteranowi poszkodowanemu-
-funkcjonariuszowi ABW, weteranowi-funkcjonariuszowi AW i weteranowi
poszkodowanemu-funkcjonariuszowi AW na pobyt w Domu Weterana,
dokumenty dołączane do wniosku, sposób przekazywania zapomogi oraz sposób
tworzenia funduszu na zapomogi, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia
uprawnionym odpowiedniego dostępu do tych świadczeń oraz uwzględniając
rzeczywiste koszty pobytu w Domu Weterana.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób
dofinansowania pobytu weterana-żołnierza i weterana poszkodowanego-
-żołnierza w Domu Weterana oraz dokumenty niezbędne do wydania
zaświadczeń, o których mowa w ust. 1b i 1d, biorąc pod uwagę konieczność
zapewnienia uprawnionym odpowiedniego dostępu do tych świadczeń oraz
uwzględniając rzeczywiste koszty pobytu w Domu Weterana.
8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
tryb przyznawania zapomogi weteranowi-funkcjonariuszowi i weteranowi
poszkodowanemu-funkcjonariuszowi na pobyt w Domu Weterana, dokumenty
dołączane do wniosku, sposób przekazywania zapomogi oraz sposób tworzenia
funduszu na zapomogi, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia uprawnionym
odpowiedniego dostępu do tych świadczeń oraz uwzględniając rzeczywiste koszty
pobytu w Domu Weterana.

art. 25. więcej Art. 25. W uzasadnionych przypadkach do Domu Weterana może być
skierowany weteran poszkodowany, na podstawie opinii konsultanta ochrony zdrowia,
o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie
zdrowia (Dz. U. z 2019 r. poz. 886), niezależnie od oceny jego skali samodzielności
określanej stosownie do przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Weteran poszkodowany-żołnierz ma prawo do uzyskania pomocy
finansowej na jedną z wymienionych form kształcenia:
1) naukę na poziomie szkoły ponadpodstawowej;
2) studia pierwszego stopnia;
3) studia drugiego stopnia;
4) jednolite studia magisterskie;
5) studia podyplomowe.
1a. Weteran poszkodowany-żołnierz, którego ustalony uszczerbek na zdrowiu
wynosi co najmniej 30%, ma prawo do uzyskania pomocy finansowej na dwie formy
kształcenia z form określonych w ust. 1.
2. W ramach pomocy, o której mowa w ust. 1, mogą być pokryte koszty:
1) opłaty za naukę lub studia;
2) przejazdów z miejsca zamieszkania weterana poszkodowanego-żołnierza do
szkoły lub uczelni i z powrotem;
3) zakwaterowania w miejscowości, w której weteran poszkodowany-żołnierz
pobiera naukę lub odbywa studia.
3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje na jedną z wybranych przez
weterana poszkodowanego-żołnierza form kształcenia do wysokości 400% najniższej
emerytury.
4. Wysokość pomocy finansowej, o której mowa w ust. 3, przysługuje na każdy
rok szkolny lub akademicki przez cały czas trwania nauki lub studiów, nie dłużej niż
w wymiarze określonym w programie nauczania lub w programie studiów.
5. Jeżeli w roku akademickim program studiów obejmuje tylko jeden semestr,
pomoc finansową przyznaje się w wysokości 50% pełnej stawki określonej w ust. 3.
6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych ze stanem zdrowia lub
zdarzeniami losowymi dotyczącymi weterana poszkodowanego-żołnierza powodującymi konieczność przerwania nauki lub studiów, wypłata pomocy finansowej ulega zawieszeniu, na wniosek zainteresowanego, do czasu ustania przyczyny przerwania nauki lub studiów.
7. Poniesione przez organ koszty nauki lub studiów oraz przejazdów i
zakwaterowania podlegają zwrotowi w przypadku nieukończenia nauki lub studiów z
przyczyn leżących po stronie weterana poszkodowanego-żołnierza w terminie
określonym w programie nauczania lub w programie studiów, z wyjątkiem przyczyn
nieukończenia nauki lub studiów, o których mowa w ust. 6. Koszty te podlegają
zwrotowi w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania.
8. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, oraz właściwość organów w tym
zakresie, dokumenty stanowiące podstawę jej przyznawania oraz sposób i termin jej
wypłaty, a także warunki zawieszania jej udzielania oraz zwrotu kosztów nauki lub
studiów, przejazdów i zakwaterowania. Rozporządzenie powinno zapewnić
sprawność postępowania w tych sprawach oraz adekwatność udzielanej pomocy
finansowej w stosunku do rzeczywistych kosztów kształcenia.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Weteran poszkodowany-funkcjonariusz zwolniony ze służby ma
prawo do uzyskania pomocy finansowej na jedną z wymienionych form kształcenia:
1) studia pierwszego stopnia;
2) studia drugiego stopnia;
3) jednolite studia magisterskie;
4) studia podyplomowe.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje na jedną z wybranych przez
weterana poszkodowanego-funkcjonariusza form kształcenia do wysokości 400%
najniższej emerytury.
3. Jeżeli w roku akademickim program studiów obejmuje tylko jeden semestr,
pomoc finansową przyznaje się w wysokości 50% pełnej stawki.
4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana przez czas trwania studiów na
wniosek weterana poszkodowanego-
-funkcjonariusza, w każdym roku akademickim, w wymiarze określonym
programem studiów na jednym kierunku wybranym przez funkcjonariusza.
5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych ze stanem zdrowia lub
zdarzeniami losowymi dotyczącymi weterana poszkodowanego-funkcjonariusza powodującymi konieczność przerwania studiów, na wniosek zainteresowanego, wypłata pomocy finansowej ulega zawieszeniu do czasu ustania przyczyny przerwania studiów.
6. Pomoc finansowa podlega zwrotowi w przypadku nieukończenia studiów z
przyczyn leżących po stronie weterana poszkodowanego-funkcjonariusza, z
wyjątkiem przyczyn nieukończenia studiów, o których mowa w ust. 5. Koszty te
podlegają zwrotowi w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
warunki i tryb przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, oraz właściwość
organów w tym zakresie, dokumenty stanowiące podstawę jej przyznawania oraz
sposób i termin jej wypłaty, a także warunki zawieszania jej udzielania oraz zwrotu
kosztów kształcenia. Rozporządzenie powinno zapewnić sprawność postępowania w
tych sprawach oraz adekwatność udzielanej pomocy finansowej w stosunku do
rzeczywistych kosztów kształcenia.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Weteran poszkodowany-funkcjonariusz ABW i weteran
poszkodowany-funkcjonariusz AW zwolnieni ze służby mają prawo do uzyskania
pomocy finansowej na jedną z wymienionych form kształcenia:
1) studia pierwszego stopnia;
2) studia drugiego stopnia;
3) jednolite studia magisterskie;
4) studia podyplomowe.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje na jedną z wybranych przez
weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW i weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza AW form kształcenia do wysokości 400%
najniższej emerytury.
3. Jeżeli w roku akademickim program studiów obejmuje tylko jeden semestr,
pomoc finansową przyznaje się w wysokości 50% pełnej stawki.
4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana przez czas trwania studiów na
wniosek weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW lub weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza AW, w każdym roku akademickim, w wymiarze
określonym programem studiów na jednym kierunku wybranym przez
funkcjonariusza.
4a. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1) imię i nazwisko;
2) adres zamieszkania;
3) numer PESEL;
4) numer i datę wydania legitymacji weterana poszkodowanego-funkcjonariusza
ABW lub weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW;
5) zobowiązanie do niezwłocznego zawiadomienia odpowiednio Szefa ABW albo
Szefa AW o przerwaniu studiów w trakcie roku akademickiego lub niepodjęciu
nauki;
6) określenie formy wypłaty świadczenia z tytułu pomocy, a w przypadku formy
bezgotówkowej – wskazanie rachunku bankowego właściwego dla wypłaty.
4b. Do wniosku dołącza się zaświadczenie wydane przez uczelnię lub inny
dokument potwierdzający:
1) fakt odbywania przez weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW lub
weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW studiów, ich rodzaj i łączny
czas ich trwania (liczbę semestrów);
2) aktualny semestr (rok) nauki odbywanej oraz liczbę semestrów w danym roku
akademickim wraz z terminami ich rozpoczęcia i zakończenia;
3) wysokość opłaty ustalonej przez uczelnię za naukę w danym roku akademickim
i w poszczególnych jego semestrach.
5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych ze stanem zdrowia
lub zdarzeniami losowymi dotyczącymi weterana poszkodowanego-funkcjonariusza
ABW lub weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW, powodującymi
konieczność przerwania studiów, na wniosek zainteresowanego wypłata pomocy
finansowej ulega zawieszeniu do czasu ustania przyczyny przerwania studiów.
6. Pomoc finansowa podlega zwrotowi w przypadku nieukończenia studiów
z przyczyn leżących po stronie weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW lub
weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW, z wyjątkiem przyczyn
nieukończenia studiów, o których mowa w ust. 5. Koszty te podlegają zwrotowi
w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania.
7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki i tryb przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, właściwość podmiotów
w tym zakresie, sposób i termin jej wypłaty, a także szczegółowe warunki zawieszania
jej udzielania oraz zwrotu kosztów kształcenia. Rozporządzenie powinno zapewnić sprawność postępowania w tych sprawach oraz adekwatność udzielanej pomocy finansowej w stosunku do rzeczywistych kosztów kształcenia.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Weteranowi poszkodowanemu przysługują odpowiednio
uprawnienia określone w art. 14, art. 15, art. 22 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia
29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.
2. W przypadku zbiegu prawa do tego samego świadczenia na podstawie
odrębnych przepisów, przysługuje tylko jedno świadczenie według wyboru
uprawnionego.
3. Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień, o których
mowa w ust. 1, jest legitymacja weterana poszkodowanego.

Art. 29a. 1. Weteran poszkodowany, którego ustalony uszczerbek na zdrowiu
wynosi co najmniej 30%, ma prawo do udziału w bezpłatnych turnusach
readaptacyjno-kondycyjnych organizowanych przez jednostki organizacyjne podległe
Ministrowi Obrony Narodowej lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych nie częściej niż raz w roku kalendarzowym.
2. Turnus readaptacyjno-kondycyjny trwa 14 dni kalendarzowych i obejmuje
w szczególności zajęcia psychologiczne, sportowo-rekreacyjne i fizjoterapeutyczne.
3. W turnusie readaptacyjno-kondycyjnym wraz z weteranem poszkodowanym
może uczestniczyć pełnoletni najbliższy członek rodziny.
4. W turnusie readaptacyjno-kondycyjnym nie mogą uczestniczyć weterani
poszkodowani, u których lekarz stwierdził przeciwwskazania medyczne do udziału
w turnusie readaptacyjno-kondycyjnym.
5. Koszt udziału w turnusie readaptacyjno-kondycyjnym jest finansowany
z budżetu państwa odpowiednio w części pozostającej w dyspozycji:
1) Ministra Obrony Narodowej – w odniesieniu do weterana
poszkodowanego-żołnierza i pełnoletniego najbliższego członka rodziny;
2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza i pełnoletniego najbliższego członka rodziny;
3) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza ABW i pełnoletniego najbliższego członka
rodziny;
4) Szefa Agencji Wywiadu – w odniesieniu do weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza AW i pełnoletniego najbliższego członka
rodziny.
6. Wniosek weterana poszkodowanego o skierowanie na turnus
readaptacyjno-kondycyjny zawiera:
1) imię i nazwisko;
2) numer PESEL;
3) serię i numer legitymacji weterana poszkodowanego;
4) miejsce służby lub pracy;
5) adres zamieszkania i do korespondencji;
6) numer telefonu kontaktowego.
7. Do wniosku dołącza się:
1) kopię decyzji o przyznaniu statusu weterana poszkodowanego;
2) opinię psychologa o braku przeciwwskazań do udziału w turnusie
readaptacyjno-kondycyjnym;
3) zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań medycznych do udziału
w turnusie readaptacyjno-kondycyjnym;
4) zgłoszenie pełnoletniego najbliższego członka rodziny weterana
poszkodowanego na turnus readaptacyjno-kondycyjny w przypadku udziału
członka rodziny.
8. Zgłoszenie pełnoletniego najbliższego członka rodziny weterana
poszkodowanego na turnus readaptacyjno-kondycyjny zawiera następujące dane
pełnoletniego najbliższego członka rodziny:
1) imię i nazwisko;
2) stopień pokrewieństwa;
3) numer PESEL;
4) adres zamieszkania;
5) numer telefonu kontaktowego.
9. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb kierowania weteranów poszkodowanych-żołnierzy wraz z pełnoletnim
najbliższym członkiem rodziny na turnus readaptacyjno-kondycyjny,
2) ramowy program turnusu readaptacyjno-kondycyjnego,
3) wzór wniosku weterana poszkodowanego-żołnierza o skierowanie na turnus
readaptacyjno-kondycyjny i wzór zgłoszenia pełnoletniego najbliższego członka
rodziny weterana poszkodowanego-żołnierza na turnus readaptacyjno-
-kondycyjny – wraz z miejscem na stanowisko podmiotu kierującego na turnus,
4) podmiot kierujący na turnus readaptacyjno-kondycyjny,
5) miejsce prowadzenia turnusów readaptacyjno-kondycyjnych
– uwzględniając potrzeby weterana poszkodowanego-żołnierza wynikające z jego
aktualnego stanu zdrowia.
10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb kierowania weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy wraz
z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny na turnus readaptacyjno-
-kondycyjny,
2) ramowy program turnusu readaptacyjno-kondycyjnego,
3) wzór wniosku weterana poszkodowanego-funkcjonariusza o skierowanie na
turnus readaptacyjno-kondycyjny i wzór zgłoszenia pełnoletniego najbliższego
członka rodziny weterana poszkodowanego-funkcjonariusza na turnus
readaptacyjno-kondycyjny – wraz z miejscem na stanowisko podmiotu
kierującego na turnus,
4) podmiot kierujący na turnus readaptacyjno-kondycyjny,
5) miejsce prowadzenia turnusów readaptacyjno-kondycyjnych
– uwzględniając potrzeby weterana poszkodowanego-funkcjonariusza wynikające
z jego aktualnego stanu zdrowia.
11. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb kierowania weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy ABW oraz
weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy AW, wraz z pełnoletnim
najbliższym członkiem rodziny, na turnus readaptacyjno-kondycyjny,
2) ramowy program turnusu readaptacyjno-kondycyjnego,
3) wzór wniosku weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW oraz weterana
poszkodowanego-funkcjonariusza AW o skierowanie na turnus
readaptacyjno-kondycyjny i wzór zgłoszenia pełnoletniego najbliższego członka
rodziny weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW oraz weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW na turnus readaptacyjno-kondycyjny – wraz z miejscem na stanowisko podmiotu kierującego na turnus,
4) podmiot kierujący na turnus readaptacyjno-kondycyjny,
5) miejsce prowadzenia turnusów readaptacyjno-kondycyjnych
– uwzględniając potrzeby weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW oraz
weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW wynikające z jego aktualnego stanu zdrowia.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Weteranowi poszkodowanemu przysługuje:
1) ulga taryfowa w wysokości 50% przy przejazdach środkami komunikacji miejskiej;
2) ulga w wysokości 37% przy przejazdach środkami publicznego transportu
zbiorowego kolejowego i autobusowego w komunikacji krajowej w:
a) 1 i 2 klasie pociągów osobowych i pospiesznych oraz autobusach w
komunikacji zwykłej i przyspieszonej – na podstawie biletów jednorazowych,
b) 2 klasie pociągów innych niż osobowe i pospieszne – na podstawie biletów jednorazowych.
2. Weteran poszkodowany uprawniony do ulgowego przejazdu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2 lit. b, korzystający z przejazdu w klasie 1, jest zobowiązany do
uiszczenia dopłaty w wysokości stanowiącej różnicę między należnością
za pełnopłatny przejazd w klasie 1 a należnością za pełnopłatny przejazd w klasie 2.
3. Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień, o których
mowa w ust. 1, jest legitymacja weterana poszkodowanego.

Art. 30a. 1. Weteran i weteran poszkodowany korzystają bezpłatnie z hali
sportowej, siłowni i pływalni, będących w zasobie jednostek samorządu terytorialnego.
2. Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień, o których
mowa w ust. 1, jest legitymacja weterana lub weterana poszkodowanego.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Weteran-żołnierz, który ukończył 65 lat życia, lub weteran
poszkodowany-żołnierz, którzy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej, mogą
ubiegać się o przyznanie zapomogi:
1) na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku choroby
powodującej wzrost kosztów utrzymania, w tym zakup leków, środków
opatrunkowych oraz koszty dojazdów do podmiotów leczniczych na zabiegi
medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na
wiek lub stan zdrowia;
2) w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych, mających wpływ na pogorszenie w
istotny sposób sytuacji materialnej weterana-żołnierza lub weterana
poszkodowanego-żołnierza.
2. Tworzy się fundusz na zapomogi dla weteranów-żołnierzy i weteranów
poszkodowanych-żołnierzy, którego dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przyznawania zapomóg, o których mowa w ust. 1, dokumenty stanowiące podstawę
ich przyznania, sposób przekazywania przyznanych zapomóg oraz sposób tworzenia
funduszu na te zapomogi. Rozporządzenie uwzględni konieczność zapewnienia
równego dostępu do tego świadczenia wszystkim uprawnionym oraz możliwość
korzystania z zapomogi z innego tytułu.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Weteran-funkcjonariusz ABW oraz weteran-funkcjonariusz AW,
który ukończył 65 lat życia, lub weteran poszkodowany-funkcjonariusz ABW oraz
weteran poszkodowany-funkcjonariusz AW, którzy znajdują się w trudnej sytuacji
materialnej, mogą ubiegać się o przyznanie zapomogi:
1) na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku choroby
powodującej wzrost kosztów utrzymania, w tym zakup leków, środków
opatrunkowych oraz koszty dojazdów do podmiotów leczniczych na zabiegi
medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na
wiek lub stan zdrowia;
2) w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych mających wpływ na pogorszenie
w istotny sposób sytuacji materialnej weterana-funkcjonariusza ABW,
weterana-funkcjonariusza AW, weterana poszkodowanego-funkcjonariusza
ABW lub weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW.
2. Warunkiem przyznania zapomogi, o której mowa w ust. 1, jest konieczność
poniesienia wydatków pieniężnych z tytułu pokrycia kosztów lub zaistnienia
zdarzenia określonego w ust. 1. Przy przyznawaniu zapomogi uwzględnia się
okoliczności mające wpływ na sytuację materialną weterana-funkcjonariusza ABW, weterana-funkcjonariusza AW, weterana poszkodowanego-funkcjonariusza ABW lub
weterana poszkodowanego-funkcjonariusza AW, w tym otrzymywanie z innego
źródła pomocy finansowej z przeznaczeniem na pokrycie wydatków, o których mowa w ust. 1.
3. Podstawą przyznania zapomogi są dokumenty potwierdzające konieczność
poniesienia wydatków lub zaistnienia zdarzenia wymienionego w ust. 1.
4. Tworzy się fundusze na zapomogi dla weteranów-funkcjonariuszy ABW,
weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy ABW, weteranów-funkcjonariuszy
AW i weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy AW, których dysponentami są
odpowiednio Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szef Agencji Wywiadu.
5. Fundusze na zapomogi tworzy się z uwzględnieniem liczby
weteranów-funkcjonariuszy ABW, weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy
ABW, weteranów-funkcjonariuszy AW i weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy AW w ramach środków budżetowych z części budżetu państwa, których
dysponentem jest odpowiednio Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szef
Agencji Wywiadu.
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyznawania
zapomóg, o których mowa w ust. 1, dokumenty stanowiące podstawę ich przyznania
oraz sposób przekazywania przyznanych zapomóg. W rozporządzeniu uwzględnia się
konieczność zapewnienia równego dostępu do tego świadczenia wszystkim uprawnionym.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Weteran poszkodowany korzysta z pierwszeństwa w zatrudnieniu
odpowiednio w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez
Ministra Obrony Narodowej albo ministra właściwego do spraw wewnętrznych na
stanowiskach odpowiadających jego wykształceniu, wiedzy i sprawności
psychofizycznej.
2. W przypadku zbiegu prawa do tego samego uprawnienia na podstawie
odrębnych przepisów, przysługuje tylko jedno z nich, według wyboru uprawnionego.

art. 34. więcej Art. 34. Okresy udziału weterana oraz weterana poszkodowanego w działaniach
poza granicami państwa wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą
uprawnienia pracownicze.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Weteranowi oraz weteranowi poszkodowanemu pozostającym
w stosunku pracy przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 5 dni
w roku kalendarzowym.
2. Wymiar urlopu dla weterana oraz weterana poszkodowanego zatrudnionych
w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu
pracy. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
3. Urlop, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje weteranowi oraz
weteranowi poszkodowanemu uprawnionym do urlopu wypoczynkowego
w wymiarze przekraczającym 26 dni na podstawie odrębnych ustaw.
4. Prawo do pierwszego dodatkowego urlopu, o którym mowa w ust. 1 i 2,
powstaje z dniem, w którym decyzja administracyjna o przyznaniu statusu weterana
lub weterana poszkodowanego stała się ostateczna, przy czym realizacja tego prawa
może nastąpić nie wcześniej niż z dniem przedstawienia pracodawcy tej decyzji.
5. Dodatkowy urlop, o którym mowa w ust. 1 i 2, wykorzystuje się w całości
w roku kalendarzowym, w którym weteran oraz weteran poszkodowany pozostający
w stosunku pracy mają do niego prawo, w terminie uzgodnionym z pracodawcą. Za
niewykorzystany urlop nie przysługuje ekwiwalent pieniężny.
6. Do dodatkowego urlopu, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 1542, art. 172 oraz art. 1721 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320).

art. 36. więcej Art. 36. 1. Weteran poszkodowany pobierający emeryturę lub rentę inwalidzką
ma prawo do dodatku weterana poszkodowanego od miesiąca złożenia wniosku do
organu emerytalno-rentowego.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się decyzję o przyznaniu statusu
weterana poszkodowanego albo jej odpis.
3. Wniosek zawiera:
1) imię i nazwisko zainteresowanego;
2) imiona rodziców;
3) datę i miejsce urodzenia;
4) adres zamieszkania i adres do korespondencji;
5) numer PESEL;
6) wskazanie świadczenia, o które ubiega się zainteresowany;
7) podpis zainteresowanego lub jego pełnomocnika.
4. Podstawę wymiaru dodatku weterana poszkodowanego stanowi najniższa
emerytura.
5. Wysokość dodatku weterana poszkodowanego jest uzależniona od ustalonego
procentu uszczerbku na zdrowiu doznanego wskutek wypadku pozostającego
w związku z działaniami poza granicami państwa lub choroby nabytej podczas
wykonywania zadań lub obowiązków służbowych w ramach działań poza granicami
państwa, z tytułu których przyznano świadczenia odszkodowawcze, i wynosi
w przedziale:
1) od 1% do 9% uszczerbku – 5% podstawy wymiaru;
2) od 10% do 20% uszczerbku – 10% podstawy wymiaru;
3) od 21% do 30% uszczerbku – 20% podstawy wymiaru;
4) od 31% do 40% uszczerbku – 40% podstawy wymiaru;
5) od 41% do 50% uszczerbku – 50% podstawy wymiaru;
6) od 51% do 60% uszczerbku – 80% podstawy wymiaru;
7) od 61% do 70% uszczerbku – 100% podstawy wymiaru;
8) od 71% do 80% uszczerbku – 110% podstawy wymiaru;
9) od 81% do 90% uszczerbku – 120% podstawy wymiaru;
10) powyżej 90% uszczerbku – 130% podstawy wymiaru.
5a. Kwotę dodatku weterana poszkodowanego ustala organ emerytalno-rentowy
na podstawie decyzji organu przyznającego status weterana poszkodowanego.
6. Dodatek weterana poszkodowanego podlega waloryzacji poprzez ponowne
obliczenie jego wysokości od kwoty najniższej emerytury, przy zastosowaniu
właściwej dla ustalonego procentu uszczerbku na zdrowiu, stawki procentowej
podstawy wymiaru, określonej w ust. 5.
7. Waloryzacji, o której mowa w ust. 6, dokonuje właściwy do wypłaty dodatku
weterana poszkodowanego organ emerytalno-rentowy w terminach przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
8. W przypadku zbiegu prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej
przyznawanych na podstawie odrębnych przepisów, przysługuje tylko jeden dodatek
weterana poszkodowanego.
9. Dodatek weterana poszkodowanego jest wypłacany wraz z emeryturą lub rentą
inwalidzką w terminie i trybie określonych dla tych świadczeń, a w przypadku wypłaty
dodatku po raz pierwszy – w najbliższym terminie płatności emerytury lub renty albo
w następnym terminie płatności, jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, został
złożony na 14 dni przed upływem terminu płatności emerytury lub renty.
10. W przypadku zawieszenia wypłaty emerytury lub renty właściwy organ
emerytalno-rentowy wypłaca dodatek weterana poszkodowanego kwartalnie, w
trzecim miesiącu kwartału.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Dodatek weterana poszkodowanego, w wysokości ustalonej na
zasadach określonych w art. 36, wypłaca wraz z emeryturą lub rentą inwalidzką
właściwy organ emerytalno-rentowy ze środków będących w dyspozycji tego organu.
2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, jest finansowany ze środków budżetu
państwa z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej –
w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-żołnierzy, z części pozostającej
w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do
weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy, z części pozostającej w dyspozycji
Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do weteranów
poszkodowanych-funkcjonariuszy ABW oraz z części pozostającej w dyspozycji
Szefa Agencji Wywiadu – w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-
-funkcjonariuszy AW.
3. W przypadku wypłaty dodatku weterana poszkodowanego przez Zakład
Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,
świadczenie to wraz z odsetkami za opóźnienie w ustaleniu prawa do niego lub jego
wypłaty oraz koszty obsługi są finansowane ze środków budżetu państwa.

art. 38. więcej Art. 38. Świadczenia określone w ustawie, inne niż wymienione w art. 37 ust. 1,
są finansowane ze środków budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji
Ministra Obrony Narodowej – w odniesieniu do weteranów-żołnierzy i weteranów
poszkodowanych-żołnierzy, z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego
do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do weteranów-funkcjonariuszy i weteranów
poszkodowanych-funkcjonariuszy, z części pozostającej w dyspozycji Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do weteranów-funkcjonariuszy ABW
i weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy ABW oraz z części pozostającej
w dyspozycji Szefa Agencji Wywiadu – w odniesieniu do weteranów-funkcjonariuszy
AW i weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy AW.
Art. 38a. 1. Minister Obrony Narodowej prowadzi bazę weteranów i weteranów
poszkodowanych oraz przetwarza dane, o których mowa w ust. 2, w celu realizacji
uprawnień tych osób, wynikających z ustawy.
2. W bazie, o której mowa w ust. 1, gromadzone są dane weteranów i weteranów
poszkodowanych obejmujące:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) numer PESEL;
3) datę i miejsce urodzenia;
4) adres miejsca zamieszkania lub adres do korespondencji;
5) numer telefonu kontaktowego;
6) informacje o udziale w działaniach poza granicami państwa, w tym: nazwę i
rodzaj misji pokojowej lub stabilizacyjnej, jej miejsce i okres przebywania na tej
misji oraz nazwę zajmowanego stanowiska służbowego lub pełnionej funkcji;
7) wysokość uszczerbku na zdrowiu, organ wydający orzeczenie oraz numer i datę
wydania orzeczenia;
8) numer i datę protokołu powypadkowego i organ sporządzający protokół;
9) numer i datę wydania decyzji o przyznaniu świadczeń odszkodowawczych oraz
organ wydający decyzję;
10) numer i datę wydania decyzji o przyznaniu statusu weterana lub weterana
poszkodowanego;
11) datę potwierdzenia doręczenia decyzji o przyznaniu statusu weterana lub
weterana poszkodowanego;
12) numer i datę wydania decyzji pozbawiającej statusu weterana lub weterana
poszkodowanego;
13) wysokość dodatku weterana poszkodowanego, nazwę organu wypłacającego i
termin rozpoczęcia wypłaty;
14) serię i numer legitymacji weterana lub weterana poszkodowanego oraz datę jej wydania;
15) datę potwierdzenia odbioru legitymacji weterana lub weterana poszkodowanego;
16) numer i datę wydania decyzji przyznającej weteranowi poszkodowanemu pomoc
na naukę, wysokość przyznanej pomocy i datę jej wypłaty;
17) nazwę organu wypłacającego pomoc finansową na naukę;
18) numer i datę wydania decyzji wstrzymującej wypłatę pomocy finansowej na naukę;
19) numer i datę wydania decyzji o przyznaniu zapomogi weteranowi lub
weteranowi poszkodowanemu, datę wypłaty zapomogi, jej wysokość i nazwę
organu wypłacającego;
20) wysokość zwrotu kosztów udziału w uroczystościach oraz nazwę podmiotu
zapraszającego do udziału w uroczystości.
3. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 3–5, są gromadzone na podstawie
informacji zawartej we wniosku o przyznanie statusu weterana lub weterana
poszkodowanego.
4. Dane, o których mowa w ust. 2, podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym
nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu, polegającym
co najmniej na dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób
posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych.

art. 39. więcej Art. 39. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r.
Nr 51, poz. 307, z późn. zm.) w art. 21 w ust. 1 po pkt 90 dodaje się pkt 90a w brzmieniu:
„90a) świadczenia, o których mowa w art. 19 ust. 2, art. 26—28 i art. 36 ustawy z dnia 19 sierpnia
2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. Nr 205, poz. 1203);”.

art. 40. więcej Art. 40. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami
publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440, z późn. zm.) w art. 7 w ust. 2
w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. Nr 205,
poz. 1203).”.

art. 41. więcej Art. 41. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.19)) w art. 24
wprowadza się następujące zmiany:
1) w pkt 1a:
a) lit. a i b otrzymują brzmienie:
„a) w czasie pełnienia służby w kontyngencie
policyjnym wydzielonym do realizacji zadań, o których mowa w art. 145a ust. 1 pkt 1—3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.),
b) w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, na terytorium państw w całości lub
części uznanych za strefę działań wojennych, jeżeli funkcjonariusz wykonywał czynności
operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 albo w art. 22 ustawy
z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu
(Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.) albo czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w art. 25 pkt 1 albo w art. 26 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie
Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 709, z późn. zm.), lub kierował wykonywaniem takich czynności,”,
b) po lit. d dodaje się lit. e w brzmieniu:
„e) w czasie pełnienia służby poza granicami państwa w grupie ratowniczej, o której mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn.
zm.)”;
2) pkt 1c otrzymuje brzmienie:
„1c) w razie śmierci funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Służby Wywiadu
Wojskowego po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku albo choroby powstałej w czasie wykonywania zadań służbowych, o których mowa w art. 25 pkt 1 lub w art. 26 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca
2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, lub kierowania wykonywaniem takich czynności, renta rodzinna przysługuje małżonkowi bez względu na wiek i stan zdrowia;”;
3) po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) w razie śmierci albo zaginięcia funkcjonariusza w związku z pełnieniem służby, o której mowa w pkt 1a, renta rodzinna przysługuje w wysokości uposażenia.”.

art. 42. więcej Art. 42. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z późn. zm.) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
Art. 9a. W przypadku śmierci pracownika podczas pobytu poza granicami państwa albo jeżeli
pracownik zmarł w następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku z wykonywaną pracą poza granicami państwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 73 ust. 2 pkt 3, art. 74 ust. 2 pkt 7, art. 84 ust. 1a,
1aa i 1ab oraz art. 99 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.).”.

art. 43. więcej Art. 43. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 139 w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a) kwoty nienależnie pobranego dodatku weterana poszkodowanego;”;
2) w art. 141 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Kwoty wolne od potrąceń i egzekucji ustala się dla emerytur i rent wraz ze wszystkimi wzrostami, zwiększeniami, dodatkami oraz innymi świadczeniami wypłacanymi wraz z emeryturą
lub rentą na podstawie odrębnych przepisów, z wyłączeniem świadczeń rodzinnych oraz dodatku dla sierot zupełnych, dodatku pielęgnacyjnego i dodatku weterana poszkodowanego.”.

art. 44. więcej Art. 44. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 po pkt 44a dodaje się pkt 44b w brzmieniu:
„44b) weteran poszkodowany — osobę posiadającą status weterana poszkodowanego nadany na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. Nr 205,
poz. 1203);”;
2) po art. 24a dodaje się art. 24b i art. 24c w brzmieniu:
Art. 24b. Przepisów art. 20—23 nie stosuje się w stosunku do weterana poszkodowanego. Osoba ta korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 20, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, poza kolejnością.
Art. 24c. 1. Weteranom poszkodowanym przysługuje prawo do korzystania poza kolejnością ze stacjonarnych i całodobowych świadczeń opieki zdrowotnej innych niż te, o których mowa w art. 20, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.
2. Weteran poszkodowany ma prawo do bezterminowego czasu trwania leczenia w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1.”;
3) w art. 42:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako świadczenia gwarantowane oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane weteranom poszkodowanym w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa pokrywa się z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest odpowiednio Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szef Agencji Wywiadu.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określą, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1a,
2) tryb postępowania w sprawach, o których mowa w pkt 1,
3) sposób i tryb finansowania ponoszonych kosztów
— uwzględniając zasady wydatkowania środków publicznych.”;
4) w art. 44:
a) po ust. 1a dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu:
„1b. Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi w przypadku przekroczenia wysokości limitu finansowania, o którym mowa w art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy o refundacji, przysługuje prawo do finansowania kwotą
wykraczającą poza ten limit. Dofinansowanie może być dokonane ze środków budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.
1c. Weteranowi poszkodowanemu przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki objęte wykazem, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, w zakresie kategorii, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy,
oraz leki recepturowe, na czas leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.”,
b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb ubiegania
się o dofinansowanie kosztów, o których mowa w ust. 1b. Rozporządzenie powinno zapewnić sprawność postępowania w tych sprawach oraz adekwatność udzielanego dofinansowania w stosunku do ceny leku.”;
5) w art. 47 po ust. 2 dodaje się ust. 2a—2d w brzmieniu:
„2a. Weteranowi poszkodowanemu w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas
wykonywania zadań poza granicami państwa, przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów
medycznych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, felczera ubezpieczenia
zdrowotnego, pielęgniarki lub położnej ubezpieczenia zdrowotnego, do wysokości limitu
finansowania ze środków publicznych określonego w przepisach wydanych na podstawie
art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji.
2b. W przypadku gdy cena wyrobów medycznych jest wyższa od wysokości limitu finansowania
ze środków publicznych, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4
ustawy o refundacji, wówczas weteranom poszkodowanym, o których mowa w ust. 2a,
służy prawo do dofinansowania kwotą wykraczającą poza wysokość limitu finansowania
ze środków publicznych, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4
ustawy o refundacji.
2c. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 2b,
może być dokonane ze środków budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej — w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-żołnierzy, z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych — w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej,
z części pozostającej w dyspozycji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego —
w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo z części pozostającej w dyspozycji Szefa Agencji Wywiadu — w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy Agencji Wywiadu.
2d. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określą, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb ubiegania się o dofinansowanie kosztów, o których mowa w ust. 2b. Rozporządzenie powinno zapewnić sprawność postępowania w tych
sprawach oraz adekwatność udzielanego dofinansowania w stosunku do ceny wyrobów medycznych.”;
6) w art. 47b:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Weteran poszkodowany korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa
w art. 24b, art. 24c, art. 44 ust. 1c, art. 47 ust. 2a oraz art. 57 ust. 2 pkt 13, na podstawie dokumentu potwierdzającego przysługujące mu uprawnienia.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw
wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określą, w drodze rozporządzenia, podmioty uprawnione do wydawania dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 1a, wzory tych
dokumentów, tryb ich wydawania, wymiany lub zwrotu, a także dane zawarte w tych dokumentach, mając na względzie realizację uprawnień wynikających z ustawy oraz kierując się koniecznością zapewnienia
sprawności postępowania przy wydawaniu dokumentów potwierdzających uprawnienia.”;
7) w art. 57 w ust. 2 w pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu:
„13) dla weterana poszkodowanego, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas
wykonywania zadań poza granicami państwa.”;
8) w art. 97:
a) w ust. 3 w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu:
„11) monitorowanie i koordynowanie realizacji uprawnień wynikających z art. 24a—art. 24c,
art. 44 ust. 1a—1c, art. 47 ust. 2 i 2a oraz
art. 57 ust. 2 pkt 12 i 13.”,
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Zadania Funduszu określone w ust. 3 pkt 1,
2, 4, 6 i 11 w odniesieniu do podmiotów leczniczych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości i ministra właściwego do spraw wewnętrznych realizuje komórka organizacyjna
oddziału wojewódzkiego Funduszu, o której mowa w art. 96 ust. 4.”;
9) w art. 102 w ust. 5 w pkt 32 kropkę zastępuje się
średnikiem i dodaje się pkt 33 w brzmieniu:
„33) realizacja zadań, o których mowa w art. 22 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa.”;
10) w art. 103 w ust. 8 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:
„1a) nadzorowanie i koordynowanie działań związanych z realizacją prawa do świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5 pkt 44a i 44b;
1b) rozpatrywanie indywidualnych spraw związanych z realizacją prawa do świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5
pkt 44a i 44b;”;
11) w art. 107 w ust. 5 w pkt 12 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu:
„c) realizacji prawa do świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5 pkt 44a i 44b;”;
12) w art. 188 w ust. 4 pkt 15 otrzymuje brzmienie:
„15) rodzaj uprawnień oraz numer i termin ważności dokumentu potwierdzającego uprawnienia osób, o których mowa w art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 1 i art. 47, a także osób posiadających na podstawie odrębnych przepisów szersze uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej niż wynikające z ustawy;”.

art. 45. więcej Art. 45. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Wyszukiwarka