Ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady uprawiania i organizowania sportu.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez
uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie
kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie
wyników sportowych na wszelkich poziomach.
1a. Za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności
intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego.
2. Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na
kulturę fizyczną.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie
klubu sportowego.
2. Klub sportowy działa jako osoba prawna.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Szczególnym rodzajem klubu sportowego jest uczniowski klub sportowy.
2. Uczniowski klub sportowy działa na zasadach przewidzianych w przepisach
ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r.
poz. 713 oraz z 2020 r. poz. 695), z wyłączeniem przepisów dotyczących rejestracji.
3. Członkami uczniowskiego klubu sportowego mogą być w szczególności
uczniowie, rodzice i nauczyciele.
4. Uczniowski klub sportowy podlega wpisowi do ewidencji prowadzonej przez
starostę właściwego ze względu na siedzibę klubu. Wpisu i wykreślenia wpisu
z ewidencji dokonuje się na podstawie wniosku. Wpis, odmowa wpisu do
ewidencji i wykreślenie wpisu z ewidencji następuje w drodze decyzji.
4a. Do wpisu do ewidencji uczniowskich klubów sportowych stosuje się przepisy
działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 i 695).
4b. Sprawę wpisu uznaje się za załatwioną milcząco w sposób w całości
uwzględniający żądanie strony występującej z wnioskiem o wpis, jeżeli w terminie
30 dni od daty doręczenia wniosku właściwemu terytorialnie staroście, organ ten nie
wyda decyzji o wpisie, albo decyzji o odmowie wpisu.
5. Do wniosku o wpis do ewidencji, o którym mowa w ust. 4, dołącza się:
1) statut;
2) listę założycieli, zawierającą ich imiona i nazwiska, daty i miejsca urodzenia,
miejsca zamieszkania oraz własnoręczne podpisy;
3) informację o adresie siedziby klubu sportowego.
6. Uczniowski klub sportowy uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do
ewidencji, o której mowa w ust. 4.
7. Przepisy ust. 2 i 4–6 stosuje się odpowiednio do innych niż uczniowskie
klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie
przewidują prowadzenia działalności gospodarczej.
8. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze
rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji uczniowskich klubów sportowych
i klubów sportowych, o których mowa w ust. 7, oraz dane podlegające wpisowi do
ewidencji, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitego sposobu
prowadzenia ewidencji.

art. 5. więcej Art. 5. Klub sportowy może ustanawiać i finansować okresowe stypendia
sportowe dla zawodników.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe.
2. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

art. 7. więcej Art. 7. 1. W celu organizowania i prowadzenia współzawodnictwa w danym
sporcie może być utworzony polski związek sportowy.
2. Utworzenie polskiego związku sportowego przez związek sportowy wymaga
uzyskania zgody ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.
3. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do polskiego związku sportowego
stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo
o stowarzyszeniach.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Członkiem polskiego związku sportowego może być klub sportowy,
związek sportowy oraz inna osoba prawna, której statut, umowa albo akt założycielski
przewiduje prowadzenie działalności w danym sporcie.
2. Klub sportowy będący członkiem polskiego związku sportowego uczestniczy
we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez ten związek.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Kadencja władz polskiego związku sportowego nie może być dłuższa
niż 4 lata.
2. Funkcję prezesa zarządu polskiego związku sportowego można pełnić nie
dłużej niż przez 2 następujące po sobie kadencje.
3. Członek zarządu polskiego związku sportowego nie może:
1) łączyć tej funkcji z funkcją w innych władzach tego związku, z wyjątkiem
pełnienia funkcji delegata na walne zebranie członków albo delegatów polskiego
związku sportowego zwołane dla wyboru władz tego związku;
2) być osobą prowadzącą działalność gospodarczą związaną z realizacją przez ten
związek jego zadań statutowych;
2a) posiadać w spółkach prawa handlowego prowadzących działalność gospodarczą
związaną z realizacją przez ten związek jego zadań statutowych akcji lub udziałów;
2b) być wspólnikiem spółki osobowej prawa handlowego prowadzącej działalność
gospodarczą związaną z realizacją przez ten związek jego zadań statutowych;
3) być osobą, która była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne
przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe ścigane z oskarżenia publicznego;
4) łączyć tej funkcji z pracą na rzecz ministerstwa zapewniającego obsługę ministra
właściwego do spraw kultury fizycznej w ramach stosunku pracy albo na
podstawie umowy cywilnoprawnej;
5) łączyć tej funkcji z funkcją trenera kadry narodowej lub funkcją pełnioną w
sztabie szkoleniowym kadry narodowej w tym samym sporcie;
6) być członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem podmiotu
świadczącego na rzecz polskiego związku sportowego usługi, dostawy lub roboty
budowlane, w tym usługi sponsoringu finansowego lub rzeczowego;
7) być osobą najbliższą, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1950 i 2128 oraz z 2020 r. poz. 568 i 875), dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu na rzecz polskiego związku sportowego usług, dostaw lub robót budowlanych, w
tym usług sponsoringu finansowego lub rzeczowego;
8) być osobą najbliższą, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, dla osoby:
a) posiadającej w spółkach prawa handlowego akcje lub udziały,
b) będącej wspólnikiem spółki osobowej prawa handlowego,
c) będącej członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem w innym
podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą
– jeżeli działalność gospodarcza prowadzona przez te podmioty polega na
świadczeniu na rzecz polskiego związku sportowego usług, dostaw lub robót
budowlanych, w tym usług sponsoringu finansowego lub rzeczowego;
9) być osobą, która była pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów
bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998
r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1882), w okresie od dnia 22 lipca
1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.;
10) być osobą, która była karana dyscyplinarnie za doping w sporcie w wymiarze
jednostkowym większym niż 24 miesiące dyskwalifikacji.
3a. Członek organu kontroli wewnętrznej polskiego związku sportowego nie
może być osobą, która była pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów
bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o
Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi
Polskiemu, w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.
4. Jeżeli osoba obejmująca funkcję członka zarządu polskiego związku
sportowego w dniu wyboru:
1) prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 3 pkt 2,
2) posiada akcje lub udziały, o których mowa w ust. 3 pkt 2a,
3) jest wspólnikiem spółki osobowej prawa handlowego, o której mowa w ust. 3 pkt 2b,
4) wykonuje pracę na rzecz ministerstwa zapewniającego obsługę ministra
właściwego do spraw kultury fizycznej,
5) pełni funkcję trenera kadry narodowej lub funkcję w sztabie szkoleniowym kadry
narodowej w tym samym sporcie,
6) jest członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem podmiotu
świadczącego na rzecz polskiego związku sportowego usługi, dostawy lub roboty
budowlane, w tym usługi sponsoringu finansowego lub rzeczowego
– jest obowiązana w terminie 30 dni od dnia objęcia funkcji zaprzestać prowadzenia
działalności gospodarczej, zbyć akcje lub udziały, wystąpić ze spółki, rozwiązać
umowę lub zrezygnować z pełnionych funkcji.
4a. Jeżeli osoba obejmująca funkcję członka zarządu polskiego związku
sportowego w dniu wyboru jest osobą najbliższą, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, dla osoby, o której mowa w ust. 3 pkt 7 i 8,
jest obowiązana w terminie 30 dni od dnia objęcia funkcji zrezygnować z tej funkcji,
chyba że jej osoba najbliższa odpowiednio zaprzestanie prowadzenia działalności
gospodarczej, zbędzie akcje lub udziały, wystąpi ze spółki lub rozwiąże umowę albo
przestanie być członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem.
5. W przypadku niewypełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 4 lub 4a,
walne zgromadzenie członków albo delegatów polskiego związku sportowego
odwołuje członka zarządu polskiego związku sportowego niezwłocznie, nie później
jednak niż przed upływem 3 miesięcy od bezskutecznego upływu terminu, o którym
mowa w ust. 4 lub 4a.
5a. Członek zarządu i członek organu kontroli wewnętrznej polskiego związku
sportowego są obowiązani powstrzymać się od wszelkiej działalności sprzecznej z
interesami polskiego związku sportowego.
5b. W przypadku sprzeczności interesów polskiego związku sportowego z
interesami członka zarządu, interesami jego osoby najbliższej, w rozumieniu art. 115
§ 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub interesami osób, z którymi jest powiązany osobiście, członek zarządu wstrzymuje się od głosu w rozstrzyganiu takich spraw.
5c. W przypadku sprzeczności interesów polskiego związku sportowego z
interesami członka organu kontroli wewnętrznej, interesami jego osoby najbliższej, w
rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub
interesami osób, z którymi jest powiązany osobiście, członek organu kontroli
wewnętrznej wstrzymuje się od głosu w rozstrzyganiu takich spraw.
6. Roczne sprawozdanie finansowe polskiego związku sportowego podlega
badaniu przez biegłego rewidenta.
7. Walne zgromadzenie członków albo delegatów polskiego związku
sportowego corocznie rozpatruje i zatwierdza sporządzone przez zarząd sprawozdanie
z działalności polskiego związku sportowego oraz roczne sprawozdanie finansowe, po
jego zbadaniu przez biegłego rewidenta.
8. Po rozpatrzeniu i zatwierdzeniu przez walne zgromadzenia członków albo
delegatów polskiego związku sportowego sporządzonego przez zarząd sprawozdania
z działalności polskiego związku sportowego oraz rocznego sprawozdania
finansowego po jego zbadaniu przez biegłego rewidenta polski związek sportowy ma
obowiązek przesłać w nieprzekraczalnym terminie 30 dni do ministra właściwego do
spraw kultury fizycznej celem publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej.

art. 10. więcej Art. 10. Osoba fizyczna lub osoba prawna będąca członkiem lub posiadająca
udziały albo akcje w klubie sportowym będącym członkiem polskiego związku
sportowego nie może być członkiem lub posiadać udziałów albo akcji lub być
członkiem organów lub władz innego klubu sportowego uczestniczącego we
współzawodnictwie sportowym w tym samym sporcie.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Wniosek o wyrażenie zgody na utworzenie polskiego związku
sportowego składa się do ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca dołącza:
1) projekt statutu polskiego związku sportowego;
2) (uchylony)
3) szczegółowy opis sportu, w którym zamierza organizować i prowadzić
współzawodnictwo, wraz z dokładną informacją o warunkach jego uprawiania
oraz regułach i systemie współzawodnictwa w tym sporcie;
4) zaświadczenie o przynależności do międzynarodowej federacji sportowej
działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo ujętej w wykazie, o którym mowa w ust. 2a.
2a. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w sportach, w których nie
działają międzynarodowe federacje sportowe uznane przez Międzynarodowy Komitet
Olimpijski, kierując się wysoką popularnością i poziomem rozwoju danego sportu,
a także zasięgiem działania międzynarodowych federacji sportowych oraz ich
udziałem w systemie walki z dopingiem w sporcie, może określić, w drodze
rozporządzenia, wykaz międzynarodowych federacji sportowych, do których
przynależność stwarza możliwość uzyskania zgody ministra właściwego do spraw
kultury fizycznej na utworzenie polskiego związku sportowego.
2b. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej wykreśla z wykazu, o którym
mowa w ust. 2a, międzynarodową federację sportową, w przypadku gdy
Międzynarodowy Komitet Olimpijski uznał inną międzynarodową federację sportową
działającą w tym samym sporcie lub gdy międzynarodowa federacja sportowa
przestała spełniać kryteria, o których mowa w ust. 2a. W przypadku wykreślenia
międzynarodowej federacji sportowej z wykazu, o którym mowa w ust. 2a, art. 12b stosuje się.
3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej odmawia wyrażenia zgody na
utworzenie polskiego związku sportowego, jeżeli wnioskodawca nie przedłoży
dokumentów, o których mowa w ust. 2, albo jeżeli postanowienia projektu statutu są
niezgodne z przepisami prawa, w szczególności naruszają wymagania określone w ustawie.
4. Polski związek sportowy działa w jednym sporcie, chyba że minister właściwy
do spraw kultury fizycznej wyrazi zgodę na działanie polskiego związku sportowego
w więcej niż jednym sporcie.
5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej prowadzi wykaz polskich
związków sportowych. Wykaz jest ogłaszany na stronie internetowej urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.
6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może wyrazić zgodę na
utworzenie polskiego związku sportowego w przypadku, gdy wniosek nie zawiera
zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, jeżeli dotyczy on sportu osób
niepełnosprawnych.
7. Wyrażenie zgody oraz odmowa wyrażenia zgody na utworzenie polskiego
związku sportowego następuje w drodze decyzji.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Polski związek sportowy podlega wpisowi do Krajowego Rejestru
Sądowego.
2. Polski związek sportowy uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do
Krajowego Rejestru Sądowego.
3. Do wniosku o wpis polskiego związku sportowego do Krajowego Rejestru
Sądowego należy dołączyć zgodę ministra właściwego do spraw kultury fizycznej na
utworzenie polskiego związku sportowego.

Art. 12a. 1. Polski związek sportowy jest obowiązany należeć do właściwej
międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub
paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo
ujętej w wykazie, o którym mowa w art. 11 ust. 2a.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy polskiego związku
sportowego działającego w sporcie osób niepełnosprawnych, który uzyskał zgodę,
o której mowa w art. 11 ust. 6.

Art. 12b. 1. Polski związek sportowy, który nie należy do właściwej
międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub
paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo
ujętej w wykazie, o którym mowa w art. 11 ust. 2a, staje się związkiem sportowym
działającym w formie związku stowarzyszeń z dniem, w którym decyzja, o której
mowa w ust. 2, stała się prawomocna.
2. Stwierdzenie braku przynależności do właściwej międzynarodowej federacji
sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej
przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo ujętej w wykazie, o którym mowa
w art. 11 ust. 2a, następuje w drodze decyzji ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.
3. O wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, oraz o dniu, w którym ta decyzja
stała się prawomocna, minister właściwy do spraw kultury fizycznej zawiadamia
właściwy sąd rejestrowy.
4. Polskie związki sportowe, które na podstawie ust. 1 stały się związkami
sportowymi działającymi w formie związku stowarzyszeń, dostosowują swoją
działalność do zmienionej formy, w szczególności statuty oraz regulaminy w terminie
6 miesięcy od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 2, stała się prawomocna.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Polski związek sportowy ma wyłączne prawo do:
1) organizowania i prowadzenia współzawodnictwa sportowego o tytuł Mistrza
Polski oraz o Puchar Polski w danym sporcie;
2) ustanawiania i realizacji reguł sportowych, organizacyjnych i dyscyplinarnych
we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez związek, z wyjątkiem
reguł dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie;
3) powołania kadry narodowej oraz przygotowania jej do igrzysk olimpijskich,
igrzysk paraolimpijskich, igrzysk głuchych, mistrzostw świata lub mistrzostw Europy;
4) reprezentowania tego sportu w międzynarodowych organizacjach sportowych.
2. Polski związek sportowy, Polski Komitet Olimpijski i Polski Komitet
Paraolimpijski umieszczają, odpowiednio, na stroju reprezentacji kraju, na stroju
reprezentacji olimpijskiej oraz na stroju reprezentacji paraolimpijskiej godło Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że przepisy międzynarodowej organizacji sportowej
działającej w danym sporcie, do której należy polski związek sportowy, przepisy
Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego lub przepisy Międzynarodowego
Komitetu Paraolimpijskiego stanowią inaczej.
3. (uchylony)
4. Polski związek sportowy, Polski Komitet Olimpijski i Polski Komitet
Paraolimpijski mają prawo do wykorzystania do swoich celów gospodarczych
przedmiotów będących odwzorowaniem, odpowiednio, stroju reprezentacji kraju,
stroju reprezentacji olimpijskiej lub stroju reprezentacji paraolimpijskiej, w zakresie
wyznaczonym przez przepisy polskiego związku sportowego, przepisy
międzynarodowej organizacji sportowej działającej w danym sporcie, do której należy
polski związek sportowy, przepisy Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego lub
przepisy Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego.
5. Polski związek sportowy uznaje i respektuje reguły, o których mowa w art. 5
ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zwalczaniu dopingu w sporcie (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1872). Polska Agencja Antydopingowa ma wyłączne prawo do realizacji
tych reguł.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Członek kadry narodowej udostępnia, na zasadach wyłączności, swój
wizerunek w stroju reprezentacji kraju polskiemu związkowi sportowemu, który jest
uprawniony do wykorzystania tego wizerunku do swoich celów gospodarczych w
zakresie wyznaczonym przez przepisy tego związku lub międzynarodowej organizacji
sportowej działającej w danym sporcie.
2. Członek reprezentacji olimpijskiej udostępnia, na zasadach wyłączności,
z chwilą powołania do reprezentacji olimpijskiej, swój wizerunek w stroju
reprezentacji olimpijskiej Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu, który jest
uprawniony do wykorzystania tego wizerunku do swoich celów gospodarczych
w zakresie wyznaczonym przez swoje przepisy lub przepisy Międzynarodowego
Komitetu Olimpijskiego.
3. Zawodnik przed zakwalifikowaniem do kadry narodowej lub reprezentacji
olimpijskiej wyraża zgodę na rozpowszechnianie swojego wizerunku w stroju
reprezentacji kraju w rozumieniu art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie
autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020 r. poz. 288).

art. 15. więcej Art. 15. 1. W sporcie, w którym współzawodnictwo sportowe jest organizowane
w formie rozgrywek ligowych, polski związek sportowy może utworzyć ligę
zawodową.
2. W przypadku gdy ponad połowa klubów sportowych biorących udział
w rozgrywkach ligowych w najwyższej klasie rozgrywkowej w danym sporcie działa
w formie spółek akcyjnych, polski związek sportowy jest obowiązany utworzyć ligę
zawodową.
3. W skład ligi zawodowej w grach zespołowych wchodzą wyłącznie kluby
sportowe działające jako spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
4. Liga zawodowa jest zarządzana przez osobę prawną działającą w formie
spółki kapitałowej.
5. Zasady funkcjonowania ligi zawodowej są ustalane w umowie zawartej
między polskim związkiem sportowym a spółką zarządzającą ligą zawodową. Umowa
powinna zawierać w szczególności postanowienia gwarantujące realizację praw
polskiego związku sportowego określonych w art. 13 oraz jego udział w przychodach
związanych z zarządzaniem ligą zawodową.
6. Zawarcie umowy, o której mowa w ust. 5, następuje po uzyskaniu zgody
ministra właściwego do spraw kultury fizycznej. Minister właściwy do spraw kultury
fizycznej odmawia wyrażenia zgody na zawarcie umowy w przypadku stwierdzenia
niezgodności jej postanowień z przepisami prawa. Wyrażenie zgody oraz odmowa
wyrażenia zgody na zawarcie umowy następuje w drodze decyzji.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Nadzór nad działalnością polskich związków sportowych sprawuje
minister właściwy do spraw kultury fizycznej.
2. Nadzorem ministra właściwego do spraw kultury fizycznej nie są objęte
decyzje dyscyplinarne i regulaminowe władz polskich związków sportowych
związane z przebiegiem współzawodnictwa sportowego.
3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej ma prawo:
1) żądać udostępnienia odpisów uchwał władz polskiego związku sportowego oraz
udzielenia pisemnych wyjaśnień dotyczących działalności polskiego związku sportowego;
2) dokonywać kontroli polskiego związku sportowego.
3a. Kontrolę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przeprowadza się na zasadach
i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.
4. Zakresem kontroli, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest objęta działalność
polskiego związku sportowego pod względem zgodności z przepisami prawa,
postanowieniami statutu oraz postanowieniami regulaminów tego związku.
5. (uchylony)

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. (uchylony).

art. 19. więcej Art. 19. (uchylony).

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej zatwierdza, w drodze
decyzji, statut polskiego związku sportowego oraz jego zmiany, które polski związek
sportowy przedstawia niezwłocznie po ich uchwaleniu.
2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej odmawia zatwierdzenia,
w drodze decyzji, statutu polskiego związku sportowego lub jego zmiany w przypadku
stwierdzenia niezgodności ich postanowień z przepisami prawa.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Jeżeli działalność władz polskiego związku sportowego narusza
prawo, postanowienia statutu lub postanowienia regulaminów tego związku, minister
właściwy do spraw kultury fizycznej, w zależności od stopnia stwierdzonych
nieprawidłowości, jest uprawniony do:
1) udzielenia władzom polskiego związku sportowego upomnienia i zażądania od
nich podjęcia działań mających na celu zapewnienie stanu zgodnego z prawem;
2) uchylenia decyzji władz polskiego związku sportowego;
3) wystąpienia do sądu rejestrowego z wnioskiem o zastosowanie środka, o którym
mowa w art. 23 ust. 1.
2. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, minister właściwy do spraw
kultury fizycznej dokonuje w drodze decyzji.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Sąd na wniosek ministra właściwego do spraw kultury fizycznej
może, w drodze postanowienia:
1) zawiesić w czynnościach władze polskiego związku sportowego;
2) rozwiązać polski związek sportowy, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub
uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do
przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem.
2. Jeżeli sąd zawiesi w czynnościach władze polskiego związku sportowego,
wyznacza kuratora, który jest obowiązany do przeprowadzenia, w terminie 6 miesięcy
od dnia wyznaczenia, wyborów nowych władz polskiego związku sportowego.
3. Kuratorowi przysługują określone w statucie uprawnienia zawieszonych
w czynnościach władz polskiego związku sportowego.
4. Kuratorowi przysługuje wynagrodzenie, określone przez sąd, wypłacane
z budżetu polskiego związku sportowego, w którym pełni swoją funkcję.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Polski Komitet Olimpijski jest związkiem stowarzyszeń zrzeszającym
polskie związki sportowe oraz inne osoby prawne, jednostki organizacyjne
nieposiadające osobowości prawnej lub osoby fizyczne, związane z narodowym
ruchem olimpijskim.
2. Polski Komitet Olimpijski jest organizacją pozarządową, która samodzielnie
wyznacza i realizuje cele związane z ruchem olimpijskim.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Polski Komitet Olimpijski współpracuje z ministrem właściwym do
spraw kultury fizycznej w zakresie sportu.
2. Polski Komitet Olimpijski opiniuje projekty założeń aktów prawnych oraz
projekty aktów prawnych w zakresie, o którym mowa w ust. 1.
3. Polski Komitet Olimpijski jest wyłącznie uprawniony do używania
jakiegokolwiek znaku lub innego oznaczenia, składającego się z symbolu
olimpijskiego lub zawierającego symbol olimpijski oraz nazw Igrzyska Olimpijskie,
Igrzyska XXX Olimpiady, Igrzyska XXXI Olimpiady, Igrzyska XXXII Olimpiady,
Igrzyska XXXIII Olimpiady, Igrzyska XXXIV Olimpiady, Igrzyska XXXV
Olimpiady, Komitet Olimpijski, Reprezentacja Olimpijska, Ruch Olimpijski i Karta
Olimpijska.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Polski Komitet Paraolimpijski, działający w formie stowarzyszenia
lub związku stowarzyszeń, organizuje narodowy ruch paraolimpijski osób
niepełnosprawnych.
2. Polski Komitet Paraolimpijski jest wyłącznie uprawniony do
wykorzystywania symboliki paraolimpijskiej oraz nazw Igrzyska Paraolimpijskie
i Komitet Paraolimpijski.
3. Do Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego stosuje się odpowiednio przepisy
art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 1 i 2.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Tworzenie warunków, w tym organizacyjnych, sprzyjających
rozwojowi sportu stanowi zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego.
2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może określić,
w drodze uchwały, warunki i tryb finansowania zadania własnego, o którym mowa
w ust. 1, wskazując w uchwale cel publiczny z zakresu sportu, który jednostka ta
zamierza osiągnąć.
3. Przepisy ustawy nie naruszają uprawnień jednostek samorządu terytorialnego
do wspierania kultury fizycznej na podstawie przepisów odrębnych.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu
terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację
celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2,
z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu
osiągnięcia zysku.
2. Dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego,
o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:
1) realizację programów szkolenia sportowego,
2) zakup sprzętu sportowego,
3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,
4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,
5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej
– jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu
sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do
działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może dofinansowywać
uprawianie lub organizowanie sportu oraz jego promocję.
1a. W ramach zadań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
kultury fizycznej może udzielić instytucji gospodarki budżetowej pod nazwą
Centralny Ośrodek Sportu, dla której jest organem założycielskim, dotacji celowej
z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw
kultury fizycznej, na realizację zadań publicznych związanych z zapewnieniem
warunków organizacyjnych, ekonomicznych i technicznych do szkolenia sportowego w zakresie:
1) bieżącego utrzymania obiektów sportowych i zarządzania nimi;
2) przygotowania kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich,
igrzyskach paraolimpijskich, igrzyskach głuchych, mistrzostwach świata lub
mistrzostwach Europy.
1b. Działalność Centralnego Ośrodka Sportu, o której mowa w ust. 1a, nie
stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca
2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424).
2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do
spraw szkolnictwa wyższego i nauki mogą wspierać, w tym finansowo, rozwój sportu
odpowiednio w środowisku szkolnym i akademickim.
3. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych
mogą wspierać, w tym finansowo, rozwój sportu w jednostkach organizacyjnych służb
podległych tym ministrom lub nadzorowanych przez nich.
4. Z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do
spraw zdrowia, są finansowane koszty opieki medycznej nad zawodnikami
zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich, paraolimpijskich
i igrzysk głuchych.
5. Koszty wydania orzeczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 37 ust. 1,
w tym koszty badań niezbędnych do wydania tego orzeczenia, w stosunku do
zawodników, którzy nie ukończyli 23 lat i nie otrzymują wynagrodzenia w związku
z uprawianiem sportu, są finansowane ze środków publicznych na zasadach
określonych przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób
realizowania opieki medycznej, o której mowa w ust. 4, uwzględniając specyfikę
współzawodnictwa sportowego oraz potrzebę ochrony zdrowia zawodników.
7. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w zakresie dofinansowania
zadań związanych z przygotowywaniem kadry narodowej do udziału w igrzyskach
olimpijskich, igrzyskach paraolimpijskich, igrzyskach głuchych, mistrzostwach
świata lub mistrzostwach Europy, może zlecać polskim związkom sportowym,
Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu i Polskiemu Komitetowi Paraolimpijskiemu
realizację zadań publicznych z pominięciem otwartego konkursu ofert, o którym
mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688, 1570 i 2020 oraz z 2020 r.
poz. 284). Przepisy art. 47 i art. 151 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych stosuje się odpowiednio.

Art. 29a. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może zlecić Fundacji
Rozwoju Systemu Edukacji, będącej fundacją Skarbu Państwa, realizację zadań
w zakresie kultury fizycznej w ramach programów Unii Europejskiej dotyczących
kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu. Na realizację tych zadań Fundacja Rozwoju
Systemu Edukacji otrzymuje dotację celową z części budżetu państwa, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej.

art. 30. więcej Art. 30. 1. W jednostkach samorządu terytorialnego mogą działać rady sportu
powołane przez właściwe organy wykonawcze spośród przedstawicieli organizacji
i instytucji realizujących zadania w zakresie kultury fizycznej.
2. Organ, o którym mowa w ust. 1, ustala skład i zasady powoływania członków
rady sportu, a także regulamin jej działania.
3. Do zadań rady sportu należy w szczególności opiniowanie:
1) strategii rozwoju gmin, powiatów i województw w zakresie kultury fizycznej;
2) projektu budżetu w części dotyczącej kultury fizycznej;
3) programów rozwoju bazy sportowej na danym terenie, w tym w szczególności
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie dotyczącym
terenów wykorzystywanych na cele kultury fizycznej;
4) projektów uchwał, o których mowa w art. 27 ust. 2.
4. Członkowie rad sportu wykonują swoje funkcje społecznie.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać i finansować
okresowe stypendia sportowe oraz nagrody i wyróżnienia dla osób fizycznych za
osiągnięte wyniki sportowe.
2. Stypendia lub nagrody dla trenerów prowadzących szkolenie zawodników
osiągających wysokie wyniki sportowe w międzynarodowym współzawodnictwie
sportowym lub w krajowym współzawodnictwie sportowym mogą być przyznawane
przez jednostki samorządu terytorialnego i finansowane z budżetu tych jednostek.
3. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa, w drodze
uchwały, szczegółowe zasady, tryb przyznawania i pozbawiania oraz rodzaje
i wysokość stypendiów sportowych, nagród i wyróżnień, o których mowa w ust. 1 i 2,
biorąc pod uwagę znaczenie danego sportu dla tej jednostki samorządu terytorialnego
oraz osiągnięty wynik sportowy.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może przyznać
członkowi kadry narodowej stypendium sportowe za osiągnięte wyniki sportowe we
współzawodnictwie międzynarodowym na okres do 24 miesięcy. Stypendium może
otrzymać członek kadry narodowej, który zobowiąże się w formie pisemnej do
realizacji programu przygotowań do igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich
lub igrzysk głuchych albo programu przygotowań do mistrzostw świata lub mistrzostw
Europy, opracowanego przez właściwy polski związek sportowy, oraz do udziału w
tych zawodach.
1a. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej przyznaje, wstrzymuje lub
pozbawia stypendium sportowego z własnej inicjatywy lub na wniosek polskiego
związku sportowego.
1b. Podstawę ustalenia wysokości stypendium sportowego stanowi kwota 2300
zł, przy czym wysokość stypendium nie może przekroczyć 5,5-krotności tej kwoty.
1c. Stypendium sportowe może uzyskać członek kadry narodowej na
najwyższym poziomie współzawodnictwa w jednej z następujących kategorii
wiekowych:
1) seniorów;
2) młodzieżowców;
3) juniorów.
1d. W przypadku podziału na podgrupy w kategorii wiekowej, o której mowa w
ust. 1c pkt 3, stypendium sportowe przyznaje się za wynik osiągnięty w najwyższej
wiekowo podgrupie.
1e. W tym samym okresie można pobierać tylko jedno stypendium sportowe.
1f. Stypendium sportowe może być przyznane członkowi kadry narodowej, który
uczestniczył we współzawodnictwie sportowym objętym programem igrzysk
olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych, jeżeli:
1) w igrzyskach olimpijskich, igrzyskach paraolimpijskich lub igrzyskach głuchych
zajął miejsce od pierwszego do ósmego;
2) w mistrzostwach świata, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do ósmego;
3) w mistrzostwach Europy, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do ósmego;
4) uzyskał kwalifikację olimpijską, paraolimpijską lub do igrzysk głuchych;
5) w mistrzostwach świata, w kategorii młodzieżowców, zajął miejsce od
pierwszego do szóstego;
6) w mistrzostwach Europy, w kategorii młodzieżowców, zajął miejsce od
pierwszego do szóstego;
7) w mistrzostwach świata, w kategorii juniorów, zajął miejsce od pierwszego do trzeciego;
8) w mistrzostwach Europy, w kategorii juniorów, zajął miejsce od pierwszego do trzeciego.
1g. Stypendium sportowe może być przyznane członkowi kadry narodowej,
który uczestniczył we współzawodnictwie sportowym nieobjętym programem igrzysk
olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych, jeżeli:
1) w mistrzostwach świata, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do
trzeciego;
2) w mistrzostwach Europy, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do
trzeciego.
1h. Jeżeli w zawodach, o których mowa w ust. 1f pkt 1, brało udział mniej niż 8
państw, przy czym w konkurencjach indywidualnych brało udział mniej niż 12 osób,
a w konkurencjach zespołowych mniej niż 8 drużyn, osad lub załóg, członek kadry
narodowej może otrzymać stypendium sportowe w wysokości do 50% maksymalnej
wysokości stypendium określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.
1i. Członek kadry narodowej może otrzymać stypendium sportowe, jeżeli w
zawodach, o których mowa w ust. 1f pkt 2–8 lub ust. 1g, brało udział co najmniej 8
państw w danej konkurencji, przy czym w konkurencjach indywidualnych brało udział
co najmniej 12 osób, a w konkurencjach zespołowych co najmniej 8 drużyn, osad lub
załóg.
1j. Jeżeli z regulaminu zawodów wynika udział mniejszej liczby osób, drużyn,
osad lub załóg w związku z systemem kwalifikacji do danej konkurencji, niż wymaga
tego ust. 1i, nie stosuje się przepisów ust. 1h i 1i.
1k. W przypadku rozgrywania mistrzostw Europy w formule otwartych
zawodów przy ocenie spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1h i 1i,
uwzględnia się wyłącznie osoby, drużyny, osady lub załogi z krajowych federacji
zrzeszonych w europejskich federacjach sportowych.
2. Stypendia sportowe są finansowane ze środków budżetu państwa, z części,
której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej.
3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej wstrzymuje stypendium
sportowe dla członka kadry narodowej, jeżeli zaniedbuje on realizację programu
przygotowań, o którym mowa w ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej pozbawia członka kadry
narodowej stypendium sportowego, jeżeli:
1) nie realizuje on programu przygotowań, o którym mowa w ust. 1, lub
2) utracił on zdolność do uprawiania sportu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy,
stwierdzoną orzeczeniem wydanym przez lekarza posiadającego kwalifikacje uprawniające do wydania orzeczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 37 ust. 2, lub
3) odmówił on udziału w zawodach, o których mowa w ust. 1.
5. Przyznanie, wstrzymanie oraz pozbawienie stypendium sportowego następuje
w drodze decyzji.
6. Członkini kadry narodowej, która stała się niezdolna do uprawiania sportu
wskutek ciąży lub urodzenia dziecka, wypłaca się stypendium sportowe w pełnej
wysokości przez okres ciąży i połowę stypendium przez okres 6 miesięcy po
urodzeniu dziecka.
7. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb przyznawania członkowi kadry narodowej stypendium
sportowego, a także wstrzymywania i pozbawiania tego stypendium,
2) przedział wysokości stypendium sportowego, stanowiący krotność kwoty bazowej,
3) czas, na jaki stypendium sportowe może zostać przyznane,
4) sposób i terminy wypłacania stypendium sportowego
– uwzględniając zajęte przez członka kadry narodowej miejsce we współzawodnictwie
międzynarodowym i sprawną realizację wypłaty stypendiów sportowych.

Art. 32a. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w szczególnie
uzasadnionych przypadkach, może przyznać członkowi kadry narodowej, który nie
osiągnął wyniku sportowego, o którym mowa w art. 32 ust. 1, stypendium sportowe
na okres do 12 miesięcy, w wysokości nieprzekraczającej 1,5-krotności podstawy
określonej w art. 32 ust. 1b.
2. Stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 1, może otrzymać członek kadry
narodowej, który zobowiąże się w formie pisemnej do realizacji programu
przygotowań do igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych
albo programu przygotowań do mistrzostw świata lub mistrzostw Europy,
opracowanego przez właściwy polski związek sportowy, oraz do udziału w tych
zawodach.
3. Do stypendium sportowego, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 32 ust. 1a–6 i przepisy wydane na podstawie art. 32 ust. 7.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Osoby pobierające stypendia sportowe, o których mowa w art. 5, art.
31 ust. 1 i 2, art. 32 ust. 1 oraz art. 32a ust. 1, są stypendystami sportowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875), a okres ich pobierania
zalicza się do okresu zatrudnienia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia
2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1482,
1622, 1818 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 278) oraz do okresu zatrudnienia, od którego
zależą uprawnienia pracownicze. Podstawę zaliczenia okresu pobierania stypendium
sportowego stanowi zaświadczenie wydane przez podmiot wypłacający stypendium.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zaświadczenia dotyczącego okresu pobierania stypendium,
o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności zakres danych wykazywanych w zaświadczeniu oraz dane identyfikujące wnioskodawcę i podmiot wydający zaświadczenie.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może przyznawać ze
środków budżetu państwa, z części, której jest dysponentem, nagrody pieniężne
i wyróżnienia dla osób fizycznych za wybitne osiągnięcia sportowe.
2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej przyznaje nagrody pieniężne
i wyróżnienia z własnej inicjatywy lub na wniosek polskiego związku sportowego.
3. Podstawę ustalenia wysokości nagrody pieniężnej stanowi kwota 2300 zł, przy
czym wysokość nagrody nie może przekroczyć 35-krotności tej kwoty.
3a. Wyróżnienia mogą być przyznane w kategoriach:
1) seniorów;
2) młodzieżowców;
3) juniorów.
3b. Wyróżnienia mogą być przyznane za zajęcie pierwszego, drugiego lub
trzeciego miejsca na:
1) igrzyskach olimpijskich;
2) igrzyskach paraolimpijskich;
3) igrzyskach głuchych;
4) mistrzostwach świata;
5) mistrzostwach Europy.
3c. Wyróżnienia za ustanowienie rekordu świata w konkurencjach sportowych
objętych programem:
1) igrzysk olimpijskich,
2) igrzysk paraolimpijskich,
3) igrzysk głuchych
– mogą być przyznane, jeżeli wyniki te zostały zatwierdzone przez międzynarodowe
federacje sportowe właściwe dla danego sportu.
3d. Nagrody pieniężne za wybitne osiągnięcia sportowe, zwane dalej
„nagrodami”, mogą być przyznane za wybitne osiągnięcia sportowe w
międzynarodowym współzawodnictwie sportowym.
3e. Nagrody mogą być przyznane osobom startującym wyłącznie w kategorii
seniorów.
3f. Nagrody mogą być przyznane za zajęcie pierwszego, drugiego lub trzeciego
miejsca na:
1) igrzyskach olimpijskich;
2) igrzyskach paraolimpijskich;
3) igrzyskach głuchych.
3g. Nagrody mogą być przyznane także za zajęcie pierwszego, drugiego lub
trzeciego miejsca na:
1) mistrzostwach świata,
2) mistrzostwach Europy,
3) uniwersjadzie letniej lub zimowej,
4) akademickich mistrzostwach świata
– jeżeli w zawodach brało udział co najmniej 8 państw w danej konkurencji, przy czym
w konkurencjach indywidualnych brało udział co najmniej 12 osób, a w konkurencjach
zespołowych co najmniej 8 drużyn, osad lub załóg.
3h. Nagrody mogą być przyznane także, jeżeli z regulaminu zawodów wynika
udział mniejszej liczby osób, drużyn, osad lub załóg w danej konkurencji, jeżeli w
konkurencjach indywidualnych brało udział co najmniej 8 osób, a w konkurencjach
zespołowych co najmniej 6 drużyn, osad lub załóg.
3i. Nagrody za ustanowienie rekordu świata w konkurencjach sportowych
objętych programem:
1) igrzysk olimpijskich,
2) igrzysk paraolimpijskich,
3) igrzysk głuchych
– mogą być przyznane, jeżeli wyniki te zostały zatwierdzone przez międzynarodowe
federacje sportowe właściwe dla danego sportu.
3j. Nagroda może być przyznana nie częściej niż raz w roku także osobie, która
uzyskała inne niż określone w ust. 3f i 3g wybitne osiągnięcie sportowe o szczególnym
charakterze.
3k. W przypadku wybitnych osiągnięć sportowych w konkurencjach
sportowych:
1) nieobjętych programem igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub
igrzysk głuchych,
2) objętych programem uniwersjad letnich lub zimowych,
3) objętych programem akademickich mistrzostw świata
– danej osobie może być przyznana nagroda nie częściej niż raz w roku.
3l. W przypadku uzyskania w czasie tych samych zawodów dwóch lub więcej
wybitnych osiągnięć sportowych przyznaje się jedną nagrodę, której wysokość nie
może przekroczyć 75% sumy nagród za poszczególne osiągnięcia.
3m. Zawodnikom zespołowych gier sportowych przyznaje się nagrodę zbiorową
dla zespołu w wysokości do 85% sumy nagród ustalonych dla liczby osób w zespole
określonej przepisami międzynarodowymi.
3n. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw
kultury fizycznej może przyznać dodatkową nagrodę osobie, która w wyniku
dyskwalifikacji innych zawodników za doping w sporcie uzyskała lepsze miejsce od
miejsca, za które już została nagrodzona.
3o. Nagroda przysługuje osobie, która nie była karana dyscyplinarnie za doping
w sporcie dyskwalifikacją w wymiarze jednostkowym większym niż 1 miesiąc.
4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaje wyróżnień i przedział wysokości nagród, stanowiący krotność
kwoty bazowej, w zależności od osiągnięcia sportowego, oraz szczegółowy tryb
i warunki przyznawania wyróżnień i nagród oraz sposób i terminy ich wypłacania,
uwzględniając międzynarodowy lub krajowy wymiar osiągnięcia sportowego.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może przyznawać
odznaki, wyróżnienia i nagrody pieniężne ze środków budżetu państwa, z części,
której jest dysponentem, trenerom oraz innym osobom wyróżniającym się szczególną
aktywnością i uzyskującym wybitne osiągnięcia w działalności w zakresie sportu.
2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej przyznaje odznaki, wyróżnienia
i nagrody pieniężne z własnej inicjatywy lub na wniosek organów wykonawczych
jednostek samorządu terytorialnego, związku sportowego lub polskiego związku sportowego, a w przypadku odznak również na wniosek uczelni lub instytutu badawczego.
2a. Potwierdzeniem przyznania odznaki jest legitymacja.
3. Podstawę ustalenia wysokości nagrody pieniężnej stanowi kwota 2300 zł, przy
czym wysokość nagrody nie może przekroczyć 8-krotności tej kwoty.
4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaje i wzory odznak, wzory legitymacji potwierdzających
przyznanie tych odznak, rodzaje wyróżnień oraz przedział wysokości nagród
pieniężnych, w zależności od osiągnięć w działalności w zakresie sportu, a także
szczegółowe warunki i tryb przyznawania odznak, wyróżnień i nagród pieniężnych,
uwzględniając znaczenie osiągnięć oraz podjętej aktywności dla rozwoju danego
sportu, a także sposób ich dokumentowania.
5. Jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać wyróżnienia i nagrody
pieniężne dla trenerów oraz innych osób wyróżniających się osiągnięciami
w działalności sportowej.
6. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały,
określi warunki i tryb przyznawania wyróżnień i nagród pieniężnych, o których mowa
w ust. 5, oraz rodzaje wyróżnień i wysokość nagród pieniężnych, biorąc pod uwagę
znaczenie osiągnięć dla danej społeczności lokalnej.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Reprezentantom Polski:
1) na igrzyskach olimpijskich,
2) zakwalifikowanym na igrzyska olimpijskie odbywające się w 1984 r.
w Los Angeles, którzy wzięli udział w zawodach „Przyjaźń 84”,
3) zakwalifikowanym na igrzyska paraolimpijskie lub zawody sportowe osób
niepełnosprawnych odbywające się przed 1992 r., będące odpowiednikiem
igrzysk paraolimpijskich,
4) zakwalifikowanym na igrzyska głuchych lub zawody sportowe odbywające się
przed 2001 r., będące odpowiednikiem igrzysk głuchych
– przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa, zwane dalej
„świadczeniem”.
2. Świadczenie przysługuje osobie, która:
1) zdobyła co najmniej jeden medal na zawodach sportowych, o których mowa w ust. 1;
2) ukończyła 40. rok życia;
3) nie uczestniczy we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski
związek sportowy;
4) ma obywatelstwo polskie;
5) (uchylony)
6) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
7) nie była karana dyscyplinarnie za doping w sporcie dyskwalifikacją w wymiarze
jednostkowym większym niż 24 miesiące lub więcej niż raz bez względu na jej
jednostkowy wymiar.
3. Świadczenie przysługujące w danym roku budżetowym ustala się na
podstawie kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, której wysokość,
ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa, przy uwzględnieniu
mnożnika kwoty bazowej w wysokości 1,4.
4. Świadczenie przyznaje minister właściwy do spraw kultury fizycznej,
w drodze decyzji, na wniosek osoby zainteresowanej.
5. Osoba zainteresowana dokumentuje spełnienie warunków, o których mowa
w ust. 2.
6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej odmawia, w drodze decyzji,
przyznania świadczenia, jeżeli osoba zainteresowana nie spełnia co najmniej jednego
z warunków, o których mowa w ust. 2.
7. Świadczenie jest wypłacane co miesiąc przez urząd obsługujący ministra
właściwego do spraw kultury fizycznej, począwszy od miesiąca, w którym
świadczenie zostało przyznane.
8. Osoba, która otrzymuje świadczenie, niezwłocznie powiadamia ministra
właściwego do spraw kultury fizycznej o ustaniu co najmniej jednego z warunków, o
których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4 oraz 6 i 7.
9. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej pozbawia, w drodze decyzji,
świadczenia, począwszy od miesiąca, w którym ustał co najmniej jeden z warunków,
o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4 oraz 6 i 7.
10. Jeżeli dana osoba jest uprawniona do otrzymania więcej niż jednego
świadczenia, otrzymuje tylko jedno świadczenie, w oparciu o podstawę przez nią wybraną.
11. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze
rozporządzenia, wykaz zawodów sportowych osób niepełnosprawnych odbywających się przed 1992 r., będących odpowiednikiem igrzysk paraolimpijskich, oraz zawodów
sportowych odbywających się przed 2001 r., będących odpowiednikiem igrzysk
głuchych, biorąc pod uwagę rangę sportową tych zawodów.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym
organizowanym przez polski związek sportowy jest obowiązany do uzyskania
orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo
w tym współzawodnictwie.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje lekarzy
uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1, a także
zakres i częstotliwość wymaganych badań lekarskich, uwzględniając specyfikę
współzawodnictwa sportowego.

art. 38. więcej Art. 38. 1.Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym
organizowanym przez polski związek sportowy oraz zawodnik kadry narodowej
podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków
w uprawianym sporcie.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa na klubie sportowym
będącym członkiem polskiego związku sportowego, a w przypadku zawodnika kadry
narodowej – na polskim związku sportowym.

art. 39. więcej Art. 39. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)

art. 40. więcej Art. 40. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)

art. 41. więcej Art. 41. 1. Zorganizowane zajęcia w zakresie sportu w związku sportowym oraz
w klubie sportowym uczestniczącym we współzawodnictwie organizowanym przez
polski związek sportowy może prowadzić wyłącznie trener lub instruktor sportu
w rozumieniu ustawy.
2. Do zadań trenera lub instruktora sportu należy poza prowadzeniem zajęć,
o których mowa w ust. 1, przekazywanie aktualnej wiedzy teoretycznej i praktycznej
z zakresu treningu sportowego i współzawodnictwa sportowego w danym sporcie.
3. Trenerem lub instruktorem sportu w sportach, w których działają polskie
związki sportowe, może być osoba, która:
1) ukończyła 18 lat;
2) posiada co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe;
3) posiada wiedzę, doświadczenie i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań
trenera lub instruktora sportu;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo, o którym
mowa w art. 46–50, lub określone w rozdziale XIX, XXIII, z wyjątkiem art. 192
i art. 193, rozdziale XXV i XXVI ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

art. 42. więcej Art. 42. (uchylony).

art. 43. więcej Art. 43. (uchylony).

art. 44. więcej Art. 44. (uchylony).

art. 45. więcej Art. 45. (uchylony).

Art. 45a. 1. Przy Polskim Komitecie Olimpijskim działa Trybunał Arbitrażowy
do Spraw Sportu, zwany dalej „Trybunałem”.
2. Trybunał jest stałym sądem polubownym działającym na zasadach
określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego.
3. Trybunał rozstrzyga także spory wynikające z zaskarżenia ostatecznych
decyzji dyscyplinarnych polskich związków sportowych.
4. W skład Trybunału wchodzi 24 arbitrów powoływanych przez Zarząd
Polskiego Komitetu Olimpijskiego na okres 4-letniej kadencji.
5. Arbitrem Trybunału może zostać osoba, która:
1) korzysta z pełni praw publicznych;
2) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje
rękojmię prawidłowego wykonywania funkcji arbitra;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
4) posiada wyższe wykształcenie prawnicze i zdała egzamin sędziowski,
prokuratorski, radcowski, adwokacki lub notarialny.
6. Wymogów, o których mowa w ust. 4 pkt 4, nie stosuje się do osoby
posiadającej stopień doktora habilitowanego nauk prawnych.
7. Kadencja arbitra Trybunału wygasa w przypadku:
1) śmierci;
2) zrzeczenia się funkcji;
3) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji;
4) skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
5) prawomocnego orzeczenia środka karnego w postaci pozbawienia praw
publicznych;
6) ograniczenia lub utraty zdolności do czynności prawnych.
8. Organizację i tryb postępowania przed Trybunałem oraz ponoszenie opłat
i kosztów postępowania określa statut Trybunału uchwalony przez Zarząd Polskiego
Komitetu Olimpijskiego.

Art. 45b. 1. Odpowiedzialność dyscyplinarna w ramach polskiego związku
sportowego jest realizowana na zasadach określonych w regulaminie dyscyplinarnym.
2. Odpowiedzialność dyscyplinarna opiera się na następujących zasadach:
1) prawa do obrony;
2) dwuinstancyjności postępowania.
3. Regulamin dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności:
podmioty podlegające odpowiedzialności dyscyplinarnej, czyny zagrożone
odpowiedzialnością dyscyplinarną, rodzaje kar dyscyplinarnych, organy
dyscyplinarne i ich kompetencje oraz tryb postępowania dyscyplinarnego.
4. Prowadzenie postępowania karnego, administracyjnego lub cywilnego
przeciwko obwinionemu nie wyklucza postępowania dyscyplinarnego o ten sam czyn.
5. Karami dyscyplinarnymi mogą być w szczególności:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) zawieszenie;
4) dyskwalifikacja czasowa lub dożywotnia;
5) kara pieniężna;
6) przeniesienie zespołu do niższej klasy rozgrywkowej;
7) skreślenie ze związku;
8) wykluczenie ze związku.

Art. 45c. 1. Skarga do Trybunału przysługuje stronie postępowania lub – na
podstawie regulaminów obowiązujących w danym związku – innym podmiotom.
2. Skargę do Trybunału wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
3. Skarga do Trybunału nie przysługuje w sprawach dotyczących technicznych
reguł gry.
4. Od skargi wniesionej do Trybunału uiszcza się wpis, którego wysokość nie
może być wyższa niż dwukrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za
pracę w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego.

Art. 45d. 1. Uchylenie przez Trybunał decyzji dyscyplinarnej polskiego związku
sportowego i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest możliwe
w przypadku, gdy dla rozstrzygnięcia sprawy konieczne jest przeprowadzenie
postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części.
2. Od orzeczenia dyscyplinarnego Trybunału przysługuje skarga kasacyjna do
Sądu Najwyższego w przypadku rażącego naruszenia przepisów prawa lub oczywistej
niesłuszności orzeczenia.
3. Skargę kasacyjną wnosi się za pośrednictwem Trybunału w terminie 30 dni od
dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem stronie skarżącej.
4. Trybunał przekazuje skargę kasacyjną w terminie 14 dni od dnia jej
otrzymania wraz z aktami sprawy Sądowi Najwyższemu.
5. Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę kasacyjną od orzeczenia Trybunału na
zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania cywilnego.

Art. 45e. Przepisów rozdziału nie stosuje się do spraw dyscyplinarnych
dotyczących dopingu w sporcie.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Kto, w związku z zawodami sportowymi organizowanymi przez
polski związek sportowy lub podmiot działający na podstawie umowy zawartej z tym
związkiem, lub podmiot działający z jego upoważnienia, przyjmuje korzyść
majątkową lub osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści albo jej obietnicy żąda
w zamian za nieuczciwe zachowanie, mogące mieć wpływ na wynik lub przebieg tych zawodów,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
2. Tej samej karze podlega, kto w wypadkach określonych w ust. 1 udziela albo
obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej.
3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
4. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 przyjmuje korzyść majątkową
znacznej wartości albo jej obietnicę lub udziela takiej korzyści albo jej obietnicy lub
takiej korzyści albo jej obietnicy żąda,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

art. 47. więcej Art. 47. Kto, mając wiadomość o popełnieniu czynu zabronionego określonego
w art. 46, bierze udział w zakładach wzajemnych dotyczących zawodów sportowych,
do których odnosi się ta wiadomość, lub ujawnia tę wiedzę w celu wzięcia udziału
przez inną osobę w takich zakładach,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Kto, powołując się na wpływy w polskim związku sportowym lub
podmiocie działającym na podstawie umowy zawartej z tym związkiem, lub
podmiocie działającym z jego upoważnienia albo wywołując przekonanie innej osoby
o istnieniu takich wpływów, lub utwierdzając ją w przekonaniu o istnieniu takich
wpływów, podejmuje się pośrednictwa w ustaleniu określonego wyniku lub przebiegu
zawodów sportowych w zamian za korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
2. Tej samej karze podlega, kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści
majątkowej lub osobistej w zamian za pośrednictwo w ustaleniu określonego wyniku
lub przebiegu zawodów sportowych polegające na bezprawnym wywarciu wpływu na zachowanie osoby pełniącej funkcję w polskim związku sportowym lub podmiocie
działającym na podstawie umowy zawartej z tym związkiem, lub podmiocie
działającym z jego upoważnienia w związku z pełnieniem tej funkcji.
3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

art. 49. więcej Art. 49. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w art. 46 ust. 2,
art. 46 ust. 3 lub 4, w związku z ust. 2, lub w art. 48 ust. 2 lub 3, w związku z ust. 2,
jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca
zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie
istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.

art. 50. więcej Art. 50. (uchylony).

art. 51. więcej Art. 51. 1. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, używa w celach handlowych,
jakiegokolwiek znaku lub innego oznaczenia, składającego się z symbolu
olimpijskiego lub paraolimpijskiego lub zawierającego symbol olimpijski lub
paraolimpijski oraz nazw Igrzyska Olimpijskie, Igrzyska XXX Olimpiady, Igrzyska
XXXI Olimpiady, Igrzyska XXXII Olimpiady, Igrzyska XXXIII Olimpiady, Igrzyska
XXXIV Olimpiady, Igrzyska XXXV Olimpiady, Komitet Olimpijski, Reprezentacja
Olimpijska, Ruch Olimpijski, Karta Olimpijska, Igrzyska Paraolimpijskie lub Komitet
Paraolimpijski, podlega karze grzywny.
2. W przypadku popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 można orzec
nawiązkę na rzecz Polskiego Komitetu Olimpijskiego lub Polskiego Komitetu
Paraolimpijskiego w wysokości do 5000 zł.

art. 52. więcej Art. 52. Orzekanie w sprawach o czyn określony w art. 51 następuje na
podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

art. 53. więcej Art. 53. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.) art. 132c otrzymuje brzmienie:
„Art. 132c. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje przydatne w wojsku, o których mowa w art. 132a
ust. 1 i art. 132b ust. 1, wzór umowy, o której mowa w art. 132a ust. 3 i art. 132b ust. 3, oraz tryb naliczania i wypłacania
ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w art. 132a ust. 1, uwzględniając w szczególności klasyfikację zawodów i specjalności określoną na podstawie art. 36 ust. 8 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415,
z późn. zm.), a także w zakresie ekwiwalentu pieniężnego — prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych obowiązujący w dniu zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej.”.

art. 54. więcej Art. 54. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn.
zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 13²:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podmioty świadczące usługę będącą reklamą napojów alkoholowych wnoszą na wyodrębniony rachunek utworzony w tym celu
przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej opłatę w wysokości 10 % podstawy
opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającej z tej usługi.”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzór zbiorczej deklaracji miesięcznej dotyczącej opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz szczegółowy zakres
zawartych w niej danych, biorąc pod uwagę konieczność zebrania danych niezbędnych do ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w ust. 1.”;
2) w art. 13³:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Tworzy się Fundusz Zajęć Sportowych dla Uczniów, zwany dalej „Funduszem”, którego dysponentem jest minister właściwy do
spraw kultury fizycznej.”,
b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Środki Funduszu przeznacza się wyłącznie na dofinansowanie zajęć sportowych dla
uczniów, prowadzonych przez kluby sportowe działające w formie stowarzyszenia oraz
inne organizacje pozarządowe, które w ramach swojej statutowej działalności realizują zadania z zakresu upowszechniania kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży, a także organizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego.
5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki i tryb przyznawania dofinansowania, biorąc pod uwagę wyrównywanie
szans dostępu do kultury fizycznej,
2) tryb składania wniosków i dane, jakie powinien zawierać wniosek o przyznanie dofinansowania, uwzględniając zakres niezbędnych danych dotyczących podmiotu ubiegającego się o dofinansowanie, a także informacje o zajęciach sportowych,
3) tryb przekazywania środków, uwzględniając terminy, w jakich zostało zaplanowane
przeprowadzenie zajęć sportowych,
4) wysokość dofinansowania, z tym że maksymalna wysokość tego dofinansowania
w przypadku zajęć prowadzonych przez kluby sportowe działające w formie stowarzyszenia oraz inne organizacje pozarządowe nie może przekroczyć 80 %, a w przypadku zajęć organizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego
— 50 % planowanych kosztów realizacji zajęć
— kierując się koniecznością zapewnienia efektywnego wykorzystania środków Funduszu.”.

art. 55. więcej Art. 55. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 7 w ust. 1 po pkt 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu:
„4b) zakres oraz szczegółowe warunki, tryb przeprowadzania oraz zasady oceniania testu sprawności fizycznej policjantów;”;
2) w art. 19 w ust. 1:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) określonych w art. 134, art. 135 § 1, art. 136
§ 1, art. 156 § 1 i 3, art. 163 § 1 i 3, art. 164 § 1, art. 165 § 1 i 3, art. 166, art. 167, art. 173
§ 1 i 3, art. 189, art. 189a, art. 200, art. 200a, art. 211a, art. 223, art. 228 § 1 i 3—5, art. 229
§ 1 i 3—5, art. 230 § 1, art. 230a § 1, art. 231 § 2, art. 232, art. 245, art. 246, art. 252 § 1—3,
art. 258, art. 269, art. 280—282, art. 285 § 1, art. 286 § 1, art. 296 § 1—3, art. 296a § 1, 2
i 4, art. 299 § 1—6 oraz art. 310 § 1, 2 i 4 Kodeksu karnego,”,
b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) określonych w art. 46 ust. 1, 2 i 4, art. 47 oraz art. 48 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857),”;
3) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu:
„Art. 61a. 1. Policjant jest obowiązany utrzymywać
sprawność fizyczną zapewniającą wykonywanie przez niego zadań służbowych, w szczególności poprzez udział
w doskonaleniu zawodowym, o którym mowa w przepisach dotyczących
szczegółowych warunków odbywania szkoleń zawodowych oraz doskonalenia zawodowego w Policji.
2. Sprawność fizyczną, o której mowa w ust. 1, ocenia się na podstawie wyników testu sprawności fizycznej policjantów.”.

art. 56. więcej Art. 56. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997,
z późn. zm.) po art. 39b dodaje się art. 39c w brzmieniu:
„Art. 39c. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany utrzymywać sprawność fizyczną zapewniającą wykonywanie przez niego zadań służbowych przez uczestnictwo w zajęciach z wychowania fizycznego lub zajęciach sportowych organizowanych przez jednostki organizacyjne Straży Granicznej.
2. Sprawność fizyczną, o której mowa w ust. 1, ocenia się na podstawie wyników testu sprawności fizycznej funkcjonariuszy.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres, szczegółowe warunki, tryb i terminy przeprowadzania testu sprawności fizycznej oraz szczegółowy sposób oceniania testu, przypadki, w jakich można
zwolnić funkcjonariusza z testu, a także przełożonych właściwych w tych sprawach, uwzględniając charakter służby
w Straży Granicznej oraz okoliczności uzasadniające zwolnienie funkcjonariusza z testu.
4. Komendant Główny Straży Granicznej określi, w drodze zarządzenia, rodzaje zajęć z zakresu wychowania fizycznego
lub zajęć sportowych realizowanych w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej oraz zadania jednostek w tym
zakresie, mając na względzie charakter służby w Straży Granicznej oraz właściwe przygotowanie funkcjonariuszy do
testu sprawności fizycznej.
5. Komendant Główny Straży Granicznej określi, w drodze zarządzenia, wymagania, jakie powinny spełniać osoby prowadzące zajęcia, mając na uwadze utrzymanie sprawności fizycznej funkcjonariuszy zapewniającej wykonywanie przez nich zadań służbowych, uwzględniając
charakter służby w Straży Granicznej.”.

art. 57. więcej Art. 57. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 i Nr 18, poz. 97) po art. 59a dodaje się art. 59b
w brzmieniu:
„Art. 59b. 1. Strażak jest obowiązany utrzymywać sprawność fizyczną zapewniającą wykonywanie przez niego zadań służbowych,
w szczególności poprzez uczestnictwo w zajęciach z wychowania fizycznego lub zajęciach sportowych.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
zadania z zakresu wychowania fizycznego realizowane w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej
oraz formy organizacyjne wychowania fizycznego i sposób ich finansowania, uwzględniając charakter służby w Państwowej Straży Pożarnej.
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może określić, w drodze zarządzenia, wymagania wobec osób prowadzących zajęcia, mając na celu utrzymanie sprawności fizycznej strażaków, zapewniającej wykonywanie przez nich zadań służbowych, uwzględniając charakter służby w Państwowej Straży Pożarnej.”.

art. 58. więcej Art. 58. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572,
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 pkt 11c otrzymuje brzmienie:
„11c) oddziale sportowym — należy przez to rozumieć oddział szkolny, w którym są prowadzone zajęcia sportowe obejmujące szkolenie sportowe, zorganizowany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 9 ust. 5;”;
2) w art. 9 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej, określi, w drodze rozporządzenia, warunki tworzenia, organizacji oraz działania oddziałów i szkół sportowych oraz szkół mistrzostwa sportowego,
uwzględniając umożliwienie uczniom godzenia zajęć sportowych z nauką, w szczególności poprzez odpowiednią organizację zajęć dydaktycznych.”;
3) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu:
„Art. 13a. 1. Przedszkola są obowiązane do prowadzenia zajęć rozwijających sprawność
fizyczną dzieci poprzez zapewnienie udziału w zajęciach ruchowych, grach i zabawach.
2. Szkoły, z wyłączeniem szkół dla dorosłych, są obowiązane do prowadzenia
zajęć wychowania fizycznego. Obowiązkowy wymiar zajęć wychowania
fizycznego dla uczniów klas IV—VI szkół podstawowych i uczniów gimnazjów wynosi 4 godziny lekcyjne,
a dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych — 3 godziny lekcyjne, w ciągu tygodnia.
3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej, określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne formy
realizacji obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego, mając w szczególności na względzie potrzeby zdrowotne uczniów, specyfikę ich zainteresowań sportowych, warunki realizacji zajęć wychowania fizycznego oraz tradycje sportowe danego środowiska lub szkoły.”.

art. 59. więcej Art. 59. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r.
Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 17:
a) w ust. 1 pkt 5a otrzymuje brzmienie:
„5a) dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r.
o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym
lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci
i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów
i młodzieżowców do 23. roku życia,”,
b) ust. 1b otrzymuje brzmienie:
„1b. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i — bez względu na termin — wydatkowany na cele
określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na
opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem
ust. 1 pkt 5a.”;
2) w art. 25:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym — podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych
w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1
pkt 5a.”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji podatnika w okresie uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia.”.

art. 60. więcej Art. 60. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2531,
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) ułatwianie korzystania z oświaty, sportu i dorobku nauki;”;
2) w art. 21:
a) w ust. 1a pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej
i działalności w zakresie sportu;”,
b) w ust. 2 po pkt 7a dodaje się pkt 7b w brzmieniu:
„7b) służyć propagowaniu i upowszechnianiu sportu;”.

art. 61. więcej Art. 61. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43,
z późn. zm.) w art. 10 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Ograniczenia dotyczące tworzenia spółek prawa handlowego i przystępowania przez gminę do
nich, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają zastosowania do posiadania przez gminę akcji lub
udziałów spółek zajmujących się czynnościami bankowymi, ubezpieczeniowymi oraz działalnością doradczą, promocyjną, edukacyjną i wydawniczą na rzecz samorządu terytorialnego, a także innych spółek ważnych dla rozwoju gminy, w tym klubów sportowych działających w formie spółki kapitałowej.”.

art. 62. więcej Art. 62. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. z 2007 r. Nr 36, poz. 232
oraz z 2009 r. Nr 178, poz. 1375) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepisy ustawy stosuje się także w sprawach o przestępstwa określone w:
1) art. 228 § 1 i 3—6, art. 229 § 1 i 3—5, art. 230 § 1, art. 230a § 1, art. 231 § 1 i 2, art. 250a § 1
i 2, art. 258 oraz art. 296a § 1, 2 i 4 Kodeksu karnego;
2) art. 46 ust. 1, 2 i 4, art. 47 oraz art. 48 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie
(Dz. U. Nr 127, poz. 857).”.

art. 63. więcej Art. 63. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65,
poz. 437, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) kultura fizyczna;”;
2) art. 15 otrzymuje brzmienie:
„Art. 15. Dział kultura fizyczna obejmuje sprawy:
1) sportu;
2) wychowania fizycznego;
3) rehabilitacji ruchowej.”.

art. 64. więcej Art. 64. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.) uchyla się art. 296b.

art. 65. więcej Art. 65. W ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.) po art. 10a dodaje się art. 10b w brzmieniu:
„Art. 10b. 1. Uprawianie sportów o charakterze strzeleckim wymaga posiadania odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tych sportach.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, wydaje, po przeprowadzeniu egzaminu,
polski związek sportowy, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857). Za
przeprowadzenie egzaminu pobiera się opłatę w wysokości 400 zł; opłata stanowi dochód właściwego polskiego związku sportowego.
3. Dokument, o którym mowa w ust. 1, potwierdza posiadanie kwalifikacji niezbędnych do ubiegania się o wydanie pozwolenia na broń do celów sportowych.”.

art. 66. więcej Art. 66. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693, z późn. zm.) w art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może powierzyć, w drodze rozporządzenia, niektóre zadania organu inspekcyjnego w stosunku
do statków sportowych o długości kadłuba do 24 m polskiemu związkowi sportowemu, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r.
o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857), kierując się względami uproszczenia procedur i specjalistycznym charakterem zadań realizowanych przez polskie związki sportowe.”.

art. 67. więcej Art. 67. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857,
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisy ustawy stosuje się także do statków służących do przewozów międzybrzegowych,
zarobkowego przewozu osób lub ładunków, uprawiania sportu lub rekreacji, zarobkowego
połowu ryb, wykonywania robót technicznych lub eksploatacji złóż kruszywa na innych wodach śródlądowych niż określone w ust. 1.”;
2) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Rejestr statków używanych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji prowadzi właściwy
polski związek sportowy, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie
(Dz. U. Nr 127, poz. 857).”;
3) art. 24a otrzymuje brzmienie:
„Art. 24a. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb rejestracji statków używanych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji, wzory ksiąg rejestrowych i dokumentów rejestracyjnych, mając na uwadze potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi.”;
4) po art. 37 dodaje się art. 37a i 37b w brzmieniu:
„Art. 37a. 1. Prowadzenie statków przeznaczonych do uprawiania sportu lub rekreacji, zwane dalej „uprawianiem turystyki
wodnej”, wymaga:
1) posiadania odpowiedniej wiedzy i umiejętności z zakresu żeglarstwa;
2) przestrzegania zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki wodnej.
2. Przepisy ust. 1 dotyczą statków przeznaczonych do uprawiania turystyki wodnej:
1) o napędzie żaglowym (jachtów żaglowych), które mogą być wyposażone w pomocniczy napęd mechaniczny;
2) o napędzie mechanicznym (jachtów motorowych), w tym także skuterów wodnych, łodzi pneumatycznych i poduszkowców;
3) o napędzie innym niż żaglowy lub mechaniczny.
3. Uprawianie turystyki wodnej na jachtach żaglowych o długości kadłuba powyżej 7,5 m lub motorowych o mocy
silnika powyżej 10 kW wymaga posiadania dokumentu kwalifikacyjnego wydanego przez właściwy polski związek sportowy.
4. Nie wymaga posiadania dokumentu kwalifikacyjnego uprawianie turystyki wodnej na jachtach motorowych o mocy silnika do 75 kW i o długości kadłuba do 13 m, których prędkość maksymalna ograniczona jest konstrukcyjnie do 15 km/h. W przypadku jachtów przeznaczonych do najmu, uprawianie turystyki wodnej wymaga odbycia przez prowadzącego jacht szkolenia z zakresu bezpieczeństwa na wodzie. Wymóg ten nie
dotyczy osób posiadających kwalifikacje z zakresu żeglugi morskiej lub śródlądowej określone w przepisach wydanych
na podstawie ust. 5.
5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzania szkolenia,
o którym mowa w ust. 4, wzór dokumentu potwierdzającego odbycie szkolenia oraz wykaz kwalifikacji z zakresu żeglugi
morskiej lub śródlądowej, których posiadanie zwalnia z obowiązku odbycia szkolenia, biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi.
6. Osoba, która uzyskała uprawnienia do uprawiania turystyki wodnej w innym państwie, może uprawiać turystykę
wodną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie posiadanych uprawnień potwierdzonych stosownym dokumentem.
7. Dokument, o którym mowa w ust. 3, określający uprawnienia do prowadzenia określonej wielkości jachtów żaglowych albo motorowych na określonych wodach wydaje właściwy polski związek sportowy osobom posiadającym odpowiednią wiedzę i umiejętności z zakresu
żeglarstwa oraz spełniającym inne wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 15.
8. Jeżeli do uzyskania dokumentu, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest zdanie egzaminu potwierdzającego posiadanie odpowiedniej wiedzy i umiejętności z zakresu żeglarstwa, egzamin ten przeprowadza właściwy polski związek sportowy lub podmiot upoważniony
przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej zwany dalej „podmiotem upoważnionym”.
9. Za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w ust. 8, pobiera się opłatę, która stanowi dochód właściwego polskiego związku sportowego lub podmiotu upoważnionego.
10. Za czynności związane z wydaniem dokumentu, o którym mowa w ust. 3, pobiera się opłatę, która stanowi dochód
właściwego polskiego związku sportowego.
11. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 9 i 10, nie może być wyższa niż:
1) 500 zł — za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w ust. 8,
2) 50 zł — za wydanie dokumentu, o którym mowa w ust. 3
— przy czym opłaty dla uczniów i studentów w wieku do 26 lat podlegają obniżeniu o 50 %.
12. Właściwy polski związek sportowy prowadzi ewidencję wydanych dokumentów, o których mowa w ust. 3, oraz gromadzi zaświadczenia ze zdania egzaminu będące podstawą do wydania tych dokumentów.
13. Szkolenia w zakresie uprawiania turystyki wodnej prowadzą osoby, które posiadają tytuł zawodowy trenera lub instruktora w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, według systemów szkoleń zatwierdzonych przez ministra właściwego do
spraw kultury fizycznej. System szkolenia powinien uwzględniać zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do uzyskania uprawnień określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 15.
14. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki zachowania bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki
wodnej, biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi.
15. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania niezbędne do uzyskania dokumentów potwierdzających posiadanie uprawnień, w szczególności
dotyczące wiedzy i umiejętności z zakresu żeglarstwa, oraz odpowiadający im zakres uprawnień do prowadzenia jachtów żaglowych albo motorowych,
2) sposób i tryb przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 8,
3) wzór zaświadczenia ze zdania egzaminu,
4) wzory dokumentów potwierdzających posiadanie uprawnień,
5) wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w ust. 8, oraz za czynności związane z wydaniem dokumentu, o którym mowa
w ust. 3,
— biorąc pod uwagę bezpieczeństwo żeglugi, konieczność zapewnienia jednolitego sposobu prowadzenia egzaminu, zakres uprawnień uzyskiwanych po zdaniu egzaminu, koszty poniesione przez właściwy polski związek sportowy lub podmiot upoważniony oraz warunki wskazane w ust. 11.
Art. 37b. 1. Podmiot ubiegający się o upoważnienie do przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art. 37a ust. 8, składa do
ministra właściwego do spraw kultury fizycznej wniosek o upoważnienie do przeprowadzania egzaminu.
2. Do wniosku o upoważnienie do przeprowadzania egzaminu dołącza się:
1) wykaz kadry przeprowadzającej egzamin;
2) informację na temat obiektów wykorzystywanych do przeprowadzania egzaminu;
3) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo z innego rejestru właściwego dla formy organizacyjnej podmiotu ubiegającego się o upoważnienie;
4) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile wnioskodawca taki posiada;
5) numer identyfikacji REGON, o ile wnioskodawca taki posiada.
3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej udziela, w drodze decyzji, upoważnienia, o którym mowa w ust. 1,
w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej odmawia, w drodze decyzji, udzielenia upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli wnioskodawca nie
przedłoży dokumentów, o których mowa w ust. 2, albo jeżeli nie posiada odpowiednich warunków kadrowych i organizacyjnych, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 8.
5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej cofa, w drodze decyzji, udzielone upoważnienie, o którym mowa
w ust. 1 jeżeli podmiot upoważniony przestaje spełniać warunki udzielonego upoważnienia.
6. Nadzór nad przeprowadzaniem egzaminu przez podmiot upoważniony sprawuje minister właściwy do spraw kultury fizycznej.
7. W ramach sprawowanego nadzoru minister właściwy do spraw kultury fizycznej ma prawo żądać udostępnienia
dokumentów, pisemnych wyjaśnień dotyczących przeprowadzanego egzaminu
oraz dokonywać kontroli. Do przeprowadzania kontroli podmiotu upoważnionego stosuje się odpowiednio przepisy art. 17—20 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.
8. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do spraw transportu określą,
w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki uzyskiwania upoważnienia do przeprowadzania egzaminu,
2) warunki kadrowe i organizacyjne, konieczne dla prawidłowego przeprowadzania egzaminu
— biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitego sposobu prowadzenia egzaminu oraz najwyższego poziomu kształcenia.”.

art. 68. więcej Art. 68. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712,
z późn. zm.) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu:
„Art. 29a. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany utrzymywać sprawność fizyczną zapewniającą wykonywanie przez niego zadań służbowych, w szczególności poprzez uczestnictwo w zajęciach z wychowania fizycznego oraz zajęciach sportowych.
2. Sprawność fizyczną, o której mowa w ust. 1, ocenia się na podstawie wyników testu sprawności fizycznej funkcjonariuszy.
3. Szef BOR określi, w drodze zarządzenia, zakres, szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania oraz szczegółowy sposób
oceniania testu sprawności fizycznej funkcjonariuszy, uwzględniając charakter służby w BOR.
4. Szef BOR może określić, w drodze zarządzenia, zadania z zakresu wychowania fizycznego realizowane w BOR oraz formy organizacyjne wychowania fizycznego i sposób ich finansowania, uwzględniając charakter służby w BOR.
5. Szef BOR może określić, w drodze zarządzenia, wymagania wobec osób prowadzących zajęcia, mając na celu utrzymanie sprawności fizycznej funkcjonariuszy zapewniającej wykonywanie przez nich zadań służbowych, uwzględniając charakter służby w BOR.”.

art. 69. więcej Art. 69. W ustawie z dnia 18 września 2001 r. — Kodeks morski (Dz. U. z 2009 r. Nr 217, poz. 1689) w art. 23 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Statek morski stanowiący polską własność, używany wyłącznie do celów sportowych lub rekreacyjnych, o długości kadłuba do 24 m, podlega obowiązkowi wpisu do polskiego rejestru jachtów prowadzonego przez polski związek sportowy, o którym mowa w ustawie z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857).”.

art. 70. więcej Art. 70. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny
zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 1 w pkt 3:
1) lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) art. 228—230a, art. 250a i art. 296a Kodeksu karnego,”;
2) dodaje się lit. c w brzmieniu:
„c) art. 46—48 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857).”.

art. 71. więcej Art. 71. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U.
Nr 96, poz. 873, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów
ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857), które:”;
2) w art. 4 w ust. 1 pkt 17 otrzymuje brzmienie:
„17) wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;”;
3) art. 11c otrzymuje brzmienie:
„Art. 11c. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w przypadkach dotyczących zadań
z zakresu ochrony ludności i ratownictwa, może zlecać specjalistycznym stowarzyszeniom o zasięgu ogólnokrajowym określonym w art. 40 ustawy z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie, jednostkom ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 6 i 7 ustawy
z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 oraz z 2010 r. Nr 57, poz. 353), oraz Polskiemu Czerwonemu
Krzyżowi realizację zadań publicznych z pominięciem otwartego konkursu ofert. Przepisy art. 43, art. 47 oraz art. 151
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.”.

art. 72. więcej Art. 72. W ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, Nr 107, poz. 679 i Nr 113,
poz. 745) w art. 50a:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany utrzymywać sprawność fizyczną zapewniającą wykonywanie przez niego zadań służbowych przez
uczestnictwo w zorganizowanych zajęciach z wychowania fizycznego.”;
2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Zorganizowane zajęcia w zakresie wychowania fizycznego mogą prowadzić osoby posiadające kwalifikacje zawodowe nauczyciela
wychowania fizycznego, trenera lub instruktora sportu.”.

art. 73. więcej Art. 73. W ustawie z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U.
z 2010 r. Nr 80, poz. 526) w art. 42 ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie:
„7. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej dokonuje podziału środków, o których mowa
w ust. 2 pkt 5a, oraz przekazuje je jednostkom samorządu terytorialnego.
8. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań,
o których mowa w ust. 2 pkt 5a, objętych dofinansowaniem z budżetu państwa oraz sposób i tryb
udzielania dotacji na te zadania, uwzględniając w szczególności znaczenie i charakter zadań związanych z budową i remontami obiektów sportowych oraz rozwijaniem sportu przede wszystkim wśród dzieci i młodzieży, a także sportu osób niepełnosprawnych.”.

art. 74. więcej Art. 74. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) w art. 27 wprowadza się następujące zmiany:
1) w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) wykonywanie badań z zakresu medycyny sportowej obejmujących dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, którzy nie otrzymują wynagrodzenia w związku z uprawianiem sportu.”;
2) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu i Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez
dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, uwzględniając potrzebę szczególnej ochrony zdrowia dzieci i młodzieży.”.

art. 75. więcej Art. 75. W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. — Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365,
z późn. zm.) w art. 181 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Student może otrzymywać stypendium za wyniki w sporcie, o którym mowa w art. 173 ust. 1 pkt 3,
albo stypendium ministra za wybitne osiągnięcia sportowe, o którym mowa w art. 173 ust. 1 pkt 5,
albo stypendium przyznawane na podstawie art. 31 ust. 1 lub art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857).”.

art. 76. więcej Art. 76. (uchylony).

art. 77. więcej Art. 77. W ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944—1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425, z późn. zm.) w art. 8 uchyla się pkt 50.

art. 78. więcej Art. 78. W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich
(Dz. U. Nr 133, poz. 921, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 oraz z 2009 r. Nr 223, poz. 1775) w art. 2 pkt 25 otrzymuje brzmienie:
„25) zawody konne — każde konne współzawodnictwo, łącznie z różnymi formami wyścigów konnych, sportami konnymi, wystawami i pokazami;”.

art. 79. więcej Art. 79. W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (Dz. U. z 2010 r.
Nr 26, poz. 133) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 6 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Minister właściwy do spraw kultury fizycznej przedstawia sprawozdanie z realizacji przedsięwzięć Euro 2012:”;
2) w art. 7:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Oświadczenie woli o utworzeniu spółki celowej i objęciu udziału albo udziałów w tej spółce składa w imieniu Skarbu Państwa
minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w formie aktu notarialnego.”,
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Udział albo udziały w spółce celowej mogą być zbywane lub obciążane przez Skarb Państwa reprezentowany przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, za zgodą Rady Ministrów, po zrealizowaniu wszystkich przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej, w umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1.”;
3) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Uprawnienia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa określone w przepisach ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm.) w stosunku do spółki celowej wykonuje wyłącznie minister właściwy do spraw kultury fizycznej.”;
4) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Oświadczenie woli o rozwiązaniu spółki celowej składa w imieniu Skarbu Państwa minister
właściwy do spraw kultury fizycznej w formie aktu notarialnego. Oświadczenie woli o rozwiązaniu spółki celowej zastępuje uchwałę zgromadzenia wspólników o rozwiązaniu spółki.”;
5) art. 12 otrzymuje brzmienie:
„Art. 12. W razie zbycia przez Skarb Państwa, reprezentowany przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, całego udziału
albo wszystkich udziałów w spółce celowej, do spółki celowej nie stosuje się przepisów ustawy.”;
6) w art. 13 w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) przedstawianie sprawozdań z przygotowań do finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 ministrowi właściwemu do spraw kultury fizycznej oraz Unii Europejskich Związków Piłkarskich (UEFA);”;
7) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Powierzenie spółce celowej zadań związanych z przygotowaniem lub wykonywaniem albo koordynowaniem i kontrolą przedsięwzięć
Euro 2012 oraz innych przygotowań do finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 następuje w drodze umowy zawartej pomiędzy ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej a spółką celową.”;
8) w art. 18 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) Skarbu Państwa, reprezentowanego przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej albo inny organ administracji rządowej;”;
9) art. 19 otrzymuje brzmienie:
„Art. 19. Skarb Państwa, reprezentowany przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej albo inny organ administracji
rządowej, jednostka samorządu terytorialnego albo przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu publicznego udziela spółce celowej pełnomocnictw niezbędnych do przygotowania lub wykonania zadań powierzonych spółce celowej w umowie, o której
mowa w art. 17 ust. 1.”.

art. 80. więcej Art. 80. W ustawie z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. Nr 62, poz. 504)
wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 2 otrzymuje brzmienie:
„Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do nieodpłatnych imprez masowych organizowanych na terenach zamkniętych będących
w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez: Ministra Obrony
Narodowej, Ministra Sprawiedliwości oraz ministrów właściwych: do spraw wewnętrznych, do spraw oświaty i wychowania, do spraw szkolnictwa wyższego oraz do spraw kultury fizycznej, jeżeli jednostki te są organizatorami imprezy masowej w rozumieniu niniejszej ustawy.”;
2) w art. 3 pkt 15 otrzymuje brzmienie:
„15) terenie zamkniętym — należy przez to rozumieć teren zamknięty w rozumieniu przepisów prawa budowlanego lub teren będący
w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez: Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości oraz ministrów właściwych: do spraw wewnętrznych, do spraw oświaty i wychowania, do spraw szkolnictwa wyższego oraz do spraw kultury fizycznej;”;
3) w art. 17 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej oraz ministrem właściwym do spraw
budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki bezpieczeństwa, jakie powinny spełniać stadiony,
na których mogą odbywać się mecze piłki nożnej, w szczególności dotyczące:”;
4) w art. 52 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb ustalania szkód, o których mowa w ust. 1, oraz tryb występowania o wypłatę odszkodowań, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnego szacowania szkód i dokonywania wypłat.”;
5) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc pod uwagę charakter szkód mogących wystąpić w związku z imprezami masowymi.”.

art. 81. więcej Art. 81. W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540)
w art. 86:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Tworzy się Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej.”;
2) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 4, tryb składania wniosków
oraz przekazywania środków, z uwzględnieniem racjonalności i ciągłości finansowania zadań.”.

art. 82. więcej Art. 82. 1. Polskie związki sportowe oraz podmioty o statusie polskiego związku
sportowego stają się polskimi związkami sportowymi w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Polskie związki sportowe, o których mowa w ust. 1, a także osoby prawne
będące ich członkami dostosują swoją działalność, w szczególności obowiązujące
w nich statuty oraz regulaminy, do wymagań niniejszej ustawy w terminie 2 lat od
dnia wejścia w życie tej ustawy.
3. Podmioty o statusie polskiego związku sportowego, które stały się polskimi
związkami sportowymi na podstawie ust. 1 i nie dostosowały swojej działalności do
wymagań niniejszej ustawy, stają się stowarzyszeniami w rozumieniu ustawy z dnia
7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach z dniem, w którym decyzja, o której
mowa w ust. 4, stała się prawomocna.
4. Stwierdzenie niedostosowania działalności polskiego związku sportowego,
o którym mowa w ust. 3, do wymagań niniejszej ustawy następuje w drodze decyzji
ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.
5. O wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 4, oraz o dniu, w którym ta decyzja
stała się prawomocna, minister właściwy do spraw kultury fizycznej zawiadamia
właściwy sąd rejestrowy.
6. Polskie związki sportowe, które na podstawie ust. 3 stały się
stowarzyszeniami, dostosują swoją działalność do zmienionej formy, w szczególności
statuty oraz regulaminy, w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym decyzja, o której
mowa w ust. 4, stała się prawomocna.

art. 83. więcej Art. 83. 1. Kluby sportowe działające na podstawie dotychczasowych przepisów
dostosują swoją formę działania do wymagań niniejszej ustawy w terminie 2 lat od
dnia wejścia w życie tej ustawy.
2. Związki sportowe działające na podstawie dotychczasowych przepisów stają
się związkami sportowymi w rozumieniu niniejszej ustawy.

art. 84. więcej Art. 84. Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie staje się Komisją do
Zwalczania Dopingu w Sporcie w rozumieniu niniejszej ustawy.

art. 85. więcej Art. 85. 1.Stypendia przyznane na podstawie art. 22 lub art. 23a ustawy, o której
mowa w art. 93 pkt 1, oraz na podstawie art. 34 ust. 1, 2 i 6 lub art. 35 ustawy, o której
mowa w art. 93 pkt 2, przysługują do końca okresu, na jaki zostały przyznane.
2. Osoby, którym przyznano świadczenie pieniężne na podstawie art. 23b ust. 1,
1a lub 2 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, oraz na podstawie art. 38 ust. 1 lub
art. 38a ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 2, zachowują prawo do tego świadczenia.
3. Do postępowań w sprawach świadczeń pieniężnych, o których mowa
w art. 23b ust. 1, 1a lub 2 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, oraz na podstawie
art. 38 ust. 1 lub art. 38a ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 2, wszczętych
i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
stosuje się przepisy dotychczasowe.
4. Przyznanie świadczeń pieniężnych ze środków budżetu państwa dla osób,
które zdobyły medal na igrzyskach olimpijskich, które odbyły się przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, następuje na podstawie przepisów dotychczasowych, z tym
że art. 38 ust. 1 pkt 5 ustawy uchylanej w art. 93 pkt 2 nie stosuje się.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, art. 36 ust. 2 pkt 7 stosuje się.

art. 86. więcej Art. 86. Ewidencje uczniowskich klubów sportowych oraz klubów sportowych
działających w formie stowarzyszenia, prowadzone przez starostów na podstawie
art. 7 ust. 4 i art. 7a ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, stają się
ewidencjami, o których mowa w art. 4 ust. 4 i 7 niniejszej ustawy.

art. 87. więcej Art. 87. 1. Osoby, które uzyskały tytuł trenera lub instruktora na podstawie
przepisów dotychczasowych, zachowują swoje kwalifikacje.
2. Do osób, które rozpoczęły uzyskiwanie kwalifikacji trenera lub instruktora
przed wejściem w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

art. 88. więcej Art. 88. Zgody na prowadzenie specjalistycznych kursów trenerskich wydane na
podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność do końca okresu, na jaki
zostały wydane.

art. 89. więcej Art. 89. Wydane na podstawie przepisów dotychczasowych dokumenty
uprawniające do uprawiania żeglarstwa na jachtach, o których mowa w art. 53a
ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, zachowują ważność.

Art. 89a. Osoby prawne działające jako terenowe jednostki organizacyjne
Aeroklubu Polskiego i zrzeszające członków będących osobami fizycznymi stają się
z mocy prawa odrębnymi stowarzyszeniami w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia
1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach.

art. 90. więcej Art. 90. Fundusz Zajęć Sportowo-Rekreacyjnych dla Uczniów, utworzony na
podstawie art. 13³ ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 54, staje się Funduszem Zajęć
Sportowych dla Uczniów w rozumieniu art. 133 ust. 1 ustawy, o której mowa
w art. 54, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

art. 91. więcej Art. 91. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
1) art. 7a ust. 3, art. 12a ust. 2, art. 23a ust. 7, art. 23b ust. 1b i 2a, art. 28 ust. 2,
art. 45 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, zachowują moc do dnia
wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 8,
art. 29 ust. 6, art. 32 ust. 7, art. 34 ust. 4, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 11 niniejszej ustawy,
1a) art. 54 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, w zakresie dotyczącym
bezpieczeństwa osób przebywających w górach zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 5
niniejszej ustawy,
1b) art. 55 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, w zakresie dotyczącym
Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i Tatrzańskiego
Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz ratowników górskich zachowują
moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie
art. 40 ust. 4 niniejszej ustawy,
2) art. 53a ust. 11 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, zachowują moc do dnia
wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 37a
ust. 14 i 15 ustawy, o której mowa w art. 67, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
3) art. 29 ust. 4, art. 32 ust. 3, art. 34 ust. 7 i art. 37 ust. 3 ustawy, o której mowa
w art. 93 pkt 2, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie art. 29 ust. 6, art. 32 ust. 7, art. 34 ust. 4
i art. 37 ust. 2 niniejszej ustawy,
4) art. 132c ustawy, o której mowa w art. 53, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 132c ustawy,
o której mowa w art. 53, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
5) art. 13² ust. 4 i art. 13³ ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 54, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13²
ust. 4 i art. 13³ ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 54, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą,
6) art. 9 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 58, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 ust. 5 ustawy,
o której mowa w art. 58, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
7) art. 24a ustawy, o której mowa w art. 67, zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 24a ustawy, o której
mowa w art. 67, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
8) art. 27 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 74, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy,
o której mowa w art. 74, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą
– nie dłużej jednak niż przez 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 61
ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 93 pkt 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13a ust. 3 ustawy, o której
mowa w art. 58, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia
31 sierpnia 2011 r.

art. 92. więcej Art. 92. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o ministrze właściwym
do spraw kultury fizycznej i sportu, należy przez to rozumieć ministra właściwego do
spraw kultury fizycznej.

art. 93. więcej Art. 93. Tracą moc:
1) ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2007 r.
poz. 1675, z 2008 r. poz. 1200 oraz z 2009 r. poz. 504, 801 i 1809), z wyjątkiem art. 43;
2) ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. poz. 1298, z
2006 r. poz. 448 i 970 oraz z 2007 r. poz. 206 i 1208).

art. 94. więcej Art. 94. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.