Wejscie w życie: 18 listopada 2015

Ostatnia Zmiana: 19 stycznia 2021

Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady oraz tryb przygotowania, prowadzenia i oceny rewitalizacji.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Rewitalizacja stanowi proces wyprowadzania ze stanu kryzysowego
obszarów zdegradowanych, prowadzony w sposób kompleksowy, poprzez
zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki,
skoncentrowane terytorialnie, prowadzone przez interesariuszy rewitalizacji na
podstawie gminnego programu rewitalizacji.
2. Interesariuszami rewitalizacji, zwanymi dalej „interesariuszami”, są w szczególności:
1) mieszkańcy obszaru rewitalizacji oraz właściciele, użytkownicy wieczyści
nieruchomości i podmioty zarządzające nieruchomościami znajdującymi się na
tym obszarze, w tym spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe,
społeczne inicjatywy mieszkaniowe i towarzystwa budownictwa społecznego;
2) mieszkańcy gminy inni niż wymienieni w pkt 1;
3) podmioty prowadzące lub zamierzające prowadzić na obszarze gminy
działalność gospodarczą;
4) podmioty prowadzące lub zamierzające prowadzić na obszarze gminy
działalność społeczną, w tym organizacje pozarządowe i grupy nieformalne;
5) jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne;
6) organy władzy publicznej;
7) podmioty, inne niż wymienione w pkt 6, realizujące na obszarze rewitalizacji
uprawnienia Skarbu Państwa.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Przygotowanie, koordynowanie i tworzenie warunków do
prowadzenia rewitalizacji, a także jej prowadzenie w zakresie właściwości gminy,
stanowią jej zadania własne.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, gmina realizuje:
1) w sposób jawny i przejrzysty, z zapewnieniem aktywnego udziału interesariuszy
na każdym etapie (partycypacja społeczna);
2) w sposób zapobiegający wykluczeniu mieszkańców obszaru rewitalizacji
z możliwości korzystania z pozytywnych efektów procesu rewitalizacji,
w szczególności w zakresie warunków korzystania z gminnego zasobu mieszkaniowego;
3) z uwzględnieniem zasad uniwersalnego projektowania w rozumieniu
art. 2 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym
Jorku dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 1169 oraz z 2018 r. poz. 1217).
3. Realizując zadania, o których mowa w ust. 1, gmina współpracuje
z powiatem, województwem, administracją rządową oraz innymi podmiotami
realizującymi na obszarze rewitalizacji uprawnienia Skarbu Państwa.

art. 4. więcej Art. 4. 1. W celu opracowania diagnoz służących:
1) wyznaczeniu obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji,
2) sporządzeniu albo zmianie gminnego programu rewitalizacji,
3) ocenie aktualności i stopnia realizacji gminnego programu rewitalizacji
– wójt, burmistrz albo prezydent miasta prowadzi analizy, w których wykorzystuje
obiektywne i weryfikowalne mierniki i metody badawcze dostosowane do lokalnych uwarunkowań.
2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429), gromadzące
i przetwarzające dane inne niż dane osobowe w zakresie niezbędnym do opracowania
diagnoz, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie udostępniają te dane właściwemu
wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta na zasadach określonych w tej ustawie.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Partycypacja społeczna obejmuje przygotowanie, prowadzenie i ocenę
rewitalizacji w sposób zapewniający aktywny udział interesariuszy, w tym poprzez
uczestnictwo w konsultacjach społecznych oraz w pracach Komitetu Rewitalizacji,
o którym mowa w art. 7.
2. Przygotowanie, prowadzenie i ocena rewitalizacji, o których mowa w ust. 1,
polegają w szczególności na:
1) poznaniu potrzeb i oczekiwań interesariuszy oraz dążeniu do spójności
planowanych działań z tymi potrzebami i oczekiwaniami;
2) prowadzeniu, skierowanych do interesariuszy, działań edukacyjnych
i informacyjnych o procesie rewitalizacji, w tym o istocie, celach, zasadach
prowadzenia rewitalizacji, wynikających z ustawy, oraz o przebiegu tego procesu;
3) inicjowaniu, umożliwianiu i wspieraniu działań służących rozwijaniu dialogu
między interesariuszami oraz ich integracji wokół rewitalizacji;
4) zapewnieniu udziału interesariuszy w przygotowaniu dokumentów dotyczących
rewitalizacji, w szczególności gminnego programu rewitalizacji;
5) wspieraniu inicjatyw zmierzających do zwiększania udziału interesariuszy
w przygotowaniu i realizacji gminnego programu rewitalizacji;
6) zapewnieniu w czasie przygotowania, prowadzenia i oceny rewitalizacji
możliwości wypowiedzenia się przez interesariuszy.
3. W toku przygotowania, prowadzenia i oceny rewitalizacji dąży się, aby
działania, o których mowa w ust. 2, skutkowały wypowiedzeniem się przez
wszystkich interesariuszy, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1, oraz wszystkich
interesariuszy prowadzących na obszarze rewitalizacji działalność, o której mowa
w art. 2 ust. 2 pkt 3 i 4.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Konsultacje społeczne prowadzi wójt, burmistrz albo prezydent miasta.
2. O rozpoczęciu konsultacji społecznych oraz formach, w jakich będą
prowadzone, powiadamia się nie później niż w terminie 7 dni przed dniem ich
przeprowadzenia, w sposób zapewniający udział w nich możliwie szerokiego grona
interesariuszy, co najmniej poprzez obwieszczenie, ogłoszenie w sposób zwyczajowo przyjęty w danej gminie oraz ogłoszenie na stronie podmiotowej gminy w Biuletynie Informacji Publicznej.
3. Formami konsultacji społecznych są:
1) zbieranie uwag w postaci papierowej lub elektronicznej, w tym za pomocą
środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej lub
formularzy zamieszczonych na stronie podmiotowej gminy w Biuletynie
Informacji Publicznej;
2) spotkania, debaty, warsztaty, spacery studyjne, ankiety, wywiady, wykorzystanie
grup przedstawicielskich lub zbieranie uwag ustnych.
3a. Spotkania i debaty mogą być przeprowadzane również za pomocą środków
porozumiewania się na odległość, zapewniających jednoczesną transmisję wizji i dźwięku.
3b. Ankiety i wywiady mogą być przeprowadzane również za pomocą środków
porozumiewania się na odległość.
4. Konsultacje społeczne prowadzi się z wykorzystaniem formy, o której mowa
w ust. 3 pkt 1, oraz co najmniej dwóch form, o których mowa w ust. 3 pkt 2.
5. Termin wyznaczony na składanie uwag nie może być krótszy niż 30 dni, licząc
od dnia powiadomienia, o którym mowa w ust. 2.
6. Konsultacje społeczne prowadzi się w sposób ułatwiający zrozumienie
prezentowanych treści i odniesienie się do nich, a w przypadku gdy jest to
uzasadnione specyfiką konsultowanych treści, z użyciem wizualizacji oraz
sporządzonych w języku niespecjalistycznym skrótów i zestawień informacji
zawartych w dokumentach poddawanych konsultacjom.
7. Niezwłocznie po zakończeniu każdej z form konsultacji społecznych
opracowuje się informację podsumowującą jej przebieg, zawierającą dane o miejscu
i czasie jej przeprowadzenia i omówienie jej przebiegu, a w przypadku formy, o której
mowa w ust. 3 pkt 1 – również wszystkie uwagi wraz z odniesieniem się do nich.
8. Projekty dokumentów poddawanych konsultacjom społecznym, a także
projekty dokumentów uwzględniające zmiany wprowadzone w wyniku konsultacji
społecznych oraz informacje, o których mowa w ust. 7, ogłasza się na stronie
podmiotowej gminy w Biuletynie Informacji Publicznej oraz, na żądanie osób
zainteresowanych, udostępnia się w siedzibie urzędu gminy.
9. Zamieszczenie na stronie podmiotowej gminy w Biuletynie Informacji
Publicznej informacji, o których mowa w ust. 7, dotyczących wszystkich
przeprowadzonych form konsultacji społecznych kończy te konsultacje.
10. Po wyznaczeniu obszaru rewitalizacji konsultacje społeczne w formach,
o których mowa w ust. 3 pkt 2, prowadzi się na tym obszarze lub, jeżeli nie jest to
możliwe, w jego najbliższym sąsiedztwie.

Art. 6a. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje obowiązek, o którym
mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku
z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich
danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie
danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej
„rozporządzeniem 2016/679”, przez udostępnienie stosownych informacji
w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej, na swojej stronie
internetowej oraz w widocznym miejscu w swojej siedzibie, a w przypadku
czynności, o których mowa w art. 6 ust. 2, dodatkowo w obwieszczeniu i ogłoszeniu.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Komitet Rewitalizacji stanowi forum współpracy i dialogu
interesariuszy z organami gminy w sprawach dotyczących przygotowania,
prowadzenia i oceny rewitalizacji oraz pełni funkcję opiniodawczo-doradczą wójta,
burmistrza albo prezydenta miasta. Dopuszcza się powołanie osobnych Komitetów
Rewitalizacji dla wyznaczonych podobszarów rewitalizacji.
2. Zasady wyznaczania składu oraz zasady działania Komitetu Rewitalizacji
ustala się, uwzględniając funkcję Komitetu, o której mowa w ust. 1, oraz zapewniając
wyłanianie przez interesariuszy ich przedstawicieli.
3. Zasady, o których mowa w ust. 2, określa, w drodze uchwały, rada gminy
przed uchwaleniem gminnego programu rewitalizacji albo w terminie nie dłuższym
niż 3 miesiące, licząc od dnia jego uchwalenia. Podjęcie uchwały jest poprzedzone
konsultacjami społecznymi. Uchwała nie stanowi aktu prawa miejscowego.
4. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta niezwłocznie po podjęciu przez radę
gminy uchwały, o której mowa w ust. 3, powołuje, w drodze zarządzenia, Komitet Rewitalizacji.
5. W przypadku gdy Komitet Rewitalizacji został powołany przed uchwaleniem
gminnego programu rewitalizacji, w programie tym określa się niezbędne zmiany
w uchwale, o której mowa w ust. 3, w tym dotyczące powołania Komitetu
Rewitalizacji dla podobszaru rewitalizacji objętego tym programem.
6. Zmiana uchwały, o której mowa w ust. 3, w sposób zgodny z gminnym
programem rewitalizacji, następuje niezwłocznie po uchwaleniu tego programu. Po
zmianie uchwały wójt, burmistrz albo prezydent miasta zmienia zarządzenie
powołujące Komitet Rewitalizacji.
7. Obsługę organizacyjną Komitetu Rewitalizacji zapewnia wójt, burmistrz albo prezydent miasta.
8. W przypadku gdy Komitet Rewitalizacji zajmuje stanowisko w drodze
głosowania, przedstawiciele gminy, gminnych jednostek organizacyjnych, w tym
gminnych osób prawnych, nie biorą udziału w głosowaniu, jeżeli dotyczy ono
projektów dokumentów, których opracowanie jest zadaniem wójta, burmistrza albo
prezydenta miasta.

art. 8. więcej Art. 8. 1. W przypadku gdy gmina zamierza realizować zadania własne,
o których mowa w art. 3 ust. 1, rada gminy wyznacza, w drodze uchwały, z własnej
inicjatywy albo na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, obszar
zdegradowany i obszar rewitalizacji.
2. W przypadku gdy uchwała, o której mowa w ust. 1, podejmowana jest
z inicjatywy rady gminy, powierza ona wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi
miasta przeprowadzenie konsultacji społecznych dotyczących projektu tej uchwały.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Obszar gminy znajdujący się w stanie kryzysowym z powodu
koncentracji negatywnych zjawisk społecznych, w szczególności bezrobocia,
ubóstwa, przestępczości, wysokiej liczby mieszkańców będących osobami ze
szczególnymi potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r.
o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. poz. 1696 i
2473), niskiego poziomu edukacji lub kapitału społecznego, a także niewystarczającego poziomu uczestnictwa w życiu publicznym i kulturalnym, można wyznaczyć jako obszar zdegradowany w przypadku występowania na nim ponadto co najmniej jednego z następujących negatywnych zjawisk:
1) gospodarczych – w szczególności niskiego stopnia przedsiębiorczości, słabej
kondycji lokalnych przedsiębiorstw lub
2) środowiskowych – w szczególności przekroczenia standardów jakości
środowiska, obecności odpadów stwarzających zagrożenie dla życia, zdrowia
ludzi lub stanu środowiska, lub
3) przestrzenno-funkcjonalnych – w szczególności niewystarczającego
wyposażenia w infrastrukturę techniczną i społeczną lub jej złego stanu
technicznego, braku dostępu do podstawowych usług lub ich niskiej jakości,
niedostosowania rozwiązań urbanistycznych do zmieniających się funkcji
obszaru, niedostosowania infrastruktury do potrzeb osób ze szczególnymi
potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu
dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, niskiego poziomu obsługi
komunikacyjnej, niedoboru lub niskiej jakości terenów publicznych, lub
4) technicznych – w szczególności degradacji stanu technicznego obiektów
budowlanych, w tym o przeznaczeniu mieszkaniowym, oraz niefunkcjonowaniu
rozwiązań technicznych umożliwiających efektywne korzystanie z obiektów
budowlanych, w szczególności w zakresie energooszczędności, ochrony
środowiska i zapewniania dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami,
o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności
osobom ze szczególnymi potrzebami.
2. Obszar zdegradowany może być podzielony na podobszary, w tym
podobszary nieposiadające ze sobą wspólnych granic, pod warunkiem stwierdzenia na
każdym z podobszarów występowania koncentracji negatywnych zjawisk
społecznych oraz gospodarczych, środowiskowych, przestrzenno-funkcjonalnych lub
technicznych, o których mowa w ust. 1.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Obszar obejmujący całość lub część obszaru zdegradowanego,
cechujący się szczególną koncentracją negatywnych zjawisk, o których mowa w art. 9
ust. 1, na którym z uwagi na istotne znaczenie dla rozwoju lokalnego gmina zamierza
prowadzić rewitalizację, wyznacza się jako obszar rewitalizacji.
2. Obszar rewitalizacji nie może być większy niż 20% powierzchni gminy oraz
zamieszkały przez więcej niż 30% liczby mieszkańców gminy. Obszar rewitalizacji może być podzielony na podobszary, w tym podobszary nieposiadające ze sobą wspólnych granic.
3. Niezamieszkałe tereny poprzemysłowe, w tym poportowe i powydobywcze,
tereny powojskowe albo pokolejowe, na których występują negatywne zjawiska,
o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1–4, mogą wejść w skład obszaru rewitalizacji
wyłącznie w przypadku, gdy działania możliwe do przeprowadzenia na tych terenach
przyczynią się do przeciwdziałania negatywnym zjawiskom społecznym, o których
mowa w art. 9 ust. 1.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Wniosek o wyznaczenie obszaru zdegradowanego i obszaru
rewitalizacji zawiera wskazanie granic tych obszarów wykonane na mapie w skali co
najmniej 1:5000, sporządzonej z wykorzystaniem treści mapy zasadniczej,
a w przypadku jej braku – z wykorzystaniem treści mapy ewidencyjnej w rozumieniu
ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2020 r. poz. 276 i 284).
2. Do wniosku załącza się ponadto diagnozę, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1,
potwierdzającą spełnienie przez obszar zdegradowany i obszar rewitalizacji
przesłanek ich wyznaczenia.
3. Przed złożeniem wniosku, o którym mowa w ust. 1, wójt, burmistrz albo
prezydent miasta przeprowadza konsultacje społeczne projektu uchwały, o której
mowa w art. 8, oraz wprowadza do niego zmiany wynikające z przeprowadzonych konsultacji.
4. Załącznikiem do uchwały, o której mowa w art. 8, jest mapa w skali co
najmniej 1:5000, sporządzona z wykorzystaniem treści mapy zasadniczej,
a w przypadku jej braku – z wykorzystaniem treści mapy ewidencyjnej, w rozumieniu
ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, na której
wyznacza się obszar zdegradowany i obszar rewitalizacji.
5. W uchwale, o której mowa w art. 8, rada gminy może ustanowić:
1) na rzecz gminy prawo pierwokupu wszystkich nieruchomości położonych na obszarze rewitalizacji;
2) na obszarze rewitalizacji zakaz wydawania decyzji o warunkach zabudowy,
o której mowa w art. 59 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293 i 471), dla
wszystkich albo określonych w tej uchwale zmian sposobu zagospodarowania terenu wymagających tej decyzji, w tym zmian sposobu użytkowania obiektu
budowlanego lub jego części, jeżeli stan zagospodarowania obszaru rewitalizacji
oraz stopień jego pokrycia miejscowymi planami zagospodarowania
przestrzennego wskazują, że nieustanowienie zakazu może doprowadzić do
niekorzystnych zmian w zagospodarowaniu obszaru rewitalizacji,
pogłębiających niekorzystne zjawiska, o których mowa w art. 9 ust. 1.
6. W przypadku gdy w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie uchwały, o której
mowa w art. 8, nie weszła w życie uchwała, o której mowa w art. 25, uprawnienia
i zakazy, o których mowa w ust. 5, tracą moc.

art. 12. więcej Art. 12. Jeżeli w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy lub innym dokumencie strategicznym dotyczącym rozwoju
gminy, przyjętym uchwałą rady gminy, określono obszary charakteryzujące się
cechami obszarów zdegradowanych, o których mowa w art. 9 ust. 1, lub obszarów
rewitalizacji, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 3, dopuszcza się podjęcie uchwały
w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji bez
konieczności sporządzania i załączenia do wniosku diagnozy, o której mowa w art. 4
ust. 1 pkt 1. W takim przypadku do wniosku załącza się informację o spełnieniu
wymagań, o których mowa w zdaniu pierwszym.

art. 13. więcej Art. 13. Uchwała, o której mowa w art. 8, stanowi akt prawa miejscowego.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Gminny program rewitalizacji przyjmuje, w drodze uchwały, rada gminy.
2. Gminny program rewitalizacji jest sporządzany dla obszaru rewitalizacji
wyznaczonego w drodze uchwały, o której mowa w art. 8.
3. W przypadku podziału obszaru rewitalizacji na podobszary, gminny program
rewitalizacji jest opracowywany z podziałem na podobszary.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Gminny program rewitalizacji zawiera w szczególności:
1) szczegółową diagnozę obszaru rewitalizacji, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2,
obejmującą analizę negatywnych zjawisk, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz
lokalnych potencjałów występujących na terenie tego obszaru;
2) opis powiązań gminnego programu rewitalizacji z dokumentami strategicznymi
gminy, w tym strategią rozwoju gminy, studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy oraz strategią rozwiązywania problemów społecznych;
3) opis wizji stanu obszaru po przeprowadzeniu rewitalizacji;
4) cele rewitalizacji oraz odpowiadające im kierunki działań służących eliminacji
lub ograniczeniu negatywnych zjawisk, o których mowa w art. 9 ust. 1;
5) opis przedsięwzięć rewitalizacyjnych, w szczególności o charakterze
społecznym oraz gospodarczym, środowiskowym, przestrzenno-funkcjonalnym
lub technicznym, w tym:
a) listę planowanych podstawowych przedsięwzięć rewitalizacyjnych, wraz
z ich opisami zawierającymi w odniesieniu do każdego przedsięwzięcia:
nazwę i wskazanie podmiotów je realizujących, zakres realizowanych
zadań, lokalizację, szacowaną wartość, prognozowane rezultaty wraz ze
sposobem ich oceny w odniesieniu do celów rewitalizacji, opis działań
zapewniających dostępność osobom ze szczególnymi potrzebami, o których
mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom
ze szczególnymi potrzebami, o ile dane te są możliwe do wskazania,
b) charakterystykę pozostałych dopuszczalnych przedsięwzięć
rewitalizacyjnych, realizujących kierunki działań, o których mowa w pkt 4;
6) mechanizmy integrowania działań, o których mowa w pkt 4, oraz przedsięwzięć rewitalizacyjnych;
7) szacunkowe ramy finansowe gminnego programu rewitalizacji wraz
z szacunkowym wskazaniem środków finansowych ze źródeł publicznych i prywatnych;
8) opis struktury zarządzania realizacją gminnego programu rewitalizacji,
wskazanie kosztów tego zarządzania wraz z ramowym harmonogramem realizacji programu;
9) system monitorowania i oceny gminnego programu rewitalizacji;
10) określenie niezbędnych zmian w uchwałach, o których mowa w art. 21
ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów,
mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1182 i 1309);
11) określenie niezbędnych zmian w uchwale, o której mowa w art. 7 ust. 3;
12) wskazanie, czy na obszarze rewitalizacji ma zostać ustanowiona Specjalna Strefa
Rewitalizacji, o której mowa w art. 25, wraz ze wskazaniem okresu jej obowiązywania;
13) wskazanie sposobu realizacji gminnego programu rewitalizacji w zakresie
planowania i zagospodarowania przestrzennego, w tym:
a) wskazanie zakresu niezbędnych zmian w studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy,
b) wskazanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
koniecznych do uchwalenia albo zmiany,
c) w przypadku wskazania konieczności uchwalenia miejscowego planu
rewitalizacji, o którym mowa w art. 37f ust. 1 ustawy z dnia 27 marca
2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – wskazanie
granic obszarów, dla których plan ten będzie procedowany łącznie
z procedurą scaleń i podziałów nieruchomości, a także wytyczne w zakresie ustaleń tego planu;
14) załącznik graficzny przedstawiający podstawowe kierunki zmian funkcjonalno-
-przestrzennych obszaru rewitalizacji sporządzony na mapie w skali co najmniej
1:5000 opracowanej z wykorzystaniem treści mapy zasadniczej, a w przypadku
jej braku – z wykorzystaniem treści mapy ewidencyjnej w rozumieniu ustawy
z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne.
2. W ramach opisu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, w gminnym programie
rewitalizacji zamieszcza się przedsięwzięcia rewitalizacyjne służące realizacji celu
publicznego określonego w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65, 284 i 471) lub przedsięwzięcia prywatne.
3. Przedsięwzięcia rewitalizacyjne zamieszczone w gminnym programie
rewitalizacji mogą być realizowane również poza obszarem rewitalizacji, jeżeli wynika to z ich specyfiki.
4. W przypadku gdy w związku z rewitalizacją następuje czasowa lub trwała
zmiana miejsca zamieszkania osób na miejsce położone poza obszarem rewitalizacji,
w gminnym programie rewitalizacji uwzględnia się przedsięwzięcia rewitalizacyjne obejmujące te osoby.
5. Przepis ust. 4 nie narusza przepisów regulujących właściwość miejscową
organów administracji publicznej.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Zamieszczenie w gminnym programie rewitalizacji, w ramach listy,
o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a, przedsięwzięcia rewitalizacyjnego, którego
realizacja stanowi zadanie podmiotu publicznego innego niż gmina, wymaga zgody tego podmiotu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przedsięwzięcie rewitalizacyjne
realizuje się na warunkach określonych w gminnym programie rewitalizacji.

Art. 16a. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, kryteria
i wskaźniki dla obszarów rewitalizacji umożliwiające finansowanie gminnych
programów rewitalizacji ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub
budżetu państwa, uwzględniając występowanie na tych obszarach negatywnych
zjawisk, o których mowa w art. 9 ust. 1.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Rada gminy, z własnej inicjatywy albo na wniosek wójta, burmistrza
albo prezydenta miasta, podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia
gminnego programu rewitalizacji.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu przez radę gminy uchwały
o przystąpieniu do sporządzenia gminnego programu rewitalizacji, kolejno:
1) ogłasza informację o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia
gminnego programu rewitalizacji na stronie podmiotowej gminy w Biuletynie
Informacji Publicznej, w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości,
w prasie lokalnej oraz przez obwieszczenie;
2) sporządza projekt gminnego programu rewitalizacji;
3) przeprowadza konsultacje społeczne projektu gminnego programu rewitalizacji;
4) występuje o zaopiniowanie projektu gminnego programu rewitalizacji:
a) w każdym przypadku przez:
– zarząd właściwego powiatu – w zakresie zgodności ze strategią rozwoju powiatu,
– zarząd właściwego województwa – w zakresie zgodności z planem
zagospodarowania przestrzennego województwa i strategią rozwoju
województwa,
– właściwego wojewodę – w zakresie zgodności z zadaniami rządowymi
służącymi realizacji celu publicznego określonego w art. 6 ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,
– właściwe organy wojskowe, ochrony granic oraz bezpieczeństwa
państwa – w zakresie wymagań bezpieczeństwa i obronności,
– właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży
Pożarnej – w zakresie ochrony przeciwpożarowej,
– właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego,
– właściwą gminną komisję urbanistyczno-architektoniczną,
– operatorów sieci uzbrojenia terenu, w tym zarządców dróg oraz linii
i terenów kolejowych,
– Komitet Rewitalizacji, jeżeli został powołany,
– Krajowy Zasób Nieruchomości, o którym mowa w ustawie z dnia 20
lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (Dz. U. z 2018 r. poz.
2363 oraz z 2019 r. poz. 1309) – w zakresie sposobu zagospodarowania
oraz przedsięwzięć związanych z nieruchomościami wchodzącymi w
skład Zasobu Nieruchomości,
b) w przypadku gdy jest to uzasadnione specyfiką obszaru rewitalizacji przez:
– właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska – w zakresie
form ochrony przyrody,
– właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków – w zakresie form
ochrony zabytków,
– właściwego dyrektora urzędu morskiego – w zakresie
zagospodarowania pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich
portów i przystani,
– właściwy organ nadzoru górniczego – w zakresie zagospodarowania
terenów górniczych,
– właściwy organ administracji geologicznej – w zakresie
zagospodarowania terenów osuwisk,
– właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej
Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie – w zakresie
zagospodarowania obszarów szczególnego zagrożenia powodzią,
– ministra właściwego do spraw zdrowia – w zakresie zagospodarowania
obszarów ochrony uzdrowiskowej,
– Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe – w zakresie
nieruchomości Skarbu Państwa będących w trwałym zarządzie tego Gospodarstwa;
5) wprowadza zmiany wynikające z przeprowadzonych konsultacji społecznych
i uzyskanych opinii oraz przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt
gminnego programu rewitalizacji.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Podmioty, o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4, w zakresie swojej
właściwości rzeczowej lub miejscowej, opiniują projekt gminnego programu rewitalizacji.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wyznacza termin przedstawienia opinii,
nie krótszy niż 14 dni i nie dłuższy niż 30 dni, licząc od dnia doręczenia projektu
gminnego programu rewitalizacji.
3. Nieprzedstawienie opinii w wyznaczonym terminie uważa się za
równoznaczne z pozytywnym zaopiniowaniem projektu gminnego programu rewitalizacji.

art. 19. więcej Art. 19. Gminny program rewitalizacji nie stanowi aktu prawa miejscowego.

art. 20. więcej Art. 20. 1. W przypadku gdy ustalenia gminnego programu rewitalizacji są
niezgodne ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy, przeprowadza się postępowanie w sprawie zmiany tego studium, w celu jego
dostosowania do gminnego programu rewitalizacji.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt zmiany studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, uwzględniający
ustalenia gminnego programu rewitalizacji, niezwłocznie po uchwaleniu tego
programu. Postępowanie w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy prowadzi się w trybie określonym
w przepisach ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym, przy czym:
1) przepisu art. 9 ust. 1 tej ustawy nie stosuje się;
2) ogłaszając o przystąpieniu do sporządzania projektu zmiany tego studium
w sposób określony w art. 11 pkt 1 tej ustawy, wójt, burmistrz albo prezydent
miasta nie określa formy, miejsca i terminu składania wniosków dotyczących
tego studium;
3) wójt, burmistrz albo prezydent miasta, sporządzając projekt zmiany tego studium
na podstawie art. 11 pkt 4 tej ustawy, nie rozpatruje wniosków dotyczących
studium.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się jednoczesne
prowadzenie postępowania w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w sprawie uchwalenia albo zmiany
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Uchwalenie zmiany tego
studium następuje przed wyłożeniem do publicznego wglądu projektu miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego albo jego zmiany.
4. Postępowanie w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w sprawie uchwalenia albo zmiany
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego można wszcząć przed uchwaleniem gminnego programu rewitalizacji, a po sporządzeniu i zamieszczeniu na
stronie podmiotowej gminy w Biuletynie Informacji Publicznej projektu gminnego
programu rewitalizacji. Uchwalenie zmiany studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy następuje po uchwaleniu gminnego
programu rewitalizacji.

art. 21. więcej Art. 21. Niezwłocznie po uchwaleniu gminnego programu rewitalizacji, rada
gminy wprowadza przedsięwzięcia rewitalizacyjne zawarte w tym programie, służące
realizacji zadań własnych gminy, do załącznika do uchwały w sprawie wieloletniej
prognozy finansowej gminy, o którym mowa w art. 226 ust. 3 ustawy z dnia
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.).
Jeżeli dane dotyczące tych przedsięwzięć nie są wystarczające do wpisania ich do
załącznika do uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej gminy, rada
gminy wprowadza przedsięwzięcia do tego załącznika niezwłocznie po ustaleniu
niezbędnych danych.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Gminny program rewitalizacji podlega ocenie aktualności i stopnia
realizacji, dokonywanej przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta co najmniej
raz na 3 lata, zgodnie z systemem monitorowania i oceny określonym w tym programie.
2. Ocena sporządzona przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta podlega
zaopiniowaniu przez Komitet Rewitalizacji oraz ogłoszeniu na stronie podmiotowej
gminy w Biuletynie Informacji Publicznej.
3. W przypadku stwierdzenia, że gminny program rewitalizacji wymaga zmiany,
wójt, burmistrz albo prezydent miasta występuje do rady gminy z wnioskiem o jego
zmianę. Do wniosku załącza się opinię, o której mowa w ust. 2.
4. W przypadku stwierdzenia, w wyniku przeprowadzonej oceny stopnia
realizacji gminnego programu rewitalizacji, osiągnięcia celów rewitalizacji w nim
zawartych, rada gminy uchyla uchwałę w sprawie gminnego programu rewitalizacji
w całości albo w części, z własnej inicjatywy albo na wniosek wójta, burmistrza albo
prezydenta miasta.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Zmiana gminnego programu rewitalizacji następuje w trybie, w jakim jest on uchwalany.
2. Zmiana gminnego programu rewitalizacji nie wymaga uzyskania opinii,
o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4, ani przeprowadzenia konsultacji społecznych, jeżeli:
1) nie dotyczy przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a;
2) nie wymaga zmiany uchwały, o której mowa w art. 25.

art. 24. więcej Art. 24. Koszty sporządzenia oraz zmiany gminnego programu rewitalizacji
pokrywane są z budżetu gminy.

Art. 24a. 1. W przypadku przetwarzania danych osobowych przez wójta,
burmistrza albo prezydenta miasta, w celu realizacji zadania polegającego na
sporządzeniu gminnego programu rewitalizacji prawo, o którym mowa w art. 15 ust. 1
lit. g rozporządzenia 2016/679, przysługuje w zakresie, w jakim nie wpływa na
ochronę praw i wolności osoby, od której dane pozyskano.
2. W przypadku gdy okres przechowywania danych osobowych, o których mowa
w ust. 1, nie wynika z przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164) organy, o których mowa
w ust. 1, przechowują dane przez okres ustalony na podstawie art. 6 ust. 2b tej ustawy.
3. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, podlegają zabezpieczeniom
zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazaniu
polegającym co najmniej na:
1) dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób
posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych;
2) pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych
osobowych do zachowania ich w poufności.
4. Organy, o których mowa w ust. 1, informują o ograniczeniu, o którym mowa
w ust. 1, przez udostępnienie stosownych informacji w Biuletynie Informacji
Publicznej na swojej stronie podmiotowej, na swojej stronie internetowej oraz
w widocznym miejscu w swojej siedzibie, a w przypadku czynności, o których mowa
w art. 6 ust. 2, dodatkowo w obwieszczeniu i ogłoszeniu.

Art. 24b. Wystąpienie z żądaniem, o którym mowa
w art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2016/679, nie wpływa na przebieg i wynik postępowań.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta rada gminy
podejmuje uchwałę w sprawie ustanowienia na obszarze rewitalizacji Specjalnej
Strefy Rewitalizacji, zwanej dalej „Strefą”.
2. Strefę ustanawia się w celu zapewnienia sprawnej realizacji przedsięwzięć
rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5, na okres nie dłuższy niż
10 lat, bez możliwości przedłużenia.
3. Wniosek o ustanowienie Strefy składa się po uchwaleniu gminnego programu
rewitalizacji i zgodnie z jego ustaleniami.
4. Dopuszcza się podjęcie odrębnych uchwał, o których mowa w ust. 1, dla
podobszarów rewitalizacji.

art. 26. więcej Art. 26. Uchwała w sprawie ustanowienia na obszarze rewitalizacji Strefy
stanowi akt prawa miejscowego.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Budowa lub przebudowa budynków służących rozwojowi
społecznego budownictwa czynszowego wykonywana na obszarze Strefy oraz
przewidziana w gminnym programie rewitalizacji w ramach przedsięwzięć
rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a, stanowi cel publiczny
w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
2. Przez społeczne budownictwo czynszowe należy rozumieć budownictwo
spełniające wymagania, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 lipca
2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości.
3. Lokalizację inwestycji wymienionych w ust. 1 określa się w miejscowym
planie zagospodarowania przestrzennego, wskazując dla nieruchomości
przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową, że realizacja zabudowy zgodnej z tym
planem następuje w ramach realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu
art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Na obszarze Strefy lokator jest obowiązany opróżnić, na czas
wykonywania robót budowlanych, lokal wchodzący w skład mieszkaniowego zasobu
gminy, jeżeli jest to niezbędne do realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych,
o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a, polegających na remoncie, przebudowie
albo budowie obiektu budowlanego.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta na piśmie wskazuje lokatorowi termin
opróżnienia lokalu i przeniesienia lokatora do lokalu zamiennego w rozumieniu art. 2
pkt 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym
zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Termin nie może być krótszy niż
60 dni, licząc od dnia doręczenia pisma wskazującego lokal zamienny.
3. Po zakończeniu wykonywania robót budowlanych wójt, burmistrz albo
prezydent miasta udostępnia lokatorowi, w ramach istniejącego stosunku prawnego,
ten sam lokal, a jeżeli jest to niemożliwe z uwagi na przebudowę lokalu, zmianę
sposobu jego użytkowania lub brak zgody lokatora – zawiera z lokatorem umowę najmu lokalu:
1) w tej samej miejscowości, o powierzchni, wyposażeniu i stanie technicznym
równych lub korzystniejszych niż w lokalu, o którym mowa w ust. 1;
2) spełniającego wymagania lokalu zamiennego w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy
z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego – w przypadku gdy powierzchnia,
wyposażenie i stan techniczny lokalu, o którym mowa w ust. 1, są mniej
korzystne niż określone dla lokalu zamiennego.
4. Warunków, o których mowa w ust. 3, w zakresie położenia, powierzchni,
wyposażenia i stanu technicznego lokalu nie stosuje się, jeżeli lokator wyrazi na to zgodę.
5. Za zgodą lokatora, zawarcie nowej umowy najmu dotyczącej innego lokalu
może nastąpić przed opróżnieniem lokalu, o którym mowa w ust. 1.
6. Obowiązek pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa na gminie.
7. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta informuje lokatora o przysługujących
mu prawach związanych z realizacją przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których
mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a, równocześnie ze wskazaniem lokalu zamiennego
w przypadku, o którym mowa w ust. 2.

art. 29. więcej Art. 29. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 28 ust. 1, gdy lokator nie
opróżnił lokalu w terminie, o którym mowa w art. 28 ust. 2, wójt, burmistrz albo
prezydent miasta może wystąpić do wojewody z wnioskiem o wydanie decyzji
nakazującej opróżnienie lokalu.
2. Wojewoda wydaje decyzję nakazującą opróżnienie lokalu w terminie 30 dni
od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1. Na wniosek wójta, burmistrza albo
prezydenta miasta decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli jest
to uzasadnione interesem gospodarczym gminy.
3. Od decyzji nakazującej opróżnienie lokalu, w terminie 14 dni od dnia jej
doręczenia, stronie służy odwołanie do ministra właściwego do spraw budownictwa,
planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.
4. Do postępowania w sprawie wydania decyzji o opróżnieniu lokalu
prowadzonego na podstawie przepisów ustawy, w zakresie nieuregulowanym
w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256).
5. Do egzekucji obowiązku wynikającego z decyzji, o której mowa w ust. 2,
stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Egzekucję
obowiązku wynikającego z decyzji przeprowadza się w terminie 30 dni od dnia
doręczenia lokatorowi zawiadomienia o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, do
lokalu zamiennego w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, wskazanego w tym wniosku.

art. 30. więcej Art. 30. W uchwale, o której mowa w art. 25, rada gminy może ustanowić na
obszarze Strefy zakaz wydawania decyzji o warunkach zabudowy, o której mowa
w art. 59 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym, dla wszystkich albo określonych w tej uchwale zmian sposobu
zagospodarowania terenu wymagających tej decyzji, w tym zmian sposobu
użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, jeżeli stopień pokrycia obszaru
Strefy miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego wskazuje, że
nieustanowienie zakazu może doprowadzić do zmian w zagospodarowaniu Strefy
niezgodnych z gminnym programem rewitalizacji albo utrudniających jego realizację.

art. 31. więcej Art. 31. 1. W odniesieniu do nieruchomości, o których mowa w art. 118a ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, położonych na obszarze
Strefy, gmina w przypadku wywłaszczenia nieruchomości nie składa do depozytu
sądowego odszkodowania ustalonego zgodnie z przepisami tej ustawy.
2. W przypadku ustalenia osób, którym przysługują prawa rzeczowe do
nieruchomości podlegającej wywłaszczeniu, wypłata odszkodowania przez gminę
następuje w terminie 3 miesięcy od dnia wystąpienia przez te osoby z wnioskiem.

art. 32. więcej Art. 32. W przypadku postępowań administracyjnych związanych z realizacją
przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a,
dotyczących położonych na obszarze Strefy nieruchomości, o których mowa
w art. 113 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami:
1) ustalenie kręgu stron postępowania następuje na podstawie danych zawartych
w księgach wieczystych, a jeżeli nie są prowadzone dla nieruchomości –
w katastrze nieruchomości;
2) doręczenie na adres wskazany w księgach wieczystych, a jeżeli nie są
prowadzone dla nieruchomości – w katastrze nieruchomości, uznaje się za skuteczne.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Zaspokojenie roszczeń majątkowych dotyczących własności
nieruchomości położonych na obszarze Strefy objętych przedsięwzięciami
rewitalizacyjnymi służącymi realizacji celu publicznego, następuje poprzez
świadczenie pieniężne.
2. Wysokość świadczenia ustala się według stanu nieruchomości z dnia wejścia
w życie uchwały, o której mowa w art. 8.
3. W przypadku roszczeń, o których mowa w ust. 1, wójt, burmistrz albo
prezydent miasta może zaproponować właścicielowi nieruchomości nieruchomość zamienną.

art. 34. więcej Art. 34. 1. W przypadku gdy na obszarze Strefy gminny program rewitalizacji
przewiduje w ramach przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15
ust. 1 pkt 5 lit. a, wykonywanie w odniesieniu do budynku robót budowlanych:
1) przepis art. 199 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1145 i 1495) stosuje się, przy czym sąd, orzekając, bierze pod
uwagę również potrzebę realizacji gminnego programu rewitalizacji;
2) z wnioskiem, o którym mowa w art. 24 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.
o własności lokali (Dz. U. z 2019 r. poz. 737, 1309 i 1469), może wystąpić
również wójt, burmistrz albo prezydent miasta, w przypadku gdy gmina posiada
co najmniej połowę udziałów w nieruchomości; sąd, orzekając, bierze pod uwagę
również potrzebę realizacji gminnego programu rewitalizacji.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, roboty budowlane wykonywane
przez gminę stanowią realizację zadania własnego, o którym mowa w art. 3 ust. 1.

art. 35. więcej Art. 35. 1. W przypadku nieruchomości położonych na obszarze Strefy gmina
może udzielić ich właścicielom lub użytkownikom wieczystym dotacji w wysokości
nieprzekraczającej 50% nakładów koniecznych na wykonanie:
1) robót budowlanych polegających na remoncie lub przebudowie,
2) prac konserwatorskich i prac restauratorskich w rozumieniu art. 3 pkt 6
i 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
(Dz. U. z 2020 r. poz. 282) w odniesieniu do nieruchomości niewpisanych do rejestru zabytków
– jeżeli wnioskowane działania służą realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych,
o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5.
2. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, w tym tryb postępowania z wnioskami
o udzielenie dotacji, oraz sposób jej rozliczania i warunki zwrotu, rodzaj dokumentów
niezbędnych do rozpatrzenia wniosku i rozliczenia dotacji oraz postanowienia, jakie powinna zawierać umowa o udzielenie dotacji, a także sposób gromadzenia informacji o udzielonych dotacjach określa się w uchwale w sprawie ustanowienia Strefy.
3. Do dotacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 77 ustawy z dnia 23 lipca
2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Podmiot, udzielając zamówienia, o którym mowa w art. 11 ust. 5 pkt 5
ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U.
poz. 2019 oraz z 2020 r. poz. 288), zamieszcza ogłoszenie o udzielanym
zamówieniu na swojej stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej.
2. Zamówienie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane w sposób zapewniający
przejrzystość, równe traktowanie podmiotów zainteresowanych wykonaniem
zamówienia oraz z uwzględnieniem okoliczności mogących mieć wpływ na jego
udzielenie.
3. Stosując zasadę równego traktowania podmiotów, o której mowa w ust. 2,
podmiot udzielający zamówienia bierze pod uwagę cel udzielenia zamówienia, którym
jest aktywizacja osób mających miejsce zamieszkania na obszarze Strefy.
4. Podmiot udzielający zamówienia, o którym mowa w ust. 1, nie udostępnia
informacji związanych z tym zamówieniem, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa
w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli podmiot
zainteresowany wykonaniem zamówienia, nie później niż przed dniem zawarcia
umowy o wykonanie tego zamówienia, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane.
5. Podmiot udzielający zamówienia, o którym mowa w ust. 1, ogłasza
niezwłocznie na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej
informację o udzieleniu zamówienia, podając nazwę (firmę) albo imię i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę o wykonanie zamówienia, albo informację
o nieudzieleniu tego zamówienia.
6. (uchylony)

art. 37. więcej Art. 37. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849, z późn.
zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1a w ust. 2a pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i d;”;
2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 1 w lit. c średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d w brzmieniu:
„d) niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie z dnia 9 października 2015 r.
o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777), i położonych na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę
o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego
planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie
z przepisami prawa budowlanego – 3 zł od 1 m2 powierzchni;”.

art. 38. więcej Art. 38. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.) wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 33 w ust. 2 w pkt 7 w lit. b kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„8) umowę urbanistyczną, jeżeli jej zawarcie jest wymagane zgodnie z miejscowym planem rewitalizacji.”;
2) w art. 57 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
„7a) zaświadczenie wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa
w art. 37i ust. 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U.
z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), o ile jest wymagane;”.

art. 39. więcej Art. 39. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 6:
a) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) budowa i utrzymywanie pomieszczeń dla urzędów organów władzy, administracji, sądów i prokuratur,
państwowych szkół wyższych, szkół publicznych, państwowych lub samorządowych instytucji kultury
w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także publicznych:
obiektów ochrony zdrowia, przedszkoli, domów opieki społecznej, placówek opiekuńczo-
-wychowawczych, obiektów sportowych;”,
b) po pkt 9b dodaje się pkt 9c w brzmieniu:
„9c) wydzielanie gruntów pod publicznie dostępne samorządowe: ciągi piesze, place, parki, promenady lub
bulwary, a także ich urządzanie, w tym budowa lub przebudowa;”;
2) w art. 68 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu:
„12) na cele realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy z dnia
9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777).”;
3) w art. 109 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4a i 4b w brzmieniu:
„4a) nieruchomości położonych na obszarze rewitalizacji, jeżeli przewiduje to uchwała, o której mowa
w art. 8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji;
4b) nieruchomości położonych na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której mowa w rozdziale 5 ustawy
z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji.”;
4) po art. 124b dodaje się art. 124c w brzmieniu:
Art. 124c. 1. Przepisy art. 124 stosuje się odpowiednio dla ograniczenia, w drodze decyzji, sposobu korzystania z nieruchomości poprzez udzielenie zezwolenia na:
1) zakładanie na obiektach budowlanych elementów trakcji, znaków i sygnałów drogowych lub innych urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego, urządzeń służących do zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, a także
urządzeń niezbędnych do korzystania z nich,
2) urządzanie i utrzymywanie ogólnodostępnego ciągu pieszego, przebiegającego przez prześwity lub podcienia,
w obrysie obiektu budowlanego
– jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody.
2. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku
planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, zaś ograniczenie, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, następuje zgodnie z planem miejscowym.”;
5) w art. 146 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W odniesieniu do nieruchomości położonych na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której mowa
w rozdziale 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2, wynosi
nie więcej niż 75% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu.”.

art. 40. więcej Art. 40. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie
Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150 oraz z 2015 r. poz. 1322) w art. 21 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. W przypadku gdy uchwalono gminny program rewitalizacji, o którym mowa w rozdziale 4 ustawy z dnia
9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777), w uchwałach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się,
określone w tym programie, działania prowadzące do zapobieżenia wykluczeniu mieszkańców obszaru rewitalizacji
z możliwości korzystania z pozytywnych efektów procesu rewitalizacji, w szczególności w zakresie zasad ustalania
wysokości czynszów.”.

art. 41. więcej Art. 41. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r.
poz. 199, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1:
a) w ust. 2 w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11–13 w brzmieniu:
„11) zapewnienie udziału społeczeństwa w pracach nad studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy, miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz planem zagospodarowania przestrzennego województwa, w tym przy użyciu środków komunikacji elektronicznej;
12) zachowanie jawności i przejrzystości procedur planistycznych;
13) potrzebę zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody, do celów zaopatrzenia ludności.”;
b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„3. Ustalając przeznaczenie terenu lub określając potencjalny sposób zagospodarowania i korzystania
z terenu, organ waży interes publiczny i interesy prywatne, w tym zgłaszane w postaci wniosków i uwag, zmierzające do ochrony istniejącego stanu zagospodarowania terenu, jak i zmian w zakresie jego zagospodarowania,
a także analizy ekonomiczne, środowiskowe i społeczne.
4. W przypadku sytuowania nowej zabudowy, uwzględnienie wymagań ładu przestrzennego, efektywnego
gospodarowania przestrzenią oraz walorów ekonomicznych przestrzeni następuje poprzez:
1) kształtowanie struktur przestrzennych przy uwzględnieniu dążenia do minimalizowania transportochłonności układu przestrzennego;
2) lokalizowanie nowej zabudowy mieszkaniowej w sposób umożliwiający mieszkańcom maksymalne wykorzystanie publicznego transportu zbiorowego jako podstawowego środka transportu;
3) zapewnianie rozwiązań przestrzennych, ułatwiających przemieszczanie się pieszych i rowerzystów;
4) dążenie do planowania i lokalizowania nowej zabudowy:
a) na obszarach o w pełni wykształconej zwartej strukturze funkcjonalno-przestrzennej, w granicach jednostki osadniczej w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach
miejscowości i obiektów fizjograficznych (Dz. U. Nr 166, poz. 1612 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141),
w szczególności poprzez uzupełnianie istniejącej zabudowy,
b) na terenach położonych na obszarach innych niż wymienione w lit. a, wyłącznie w sytuacji braku dostatecznej ilości terenów przeznaczonych pod dany rodzaj zabudowy położonych na obszarach,
o których mowa w lit. a; przy czym w pierwszej kolejności na obszarach w najwyższym stopniu przygotowanych do zabudowy, przez co rozumie się obszary charakteryzujące się najlepszym dostępem do
sieci komunikacyjnej oraz najlepszym stopniem wyposażenia w sieci wodociągowe, kanalizacyjne,
elektroenergetyczne, gazowe, ciepłownicze oraz sieci i urządzenia telekomunikacyjne, adekwatnych
dla nowej, planowanej zabudowy.”;
2) w art. 9 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Zmiana studium dla części obszaru gminy wymaga dokonania, zarówno w części tekstowej jak i graficznej
studium, zmian w odniesieniu do wszystkich treści, które w wyniku wprowadzonej zmiany przestają być aktualne,
w szczególności zmian w zakresie określonym w art. 10 ust. 1.”;
3) w art. 10:
a) w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) potrzeb i możliwości rozwoju gminy, uwzględniających w szczególności:
a) analizy ekonomiczne, środowiskowe i społeczne,
b) prognozy demograficzne, w tym uwzględniające, tam gdzie to uzasadnione, migracje w ramach miejskich obszarów funkcjonalnych ośrodka wojewódzkiego,
c) możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnej i infrastruktury technicznej,
a także infrastruktury społecznej, służących realizacji zadań własnych gminy,
d) bilans terenów przeznaczonych pod zabudowę;”,
b) w ust. 2:
– pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) uwzględniające bilans terenów przeznaczonych pod zabudowę, o którym mowa w ust. 1 pkt 7 lit. d:
a) kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów, w tym wynikające z audytu krajobrazowego,
b) kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów, w tym tereny przeznaczone pod zabudowę oraz tereny wyłączone spod zabudowy;”,
– uchyla się pkt 2,
– pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) obszary, dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie przepisów odrębnych, w tym obszary wymagające przeprowadzenia scaleń
i podziału nieruchomości, a także obszary przestrzeni publicznej;”,
– pkt 14 otrzymuje brzmienie:
„14) obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji, rekultywacji lub remediacji;”,
– po pkt 14 dodaje się pkt 14a w brzmieniu:
„14a) obszary zdegradowane;”,
c) dodaje się ust. 5–7 w brzmieniu:
„5. Dokonując bilansu terenów przeznaczonych pod zabudowę, kolejno:
1) formułuje się, na podstawie analiz ekonomicznych, środowiskowych, społecznych, prognoz demograficznych oraz możliwości finansowych gminy, o których mowa w ust. 1 pkt 7 lit. a–c, maksymalne w skali
gminy zapotrzebowanie na nową zabudowę, wyrażone w ilości powierzchni użytkowej zabudowy,
w podziale na funkcje zabudowy;
2) szacuje się chłonność, położonych na terenie gminy, obszarów o w pełni wykształconej zwartej strukturze
funkcjonalno-przestrzennej w granicach jednostki osadniczej w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych, rozumianą jako
możliwość lokalizowania na tych obszarach nowej zabudowy, wyrażoną w powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy;
3) szacuje się chłonność, położonych na terenie gminy, obszarów przeznaczonych w planach miejscowych
pod zabudowę, innych niż wymienione w pkt 2, rozumianą jako możliwość lokalizowania na tych obszarach nowej zabudowy, wyrażoną w powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy;
4) porównuje się maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową zabudowę, o którym mowa w pkt 1,
oraz sumę powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy, o której mowa w pkt 2 i 3,
a następnie, gdy maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową zabudowę, o którym mowa w pkt 1:
a) nie przekracza sumy powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy – nie przewiduje się lokalizacji nowej zabudowy poza obszarami, o których mowa w pkt 2 i 3,
b) przekracza sumę powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy – bilans terenów
pod zabudowę uzupełnia się o różnicę tych wielkości wyrażoną w powierzchni użytkowej zabudowy,
w podziale na funkcje zabudowy, i przewiduje się lokalizację nowej zabudowy poza obszarami,
o których mowa w pkt 2 i 3, maksymalnie w ilości wynikającej z uzupełnionego bilansu;
5) określa się:
a) możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnych i infrastruktury technicznej
oraz społecznej, służących realizacji zadań własnych gminy,
b) potrzeby inwestycyjne gminy wynikające z konieczności realizacji zadań własnych, związane
z lokalizacją nowej zabudowy na obszarach, o których mowa w pkt 2 i 3, oraz w przypadku, o którym
mowa w pkt 4 lit. a, poza tymi obszarami;
6) w przypadku gdy potrzeby inwestycyjne, o których mowa w pkt 5 lit. b, przekraczają możliwości finansowania, o których mowa w pkt 5 lit. a, dokonuje się zmian w celu dostosowania zapotrzebowania na nową
zabudowę do możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnej i infrastruktury technicznej oraz społecznej.
6. Działania, o których mowa w ust. 5, mogą wymagać powtórzenia, na zasadzie analizy wariantów lub realizacji procesu iteracyjnego, oraz powtórzenia wszystkich lub części z nich, także w połączeniu z innymi czynnościami przeprowadzanymi w ramach prac nad projektem studium.
7. Określając zapotrzebowanie na nową zabudowę, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, bierze się pod uwagę:
1) perspektywę nie dłuższą niż 30 lat;
2) niepewność procesów rozwojowych wyrażającą się możliwością zwiększenia zapotrzebowania w stosunku
do wyników analiz nie więcej niż o 30%.”;
4) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową
i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem,
wraz z uzasadnieniem. W uzasadnieniu przedstawia się w szczególności:
1) sposób realizacji wymogów wynikających z art. 1 ust. 2–4;
2) zgodność z wynikami analizy, o której mowa w art. 32 ust. 1, wraz datą uchwały rady gminy, o której mowa
w art. 32 ust. 2;
3) wpływ na finanse publiczne, w tym budżet gminy.”;
5) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy
w całości lub części.”;
6) po art. 37e dodaje się art. 37f–37n w brzmieniu:
Art. 37f. 1. Rada gminy może uchwalić dla obszaru rewitalizacji, o którym mowa w rozdziale 3 ustawy z dnia
9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777), miejscowy plan rewitalizacji, jeżeli uchwalony został
gminny program rewitalizacji, o którym mowa w rozdziale 4 tej ustawy.
2. Miejscowy plan rewitalizacji jest szczególną formą planu miejscowego.
3. Jeżeli na całości albo części obszaru rewitalizacji obowiązuje plan miejscowy i został uchwalony gminny
program rewitalizacji, miejscowy plan rewitalizacji można również uchwalić w wyniku zmiany planu miejscowego.
Art. 37g. 1. Rada gminy może uchwalić miejscowy plan rewitalizacji dla całości albo części obszaru rewitalizacji. W przypadku gdy stan zagospodarowania nieruchomości położonych w zwartym obszarze projektowanego
planu nie wskazuje na konieczność dokonania w tym zakresie zmian, gmina może wyłączyć te nieruchomości
z obszaru objętego planem.
2. W miejscowym planie rewitalizacji, poza elementami wymienionymi w art. 15 ust. 2 i 3, określa się
w zależności od potrzeb:
1) zasady kompozycji przestrzennej nowej zabudowy i harmonizowania planowanej zabudowy z zabudową istniejącą;
2) ustalenia dotyczące charakterystycznych cech elewacji budynków;
3) szczegółowe ustalenia dotyczące zagospodarowania i wyposażenia terenów przestrzeni publicznych, w tym
urządzania i sytuowania zieleni, koncepcji organizacji ruchu na drogach publicznych oraz przekrojów ulic;
4) zakazy i ograniczenia dotyczące działalności handlowej lub usługowej;
5) maksymalną powierzchnię sprzedaży obiektów handlowych, w tym obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o wskazanej w planie maksymalnej powierzchni sprzedaży i ich dopuszczalną liczbę;
6) zakres niezbędnej do wybudowania infrastruktury technicznej, społecznej lub lokali – w przypadkach,
o których mowa w art. 37i.
3. Część graficzną miejscowego planu rewitalizacji sporządza się, w zależności od potrzeb, w skali od 1:100 do 1:1000.
4. Na potrzeby postępowania w sprawie uchwalenia albo zmiany miejscowego planu rewitalizacji sporządza się
i publikuje wizualizacje projektowanych rozwiązań tego planu, składające się co najmniej z koncepcji urbanistycznej
obszaru objętego planem, modelu struktury przestrzennej tego obszaru oraz widoków elewacji.
5. Ustalenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3, w zakresie organizacji ruchu na drogach publicznych, stają się
obowiązujące dla uczestników ruchu po wprowadzeniu przez organ zarządzający ruchem nowej organizacji ruchu,
zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 10 ust. 12 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.).
6. Ustalenia, o których mowa w ust. 2 pkt 4, wchodzą w życie w terminie określonym w miejscowym planie
rewitalizacji, wynoszącym od 6 do 12 miesięcy od dnia jego wejścia w życie. Przepisu art. 35 nie stosuje się.
Art. 37h. 1. W razie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na skutek ustanowienia regulacji,
o których mowa w art. 37g ust. 2 pkt 4, na żądanie poszkodowanego właściwy starosta ustala, w drodze decyzji, wysokość odszkodowania. Od decyzji starosty odwołanie nie przysługuje.
2. Strona niezadowolona z przyznanego odszkodowania może w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej decyzji,
o której mowa w ust. 1, wnieść powództwo do sądu powszechnego. Droga sądowa przysługuje także w razie niewydania decyzji przez właściwy organ w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia żądania przez poszkodowanego.
3. Organem obowiązanym do wypłaty odszkodowania jest gmina.
4. Uzyskanie odszkodowania nie wyłącza roszczeń, o których mowa w art. 36.
Art. 37i. 1. W miejscowym planie rewitalizacji można określić, w odniesieniu do nieruchomości niezabudowanej, że warunkiem realizacji na niej inwestycji głównej jest zobowiązanie się inwestora do budowy na swój koszt i do
nieodpłatnego przekazania na rzecz gminy inwestycji uzupełniających w postaci infrastruktury technicznej, społecznej lub lokali mieszkalnych – w zakresie wskazanym w tym planie. Przepisu art. 49 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) w przypadku realizacji infrastruktury technicznej nie stosuje się.
2. Inwestycją główną nie może być inwestycja celu publicznego.
3. W ramach inwestycji uzupełniających możliwe jest również zobowiązanie inwestora do budowy na swój
koszt i do nieodpłatnego przekazania na rzecz gminy lokali innych niż mieszkalne przeznaczonych na potrzeby działalności kulturalnej, społecznej, edukacyjnej lub sportowej, wykonywanej przez podmioty prowadzące działalność na
obszarze rewitalizacji, których głównym celem nie jest osiągnięcie zysku.
4. Wymiar zobowiązań, o których mowa w ust. 1, jest proporcjonalny do wzrostu wartości nieruchomości
w wyniku uchwalenia albo zmiany miejscowego planu rewitalizacji.
5. Inwestor zobowiązuje się do realizacji inwestycji uzupełniających zawierając z gminą umowę urbanistyczną,
w której określa się w szczególności, zgodnie z miejscowym planem rewitalizacji, zakres, specyfikację techniczną
i termin wykonania niezbędnych robót budowlanych oraz termin przekazania gminie wybudowanych obiektów lub
urządzeń. Umowa urbanistyczna może przewidywać etapowanie wykonywania robót budowlanych oraz spełniania
innych warunków w niej określonych.
6. Umowa urbanistyczna jest zawierana pod rygorem nieważności w formie aktu notarialnego.
7. Zawarcie umowy urbanistycznej stanowi warunek uzyskania pozwolenia na budowę dla inwestycji głównej
lub jej części.
8. Nieodpłatne przekazanie na rzecz gminy zrealizowanej inwestycji uzupełniającej, a w przypadku gdy stanowi ona część obiektu budowlanego, zakończenie robót budowlanych dotyczących inwestycji uzupełniającej, stanowi
warunek przystąpienia do użytkowania obiektów budowlanych stanowiących inwestycję główną.
9. Spełnienie warunków, o których mowa w ust. 8, wójt, burmistrz albo prezydent miasta potwierdza w drodze
zaświadczenia.
10. W przypadku zawarcia przez inwestora umowy urbanistycznej w odniesieniu do nieruchomości, na której
miejscowy plan rewitalizacji przewiduje budowę inwestycji głównej, opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4, oraz
opłaty, o której mowa w art. 144 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, nie pobiera się.
Art. 37j. 1. Komitet Rewitalizacji, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji,
opiniuje projekt miejscowego planu rewitalizacji oraz prognozę skutków finansowych jego uchwalenia.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta występuje o opinię, o której mowa w ust. 1, równolegle
z wystąpieniem o opinie, o których mowa w art. 17 pkt 6 lit. a, wyznaczając termin na przedstawienie opinii, o której
mowa w ust. 1, wynoszący od 14 do 30 dni.
3. Komitet Rewitalizacji może w uzasadnionych przypadkach wystąpić do wójta, burmistrza albo prezydenta
miasta o zmianę terminu, o którym mowa w ust. 2, na termin nie dłuższy niż 45 dni od dnia otrzymania projektu
miejscowego planu rewitalizacji do zaopiniowania.
4. Nieprzedstawienie opinii w terminie, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się za równoznaczne z rezygnacją
z prawa jej wyrażenia.
5. Rada gminy uchwala miejscowy plan rewitalizacji po stwierdzeniu, w odrębnej uchwale, że nie narusza on
ustaleń studium oraz gminnego programu rewitalizacji.
Art. 37k. W przypadku uwzględnienia przez wojewódzki sąd administracyjny skargi na miejscowy plan rewitalizacji przepisu art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) nie stosuje się.
Art. 37l. 1. Jeżeli przewiduje to gminny program rewitalizacji, równolegle z procedurą opracowania
i uchwalenia miejscowego planu rewitalizacji przeprowadza się procedurę scalenia i podziału nieruchomości, o której
mowa w rozdziale 2 działu III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
2. Rada gminy w uchwale o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu rewitalizacji rozstrzyga
o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości, określając granice zewnętrzne gruntów objętych scaleniem i podziałem.
3. Rada gminy, po wejściu w życie uchwały o miejscowym planie rewitalizacji, podejmuje uchwałę o scaleniu
i podziale nieruchomości, o której mowa w art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z ustaleniami tego planu.
4. W przypadku stwierdzenia nieważności miejscowego planu rewitalizacji, uchwała o scaleniu i podziale nieruchomości zachowuje moc.
5. W przypadku gdy skarga o stwierdzenie nieważności uchwały o miejscowym planie rewitalizacji zawiera zarzuty w zakresie naruszenia zasad sporządzania tego planu w zakresie, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 8 – zakresem zaskarżenia obejmuje się również uchwałę w sprawie zatwierdzenia scalenia i podziału nieruchomości. Sąd administracyjny, orzekając o nieważności uchwały o miejscowym planie rewitalizacji, orzeka również o nieważności
uchwały w sprawie zatwierdzenia scalenia i podziału nieruchomości.
6. Do scalenia i podziału nieruchomości, w zakresie nieuregulowanym w ust. 1–5, stosuje się przepisy ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Art. 37m. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagany:
1) zakres projektu miejscowego planu rewitalizacji w części tekstowej w zakresie ustaleń, o których mowa
w art. 37g ust. 2, uwzględniając w szczególności potrzebę zapewnienia czytelności i jednolitego rozumienia
stosowanych pojęć;
2) zakres i formę wizualizacji ustaleń miejscowego planu rewitalizacji, o której mowa w art. 37g ust. 4, uwzględniając w szczególności potrzebę zapewnienia kompletności, czytelności i powszechnej dostępności wizualizacji.
Art. 37n. 1. W zakresie nieuregulowanym przepisami art. 37f–37m do miejscowego planu rewitalizacji stosuje
się przepisy dotyczące planu miejscowego.
2. Ilekroć w przepisach niniejszej ustawy albo przepisach odrębnych jest mowa o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, planie miejscowym lub planach zagospodarowania przestrzennego, należy przez to rozumieć również miejscowy plan rewitalizacji.”;
7) w art. 50 po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„2b. W przypadku gdy wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dotyczy
inwestycji, której lokalizacja, zgodnie z przepisami odrębnymi, może nastąpić wyłącznie w oparciu o ustalenia planu
miejscowego, organ odmawia wszczęcia postępowania.”;
8) w art. 62 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W przypadku podjęcia przez radę gminy uchwały, o której mowa w art. 8 lub art. 25 ustawy z dnia
9 października 2015 r. o rewitalizacji, w której przewidziano zakaz wydawania decyzji o warunkach zabudowy dla
wszystkich albo określonych w tej uchwale zmian sposobu zagospodarowania terenu, organ:
1) odmawia wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy, jeżeli wnioskowana inwestycja
jest objęta zakazem określonym w tej uchwale;
2) zawiesza postępowanie w sprawie wydania albo zmiany decyzji o warunkach zabudowy, wszczęte
i niezakończone przed dniem wejścia w życie tej uchwały, jeżeli wnioskowana inwestycja jest objęta zakazem
określonym w tej uchwale;
3) podejmuje zawieszone postępowanie w sprawie wydania albo zmiany decyzji o warunkach zabudowy,
w przypadku utraty mocy obowiązującej tej uchwały, jeżeli dla terenu objętego wnioskiem o wydanie albo
zmianę decyzji o warunkach zabudowy nie obowiązuje plan miejscowy.”.

art. 42. więcej Art. 42. W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1297, 1741 i 1753)
w art. 9ad ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W sprawach dotyczących lokalizacji linii kolejowych, realizowanych w trybie niniejszego rozdziału, nie
stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z zastrzeżeniem art. 9n ust. 2 i art. 9o ust. 3
pkt 4 lit. g, oraz przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777).”.

art. 43. więcej Art. 43. W ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji
w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687, z późn. zm.) w art. 11i ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji
(Dz. U. poz. 1777).”.

art. 44. więcej Art. 44. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1118, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 1:
a) po pkt 32 dodaje się pkt 32a w brzmieniu:
„32a) rewitalizacji;”,
b) pkt 33 otrzymuje brzmienie:
„33) działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie
określonym w pkt 1–32a.”;
2) w art. 19b w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) rewitalizacji, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 32a.”.

art. 45. więcej Art. 45. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn.
zm.) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:
1) po pkt 8c dodaje się pkt 8d w brzmieniu:
„8d) zamówień, których przedmiotem są usługi lub roboty budowlane, wykonywane na obszarze Specjalnej Strefy
Rewitalizacji oraz realizujące przedsięwzięcia rewitalizacyjne zawarte w gminnym programie rewitalizacji,
o których mowa odpowiednio w rozdziałach 4 i 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U.
poz. 1777), jeżeli ich wartość jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 oraz jeżeli zamówienia te udzielane są w celu aktywizacji osób mających miejsce zamieszkania na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji;”;
2) w pkt 14 w lit. d kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu:
„15) zamówień udzielanych przez urząd gminy lub gminne jednostki organizacyjne organizacjom pozarządowym
lub spółdzielniom socjalnym, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a) zamówienia wykonywane są na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji oraz realizują przedsięwzięcia
rewitalizacyjne zawarte w gminnym programie rewitalizacji, o których mowa odpowiednio w rozdziałach 4 i 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji,
b) wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8,
c) zasadnicza część działalności wykonawcy wykonywana jest na obszarze rewitalizacji, o którym mowa
w rozdziale 3 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji,
d) przedmiot zamówienia należy do działalności statutowej wykonawcy.”.

art. 46. więcej Art. 46. W ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 696)
w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym może wyodrębniać w ramach wynagrodzenia partnera prywatnego wysokość płatności ponoszonych przez podmiot publiczny na finansowanie wytworzenia, nabycia lub ulepszenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych w ramach realizacji przedsięwzięcia,
spełniających przesłanki wydatków majątkowych w rozumieniu art. 124 ust. 4 albo art. 236 ust. 4 ustawy z dnia
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.”.

art. 47. więcej Art. 47. W ustawie z dnia 12 lutego 2009 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji
w zakresie lotnisk użytku publicznego (Dz. U. Nr 42, poz. 340, z późn. zm.) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W sprawach dotyczących decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.) oraz przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U.
poz. 1777).”.

art. 48. więcej Art. 48. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego
gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2014 r. poz. 1501 oraz z 2015 r. poz. 1045) w art. 13 po ust. 1 dodaje się ust. 1a
w brzmieniu:
„1a. W sprawach określonych w niniejszym rozdziale nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia
9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777).”.

art. 49. więcej Art. 49. W ustawie z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2015 r.
poz. 880 i 1045) w art. 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W sprawach dotyczących lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej nie stosuje się przepisów ustawy
z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisów ustawy z dnia
9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777).”.

art. 50. więcej Art. 50. W ustawie z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie
budowli przeciwpowodziowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 966) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W sprawach o wydanie decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji nie stosuje się przepisów
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji
(Dz. U. poz. 1777).”.

art. 51. więcej Art. 51. W ustawie z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki
jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. Nr 135, poz. 789, z późn. zm.) w art. 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Do spraw określonych w niniejszym rozdziale nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 9 października
2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777).”.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Do dnia 31 grudnia 2023 r. dopuszcza się realizację przedsięwzięć
wynikających z programu zawierającego działania służące wyprowadzeniu obszaru
zdegradowanego ze stanu kryzysowego, przyjmowanego uchwałą rady gminy, bez
uchwalania gminnego programu rewitalizacji.
2. Jeżeli program, o którym mowa w ust. 1, uchwalony przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, zawiera co najmniej opis procesu wyprowadzania ze stanu
kryzysowego obszarów gminy oraz diagnozę pozwalającą na wyznaczenie obszaru
zdegradowanego i obszaru rewitalizacji, na jego podstawie może zostać opracowany
i uchwalony gminny program rewitalizacji.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, rada gminy, na wniosek wójta,
burmistrza albo prezydenta miasta, przed przystąpieniem przed sporządzania
gminnego programu rewitalizacji, podejmuje uchwałę w sprawie wyznaczenia
obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji, na podstawie diagnozy pozwalającej
na wyznaczenie tych obszarów zawartej w programie, o którym mowa w ust. 1.
4. Po przyjęciu uchwały w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego
i obszaru rewitalizacji na podstawie ust. 3, wójt, burmistrz albo prezydent miasta kolejno:
1) opracowuje na podstawie programu, o którym mowa w ust. 1, projekt gminnego
programu rewitalizacji;
2) przeprowadza konsultacje społeczne projektu gminnego programu rewitalizacji;
3) wprowadza zmiany wynikające z konsultacji społecznych oraz przedstawia
radzie gminy do uchwalenia projekt gminnego programu rewitalizacji.

art. 53. więcej Art. 53. Przepisy art. 33 stosuje się do postępowań wszczętych przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących nieruchomości, które w wyniku
wejścia w życie uchwały, o której mowa w art. 25, znalazły się na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, jeżeli nie zostały zakończone przed dniem wejścia w życie tej uchwały.

art. 54. więcej Art. 54. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 37, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

Wyszukiwarka