Ustawa z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie

art. 1. więcej Art. 1. Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego,
w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny)
i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami
racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.

art. 2. więcej Art. 2. Zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe,
stanowią własność Skarbu Państwa.

art. 3. więcej Art. 3. Celem łowiectwa jest:
1) ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt
łownych;
2) ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy
warunków bytowania zwierzyny;
3) uzyskiwanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz
właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy
zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego;
4) spełnianie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa,
kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Gospodarka łowiecka jest to działalność w zakresie ochrony,
hodowli i pozyskiwania zwierzyny.
2. Polowanie oznacza:
1) tropienie, strzelanie z myśliwskiej broni palnej, łowienie sposobami
dozwolonymi zwierzyny żywej,
2) łowienie zwierzyny przy pomocy ptaków łowczych za zgodą ministra
właściwego do spraw środowiska
– zmierzające do wejścia w jej posiadanie.
3. Kłusownictwo oznacza działanie zmierzające do wejścia w posiadanie
zwierzyny w sposób niebędący polowaniem albo z naruszeniem warunków
dopuszczalności polowania.

art. 5. więcej Art. 5. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz Państwowej Rady Ochrony Przyrody
i Polskiego Związku Łowieckiego, ustali, w drodze rozporządzenia, listę gatunków
zwierząt łownych, uwzględniając podział na zwierzynę płową, grubą, drobną oraz
drapieżniki.

art. 6. więcej Art. 6. Naczelnym organem administracji rządowej w zakresie łowiectwa jest
minister właściwy do spraw środowiska.

art. 7. więcej Art. 7. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, administrację w zakresie łowiectwa
sprawuje samorząd województwa jako zadanie z zakresu administracji rządowej.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Gospodarka łowiecka jest prowadzona w obwodach łowieckich
przez dzierżawców albo zarządców.
2. Gospodarka łowiecka jest prowadzona na zasadach określonych w ustawie,
w oparciu o roczne plany łowieckie i wieloletnie łowieckie plany hodowlane.
3. Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych w parkach narodowych i
rezerwatach przyrody, o których mowa w przepisach o ochronie przyrody,
odbywają się na zasadach określonych w ustawie oraz zgodnie z obowiązującymi
okresami
polowań, warunkami wykonywania polowań i zasadami selekcji populacyjnej
i osobniczej zwierząt łownych, o których mowa w art. 34 pkt 4.
4. Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych, o których mowa w ust. 3,
odbywają się na podstawie indywidualnego upoważnienia, wystawianego
każdorazowo przez odpowiednio dyrektora parku narodowego albo regionalnego
dyrektora ochrony środowiska, wskazującego w szczególności gatunek i liczbę
sztuk zwierzyny oraz termin ważności upoważnienia. W przypadku wystawienia
upoważnienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, zakazów, nakazów i
ograniczeń wynikających z przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie
przyrody (Dz. U. z 2020 r. poz. 1378) oraz wprowadzonych na jej podstawie nie
stosuje się w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia odstrzału redukcyjnego
zwierząt łownych.
5. Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych, o których mowa w ust. 3,
odbywają się pod nadzorem odpowiednio pracownika parku narodowego albo
pracownika regionalnej dyrekcji ochrony środowiska.
6. Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych w parkach narodowych są
wykonywane w pierwszej kolejności przez pracowników parków narodowych.
7. Zakazuje się odstrzałów redukcyjnych zwierząt łownych, o których mowa
w ust. 3, w formie polowań zbiorowych, polowań z naganką, polowań z użyciem
psów oraz nęcenia zwierząt.
8. Odstrzał sanitarny zwierząt jest wykonywany z nakazu wydanego na
podstawie przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt.
9. Odstrzał sanitarny zwierząt, o którym mowa w ust. 8, odbywa się na
podstawie indywidualnego upoważnienia, do którego wystawienia jest obowiązany
odpowiednio zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego, lub dyrektor parku
narodowego albo regionalny dyrektor ochrony środowiska, wskazującego
w szczególności gatunek i liczbę sztuk zwierzyny przeznaczonej do odstrzału oraz
termin ważności upoważnienia.
10. Przy wykonywaniu odstrzału sanitarnego, o którym mowa w ust. 8,
stosuje się odpowiednio przepisy o zachowaniu bezpieczeństwa na polowaniach
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 43 ust. 3.

Art. 8a. 1. Roczny plan łowiecki jest sporządzany na okres od dnia 1 kwietnia
do dnia 31 marca roku następnego (łowiecki rok gospodarczy), w szczególności na
podstawie inwentaryzacji zwierzyny.
2. Inwentaryzacja zwierzyny jest sporządzana przez dzierżawców albo
zarządców obwodów łowieckich w terminie do dnia 10 marca każdego roku i
zawiera szacowaną liczebność występujących zwierząt łownych, z wyłączeniem
łownych ptaków migrujących, według stanu na dzień 10 marca roku, w którym jest
sporządzany roczny plan łowiecki, z podziałem na gatunki, zwierzynę grubą i
drobną oraz w przypadku zwierzyny grubej z wyłączeniem dzików, także z
podziałem na osobniki do pierwszego roku życia i płeć.
3. W sporządzaniu inwentaryzacji zwierzyny mogą brać udział właściwi
nadleśniczowie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz
przedstawiciel właściwej izby rolniczej. Dzierżawca albo zarządca obwodu
łowieckiego zawiadamia właściwych nadleśniczych Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe oraz właściwą izbę rolniczą o miejscu i terminie
sporządzenia inwentaryzacji zwierzyny. Niestawiennictwo przedstawiciela
właściwej izby rolniczej nie wstrzymuje sporządzenia inwentaryzacji.
4. Inwentaryzacja zwierzyny jest sporządzana na formularzu.
5. Roczny plan łowiecki jest sporządzany na formularzu.
6. W rocznym planie łowieckim zamieszcza się:
1) dane ogólne:
a) numer obwodu łowieckiego, jego powierzchnię wyrażoną w hektarach,
w tym powierzchnię gruntów leśnych oraz powierzchnię po
wyłączeniach, o których mowa w art. 26,
b) nazwę województwa i powiatu, nazwę i adres siedziby nadleśnictwa oraz
regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe, w których jest położony obwód łowiecki, nazwę i adres
zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego, na którego
obszarze właściwości jest położony obwód łowiecki, oraz nazwę i adres
dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego,
c) datę sporządzenia rocznego planu łowieckiego oraz wskazanie
łowieckiego roku gospodarczego, na jaki został on sporządzony,
d) imię, nazwisko oraz podpis osoby uprawnionej do reprezentacji
dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego;
2) dane dotyczące zagospodarowania obwodu łowieckiego oraz szkód
łowieckich:
a) liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, z podaniem
łącznej wielkości etatów, liczbę osób zatrudnionych na innej podstawie
niż umowa o pracę lub wskazanych do wykonywania zadań z zakresu
gospodarki łowieckiej,
b) liczbę urządzeń związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej, z
podziałem na ich rodzaje (paśniki, lizawki, ambony, woliery, zagrody i
inne),
c) liczbę i łączną długość pasów zaporowych wyrażoną w kilometrach,
d) powierzchnię obszarów obsianych lub obsadzonych roślinami
stanowiącymi żer dla zwierzyny na pniu (poletek łowieckich) oraz
powierzchnię zagospodarowanych przez dzierżawcę albo zarządcę
obwodu łowieckiego łąk śródleśnych i przyleśnych, wyrażone w
hektarach,
e) masę i rodzaj karmy (objętościowa sucha, objętościowa soczysta,
treściwa) oraz masę soli podawanej zwierzynie, wyrażone w tonach,
f) wielkość szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki,
łosie, jelenie, daniele i sarny,
g) koszty poniesione na prowadzenie gospodarki łowieckiej, wyrażone w
tysiącach złotych;
3) informację o przychodach ze sprzedaży tusz zwierzyny płowej w obwodzie
łowieckim;
4) dane dotyczące zwierząt łownych w obwodzie łowieckim, określone osobno
dla każdego z gatunków tych zwierząt:
a) szacowaną liczebność występujących zwierząt łownych, z wyłączeniem
łownych ptaków migrujących, według stanu na dzień 10 marca roku, w
którym jest sporządzany roczny plan łowiecki, z podziałem na gatunki,
zwierzynę grubą i drobną oraz w przypadku zwierzyny grubej z
wyłączeniem dzików, także z podziałem na osobniki do pierwszego roku
życia i płeć,
b) planowaną liczebność zwierzyny grubej w dniu poprzedzającym dzień
rozpoczęcia okresu polowań na tę zwierzynę,
c) planowaną do zasiedlenia w łowieckim roku gospodarczym, na który jest
sporządzany roczny plan łowiecki, liczbę zwierząt łownych,
d) planowaną do pozyskania w drodze odstrzałów i odłowów liczbę
zwierząt łownych w łowieckim roku gospodarczym poprzedzającym
łowiecki rok gospodarczy, na który jest sporządzany roczny plan
łowiecki,
e) liczbę zwierząt łownych pozyskanych w drodze odstrzałów i odłowów w
łowieckim roku gospodarczym poprzedzającym łowiecki rok
gospodarczy, na który jest sporządzany roczny plan łowiecki,
f) liczbę ubytków zwierzyny grubej powstałych w łowieckim roku
gospodarczym poprzedzającym łowiecki rok gospodarczy, na który jest
sporządzany roczny plan łowiecki, z innych przyczyn niż wymienione w
lit. e,
g) liczbę zwierząt łownych zasiedlonych w łowieckim roku gospodarczym
poprzedzającym łowiecki rok gospodarczy, na który jest sporządzany
roczny plan łowiecki, według stanu na dzień 10 marca roku, w którym
jest sporządzany roczny plan łowiecki,
h) liczbę zwierząt łownych, z wyłączeniem dzików, których pozyskanie w
łowieckim roku gospodarczym, na który jest sporządzany roczny plan
łowiecki, uwzględnia optymalne gospodarowanie populacjami zwierząt
łownych, przy czym w przypadku zwierzyny grubej z podziałem na
osobniki do pierwszego roku życia i płeć, a w przypadku samców
zwierzyny płowej także z podziałem na osobniki selekcyjne i łowne,
i) minimalną i maksymalną liczbę zwierząt łownych, z wyłączeniem
dzików, zaplanowanych do pozyskania w łowieckim roku
gospodarczym, na który jest sporządzany roczny plan łowiecki, z
uwzględnieniem, że pozyskanie następuje w przedziale:
– od 90% do 110% liczby, o której mowa w lit. h – w przypadku
zwierzyny grubej,
– od 85% do 115% liczby, o której mowa w lit. h – w przypadku
zwierzyny drobnej
‒ z zaokrągleniem do pełnych liczb, przyjmując, że wartości po przecinku do 49
zaokrągla się w dół, a wartości po przecinku od 50 zaokrągla się w górę,
j) minimalną liczbę dzików zaplanowanych do pozyskania w danym roku
gospodarczym.
7. Dane, o których mowa w ust. 6 pkt 2, i informację, o której mowa w ust. 6
pkt 3, podaje się odpowiednio w oddzielnych pozycjach, w których uwzględnia się
stan:
1) planowany do realizacji w łowieckim roku gospodarczym poprzedzającym
łowiecki rok gospodarczy, na który jest sporządzany roczny plan łowiecki;
2) wynikający z realizacji rocznego planu łowieckiego obowiązującego w
łowieckim roku gospodarczym poprzedzającym łowiecki rok gospodarczy, na
który jest sporządzany roczny plan łowiecki;
3) na dzień 10 marca roku, w którym jest sporządzany roczny plan łowiecki;
4) planowany do realizacji w łowieckim roku gospodarczym, na który jest
sporządzany roczny plan łowiecki.
8. Liczbę ubytków, o których mowa w ust. 6 pkt 4 lit. f, z wyłączeniem
odstrzału sanitarnego prowadzonego na podstawie przepisów o ochronie zdrowia
zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt uwzględnia się w liczbie
zwierząt łownych, o których mowa w ust. 6 pkt 4 lit. e.
9. Roczny plan łowiecki jest sporządzany przez dzierżawcę obwodu
łowieckiego, po zasięgnięciu opinii właściwych wójtów (burmistrzów,
prezydentów miast) oraz właściwej izby rolniczej, i podlega zatwierdzeniu przez
właściwego nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe
w uzgodnieniu z Polskim Związkiem Łowieckim. W przypadku gdy obwód
łowiecki jest położony w granicach więcej niż jednego nadleśnictwa, roczny plan
łowiecki dla tego obwodu zatwierdza nadleśniczy właściwy dla obszaru, na którym
jest położona największa część tego obwodu.
10. Roczny plan łowiecki w obwodzie łowieckim wyłączonym z
wydzierżawiania jest sporządzany przez jego zarządcę, po zasięgnięciu opinii
Polskiego Związku Łowieckiego oraz właściwych wójtów (burmistrzów,
prezydentów miast), i podlega zatwierdzeniu przez dyrektora regionalnej dyrekcji
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. W przypadku gdy obwód
łowiecki wyłączony z wydzierżawiania jest położony w granicach więcej niż jednej
regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
roczny plan łowiecki dla tego obwodu zatwierdza dyrektor regionalnej dyrekcji
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe właściwy dla obszaru, na
którym jest położona największa część tego obwodu.
11. Roczny plan łowiecki dla obwodu łowieckiego:
1) graniczącego z parkiem narodowym jest opiniowany dodatkowo przez
dyrektora tego parku narodowego;
2) na terenie którego znajduje się obręb hodowlany, jest opiniowany dodatkowo,
w zakresie pozyskania piżmaka i łyski, przez uprawnionych do rybactwa, o
których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie
śródlądowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2168).
12. Roczny plan łowiecki jest przedkładany do zatwierdzenia nie później niż
do dnia 21 marca danego roku wraz z opiniami, o których mowa w ust. 9–11.
13. Zatwierdzenie lub odmowa zatwierdzenia rocznego planu łowieckiego
następuje w terminie 7 dni od dnia przedłożenia go do zatwierdzenia.
14. Odmowa zatwierdzenia rocznego planu łowieckiego w całości albo części
może nastąpić, jeżeli plan:
1) nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa;
2) zawiera dane, które nie gwarantują osiągnięcia celów określonych w
wieloletnim łowieckim planie hodowlanym.
15. W przypadku odmowy zatwierdzenia w całości albo w części rocznego
planu łowieckiego przysługuje odwołanie do:
1) dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe – w przypadku, o którym mowa w ust. 9;
2) Dyrektora Generalnego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe – w przypadku, o którym mowa w ust. 10.
16. Odwołanie podlega rozpatrzeniu w terminie 7 dni od dnia jego wniesienia.
17. W przypadku odmowy zatwierdzenia rocznego planu łowieckiego w
części, plan ten podlega realizacji w zatwierdzonej części, a w części
niezatwierdzonej podlega poprawieniu. Do zatwierdzania poprawionej części
rocznego planu łowieckiego przepisy ust. 1 i 5–16 stosuje się odpowiednio.
18. Roczny plan łowiecki może być zmieniony oraz może być poddany
korekcie.
19. Zmianę rocznego planu łowieckiego dopuszcza się w przypadku:
1) klęski żywiołowej;
2) istotnej zmiany liczebności zwierzyny w obwodzie łowieckim;
3) zmiany granic obwodu łowieckiego;
4) zmiany dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego;
5) większej niż przewidywana w tym planie wielkości szkód wyrządzonych w
uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny;
6) wprowadzenia zmiany na liście gatunków zwierzyny lub określenia okresu
polowań na gatunek zwierzyny objęty dotychczas całoroczną ochroną;
7) podejrzenia wystąpienia albo wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt
podlegającej obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów ustawy z dnia
11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421).
20. Do zmiany rocznego planu łowieckiego stosuje się przepisy ust. 5–17,
przy czym zmiana rocznego planu łowieckiego w przypadku, o którym mowa w
ust. 19 pkt 7, wymaga dodatkowo zasięgnięcia opinii właściwego powiatowego
lekarza weterynarii.
21. Korektę rocznego planu łowieckiego dopuszcza się w zakresie danych, o
których mowa w ust. 6 pkt 4 lit. e i f, które uległy zmianie w okresie od dnia
sporządzenia rocznego planu łowieckiego do dnia 31 marca.
22. Korekta rocznego planu łowieckiego jest składana organom, o których
mowa w ust. 9 i 10, w formie pisemnej, nie później niż do dnia 30 kwietnia roku,
w którym sporządzono ten plan. Do korekty nie stosuje się przepisów ust. 2–17.

Art. 8b. 1. Terminów określonych w art. 8a ust. 1, 2, 6 pkt 4 lit. a oraz ust. 12,
a także przepisów art. 8a ust. 6 pkt 4 lit. d–g oraz ust. 7 nie stosuje się do pierwszego
rocznego planu łowieckiego sporządzanego na łowiecki rok gospodarczy, w którym
dany obwód łowiecki został wydzierżawiony albo wyłączony z wydzierżawiania i
przekazany w zarząd, w następstwie nowego podziału województwa na obwody
łowieckie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1:
1) inwentaryzacja zwierzyny, o której mowa w art. 8a ust. 2, jest sporządzona w
terminie 15 dni od dnia wydzierżawienia albo przekazania obwodu
łowieckiego w zarząd według stanu na dzień jej sporządzenia;
2) dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego sporządza roczny plan
łowiecki na okres od dnia wydzierżawienia albo przekazania obwodu
łowieckiego w zarząd do dnia 31 marca;
3) w rocznym planie łowieckim:
a) dane, o których mowa w art. 8a ust. 6 pkt 4 lit. a, podaje się według stanu
na dzień sporządzenia inwentaryzacji zwierzyny,
b) dane, o których mowa w art. 8a ust. 6 pkt 2, i informację, o której mowa
w art. 8a ust. 6 pkt 3, podaje się odpowiednio w oddzielnych pozycjach,
w których uwzględnia się stan:
– na dzień sporządzenia inwentaryzacji zwierzyny,
– planowany do realizacji w łowieckim roku gospodarczym, na który
jest sporządzany roczny plan łowiecki;
4) roczny plan łowiecki jest przedkładany do zatwierdzenia nie później niż w
terminie 30 dni od dnia wydzierżawienia albo przekazania obwodu
łowieckiego w zarząd.

Art. 8c. 1. Wieloletni łowiecki plan hodowlany jest sporządzany dla
sąsiadujących ze sobą obwodów łowieckich o zbliżonych warunkach
przyrodniczych (rejon hodowlany), na okres 10 kolejnych łowieckich lat
gospodarczych.
2. Wieloletni łowiecki plan hodowlany jest sporządzany na formularzu.
3. Wieloletni łowiecki plan hodowlany składa się z części:
1) ogólnej, obejmującej:
a) dane ogólne:
– datę sporządzenia planu wieloletniego,
– imię, nazwisko i podpis dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
b) dane dotyczące rejonu hodowlanego:
– nazwę województwa, nazwy nadleśnictw oraz numery obwodów
łowieckich,
– powierzchnię wyrażoną w hektarach, w tym powierzchnię gruntów
leśnych,
– nazwy występujących gatunków zwierząt łownych,
– opis struktury płciowej występującej zwierzyny grubej,
– opis struktury wiekowej samców występującej zwierzyny płowej,
– nazwy gatunków i szacunkową liczebność występujących
drapieżników;
2) szczegółowej, obejmującej:
a) kategorie obwodów łowieckich,
b) liczbę łosi, jeleni szlachetnych, danieli, muflonów i dzików na 1000 ha
oraz liczbę saren, zajęcy i kuropatw na 100 ha, według stanu na dzień
sporządzenia planu wieloletniego, w tym łosi i jeleni szlachetnych
również w odniesieniu do powierzchni gruntów leśnych, a zajęcy i
kuropatw również w odniesieniu do powierzchni polnej,
c) stan zagospodarowania rejonu hodowlanego:
– liczbę i rodzaj urządzeń związanych z prowadzeniem gospodarki
łowieckiej, o których mowa w art. 8a ust. 6 pkt 2 lit. b,
– powierzchnię poletek łowieckich, wyrażoną w hektarach,
– powierzchnię zagospodarowanych przez dzierżawców albo
zarządców obwodów łowieckich łąk śródleśnych i przyleśnych,
wyrażoną w hektarach,
– liczbę pasów zaporowych oraz ich łączną długość wyrażoną w
kilometrach,
d) zadania w zakresie zagospodarowania obwodów łowieckich na okres
obowiązywania planu wieloletniego,
e) docelową liczbę łosi, jeleni szlachetnych, danieli i muflonów na 1000 ha,
maksymalną liczbę dzików na 1000 ha oraz docelową liczbę saren na 100
ha, w tym łosi i jeleni szlachetnych również na 1000 ha powierzchni
gruntów leśnych.
4. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie, trzecie, piąte i szóste
oraz pkt 2, podaje się oddzielnie dla każdego z obwodów łowieckich tworzących
rejon hodowlany.
5. Wieloletni łowiecki plan hodowlany jest sporządzany przez dyrektora
regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w
uzgodnieniu z właściwymi marszałkami województw i Polskim Związkiem
Łowieckim, po zasięgnięciu opinii właściwych izb rolniczych.
6. Wieloletni łowiecki plan hodowlany zatwierdza Dyrektor Generalny
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
7. Odmowa zatwierdzenia wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego
może nastąpić, jeżeli plan nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa lub zawiera dane, które nie gwarantują osiągnięcia celów łowiectwa wskazanych w art.
3.
8. W przypadku odmowy zatwierdzenia wieloletniego łowieckiego planu
hodowlanego przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw środowiska.
9. Wieloletni łowiecki plan hodowlany może być zmieniony.
10. Zmianę wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego dopuszcza się w
przypadku:
1) klęski żywiołowej;
2) zmiany granic rejonu hodowlanego lub obwodu łowieckiego wchodzącego w
skład tego rejonu;
3) istotnej zmiany liczebności zwierząt łownych w rejonie hodowlanym;
4) istotnej zmiany charakteru użytkowania gruntów;
5) wprowadzenia zmiany na liście gatunków zwierząt łownych lub określenia
okresu polowań na gatunek zwierzęcia łownego objęty dotychczas całoroczną
ochroną;
6) podejrzenia wystąpienia albo wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt
podlegającej obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów ustawy z dnia
11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt.
11. Do zmiany wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego stosuje się
odpowiednio przepisy ust. 2–8, przy czym zmiana wieloletniego łowieckiego planu
hodowlanego w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 6, wymaga dodatkowo
zasięgnięcia opinii właściwego powiatowego lekarza weterynarii.

Art. 8d. W sprawach zatwierdzania rocznych planów łowieckich i
wieloletnich łowieckich planów hodowlanych nie stosuje się przepisów ustawy z
dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020
r. poz. 256, 695 i 1298).

Art. 8e. 1. Wzory formularzy:
1) inwentaryzacji zwierzyny,
2) rocznego planu łowieckiego,
3) wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego
– opracowuje Dyrektor Generalny Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe w uzgodnieniu z Polskim Związkiem Łowieckim, a zatwierdza minister
właściwy do spraw środowiska.
2. Zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw środowiska wzory
formularzy, o których mowa w ust. 1, Dyrektor Generalny Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe udostępnia na stronie Biuletynu
Informacji Publicznej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Ochrona zwierzyny – poza zasadami określonymi w przepisach
o ochronie przyrody – obejmuje tworzenie warunków bezpiecznego bytowania
zwierzyny, a w szczególności:
1) zwalczanie kłusownictwa i wszelkich zjawisk szkodnictwa łowieckiego;
2) zakaz – poza polowaniami i odłowami – płoszenia, chwytania,
przetrzymywania, ranienia i zabijania zwierzyny;
3) zakaz wybierania i posiadania jaj i piskląt, wyrabiania i posiadania
wydmuszek oraz niszczenia legowisk, nor i gniazd ptasich;
4) zakaz sprzedaży, transportu w celu sprzedaży, przetrzymywania w celu
sprzedaży oraz oferowania do sprzedaży żywych lub martwych zwierząt
łownych, jak również wszelkich łatwo rozpoznawalnych części lub
produktów uzyskanych z tych zwierząt, z wyjątkiem tych zwierząt łownych,
które zostały pozyskane zgodnie z prawem lub nabyte w inny legalny sposób.
2. Starosta może wyrazić zgodę, na okres do 6 miesięcy, na przetrzymywanie
zwierzyny, osobie, która weszła w jej posiadanie w wyniku osierocenia, wypadku
lub innego uszkodzenia ciała zwierzyny, mając na uwadze potrzebę podjęcia
koniecznej opieki i leczenia. Zwierzyna ta powinna następnie być przekazana
uprawnionym podmiotom w celu dalszej hodowli.
3. Do celów hodowlanych, w tym eksportu, oraz celów naukowych
dozwolone jest łowienie zwierzyny żywej wyłącznie w sieci i nieraniące pułapki,
w tym pułapki niechwytające za kończynę.

Art. 9a. 1. Marszałek województwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego
Związku Łowieckiego, może zezwolić na odstępstwo od zakazu płoszenia zwierząt
łownych. Zezwolenie może być wydane w przypadku braku rozwiązań alternatywnych oraz jeżeli nie jest szkodliwe dla zachowania we właściwym stanie
ochrony dziko występujących populacji zwierząt łownych.
2. Zezwolenie jest wydawane na wniosek, który zawiera:
1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) cel wykonania czynności;
3) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i łacińskim, których będą
dotyczyć te czynności;
4) określenie sposobu, miejsca i czasu wykonywania czynności oraz
wynikających z tego zagrożeń;
5) wskazanie podmiotu, który wykona czynności.
3. Zezwolenie zawiera:
1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i łacińskim, których będą
dotyczyć czynności;
3) wskazanie sposobu, miejsca i czasu płoszenia oraz podmiotów
wykonywających tę czynność;
4) określenie warunków realizacji wynikających z potrzeb ochrony populacji
gatunków zwierząt łownych i ich siedlisk w rejonie wykonywania czynności;
5) wskazanie podmiotów uprawnionych do wykonania kontroli realizacji
wydanego zezwolenia w terenie;
6) określenie terminu złożenia marszałkowi województwa informacji
o wykorzystaniu zezwolenia.
4. Marszałek województwa dokonuje kontroli spełniania warunków
określonych w wydanych przez siebie zezwoleniach, o których mowa w ust. 1.
Przepisy art. 44 ust. 6–12 stosuje się odpowiednio.
5. Marszałek województwa do dnia 30 czerwca każdego roku składa
ministrowi właściwemu do spraw środowiska raport o wydanych w roku
poprzednim zezwoleniach, o których mowa w ust. 1, zawierający informacje,
o których mowa w ust. 3 pkt 2–5, a także informację o wykorzystaniu zezwoleń
oraz wynikach kontroli spełniania warunków określonych w tych zezwoleniach.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Hodowanie lub utrzymywanie chartów rasowych lub ich
mieszańców wymaga zezwolenia starosty właściwego ze względu na miejsce prowadzenia ich hodowli lub utrzymywania, wydawanego na wniosek osoby
zamierzającej prowadzić taką hodowlę lub utrzymywać takiego psa.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Związku Kynologicznego
w Polsce oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia,
warunki i sposób hodowania i utrzymywania chartów rasowych oraz ich
mieszańców, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ludzi
oraz, w odpowiednim zakresie, bezpieczeństwa zwierząt.
3. W przypadku niespełnienia wymagań określonych w przepisach wydanych
na podstawie ust. 2 starosta odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa
w ust. 1.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do cofnięcia zezwolenia, o którym
mowa w ust. 1.
5. Organem właściwym w sprawie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa
w ust. 1, jest starosta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia hodowli lub
utrzymywania chartów rasowych lub ich mieszańców.
6. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wygasa w razie zmiany miejsca
prowadzenia hodowli lub utrzymywania chartów rasowych lub ich mieszańców.
7. Rozstrzygnięcia w sprawie wydania zezwolenia oraz cofnięcia zezwolenia,
o którym mowa w ust. 1, są podejmowane w formie decyzji administracyjnej.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Łowiectwo jest prowadzone zgodnie z podstawowymi kierunkami
użytkowania terenów rolnych, leśnych i rybackich, w warunkach stałego
polepszania zwierzynie środowiska jej bytowania.
2. Gospodarowanie populacjami zwierzyny wymaga w szczególności:
1) tworzenia stałych i okresowych osłon dla zwierzyny (lasy, zadrzewienia,
zakrzewienia, remizy, osłony miejsc lęgowych);
2) wzbogacania naturalnej bazy żerowej dla zwierzyny w lasach;
3) zachowania istniejących naturalnych zbiorników wodnych, rekonstrukcji
i tworzenia nowych;
4) (uchylony)
5) (uchylony)
6) utrzymywania korytarzy (ciągów) ekologicznych dla zwierzyny;
7) utrzymywania struktury wiekowej i płciowej oraz liczebności populacji
zwierzyny właściwych dla zapewnienia równowagi ekosystemów oraz
realizacji głównych celów gospodarczych w rolnictwie, leśnictwie
i rybactwie;
8) ochrony zwierzyny przed zagrożeniem ruchu pojazdów samochodowych na
drogach krajowych i wojewódzkich.
3. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich, wójtowie (burmistrzowie,
prezydenci miast) i nadleśniczowie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe współdziałają ze sobą oraz z właścicielami, posiadaczami i zarządcami
gruntów w sprawach związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt
podlegających obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów ustawy z dnia 11
marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt, oraz z zagospodarowaniem obwodów łowieckich, w szczególności w
zakresie ochrony i hodowli zwierzyny.
4. Zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego może wystąpić z wnioskiem
do służb, straży lub organów administracji rządowej, w szczególności do
właściwego miejscowo komendanta Policji lub Straży Granicznej, lub Państwowej
Straży Pożarnej, lub właściwego terytorialnie organu Inspekcji Weterynaryjnej,
o udzielenie pomocy pozostającej w zakresie kompetencji tych służb, straży lub
inspekcji, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności związanych ze
zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania
na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia
zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
5. Pomoc, o której mowa w ust. 4, polega w szczególności na:
1) zabezpieczeniu terenu, na którym odbywa się polowanie, przed
nieuprawnionym wstępem osób trzecich;
2) wsparciu działań mających na celu poszukiwanie padłych zwierząt, co do
których zachodzi podejrzenie, że mogły być nosicielami chorób zakaźnych,
o których mowa w art. 2 pkt 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie
zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
3) kontroli przestrzegania przez osobę uprawnioną do wykonywania polowania,
w tym osobę wykonującą odstrzał sanitarny, o którym mowa w art. 8 ust. 8,
zasad bioasekuracji.

art. 12. więcej Art. 12. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mogą, po uzyskaniu
zgody właściciela, posiadacza lub zarządcy gruntu, wyznaczać i oznakowywać
zakazem wstępu obszary stanowiące ostoje zwierzyny oraz wznosić urządzenia
związane z prowadzeniem gospodarki łowieckiej.

art. 13. więcej Art. 13. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mogą dokarmiać
zwierzynę, po uzgodnieniu miejsca wykładania karmy z właścicielem,
posiadaczem lub zarządcą gruntu, jeżeli działanie to nie stwarza zagrożenia
epizootycznego.

art. 14. więcej Art. 14. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz właściciele,
posiadacze i zarządcy gruntów są obowiązani zawiadomić właściwy organ
Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej lub urząd gminy albo najbliższy zakład
leczniczy dla zwierząt o dostrzeżonych objawach chorób zwierząt żyjących wolno.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Zwierzyna pozyskana w obwodzie łowieckim zgodnie
z przepisami prawa stanowi własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu
łowieckiego, a na terenach niewchodzących w skład obwodów łowieckich –
własność Skarbu Państwa.
2. Zwierzyna bezprawnie pozyskana stanowi własność Skarbu Państwa.
3. Osoby wykonujące polowanie mogą odstąpioną im zwierzynę spożytkować
według własnego uznania, z wyłączeniem odprzedaży.
4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość ekwiwalentu za zwierzynę bezprawnie pozyskaną, podmioty właściwe
do zagospodarowania w imieniu Skarbu Państwa bezprawnie pozyskanej
zwierzyny, pobrania środków pochodzących ze sprzedaży tusz oraz należnego
ekwiwalentu, uwzględniając sposób pozyskania zwierzyny, jej gatunek,
wielokrotność wartości rynkowej tuszy, a w przypadku samców zwierzyny płowej
także jej wartość trofealną.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Zabrania się chowu i hodowli zamkniętej zwierząt łownych,
z wyjątkiem bażanta oraz zwierząt uznanych za zwierzęta gospodarskie na
podstawie odrębnych przepisów.
2. Minister właściwy do spraw środowiska może wydać zgodę na chów
i hodowlę zamkniętą zwierząt łownych niebędących zwierzętami gospodarskimi do
celów badań naukowych, dydaktyki, zasiedleń lub eksportu zwierzyny żywej.

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. 1. Przedsiębiorca podejmujący i wykonujący działalność
gospodarczą polegającą na świadczeniu usług turystycznych obejmujących
polowania wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz polowania
za granicą jest obowiązany spełniać następujące warunki:
1) ustanowić obowiązkowe zabezpieczenie majątkowe roszczeń osób trzecich
z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez
przedsiębiorcę;
2) złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości zasad wykonywania
polowania oraz zasad ochrony przyrody lub zatrudniać osobę spełniającą ten
warunek;
3) składać właściwemu marszałkowi województwa, przed upływem terminu
obowiązywania poprzedniej umowy albo blokady środków finansowych na
rachunku bankowym, oryginały dokumentów potwierdzających zawarcie
kolejnej umowy, albo dokonanie kolejnej blokady środków finansowych,
o których mowa w ust. 3.
2. Warunkiem wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, jest
również niekaralność przedsiębiorcy i osób kierujących jego działalnością za
umyślne przestępstwo określone w art. 52 i art. 53 oraz przestępstwo przeciwko
obrotowi gospodarczemu.
3. Ustanowienie zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, polega na:
1) zawarciu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody
wyrządzone w związku z wykonywaniem działalności albo
2) zawarciu umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, albo
3) blokadzie środków finansowych na rachunku bankowym, na rzecz
właściwego samorządu województwa, w wysokości 4% rocznego przychodu
z tytułu wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1, uzyskanego w roku obrotowym poprzedzającym rok
zawarcia umowy, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 20 000 euro
obliczona według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy
Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym
została dokonana blokada środków.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
minimalną wysokość sumy gwarancji, o których mowa w ust. 3 pkt 2,
uwzględniając zakres wykonywanej przez przedsiębiorców działalności.
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby
Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia
obowiązkowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, termin powstania obowiązku
ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod
uwagę specyfikę wykonywanej działalności.

art. 19. więcej Art. 19. (uchylony).

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. 1. Egzamin ze znajomości wykonywania polowania oraz zasad
ochrony przyrody przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez ministra
właściwego do spraw środowiska.
2. Złożenie z pozytywnym wynikiem egzaminu, o którym mowa w ust. 1,
komisja egzaminacyjna stwierdza zaświadczeniem.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1) liczbę członków komisji, o której mowa w ust. 1, oraz jej skład, tak aby
w skład komisji wchodziło:
a) nie mniej niż 3 członków spośród ekspertów z dziedziny ochrony
przyrody, gospodarki łowieckiej oraz zasad posiadania i posługiwania
się myśliwską bronią palną,
b) przedstawiciel ministra właściwego do spraw środowiska – jako
przewodniczący komisji,
c) przedstawiciel Polskiego Związku Łowieckiego,
d) przedstawiciel Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
2) (uchylony)
3) sposób przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając
objęcie tym egzaminem sprawdzenia znajomości przepisów dotyczących
ochrony przyrody, gospodarki łowieckiej oraz posiadania i posługiwania się
myśliwską bronią palną;
4) wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2.

Art. 21a. 1. Osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu, o którym
mowa w art. 21 ust. 1, składa wniosek o dopuszczenie do egzaminu zawierający:
1) imię i nazwisko;
2) adres miejsca zamieszkania;
3) datę i miejsce urodzenia;
4) numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj i numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość;
5) dane kontaktowe;
6) podpis.
2. W celu weryfikacji tożsamości osoba przystępująca do egzaminu, o którym
mowa w art. 21 ust. 1, okazuje komisji egzaminacyjnej dowód osobisty lub inny
dokument potwierdzający tożsamość.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie
obrotu zwierzyną żywą oraz obrotu tuszami zwierzyny i ich częściami,
z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów
łowieckich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany:
1) prowadzić ewidencję skupu w każdym punkcie skupu;
2) zapewniać badania zwierzyny i mięsa zgodnie z przepisami o zwalczaniu
chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcji
Weterynaryjnej.
2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
zakres ewidencji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz jej wzór, kierując się rodzajem
wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie obrotu zwierzyną żywą lub
tuszami zwierzyny i ich częściami.

Art. 22a. 1. W przypadku stwierdzenia naruszeń warunków wymaganych do
prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 18 ust. 1, właściwy marszałek województwa wzywa przedsiębiorcę do usunięcia naruszeń w wyznaczonym terminie.
2. W przypadku nieusunięcia naruszeń, o których mowa w ust. 1, właściwy
marszałek województwa wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności
gospodarczej, o której mowa w art. 18 ust. 1, przez okres 3 lat.
Art. 22b. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się
przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086).

art. 23. więcej Art. 23. 1. Obwód łowiecki stanowi obszar gruntów o ciągłej powierzchni,
zamkniętej jego granicami, nie mniejszy niż trzy tysiące hektarów, na którego
obszarze istnieją warunki do prowadzenia łowiectwa.
2. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych względami racjonalnej
gospodarki łowieckiej i warunkami terenowymi, mogą być tworzone, za zgodą
ministra właściwego do spraw środowiska, obwody łowieckie o mniejszej
powierzchni.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Obwody łowieckie dzielą się na obwody łowieckie leśne i polne.
2. Obwód łowiecki leśny jest to obszar, w którym grunty leśne stanowią co
najmniej 40% ogólnej powierzchni tego obszaru.
3. Obwód łowiecki polny jest to obszar, w którym grunty leśne stanowią mniej
niż 40% ogólnej powierzchni tego obszaru.

art. 25. więcej Art. 25. Obwody łowieckie są tworzone przy uwzględnieniu następujących
zasad:
1) optymalnego zaspokojenia potrzeb w zakresie ochrony, zachowania i rozwoju
preferowanych gatunków zwierzyny;
2) unikania dzielenia zbiorników wodnych;
3) ustalania przebiegu granic po naturalnych lub wyraźnych znakach w terenie.

art. 26. więcej Art. 26. W skład obwodów łowieckich nie wchodzą:
1) parki narodowe i rezerwaty przyrody, z wyjątkiem rezerwatów lub ich części,
w których na obszarach wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach
ochronnych nie zabroniono wykonywania polowania;
2) tereny w granicach administracyjnych miast; jeżeli jednak granice te obejmują
większe obszary leśne lub rolne, z obszarów tych może być utworzony obwód
łowiecki lub mogą być one włączone do innych obwodów łowieckich;
3) tereny zajęte przez miejscowości niezaliczane do miast, w granicach
obejmujących zabudowania mieszkalne i gospodarcze z podwórzami, placami
i ulicami oraz drogami wewnątrz tych miejscowości;
4) budowle, zakłady i urządzenia, tereny przeznaczone na cele społeczne, kultu
religijnego, przemysłowe, handlowe, składowe, transportowe i inne cele
gospodarcze oraz obiekty o charakterze zabytkowym i specjalnym,
w granicach ich ogrodzeń.

Art. 26a. 1. Obwody łowieckie podlegają zaliczeniu do następujących
kategorii:
1) bardzo dobra;
2) dobra;
3) średnia;
4) słaba;
5) bardzo słaba.
2. Zaliczenie obwodu łowieckiego do jednej z kategorii, o których mowa w
ust. 1, następuje na podstawie:
1) wskaźników liczebności zwierzyny;
2) czynników wpływających na środowisko bytowania zwierzyny i walorów
łowieckich obwodu.
3. Zaliczenie obwodu łowieckiego do jednej z kategorii, o których mowa w
ust. 1, zależy od liczby przyznanych punktów zgodnie z następującą punktacją:
1) bardzo dobra – 41 i więcej punktów;
2) dobra – 31–40 punktów;
3) średnia – 21–30 punktów;
4) słaba – 11–20 punktów;
5) bardzo słaba – do 10 punktów.
4. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii ministra
właściwego do spraw rolnictwa oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w
drodze rozporządzenia:
1) wskaźniki liczebności zwierzyny oraz odpowiadające im wartości punktowe,
2) czynniki wpływające na środowisko bytowania zwierzyny i walory łowieckie
obwodu łowieckiego oraz odpowiadające im wartości punktowe
– uwzględniając liczebność poszczególnych gatunków zwierzyny w określonych
środowiskach jej bytowania, rodzaj i wielkość jej pozyskania oraz nasilenie
czynników antropogenicznych.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Podziału na obwody łowieckie oraz zaliczenia obwodów
łowieckich do kategorii, o których mowa w art. 26a ust. 1, a także zmiany granic
obwodu lub zmiany zaliczenia obwodu do kategorii dokonuje w obrębie
województwa sejmik województwa, w drodze uchwały, stanowiącej akt prawa
miejscowego.
2. Projekt uchwały, o której mowa w ust. 1, przygotowuje marszałek
województwa.
3. Projekt uchwały, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) numer obwodu łowieckiego;
2) przebieg graficzny na mapie oraz słowny opis granic obwodu łowieckiego;
3) przebieg graficzny na mapie wyłączeń, o których mowa w art. 26;
4) powierzchnię całkowitą obwodu łowieckiego;
5) powierzchnię obwodu łowieckiego po uwzględnieniu wyłączeń, o których
mowa w art. 26, z podziałem na powiaty i gminy;
6) powierzchnię gruntów leśnych, z podziałem na gminy;
7) zaliczenie obwodu łowieckiego do jednej z kategorii, o których mowa w art.
26a ust. 1.
4. Marszałek województwa powołuje zespół, który jest jego organem
opiniodawczo-doradczym w zakresie przygotowania projektu uchwały, o której
mowa w ust. 1.
5. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 4, wchodzą:
1) dwaj przedstawiciele zarządu województwa;
2) przedstawiciele właściwych dyrektorów regionalnych dyrekcji Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
3) przedstawiciele właściwych zarządów okręgowych Polskiego Związku
Łowieckiego;
4) przedstawiciel właściwej izby rolniczej.
6. Marszałek województwa zaprasza do udziału w pracach zespołu, o którym
mowa w ust. 4, z głosem doradczym, przedstawicieli dzierżawców lub zarządców
obwodów łowieckich z terenu danego województwa.
7. Zmiana zaliczenia obwodu łowieckiego do jednej z kategorii, o których
mowa w art. 26a ust. 1, może nastąpić w szczególności w przypadku:
1) klęski żywiołowej;
2) masowego upadku zwierząt łownych spowodowanego chorobą zakaźną
zwierząt lub inną przyczyną;
3) zmiany granic obwodu łowieckiego.
8. Marszałek województwa po przygotowaniu projektu uchwały, o której
mowa w ust. 1, kolejno:
1) występuje o:
a) opinię do:
– właściwego dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
– Polskiego Związku Łowieckiego,
– właściwej izby rolniczej,
b) uzgodnienie do:
– właściwego wojewody,
– organów wojskowych – w przypadku gdy podział na obwody
łowieckie obejmuje grunty pozostające w zarządzie tych organów
albo powierzone tym organom do wykorzystania;
2) wprowadza zmiany do projektu uchwały wynikające z rozpatrzenia opinii i
dokonanych uzgodnień;
3) ogłasza przez umieszczenie na stronie internetowej urzędu marszałkowskiego
oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w
poszczególnych gminach objętych projektem uchwały, za pośrednictwem
właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), o sporządzeniu
projektu uchwały oraz wyłożeniu jej do publicznego wglądu i umieszczeniu
na stronie internetowej urzędu marszałkowskiego, na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i umieszczenia projektu uchwały na stronie internetowej
urzędu marszałkowskiego, wyznaczając w ogłoszeniu termin na składanie
uwag do projektu uchwały, nie krótszy niż 21 dni od dnia wyłożenia i
umieszczenia projektu uchwały na stronie internetowej urzędu
marszałkowskiego, oraz informując o formie i miejscu składania uwag;
4) wykłada projekt uchwały do publicznego wglądu oraz umieszcza go na stronie
internetowej urzędu marszałkowskiego na okres co najmniej 21 dni;
5) rozpatruje uwagi, o których mowa w pkt 3, w terminie nie dłuższym niż 45
dni od dnia upływu terminu ich składania;
6) wprowadza zmiany do projektu uchwały wynikające z rozpatrzenia uwag, o
których mowa w pkt 3, w szczególności przez oznaczenie na mapie przebiegu
graficznego wyłączeń wynikających z tych uwag oraz powierzchni obwodu
łowieckiego po uwzględnieniu tych wyłączeń;
7) w niezbędnym zakresie ponownie zasięga opinii organów, o których mowa w
pkt 1 lit. a, i ponawia uzgodnienia z organami, o których mowa w pkt 1 lit. b;
8) przedstawia projekt uchwały sejmikowi województwa wraz z zestawieniem
nieuwzględnionych uwag lub opinii.
9. Uwagi do projektu uchwały, o której mowa w ust. 1, może wnieść każdy
właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości objętej projektem uchwały.
10. Uwagi wnosi się w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu, o którym mowa
w ust. 8 pkt 3. Uwagi wniesione po terminie pozostawia się bez rozpatrzenia.
11. Uwagi wnosi się na piśmie. Jako wniesione na piśmie uznaje się również
uwagi wniesione w postaci elektronicznej za pomocą elektronicznej skrzynki
podawczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z
2020 r. poz. 346, 568, 695 i 1517), opatrzone:
1) kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo
2) podpisem elektronicznym potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
12. Przy rozpatrywaniu uwag dotyczących wyłączenia nieruchomości z
obwodu łowieckiego uwzględnia się szczególne właściwości nieruchomości lub prowadzonej na niej działalności, które istotnie utrudnią prowadzenie na niej gospodarki łowieckiej, albo – w przypadku objęcia nieruchomości obwodem
łowieckim – spowodują konieczność zaprzestania lub istotnego ograniczenia
prowadzenia na niej dotychczasowej działalności.
13. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 8 pkt 1 lit. a lub pkt 7, w
terminie 14 dni od dnia otrzymania projektu uchwały, o której mowa w ust. 1,
oznacza akceptację projektu uchwały.
14. Jeżeli sejmik województwa stwierdzi konieczność dokonania zmian w
przedstawionym projekcie uchwały, o której mowa w ust. 1, w tym także w wyniku
uwzględnienia uwag lub opinii do projektu uchwały, czynności, o których mowa w
ust. 8, ponawia się w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian. Przedmiotem
ponowionych czynności można uczynić część projektu uchwały objętą zmianą.
15. Sejmik województwa, przed podjęciem uchwały, o której mowa w ust. 1,
kieruje projekt uchwały do zaopiniowania przez zespół, o którym mowa w ust. 4, i
wprowadza zmiany wynikające z rozpatrzenia jego opinii.
16. Sejmik województwa, podejmując uchwałę, o której mowa w ust. 1,
rozstrzyga jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu uchwały
nieuwzględnionych przez marszałka województwa.
17. Uchwała, o której mowa w ust. 1, obowiązuje od dnia wejścia w życie w
niej określonego, jednak nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w
wojewódzkim dzienniku urzędowym.
18. Uchwała, o której mowa w ust. 1, podlega również publikacji na stronie
internetowej sejmiku województwa.

Art. 27a. 1. Jeżeli w wyniku objęcia nieruchomości obwodem łowieckim
korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z
dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone,
właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać od województwa
odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę.
2. Z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1, można wystąpić w terminie 3 lat
od dnia wejścia w życie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Art. 27b. 1. Będący osobą fizyczną właściciel albo użytkownik wieczysty
nieruchomości wchodzącej w skład obwodu łowieckiego może złożyć oświadczenie o zakazie wykonywania polowania na tej nieruchomości w formie
pisemnej.
2. Zakaz wykonywania polowania na danej nieruchomości jest prawem
osobistym właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości, który złożył
oświadczenie, i wygasa najpóźniej z chwilą jego śmierci.
3. Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, który złożył
oświadczenie o zakazie wykonywania polowania na tej nieruchomości, może je
cofnąć, w formie pisemnej, jednak nie wcześniej niż po zakończeniu łowieckiego
roku gospodarczego, w którym zostało złożone oświadczenie o zakazie
wykonywania polowania.
4. Oświadczenie o zakazie wykonywania polowania lub cofnięcie
oświadczenia o zakazie wykonywania polowania składa się przed starostą. Starosta
jest zobowiązany do nieodpłatnego poświadczania własnoręczności podpisu
właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości wchodzącej w skład
obwodu łowieckiego na oświadczeniu lub cofnięciu oświadczenia.
5. Oświadczenie o zakazie wykonywania polowania lub cofnięcie
oświadczenia o zakazie wykonywania polowania jest skuteczne:
1) od dnia następującego po dniu jego złożenia – w przypadku gdy starosta jest
organem właściwym do wydzierżawienia danego obwodu łowieckiego;
2) od dnia następującego po dniu zawiadomienia organu właściwego do
wydzierżawienia danego obwodu łowieckiego – w przypadku gdy starosta nie
jest organem właściwym do wydzierżawienia danego obwodu łowieckiego;
3) od dnia następującego po dniu zawiadomienia ministra właściwego do spraw
środowiska – w przypadku obwodu łowieckiego wyłączonego z
wydzierżawiania.
6. W przypadku gdy starosta nie jest organem właściwym do wydzierżawienia
danego obwodu łowieckiego lub gdy dany obwód łowiecki został wyłączony z
wydzierżawiania, starosta zobowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o złożeniu
oświadczenia o zakazie wykonywania polowania lub cofnięciu oświadczenia o
zakazie wykonywania polowania odpowiednio organ właściwy do
wydzierżawienia obwodu albo ministra właściwego do spraw środowiska.
7. Organ właściwy do wydzierżawienia danego obwodu łowieckiego lub –
gdy dany obwód łowiecki został wyłączony z wydzierżawiania – minister właściwy do spraw środowiska są zobowiązani do niezwłocznego zawiadomienia dzierżawcy
albo zarządcy obwodu łowieckiego o złożeniu oświadczenia o zakazie
wykonywania polowania lub cofnięciu oświadczenia o zakazie wykonywania
polowania.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego
Związku Łowieckiego, z zastrzeżeniem ust. 1a.
1a. Obwody łowieckie podlegają wydzierżawieniu przez Polski Związek
Łowiecki tylko wtedy, gdy żadne koło łowieckie nie jest zainteresowane ich
dzierżawieniem i tylko do czasu złożenia oferty przez koło łowieckie.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego
Związku Łowieckiego, może, w drodze decyzji, wyłączyć obwody łowieckie
z wydzierżawiania i przekazać je na czas nie krótszy niż 10 lat w zarząd z
przeznaczeniem na ośrodki hodowli zwierzyny, w których – oprócz polowania –
realizowane są cele związane w szczególności z:
1) prowadzeniem wzorcowego zagospodarowania łowisk, wdrażaniem nowych
osiągnięć z zakresu łowiectwa;
2) prowadzeniem badań naukowych;
3) odtwarzaniem populacji zanikających gatunków zwierząt dziko żyjących;
4) hodowlą rodzimych gatunków zwierząt łownych w celu zasiedlania łowisk;
5) hodowlą zwierząt łownych szczególnie pożytecznych w biocenozach leśnych;
6) prowadzeniem szkoleń z zakresu łowiectwa.
3. Ośrodki hodowli zwierzyny mogą być prowadzone za zgodą ministra
właściwego do spraw środowiska przez: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy
Państwowe, Polski Związek Łowiecki, instytucje naukowo-dydaktyczne oraz inne
jednostki, które do dnia wejścia w życie ustawy prowadziły takie ośrodki. Prawo
do prowadzenia ośrodków hodowli zwierzyny jest niezbywalne.
4. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego
Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady
przekazywania w zarząd obwodów łowieckich wyłączonych z wydzierżawiania,
uwzględniając tryb postępowania, jednostkom, których zadania ustawowe dają
gwarancję realizacji celów, o których mowa w ust. 2.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego
Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta
miasta) oraz właściwej izby rolniczej:
1) obwody łowieckie leśne – dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
2) obwody łowieckie polne – starosta, wykonujący zadanie z zakresu
administracji rządowej;
3) obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu –
starosta powiatu, na terenie którego znajduje się największa część obwodu
łowieckiego.
1a. Obwód łowiecki obejmujący obszar gruntów pozostających w zarządzie
organów wojskowych lub przydzielonych tym organom do wykorzystania może
być wydzierżawiony kołom łowieckim za zgodą tych organów.
2. Obwody łowieckie wydzierżawia się na czas nie krótszy niż 10 lat.
3. W przypadku podziału obwodu łowieckiego dotychczasowemu dzierżawcy
lub zarządcy przysługuje prawo wyboru dzierżawy lub zarządzania jednym
z obwodów łowieckich powstałych z podziału.
4. W przypadku podziału obwodu łowieckiego lub zmiany jego granic
następuje rozliczenie z jego dotychczasowym dzierżawcą lub zarządcą z tytułu
nadpłaconego czynszu dzierżawnego oraz nakładów na zagospodarowanie,
poniesionych w ostatnich 2 latach przed dokonaniem tego podziału lub zmian.
Kwotę ustaloną w rozliczeniu wypłaca ustępującemu dzierżawcy lub zarządcy
dzierżawca lub zarządca nowo utworzonego obwodu łowieckiego.
5. Zasada określona w ust. 4 obowiązuje także w przypadku wyłączenia
obwodu łowieckiego z wydzierżawienia w trakcie trwania umowy dzierżawy.
6. W przypadku określonym w art. 28 ust. 1a i przekazaniu przez Polski
Związek Łowiecki dzierżawionego obwodu łowieckiego kołu łowieckiemu,
następuje rozliczenie między stronami obejmujące zwrot nadpłaconego czynszu
dzierżawnego, nakładów poniesionych na zagospodarowanie obwodu za okres
dzierżawy obwodu łowieckiego przez Polski Związek Łowiecki, nie dłuższy jednak
niż 2 ostatnie lata.

Art. 29a. 1. Umowa dzierżawy obwodu łowieckiego w szczególności
powinna zawierać:
1) numer i powierzchnię obwodu łowieckiego;
2) obszar gruntów leśnych i polnych wchodzących w skład obwodu
łowieckiego;
3) kategorię obwodu łowieckiego;
4) wysokość czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego i termin jego płatności;
5) obowiązki stron umowy;
6) zasady zastosowania odstrzału zastępczego;
7) sposób i terminy rozliczeń między stronami umowy w przypadku jej
rozwiązania.
2. Umowa dzierżawy obwodu łowieckiego ulega rozwiązaniu w przypadku:
1) wyłączenia obwodu łowieckiego z wydzierżawienia;
2) rozwiązania koła łowieckiego;
3) zgodnego oświadczenia stron.
2a. Wydzierżawiający może wypowiedzieć umowę dzierżawy bez
zachowania terminów wypowiedzenia:
1) po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego albo na wniosek
Polskiego Związku Łowieckiego lub na wniosek właściwej izby rolniczej – w
przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania przez dzierżawcę
obwodu łowieckiego rocznego planu łowieckiego na poziomie co najmniej
80% określonej w tym planie minimalnej liczby zwierzyny grubej do
pozyskania, w każdym z trzech następujących po sobie łowieckich lat
gospodarczych;
2) na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego – w przypadku negatywnej
oceny prowadzenia gospodarki łowieckiej przez dzierżawcę obwodu
łowieckiego, wynikającej z postępowania kontrolnego przeprowadzonego
przez Polski Związek Łowiecki na podstawie statutu.
2b. Brak przedstawienia przez Polski Związek Łowiecki opinii, o której mowa
w ust. 2a pkt 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię uznaje
się za wyrażenie pozytywnej opinii.
2c. Opinii, o której mowa w ust. 2a pkt 1, nie zasięga się w przypadku, gdy
dzierżawcą obwodu łowieckiego jest Polski Związek Łowiecki.
3. W kwestiach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu
cywilnego dotyczące dzierżawy.

Art. 29b. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, tryb składania i rozpatrywania wniosków o dzierżawę obwodów
łowieckich oraz kryteria oceny tych wniosków i wnioskodawców, uwzględniając
wymagania prowadzenia prawidłowej gospodarki łowieckiej i działań mających na
celu zwalczanie i zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt
łownych.

art. 30. więcej Art. 30. 1. W przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego
planu łowieckiego dzierżawcy obwodów łowieckich obowiązani są do udziału
w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną.
2. Udział w kosztach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w wysokości
czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego, przy czym udział ten przypada
w całości właściwemu nadleśnictwu.
2a. Czynsz dzierżawny ustala się, w zależności od kategorii obwodu
łowieckiego, mnożąc ilość hektarów obszaru dzierżawionego obwodu łowieckiego
przez równowartość pieniężną żyta, stosując wskaźnik przeliczeniowy, który nie
może być wyższy niż 0,07 q żyta za 1 hektar.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku
Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) (uchylony)
2) szczegółowe zasady ustalenia czynszu dzierżawnego, uwzględniając
powierzchnię i kategorię obwodu łowieckiego, stosując za podstawę do
wyliczeń cenę żyta ustaloną na podstawie ustawy z dnia 15 listopada 1984 r.
o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 333);
3) szczegółowe zasady ustalania partycypacji, o której mowa w ust. 1,
uwzględniając niezrealizowanie rocznego planu łowieckiego w zakresie
pozyskania: łosi, jeleni, danieli i saren, przy czym nie może ona przekroczyć
10% wartości wpływów ze sprzedaży tusz tych gatunków w roku poprzednim.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz
dzierżawny między nadleśnictwami i gminami.
2. Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych
gruntów leśnych, a gminom – odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu
łowieckiego.
3. Za obwody łowieckie wyłączone z wydzierżawiania zarządcy tych
obwodów uiszczają ekwiwalent równy wysokości średniego czynszu za dzierżawę,
stosowanego w obwodach łowieckich, wydzierżawionych na obszarze danej gminy
lub gmin sąsiednich, a należność rozliczają według zasad określonych w ust. 1 i 2.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Polski Związek Łowiecki jest zrzeszeniem osób fizycznych
i prawnych, które prowadzą gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie
zwierzyny oraz działają na rzecz jej ochrony poprzez regulację liczebności
populacji zwierząt łownych.
2. Polski Związek Łowiecki posiada osobowość prawną.
3. Polski Związek Łowiecki oraz koła łowieckie działają na podstawie ustawy
oraz statutu uchwalonego przez Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku
Łowieckiego i zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw środowiska.
4. Statut Polskiego Związku Łowieckiego określa w szczególności:
1) teren działania i siedzibę Polskiego Związku Łowieckiego;
2) sposób nabywania i utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim oraz
kole łowieckim, zasady przynależności do kół łowieckich, przyczyny utraty
członkostwa oraz prawa i obowiązki członków;
3) zakres właściwości miejscowej okręgowych organów Polskiego Związku
Łowieckiego, a także kompetencje organów Polskiego Związku Łowieckiego
i organów koła łowieckiego, tryb dokonywania ich wyboru, zmiany bądź
uzupełnienia składu;
4) zadania koła łowieckiego i sposób ich realizacji oraz zasady reprezentowania
koła łowieckiego;
5) fundusze i majątek Polskiego Związku Łowieckiego oraz koła łowieckiego,
a także sposób ich tworzenia, nabywania i zbywania;
6) tryb działania organów Polskiego Związku Łowieckiego oraz organów koła
łowieckiego;
7) sposób ustanawiania składek członkowskich oraz wpisowego na rzecz
Polskiego Związku Łowieckiego i koła łowieckiego;
8) (uchylony)
9) zasady postępowania wewnątrzorganizacyjnego;
10) wzory deklaracji członkowskich w Polskim Związku Łowieckim oraz kole
łowieckim;
11) sankcje porządkowe za naruszenie obowiązków członkowskich;
12) warunki i sposób łączenia się, podziału, rozwiązywania oraz likwidacji koła
łowieckiego.
5. Osoba fizyczna może zostać członkiem Polskiego Związku Łowieckiego,
jeżeli:
1) jest pełnoletnia;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była karana za przestępstwa wymienione w prawie łowieckim;
4) nabyła uprawnienia do wykonywania polowania;
5) złożyła deklarację i uiściła wpisowe.
6. Członkowie Polskiego Związku Łowieckiego podlegają obowiązkowemu
ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków i od odpowiedzialności
cywilnej w zakresie czynności związanych z gospodarką łowiecką i polowaniami.

Art. 32a. 1. Organami Polskiego Związku Łowieckiego są:
1) Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego, jako najwyższa
władza Polskiego Związku Łowieckiego, który ustala kierunki działania
Polskiego Związku Łowieckiego oraz realizuje inne zadania przewidziane
statutem;
2) Naczelna Rada Łowiecka, do zadań której należy nadzór nad działalnością
Zarządu Głównego oraz realizacja innych zadań przewidzianych statutem;
3) Zarząd Główny jako organ zarządzający i reprezentujący Polski Związek
Łowiecki na zewnątrz, nadzorujący działalność zarządów okręgowych, a
także realizujący inne zadania przewidziane statutem;
4) Główny Sąd Łowiecki i okręgowe sądy łowieckie jako organy orzekające w
postępowaniu dyscyplinarnym;
5) Główny Rzecznik Dyscyplinarny i okręgowi rzecznicy dyscyplinarni jako
organy prowadzące dochodzenia dyscyplinarne;
6) Kapituła Odznaczeń Łowieckich jako organ nadający odznaczenia łowieckie;
7) okręgowe zjazdy delegatów Polskiego Związku Łowieckiego, które realizują
zadania przewidziane statutem;
8) zarządy okręgowe jako organy terenowe Zarządu Głównego.
2. Kadencja organów Polskiego Związku Łowieckiego, o których mowa w
ust. 1 pkt 1, 2 i 4–7, trwa 5 lat. Członkiem organów Polskiego Związku
Łowieckiego, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4–7, można być nie dłużej niż
przez dwie rozpoczęte kadencje. Z chwilą objęcia funkcji w organie Polskiego
Związku Łowieckiego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4–7, na drugą kadencję
osoba taka traci prawo do bycia ponownie wybraną albo powołaną do tego organu.
3. Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego tworzą,
wyłonieni w wyborach pośrednich, przedstawiciele kół łowieckich i
przedstawiciele członków niezrzeszonych w kołach łowieckich.
4. W skład Naczelnej Rady Łowieckiej wchodzą członkowie wybrani przez
okręgowe zjazdy delegatów – po jednym z każdego okręgu.
5. W skład Zarządu Głównego wchodzą:
1) Łowczy Krajowy – powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do
spraw środowiska;
2) członkowie w liczbie od 2 do 4 – powoływani i odwoływani przez ministra
właściwego do spraw środowiska na wniosek Łowczego Krajowego.
6. W skład zarządu okręgowego wchodzą:
1) łowczy okręgowy – powoływany i odwoływany przez Łowczego Krajowego
po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw środowiska;
2) członkowie w liczbie od 2 do 4 – powoływani i odwoływani przez Zarząd
Główny na wniosek łowczego okręgowego.
7. W skład Kapituły Odznaczeń Łowieckich wchodzi 11 członków
powoływanych przez Naczelną Radę Łowiecką.
8. Okręgowy zjazd delegatów tworzą wyłonieni w wyborach bezpośrednich
przedstawiciele kół łowieckich i przedstawiciele członków niezrzeszonych w
kołach łowieckich.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Koła łowieckie zrzeszają osoby fizyczne i są podstawowym
ogniwem organizacyjnym w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów
i zadań łowiectwa.
2. Koła łowieckie posiadają osobowość prawną i ponoszą odpowiedzialność
za swoje zobowiązania.
2a. W przypadku likwidacji koła łowieckiego, gdy majątek koła łowieckiego
nie jest wystarczający na pokrycie zobowiązań koła z tytułu odszkodowań, o
których mowa w art. 46 ust. 1, Polski Związek Łowiecki odpowiada za te
zobowiązania koła łowieckiego.
2b. W przypadku uchybienia przez koło łowieckie terminowi, o którym mowa
w art. 46c ust. 8 lub art. 46e ust. 3, Polski Związek Łowiecki ponosi solidarną
odpowiedzialność za zobowiązania tego koła z tytułu odszkodowań, o których
mowa w art. 46 ust. 1.
2c. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, Polskiemu Związkowi
Łowieckiemu przysługuje roszczenie regresowe do członków zarządu koła
łowieckiego. Członek zarządu koła łowieckiego może się uwolnić od
odpowiedzialności, o której mowa w zdaniu poprzednim, jeżeli wykaże, że nie
ponosi winy za niewywiązanie się przez koło łowieckie z zobowiązania z tytułu
odszkodowań, o których mowa w art. 46 ust. 1.
2d. W przypadku, o którym mowa w ust. 2b, Polskiemu Związkowi
Łowieckiemu przysługuje roszczenie regresowe do koła łowieckiego.
3. Osobowość prawną koła łowieckie nabywają i tracą z dniem nabycia lub
utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim.
4. Zarządy okręgowe koordynują i nadzorują działalność kół łowieckich oraz
członków – osób fizycznych niezrzeszonych w kołach łowieckich.
5. Organy, o których mowa w ust. 4, uchylają, w ramach nadzoru, sprzeczne
z prawem bądź statutem Polskiego Związku Łowieckiego uchwały kół łowieckich.
6. W sprawach utraty członkostwa w kole łowieckim, nabycia lub utraty
członkostwa w Polskim Związku Łowieckim po wyczerpaniu postępowania
wewnątrzorganizacyjnego albo od orzeczeń i postanowień kończących
postępowanie dyscyplinarne stronom postępowania przysługuje, w terminie 14 dni
od otrzymania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie, odwołanie do sądu
okręgowego, z zastrzeżeniem art. 42da ust. 3. Od orzeczenia sądu okręgowego
kasacja nie przysługuje.

Art. 33a. 1. Koło łowieckie powinno liczyć co najmniej 10 osób fizycznych
będących członkami Polskiego Związku Łowieckiego.
1a. Pierwszeństwo w przyjęciu do koła łowieckiego ma członek Polskiego
Związku Łowieckiego zamieszkały na terenie dzierżawionego przez to koło
obwodu łowieckiego.
1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się w przypadku, gdy co najmniej 50%
członków danego koła łowieckiego stanowią osoby zamieszkałe na terenie
dzierżawionym przez to koło obwodów łowieckich.
2. Założyciele koła podpisują i składają deklarację członkowską.
3. Założyciele koła, którzy podpisali i złożyli deklarację, stają się członkami
koła z chwilą przyjęcia go do Polskiego Związku Łowieckiego.

Art. 33b. 1. Organami koła łowieckiego są:
1) walne zgromadzenie – jako najwyższa władza koła łowieckiego;
2) zarząd koła łowieckiego – jako organ zarządzający i reprezentujący koło
łowieckie na zewnątrz;
3) komisja rewizyjna – jako organ kontroli wewnętrznej koła łowieckiego.
2. Walne zgromadzenie tworzą członkowie koła łowieckiego.
3. W skład zarządu koła łowieckiego wchodzi od 4 do 7 osób wybranych przez
walne zgromadzenie spośród członków koła łowieckiego.
4. W skład komisji rewizyjnej wchodzi od 3 do 5 osób wybranych przez walne
zgromadzenie.
5. Kadencja zarządu koła łowieckiego oraz komisji rewizyjnej trwa 5 lat.

Art. 33c. 1. W skład organów Polskiego Związku Łowieckiego, a także w
skład zarządu koła łowieckiego lub komisji rewizyjnej może wchodzić wyłącznie
osoba:
1) będąca członkiem Polskiego Związku Łowieckiego;
2) która nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe lub nie była ukarana w postępowaniu dyscyplinarnym;
3) w przypadku zarządu koła łowieckiego lub komisji rewizyjnej – będąca
członkiem danego koła łowieckiego.
2. W skład organów Polskiego Związku Łowieckiego nie może wchodzić
osoba zatrudniona w organach administracji publicznej na stanowisku związanym
ze sprawowaniem nadzoru nad działalnością Polskiego Związku Łowieckiego.

Art. 33d. W skład organów Polskiego Związku Łowieckiego, a także w skład
zarządu koła łowieckiego lub komisji rewizyjnej nie może wchodzić osoba
urodzona przed dniem 1 sierpnia 1972 r., która była pracownikiem,
funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa, o których
mowa w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej –
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2019 r. poz.
1882 oraz z 2020 r. poz. 1273), w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca
1990 r. lub współpracowała z tymi organami.

Art. 33e. 1. Jeżeli w trakcie trwania kadencji organów Polskiego Związku
Łowieckiego oraz organów koła łowieckiego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej wprowadzony został stan zagrożenia epidemicznego, stan epidemii lub
stan nadzwyczajny kadencja tych organów ulega przedłużeniu o okres trwania
stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii lub stanu nadzwyczajnego.
2. Wybory do organów Polskiego Związku Łowieckiego oraz organów koła
łowieckiego nie mogą odbyć się wcześniej niż przed upływem 30 dni od dnia
zakończenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanów, o których mowa
w ust. 1.

art. 34. więcej Art. 34. Do zadań Polskiego Związku Łowieckiego należy:
1) prowadzenie gospodarki łowieckiej;
2) troska o rozwój łowiectwa i współdziałanie z administracją rządową
i samorządową, jednostkami organizacyjnymi Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe i parkami narodowymi oraz organizacjami
społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, w zachowaniu
i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych zwierząt dziko żyjących;
3) pielęgnowanie historycznych wartości kultury materialnej i duchowej
łowiectwa;
4) ustalanie kierunków i zasad rozwoju łowiectwa, zasad selekcji populacyjnej
i osobniczej zwierząt łownych;
5) czuwanie nad przestrzeganiem przez członków Polskiego Związku
Łowieckiego prawa, zasad etyki, obyczajów i tradycji łowieckich;
6) prowadzenie dyscyplinarnego sądownictwa łowieckiego;
7) organizowanie szkolenia w zakresie prawidłowego łowiectwa i strzelectwa
myśliwskiego;
8) prowadzenie i popieranie działalności wydawniczej i wystawienniczej
o tematyce łowieckiej;
9) współpraca z pokrewnymi organizacjami zagranicznymi;
10) wspieranie i prowadzenie prac naukowych w zakresie gospodarowania
zwierzyną;
11) prowadzenie i popieranie hodowli użytkowych psów myśliwskich i ptaków
łowczych;
11a) podejmowanie działań mających na celu zwalczanie i zapobieganie
rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt łownych;
12) realizacja innych zadań zleconych przez ministra właściwego do spraw
środowiska.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Działalność Polskiego Związku Łowieckiego jest finansowana
z funduszy własnych, wpisowego, składek członkowskich, zapisów i darowizn oraz
dochodów z działalności gospodarczej.
2. Dochód z działalności gospodarczej Polskiego Związku Łowieckiego oraz
kół łowieckich służy wyłącznie realizacji ich celów statutowych i nie może być
przeznaczony do podziału między członków. Mienie Polskiego Związku Łowieckiego i kół łowieckich nie podlega podziałowi między członków.
2a. W trakcie obowiązywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanu
zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii z powodu wirusa
SARS-CoV-2 wywołującego chorobę COVID-19 dochód z działalności
gospodarczej Polskiego Związku Łowieckiego oraz kół łowieckich może zostać
przeznaczony na cele związane ze zwalczaniem epidemii.
2b. O przeznaczeniu środków finansowych, o którym mowa w ust. 2 i 2a,
decyduje Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego.
3. Przepisy regulujące zasady gospodarki finansowej stowarzyszeń stosuje się
odpowiednio do gospodarki finansowej Polskiego Związku Łowieckiego.

Art. 35a. 1. Nadzór nad działalnością Polskiego Związku Łowieckiego
sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.
2. Zarząd Główny składa ministrowi właściwemu do spraw środowiska
uprzednio zatwierdzone przez Naczelną Radę Łowiecką roczne sprawozdanie z
wykonania w poprzednim łowieckim roku gospodarczym zadań określonych w art.
34, w terminie do dnia 31 lipca.
3. W przypadku gdy sprawozdanie jest niepełne lub budzi zastrzeżenia,
minister właściwy do spraw środowiska może zażądać jego uzupełnienia lub
udzielenia dodatkowych wyjaśnień w wyznaczonym terminie.
4. Minister właściwy do spraw środowiska może zlecić imiennie
upoważnionym pracownikom obsługującego go urzędu przeprowadzenie kontroli
Polskiego Związku Łowieckiego w zakresie wykonywanych przez niego zadań
określonych w art. 34, w szczególności w przypadku gdy w wyznaczonym terminie
Polski Związek Łowiecki nie uzupełni sprawozdania lub nie udzieli dodatkowych
wyjaśnień lub jeżeli złożone sprawozdanie, pomimo uzupełnienia lub udzielenia
dodatkowych wyjaśnień, budzi zastrzeżenia.
5. Kontrolę, o której mowa w ust. 4, przeprowadza się na zasadach i w trybie
określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.
6. Zakresem kontroli, o której mowa w ust. 4, jest objęta działalność Polskiego
Związku Łowieckiego pod względem legalności.
7. Polski Związek Łowiecki jest obowiązany do realizacji zaleceń
pokontrolnych wydanych przez ministra właściwego do spraw środowiska.
8. Uchwały Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego
oraz Naczelnej Rady Łowieckiej są przekazywane w terminie 7 dni od dnia ich
podjęcia ministrowi właściwemu do spraw środowiska.
9. W razie stwierdzenia, że działalność Krajowego Zjazdu Delegatów
Polskiego Związku Łowieckiego lub Naczelnej Rady Łowieckiej jest niezgodna z
przepisami prawa lub postanowieniami statutu Polskiego Związku Łowieckiego,
minister właściwy do spraw środowiska, w zależności od rodzaju i stopnia
stwierdzonych nieprawidłowości, może, w drodze decyzji administracyjnej:
1) uchylić w całości lub w części uchwałę niezgodną z postanowieniami statutu
Polskiego Związku Łowieckiego;
2) stwierdzić nieważność w całości lub w części uchwały niezgodnej z
przepisami prawa;
3) udzielić organowi upomnienia i zażądać od niego podjęcia działań mających
na celu zapewnienie stanu zgodnego z prawem albo zaprzestania działania
niezgodnego z prawem.
10. Wszczynając postępowanie, o którym mowa w ust. 9, minister właściwy
do spraw środowiska może wstrzymać wykonanie uchwały.
11. Minister właściwy do spraw środowiska ma prawo żądać od Krajowego
Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego, Naczelnej Rady Łowieckiej
oraz Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego innych wyjaśnień niż te,
o których mowa w ust. 3.

Art. 35b. 1. Członek Polskiego Związku Łowieckiego będący osobą fizyczną
podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienie łowieckie polegające
na:
1) naruszeniu ustawy i wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych;
2) naruszeniu statutu lub innych uchwał organów Polskiego Związku
Łowieckiego;
3) wykonywaniu polowania w sposób sprzeczny z etyką łowiecką.
2. Odpowiedzialność dyscyplinarna obejmuje także pomocnictwo lub
podżeganie do przewinienia łowieckiego.

Art. 35c. 1. Karami dyscyplinarnymi są kary zasadnicze i kara dodatkowa.
2. Karami zasadniczymi są:
1) nagana;
2) zawieszenie w prawach członka Polskiego Związku Łowieckiego na okres od
6 miesięcy do 3 lat;
3) wykluczenie z Polskiego Związku Łowieckiego.
3. Karą dodatkową jest zakaz pełnienia funkcji w organach Polskiego
Związku Łowieckiego i koła łowieckiego na okres do 5 lat.

Art. 35d. Postępowanie dyscyplinarne o ten sam czyn toczy się niezależnie
od postępowania karnego. Postępowanie dyscyplinarne może być zawieszone do
czasu zakończenia postępowania karnego.

Art. 35e. Postępowanie dyscyplinarne obejmuje:
1) dochodzenie dyscyplinarne prowadzone przez rzeczników dyscyplinarnych;
2) postępowanie przed sądami łowieckimi;
3) postępowanie wykonawcze.

Art. 35f. 1. Stronami postępowania dyscyplinarnego są oskarżyciel
i obwiniony.
2. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym jest rzecznik
dyscyplinarny.
3. Obwinionym jest osoba, przeciwko której toczy się postępowanie
dyscyplinarne.
4. Obwiniony ustanawia obrońcę spośród osób mających wykształcenie
prawnicze lub członków Polskiego Związku Łowieckiego.

Art. 35g. 1. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna dochodzenie dyscyplinarne
jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przewinienia łowieckiego.
2. Postępowanie przed sądem łowieckim wszczyna się na wniosek rzecznika
dyscyplinarnego.
3. W postępowaniu dyscyplinarnym zastępca rzecznika dyscyplinarnego
wykonuje prawa i obowiązki rzecznika dyscyplinarnego.

Art. 35h. 1. W razie śmierci obwinionego postępowanie dyscyplinarne
umarza się.
2. W razie utraty przez obwinionego członkostwa w Polskim Związku
Łowieckim postępowanie dyscyplinarne toczy się nadal.

Art. 35i. 1. Nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte
umarza się, gdy od chwili popełnienia przewinienia łowieckiego upłynęło 5 lat.
2. Jeżeli przewinienie łowieckie zawiera znamiona przestępstwa,
przedawnienie następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności tego
przestępstwa.

Art. 35j. 1. Postępowanie przed sądami łowieckimi jest dwuinstancyjne.
2. Rozstrzygnięcia sądów łowieckich zapadają w formie orzeczeń albo
postanowień. Orzeczenie może być wydane jedynie na rozprawie.
3. Orzeczenia lub postanowienia kończące postępowanie w sprawie sąd
doręcza stronom wraz z pisemnym uzasadnieniem.

Art. 35k. 1. Właściwym do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji jest
okręgowy sąd łowiecki.
2. Właściwym do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji członków
krajowych organów Polskiego Związku Łowieckiego jest Główny Sąd Łowiecki.
3. W przypadku dochodzenia dyscyplinarnego członków organów Polskiego
Związku Łowieckiego, o których mowa w ust. 2, sprawy prowadzi Główny
Rzecznik Dyscyplinarny.

Art. 35l. 1. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 35k ust. 1 i 2,
następuje w składzie trzyosobowym, z zastrzeżeniem art. 35m ust. 2.
2. Prezes właściwego sądu łowieckiego wyznacza skład orzekający oraz
przewodniczącego składu orzekającego spośród jego członków.

Art. 35m. 1. Od orzeczeń i postanowień okręgowych sądów łowieckich
kończących postępowanie w sprawie stronom przysługuje odwołanie do Głównego
Sądu Łowieckiego.
2. Od orzeczeń i postanowień Głównego Sądu Łowieckiego wydanych
w pierwszej instancji stronom przysługuje odwołanie do składu 5 sędziów tego
sądu.
3. Od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie w sprawie stronom
przysługuje odwołanie w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia albo
postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o terminie i trybie wniesienia
odwołania do organu wyższej instancji.

Art. 35n. Sędziowie sądów łowieckich, w zakresie orzekania w sprawach
dyscyplinarnych są niezawiśli i podlegają tylko przepisom prawa.

Art. 35o. 1. Naczelna Rada Łowiecka powołuje na 5-letnią wspólną kadencję:
1) Główny Sąd Łowiecki – w składzie od 15 do 25 sędziów, w tym prezesa i na
jego wniosek od 2 do 6 zastępców prezesa;
2) Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego i jego od 2 do 6 zastępców.
2. Naczelna Rada Łowiecka powołuje na 5-letnią wspólną kadencję:
1) okręgowe sądy łowieckie – w składzie od 6 do 15 sędziów, w tym prezesa i na
jego wniosek od 2 do 6 zastępców prezesa;
2) okręgowych rzeczników dyscyplinarnych i ich od 2 do 10 zastępców.
3. Kadencja sędziego sądu łowieckiego, rzecznika dyscyplinarnego i jego
zastępcy wygasa, jeżeli:
1) zrzekł się funkcji;
2) został skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe lub ukarany w postępowaniu dyscyplinarnym;
3) utracił członkostwo w Polskim Związku Łowieckim.
4. W przypadku wszczęcia postępowania karnego lub dyscyplinarnego
przeciwko sędziemu sądu łowieckiego, rzecznikowi dyscyplinarnemu lub jego
zastępcy, organ powołujący może zawiesić go do czasu zakończenia postępowania.
5. W trakcie trwania kadencji skład sądów łowieckich może być uzupełniany.
6. Sądy łowieckie oraz rzecznicy dyscyplinarni są obowiązani działać do
czasu wyboru nowych organów.

Art. 35p. 1. Koszty postępowania dyscyplinarnego stanowią wszelkie
wydatki poniesione w związku z tym postępowaniem.
2. W przypadku prawomocnego ukarania koszty postępowania
dyscyplinarnego ponosi ukarany.

Art. 35r. Ukaranie przez sąd łowiecki ulega zatarciu po upływie 5 lat od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.

Art. 35s. 1. Szczegółowe zasady funkcjonowania sądów łowieckich oraz
rzeczników dyscyplinarnych, a także szczegółowe zasady postępowania przed tymi
organami określi regulamin sądów łowieckich i rzeczników dyscyplinarnych
Polskiego Związku Łowieckiego uchwalony przez Naczelną Radę Łowiecką.
2. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do postępowania
dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
– Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 30, 413, 568, 1086 i 1458).

Art. 35t. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) sądzie łowieckim – należy przez to rozumieć okręgowy sąd łowiecki i Główny
Sąd Łowiecki;
2) rzeczniku dyscyplinarnym – należy przez to rozumieć okręgowego rzecznika
dyscyplinarnego i Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Tworzy się Państwową Straż Łowiecką jako umundurowaną,
uzbrojoną i wyposażoną w terenowe, oznakowane środki transportu formację
podległą wojewodzie.
1a. Koordynację działań Państwowej Straży Łowieckiej na obszarze
województwa w zakresie realizacji zadań, o których mowa w art. 37 ust. 1,
prowadzi komendant wojewódzki Państwowej Straży Łowieckiej powoływany
przez wojewodę.
2. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mają obowiązek zatrudnić lub
powołać co najmniej jednego strażnika, którego zadaniem jest ochrona zwierzyny
i prowadzenie gospodarki łowieckiej.
3. Straż łowiecką stanowią:
1) Państwowa Straż Łowiecka;
2) strażnicy łowieccy powoływani lub zatrudniani przez dzierżawców
i zarządców obwodów łowieckich.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Zadaniem Państwowej Straży Łowieckiej jest kontrola realizacji
przepisów ustawy, a w szczególności w zakresie:
1) ochrony zwierzyny;
2) zwalczania kłusownictwa i wszelkiego szkodnictwa łowieckiego;
3) zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie łowiectwa;
4) kontroli legalności skupu i obrotu zwierzyną;
5) kontroli przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie
obrotu zwierzyną żywą oraz obrotu tuszami zwierzyny i ich częściami
dotyczącej prowadzenia ewidencji skupu w każdym punkcie skupu.
2. Państwowa Straż Łowiecka współpracuje z Szefem Krajowego Centrum
Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań
ustawowych.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Strażnikiem Państwowej Straży Łowieckiej oraz strażnikiem
łowieckim może być osoba, która:
1) posiada obywatelstwo polskie;
2) ukończyła 21 lat;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe;
5) (uchylony)
6) posiada dobry stan zdrowia;
7) nie była karana sądownie;
8) ukończyła z wynikiem pozytywnym przeszkolenie według programu
opracowanego przez ministra właściwego do spraw środowiska
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej są pracownikami urzędów
wojewódzkich.

Art. 38a. Strażnikowi Państwowej Straży Łowieckiej przysługuje bezpłatne
umundurowanie wraz z oznakami służbowymi i odznakami służbowymi, które
zobowiązany jest nosić przy wykonywaniu czynności służbowych.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Na terenach obwodów łowieckich ochroną zwierzyny oraz
ochroną mienia dzierżawców i zarządców, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń
w zakresie szkodnictwa łowieckiego i szkodnictwa przyrodniczego, popełnianych
w obwodach łowieckich polnych i leśnych, zajmują się strażnicy Państwowej
Straży Łowieckiej, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego
i Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.
2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu zadań
określonych w ust. 1 mają prawo do:
1) legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub
wykroczenia w celu ustalenia ich tożsamości;
2) nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia
popełniane na terenach obwodów łowieckich w zakresie szkodnictwa
łowieckiego;
3) zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu w obwodach
łowieckich oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, w celu sprawdzenia ich
ładunku oraz przeglądania zawartości bagaży, w razie zaistnienia
uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia;
4) przeszukania osób, pomieszczeń i innych miejsc w przypadkach
uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia na
zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego;
5) ujęcia sprawcy przestępstwa lub wykroczenia na gorącym uczynku lub
w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa
i doprowadzenia do jednostki Policji;
6) odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub
wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia oraz ich
zabezpieczenia;
7) prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktu oskarżenia, jeżeli
przedmiotem przestępstwa jest zwierzyna, w trybie i na zasadach określonych
w Kodeksie postępowania karnego;
8) prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału
w rozprawach przed kolegium do spraw wykroczeń w charakterze
oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków zaskarżania do sądu
rejonowego od rozstrzygnięć kolegium do spraw wykroczeń w sprawach
zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego;
9) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących skup, przerób i sprzedaż
tusz zwierzyny lub ich części w zakresie sprawdzenia źródeł jej pochodzenia;
9a) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących obrót zwierzyną żywą oraz
podmiotów prowadzących chów i hodowlę zwierząt łownych w zakresie
sprawdzenia źródeł ich pochodzenia;
9b) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących sprzedaż usług
obejmujących polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
10) noszenia broni palnej bojowej, broni myśliwskiej śrutowej, pałki służbowej
i kajdanek zakładanych na ręce;
11) noszenia ręcznego miotacza substancji obezwładniających oraz przedmiotów
przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej;
12) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką
pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również
w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy
na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo
zasady żądania takiej pomocy.
2a. Administratorem danych osobowych przetwarzanych w celu, o którym
mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych
osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), jest minister właściwy do spraw środowiska lub
komendant wojewódzki Państwowej Straży Łowieckiej.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3, 8 i 10–14 ustawy
z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U.
z 2019 r. poz. 2418), strażnik Państwowej Straży Łowieckiej może użyć środków
przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 7,
9, pkt 12 lit. a i pkt 13 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
4. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a i pkt 2 oraz w art. 47
pkt 1, 3, 5 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego
i broni palnej, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej może użyć broni palnej lub
ją wykorzystać.
5. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej
oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach
określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej.
6. (uchylony)
7. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Łowieckiej
czynności, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji.
8. Strażnikowi Państwowej Straży Łowieckiej wykonującemu obowiązki na
terenach obwodów łowieckich przysługują uprawnienia określone odrębnymi
przepisami odnoszącymi się do:
1) Straży Ochrony Przyrody – w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie
przyrody;
2) Państwowej Straży Rybackiej – w zakresie kontroli legalności dokonywania
połowu;
3) strażników leśnych – w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego.
9. (uchylony)
10. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 2,
przysługuje zażalenie do prokuratora.
11. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu czynności
służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu
karnego dla funkcjonariusza publicznego.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Strażnicy, o których mowa w art. 36 ust. 3 pkt 2:
1) wykonując zadania, współdziałają z Państwową Strażą Łowiecką
i w przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3,
8 i 10–14 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego
i broni palnej, mogą użyć środków przymusu bezpośredniego, o których
mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 12 lit. a tej ustawy, lub wykorzystać te
środki. Przy wykonywaniu czynności służbowych stosuje się przepisy art. 39
ust. 2 pkt 1, 5, 6, 9 i 11 oraz ust. 5 i 11;
2) mają prawo do noszenia i używania broni myśliwskiej w celach ochrony
zwierzyny przed drapieżnikami znajdującymi się na liście zwierząt łownych,
zgodnie z rocznym planem łowieckim, o ile są członkami Polskiego Związku
Łowieckiego.
2. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, strażnik łowiecki
ma obowiązek nosić odznakę strażnika oraz na żądanie okazywać legitymację
służbową.
3. Broń myśliwska, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może być nabywana przez
dzierżawców bądź zarządców obwodów łowieckich oraz używana,
ewidencjonowana i przechowywana na zasadach określonych w przepisach o broni
i amunicji.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Ministrem Sprawiedliwości,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi kwalifikacji zawodowych,
wzory legitymacji, umundurowania, oznak służbowych oraz odznak służbowych
strażników Państwowej Straży Łowieckiej, a także szczegółowe kwalifikacje
zawodowe, wzór oznaki i legitymacji strażnika łowieckiego.
2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady:
1) współdziałania Państwowej Straży Łowieckiej z Policją i Polskim Związkiem
Łowieckim;
2) posiadania, ewidencjonowania i przechowywania broni palnej bojowej, broni
myśliwskiej śrutowej, amunicji oraz miotaczy gazu obezwładniającego
w siedzibach straży.
3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe sposoby ewidencjonowania i przechowywania w siedzibach
Państwowej Straży Łowieckiej broni palnej bojowej, broni myśliwskiej śrutowej,
amunicji i środków przymusu bezpośredniego. Rozporządzenie powinno określać
szczegółowe wymogi dotyczące przechowywania i ewidencjonowania
w siedzibach Państwowej Straży Łowieckiej broni palnej bojowej, broni
myśliwskiej śrutowej, amunicji do tej broni oraz środków przymusu bezpośredniego, a także wzory dokumentów niezbędnych do ewidencjonowania broni
i amunicji oraz środków przymusu bezpośredniego, ich wydawania i zdania, jak
również warunki techniczne, jakim powinien odpowiadać magazyn broni.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Polowanie może być wykonywane przez członków Polskiego
Związku Łowieckiego lub cudzoziemców, o których mowa w art. 42a ust. 1, za
zgodą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.
1a. Polowanie może być polowaniem indywidualnym albo zbiorowym.
1b. Podczas polowania lub odstrzału sanitarnego, o którym mowa
w art. 8 ust. 8, oraz przy wykonywaniu czynności związanych
z zagospodarowaniem tuszy odstrzelonych zwierząt łownych osoba uprawniona do
wykonywania polowania jest obowiązana do przestrzegania zasad bioasekuracji.
2. Podczas polowania uprawniony do jego wykonywania zobowiązany jest
posiadać:
1) legitymację członkowską Polskiego Związku Łowieckiego. Wymóg ten nie
dotyczy cudzoziemców wymienionych w art. 42a ust. 1 i art. 43 ust. 1;
2) pozwolenie na posiadanie broni myśliwskiej lub inny dokument uprawniający
do jej posiadania, jeżeli wykonuje polowanie za pomocą broni przeznaczonej
do celów łowieckich;
3) zezwolenie ministra właściwego do spraw środowiska na łowienie zwierzyny
przy użyciu ptaka łowczego, jeżeli wykonuje polowanie przy pomocy ptaków
łowczych.
3. Wyróżnia się trzy rodzaje uprawnień do wykonywania polowania:
1) podstawowe – uprawniające do odstrzału zwierząt łownych, z wyjątkiem
samców zwierzyny płowej;
2) selekcjonerskie – uprawniające do odstrzału wszystkich zwierząt łownych;
3) sokolnicze – uprawniające do łowienia zwierzyny przy pomocy ptaków
łowczych.
4. Warunkiem uzyskania uprawnień do wykonywania polowania, o którym
mowa w ust. 3 pkt 1, jest:
1) odbycie rocznego stażu w kole łowieckim lub ośrodku hodowli zwierzyny;
2) odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski Związek Łowiecki;
3) złożenie, z wynikiem pozytywnym, egzaminu przed komisją egzaminacyjną
powołaną przez Polski Związek Łowiecki.
5. Z odbycia stażu, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, zwolnieni są:
1) osoby posiadające wyższe, średnie lub średnie branżowe wykształcenie leśne;
2) osoby posiadające inne wyższe wykształcenie o specjalności łowieckiej;
3) strażnicy łowieccy pełniący swe funkcje przez okres nie krótszy niż 2 lata;
4) cudzoziemcy oraz obywatele polscy, którzy przebywają z zamiarem stałego
pobytu za granicą, jeżeli posiadają aktualne uprawnienia do wykonywania
polowania w innym państwie;
5) osoby, które uprzednio utraciły członkostwo w Polskim Związku Łowieckim.
6. Warunkiem uzyskania uprawnień, o których mowa w ust. 3 pkt 2, jest:
1) posiadanie uprawnień podstawowych przez co najmniej 3 lata;
2) odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski Związek Łowiecki;
3) złożenie egzaminu, z wynikiem pozytywnym, przed komisją egzaminacyjną
powołaną przez Polski Związek Łowiecki.
7. Warunkiem uzyskania uprawnień, o których mowa w ust. 3 pkt 3, jest:
1) posiadanie uprawnień podstawowych;
2) odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski Związek Łowiecki;
3) złożenie egzaminu, z wynikiem pozytywnym, przed komisją egzaminacyjną
powołaną przez Polski Związek Łowiecki.
8. Do wykonywania polowania indywidualnego jest wymagane, poza
dokumentami określonymi w ust. 2, pisemne upoważnienie wydane przez
dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego.
9. Polski Związek Łowiecki ustala wysokość opłat za szkolenie
i egzaminowanie, uwzględniając poniesione koszty.
10. Uprawnienia do wykonywania polowania wygasają, o ile zainteresowany
w okresie 5 lat od ich nabycia nie uzyskał członkostwa Polskiego Związku
Łowieckiego lub też po upływie 5 lat do ustania członkostwa w Polskim Związku
Łowieckim.
10a. Przestrzeganie zasad bioasekuracji podczas polowania lub odstrzału
sanitarnego, o którym mowa w art. 8 ust. 8, oraz przy wykonywaniu czynności
związanych z zagospodarowaniem pozyskanej zwierzyny polega na takim
zachowaniu osób uprawnionych do wykonywania polowania, które ma na celu
zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt za pośrednictwem
odstrzelonych zwierząt łownych lub ich części, lub tych osób, lub w wyniku
czynności wykonywanych przez te osoby.
10b. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia,
zasady bioasekuracji, jakie powinny być przestrzegane podczas polowania lub
odstrzału sanitarnego niektórych gatunków zwierząt łownych oraz przy
wykonywaniu czynności związanych z zagospodarowaniem pozyskanej
zwierzyny, mając na względzie zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób
zakaźnych zwierząt za pośrednictwem odstrzelonych zwierząt łownych lub ich części, lub osób uprawnionych do wykonywania polowania lub w wyniku
czynności wykonywanych przez te osoby.
11. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, warunki i tryb wydawania zezwoleń na łowienie zwierzyny przy
użyciu ptaków łowczych, kierując się potrzebą podtrzymania polskich zwyczajów
i tradycji sokolniczych.

Art. 42a. 1. Uprawnienia do wykonywania polowania posiadają także
obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, jeżeli posiadają uprawnienia
do wykonywania polowania w państwie członkowskim Unii Europejskiej i złożą
egzamin uzupełniający w języku polskim przed komisją, o której mowa w art. 42
ust. 4 pkt 3, ust. 6 pkt 3 i ust. 7 pkt 3, z obowiązujących w Rzeczypospolitej
Polskiej przepisów dotyczących zasad i warunków wykonywania polowania,
a także listy gatunków zwierząt łownych oraz okresów polowań na te zwierzęta,
a w przypadku uprawnień selekcjonerskich także zasad selekcji populacyjnej
i osobniczej zwierzyny płowej.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie 5 lat od dnia
egzaminu.

Art. 42aa. Zabrania się:
1) niszczenia urządzeń łowieckich, wybierania karmy lub soli z lizawek;
2) gromadzenia, posiadania, wytwarzania, przechowywania lub wprowadzania
do obrotu narzędzi i urządzeń przeznaczonych do kłusownictwa;
3) wchodzenia w posiadanie bezprawnie pozyskanej tuszy lub trofeów zwierząt
łownych;
4) hodowania lub utrzymywania bez zezwolenia chartów rasowych lub ich
mieszańców;
5) zezwalania przez osobę upoważnioną przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu
łowieckiego na polowanie osobie nieuprawnionej do wykonywania
polowania;
6) pozyskiwania zwierzyny innego gatunku, innej płci lub w większej liczbie,
niż przewiduje upoważnienie wydane przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu
łowieckiego;
7) zezwalania przez osobę upoważnioną przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu
łowieckiego na przekroczenie zatwierdzonego w rocznym planie łowieckim
pozyskania zwierzyny;
8) polowania na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 3000 m
od brzegu w głąb morza lub 5000 m w głąb lądu;
9) polowania z chartami lub ich mieszańcami;
10) polowania w czasie ochronnym;
11) polowania bez posiadania uprawnień do polowania;
12) wchodzenia w posiadanie zwierzyny za pomocą broni i amunicji innej niż
myśliwska, środków i materiałów wybuchowych, trucizn, karmy o
właściwościach odurzających, sztucznego światła, lepów, wnyków, żelaz,
dołów, samostrzałów lub rozkopywania nor i innych niedozwolonych
środków;
13) strzelania do zwierzyny w odległości mniejszej niż 500 m od miejsca zebrań
publicznych w czasie ich trwania lub w odległości mniejszej niż 150 m od
zabudowań mieszkalnych;
14) zakładania narzędzi lub urządzeń przeznaczonych do łowienia, chwytania lub
zabijania zwierzyny, z wyjątkiem odłowów, o których mowa w art. 44 ust. 3,
art. 44a albo art. 45, odłowów prowadzonych zgodnie z zatwierdzonym
rocznym planem łowieckim albo odłowów prowadzonych na podstawie
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu
chorób zakaźnych zwierząt;
15) wykonywania polowania w obecności lub przy udziale dzieci do 18. roku
życia;
16) celowego utrudniania lub uniemożliwiania wykonywania polowania.

Art. 42ab. 1. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego przekazuje – co
najmniej na 14 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia polowania
zbiorowego – wójtom (burmistrzom, prezydentom miast) oraz nadleśniczym
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, właściwym ze względu na
miejsce wykonywania polowania, informację w postaci papierowej lub
elektronicznej o planowanym terminie, w tym godzinie rozpoczęcia i zakończenia,
oraz miejscu tego polowania.
2. Termin rozpoczęcia i zakończenia oraz miejsce polowania zbiorowego są
podawane do publicznej wiadomości przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta),
nie później niż w terminie 5 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w
ust. 1, w sposób zwyczajowo przyjęty w danej gminie oraz przez obwieszczenie i
na stronie internetowej urzędu gminy.
3. Właściciel, posiadacz lub zarządca gruntu, w terminie nie krótszym niż 3
dni przed planowanym terminem rozpoczęcia polowania zbiorowego, może zgłosić
sprzeciw wraz z uzasadnieniem do właściwego wójta (burmistrza, prezydenta
miasta). Sprzeciw może dotyczyć polowania organizowanego w terminie
wskazanym zgodnie z ust. 2. W sprzeciwie właściciel, posiadacz lub zarządca
gruntu powinien wskazać nieruchomość przez podanie dokładnego adresu, a w
przypadku gdyby takiego adresu nie było – numeru działki ewidencyjnej i obrębu.
4. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) zawiadamia niezwłocznie dzierżawcę
lub zarządcę obwodu łowieckiego o wniesionym przez właściciela, posiadacza albo
zarządcę gruntu sprzeciwie do organizowanego polowania zbiorowego,
przekazując mu ten sprzeciw wraz z uzasadnieniem.
5. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego przy organizacji polowania
zbiorowego uwzględnia sprzeciw, gdy wykonywanie polowania będzie zagrażało
bezpieczeństwu lub życiu ludzi.
6. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest przed
planowanym terminem rozpoczęcia polowania zbiorowego oznakować obszar tego
polowania tablicami ostrzegawczymi.
7. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
wzór tablicy ostrzegawczej, o której mowa w ust. 6, w tym jej rozmiar, kształt,
kolor i wielkość napisu, oraz sposób i miejsce rozmieszczenia tablic
ostrzegawczych, kierując się potrzebą zapewnienia informacji o terminie i miejscu
wykonywania polowania zbiorowego, widoczności i czytelności tablicy oraz
bezpieczeństwa osób przebywających na obszarze wykonywania polowania
zbiorowego.

Art. 42b. 1. Termin rozpoczęcia i zakończenia oraz jednoznaczne określenie
miejsca wykonywania polowania indywidualnego, imię i nazwisko myśliwego,
numer upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego, ilość i gatunek
pozyskanej zwierzyny oraz liczba wszystkich oddanych strzałów do zwierzyny grubej podlega wpisowi w książce ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym,
którą są obowiązani prowadzić dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich,
w postaci papierowej lub elektronicznej, dla każdego obwodu.
1a. Wpisów w książce ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym mogą
dokonywać wyłącznie myśliwi wykonujący polowanie lub myśliwi przez nich
upoważnieni do dokonania wpisu lub osoby upoważnione przez dzierżawcę albo
zarządcę obwodu łowieckiego do dokonywania tych wpisów.
1b. Wpisu w książce ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym
dotyczącego terminu rozpoczęcia polowania indywidualnego dokonuje się przed
jego rozpoczęciem, jednak nie wcześniej niż 24 godziny przed rozpoczęciem
polowania.
1c. W miejscu wskazanym w książce ewidencji pobytu na polowaniu
indywidualnym jako miejsce wykonywania polowania indywidualnego nie może w
tym samym czasie polować inny myśliwy, bez zgody myśliwego wykonującego
polowanie w tym miejscu.
1d. Książka ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym podlega
udostępnieniu wszystkim zainteresowanym na ich wniosek, w zakresie
obejmującym następujące informacje: termin rozpoczęcia i zakończenia oraz
jednoznaczne określenie miejsca wykonywania polowania indywidualnego, a także
numer upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego.
1e. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego jest obowiązany
przekazać właściwemu nadleśniczemu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe i wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) informację w postaci
papierowej lub elektronicznej o miejscu przechowywania książki ewidencji pobytu
na polowaniu indywidualnym. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) podaje
niezwłocznie do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty w danej
gminie oraz przez obwieszczenie i na stronie internetowej urzędu gminy,
informację o miejscu przechowywania książki ewidencji pobytu na polowaniu
indywidualnym oraz o sposobie udostępniania informacji zawartych w książce
ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym i ich zakresie.
2. W przypadku pozyskania zwierzyny na polowaniu indywidualnym
myśliwy jest zobowiązany odnotować ten fakt w posiadanym upoważnieniu do
wykonywania polowania indywidualnego:
1) w odniesieniu do zwierzyny grubej – przed podjęciem czynności
transportowych;
2) w odniesieniu do zwierzyny drobnej – niezwłocznie po zakończeniu
polowania.
3. Za dokonanie wpisu, o którym mowa w ust. 1, odpowiedzialny jest
myśliwy wykonujący polowanie.

Art. 42c. Osoba prowadząca punkt skupu obowiązana jest oznakować tusze:
łosi, jeleni, danieli, muflonów, saren i dzików bezpośrednio po dostarczeniu przez
uprawnionego do wykonywania polowania pozyskanej zwierzyny.

Art. 42d. Odstrzał samców łosi, jeleni, danieli, saren i muflonów podlega
ocenie co do jego zgodności z zasadami selekcji osobniczej. Oceny w obwodach
podlegających wydzierżawieniu dokonują komisje powołane przez Polski Związek
Łowiecki, w skład których wchodzą przedstawiciele: Polskiego Związku
Łowieckiego oraz Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
a w obwodach wyłączonych z wydzierżawienia ich zarządcy przy udziale
odpowiednio przedstawiciela: Polskiego Związku Łowieckiego albo Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe bądź obu z nich.

Art. 42da. 1. Po dokonaniu oceny, o której mowa w art. 42d, komisje
sporządzają sprawozdanie ze swoich prac i przekazują je do zarządów okręgowych,
które wobec osób dokonujących odstrzału nakładają, w formie uchwał, następujące
kary porządkowe za naruszenie zasad selekcji osobniczej:
1) nagany;
2) zawieszenia w prawach polowania na określony gatunek samców zwierzyny
płowej i muflonów na okres do 2 lat;
3) zawieszenia w prawach polowania na samce zwierzyny płowej i muflony na
okres do 2 lat.
2. Od uchwały, o której mowa w ust. 1, służy stronie odwołanie do Zarządu
Głównego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej uchwały.
3. Na uchwałę Zarządu Głównego przysługuje stronie skarga do
wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej
uchwały.

Art. 42e. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze
rozporządzenia, sposób wyceny oraz ewidencji trofeów łowieckich, uwzględniając
kryteria wyceny Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny, a także
sposób i formę ochrony trofeów rekordowych oraz wielkość trofeów, których
wywóz za granicę jest zabroniony.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Cudzoziemiec lub obywatel polski, który przebywa z zamiarem
stałego pobytu za granicą, niebędący członkiem Polskiego Związku Łowieckiego
bądź niespełniający warunków określonych w art. 42a, może wykonywać
polowanie po wykupieniu polowania u przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 18,
albo na podstawie zgody ministra właściwego do spraw środowiska. Zgoda jest
wydawana na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego lub w przypadku polowań
w obwodach zarządzanych na wniosek ich zarządców.
1a. Cudzoziemiec, o którym mowa w ust. 1, może polować wyłącznie
w obecności przedstawiciela dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego
będącego członkiem Polskiego Związku Łowieckiego, który wskazuje zwierzynę
przeznaczoną do odstrzału i odpowiedzialny jest za dokonanie wpisu, o którym
mowa w art. 42b ust. 1.
2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku
Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób powoływania komisji egzaminacyjnych oraz zakres i tryb
przeprowadzania egzaminów, o których mowa w art. 42 ust. 4 pkt 3, art. 42
ust. 6 pkt 3, art. 42 ust. 7 pkt 3 i art. 42a ust. 1, uwzględniając:
a) konieczność zapewnienia w składzie komisji egzaminacyjnej
przedstawicieli Polskiego Związku Łowieckiego, samorządu
województwa, Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe
i Policji,
b) rodzaje uzyskiwanych uprawnień,
c) dokumenty wymagane do złożenia przed egzaminem,
d) sposób przeprowadzania i dokumentowania egzaminów;
2) wzory dokumentów potwierdzających uzyskanie uprawnień, o których mowa
w art. 42 ust. 3 i art. 42a ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego
Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
wykonywania polowania oraz znakowania, o którym mowa w art. 42c, wzór
upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego, wzór książki ewidencji
pobytu na polowaniu indywidualnym, uwzględniając istniejące polskie zwyczaje
łowieckie oraz kierując się troską o bezpieczeństwo osób i mienia.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i po zasięgnięciu opinii Państwowej
Rady Ochrony Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze
rozporządzenia, dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, okresy
polowań na zwierzęta łowne.
2. Sejmik województwa jest uprawniony w uzasadnionych przypadkach do
skracania, w drodze uchwały, okresów polowań na terenie województwa, po
zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego i dyrektora regionalnej
dyrekcji Lasów Państwowych.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Państwowej Rady Ochrony Przyrody, może zezwolić na dokonanie odstrzału lub
odłowu zwierzyny do celów związanych z badaniami naukowymi i edukacją, dla
odbudowy populacji, zasiedlania i reintrodukcji gatunków zwierzyny lub dla
koniecznych działań w celach hodowlanych, także w okresach ochronnych z uwagi
na brak innego zadowalającego rozwiązania oraz pod warunkiem, że nie jest to
szkodliwe dla zachowania populacji danych gatunków w stanie sprzyjającym
ochronie w ich naturalnym zasięgu występowania.
3a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, jest wydawane na wniosek, który
zawiera:
1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) cel wykonania czynności;
3) liczbę osobników, których dotyczy wniosek;
4) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i łacińskim, których będą
dotyczyć czynności;
5) określenie sposobu, miejsca i czasu wykonania czynności oraz wynikających
z tego zagrożeń;
6) wskazanie podmiotu, który wykona czynności.
3b. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3 zawiera:
1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2) liczbę osobników, których dotyczy zezwolenie;
3) nazwę gatunku lub gatunków w języku polskim i łacińskim, których będą
dotyczyć czynności;
4) opis czynności, na które wydaje się zezwolenie;
5) wskazanie dozwolonych środków i sposobów odstrzału lub odłowu oraz
podmiotów wykonujących te czynności;
5a) określenie warunków realizacji wynikających z potrzeb ochrony populacji
gatunków zwierząt łownych i ich siedlisk w rejonie wykonywania czynności;
6) wskazanie podmiotów uprawnionych do kontroli realizacji wydanego
zezwolenia w terenie;
7) określenie terminu złożenia ministrowi właściwemu do spraw środowiska
informacji o wykorzystaniu zezwolenia.
4. (uchylony)
5. Minister właściwy do spraw środowiska dokonuje kontroli spełniania
warunków określonych w wydanych przez siebie zezwoleniach, o których mowa
w ust. 3.
6. Czynności kontrolne są wykonywane przez osoby posiadające imienne
upoważnienie wydane przez ministra właściwego do spraw środowiska, które
zawiera wskazanie osoby upoważnionej do wykonywania czynności kontrolnych,
miejsca i zakresu kontroli oraz podstawy prawnej do jej wykonania.
7. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych osoba upoważniona do ich
wykonywania jest obowiązana okazać upoważnienie, o którym mowa w ust. 6.
8. Osoby upoważnione do wykonywania czynności kontrolnych mają prawo
do:
1) wstępu na teren należący do podmiotu kontrolowanego;
2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem
kontroli;
3) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, sporządzania
z nich odpisów, wyciągów lub kopii oraz zabezpieczania tych dokumentów.
9. Wstęp na teren należący do podmiotu kontrolowanego oraz wykonywanie
czynności kontrolnych następują w jego obecności.
10. Osoba wykonująca czynności kontrolne sporządza z tych czynności
protokół, który podpisuje osoba wykonująca czynności kontrolne oraz podmiot
kontrolowany.
11. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany
protokół podpisuje tylko osoba wykonująca czynności kontrolne, dokonując
w protokole adnotacji o odmowie podpisania protokołu przez podmiot
kontrolowany.
12. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, cofa się, jeżeli podmiot, który
uzyskał zezwolenie, nie spełnia zawartych w nim warunków.

Art. 44a. 1. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego może dokonywać
odłowu drapieżników, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
ust. 3, w pułapki żywołowne.
1a. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego dokonuje uśmiercenia
odłowionych w pułapki żywołowne drapieżników za pomocą broni myśliwskiej lub
innych metod stosowanych przy uboju zwierząt gospodarskich, w celu ich redukcji.
2. Odłów, o którym mowa w ust. 1, nie jest polowaniem w rozumieniu art. 4
ust. 2.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego
Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) gatunki drapieżników, które mogą być odławiane w pułapki żywołowne,
2) warunki, czas i miejsce odłowu,
3) rodzaje pułapek żywołownych i warunki, jakie muszą one spełniać, aby
zapewnić selektywny odłów drapieżników
– uwzględniając konieczność humanitarnego postępowania ze zwierzętami.

art. 45. więcej Art. 45. 1. W przypadku nadmiernego zagęszczenia zwierzyny,
zagrażającego trwałości lasów, nadleśniczy działający z upoważnienia dyrektora
regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe po
zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego wydaje decyzję
administracyjną, nakazującą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego
wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego zwierzyny.
2. Jeżeli dzierżawca obwodu łowieckiego nie realizuje rocznego planu
łowieckiego w zakresie pozyskania zwierzyny, nadleśniczy działający z upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe wydaje postanowienie o zastosowaniu odstrzału
zastępczego zwierzyny, według zasad określonych w umowie dzierżawy obwodu
łowieckiego.
3. W przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu
obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę, starosta, w
porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim, może wydać decyzję o odłowie,
odłowie wraz z uśmierceniem lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny.
4. Odstrzały redukcyjne i zastępcze zwierzyny mogą przeprowadzać
wyłącznie osoby uprawnione do wykonywania polowania.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego jest obowiązany do
wynagradzania szkód wyrządzonych:
1) w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny;
2) przy wykonywaniu polowania.
2. Szacowania szkód, o których mowa w ust. 1, a także ustalania wysokości
odszkodowania dokonuje zespół składający się z:
1) przedstawiciela wojewódzkiego ośrodka doradztwa rolniczego;
2) przedstawiciela dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego;
3) właściciela albo posiadacza gruntów rolnych, na terenie których wystąpiła
szkoda.
3. Wniosek o szacowanie szkód, o których mowa w ust. 1, w tym ustalenie
wysokości odszkodowania, właściciel albo posiadacz gruntów rolnych składa do
dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera w szczególności:
1) imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo adres i siedzibę
oraz numer telefonu właściciela albo posiadacza gruntów rolnych;
2) wskazanie miejsca wystąpienia szkody;
3) wskazanie rodzaju uszkodzonej uprawy lub płodu rolnego.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się w terminie umożliwiającym
dokonanie szacowania szkód, o których mowa w ust. 1.
6. Szacowanie szkody składa się z:
1) oględzin;
2) szacowania ostatecznego.
7. W przypadku szkód wyrządzonych w płodach rolnych, szkód
wyrządzonych przez dziki na łąkach i pastwiskach oraz szkód w uprawach, jeżeli
szkoda powstała i została zgłoszona bezpośrednio przed sprzętem lub w jego
trakcie, dokonuje się wyłącznie szacowania ostatecznego.
8. Niestawiennictwo właściciela albo posiadacza gruntów rolnych lub
przedstawiciela wojewódzkiego ośrodka doradztwa rolniczego nie wstrzymuje
dokonania szacowania szkód, o których mowa w ust. 1.

Art. 46a. 1. Podczas oględzin ustala się:
1) gatunek zwierzyny, która wyrządziła szkodę;
2) rodzaj, stan i jakość uprawy;
3) obszar całej uprawy;
4) szacunkowy obszar uprawy, która została uszkodzona;
5) szacunkowy procent zniszczenia uprawy na uszkodzonym obszarze.
2. Oględzin dokonuje się niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od
dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 46 ust. 3.
3. O terminie dokonania oględzin, o którym mowa w ust. 2, dzierżawca albo
zarządca obwodu łowieckiego zawiadamia właściciela albo posiadacza gruntów
rolnych oraz wojewódzki ośrodek doradztwa rolniczego właściwy ze względu na
miejsce wystąpienia szkody, nie później niż przed upływem 3 dni od dnia
otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 46 ust. 3.
4. Niezwłocznie po zakończeniu oględzin dzierżawca albo zarządca obwodu
łowieckiego sporządza protokół, który zawiera w szczególności następujące dane i
informacje:
1) imiona i nazwiska osób biorących udział w oględzinach;
2) datę sporządzenia protokołu oraz datę dokonania oględzin;
3) dane podlegające ustaleniu podczas oględzin, o których mowa w ust. 1;
4) szkic sytuacyjny uszkodzonej uprawy;
5) czytelne podpisy osób biorących udział w oględzinach.
5. Członkowie zespołu, o którym mowa w art. 46 ust. 2, mają prawo wnieść
zastrzeżenia do protokołu wraz z uzasadnieniem. W protokole umieszcza się
informację o braku zastrzeżeń albo o wniesionych zastrzeżeniach.
6. Protokół sporządza się w trzech jednobrzmiących egzemplarzach po
jednym dla każdego członka zespołu, o którym mowa w art. 46 ust. 2.

Art. 46b. (uchylony).

Art. 46c. 1. Podczas szacowania ostatecznego ustala się:
1) gatunek zwierzyny, która wyrządziła szkodę;
2) rodzaj uprawy lub płodu rolnego;
3) stan i jakość uprawy lub jakość płodu rolnego;
4) obszar całej uprawy lub szacunkową masę zgromadzonego płodu rolnego;
5) obszar uprawy, która została uszkodzona, lub szacunkową masę
uszkodzonego płodu rolnego;
6) procent zniszczenia uprawy na uszkodzonym obszarze;
7) plon z 1 ha;
8) wysokość odszkodowania.
2. Szacowania ostatecznego dokonuje się najpóźniej w dzień sprzętu, przed
dokonaniem sprzętu uszkodzonej uprawy, a w przypadkach, o których mowa w art.
46 ust. 7, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 46
ust. 3.
3. O terminie planowanego sprzętu uszkodzonej uprawy właściciel albo
posiadacz gruntów rolnych jest obowiązany powiadomić dzierżawcę albo zarządcę
obwodu łowieckiego, w formie pisemnej, w terminie 7 dni przed zamierzonym
sprzętem.
4. O terminie dokonania szacowania ostatecznego szkody dzierżawca albo
zarządca obwodu łowieckiego zawiadamia właściciela albo posiadacza gruntów
rolnych oraz wojewódzki ośrodek doradztwa rolniczego właściwy ze względu na
miejsce wystąpienia szkody, nie później niż przed upływem 3 dni od dnia
otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 3, a w przypadkach, o których
mowa w art. 46 ust. 7 – w terminie 3 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym
mowa w art. 46 ust. 3.
5. Niezwłocznie po zakończeniu szacowania ostatecznego dzierżawca albo
zarządca obwodu łowieckiego sporządza protokół, który zawiera w szczególności
następujące dane i informacje:
1) imiona i nazwiska osób biorących udział w szacowaniu ostatecznym;
2) datę sporządzenia protokołu oraz datę dokonania szacowania ostatecznego;
3) dane podlegające ustaleniu podczas szacowania ostatecznego, o których
mowa w ust. 1;
4) szkic sytuacyjny uszkodzonej uprawy;
5) czytelne podpisy osób biorących udział w szacowaniu ostatecznym.
6. Członkowie zespołu, o którym mowa w art. 46 ust. 2, mają prawo wnieść
zastrzeżenia do protokołu wraz z uzasadnieniem. W protokole umieszcza się
informację o braku zastrzeżeń albo o wniesionych zastrzeżeniach.
7. Protokół sporządza się w trzech jednobrzmiących egzemplarzach po
jednym dla każdego członka zespołu, o którym mowa w art. 46 ust. 2.
8. Wypłaty odszkodowania dokonuje dzierżawca albo zarządca obwodu
łowieckiego w terminie 30 dni od dnia sporządzenia protokołu z szacowania
ostatecznego, od którego nie wniesiono odwołania.

Art. 46d. 1. Właścicielowi albo posiadaczowi gruntów rolnych, na terenie
których wystąpiła szkoda, oraz dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego
przysługuje odwołanie do nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego
Lasy Państwowe właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkody.
Odwołanie wnosi się w terminie 7 dni od dnia podpisania protokołu, o którym
mowa w art. 46a ust. 4 albo art. 46c ust. 5.
2. W celu rozpatrzenia odwołania nadleśniczy Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe dokonuje odpowiednio oględzin lub szacowania
ostatecznego. Oględzin lub szacowania ostatecznego dokonuje nadleśniczy
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe właściwy ze względu na
miejsce wystąpienia szkód lub jego przedstawiciel.
3. Oględzin lub szacowania ostatecznego, o których mowa w ust. 2, dokonuje
się niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania, o
którym mowa w ust. 1.
4. W oględzinach lub szacowaniu ostatecznym, o których mowa w ust. 2, mają
prawo brać udział członkowie zespołu, o którym mowa w art. 46 ust. 2.
5. Na pisemny wniosek członka zespołu, o którym mowa w art. 46 ust. 2, w
oględzinach lub szacowaniu ostatecznym, o których mowa w ust. 2, może również
brać udział przedstawiciel właściwej ze względu na miejsce wystąpienia szkód izby
rolniczej.
6. O terminie oględzin lub szacowania ostatecznego nadleśniczy
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe zawiadamia:
1) członków zespołu, o którym mowa w art. 46 ust. 2,
2) jeżeli został złożony wniosek, o którym mowa w ust. 5, przedstawiciela
właściwej ze względu na miejsce wystąpienia szkód izby rolniczej
– nie później jednak niż przed upływem 3 dni od dnia otrzymania odwołania.
7. Niestawiennictwo osób, o których mowa w ust. 6, nie wstrzymuje
dokonania oględzin lub szacowania ostatecznego.
8. Po zakończeniu oględzin lub szacowania ostatecznego sporządza się
protokół, który zawiera w szczególności dane określone w art. 46a ust. 4 lub art.
46c ust. 5 z wyłączeniem informacji o wysokości odszkodowania.
9. W przypadku gdy został złożony wniosek, o którym mowa w ust. 5, do
protokołu załącza się opinię przedstawiciela właściwej ze względu na miejsce
wystąpienia szkody izby rolniczej na temat oszacowania szkody.

Art. 46e. 1. Nadleśniczy Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe właściwy ze względu na miejsce wystąpienia szkód ustala wysokość
odszkodowania, w drodze decyzji, biorąc w szczególności pod uwagę ustalenia
zawarte w protokołach, o których mowa w art. 46a ust. 4, art. 46c ust. 5 i art. 46d
ust. 8. Opinia przedstawiciela izby rolniczej, o której mowa w art. 46d ust. 9, nie
jest wiążąca.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, wydawana jest w terminie 14 dni od dnia
otrzymania protokołów, o których mowa w ust. 1, i jest ostateczna.
3. Wypłata odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, następuje ze środków
dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, nie później niż w terminie 30 dni
od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 1.
4. Właściciel albo posiadacz gruntów rolnych, na których zostały wyrządzone
szkody, o których mowa w art. 46 ust. 1, a także dzierżawca albo zarządca obwodu
łowieckiego niezadowolony z decyzji, o której mowa w ust. 1, może, w terminie trzech miesięcy od dnia jej doręczenia, wnieść powództwo do sądu właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkody.

Art. 46f. W przypadku gdy obwód łowiecki, na terenie którego wystąpiła
szkoda, o której mowa w art. 46 ust. 1, został wyłączony z wydzierżawiania i
przekazany w zarząd nadleśnictwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe, właściwym w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania zgodnie z
art. 46d i art. 46e jest dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe właściwy ze względu na miejsce wystąpienia szkody.
Art. 46g. Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe organizuje
szkolenia w zakresie szacowania szkód łowieckich dla:
1) przedstawicieli wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego;
2) przedstawicieli izb rolniczych, o których mowa w art. 46d ust. 5;
3) przedstawicieli dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Właściciele lub posiadacze gruntów rolnych i leśnych powinni,
zgodnie z potrzebami, współdziałać z dzierżawcami i zarządcami obwodów
łowieckich w zabezpieczaniu gruntów przed szkodami, o których mowa w art. 46.
2. (uchylony)

art. 48. więcej Art. 48. Odszkodowanie nie przysługuje:
1) osobom, którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa
jako deputaty rolne na gruntach leśnych;
2) posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie dokonali
ich sprzętu w terminie 14 dni od dnia zakończenia okresu zbioru tego gatunku
roślin w danym regionie, określonego przez sejmik województwa w drodze
uchwały;
3) posiadaczom uszkodzonych upraw lub plonów rolnych, którzy nie wyrazili
zgody na budowę przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego
urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom;
4) za szkody nieprzekraczające wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na 1 hektar
uprawy;
5) za szkody powstałe w płodach złożonych w sterty, stogi i kopce,
w bezpośrednim sąsiedztwie lasu;
6) za szkody w uprawach rolnych założonych z rażącym naruszeniem zasad
agrotechnicznych;
7) za szkody, o których mowa w art. 46 ust. 1, powstałe na nieruchomościach, w
odniesieniu do których właściciel albo użytkownik wieczysty złożył
oświadczenie o zakazie wykonywania polowania, o którym mowa w art. 27b
ust. 1 – do dnia następującego po dniu:
a) w którym oświadczenie o zakazie wykonywania polowania zostało
cofnięte albo
b) w którym organ właściwy do wydzierżawienia obwodu łowieckiego albo
minister właściwy do spraw środowiska lub dzierżawca albo zarządca
obwodu łowieckiego dowiedział się o wygaśnięciu zakazu wykonywania
polowania albo
c) zawiadomienia o cofnięciu oświadczenia o zakazie wykonywania
polowania organu właściwego do wydzierżawienia obwodu łowieckiego
albo ministra właściwego do spraw środowiska.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i terminy zgłaszania szkód, o których mowa w art. 46 ust. 1,
2) szczegółowy sposób dokonywania oględzin i szacowania ostatecznego szkód,
o których mowa w art. 46 ust. 1,
3) szczegółowy sposób ustalania wysokości i wypłaty odszkodowania za szkody,
o których mowa w art. 46 ust. 1,
4) wzory protokołów, o których mowa w art. 46a ust. 4, art. 46c ust. 5 i art. 46d
ust. 8
– mając na względzie specyfikę poszczególnych upraw rolnych oraz konieczność
uwzględnienia w szacowaniu szkody obszaru uszkodzonej uprawy, a także strat
ilościowych i jakościowych powstałych w wyniku uszkodzenia lub zniszczenia
uprawy lub płodów rolnych, oraz kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego
sposobu szacowania szkód na terenie całego kraju.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może być określony
szczegółowy tryb postępowania w sprawie oględzin i szacowania ostatecznego
szkód, o których mowa w art. 46 ust. 1, oraz ustalenia wysokości odszkodowania
za te szkody, w tym sposób powiadamiania o terminach dokonania oględzin i
szacowania ostatecznego szkód, o których mowa w art. 46 ust. 1.

Art. 49a. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie lub przepisach
wydanych na jej podstawie, do postępowania prowadzonego przez nadleśniczego
lub dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania stosuje się odpowiednio
przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego.
2. Poza przypadkami określonymi w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego nadleśniczy Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe, dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego
Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe lub ich przedstawiciel podlega
wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie ustalenia wysokości
odszkodowania, jeżeli jest członkiem koła łowieckiego będącego dzierżawcą
obwodu łowieckiego, którego dotyczy to postępowanie.
3. Do wyłączenia, o którym mowa w ust. 2, przepisy art. 24 § 3 i 4 ustawy z
dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się
odpowiednio.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Skarb Państwa odpowiada za szkody, o których mowa w art. 46
ust. 1, wyrządzone przez zwierzęta łowne objęte całoroczną ochroną.
1a. (uchylony)
1b. Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez zwierzęta łowne,
o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1, na obszarach niewchodzących w skład
obwodów łowieckich.
2. Za szkody, o których mowa w ust. 1, wyrządzane na obszarach:
1) obwodów łowieckich leśnych odszkodowania wypłaca Państwowe
Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe ze środków budżetu państwa;
2) obwodów łowieckich polnych i obszarach niewchodzących w skład obwodów
łowieckich odszkodowania wypłaca zarząd województwa ze środków budżetu
państwa.
3. Za szkody, o których mowa w ust. 1b, odszkodowania wypłaca zarząd
województwa ze środków budżetu państwa.
4. Oględzin i szacowania szkód, o których mowa w ust. 1 i 1b, dokonują
przedstawiciele podmiotów właściwych do wypłaty odszkodowania.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Kto:
1) strzela do zwierzyny w odległości mniejszej niż 500 m od miejsca zebrań
publicznych w czasie ich trwania lub w odległości mniejszej niż 150 m od
zabudowań mieszkalnych,
2) wybiera jaja, pisklęta, niszczy gniazda ptaków łownych lub niszczy ich
lęgowiska,
3) przetrzymuje zwierzynę bez odpowiedniego zezwolenia,
4) niszczy nory i legowiska zwierząt łownych,
5) niszczy urządzenia łowieckie, wybiera karmę lub sól z lizawek,
6) poluje, nie posiadając przy sobie wymaganych dokumentów,
7) wbrew przepisom art. 42b ust. 2 nie dokonuje wymaganych wpisów
w upoważnieniu do wykonywania polowania indywidualnego,
7a) nie przestrzega zasad bioasekuracji podczas polowania lub odstrzału
sanitarnego, o którym mowa w art. 8 ust. 8, oraz przy wykonywaniu
czynności związanych z zagospodarowaniem pozyskanej zwierzyny
8) (uchylony)
– podlega karze grzywny.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 orzekanie następuje w trybie
przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

art. 52. więcej Art. 52. Kto:
1) gromadzi, posiada, wytwarza, przechowuje lub wprowadza do obrotu
narzędzia i urządzenia przeznaczone do kłusownictwa,
2) wchodzi w posiadanie bezprawnie pozyskanej tuszy lub trofeów zwierząt
łownych,
3) narusza zakaz, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4,
4) hoduje lub utrzymuje bez zezwolenia charty rasowe lub ich mieszańce,
5) sprawując zarząd z ramienia dzierżawcy, a w obwodach
niewydzierżawionych z ramienia zarządcy, zezwala na polowanie osobie
nieuprawnionej do wykonywania polowania lub na przekroczenie
zatwierdzonego w planie łowieckim pozyskania zwierzyny,
6) pozyskuje zwierzynę innego gatunku, innej płci lub w większej liczbie, niż
przewiduje upoważnienie wydane przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu
łowieckiego,
7) wykonuje polowanie w obecności lub przy udziale dziecka do 18. roku życia,
8) celowo utrudnia lub uniemożliwia wykonywanie polowania
– podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku.

art. 53. więcej Art. 53. Kto:
1) poluje na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 3000 m od
brzegu w głąb morza lub 5000 m w głąb lądu,
2) poluje z chartami lub ich mieszańcami,
3) poluje w czasie ochronnym,
4) poluje nie posiadając uprawnień do polowania,
4a) wbrew zakazowi określonemu w art. 42aa pkt 14, zakłada narzędzia lub
urządzenia przeznaczone do łowienia, chwytania lub zabijania zwierzyny,
5) wchodzi w posiadanie zwierzyny za pomocą broni i amunicji innej niż
myśliwska, środków i materiałów wybuchowych, trucizn, karmy
o właściwościach odurzających, sztucznego światła, lepów, wnyków, żelaz,
dołów, samostrzałów lub rozkopywania nor i innych niedozwolonych
środków,
6) nie będąc uprawnionym do polowania wchodzi w posiadanie zwierzyny
– podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

art. 54. więcej Art. 54. 1. W razie skazania za czyny wymienione w art. 52 i art. 53, sąd
może orzec przepadek broni, pojazdów, narzędzi i psów, przy użyciu których dokonane zostało przestępstwo, a także przepadek trofeów, tusz zwierzyny i ich części.
2. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć również
przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.

art. 55. więcej Art. 55. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446 i Nr 141, poz. 700) w art. 11:
1) w ust. 1 po pkt 14 dodaje się pkt 15 w brzmieniu:
„15) obrotu w kraju i z zagranicą zwierzyną żywą oraz tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju, a także sprzedaży usług turystycznych obejmujących polowania w kraju dla cudzoziemców i polowania za granicą.”;
2) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
„7. Zasady udzielania koncesji, o których mowa w ust. 1 pkt 15, określają przepisy prawa łowieckiego.”

art. 56. więcej Art. 56. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627) w art. 47 w ust. 8 w pkt 1 wyrazy „strażników łowieckich” zastępuje się wyrazami „Państwowej Straży Łowieckiej”.

art. 57. więcej Art. 57. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i z 1994 r. Nr 89, poz. 415) w art. 18 w ust. 8 w pkt 1 wyrazy „strażników łowieckich” zastępuje się wyrazami „Państwowej Straży Łowieckiej”.

art. 58. więcej Art. 58. 1. Przedsiębiorstwa zajmujące się sprzedażą polowań dla
cudzoziemców oraz eksportem, obrotem zwierzyny żywej oraz tusz zwierzyny
mogą realizować umowy zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy przez okres
6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie.
2. Po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, działalność,
o której mowa w ust. 1, może być prowadzona po uzyskaniu koncesji.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Dotychczasowe zrzeszenie Polski Związek Łowiecki staje się
Polskim Związkiem Łowieckim w rozumieniu ustawy.
2. Koła łowieckie utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów
i istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stają się kołami łowieckimi
w jej rozumieniu.
3. Uprawnienia do wykonywania polowania nabyte przed dniem wejścia
w życie ustawy zachowują swoją moc i stają się uprawnieniami do wykonywania
polowania w jej rozumieniu.

art. 60. więcej Art. 60. 1. Obwody łowieckie utworzone na podstawie dotychczasowych
przepisów stają się obwodami łowieckimi w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Obwody wyłączone z wydzierżawienia na podstawie dotychczasowych
przepisów stają się ośrodkami hodowli zwierzyny w rozumieniu niniejszej ustawy,
pod warunkiem, że w ciągu 1 roku od dnia jej wejścia w życie dostosują
realizowane cele do wymogów określonych w art. 28 ust. 2.

art. 61. więcej Art. 61. Umowy dzierżawy obwodów łowieckich zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy tracą swoją ważność z dniem 31 marca 1997 r.

art. 62. więcej Art. 62. Przepisy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 63, zachowują swoją moc, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż w okresie 1 roku od dnia jej wejścia w życie.

art. 63. więcej Art. 63. Traci moc ustawa z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie
zwierząt łownych i prawie łowieckim (Dz. U. z 1973 r. poz. 197, z 1990 r. poz. 198
oraz z 1991 r. poz. 444).

art. 64. więcej Art. 64. Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia.