Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej

art. 1. więcej Art. 1. Ochrona przeciwpożarowa polega na realizacji przedsięwzięć
mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem,
klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem poprzez:
1) zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej
lub innego miejscowego zagrożenia;
2) zapewnienie sił i środków do zwalczania pożaru, klęski żywiołowej lub
innego miejscowego zagrożenia;
3) prowadzenie działań ratowniczych.

art. 2. więcej Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) zapobieżeniu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej
lub innego miejscowego zagrożenia – rozumie się przez to:
a) zapewnienie koniecznych warunków ochrony technicznej
nieruchomościom i ruchomościom,
b) tworzenie warunków organizacyjnych i formalnoprawnych
zapewniających ochronę ludzi i mienia, a także przeciwdziałających
powstawaniu lub minimalizujących skutki pożaru, klęski żywiołowej lub
innego miejscowego zagrożenia;
2) działaniach ratowniczych – rozumie się przez to każdą czynność podjętą
w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także likwidację przyczyn powstania pożaru, wystąpienia klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia;
3) innym miejscowym zagrożeniu – rozumie się przez to zdarzenie wynikające
z rozwoju cywilizacyjnego i naturalnych praw przyrody niebędące pożarem
ani klęską żywiołową, stanowiące zagrożenie dla życia, zdrowia, mienia lub
środowiska, któremu zapobieżenie lub którego usunięcie skutków nie
wymaga zastosowania nadzwyczajnych środków;
4) krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym – rozumie się przez to integralną
część organizacji bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, obejmującą, w celu
ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska, prognozowanie,
rozpoznawanie i zwalczanie pożarów, klęsk żywiołowych lub innych
miejscowych zagrożeń; system ten skupia jednostki ochrony
przeciwpożarowej, inne służby, inspekcje, straże, instytucje oraz podmioty,
które dobrowolnie w drodze umowy cywilnoprawnej zgodziły się
współdziałać w akcjach ratowniczych.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Osoba fizyczna, osoba prawna, organizacja lub instytucja
korzystające ze środowiska, budynku, obiektu lub terenu są obowiązane
zabezpieczyć je przed zagrożeniem pożarowym lub innym miejscowym
zagrożeniem.
2. Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, a także
podmioty, o których mowa w ust. 1, ponoszą odpowiedzialność za naruszenie
przepisów przeciwpożarowych, w trybie i na zasadach określonych w innych
przepisach.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając
ich ochronę przeciwpożarową, jest obowiązany:
1) przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych,
instalacyjnych i technologicznych;
2) wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia
przeciwpożarowe i gaśnice;
3) zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic
w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie;
4) zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na
terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji;
5) przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji
ratowniczej;
6) zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi;
7) ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski
żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.
1a. Odpowiedzialność za realizację obowiązków z zakresu ochrony
przeciwpożarowej, o których mowa w ust. 1, stosownie do obowiązków i zadań
powierzonych w odniesieniu do budynku, obiektu budowlanego lub terenu,
przejmuje – w całości lub w części – ich zarządca lub użytkownik, na podstawie
zawartej umowy cywilnoprawnej ustanawiającej zarząd lub użytkowanie.
W przypadku gdy umowa taka nie została zawarta, odpowiedzialność za realizację
obowiązków z zakresu ochrony przeciwpożarowej spoczywa na faktycznie
władającym budynkiem, obiektem budowlanym lub terenem.
2. Czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej mogą wykonywać osoby
posiadające odpowiednie kwalifikacje.
2a. Osoby wykonujące czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej,
w tym czynności, o których mowa w ust. 1, polegające na zapobieganiu
powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, niezatrudnione w jednostkach
ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a–5 i 8, są obowiązane
posiadać tytuł zawodowy inżynier pożarnictwa albo tytuł zawodowy inżynier
i dyplom ukończenia studiów w Szkole Głównej Służby Pożarniczej w zakresie
inżynierii bezpieczeństwa w specjalności inżynieria bezpieczeństwa pożarowego
wydany do dnia 30 września 2019 r. lub studiów na kierunku inżynieria
bezpieczeństwa w zakresie bezpieczeństwa pożarowego wydany po dniu
30 września 2019 r.
2b. Osoby niezatrudnione w jednostkach ochrony przeciwpożarowej,
o których mowa w art. 15 pkt 1a–5 i 8, wykonujące czynności wyłącznie
w zakresie wynikającym z ust. 1, powinny posiadać co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe i uprawnienia inspektora ochrony przeciwpożarowej lub kwalifikacje do wykonywania zawodu technik pożarnictwa.
3. (uchylony)

Art. 4a. 1. Uprawnienia inspektora ochrony przeciwpożarowej nabywa na
okres 5 lat osoba, która ukończyła:
1) szkolenie inspektorów ochrony przeciwpożarowej albo
2) szkolenie aktualizujące inspektorów ochrony przeciwpożarowej
– zwane dalej „szkoleniami”.
2. Ukończenie szkoleń stwierdzają odpowiednio zaświadczenie o ukończeniu
szkolenia inspektorów ochrony przeciwpożarowej albo zaświadczenie
o ukończeniu szkolenia aktualizującego inspektorów ochrony przeciwpożarowej.
3. Okres 5 lat, na który nabywa się uprawnienia inspektora ochrony
przeciwpożarowej, liczy się od dnia wystawienia zaświadczenia o ukończeniu
szkolenia.
4. Szkolenie aktualizujące inspektorów ochrony przeciwpożarowej należy
ukończyć w okresie ważności nabytych uprawnień inspektora ochrony
przeciwpożarowej.
5. Szkolenia prowadzą szkoły Państwowej Straży Pożarnej, ośrodki szkolenia
Państwowej Straży Pożarnej oraz instytuty badawcze Państwowej Straży Pożarnej.
6. Szkolenia na potrzeby ochrony przeciwpożarowej podmiotów
organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego
nadzorowanych prowadzi Wojskowa Ochrona Przeciwpożarowa.
7. Programy szkoleń opracowuje i zatwierdza Komendant Główny
Państwowej Straży Pożarnej.
8. Za szkolenia pobiera się opłatę.
9. Opłata za szkolenie wynosi do 50% kwoty przeciętnego wynagrodzenia
w gospodarce narodowej w roku kalendarzowym poprzedzającym szkolenie,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 1
lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252 i 568).
10. Informację o wysokości opłaty za szkolenie podmioty, o których mowa
w ust. 5, zamieszczają na swojej stronie internetowej.
11. Opłata za szkolenie stanowi:
1) w przypadku ośrodków szkolenia Państwowej Straży Pożarnej – przychód
funduszu wojewódzkiego, o którym mowa w art. 19g pkt 2 ustawy z dnia
24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1499,
1635, 1726 i 2020);
2) w przypadku Szkoły Głównej Służby Pożarniczej – przychód, o którym mowa
w art. 406 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374 i 695);
3) w przypadku szkół Państwowej Straży Pożarnej prowadzonych przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych – przychód, o którym mowa w art. 11a
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 869, z późn. zm.);
4) w przypadku pozostałych szkół Państwowej Straży Pożarnej – przychód
funduszu szkoły Państwowej Straży Pożarnej, o którym mowa w art. 19g
pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej;
5) w przypadku instytutów badawczych Państwowej Straży Pożarnej –
przychód, o którym mowa w art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r.
o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227 oraz z 2020 r. poz. 284).
12. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) zakresy szkolenia inspektorów ochrony przeciwpożarowej i szkolenia
aktualizującego inspektorów ochrony przeciwpożarowej,
2) elementy programów szkolenia inspektorów ochrony przeciwpożarowej
i szkolenia aktualizującego inspektorów ochrony przeciwpożarowej,
3) wzór:
a) zaświadczenia o ukończeniu szkolenia inspektorów ochrony
przeciwpożarowej,
b) zaświadczenia o ukończeniu szkolenia aktualizującego inspektorów
ochrony przeciwpożarowej,
4) sposób i tryb wnoszenia opłaty za szkolenie
– kierując się rodzajem zadań przewidzianych dla osób wykonujących czynności
z zakresu ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 4 ust. 1, potrzebą
zachowania standardów merytorycznych i dydaktycznych szkoleń oraz
zapewnienia jednolitości programów szkoleń w zakresie ochrony
przeciwpożarowej oraz wydawanych zaświadczeń, a także sprawności organizacji
rekrutacji na szkolenia.

art. 5. więcej Art. 5. Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu budowlanego
lub terenu, objętych obligatoryjnym stosowaniem systemów sygnalizacji
pożarowej wyposażonych w urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, w przypadku
gdy w tym budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie nie działa jego własna
jednostka ratownicza, jest obowiązany połączyć te urządzenia z obiektem komendy
Państwowej Straży Pożarnej lub obiektem, wskazanym przez właściwego
miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Właściwe urzędy, instytucje, organizacje, przedsiębiorcy lub osoby
fizyczne są obowiązane uwzględnić wymagania w zakresie ochrony
przeciwpożarowej przy zagospodarowaniu i uzbrajaniu terenu.
2. Autorzy dokumentacji projektowej są obowiązani zapewnić jej zgodność
z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej.
2a. (uchylony)
3. Obowiązek spełnienia wymagań ochrony przeciwpożarowej ciąży także na
wytwórcy maszyn, urządzeń i innych wyrobów oraz nabywcy licencji
zagranicznych lub maszyn, urządzeń i innych wyrobów pochodzących z importu.
4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, ciąży również na użytkowniku
maszyn, urządzeń i innych wyrobów.
5. Rozpoczęcie eksploatacji nowej, przebudowanej lub wyremontowanej
budowli, obiektu lub terenu, maszyny, urządzenia lub instalacji albo innego wyrobu
może nastąpić wyłącznie, gdy:
1) zostały spełnione wymagania przeciwpożarowe;
2) sprzęt, urządzenia pożarnicze i ratownicze oraz środki gaśnicze zapewniają
skuteczną ochronę przeciwpożarową.
6. Inwestor jest obowiązany zawiadomić komendanta powiatowego
(miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej właściwego dla miejsca lokalizacji inwestycji o zakończeniu budowy obiektu budowlanego istotnego ze względu na konieczność zapewnienia ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed
pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem i o zamiarze
przystąpienia do jego użytkowania, w celu zajęcia przez tego komendanta
stanowiska, o którym mowa w art. 56 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).
7. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej przy
zajmowaniu stanowiska niezwłocznie zawiadamia właściwego komendanta
wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i właściwy organ administracji
architektoniczno-budowlanej oraz organ nadzoru budowlanego o zastrzeżeniach do
rozwiązań zawartych w projekcie zagospodarowania działki lub terenu, projekcie
architektoniczno-budowlanym lub projekcie technicznym uzgodnionym pod
względem zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej przez
rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, zwanego dalej
„rzeczoznawcą”.

Art. 6a. 1. Wymagania ochrony przeciwpożarowej dotyczące obiektów
budowlanych lub terenów mogą być w przypadkach określonych w przepisach
dotyczących ochrony przeciwpożarowej spełnione w sposób inny niż określony
w tych przepisach, jeżeli proponowane rozwiązania zamienne w stosunku do
wymagań ochrony przeciwpożarowej ograniczają możliwość powstania pożaru,
a w razie jego wystąpienia:
1) zapewniają zachowanie nośności konstrukcji przez określony czas;
2) zapewniają ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu wewnątrz
obiektu budowlanego;
3) zapewniają ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie obiekty
budowlane lub tereny przyległe;
4) zapewniają możliwość ewakuacji ludzi lub ich uratowania w inny sposób;
5) uwzględniają bezpieczeństwo ekip ratowniczych.
2. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej właściwy dla miejsca
lokalizacji inwestycji na uzasadniony ekspertyzą techniczną wniosek inwestora lub
właściciela obiektu budowlanego lub terenu, którego dotyczą rozwiązania zamienne w stosunku do wymagań ochrony przeciwpożarowej, może, w drodze postanowienia, na które służy zażalenie:
1) wyrazić zgodę na zastosowanie rozwiązań zamiennych;
2) wyrazić zgodę na zastosowanie rozwiązań zamiennych pod warunkiem
spełnienia dodatkowych wymagań określonych w postanowieniu;
3) nie wyrazić zgody na zastosowanie rozwiązań zamiennych.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również przy stosowaniu rozwiązań
zamiennych w stosunku do wymagań ochrony przeciwpożarowej w przypadkach
określonych w art. 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.

Art. 6b. Projekt zagospodarowania działki lub terenu, projekt
architektoniczno-budowlany oraz projekt techniczny, o których mowa
w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, obiektu
budowlanego istotnego ze względu na konieczność zapewnienia ochrony życia,
zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym
miejscowym zagrożeniem oraz projekt urządzenia przeciwpożarowego wymagają
uzgodnienia z rzeczoznawcą pod względem zgodności z wymaganiami ochrony
przeciwpożarowej, zwanego dalej „uzgodnieniem”.

Art. 6c. W przypadku gdy projekt zagospodarowania działki lub terenu,
projekt architektoniczno-budowlany lub projekt techniczny obiektu budowlanego
zawiera rozwiązania inne niż wynikające z przepisów dotyczących ochrony
przeciwpożarowej, rzeczoznawca może uzgodnić te projekty, jeżeli dołączono do nich:
1) zgodę na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, o którym mowa
w art. 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane;
2) zgodę na zastosowanie rozwiązań zamiennych albo zgodę na zastosowanie
rozwiązań zamiennych wyrażoną pod warunkiem spełnienia dodatkowych wymagań.

Art. 6d. 1. Rzeczoznawca może uzgodnić projekt zagospodarowania działki
lub terenu, projekt architektoniczno-budowlany, projekt techniczny oraz projekt
urządzenia przeciwpożarowego bez uwag lub z uwagami. Uzgodnienie projektu
potwierdza się przez opatrzenie ich pieczęcią i podpisem.
2. Rzeczoznawca przesyła zawiadomienie o uzgodnieniu projektu
zagospodarowania działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego oraz
projektu technicznego komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży
Pożarnej właściwemu dla miejsca lokalizacji inwestycji w terminie 14 dni od dnia
uzgodnienia projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu
architektoniczno-budowlanego lub projektu technicznego.
3. Zawiadomienie o uzgodnieniu zawiera oznaczenie autora projektu
zagospodarowania działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego oraz
projektu technicznego, nazwę i lokalizację obiektu oraz dane dotyczące warunków
ochrony przeciwpożarowej obiektu budowlanego.
4. W przypadku projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu
architektoniczno-budowlanego lub projektu technicznego obiektu budowlanego,
któremu na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych nadano
klauzulę „tajne” albo „ściśle tajne”, nie sporządza się zawiadomienia o jego
uzgodnieniu.

Art 6e. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej właściwy dla
miejsca lokalizacji obiektu do dnia uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie
unieważnia uzgodnienie projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu
architektoniczno-budowlanego lub projektu technicznego, który zawiera
rozwiązania niezgodne z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej mające istotny
wpływ na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu budowlanego.
2. Uzgodnienie projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu
architektoniczno-budowlanego lub projektu technicznego unieważnia się w drodze
postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej informuje
niezwłocznie właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej oraz
organ nadzoru budowlanego o unieważnieniu uzgodnienia.
4. W przypadku unieważnienia uzgodnienia komendant wojewódzki
Państwowej Straży Pożarnej właściwy dla miejsca lokalizacji obiektu budowlanego
może na wniosek inwestora:
1) w przypadkach szczególnie uzasadnionych dopuścić możliwość spełnienia
wymagań ochrony przeciwpożarowej w sposób inny niż określony
w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej, jeśli we wniosku wykazano spełnienie warunków, o których mowa w art. 6a ust. 1; przepis art. 6a ust. 2 stosuje się odpowiednio;
2) w drodze postanowienia uzgodnić poprawiony lub opracowany na nowo
projekt zagospodarowania działki lub terenu, projekt architektoniczno-
-budowlany lub projekt techniczny.
5. Inwestor do wniosku o uzgodnienie projektu zagospodarowania działki lub
terenu, projektu architektoniczno-budowlanego lub projektu technicznego dołącza
co najmniej 4 egzemplarze tych projektów.

Art. 6f. 1. Projekt zagospodarowania działki lub terenu oraz projekt
architektoniczno-budowlany uzgodniony przez komendanta wojewódzkiego
Państwowej Straży Pożarnej opatruje się pieczęcią organu i przekazuje
inwestorowi wraz z postanowieniem.
2. Jeden egzemplarz projektu, o którym mowa w ust. 1, pozostaje w aktach
sprawy organu.
3. Do uzgodnienia projektu technicznego przepisy ust. 1 i 2 stosuje się.

Art. 6g. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje obiektów budowlanych istotnych ze względu na konieczność
zapewnienia ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem,
klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem, których projekty
zagospodarowania działki lub terenu, projekty architektoniczno-budowlane
oraz projekty techniczne wymagają uzgodnienia,
2) podstawowe dane dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu
budowlanego, które stanowią podstawę uzgodnienia projektu
zagospodarowania działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego
oraz projektu technicznego,
3) szczegółowy sposób dokonywania uzgodnień projektu zagospodarowania
działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego, projektu
technicznego oraz projektu urządzenia przeciwpożarowego,
4) wzór pieczęci potwierdzającej uzgodnienie projektu zagospodarowania
działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego oraz projektu
technicznego,
5) sposób i zakres zawiadomienia o uzgodnieniu projektu zagospodarowania
działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego lub projektu
technicznego
– biorąc pod uwagę przeznaczenie i parametry techniczne obiektów budowlanych,
w tym dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej, efektywność procesu
uzgadniania projektów zagospodarowania działki lub terenu, projektów
architektoniczno-budowlanych oraz projektów technicznych i zawiadamiania
o tym uzgodnieniu oraz że pieczęć musi identyfikować rzeczoznawcę
dokonującego uzgodnienia.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Wyroby służące zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub
ochronie zdrowia i życia oraz mienia, wprowadzane do użytkowania w jednostkach
ochrony przeciwpożarowej oraz wykorzystywane przez te jednostki do
alarmowania o pożarze lub innym zagrożeniu oraz do prowadzenia działań
ratowniczych, a także wyroby stanowiące podręczny sprzęt gaśniczy, mogą być
stosowane wyłącznie po uprzednim uzyskaniu dopuszczenia do użytkowania.
2. Dopuszczenia do użytkowania wyrobów, o których mowa w ust. 1, zwane
dalej „dopuszczeniami”, w formie świadectwa dopuszczenia, wydają instytuty
badawcze Państwowej Straży Pożarnej wskazane przez ministra właściwego do
spraw wewnętrznych.
3. Dopuszczenia są wydawane na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat.
4. Dopuszczenie może być wydane na podstawie:
1) pozytywnej oceny właściwości użytkowych należycie zidentyfikowanego
wyrobu, potwierdzonych, w zależności od potrzeb: badaniami, opiniami
ekspertów lub innymi dokumentami, jeżeli wynika to z warunków stosowania
wyrobu;
2) pozytywnej oceny warunków techniczno-organizacyjnych producenta
wyrobu.
5. Oceny, o której mowa w ust. 4 pkt 1, dokonuje się w oparciu o Polskie
Normy, a w przypadku ich braku – wymagania techniczno-użytkowe określone
w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 14. Oceny, o której mowa w ust. 4 pkt 2,
dokonuje się w oparciu o normy dotyczące systemów zarządzania jakością.
6. W przypadku, gdy wyrób został:
1) zgodnie z prawem wyprodukowany lub dopuszczony do obrotu w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Republice Turcji,
2) zgodnie z prawem wyprodukowany w innym państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będącym stroną
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
– dopuszczenie wydaje się po ustaleniu, że poziom bezpieczeństwa wyrobu nie jest
niższy od określonego w Polskich Normach lub wymaganiach techniczno-
-użytkowych.
7. Dopuszczony wyrób podlega oznakowaniu przez producenta znakiem
instytutu badawczego Państwowej Straży Pożarnej, który wydał dopuszczenie.
8. W okresie, o którym mowa w ust. 3, wyroby, w przypadku których zostało
wydane dopuszczenie, podlegają kontroli zgodności wyrobu z wymaganiami
techniczno-użytkowymi dokonywanej przez instytut badawczy Państwowej Straży
Pożarnej, który wydał dopuszczenie.
9. W przypadku negatywnych wyników kontroli, o której mowa w ust. 8,
instytut badawczy Państwowej Straży Pożarnej, który wydał dopuszczenie, może
je cofnąć.
10. Za czynności związane z wydaniem i zmianą dopuszczenia oraz kontrolą,
o której mowa w ust. 8, pobiera się opłaty.
11. Na wysokość opłaty za czynności związane z wydaniem lub zmianą
dopuszczenia wyrobów mają wpływ:
1) rodzaj wykonywanej czynności;
2) rodzaj wyrobu;
3) stopień skomplikowania wyrobu lub programu oceny;
4) koszt pracy na podstawie udokumentowanej liczby godzin pracy i stawki
godzinowej;
5) koszt badań wyrobu zależny od zakresu badań.
12. Na wysokość opłaty za czynności kontrolne zgodności wyrobu
z wymaganiami techniczno-użytkowymi mają wpływ wyłącznie koszty związane
z badaniami tego wyrobu.
13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe czynności wykonywane w kolejnych etapach procesu
dopuszczenia, zmiany i kontroli dopuszczenia, podmiot uprawniony do pobierania opłat, a także sposób ustalania ich wysokości, uwzględniając okoliczność, że powinny one zapewnić pokrycie kosztów procesu dopuszczenia i jego kontroli.
14. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się potrzebą
zapewnienia ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską
żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz wyrobów, o których mowa w ust. 1;
2) wymagania techniczno-użytkowe wyrobów;
3) tryb wydawania, zmiany i cofania dopuszczenia;
4) tryb przeprowadzania kontroli dopuszczenia;
5) sposób znakowania wyrobów.

Art. 7a. 1. Do użytkowania w jednostkach ochrony przeciwpożarowej,
o których mowa w art. 15 pkt 1a–6 i 8, mogą być wprowadzone używane pojazdy
pożarnicze nie starsze niż 30-letnie i używane przez co najmniej 5 lat na terenie
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo w Republice Turcji lub
w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) będących stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, licząc
od daty pierwszej rejestracji poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, służące
zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia
albo wykorzystywane do prowadzenia działań ratowniczych, jeżeli spełniają
wymagania techniczno-użytkowe potwierdzone uzyskaniem pozytywnej opinii
technicznej wydawanej przez instytuty badawcze Państwowej Straży Pożarnej.
2. Opinia wydawana jest bezterminowo i jednostkowo dla każdego
z pojazdów, w ramach indywidualnego postępowania.
3. W przypadku gdy w pojazdach, o których mowa w ust. 1, zostały dokonane
zmiany konstrukcyjne, materiałowe lub technologiczne mogące mieć wpływ na ich
właściwości użytkowe albo rozszerzenie lub zmianę zakresu ich zastosowania,
przed dalszym użytkowaniem pojazdów w jednostkach ochrony przeciwpożarowej
nabywca, właściciel lub użytkownik informuje o tym instytut badawczy
Państwowej Straży Pożarnej, który wydał opinię.
4. Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 3, instytut badawczy
Państwowej Straży Pożarnej, który wydał opinię, przeprowadza kontrolę wpływu
wprowadzonych zmian na spełnienie wymagań techniczno-użytkowych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, zwaną dalej „kontrolą”, i w zależności od jej wyniku:
1) utrzymuje w mocy wydaną opinię;
2) zmienia wydaną opinię;
3) cofa wydaną opinię.
5. Do procedury wydania opinii oraz przeprowadzania kontroli w odniesieniu
do pojazdów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 7.
6. Za czynności wykonane w celu wydania opinii lub przeprowadzania
kontroli pobierane są opłaty. Opłaty pobiera instytut badawczy Państwowej Straży
Pożarnej, który wydał opinię lub przeprowadził kontrolę. Wysokość opłaty nie
może przekraczać dwukrotności kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
w poprzednim kwartale, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego na podstawie przepisów o waloryzacji oraz zasadach ustalania
emerytur i rent.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb wydawania opinii oraz przeprowadzania kontroli dla
pojazdów, o których mowa w ust. 1, wymagania techniczno-użytkowe tych
pojazdów, dokumenty wymagane do uzyskania opinii oraz szczegółowe czynności
przy wydawaniu, kontroli albo cofaniu opinii, a także sposób ustalania wysokości
opłaty, o której mowa w ust. 6, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia
bezpiecznego korzystania z pojazdów, konieczność zapewnienia możliwie
najmniejszego negatywnego wpływu pojazdów na środowisko, przeznaczenie
pojazdów oraz sposób ich wykorzystania, rzeczywiste koszty poszczególnych
czynności oraz konieczność zapewnienia sprawnego ich wykonywania.

Art. 7b. Do dopuszczeń oraz opinii nie stosuje się przepisów ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r.
poz. 256, 695 i 1298).

art. 8. więcej Art. 8. Korzystanie przez właściciela, zarządcę lub użytkownika budynku,
obiektu lub terenu z usług z zakresu ochrony przeciwpożarowej jest dobrowolne.

art. 9. więcej Art. 9. Kto zauważy pożar, klęskę żywiołową lub inne miejscowe zagrożenie,
jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić osoby znajdujące się w strefie zagrożenia oraz: centrum powiadamiania ratunkowego lub jednostkę ochrony przeciwpożarowej albo Policję bądź wójta albo sołtysa.

art. 10. więcej Art. 10. (uchylony).

art. 11. więcej Art. 11. (uchylony).

Art. 11a. Członkowie ochotniczych straży pożarnych mogą uczestniczyć
w przeglądach przeprowadzanych przez gminy w ramach realizacji zadań z zakresu
ochrony przeciwpożarowej.

Art. 11b. 1. Rzeczoznawcą może być osoba, która posiada:
1) kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu inżynier pożarnictwa lub
posiada tytuł zawodowy inżynier lub magister inżynier oraz
2) przygotowanie zawodowe potwierdzone egzaminem złożonym z wynikiem
pozytywnym.
2. Egzamin potwierdzający przygotowanie zawodowe obejmuje znajomość
przepisów prawa i zasad wiedzy technicznej dotyczących ochrony
przeciwpożarowej oraz umiejętność stosowania zawartych w nich wymagań
i doboru zabezpieczeń przeciwpożarowych stosownie do tych wymagań.

Art. 11c. 1. Egzamin przeprowadza komisja egzaminacyjna co najmniej raz
w roku.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej powołuje i odwołuje
członków komisji egzaminacyjnej, a także wyznacza jej przewodniczącego,
zastępcę i sekretarza. Komisja egzaminacyjna składa się z co najmniej 7 członków
powołanych spośród rzeczoznawców.
3. Egzamin składa się z części:
1) pisemnej obejmującej znajomość przepisów prawa i wiedzy technicznej
dotyczących ochrony przeciwpożarowej oraz doboru zabezpieczeń
przeciwpożarowych;
2) ustnej polegającej na rozwiązaniu problemów z zakresu działania
rzeczoznawcy na przykładzie opisanych przypadków.
4. Wynik egzaminu określa się jako „pozytywny” albo „negatywny”.
5. Warunkiem dopuszczenia do części ustnej egzaminu jest uzyskanie wyniku
pozytywnego z części pisemnej egzaminu. Wynik negatywny z części pisemnej
egzaminu jest wynikiem negatywnym z egzaminu.
6. Osoba ubiegająca się o przyznanie prawa do wykonywania zawodu
rzeczoznawcy może być zwolniona z części pisemnej egzaminu, jeżeli posiada co
najmniej 10-letnią praktykę:
1) w wykonywaniu czynności kontrolno-rozpoznawczych w rozumieniu art. 23
ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej lub
w sprawowaniu nadzoru nad wykonywaniem tych czynności albo
2) w prowadzeniu prac naukowych lub badawczo-rozwojowych z zakresu
ochrony przeciwpożarowej w instytutach badawczych lub uczelniach, albo
3) w wykonywaniu zawodu inżyniera pożarnictwa lub projektanta w rozumieniu
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane oraz ukończyła w Szkole
Głównej Służby Pożarniczej studia podyplomowe dla osób ubiegających się
o wykonywanie zawodu rzeczoznawcy;
4) w wykonywaniu czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej, o których
mowa w art. 4 ust. 2a lub 2b, posiadała w okresie ich wykonywania tytuł
zawodowy inżynier i dyplom ukończenia studiów w Szkole Głównej Służby
Pożarniczej w zakresie inżynierii bezpieczeństwa w specjalności inżynieria
bezpieczeństwa pożarowego wydany do dnia 30 września 2019 r. lub studiów
na kierunku inżynieria bezpieczeństwa w zakresie bezpieczeństwa
pożarowego wydany po dniu 30 września 2019 r. oraz ukończyła studia
podyplomowe, o których mowa w pkt 3.
7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do osób, które już raz uzyskały wynik
negatywny z egzaminu.
8. O wyniku egzaminu rozstrzyga komisja egzaminacyjna zwykłą
większością głosów. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos
przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, a w przypadku jego nieobecności –
głos jego zastępcy.

Art. 11d. 1. Osoba ubiegająca się o przyznanie prawa do wykonywania
zawodu rzeczoznawcy za przeprowadzenie egzaminu wnosi opłatę w wysokości
15% kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej
w roku kalendarzowym poprzedzającym egzamin, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia
1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Opłata
stanowi przychód funduszu centralnego, o którym mowa w art. 19g pkt 1 ustawy
z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej.
2. W przypadku gdy osoba ubiegająca się o przyznanie prawa do
wykonywania zawodu rzeczoznawcy przystępuje tylko do części ustnej egzaminu,
wysokość opłaty za przeprowadzenie egzaminu wynosi 10% kwoty, o której mowa
w ust. 1.
3. Wniesiona opłata za przeprowadzenie egzaminu podlega zwrotowi,
w przypadku gdy osoba ubiegająca się o przyznanie prawa do wykonywania
zawodu rzeczoznawcy:
1) nie została dopuszczona do egzaminu;
2) wycofa wniosek o przyznanie prawa do wykonywania zawodu rzeczoznawcy
nie później niż w terminie 14 dni przed wyznaczoną datą przeprowadzenia
części pisemnej egzaminu;
3) nie przystąpiła do egzaminu w wyznaczonym terminie z przyczyn losowych
i złożyła udokumentowany wniosek o zwrot opłaty w terminie 7 dni od
wyznaczonej daty egzaminu.

Art. 11e. Informację o terminie i miejscu egzaminu oraz o wysokości opłaty
wskazanej kwotowo za przeprowadzenie egzaminu udostępnia się w Biuletynie
Informacji Publicznej Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej co najmniej
na 60 dni przed terminem jego przeprowadzenia.

Art. 11f. 1. Osoba ubiegająca się o przyznanie prawa do wykonywania
zawodu rzeczoznawcy składa do Komendanta Głównego Państwowej Straży
Pożarnej wniosek o przyznanie prawa do wykonywania zawodu rzeczoznawcy co
najmniej na 30 dni przed wyznaczonym terminem egzaminu.
2. Do wniosku dołącza się:
1) dokument potwierdzający spełnienie wymagań, o których mowa w art. 11b
ust. 1 pkt 1;
2) kwestionariusz osobowy;
3) potwierdzenie wniesienia opłaty za przeprowadzenie egzaminu;
4) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 11c
ust. 6.
3. Kwestionariusz osobowy zawiera:
1) imię lub imiona i nazwisko;
2) nazwisko rodowe;
3) imię ojca;
4) datę i miejsce urodzenia;
5) numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj i numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość;
6) informację o wykształceniu;
7) tytuł zawodowy, stopień lub tytuł naukowy;
8) informację o zawodzie wyuczonym lub wykonywanym;
9) informację o przebiegu pracy zawodowej;
10) adres zamieszkania;
11) adres do korespondencji, opcjonalnie adres poczty elektronicznej lub numer
telefonu;
12) inne informacje, jeżeli w ocenie osoby ubiegającej się o przyznanie prawa do
wykonywania zawodu rzeczoznawcy mają one znaczenie dla oceny
kwalifikacji.
4. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej sprawdza wniosek,
a w razie konieczności wzywa osobę ubiegającą się o przyznanie prawa do
wykonywania zawodu rzeczoznawcy do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od
dnia doręczenia wezwania. Wniosek niezłożony lub nieuzupełniony w terminie
pozostawia się bez rozpoznania.
5. Nie później niż na 7 dni przed terminem egzaminu w Biuletynie Informacji
Publicznej Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej udostępnia się listę
osób dopuszczonych do egzaminu, zawierającą imię lub imiona i nazwisko oraz
imię ojca każdej z tych osób.

Art. 11g. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej przyznaje,
w drodze powołania, prawo do wykonywania zawodu rzeczoznawcy osobie, która
spełnia wymagania określone w art. 11b ust. 1.

Art. 11h. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej prowadzi
i aktualizuje wykaz rzeczoznawców, który zawiera:
1) imię lub imiona i nazwisko;
2) nazwisko rodowe;
3) imię ojca;
4) datę i miejsce urodzenia;
5) numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj i numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość;
6) numer uprawnień;
7) datę wydania aktu powołania;
8) tytuł zawodowy, stopień lub tytuł naukowy;
9) informacje o udzieleniu upomnienia na piśmie;
10) informację o zawieszeniu prawa do wykonywania zawodu rzeczoznawcy;
11) informacje o przyczynach zawieszenia prawa do wykonywania zawodu
rzeczoznawcy;
12) informację o cofnięciu prawa do wykonywania zawodu rzeczoznawcy
i przyczynach tego cofnięcia;
13) adres zamieszkania;
14) wskazanie województwa właściwego dla miejsca zamieszkania lub państwo
zamieszkania;
15) adres do korespondencji, opcjonalnie adres poczty elektronicznej lub numer
telefonu;
16) datę przeprowadzenia egzaminu i datę sprawdzianu.
2. Informacje o udzieleniu upomnienia na piśmie usuwa się z wykazu
rzeczoznawców po upływie dwóch lat od dnia jego udzielenia.
3. W Biuletynie Informacji Publicznej Komendy Głównej Państwowej Straży
Pożarnej udostępnia się informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 10 i 14,
a w przypadku wyrażenia zgody przez rzeczoznawcę – również adres do
korespondencji, adres poczty elektronicznej lub numer telefonu.

Art. 11i. 1. Rzeczoznawca jest uprawniony do:
1) uzgadniania projektów zagospodarowania działki lub terenu, projektów
architektoniczno-budowlanych, projektów technicznych i projektów urządzeń
przeciwpożarowych, o których mowa w art. 6b;
2) uzgadniania projektów innych niż określone w art. 6b;
3) sporządzania ekspertyz technicznych i innych opracowań technicznych
z zakresu ochrony przeciwpożarowej;
4) wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 2a.
2. Rzeczoznawca jest obowiązany do:
1) prowadzenia i przechowywania przez okres 5 lat ewidencji uzgodnionych
projektów zagospodarowania działki lub terenu, projektów
architektoniczno-budowlanych oraz projektów technicznych oraz kopii
zawiadomień o uzgodnieniu tych projektów, wraz z dowodami ich wysłania;
2) udostępniania dokumentów, o których mowa w pkt 1, na żądanie
komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej właściwemu dla
miejsca lokalizacji obiektu budowlanego lub właściwemu ze względu na
miejsce zamieszkania rzeczoznawcy, Komendantowi Głównemu Państwowej
Straży Pożarnej lub osobom przez nich upoważnionym;
3) zawiadamiania o zmianie swojego miejsca zamieszkania Komendanta
Głównego Państwowej Straży Pożarnej i komendantów wojewódzkich
Państwowej Straży Pożarnej właściwych ze względu na nowe i poprzednie
miejsce zamieszkania w terminie 30 dni od dnia zmiany miejsca
zamieszkania;
4) samodzielnego podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zakresie znajomości
przepisów i stanu wiedzy technicznej dotyczących ochrony
przeciwpożarowej.
3. Rzeczoznawca nie może uzgadniać opracowanego przez siebie projektu
zagospodarowania działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego,
projektu technicznego oraz projektu urządzenia przeciwpożarowego.
4. Ewidencja uzgodnionych projektów zawiera:
1) imię lub imiona, nazwisko albo nazwę autora dokumentacji projektowej;
2) rodzaj i nazwę projektu;
3) nazwę i adres inwestycji lub obiektu budowlanego;
4) datę uzgodnienia;
5) datę wysłania zawiadomienia o uzgodnieniu projektu zagospodarowania
działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego oraz projektu
technicznego;
6) uwagi.
5. W ewidencji uzgodnionych projektów nie zamieszcza się informacji
o projekcie, któremu na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych
nadano klauzulę „tajne” albo „ściśle tajne”.

Art. 11j. 1. Samodzielne podnoszenie kwalifikacji zawodowych obejmuje
w szczególności:
1) przygotowanie i wygłoszenie referatu na kongresie, zjeździe, konferencji lub
sympozjum naukowym lub technicznym,
2) opublikowanie jako autor lub współautor książki, artykułu lub tłumaczenia,
3) udział w kongresach, zjazdach, konferencjach lub sympozjach naukowych lub
technicznych,
4) udział w warsztatach szkoleniowych i innych formach szkoleń,
5) udział w internetowych programach edukacyjnych
– w zakresie wiedzy i umiejętności dotyczących ochrony przeciwpożarowej.
2. Samodzielne podnoszenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawca
potwierdza uzyskaniem pozytywnego wyniku ze sprawdzianu.
3. Rzeczoznawca przystępuje do sprawdzianu najpóźniej w piątym roku po
roku, w którym został powołany do wykonywania zawodu rzeczoznawcy albo
w którym uzyskał pozytywny wynik z ostatniego sprawdzianu.
4. W stosunku do rzeczoznawcy pełniącego funkcję członka komisji
egzaminacyjnej okres, o którym mowa w ust. 3, liczy się od kolejnego roku po roku
zaprzestania pełnienia przez niego tej funkcji.
5. Sprawdzian przeprowadza komisja egzaminacyjna w formie pisemnej nie
rzadziej niż 2 razy w roku, w odstępie co najmniej 3 miesięcy. Informację
o terminie i miejscu sprawdzianu udostępnia się w Biuletynie Informacji
Publicznej Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej co najmniej na 45 dni
przed terminem jego przeprowadzenia.
6. Rzeczoznawca zawiadamia Komendanta Głównego Państwowej Straży
Pożarnej o zamiarze przystąpienia do sprawdzianu co najmniej na 14 dni przed
terminem sprawdzianu.
7. Rzeczoznawca może realizować obowiązek samodzielnego podnoszenia
kwalifikacji zawodowych przez uczestnictwo w szkoleniach dla rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, zwanych dalej „szkoleniami dla rzeczoznawców”.
8. Rzeczoznawca, który w okresie od powołania do wykonywania zawodu
rzeczoznawcy albo uzyskania pozytywnego wyniku z ostatniego sprawdzianu
uzyskał 20 punktów ze szkoleń dla rzeczoznawców, uzyskuje pozytywny wynik ze
sprawdzianu, jeżeli zawiadomi Komendanta Głównego Państwowej Straży
Pożarnej o ich uzyskaniu co najmniej na 14 dni przed terminem sprawdzianu.
W zawiadomieniu rzeczoznawca informuje o szkoleniach, w których brał udział,
podając ich nazwy, terminy, w których się odbyły, oraz liczby przypisanych im
punktów.
9. Szkolenia dla rzeczoznawców prowadzą szkoły Państwowej Straży
Pożarnej, ośrodki szkolenia Państwowej Straży Pożarnej oraz instytuty badawcze
Państwowej Straży Pożarnej.
10. Jednostkę do organizacji szkolenia dla rzeczoznawców, spośród
wymienionych w ust. 9, wyznacza Komendant Główny Państwowej Straży
Pożarnej, określając jego zakres oraz uzgadniając z jednostką program szkolenia
i wymagania kwalifikacyjne wykładowców.
11. Szkoleniom dla rzeczoznawców Komendant Główny Państwowej Straży
Pożarnej przypisuje punkty, których liczba zależy od zakresu tematycznego
i wymiaru czasowego szkolenia jednak nie więcej niż 5 punktów za jedno
szkolenie.
12. Uczestnictwo i ukończenie szkolenia dla rzeczoznawców stwierdza
zaświadczenie o jego ukończeniu zawierające informację o liczbie punktów.
13. Listę wydanych zaświadczeń jednostka organizująca szkolenie dla
rzeczoznawców przesyła niezwłocznie po jego zakończeniu do Komendanta
Głównego Państwowej Straży Pożarnej.
14. Za szkolenia dla rzeczoznawców pobiera się opłatę.
15. Opłata za szkolenie dla rzeczoznawców jest zależna od liczby jednostek
godzinowych zajęć i wynosi do 2% kwoty przeciętnego wynagrodzenia
w gospodarce narodowej w roku kalendarzowym poprzedzającym szkolenie,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 1
lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za każdą jednostkę 45 minutową zajęć, przy czym opłata ta nie może przekroczyć łącznie 30% tej kwoty.
16. Informację o wysokości opłaty za szkolenie dla rzeczoznawców
podmioty, o których mowa w ust. 9, zamieszczają na swojej stronie internetowej.
17. Opłata za szkolenie dla rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń
przeciwpożarowych stanowi:
1) w przypadku ośrodków szkolenia Państwowej Straży Pożarnej – przychód
funduszu wojewódzkiego, o którym mowa w art. 19g pkt 2 ustawy z dnia
24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej;
2) w przypadku Szkoły Głównej Służby Pożarniczej – przychód, o którym mowa
w art. 406 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
3) w przypadku szkół Państwowej Straży Pożarnej prowadzonych przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych – przychód, o którym mowa w art. 11a
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
4) w przypadku pozostałych szkół Państwowej Straży Pożarnej – przychód
funduszu szkoły Państwowej Straży Pożarnej, o którym mowa w art. 19g
pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej;
5) w przypadku instytutów badawczych Państwowej Straży Pożarnej –
przychód, o którym mowa w art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r.
o instytutach badawczych.
18. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zapewnia taką liczbę
szkoleń dla rzeczoznawców, która umożliwia rzeczoznawcom realizację
obowiązku samodzielnego podnoszenia kwalifikacji zawodowych w sposób,
o którym mowa w ust. 7.
19. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór zawiadomienia, którym rzeczoznawca informuje Komendanta
Głównego Państwowej Straży Pożarnej o szkoleniach dla rzeczoznawców,
w których brał udział,
2) wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia dla rzeczoznawców,
3) sposób i tryb wnoszenia opłaty za szkolenie dla rzeczoznawców
– kierując się zapewnieniem właściwego sposobu dokumentowania odbycia
szkolenia przez rzeczoznawcę, a także sprawności organizacji rekrutacji na szkolenia.

Art. 11k. Rzeczoznawcy, który nie przystąpił do sprawdzianu w wymaganym
terminie albo uzyskał negatywny wynik ze sprawdzianu, Komendant Główny
Państwowej Straży Pożarnej zawiesza prawo do wykonywania zawodu
rzeczoznawcy, w drodze postanowienia. Na postanowienie o zawieszeniu prawa do
wykonywania zawodu rzeczoznawcy nie przysługuje wniosek o ponowne
rozpatrzenie sprawy.

Art. 11l. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) organizację pracy komisji egzaminacyjnej,
2) sposób przeprowadzania egzaminu na rzeczoznawcę oraz sprawdzianu dla
rzeczoznawców oraz sposób ustalania wyniku z egzaminu lub sprawdzianu,
3) sposób i tryb wnoszenia oraz zwrotu opłaty za przeprowadzenie egzaminu na
rzeczoznawcę,
4) wzór kwestionariusza osobowego,
5) wzór aktu powołania do wykonywania zawodu rzeczoznawcy
– mając na względzie zapewnienie przejrzystego procesu oceny przygotowania
zawodowego kandydata na rzeczoznawcę oraz uwzględniając konieczność
zapewnienia sprawnego przebiegu egzaminu i sprawdzianu.

Art. 11m. 1. Rzeczoznawca podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu
odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z:
1) uzgadnianiem projektów zagospodarowania działki lub terenu lub projektów
architektoniczno-budowlanych, projektów technicznych oraz projektów
urządzeń przeciwpożarowych;
2) wykonywaniem ekspertyz technicznych lub innych opracowań technicznych
z zakresu ochrony przeciwpożarowej.
2. Obowiązek ubezpieczenia nie dotyczy rzeczoznawców niewykonujących
czynności, o których mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, termin
powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc
pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz charakter czynności, których
dotyczy ubezpieczenie.

Art. 11n. 1. Nadzór nad działalnością rzeczoznawców sprawuje Komendant
Główny Państwowej Straży Pożarnej przy pomocy komendantów wojewódzkich
Państwowej Straży Pożarnej.
2. Nadzór nad działalnością rzeczoznawców jest sprawowany w zakresie:
1) uzgadniania przez nich projektów zagospodarowania działki lub terenu,
projektów architektoniczno-budowlanych, projektów technicznych oraz
projektów urządzeń przeciwpożarowych;
2) wykonywania przez nich ekspertyz technicznych lub opinii, o których mowa
w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej;
3) wywiązywania się przez nich z obowiązków, o których mowa w art. 6d ust. 2
oraz art. 11i ust. 2 pkt 1 i 3.
3. Nadzór komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej nad
działalnością rzeczoznawców jest sprawowany w stosunku do obiektów
budowlanych zlokalizowanych na terenie województwa – w zakresie, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz do rzeczoznawców zamieszkałych na terenie
województwa – w zakresie wywiązywania się przez nich z obowiązków, o których
mowa w art. 6d ust. 2 oraz art. 11i ust. 2 pkt 1 i 3.
4. Nadzór nad działalnością rzeczoznawców, którzy zajmują stanowisko
komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, są zatrudnieni
w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej lub zamieszkują poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sprawuje Komendant Główny Państwowej
Straży Pożarnej.
5. W ramach sprawowania nadzoru Komendant Główny Państwowej Straży
Pożarnej i komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej mogą żądać od:
1) rzeczoznawcy wyjaśnień i dokumentów w zakresie objętym nadzorem;
2) autora projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu
architektoniczno-budowlanego oraz projektu technicznego, których
uzgodnienie jest przedmiotem postępowania, od organów administracji architektoniczno-budowlanej lub organów nadzoru budowlanego,
udostępnienia potwierdzonych kopii tych projektów.
6. Podmioty, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, są obowiązane odpowiednio
do złożenia wyjaśnień oraz udostępnienia dokumentów lub potwierdzonej kopii
projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu
architektoniczno-budowlanego oraz projektu technicznego w terminie 14 dni od
dnia doręczenia żądania.
7. W ramach sprawowania nadzoru Komendant Główny Państwowej Straży
Pożarnej lub komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej mogą
przeprowadzać postępowanie wyjaśniające.
8. Postępowania wyjaśniającego nie wszczyna się po upływie 6 miesięcy od
dnia uzyskania informacji o możliwości wystąpienia nieprawidłowości
w działalności rzeczoznawcy, a postępowania administracyjnego po upływie 5 lat od:
1) dnia zakończenia robót budowlanych albo zawiadomienia o zakończeniu
budowy lub wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu
budowlanego, w przypadkach dotyczących uzgodnienia przez rzeczoznawcę
projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu
architektoniczno-budowlanego lub projektu technicznego;
2) rozpoczęcia użytkowania urządzenia przeciwpożarowego realizowanego
w przypadkach innych niż określone w pkt 1.
9. Z postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez komendanta
wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej sporządza się protokół, który zawiera:
1) oznaczenie miejsca i daty rozpoczęcia i zakończenia postępowania
wyjaśniającego;
2) imiona i nazwiska osoby sporządzającej protokół oraz rzeczoznawcy, wobec
którego wszczęto postępowanie wyjaśniające;
3) podstawę wszczęcia postępowania wyjaśniającego;
4) zarzuty postawione rzeczoznawcy, wobec którego wszczęto postępowanie
wyjaśniające;
5) opis przebiegu postępowania wyjaśniającego, w tym informację
o wyjaśnieniach oraz dokumentach złożonych przez rzeczoznawcę, wobec
którego wszczęto postępowanie wyjaśniające;
6) ocenę zasadności zarzutów oraz innych okoliczności sprawy wraz ze
wskazaniem, które zarzuty zostały udokumentowane, a które odrzucone, oraz
ze wskazaniem, jakie przepisy prawa zostały naruszone przez rzeczoznawcę,
wobec którego wszczęto postępowanie wyjaśniające;
7) inne informacje istotne dla sprawy będącej przedmiotem postępowania;
8) wniosek w sprawie dalszego postępowania;
9) datę sporządzenia oraz podpis osoby sporządzającej protokół.

Art. 11o. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działalności
rzeczoznawcy w ramach postępowania wyjaśniającego komendant wojewódzki
Państwowej Straży Pożarnej właściwy dla miejsca lokalizacji obiektu budowlanego
lub terenu, którego dotyczą wykonywane przez rzeczoznawcę czynności, lub dla
jego miejsca zamieszkania może:
1) udzielić rzeczoznawcy upomnienia na piśmie, o czym niezwłocznie informuje
Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej;
2) zawiadomić Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej
o stwierdzeniu nieprawidłowości w działalności rzeczoznawcy i przekazać
mu zebrany materiał dowodowy wraz z protokołem, gdy z okoliczności
sprawy wynika potrzeba skierowania rzeczoznawcy na powtórny egzamin lub
cofnięcia mu prawa do wykonywania zawodu.

Art. 11p. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, po otrzymaniu
zawiadomienia o stwierdzeniu nieprawidłowości w działalności rzeczoznawcy,
prowadzi postępowanie wyjaśniające.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może prowadzić
postępowanie wyjaśniające również w przypadku uzyskania w inny sposób
informacji o nieprawidłowościach w działalności rzeczoznawcy lub w przypadku
wykonywania zawodu przez rzeczoznawcę, któremu zawieszono prawo do
wykonywania tego zawodu.

Art. 11r. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działalności
rzeczoznawcy Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może:
1) udzielić rzeczoznawcy upomnienia na piśmie;
2) skierować rzeczoznawcę na egzamin, o którym mowa w art. 11b ust. 2, w celu
powtórnej oceny przygotowania zawodowego do wykonywania zawodu
rzeczoznawcy;
3) cofnąć rzeczoznawcy prawo do wykonywania zawodu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się przepisów
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 256 i 695).
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej kieruje rzeczoznawcę na
egzamin w drodze decyzji administracyjnej. Rzeczoznawcy skierowanemu na
egzamin zawiesza się prawo do wykonywania zawodu rzeczoznawcy.
4. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej cofa prawo do
wykonywania zawodu rzeczoznawcy w drodze decyzji administracyjnej. Decyzja
podlega natychmiastowemu wykonaniu.

Art. 11s. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej cofa prawo do
wykonywania zawodu rzeczoznawcy:
1) w przypadku gdy rzeczoznawca wykonuje zawód rzeczoznawcy, mimo
zawieszenia prawa do wykonywania tego zawodu;
2) po upływie 2 lat od dnia zawieszenia mu prawa do wykonywania zawodu
rzeczoznawcy, jeżeli w tym czasie nie ustały przyczyny tego zawieszenia;
3) na wniosek rzeczoznawcy.

Art. 11t. Osoba, której w wyniku stwierdzenia nieprawidłowości w jej
działalności lub wykonywania zawodu rzeczoznawcy mimo zawieszenia prawa do
jego wykonywania cofnięto prawo do wykonywania zawodu rzeczoznawcy, nie
może przystąpić do egzaminu przed upływem 3 lat od dnia cofnięcia jej prawa do
wykonywania zawodu rzeczoznawcy.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych pełni nadzór nad
funkcjonowaniem krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
2. (uchylony)

art. 13. więcej Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposoby i warunki ochrony przeciwpożarowej budynków, innych
obiektów budowlanych i terenów.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się:
1) czynności, których wykonywanie w obiektach budowlanych oraz na terenach
przyległych do nich jest zabronione ze względu na możliwość spowodowania
pożaru lub jego rozprzestrzeniania się albo możliwość wystąpienia utrudnień
w prowadzeniu działań ratowniczych lub ewakuacji;
2) sposób, w jaki właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów budowlanych
lub terenów powinni spełniać swoje obowiązki w zakresie ochrony
przeciwpożarowej;
3) sposoby postępowania przy używaniu lub przechowywaniu materiałów
niebezpiecznych;
4) odpowiednie warunki ewakuacji oraz warunki, w których użytkowany
budynek istniejący uznaje się za zagrażający życiu ludzi;
5) wymagania, jakie powinny spełniać instalacje wodociągowe
przeciwpożarowe;
6) zakres obligatoryjnego stosowania w obiektach budowlanych stałych
urządzeń gaśniczych, systemów sygnalizacji pożarowej obejmujących
urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe oraz dźwiękowych systemów
ostrzegawczych i gaśnic;
7) wymagania, jakie powinny spełniać instalacje i urządzenia techniczne
w obiektach budowlanych;
8) sposoby prowadzenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym
i oceny zagrożenia wybuchem;
9) sposoby zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów;
10) sposoby zabezpieczenia przeciwpożarowego zbioru palnych płodów rolnych,
ich transportu i składowania.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wymagania w zakresie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę
oraz dróg pożarowych.
4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, uwzględnia się:
1) rodzaje obiektów, w stosunku do których jest wymagane zapewnienie
zaopatrzenia w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru;
2) sposoby określania wymaganej ilości wody do celów przeciwpożarowych;
3) wymagania przeciwpożarowe, jakie powinny spełniać sieci wodociągowe;
4) źródła wody do zewnętrznego gaszenia pożaru;
5) wymagania, jakie powinny spełniać hydranty zewnętrzne przeciwpożarowe;
6) rodzaje obiektów budowlanych, do których powinna być doprowadzona droga
pożarowa;
7) wymagania, jakie powinna spełniać droga pożarowa.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy ma na celu ochronę życia,
zdrowia, mienia lub środowiska poprzez:
1) walkę z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi;
2) ratownictwo techniczne;
3) ratownictwo chemiczne;
4) ratownictwo ekologiczne;
5) ratownictwo medyczne;
6) współpracę z jednostkami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego,
o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 993 i 1590
oraz z 2020 r. poz. 374 i 567) oraz systemem powiadamiania ratunkowego.
1a. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy w ramach posiadanych sił
i środków współpracuje z właściwymi organami i podmiotami podczas zdarzeń
nadzwyczajnych wywołanych zagrożeniem czynnikiem biologicznym, w tym
podczas zdarzeń o charakterze terrorystycznym.
1b. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy w ramach posiadanych sił
i środków bierze udział w likwidacji zagrożenia, w tym w działaniach
ratowniczych, w przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółową organizację krajowego systemu ratowniczo-
-gaśniczego, w szczególności w zakresie:
1) funkcjonowania na obszarze powiatu, województwa i kraju,
2) walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi,
3) ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego,
4) dysponowania do działań ratowniczych,
5) kierowania działaniem ratowniczym,
6) współpracy, o której mowa w ust. 1a,
6a) likwidacji zagrożenia, w tym działań ratowniczych, w przypadku wystąpienia
zdarzenia radiacyjnego;
7) prowadzenia dokumentacji zdarzeń określonych w art. 2 pkt 2 oraz
dokumentacji funkcjonowania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego,
8) organizacji odwodów operacyjnych,
9) organizacji stanowisk kierowania
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia optymalnej skuteczności działań
ratowniczych.
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, wojewoda lub starosta
odpowiednio na obszarze kraju, województwa lub powiatu określają zadania
krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, koordynują jego funkcjonowanie
i kontrolują wykonywanie wynikających stąd zadań, a w sytuacjach
nadzwyczajnych zagrożeń życia, zdrowia lub środowiska kierują tym systemem.
4. Wojewoda i starosta wykonują swoje zadania przy pomocy odpowiednio
wojewódzkiego i powiatowego zespołu zarządzania kryzysowego, działających na
podstawie ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1398 oraz z 2020 r. poz. 148, 284, 374 i 695).
5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) koordynuje funkcjonowanie krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze gminy w zakresie ustalonym przez
wojewodę. Zadanie to może być wykonywane przy pomocy komendanta gminnego
ochrony przeciwpożarowej, jeżeli komendant taki został zatrudniony przez wójta
(burmistrza, prezydenta miasta), albo przy pomocy komendanta gminnego związku
ochotniczych straży pożarnych.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)

Art. 14a. (uchylony).

Art. 14b. (uchylony).

Art. 14c. (uchylony).

Art. 14d. (uchylony).

Art. 14e. (uchylony).

Art. 14f. (uchylony).

Art. 14g. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zapewnia
funkcjonowanie Systemu Wspomagania Decyzji Państwowej Straży Pożarnej,
zwanego dalej „SWD PSP”, stanowiącego system teleinformatyczny wspierający:
1) wykonywanie zadań krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego przez
jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej;
2) przyjmowanie zgłoszeń alarmowych z centrów powiadamiania ratunkowego,
o których mowa w ustawie z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie
powiadamiania ratunkowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1077 oraz z 2020 r. poz.
568 i 695).
2. Utrzymanie, rozbudowa i modyfikacje SWD PSP są finansowane z budżetu
państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw
wewnętrznych, oraz z części, których dysponentami są właściwi wojewodowie.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) minimalny zbiór funkcjonalności SWD PSP, w tym sposób funkcjonowania
tego systemu w sytuacjach awaryjnych,
2) sposób przydzielania, zawieszania oraz uchylania dostępu do tego systemu
użytkownikom Państwowej Straży Pożarnej oraz jednostkom ochrony
przeciwpożarowej
– uwzględniając potrzebę zapewnienia optymalnego poziomu współpracy między
tym systemem a systemem teleinformatycznym systemu powiadamiania
ratunkowego.

Art. 14h. 1. Państwowa Straż Pożarna przetwarza dane osobowe w SWD PSP
w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską
żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem, w zakresie niezbędnym do
realizacji zadań wynikających z ustawy, uzyskane w związku z prowadzeniem
działań ratowniczych oraz obsługą zgłoszeń alarmowych, o których mowa
w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego, w tym dane osobowe osoby zgłaszającej oraz osób, których zgłoszenie dotyczy.
2. Jednostka organizacyjna Państwowej Straży Pożarnej, w związku
z przetwarzaniem danych osobowych w SWD PSP, wykonuje obowiązek,
o którym mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób
fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie
swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE
(ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016,
str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/679”, przez
udostępnienie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie
podmiotowej lub na swojej stronie internetowej oraz w widocznym miejscu w siedzibie.
3. Osoba występująca z żądaniem na podstawie art. 15 rozporządzenia
2016/679 obowiązana jest do podania informacji o okolicznościach zdarzenia,
którego to żądanie dotyczy, w tym daty i miejsca zdarzenia oraz numeru telefonu,
z którego zostało wykonane połączenie dotyczące powiadomienia o zdarzeniu.
4. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, podlegają zabezpieczeniom
zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub
przekazywaniu polegającym co najmniej na:
1) dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych osób posiadających
pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych;
2) pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych
osobowych do zachowania ich w poufności.
5. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, są przechowywane wyłącznie
przez okres niezbędny do realizacji zadań wynikających z ustawy. Dane te
podlegają przeglądowi nie rzadziej niż co 5 lat od dnia ich uzyskania.
6. Kierownicy jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej
udostępniają informację o ograniczeniach, o których mowa w ust. 2 i 3,
w Biuletynie Informacji Publicznej na swoich stronach podmiotowych lub na
swoich stronach internetowych oraz w widocznym miejscu w siedzibach jednostek.

Art. 14ha. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, komendanci
wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej, komendanci powiatowi (miejscy)
Państwowej Straży Pożarnej, Rektor-Komendant Szkoły Głównej Służby
Pożarniczej i komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej są
współadministratorami danych osobowych przetwarzanych w SWD PSP.
2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej ustala podział
obowiązków współadministratorów, o których mowa w ust. 1, wynikających
z przepisów rozporządzenia 2016/679.
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej planuje i realizuje
rozbudowę oraz modyfikację SWD PSP oraz podejmuje działania mające na celu:
1) zapewnienie ochrony przed nieuprawnionym dostępem do SWD PSP;
2) zapewnienie integralności danych w SWD PSP;
3) zapewnienie dostępności do SWD PSP dla podmiotów przetwarzających dane
w tym systemie;
4) przeciwdziałanie uszkodzeniom SWD PSP;
5) określenie zasad bezpieczeństwa przetwarzanych danych, w tym danych
osobowych;
6) określenie zasad zgłaszania naruszenia ochrony danych osobowych;
7) zapewnienie rozliczalności działań dokonywanych na danych SWD PSP;
8) zapewnienie poprawności danych, w tym danych osobowych przetwarzanych
w SWD PSP;
9) wykonywanie kopii bezpieczeństwa.
4. Komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej, komendanci
powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej, Rektor-Komendant Szkoły
Głównej Służby Pożarniczej i komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej,
w zakresie właściwości swojego działania, zapewniają utrzymanie SWD PSP oraz
podejmują działania, o których mowa w ust. 3.
5. Współadministratorzy tworzą i aktualizują ewidencję osób upoważnionych
do przetwarzania danych osobowych w SWD PSP, upoważniają do przetwarzania
tych danych oraz prowadzą rejestr czynności przetwarzania danych osobowych,
o którym mowa w art. 30 rozporządzenia 2016/679.
6. Przepisy art. 14h oraz art. 14ha stosuje się odpowiednio do przetwarzania
danych osobowych w SWD PSP przez jednostki ochrony przeciwpożarowej,
o których mowa w art. 15 pkt 1a–8.

Art. 14i. 1. SWD PSP uzyskuje nieodpłatnie, za pośrednictwem centralnego
punktu systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 78 ust. 4 pkt 1
ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz.
2460 oraz z 2020 r. poz. 374 i 695), informacje dotyczące lokalizacji zakończenia
sieci, z którego zostało wykonane połączenie do numeru alarmowego 112 albo
innego numeru alarmowego, oraz dane dotyczące abonenta, o których mowa
w art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.
2. SWD PSP uzyskuje nieodpłatnie dostęp do danych przestrzennych
i związanych z nimi usług, udostępnianych za pośrednictwem systemu, o którym
mowa w art. 40 ust. 3e ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2020 r. poz. 276, 284 i 782).

art. 15. więcej Art. 15. Jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:
1) jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej;
1a) jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej;
2) zakładowa straż pożarna;
3) zakładowa służba ratownicza;
4) gminna zawodowa straż pożarna;
4a) powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna;
5) terenowa służba ratownicza;
6) ochotnicza straż pożarna;
7) związek ochotniczych straży pożarnych;
8) inne jednostki ratownicze.

art. 16. więcej Art. 16. Zadania i organizację Państwowej Straży Pożarnej określa odrębna
ustawa.

Art. 16a. 1. Jednostki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15
pkt 1a–5 i 8, tworzy się jako jednostki umundurowane i wyposażone
w specjalistyczny sprzęt, przeznaczone do walki z pożarami, klęskami
żywiołowymi lub innymi miejscowymi zagrożeniami.
2. W jednostkach wymienionych w art. 15 pkt 1a–5 i 8 są zatrudnieni
pracownicy podlegający szczególnym obowiązkom wynikającym z charakteru
pracy oraz posiadający odpowiednie kwalifikacje i warunki psychofizyczne, zwani
dalej „strażakami jednostek ochrony przeciwpożarowej”.
3. Strażakiem jednostki ochrony przeciwpożarowej może być pracownik,
który ma kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu strażak, technik
pożarnictwa lub inżynier pożarnictwa.
3a. Osobę przyjmowaną do pracy w jednostce ochrony przeciwpożarowej
zatrudnia się na pierwsze stanowisko, jeżeli spełnia ona wymagania w zakresie
wykształcenia przed uzyskaniem określonych kwalifikacji.
4. Kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu strażak obejmują
posiadanie co najmniej wykształcenia średniego lub średniego branżowego oraz
ukończenia szkolenia w zawodzie strażak lub szkolenia równorzędnego ze
szkoleniem w zawodzie strażak.
4a. Kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu technik pożarnictwa
obejmują posiadanie tytułu technik pożarnictwa.
4b. Kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu inżynier pożarnictwa
obejmują posiadanie:
1) tytułu zawodowego inżynier pożarnictwa albo
2) tytułu zawodowego inżynier i dyplomu ukończenia w Szkole Głównej Służby
Pożarniczej studiów w zakresie inżynierii bezpieczeństwa w specjalności
inżynieria bezpieczeństwa pożarowego wydanego do dnia 30 września 2019 r.
lub studiów na kierunku inżynieria bezpieczeństwa w zakresie
bezpieczeństwa pożarowego wydanego po dniu 30 września 2019 r. oraz
kwalifikacji wymaganych do wykonywania zawodu strażak oraz ukończenie
w Szkole Głównej Służby Pożarniczej przeszkolenia zawodowego
przygotowującego do zajmowania stanowisk związanych z kierowaniem
działaniami ratowniczymi, albo
3) tytułu zawodowego inżynier oraz tytułu zawodowego magister inżynier
i dyplomu ukończenia w Szkole Głównej Służby Pożarniczej studiów
w zakresie inżynierii bezpieczeństwa w specjalności inżynierii
bezpieczeństwa pożarowego wydanego do dnia 30 września 2019 r. lub
studiów na kierunku inżynieria bezpieczeństwa w zakresie bezpieczeństwa pożarowego wydanego po dniu 30 września 2019 r. oraz kwalifikacji do wykonywania zawodu technik pożarnictwa oraz ukończenie w Szkole
Głównej Służby Pożarniczej przeszkolenia zawodowego przygotowującego
do zajmowania stanowisk związanych z kierowaniem działaniami ratowniczymi.
4c. Przeszkolenie zawodowe, o którym mowa w ust. 4b pkt 2 i 3, jest
prowadzone w formie studiów podyplomowych.
4d. Na przeszkolenie zawodowe, o którym mowa w ust. 4b pkt 2 i 3, kierują
pracodawcy.
4e. Szkolenie w zawodzie strażak prowadzą szkoły Państwowej Straży
Pożarnej, a na potrzeby ochrony przeciwpożarowej jednostek organizacyjnych
podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych
prowadzi Wojskowa Ochrona Przeciwpożarowa.
4f. Kwalifikacje wymagane do wykonywania zawodu strażak potwierdza
świadectwo ukończenia szkolenia w zawodzie strażak albo szkolenia
równorzędnego ze szkoleniem w zawodzie strażak lub decyzja o uznaniu
kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego strażak.
5. Strażacy jednostek ochrony przeciwpożarowej powinni posiadać zdolność
fizyczną i psychiczną do pracy w tych jednostkach. Oceny zdolności fizycznej
i psychicznej strażaka do pracy dokonuje lekarz służby medycyny pracy.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać pracownicy
na poszczególnych stanowiskach pracy w jednostkach ochrony
przeciwpożarowej,
2) rodzaje szkoleń równorzędnych ze szkoleniem w zawodzie strażak,
3) zakres oraz formy realizacji szkolenia w zawodzie strażak,
4) zakres programowy szkolenia w zawodzie strażak oraz tryb ustalania
programu tego szkolenia,
5) tryb wydawania oraz wzór świadectwa o ukończeniu szkolenia w zawodzie strażak
– kierując się rodzajem zadań wykonywanych przez jednostki ochrony
przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a–5 i 8, koniecznością współdziałania w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, potrzebą zachowania standardów merytorycznych i dydaktycznych szkoleń oraz
zapewnienia jednolitości programów szkoleń w zakresie ochrony
przeciwpożarowej oraz wydawanych świadectw.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, a za jego zgodą inni
ministrowie, wojewodowie, organy jednostek samorządu terytorialnego, mogą,
w drodze zarządzenia, tworzyć, przekształcać lub likwidować zakładowe straże
pożarne, zakładowe służby ratownicze, gminne (miejskie) albo powiatowe
(miejskie) zawodowe straże pożarne, terenowe służby ratownicze lub inne
jednostki ratownicze, uwzględniając częstotliwość występowania pożarów, klęsk
żywiołowych i innych miejscowych zagrożeń oraz potrzeby w zakresie
zapewnienia należytej ochrony przeciwpożarowej na danym terenie.
2. Instytucje, organizacje, osoby prawne lub fizyczne mogą, za zgodą ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, tworzyć, przekształcać lub likwidować
zakładowe straże pożarne, zakładowe służby ratownicze, gminne (miejskie) albo
powiatowe (miejskie) zawodowe straże pożarne, terenowe służby ratownicze lub
inne jednostki ratownicze, uwzględniając częstotliwość występowania pożarów,
klęsk żywiołowych i innych miejscowych zagrożeń oraz potrzeby w zakresie
zapewnienia należytej ochrony przeciwpożarowej na danym terenie.

art. 18. więcej Art. 18. Organizację i szczegółowe zasady funkcjonowania zakładowej
straży pożarnej, zakładowej służby ratowniczej, gminnej zawodowej straży
pożarnej, terenowej służby ratowniczej oraz innych jednostek ratowniczych –
określą osoby prawne lub fizyczne je tworzące, w porozumieniu i pod nadzorem
komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej właściwego ze względu
na teren działania.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Ochotnicza straż pożarna i związek ochotniczych straży pożarnych
funkcjonują w oparciu o przepisy ustawy – Prawo o stowarzyszeniach.
1a. Ochotnicza straż pożarna jest jednostką umundurowaną, wyposażoną
w specjalistyczny sprzęt. Do zadań ochotniczych straży pożarnych należy
w szczególności:
1) walka z pożarami, klęskami żywiołowymi lub innymi miejscowymi
zagrożeniami;
2) organizowanie przedsięwzięć służących krzewieniu sportu i kultury fizycznej
pozwalających na rozwinięcie sprawności wykorzystywanej w działaniach
ratowniczych;
3) organizowanie przedsięwzięć oświatowo-kulturalnych propagujących wiedzę
i umiejętności w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
4) upowszechnianie i wspieranie form współdziałania między lokalnymi
partnerami społecznymi i gospodarczymi w zakresie ochrony
przeciwpożarowej;
5) propagowanie zasad udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym w wyniku
pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.
1b. Bezpośredni udział w działaniach ratowniczych mogą brać członkowie
ochotniczych straży pożarnych, którzy ukończyli 18 lat i nie przekroczyli 65 lat,
posiadający aktualne badania lekarskie dopuszczające do udziału w działaniach
ratowniczych oraz odbyli szkolenie pożarnicze, o którym mowa w art. 28 ust. 1.
1c. Ochotnicza straż pożarna może współdziałać z Wojskami Obrony
Terytorialnej w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań.
1d. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej, może określić, w drodze rozporządzenia, formy
współdziałania ochotniczej straży pożarnej z Wojskami Obrony Terytorialnej,
sprawy wymagające współdziałania, sposób wymiany informacji dotyczących
spraw wymagających współdziałania oraz formy koordynacji wspólnych
przedsięwzięć, uwzględniając potrzebę sprawnej realizacji tej współpracy.
2. Szczegółowe zadania i organizację ochotniczej straży pożarnej i ich
związku określa statut.
3. Wszelkie sprawy dotyczące ochrony przeciwpożarowej, określone
w statucie ochotniczej straży pożarnej i ich związku, wymagają uzgodnienia
z komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej właściwym
ze względu na teren działania lub Komendantem Głównym Państwowej Straży
Pożarnej w przypadku związku ochotniczych straży pożarnych działającego na
terenie całego kraju.

art. 20. więcej Art. 20. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, zakres, szczegółowe warunki i tryb włączania jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a–6 i 8, do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Wojewoda może żądać od:
1) związku ochotniczych straży pożarnych,
2) ochotniczej straży pożarnej pozostającej poza strukturami związku
ochotniczych straży pożarnych,
3) organów wykonawczych gmin i powiatów, instytucji, organizacji, osób
prawnych i fizycznych, które utworzyły jednostki ochrony przeciwpożarowej
na podstawie przepisu art. 17,
informacji związanych z wykonywaniem ich zadań w zakresie ochrony
przeciwpożarowej na terenie danego województwa.
2. Uprawnienia wojewody określone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do
starosty.

Art. 21a. Organy administracji rządowej są obowiązane zasięgać opinii
ogólnokrajowych organizacji zrzeszających strażaków jednostek ochrony
przeciwpożarowej oraz Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży
Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej o projektach ustaw i rozporządzeń
dotyczących ochrony przeciwpożarowej.

Art. 21b. Do zadań własnych powiatu w zakresie ochrony przeciwpożarowej
należy:
1) prowadzenie analiz i opracowywanie prognoz dotyczących pożarów, klęsk
żywiołowych oraz innych miejscowych zagrożeń;
2) prowadzenie analizy sił i środków krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego
na obszarze powiatu;
3) budowanie systemu koordynacji działań jednostek ochrony przeciwpożarowej
wchodzących w skład krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz służb,
inspekcji, straży oraz innych podmiotów biorących udział w działaniach
ratowniczych na obszarze powiatu;
4) organizowanie systemu łączności, alarmowania i współdziałania między
podmiotami uczestniczącymi w działaniach ratowniczych na obszarze
powiatu.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Działanie ratownicze prowadzą jednostki ochrony
przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1–6 i 8.
1a. Uprawnionymi do kierowania działaniem ratowniczym są:
1) na poziomie strategicznym – strażacy Państwowej Straży Pożarnej
posiadający kwalifikacje do zajmowania stanowisk oficerskich związanych
z kierowaniem działaniami ratowniczymi;
2) na poziomie taktycznym – osoby wymienione w pkt 1, strażacy Państwowej
Straży Pożarnej posiadający kwalifikacje do zajmowania stanowisk
aspiranckich oraz strażacy jednostek ochrony przeciwpożarowej posiadający
kwalifikacje zawodowe co najmniej technik pożarnictwa;
3) na poziomie interwencyjnym – osoby wymienione w pkt 1 i 2, strażacy
Państwowej Straży Pożarnej posiadający kwalifikacje do zajmowania
stanowisk podoficerskich, strażacy jednostek ochrony przeciwpożarowej
posiadający kwalifikacje do wykonywania zawodu strażak oraz członkowie
ochotniczej straży pożarnej, którzy ukończyli szkolenie przygotowujące do
dowodzenia lub posiadają kwalifikacje do wykonywania zawodu strażak.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady kierowania i współdziałania jednostek
ochrony przeciwpożarowej biorących udział w działaniu ratowniczym.
3. (uchylony)

art. 23. więcej Art. 23. 1. Jednostki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15
pkt 1a–6 i 8, mają obowiązek uczestniczyć, na wezwanie Państwowej Straży
Pożarnej, w działaniach ratowniczych poza terenem własnego działania.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 koszty związane z działaniami
ratowniczymi są zwracane tym jednostkom z budżetu państwa.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, teren działania poszczególnych jednostek ochrony
przeciwpożarowej, okoliczności i warunki udziału tych jednostek w działaniach
ratowniczych poza terenem własnego działania oraz zakres, szczegółowe warunki
i tryb zwrotu poniesionych przez nie kosztów.

art. 24. więcej Art. 24. 1. W przypadku powstania pożaru w pomieszczeniach misji
dyplomatycznej, urzędu konsularnego lub instytucji międzynarodowej,
korzystających z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego, prowadzenie
działania ratowniczego przez jednostki ochrony przeciwpożarowej jest
dopuszczalne po uprzednim uzyskaniu zgody szefa misji, kierownika urzędu
konsularnego lub kierownika instytucji międzynarodowej, z zastrzeżeniem
przepisu ust. 2.
2. Zgoda, o której mowa w ust. 1, może być jednak domniemana w przypadku
powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia wymagającego
niezwłocznego działania ratowniczego.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Kierujący działaniem ratowniczym może:
1) zarządzić ewakuację ludzi i mienia;
2) wstrzymać ruch drogowy oraz wprowadzić zakaz przebywania osób trzecich
w rejonie działania ratowniczego;
3) przejąć w użytkowanie na czas niezbędny dla działania ratowniczego
nieruchomości i ruchomości, środki transportu, sprzęt, ujęcia wody, inne
środki gaśnicze, a także przedmioty i urządzenia przydatne w działaniu
ratowniczym.
2. Kierujący działaniem ratowniczym ma prawo żądać niezbędnej pomocy od
instytucji, organizacji, przedsiębiorców i osób fizycznych.
3. Kierujący działaniem ratowniczym może odstąpić w trakcie działania
ratowniczego od zasad działania uznanych powszechnie za bezpieczne.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb korzystania
z praw, o których mowa w ust. 1–3.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Strażakowi jednostki ochrony przeciwpożarowej, a także
członkowi ochotniczej straży pożarnej, zwanemu dalej „osobą poszkodowaną”,
który w związku z udziałem w działaniach ratowniczych lub ćwiczeniach doznał
uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, przysługuje:
1) jednorazowe odszkodowanie w razie doznania stałego lub długotrwałego
uszczerbku na zdrowiu;
2) renta z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy;
3) odszkodowanie z tytułu szkody w mieniu.
2. Członkom rodziny osoby poszkodowanej, która zmarła wskutek
okoliczności, o których mowa w ust. 1, przysługuje:
1) jednorazowe odszkodowanie z tytułu śmierci osoby poszkodowanej;
2) renta rodzinna;
3) odszkodowanie z tytułu szkody w mieniu.
3. Jednorazowe odszkodowania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1,
przysługują na zasadach określonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej
w wysokości kwot ustalanych na podstawie przepisów o ubezpieczeniu
społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych i są wypłacane
przez podmioty ponoszące koszty funkcjonowania jednostki ochrony
przeciwpożarowej.
4. Renty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, przysługują:
1) osobom poszkodowanym będącym członkami ochotniczych straży pożarnych
oraz członkom ich rodzin – na zasadach, w trybie i wysokości określonych
w przepisach o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych
powstałych w szczególnych okolicznościach;
2) osobom poszkodowanym będącym strażakami jednostek ochrony
przeciwpożarowej oraz członkom ich rodzin – na zasadach, w trybie
i wysokości określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu
wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
5. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 2 pkt 3, ustala
i wypłaca, z zastrzeżeniem ust. 6, podmiot ponoszący koszty funkcjonowania
jednostki ochrony przeciwpożarowej na podstawie przepisów o odszkodowaniach
przysługujących w związku ze służbą w Państwowej Straży Pożarnej.
6. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 2 pkt 3,
przysługujące osobie poszkodowanej lub członkowi rodziny osoby poszkodowanej
będącej członkiem jednostki ochrony przeciwpożarowej włączonej do krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego ustala i wypłaca właściwy komendant wojewódzki
Państwowej Straży Pożarnej.
7. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 2
pkt 3, ustala się według następujących zasad:
1) w razie utraty lub całkowitego zniszczenia mienia odszkodowanie ustala się
według ceny zakupu obowiązującej w czasie ustalania odszkodowania,
z uwzględnieniem stopnia zużycia mienia;
2) w razie uszkodzenia mienia odszkodowanie stanowi równowartość
przywrócenia go do stanu sprzed wypadku; jeżeli jednak stopień uszkodzenia
jest znaczny albo koszty naprawy przekroczyłyby wartość uszkodzonego
mienia, wypłaca się odszkodowanie w wysokości określonej w pkt 1.
8. Osobie poszkodowanej, której świadczenia odszkodowawcze, o których
mowa w ust. 1, przysługują także z tytułu stosunku pracy lub służby albo
ubezpieczenia społecznego lub majątkowego, przyznaje się jedno świadczenie
wybrane przez zainteresowanego.
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3
oraz w ust. 2 pkt 1 i 3, z uwzględnieniem rodzaju dokumentów stanowiących
podstawę do wszczęcia, prowadzenia i zakończenia postępowania, treści
orzeczenia kończącego postępowanie oraz trybu odwoławczego.

Art. 26a. 1. Członkowi ochotniczej straży pożarnej, który w związku
z udziałem w działaniach ratowniczych lub ćwiczeniach doznał uszczerbku na
zdrowiu wskutek wypadku, za czas niezdolności do pracy, za który nie zachował
prawa do wynagrodzenia albo nie otrzymał zasiłku chorobowego albo świadczenia
rehabilitacyjnego na podstawie odrębnych przepisów, przysługuje, na jego
wniosek, rekompensata pieniężna, zwana dalej „rekompensatą”.
2. Rekompensata przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy
w wysokości 1/30 minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie
ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564).
3. Rekompensatę, przysługującą członkowi ochotniczej straży pożarnej
niewłączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, ustala i wypłaca
podmiot ponoszący koszty funkcjonowania jednostki ochrony przeciwpożarowej
jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej.
4. Rekompensatę, przysługującą członkowi ochotniczej straży pożarnej
włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, ustala i wypłaca
właściwy komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej.
5. W przypadku gdy członkowi ochotniczej straży pożarnej przysługiwałaby
rekompensata przyznana w wysokości wyższej niż otrzymane wynagrodzenie albo
otrzymany zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, na jego wniosek,
wypłaca się wyrównanie do wysokości rekompensaty. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się
odpowiednio.
6. Rekompensata wypłacana jest za okres niezdolności do pracy, lecz nie
dłużej niż przez okres łącznego pobierania zasiłku chorobowego i świadczenia
rehabilitacyjnego na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb przyznawania rekompensaty oraz wyrównania, o którym
mowa w ust. 5, wzór wniosków o ustalenie prawa do rekompensaty i wyrównania
oraz dokumenty stanowiące podstawę do ich ustalenia i wypłaty, kierując się
koniecznością ujednolicenia procedur oraz zapewnienia sprawnej realizacji
przyznawania rekompensaty oraz wyrównania, a także biorąc pod uwagę
dokumenty zgromadzone w toku postępowania o odszkodowanie, o którym mowa w art. 26.

art. 27. więcej Art. 27. Z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy
publicznych korzystają:
1) uprawnieni do prowadzenia czynności kontrolno-rozpoznawczych;
2) strażacy jednostek ochrony przeciwpożarowej i członkowie ochotniczych
straży pożarnych biorący udział w działaniu ratowniczym lub wykonujący
inne zadania związane z ochroną przeciwpożarową;
3) osoby fizyczne, które na podstawie art. 25 ust. 2 zostały zobowiązane do
udziału w działaniu ratowniczym.

Art. 27a. Strażakowi jednostki ochrony przeciwpożarowej, o której mowa
w art. 15 pkt 1a–5 i 8, o ile nie jest strażakiem Państwowej Straży Pożarnej, oraz
żołnierzowi pełniącemu służbę w tej jednostce przysługuje prawo do odzieży
specjalnej i ekwipunku osobistego, na zasadach określonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Członek ochotniczej straży pożarnej, który uczestniczył
w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym organizowanym przez
Państwową Straż Pożarną lub gminę, otrzymuje ekwiwalent pieniężny. Wysokość
ekwiwalentu ustala rada gminy w drodze uchwały.
2. Wysokość ekwiwalentu, o którym mowa w ust. 1, nie może przekraczać
1/175 przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski” na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przed dniem ustalenia
ekwiwalentu, za każdą godzinę udziału w działaniu ratowniczym lub szkoleniu
pożarniczym. Ekwiwalent jest wypłacany z budżetu gminy.
3. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje członkowi
ochotniczej straży pożarnej za czas nieobecności w pracy, za który zachował
wynagrodzenie.
4. Członkowie ochotniczych straży pożarnych, za czas nieobecności w pracy
z przyczyn określonych w ust. 1, zachowują przewidziane w odrębnych przepisach
uprawnienie do innych niż wynagrodzenie świadczeń związanych z pracą.
5. W przypadku zbiegu świadczeń, o których mowa w ust. 1 i 4,
przysługujących na podstawie odrębnych przepisów stosuje się przepisy
korzystniejsze.
6. Członek ochotniczej straży pożarnej biorący bezpośredni udział
w działaniach ratowniczych ma prawo do okresowych bezpłatnych badań
lekarskich.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb
i sposób przeprowadzania oraz zakres badań, o których mowa w ust. 6, a także
podmioty uprawnione do ich przeprowadzania, uwzględniając specyfikę działań
ratowniczych, a także kwalifikacje podmiotów przeprowadzających badania
lekarskie.

art. 29. więcej Art. 29. Koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej
pokrywane są z:
1) budżetu państwa;
2) budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
3) dochodów instytucji ubezpieczeniowych, ubezpieczających osoby prawne
i fizyczne;
4) środków własnych podmiotów, o których mowa w art. 17, które uzyskały
zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na utworzenie jednostki
ochrony przeciwpożarowej.

art. 30. więcej Art. 30. Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu
ponosi w pełni koszty nabycia i utrzymania, w stanie zapewniającym sprawność,
sprzętu, urządzeń przeciwpożarowych, środków gaśniczych, urządzeń
sygnalizacyjno-alarmowych i innych urządzeń oraz instalacji ochrony
przeciwpożarowej, do których posiadania zobowiązują go przepisy wydane na
podstawie art. 13 ust. 1 i 3, a także koszty wykonania obowiązku określonego
w art. 5.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Państwowa Straż Pożarna jest obowiązana do przekazywania
nieodpłatnie technicznie sprawnego, zbędnego sprzętu i urządzeń ochotniczym
strażom pożarnym, po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu wojewódzkiego
Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Zakładowe straże pożarne lub zakładowe służby ratownicze mogą
przekazywać nieodpłatnie sprawny technicznie, zbędny sprzęt i urządzenia
Zarządowi Głównemu Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej
Polskiej oraz ochotniczym strażom pożarnym pozostającym poza strukturami
związku.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia
gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa
w art. 15 pkt 1a–5 i 8, ponoszą podmioty tworzące te jednostki.
2. Koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości
bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 1.
3. Gmina ma również obowiązek:
1) bezpłatnego umundurowania członków ochotniczej straży pożarnej;
2) ubezpieczenia w instytucji ubezpieczeniowej członków ochotniczej straży
pożarnej i młodzieżowej drużyny pożarniczej; ubezpieczenie może być
imienne lub zbiorowe nieimienne;
3) ponoszenia kosztów okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 28
ust. 6.
3a. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może zatrudnić komendanta gminnego
ochrony przeciwpożarowej. Na stanowisku komendanta gminnego ochrony
przeciwpożarowej może być także zatrudniony komendant gminny związku
ochotniczych straży pożarnych.
3b. Jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać ochotniczym
strażom pożarnym środki pieniężne w formie dotacji.
4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ochotniczej straży pożarnej
funkcjonującej w budynku, obiekcie lub na terenie niebędącym własnością,
nieużytkowanym bądź niezarządzanym przez gminę.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Budżet państwa uczestniczy w kosztach funkcjonowania jednostek
ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 2–6 i 8, jeżeli jednostki
te działają w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych corocznie określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość środków finansowych i ich podział między podmioty,
o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ich wykorzystania wyłącznie dla
zapewnienia gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej.

Art. 33a. 1. Koszty realizacji zadań, o których mowa w art. 19 ust. 1a pkt 2–
5, mogą być pokrywane z:
1) budżetu państwa;
2) budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
3) środków przekazywanych przez jednostki organizacyjne, w szczególności
stowarzyszenia, fundacje i instytucje ubezpieczeniowe.
2. Wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest
określana corocznie przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych dokonuje rozdziału środków
finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na podstawie wniosków złożonych
przez ochotnicze straże pożarne za pośrednictwem komendanta wojewódzkiego
Państwowej Straży Pożarnej właściwego ze względu na teren działania tej straży.
4. We wniosku wskazuje się cel realizowanego zadania zgodny
z art. 19 ust. 1a pkt 2–5. Do wniosku dołącza się opinię komendanta powiatowego
(miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej właściwego ze względu na teren
działania tej straży.
5. Jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać ochotniczym
strażom pożarnym środki pieniężne w formie dotacji.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Inne koszty funkcjonowania ochotniczych straży pożarnych i ich
związków, związane z ochroną przeciwpożarową, pokrywane są z budżetu
państwa, o ile na podstawie odrębnych przepisów zostaną przekazane gminom jako
zadania zlecone.
2. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1, określana jest corocznie
przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i przekazywana ochotniczym
strażom pożarnym lub ich związkom.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Szkolenie członków ochotniczej straży pożarnej, o których mowa
w art. 28 ust. 6, prowadzi nieodpłatnie Państwowa Straż Pożarna.
2. Szkolenie strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których
mowa w art. 15 pkt 1a–5 i 8, oraz członków ochotniczej straży pożarnej, o której
mowa w art. 32 ust. 4, może prowadzić odpłatnie Państwowa Straż Pożarna.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi szczegółowe zasady
i sposób odpłatności za szkolenia, o których mowa w ust. 2.

art. 36. więcej Art. 36. (uchylony).

art. 37. więcej Art. 37. 1. Nieruchomości, środki transportu, urządzenia i sprzęt pozostający
w dyspozycji ochotniczej straży pożarnej lub ich związku mogą być,
z zastrzeżeniem wynikającym z przepisu art. 33 ust. 1, odpłatnie wykorzystywane
do innych społecznie użytecznych celów, określonych w statucie ochotniczej straży
pożarnej lub ich związku.
2. Środki uzyskane z tytułu, o którym mowa w ust. 1, stanowią dochody
własne ochotniczej straży pożarnej lub ich związku.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Zakłady ubezpieczeń są obowiązane przekazywać Komendantowi
Głównemu Państwowej Straży Pożarnej 10% sumy wpływów uzyskanych z tytułu
obowiązkowego ubezpieczenia od ognia na uzasadnione potrzeby jednostek
ochrony przeciwpożarowej, w szczególności na zapewnienie gotowości bojowej
tych jednostek, budowę i modernizację obiektów strażnic, badania naukowe
i działalność racjonalizatorską w zakresie bezpieczeństwa pożarowego i przeciwdziałania innym zagrożeniom, a także propagowanie bezpieczeństwa pożarowego.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, Komendant Główny
Państwowej Straży Pożarnej przekazuje w wysokości:
1) 50% – ochotniczym strażom pożarnym;
2) 50% – jednostkom ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1–5 i 8.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Środki finansowe przekazane Komendantowi Głównemu
Państwowej Straży Pożarnej na podstawie przepisów art. 35 ust. 2 i art. 38 ust. 1 są
przeznaczone wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób i tryb rozdziału środków, o których mowa w ust. 1, mając
na względzie zapewnienie skutecznego funkcjonowania jednostek ochrony
przeciwpożarowej.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Działające w dniu wejścia w życie ustawy ochotnicze straże
pożarne oraz Związek Ochotniczych Straży Pożarnych stają się stowarzyszeniami
w rozumieniu ustawy – Prawo o stowarzyszeniach.
2. (pominięty)
3. (pominięty)
4. (pominięty)

art. 41. więcej Art. 41. Do czasu zorganizowania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego funkcjonariusze pożarnictwa, którzy są zatrudnieni w resortowych jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej, zachowują wszystkie dotychczasowe uprawnienia wynikające ze stosunku pracy.

art. 42. więcej Art. 42. (uchylony).

art. 43. więcej Art. 43. 1. Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z właściwymi ministrami określi, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, szczegółowe zasady i tryb umożliwiający utrzymanie bądź przekształcenie zakładowych straży pożarnych w zakładowe służby ratownicze.
2. Właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych określi, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, szczegółowe zasady i tryb likwidacji niektórych zakładowych straży pożarnych.

art. 44. więcej Art. 44. Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu,
w którym funkcjonuje resortowa lub zakładowa straż pożarna albo inna jednostka
ochrony przeciwpożarowej, w tym ochotnicza straż pożarna, ponosi wszelkie
koszty związane z utrzymaniem tych jednostek.

Art. 44a. Ustawa nie narusza przepisów prawa geologicznego i górniczego.

art. 45. więcej Art. 45. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, obowiązują dotychczasowe akty wykonawcze, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą.

art. 46. więcej Art. 46. Traci moc ustawa z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie
przeciwpożarowej (Dz. U. poz. 106, z 1988 r. poz. 132, z 1989 r. poz. 192 oraz
z 1990 r. poz. 198).

art. 47. więcej Art. 47. Ustawa wchodzi w życie w ciągu 14 dni od dnia ogłoszenia.