Wejscie w życie: 4 luty 1997
Ostatnia Zmiana: 11 października 2019
art. 1.
więcej
zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego
i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym,
informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie
podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej,
kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania
ze zgromadzonych zbiorów.
art. 2.
więcej
1) gromadzenie zabytków w statutowo określonym zakresie;
2) katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych zbiorów;
3) przechowywanie gromadzonych zabytków, w warunkach zapewniających im
właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo, oraz magazynowanie ich
w sposób dostępny do celów naukowych;
4) zabezpieczanie i konserwację zbiorów oraz, w miarę możliwości,
zabezpieczanie zabytków archeologicznych nieruchomych oraz innych
nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody;
5) urządzanie wystaw stałych i czasowych;
6) organizowanie badań i ekspedycji naukowych, w tym archeologicznych;
7) prowadzenie działalności edukacyjnej;
7a) popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej
kulturę;
8) udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych;
9) zapewnianie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów
i zgromadzonych informacji;
10) prowadzenie działalności wydawniczej.
art. 3.
więcej
człowieka oraz tworów natury.
art. 4.
więcej
przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu
działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194).
art. 5.
więcej
centralnych, jednostki samorządu terytorialnego, osoby fizyczne, osoby prawne lub
jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
2. Muzeami państwowymi są muzea utworzone przez organy administracji
rządowej.
3. Muzeami samorządowymi są muzea utworzone albo przejęte przez
jednostki samorządu terytorialnego.
4. Podmioty, o których mowa w ust. 1, tworzące muzea są obowiązane:
1) zapewnić środki potrzebne do utrzymania i rozwoju muzeum;
2) zapewnić bezpieczeństwo zgromadzonym zbiorom;
3) sprawować nadzór nad muzeum.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres i tryb zabezpieczania zbiorów przed pożarem, kradzieżą
i innym niebezpieczeństwem grożącym zniszczeniem lub utratą zbiorów,
2) sposoby przygotowania zbiorów do ewakuacji w razie powstania zagrożenia
– mając na względzie niedopuszczenie do sytuacji, w której zbiory mogą być
utracone, uszkodzone lub zniszczone, oraz ochronę miejsca przechowywania
i eksponowania zbiorów oraz ich ochronę w czasie transportu.
6. Muzea państwowe i rejestrowane muzea samorządowe mają prawo
używania okrągłej pieczęci z wizerunkiem orła ustalonym dla godła
Rzeczypospolitej Polskiej oraz nazwą muzeum w otoku.
Art. 5a. 1. Muzeum może być łączone z innymi instytucjami kultury
działającymi na podstawie przepisów o organizowaniu działalności kulturalnej,
jeżeli połączenie nie spowoduje uszczerbku w wykonywaniu dotychczasowych
zadań.
2. Połączenie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić po pozytywnym
zaopiniowaniu przez Radę do Spraw Muzeów i Miejsc Pamięci Narodowej, zwaną
dalej „Radą do Spraw Muzeów”.
Art. 5b. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego prowadzi w Biuletynie Informacji Publicznej wykaz muzeów.
2. Wykaz muzeów zawiera następujące informacje:
1) nazwę muzeum;
2) adres siedziby muzeum;
3) nazwę podmiotu, który utworzył muzeum, a w przypadku osoby fizycznej –
jej imię i nazwisko;
4) w przypadku muzeum rejestrowanego – datę wpisu do Państwowego Rejestru
Muzeów.
3. Podmiot, który utworzył muzeum, jest obowiązany przekazać informacje,
o których mowa w ust. 2, w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia
utworzenia muzeum, a w przypadku ich zmiany – w terminie nie dłuższym niż
miesiąc od zmiany.
art. 6.
więcej
o którym mowa w art. 5 ust. 1, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, z zastrzeżeniem ust. 5.
2. Statut określa w szczególności:
1) nazwę, teren działania i siedzibę muzeum;
2) zakres działania;
3) rodzaj i zakres gromadzonych zbiorów;
4) organ zarządzający i nadzorujący oraz organy doradcze i sposób ich
powoływania;
5) źródła finansowania działalności muzeum;
6) zasady dokonywania zmian w statucie;
7) zasady prowadzenia działalności, o której mowa w art. 9, jeżeli muzeum zamierza taką działalność prowadzić.
3. Pierwszy statut nadany muzeum, statut muzeum w organizacji, zawiera
postanowienia regulujące proces organizowania muzeum i obowiązuje do czasu
jego zakończenia. Za dzień zakończenia organizowania muzeum przyjmuje się
dzień otwarcia wystawy stałej.
4. Po dniu zakończenia organizowania muzeum nadaje się muzeum statut
zgodnie z wymogami określonymi w ust. 2.
5. (uchylony)
6. Muzeum nieposiadające osobowości prawnej, w tym muzeum
funkcjonujące w ramach struktury jednostki organizacyjnej, działa na podstawie
regulaminu nadanego przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1. Przepisy
ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do regulaminu.
7. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
prowadzi spis uzgodnionych regulaminów, o których mowa w ust. 6.
Art. 6a. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego koordynuje i realizuje politykę państwa w zakresie działalności
muzeów oraz w zakresie miejsc pamięci narodowej, w tym pomników zagłady oraz
grobów i cmentarzy wojennych, w szczególności przez:
1) tworzenie muzeów;
2) sprawowanie nadzoru nad muzeami i dokonywanie kontroli ich działalności;
3) sprawowanie opieki nad miejscami pamięci narodowej oraz trwałymi
upamiętnieniami faktów, wydarzeń i postaci z nimi związanymi w kraju i za
granicą;
4) wspieranie inicjatyw w zakresie sprawowania opieki nad miejscami pamięci
narodowej oraz trwałymi upamiętnieniami faktów, wydarzeń i postaci z nimi
związanymi przez inne podmioty;
5) dokonywanie trwałych upamiętnień w miejscach pamięci narodowej, w tym
w miejscach walk i męczeństwa Narodu Polskiego, oraz upamiętnień
związanych z nimi faktów, wydarzeń, postaci;
6) opiniowanie stanu opieki nad pomnikami zagłady oraz muzeami walk
i martyrologii;
7) organizowanie współpracy ze środowiskami i organizacjami emigracyjnymi,
polonijnymi oraz polskimi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
w sprawowaniu opieki nad miejscami pamięci narodowej, w tym miejscami
walk i męczeństwa Narodu Polskiego;
8) popularyzowanie wiedzy o miejscach pamięci narodowej oraz ich znaczenia
dla historii, dziedzictwa i tożsamości narodowej;
9) wykonywanie innych zadań wynikających z umów międzynarodowych
dotyczących miejsc pamięci narodowej, w tym grobów i cmentarzy
wojennych.
2. Organy właściwe w sprawach wydawania zezwoleń na wykonanie trwałych
znaków i obiektów upamiętniających walki i męczeństwo wydają zezwolenie po
zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, z zastrzeżeniem uprawnień Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej –
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, o których mowa
w art. 53l ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej –
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1882).
Art. 6b. 1. Osobie fizycznej, osobie prawnej i jednostce organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej zasłużonym dla idei pamięci narodowej
nadaje się medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”, zwany dalej „medalem”.
2. Medal nadaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego z własnej inicjatywy albo na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci
Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
organizacji społecznej lub innej jednostki organizacyjnej, zajmujących się
upamiętnianiem i opieką nad miejscami pamięci narodowej.
3. Wniosek o nadanie medalu zawiera w szczególności następujące dane
podmiotu, którego dotyczy:
1) imię, nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, wykształcenie oraz
miejsce zamieszkania osoby fizycznej albo
2) nazwę, siedzibę, adres osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej.
4. Podmiot, któremu nadano medal, otrzymuje odznakę medalu oraz
legitymację potwierdzającą jego nadanie.
5. Duplikat legitymacji potwierdzającej nadanie medalu wydaje się
nieodpłatnie w przypadku jej zniszczenia lub utraty.
6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o nadanie medalu,
2) tryb postępowania w sprawach o nadanie medalu, okoliczności wręczania
odznaki medalu oraz legitymacji potwierdzającej nadanie medalu,
3) sposób noszenia i przechowywania odznaki medalu,
4) tryb i sposób wydawania duplikatu legitymacji potwierdzającej nadanie
medalu,
5) wzory odznaki medalu oraz legitymacji potwierdzającej nadanie medalu
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania w sprawach
o nadanie medalu oraz godnego i uroczystego uhonorowania osób oraz jednostek
organizacyjnych, którym jest nadawany medal.
art. 7.
więcej
narodowego działa Rada do Spraw Muzeów jako organ opiniodawczo-doradczy
w sprawach zarządzania, finansowania oraz polityki kulturalnej w zakresie
muzealnictwa oraz spraw związanych z miejscami pamięci narodowej, w tym
pomnikami zagłady.
2. Rada do Spraw Muzeów składa się z 21 członków: 10 wskazanych przez
ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w tym
3 reprezentujących muzea martyrologiczne, oraz 11 wybranych na zjeździe
muzeów rejestrowanych.
3. Kadencja Rady do Spraw Muzeów trwa 3 lata.
4. Członków Rady do Spraw Muzeów powołuje i odwołuje minister właściwy
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Rada wybiera
Przewodniczącego ze swojego grona.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Rady do Spraw
Muzeów, sposób powoływania jej członków oraz Przewodniczącego, uwzględniając przy tym ich wiedzę merytoryczną, niezbędną przy pełnionej w niej funkcji.
art. 8.
więcej
narodowego sprawuje nadzór nad muzeami. W tym celu może dokonywać kontroli
ich działalności.
2. W razie rażącego naruszania przepisów ustawy i statutu muzeum, gdy
bezskuteczne okazały się zalecenia usunięcia stwierdzonych uchybień
w działalności muzeum, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, po wysłuchaniu podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 1, oraz rady
muzeum lub rady powierniczej, po zapoznaniu się z opinią Rady do Spraw
Muzeów, może, w drodze decyzji administracyjnej, zakazać jego dalszej
działalności. Decyzję tę podaje się do publicznej wiadomości w sposób
zwyczajowo przyjęty.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego wskazuje sposób zabezpieczenia muzealiów.
art. 9.
więcej
w celu finansowania działalności określonej w art. 2.
art. 10.
więcej
nieodpłatny, gdy właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, tak postanowi.
2. W jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny.
3. Dyrektor muzeum ustala i podaje do publicznej wiadomości, w sposób
zwyczajowo przyjęty, wysokość opłat za wstęp do muzeum oraz dzień, o którym
mowa w ust. 2. Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp.
3a. Za wstęp do muzeów państwowych przysługuje ulga w opłacie:
1) uczniom szkół systemu oświaty, słuchaczom kolegiów pracowników służb
społecznych, studentom oraz doktorantom;
2) uczniom szkół, studentom oraz doktorantom będącym obywatelami państw
członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz państw
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
3) uczniom szkół prowadzonych przez organizacje społeczne za granicą,
zarejestrowanych w bazie prowadzonej przez upoważnioną jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania, w okresie pobierania nauki języka polskiego, historii, geografii, kultury polskiej lub
innych przedmiotów nauczanych w języku polskim, nie dłużej niż do
ukończenia 18. roku życia;
4) uczniom szkół funkcjonujących w systemach oświaty innych państw
w okresie pobierania nauki języka polskiego, historii, geografii, kultury
polskiej lub innych przedmiotów nauczanych w języku polskim, nie dłużej niż
do ukończenia 18. roku życia;
5) uczniom sekcji polskich funkcjonujących w szkołach działających
w systemach oświaty innych państw, nie dłużej niż do ukończenia 18. roku
życia;
6) uczniom szkół europejskich działających na podstawie Konwencji o Statucie
Szkół Europejskich, sporządzonej w Luksemburgu dnia 21 czerwca 1994 r.
(Dz. U. z 2005 r. poz. 10) pobierającym naukę języka polskiego, historii,
geografii, kultury polskiej lub innych przedmiotów nauczanych w języku
polskim, nie dłużej niż do ukończenia 18. roku życia;
7) osobom powyżej 65. roku życia, emerytom, rencistom, rencistom socjalnym,
a także osobom niepełnosprawnym wraz z opiekunami, będącym
obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
8) nauczycielom:
a) szkół i placówek systemu oświaty, zakładów poprawczych i schronisk
dla nieletnich,
b) szkół działających w państwach członkowskich Unii Europejskiej,
Konfederacji Szwajcarskiej oraz państwach członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
c) szkół prowadzonych przez organizacje społeczne za granicą,
zarejestrowanych w bazie prowadzonej przez upoważnioną jednostkę
podległą ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania,
d) uczącym języka polskiego, historii, geografii, kultury polskiej lub innych
przedmiotów nauczanych w języku polskim w:
– szkołach funkcjonujących w systemach oświaty innych państw,
– sekcjach polskich funkcjonujących w systemach oświaty innych
państw,
– szkołach europejskich działających na podstawie Konwencji
o Statucie Szkół Europejskich, sporządzonej w Luksemburgu dnia
21 czerwca 1994 r.;
9) osobom fizycznym odznaczonym odznaką „Za opiekę nad zabytkami”,
odznaką honorową „Zasłużony działacz kultury”, odznaką honorową
„Zasłużony dla Kultury Polskiej” lub wyróżnionym tytułem honorowym
„Zasłużony dla Kultury Narodowej”;
10) kombatantom.
3b. Zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych przysługuje:
1) osobom fizycznym odznaczonym Orderem Orła Białego, Orderem Wojennym
Virtuti Militari, Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Medalem
„Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
2) pracownikom muzeów wpisanych do Państwowego Rejestru Muzeów;
3) członkom Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM) lub Międzynarodowej
Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS);
4) posiadaczom Karty Polaka, o których mowa w ustawie z dnia 7 września
2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2019 r. poz. 1598);
5) dzieciom do lat 7;
6) weteranom i weteranom poszkodowanym.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów
potwierdzających uprawnienia, o których mowa w ust. 3a i 3b, uwzględniając przy
tym odpowiednio przepisy obowiązujące w państwach członkowskich Unii
Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwach członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po
zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów, ustali, w drodze rozporządzenia, wykaz państwowych muzeów martyrologicznych, do których wstęp jest bezpłatny, ze względu na szczególny charakter historyczny i edukacyjny tych muzeów.
art. 11.
więcej
której członków powołuje właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3.
2. Rada muzeum:
1) sprawuje nadzór nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec
zbiorów i społeczeństwa, w szczególności nad realizacją celów określonych
w art. 1;
2) ocenia, na podstawie przedłożonego przez dyrektora muzeum sprawozdania
rocznego z działalności, działalność muzeum oraz opiniuje przedłożony przez
dyrektora roczny plan działalności.
3. Kadencja członków rady muzeum trwa cztery lata, z zastrzeżeniem art. 18
ust. 1.
4. Rada muzeum liczy od 5 do 15 członków. Członków rady muzeum
powołuje i odwołuje właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3. Rada
muzeum wybiera ze swojego grona przewodniczącego.
5. W skład rady muzeum powoływane są osoby spośród kandydatów
wskazanych przez:
1) właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3;
2) właściwe ze względu na siedzibę muzeum organy jednostek samorządu
terytorialnego, z wyjątkiem jednostki samorządu terytorialnego, o której
mowa w art. 5 ust. 3;
3) stowarzyszenia naukowe i twórcze;
4) fundacje i inne instytucje wspierające działalność muzeum;
5) ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
w muzeach walk i martyrologii;
6) dyrektora muzeum;
7) samą radę muzeum.
6. Członkowie rady muzeum wskazani przez podmiot, o którym mowa
w art. 5 ust. 2 lub 3, stanowią nie więcej niż 1/3 składu rady muzeum.
7. Dyrektor muzeum i sekretarz rady muzeum uczestniczą w jej zebraniach;
sekretariat rady zapewnia muzeum.
7a. Członkom rady muzeum mogą przysługiwać diety oraz zwrot kosztów
przejazdów i noclegów na zasadach określonych w przepisach regulujących
należności przysługujące pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze
kraju, o ile nie otrzymują ich z innego tytułu. Wydatki te pokrywa muzeum.
7b. Dyrektor muzeum przyznaje należności, o których mowa w ust. 7a, jeżeli
środki na ten cel są ujęte w planie finansowym muzeum na dany rok.
8. Szczegółowy tryb pracy rady muzeum określa uchwalony przez nią
regulamin.
9. Rada muzeum, w przypadku ogłoszenia konkursu na stanowisko dyrektora,
wyznacza do składu komisji konkursowej określonej w art. 16 ust. 4 ustawy z dnia
25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej
dwóch dodatkowych członków.
10. (uchylony)
art. 12.
więcej
dyrektora, z jego inicjatywy lub na wniosek co najmniej połowy zatrudnionych
w nim muzealników.
2. Tryb działania kolegiów doradczych, skład osobowy i organizację określa
statut muzeum.
art. 13.
więcej
działalności i znaczenia zbiorów oraz w celu ewidencjonowania muzeów
spełniających te warunki, minister właściwy do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego prowadzi Państwowy Rejestr Muzeów, zwany dalej
„Rejestrem”.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
uzależnia wpis do Rejestru w szczególności od znaczenia posiadanych przez
muzeum zbiorów, zespołu wykwalifikowanych pracowników, pomieszczeń i
stałego źródła finansowania – zapewniających spełnienie statutowych celów
muzeum.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia Rejestru,
2) wzór wniosku o wpis do Rejestru,
3) warunki i tryb dokonywania wpisów w Rejestrze,
4) okoliczności, w jakich można zarządzić kontrolę w celu ustalenia, czy
muzeum spełnia nadal warunki wpisu do Rejestru
– biorąc pod uwagę uprawnienia nadzorcze ministra nad muzeami.
4. Z dniem wpisu do Rejestru muzeum jest uprawnione do używania nazwy
„muzeum rejestrowane”.
5. Muzeum rejestrowane korzysta ze szczególnej ochrony i pomocy
finansowej państwa.
6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej wykaz muzeów rejestrowanych.
art. 14.
więcej
Rejestru, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
wyznacza muzeum termin do ich spełnienia, a po jego bezskutecznym upływie
skreśla z Rejestru.
2. O wszczęciu postępowania w sprawie skreślenia z Rejestru oraz o jego
wyniku minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
zawiadamia podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, i podaje ten fakt do publicznej
wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty.
art. 15.
więcej
w drodze decyzji administracyjnej.
art. 16.
więcej
narodowego, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów, może w muzeach
rejestrowanych, bezpośrednio mu podległych, powierzyć swoje uprawnienia radzie
powierniczej, w zakresie:
1) nadzoru nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec zbiorów
i społeczeństwa;
2) bezpośredniego nadzoru nad realizacją celów określonych w art. 1;
3) powoływania i odwoływania dyrektora muzeum.
art. 17.
więcej
samorządu terytorialnego mogą w muzeach rejestrowanych bezpośrednio im
podległych powierzyć – za zgodą ministra właściwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów – swoje
uprawnienia radzie powierniczej, w zakresie określonym w art. 16.
art. 18.
więcej
rady muzeum, a dotychczasowa rada ulega rozwiązaniu.
2. (uchylony)
art. 19.
więcej
kieruje przewodniczący. Członków rady oraz przewodniczącego powołuje
i odwołuje organ, o którym mowa w art. 16 i art. 17.
2. Szczegółowy tryb pracy rady powierniczej określa regulamin uchwalany
przez radę i zatwierdzany przez organ, o którym mowa w art. 16 i art. 17.
3. Kadencja rady powierniczej trwa 5 lat.
4. Członkostwo w radzie powierniczej wygasa przed upływem kadencji
w razie:
1) śmierci;
2) zrzeczenia się;
3) skazania prawomocnym wyrokiem na utratę praw publicznych;
4) ubezwłasnowolnienia;
5) odwołania z powodu niewykonywania obowiązków członka rady
wynikających z przepisów ustawy lub regulaminu.
Art. 19a. 1. Członkom rady powierniczej może przysługiwać zwrot kosztów
przejazdów na zasadach określonych w przepisach regulujących należności
przysługujące pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej
jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz
wynagrodzenie za udział w posiedzeniu rady powierniczej. Wydatki te pokrywa
muzeum.
2. Dyrektor muzeum przyznaje zwrot kosztów przejazdów, jeżeli środki na
ten cel są ujęte w planie finansowym muzeum na dany rok.
3. Podmiot, o którym mowa w art. 16 lub 17, przyznaje wynagrodzenie,
o którym mowa w ust. 1, oraz ustala jego wysokość.
4. W przypadku przyznania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, nie
może być ono wyższe niż:
1) dla przewodniczącego rady – 50%,
2) dla pozostałych członków rady – 45%
– minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym
wynagrodzeniu za pracę.
art. 20.
więcej
podmiotów prowadzących działalność polegającą na oferowaniu do sprzedaży
zabytków, w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia przez muzeum zamiaru zakupu.
W przypadku skorzystania z prawa pierwszeństwa nabycie przez muzeum
rejestrowane następuje po cenie z chwili zgłoszenia zamiaru zakupu.
2. Muzeum rejestrowanemu przysługuje prawo pierwokupu zabytku
sprzedawanego na aukcji. Oświadczenie w sprawie skorzystania z prawa
pierwokupu powinno być złożone przez muzeum niezwłocznie po licytacji zabytku,
nie później jednak niż do zakończenia całej aukcji.
3. W przypadku złożenia oświadczenia o skorzystaniu z prawa pierwokupu
przez więcej niż jedno muzeum rejestrowane przysługuje ono muzeum, które
wcześniej złożyło takie oświadczenie.
4. Sprzedaż dokonana z naruszeniem prawa pierwszeństwa, o którym mowa
w ust. 1, oraz prawa pierwokupu, o którym mowa w ust. 2, jest nieważna.
art. 21.
więcej
własność muzeum i wpisane do inwentarza muzealiów. Muzealia stanowią dobro
narodowe.
1a. W przypadku muzeum nieposiadającego osobowości prawnej,
muzealiami są rzeczy ruchome i nieruchomości stanowiące własność podmiotu,
który utworzył muzeum, oraz wpisane do inwentarza muzealiów.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, zakres, formy i sposób ewidencjonowania
zabytków w muzeach, wskazując, w szczególności, rodzaj dokumentacji
ewidencyjnej, wymagania, jakim powinno odpowiadać prowadzenie tej dokumentacji, sposób oznakowania muzealiów oraz tryb ich dokumentowania w przypadku przenoszenia poza siedzibę muzeum oraz skreślania z inwentarza
muzeum.
art. 22.
więcej
art. 23.
więcej
sprzedaży lub darowizny muzealiów, po uzyskaniu pozwolenia ministra
właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Pozwolenie na
zamianę, sprzedaż lub darowiznę muzealiów może być udzielone tylko
w uzasadnionych przypadkach. Środki uzyskane ze sprzedaży muzealiów mogą
być przeznaczone wyłącznie na uzupełnienie zbiorów muzeum.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po
zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów, może wydać pozwolenie na zamianę,
sprzedaż lub darowiznę muzealiów, na wniosek dyrektora muzeum zaopiniowany
przez radę muzeum.
3. (uchylony)
art. 24.
więcej
narodowego, na wniosek dyrektora muzeum państwowego lub samorządowego,
wydaje pozwolenie na skreślenie z inwentarza, w razie zmiany statusu prawnego
muzealium lub błędu w zapisie inwentarzowym.
2. W razie stwierdzenia błędów w zapisie inwentarzowym, skreślenie może
być nakazane decyzją ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, po uzgodnieniu z Radą do Spraw Muzeów.
3. W przypadku muzealium będącego zabytkiem, pozwolenie na skreślenie
z inwentarza może być wydane z zastrzeżeniem warunku wpisania go do rejestru
zabytków. Skreślenia dokonuje się z chwilą wpisania muzealium do rejestru
zabytków.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się przepisu art. 11
ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U.
z 2020 r. poz. 282 i 782).
5. W przypadku wzruszenia decyzji o wpisaniu do rejestru zabytków
muzealium skreślonego z inwentarza na podstawie pozwolenia, o którym mowa
w ust. 3, skreślenie z inwentarza uważa się za niedokonane.
6. W przypadku wydania na podstawie art. 39 ust. 1 lub art. 43 ust. 1 ustawy
z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury (Dz. U. z 2019 r. poz.
1591) pozwolenia na stały wywóz za granicę rzeczy wpisanej do inwentarza
muzealiów muzeum będącego instytucją kultury skreśla się ją z inwentarza
z dniem, w którym wywóz stał się dopuszczalny.
7. W przypadku wydania wyroku nakazującego zwrot na terytorium państwa
Unii Europejskiej rzeczy wpisanej do inwentarza muzealiów muzeum będącego
instytucją kultury, stanowiącej zagraniczne narodowe dobro kultury, o którym
mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr
kultury, skreśla się ją z inwentarza z dniem, w którym wyrok stał się prawomocny.
art. 25.
więcej
do celów innych niż zwiedzanie, w szczególności za kopiowanie, sporządzanie
reprodukcji lub fotografii, przygotowywanie zbiorów do wypożyczenia oraz ich
wypożyczenie.
2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala dyrektor muzeum.
W uzasadnionych przypadkach dyrektor muzeum może ustalić opłatę ulgową lub
zwolnić z opłaty.
3. Nie pobiera się opłat za wypożyczenia muzealiów między muzeami
krajowymi oraz, pod warunkiem wzajemności, między muzeami z siedzibą
w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz
w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
4. W przypadku ustalania i pobierania opłat za czynności, o których mowa
w ust. 1, podejmowane w ramach udostępniania informacji sektora publicznego do
ponownego wykorzystywania stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lutego 2016 r.
o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1446).
Art. 25a. 1. Wizerunki muzealiów mogą być utrwalone i przechowywane na
informatycznych nośnikach danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568 i 695).
2. Muzeum pobiera opłaty za udostępnianie wizerunków muzealiów,
z wykorzystaniem informatycznych nośników danych. Bezpośredni dostęp do
wizerunków muzealiów drogą elektroniczną jest bezpłatny.
3. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2, ustala dyrektor muzeum.
W uzasadnionych przypadkach dyrektor muzeum może ustalić opłatę ulgową lub
zwolnić z opłaty.
4. W przypadku ustalania i pobierania opłat za udostępnianie wizerunków
muzealiów z wykorzystaniem informatycznych nośników danych jako informacji
sektora publicznego do ponownego wykorzystywania stosuje się przepisy ustawy,
o której mowa w art. 25 ust. 4.
art. 26.
więcej
o którym mowa w art. 5 ust. 3, zapewnia muzealiom warunki należytego
przechowywania.
2. W przypadku określonym w ust. 1, odpowiednio organ wykonawczy
gminy, powiatu lub województwa ma prawo pierwszeństwa nabycia muzealiów.
Jeżeli likwidowane muzeum utworzono w drodze komunalizacji mienia
państwowego, nabycie tego mienia następuje nieodpłatnie.
3. Jeżeli organ wykonawczy gminy, powiatu lub województwa nie skorzystał
z prawa pierwszeństwa nabycia, podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 3, po
uzgodnieniu z wojewodą, rozstrzyga o dalszym przeznaczeniu muzealiów.
art. 27.
więcej
muzeum państwowego, określa każdorazowo minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Rady
do Spraw Muzeów.
art. 28.
więcej
muzeum podlegają bezzwłocznie wpisowi do rejestru zabytków, chyba że wejdą
w skład innego muzeum.
art. 29.
więcej
wpisane do inwentarza:
1) za zgodą dyrektora muzeum, w przypadku:
a) wypożyczenia innym muzeom,
b) potrzeby konserwacji, badań lub zapewnienia bezpieczeństwa,
c) ekspozycji na wystawach;
2) za zgodą podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 1, oraz dyrektora,
w przypadkach niewymienionych w pkt 1, jeżeli przeniesienie nie wpłynie
ujemnie na działalność statutową muzeum.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, warunki, sposób i tryb przenoszenia muzealiów,
z uwzględnieniem w szczególności warunków i sposobu przenoszenia,
przechowywania ich w nowym miejscu oraz opracowywania dla nich dokumentacji
naukowo-konserwatorskiej.
Art. 29a. 1. Muzealia, które nie stanowią zabytków w rozumieniu art. 3 pkt 1
ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami,
wpisane do inwentarza muzealiów w muzeach będących instytucjami kultury nie
mogą być wywożone za granicę na stałe, z wyjątkiem przypadków określonych
w art. 26 i art. 42 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr
kultury, gdy wywóz odbywa się w wykonaniu prawomocnego wyroku
nakazującego zwrot zagranicznego narodowego dobra kultury, o którym mowa
w art. 18 ust. 1 tej ustawy, na terytorium państwa Unii Europejskiej albo na
podstawie pozwoleń, o których mowa w art. 39 ust. 1 lub art. 43 ust. 1 tej ustawy.
2. Muzealia, które nie stanowią zabytków w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy
z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, wpisane do
inwentarza muzealiów w muzeach będących instytucjami kultury mogą być
czasowo wywożone za granicę po uzyskaniu:
1) jednorazowego pozwolenia na czasowy wywóz muzealium za granicę albo
2) wielokrotnego pozwolenia indywidualnego na czasowy wywóz muzealium za
granicę, albo
3) wielokrotnego pozwolenia ogólnego na czasowy wywóz muzealium za
granicę.
3. Do pozwoleń, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 53–57 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres danych, które zawierają wnioski o wydanie pozwoleń, o których mowa
w ust. 2,
2) dokumenty dołączane do wniosków, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2,
3) wzory pozwoleń, o których mowa w ust. 2
– uwzględniając potrzebę zapewnienia skutecznej identyfikacji muzealiów,
o których mowa w ust. 2, oraz konieczność wskazania we wniosku o wydanie
pozwolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, imienia i nazwiska przynajmniej 2 osób
uprawnionych do podpisania wykazu wywożonych muzealiów dołączanego do
tego pozwolenia.
art. 30.
więcej
samorządowych nie podlegają egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego
w sądowym lub administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym.
Art. 30a. Dostęp do informacji służących zapewnieniu bezpieczeństwa
muzealiom ze względu na ochronę przed zagrożeniem pożarowym, kradzieżą
i innego rodzaju niebezpieczeństwem, które grozi zniszczeniem lub utratą zbiorów,
podlega ograniczeniu.
art. 31.
więcej
narodowego zasobu archiwalnego oraz przepisów regulujących zasady zbywania
mienia komunalnego.
Art. 31a. 1. Rzecz ruchoma o wartości historycznej, artystycznej lub
naukowej wypożyczana z zagranicy na wystawę czasową organizowaną na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „rzeczą ruchomą”, może zostać
objęta ochroną prawną, jeżeli:
1) jej przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej leży w interesie
publicznym;
2) nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) jej przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zgodny z prawem;
4) nie została wywieziona z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niezgodnie
z prawem;
5) zorganizowanie wystawy czasowej bez objęcia tej rzeczy ochroną prawną nie
byłoby możliwe lub skutkowałoby nieproporcjonalnie wysokimi kosztami jej
wystawienia w stosunku do kosztów zorganizowania wystawy;
6) wystawa czasowa będzie organizowana przez:
a) instytucję kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r.
o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej lub
b) muzeum niebędące instytucją kultury, wpisane do wykazu, o którym
mowa w art. 5b ust. 1
– zwane dalej „organizatorem wystawy”.
2. Ochrona prawna rzeczy ruchomej obejmuje okres nie dłuższy niż
12 miesięcy od dnia jej wwiezienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Ochrona prawna rzeczy ruchomej ustaje:
1) gdy upłynął okres, w jakim rzecz ruchoma była objęta ochroną prawną,
określony w ewidencji, o której mowa w art. 31e ust. 1;
2) z dniem wywiezienia rzeczy ruchomej z terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
3) jeżeli rzecz ruchoma nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3
lub 4.
4. Ochrona prawna rzeczy ruchomej ustaje z mocą od dnia jej wwiezienia na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdy rzecz ruchoma objęta ochroną prawną
nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lub 4.
5. Rzecz ruchoma objęta ochroną prawną nie podlega:
1) zajęciu w celu zabezpieczenia w postępowaniu cywilnym
i administracyjnym;
2) egzekucji w sądowym i administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym;
3) zajęciu w celu zabezpieczenia kar majątkowych, środków karnych
o charakterze majątkowym oraz roszczeń o naprawienie szkody
w postępowaniu karnym.
Art. 31b. 1. Organizator wystawy składa ministrowi właściwemu do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wniosek o objęcie ochroną prawną rzeczy ruchomej, zwany dalej „wnioskiem”, co najmniej na 6 miesięcy przed planowanym wwiezieniem tej rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W przypadku stwierdzenia uchybień formalnych wniosku minister
właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wzywa organizatora
wystawy do uzupełnienia wniosku w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż
7 dni i nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem
pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
udostępnia na stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej treść
wniosku oraz określa termin, w którym osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki
organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mogą zgłaszać zastrzeżenia co
do spełnienia przez wskazaną we wniosku rzecz ruchomą warunków, o których
mowa w art. 31a ust. 1 pkt 2, 3 lub 4, nie krótszy jednak niż 30 dni od dnia
udostępnienia treści wniosku.
4. Do zastrzeżenia dołącza się dokumenty uprawdopodobniające
niespełnienie przez rzecz ruchomą warunków, o których mowa w art. 31a ust. 1
pkt 2, 3 lub 4.
5. W przypadku zgłoszenia zastrzeżenia minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego wzywa organizatora wystawy do uzupełnienia
wniosku w wyznaczonym terminie, nie krótszym jednak niż 7 dni i nie dłuższym
niż 30 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez
rozpatrzenia. Treść uzupełnionego wniosku udostępnia się na stronie podmiotowej
w Biuletynie Informacji Publicznej.
6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po
upływie terminów, o których mowa w ust. 2, 3 lub 5, zasięga opinii państwowej
instytucji kultury wyspecjalizowanej w zakresie muzealnictwa i ochrony zbiorów
w sprawie spełniania warunków, o których mowa w art. 31a ust. 1.
7. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
udostępnia na stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej informację
o objęciu rzeczy ruchomej ochroną prawną albo informację o nieobjęciu rzeczy
ruchomej ochroną prawną.
8. W sprawach o objęcie rzeczy ruchomej ochroną prawną nie stosuje się
przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 i 695).
9. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku oraz dokumenty dołączane do
wniosku, uwzględniając umożliwienie skutecznej identyfikacji rzeczy ruchomej,
w tym konieczność podania imienia i nazwiska autora tej rzeczy, a także
konieczność podania nazwy, siedziby i adresu organizatora wystawy oraz imienia,
nazwiska i adresu lub nazwy, siedziby i adresu właściciela lub posiadacza rzeczy
ruchomej, oraz umożliwienie dokonania oceny spełnienia warunków określonych
w art. 31a ust. 1.
Art. 31c. 1. Organizator wystawy zawiadamia niezwłocznie ministra
właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o wwiezieniu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wywiezieniu z terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej rzeczy ruchomej objętej ochroną prawną.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia o wwiezieniu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej rzeczy ruchomej objętej ochroną prawną oraz wzór
zawiadomienia o wywiezieniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rzeczy
ruchomej objętej ochroną prawną, uwzględniając umożliwienie skutecznej
identyfikacji tej rzeczy, w tym konieczność podania imienia i nazwiska autora tej
rzeczy, a także konieczność podania nazwy, siedziby i adresu organizatora
wystawy oraz imienia, nazwiska i adresu lub nazwy, siedziby i adresu właściciela
lub posiadacza rzeczy ruchomej.
Art. 31d. W przypadku uzyskania informacji o niespełnieniu warunków,
o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 3 lub 4, minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii państwowej instytucji
kultury wyspecjalizowanej w zakresie muzealnictwa i ochrony zbiorów w sprawie
niespełnienia tych warunków, niezwłocznie informuje organizatora wystawy
o ustaniu ochrony prawnej rzeczy ruchomej.
Art. 31e. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego prowadzi i aktualizuje ewidencję rzeczy ruchomych objętych ochroną
prawną prowadzoną w formie kart ewidencyjnych.
2. Ewidencja zawiera:
1) określenie rzeczy ruchomej objętej ochroną prawną, w tym imię i nazwisko
autora tej rzeczy;
2) wskazanie planowanego terminu jej wwiezienia na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i wywiezienia z terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
3) imię, nazwisko i adres lub nazwę, siedzibę i adres właściciela lub posiadacza
wypożyczającego rzecz ruchomą objętą ochroną prawną;
4) dane dotyczące wystawy czasowej, na której będzie eksponowana rzecz
ruchoma objęta ochrona prawną, w tym nazwę, siedzibę i adres organizatora
wystawy;
5) wskazanie okresu, w jakim rzecz ruchoma jest objęta ochroną prawną;
6) informację o ustaniu ochrony prawnej rzeczy ruchomej z przyczyn
określonych w art. 31a ust. 3 pkt 3.
3. W Biuletynie Informacji Publicznej udostępnia się informacje określone
w ust. 2 pkt 1 i 3–6.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty ewidencyjnej, uwzględniając zakres
danych objętych ewidencją, w tym potrzebę umożliwienia skutecznej identyfikacji
rzeczy ruchomej objętej ochroną prawną.
art. 32.
więcej
realizuje się zadania związane z:
1) gromadzeniem i naukowym opracowywaniem zbiorów,
2) urządzaniem wystaw i udostępnianiem zbiorów do celów edukacyjnych
i naukowych,
3) organizowaniem badań i ekspedycji naukowych, w tym archeologicznych,
4) prowadzeniem działalności edukacyjnej, artystycznej, upowszechniającej
kulturę lub wydawniczej
– tworzą zawodową grupę muzealników.
2. Pracowników, którzy tworzą zawodową grupę muzealników, zatrudnia się
na stanowiskach kustosza dyplomowanego, kustosza, adiunkta i asystenta.
3. Pracownik należący do zawodowej grupy muzealników, któremu
powierzono zadanie z zakresu urządzania wystawy, polegające na autorskim
opracowaniu i zorganizowaniu wystawy oraz merytorycznym nadzorze nad
wystawą pełni funkcję kuratora wystawy.
Art. 32a. 1. Na stanowisku kustosza dyplomowanego może być zatrudniona
osoba, która posiada:
1) stopień naukowy doktora w dziedzinie związanej z zakresem gromadzonych
w muzeum zbiorów lub stopień doktora sztuki w tej dziedzinie;
2) dorobek zawodowy w zakresie działalności muzealniczej;
3) co najmniej 3-letni staż pracy w muzeach lub w znajdujących się poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiotach, które prowadzą działalność
muzealniczą.
2. Na stanowisku kustosza może być zatrudniona osoba, która posiada:
1) dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów;
2) dyplom ukończenia studiów podyplomowych związanych z zakresem
gromadzonych w muzeum zbiorów lub dorobek zawodowy w zakresie
działalności muzealniczej;
3) co najmniej 2-letni staż pracy w muzeach lub w podmiotach, o których mowa
w ust. 1 pkt 3.
3. Na stanowisku adiunkta może być zatrudniona osoba, która posiada dyplom
ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich
związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów.
4. Na stanowisku asystenta może być zatrudniona osoba, która posiada
dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia związanych z zakresem
gromadzonych w muzeum zbiorów.
Art. 32b. 1. W muzeach mogą być zatrudnieni specjaliści w zawodach
dotyczących działalności muzealniczej realizujący zadania związane z:
1) przechowywaniem i katalogowaniem gromadzonych zbiorów;
2) zabezpieczaniem i konserwacją zbiorów, w tym zabytków nieruchomych oraz
nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody;
3) zapewnieniem właściwych warunków zwiedzania muzeum i korzystania ze
zbiorów.
2. Specjalistów zatrudnia się na stanowiskach:
1) starszego konserwatora;
2) konserwatora;
3) adiunkta konserwatorskiego;
4) starszego asystenta konserwatorskiego;
5) asystenta konserwatorskiego;
6) starszego dokumentalisty;
7) dokumentalisty;
8) młodszego dokumentalisty;
9) starszego renowatora;
10) renowatora;
11) renowatora przyuczonego;
12) młodszego renowatora;
13) przewodnika muzealnego.
Art. 32c. 1. Na stanowisku starszego konserwatora może być zatrudniona
osoba, która posiada dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych
studiów magisterskich odpowiadających danej specjalności oraz co najmniej 6-letni
staż pracy.
2. Na stanowisku konserwatora może być zatrudniona osoba, która posiada
dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów oraz co
najmniej 5-letni staż pracy.
3. Na stanowisku adiunkta konserwatorskiego może być zatrudniona osoba,
która posiada:
1) dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia związanych z zakresem
gromadzonych w muzeum zbiorów oraz posiada co najmniej 5-letni staż pracy
albo
2) dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów
oraz co najmniej 3-letni staż pracy.
4. Na stanowisku starszego asystenta konserwatorskiego może być
zatrudniona osoba, która posiada:
1) dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia związanych z zakresem
gromadzonych w muzeum zbiorów oraz co najmniej 3-letni staż pracy albo
2) dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów
oraz co najmniej roczny staż pracy.
5. Na stanowisku asystenta konserwatorskiego może być zatrudniona osoba,
która posiada:
1) dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia związanych z zakresem
gromadzonych w muzeum zbiorów lub
2) dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów.
6. Na stanowisku starszego dokumentalisty może być zatrudniona osoba,
która posiada dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów oraz
co najmniej 2-letni staż pracy.
7. Na stanowisku dokumentalisty może być zatrudniona osoba, która posiada
dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich związanych z zakresem gromadzonych w muzeum zbiorów oraz co
najmniej roczny staż pracy.
8. Na stanowisku starszego renowatora może być zatrudniona osoba, która
posiada wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz co najmniej 3-letni staż
pracy.
9. Na stanowisku renowatora może być zatrudniona osoba, która posiada
wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz co najmniej roczny staż pracy.
10. Na stanowisku renowatora przyuczonego może być zatrudniona osoba,
która posiada wykształcenie średnie, średnie branżowe, zasadnicze zawodowe lub
zasadnicze branżowe oraz co najmniej 2-letni staż pracy.
art. 33.
więcej
zatrudniać pracowników naukowych i badawczo-technicznych, na zasadach
określonych w ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-
-rozwojowych (Dz. U. z 2008 r. poz. 993 oraz z 2009 r. poz. 1323). Do pracowników tych przepis art. 34 stosuje się odpowiednio.
Art. 33a. 1. Posiadanie kwalifikacji wymaganych na poszczególnych
stanowiskach w muzeach stwierdza pracodawca na podstawie świadectw pracy,
dyplomów poświadczających zdobyte wykształcenie, świadectw lub zaświadczeń
o ukończeniu kursów, szkoleń specjalistycznych, praktyk zawodowych,
a w przypadku stanowiska kustosza dyplomowanego i kustosza – także
zaświadczenia o posiadaniu dorobku zawodowego.
2. Do stażu pracy zalicza się okresy zatrudnienia na stanowiskach, na których
realizuje się zadania związane z działalnością muzealniczą, naukową,
upowszechnianiem kultury lub ochroną zabytków i opieką nad zabytkami w:
1) muzeach, instytucjach kultury innych niż muzea, archiwach, uczelniach,
instytutach naukowych, instytutach badawczych, urzędach administracji
publicznej, państwowych lub samorządowych jednostkach organizacyjnych;
2) podmiotach znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
które prowadzą działalność taką jak podmioty, o których mowa w pkt 1.
Art. 33b. 1. Posiadanie dorobku zawodowego wymaganego na stanowisku
kustosza dyplomowanego i kustosza stwierdza minister właściwy do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego, na wniosek zainteresowanego, po zasięgnięciu
opinii komisji kwalifikacyjnej.
2. Do dorobku zawodowego zalicza się:
1) autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych, popularnonaukowych
i informacyjnych;
2) autorstwo lub współautorstwo projektów wystawienniczych lub kierowanie
tymi projektami, lub inne formy udziału w tych projektach;
3) prowadzenie badań naukowych i prac dokumentacyjnych;
4) uczestnictwo w krajowych lub międzynarodowych programach badawczych;
5) udział w krajowych lub międzynarodowych konferencjach naukowych lub
udział w pracach komitetów organizacyjnych takich konferencji;
6) otrzymane nagrody i wyróżnienia;
7) kierowanie projektami organizowanymi we współpracy z innymi instytucjami
krajowymi lub zagranicznymi, które realizują zadania związane
z działalnością kulturalną;
8) udział w pracach komitetów redakcyjnych i rad naukowych czasopism;
9) członkostwo w krajowych lub międzynarodowych organizacjach lub
towarzystwach naukowych, muzealnych, konserwatorskich i innych
o charakterze twórczym;
10) osiągnięcia w zakresie dydaktyki, edukacji i upowszechniania wiedzy;
11) osiągnięcia w dziedzinie konserwacji zbiorów;
12) udział w stażach w instytucjach krajowych lub zagranicznych lub kierowanie
takimi stażami.
Art. 33c. 1. Do wniosku o stwierdzenie posiadania dorobku zawodowego
wymaganego na stanowisku kustosza dyplomowanego albo kustosza dołącza się
dokumenty potwierdzające ten dorobek.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
wydaje zainteresowanemu zaświadczenie o posiadaniu albo braku posiadania
dorobku zawodowego wymaganego na stanowisku kustosza dyplomowanego albo
kustosza.
Art. 33d. 1. Komisja kwalifikacyjna jest organem opiniodawczo-doradczym
ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
w sprawach opiniowania wniosków o stwierdzenie posiadania dorobku
zawodowego.
2. Członków komisji kwalifikacyjnej powołuje i odwołuje minister właściwy
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów, spośród osób wyróżniających się wiedzą merytoryczną, osiągnięciami zawodowymi oraz dorobkiem w zakresie działalności muzealniczej.
3. Komisja kwalifikacyjna składa się z 5 członków.
4. Członkowie komisji kwalifikacyjnej wybierają ze swojego składu
przewodniczącego komisji, który kieruje jej pracami.
5. Komisja kwalifikacyjna działa na podstawie uchwalonego przez siebie
regulaminu, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego.
art. 34.
więcej
przestrzega ogólnie przyjętych norm etyki zawodowej, a w szczególności nie
prowadzi handlu przedmiotami pozostającymi w zakresie zainteresowania muzeum
i nie podejmuje działań, jak kolekcjonerskich, wykonywania ekspertyz i wycen
przedmiotów, mogących powodować konflikt interesów z zatrudniającym go
muzeum.
Art. 34a. 1. Kto bez pozwolenia wywozi za granicę muzealium, które nie
stanowi zabytku w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r.
o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, wpisane do inwentarza muzealiów
w muzeum będącym instytucją kultury lub po wywiezieniu go za granicę nie
sprowadza do kraju w okresie ważności pozwolenia,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega
grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do roku.
4. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 sąd orzeka, a w razie
skazania za przestępstwo określone w ust. 2 sąd może orzec, nawiązkę na
wskazany cel społeczny związany z opieką nad zabytkami w wysokości od
trzykrotnego do trzydziestokrotnego minimalnego wynagrodzenia przewidzianego
w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
art. 35.
więcej
1) w tytule ustawy skreśla się wyrazy „i o muzeach”;
2) w art. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) wpisane w muzeach do inwentarza i wchodzące w skład bibliotek, z wyjątkiem materiałów wchodzących w skład narodowego zasobu archiwalnego, których ochronę regulują odrębne przepisy,”;
3) w tytule rozdziału III skreśla się wyrazy „i nadzoru nad muzeami”;
4) w art. 7 skreśla się wyrazy „i wszystkimi muzeami”;
5) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. Bezpośredni nadzór nad państwowymi kolekcjami i zbiorami pozamuzealnymi sprawują Minister Kultury i Sztuki, inni ministrowie (kierownicy urzędów centralnych), osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, stosownie do swojego zakresu działania.”;
6) skreśla się art. 45-54 oraz oznaczenie rozdziału VIII;
7) skreśla się art. 61-66 oraz oznaczenie rozdziału X;
8) w tytule rozdziału XI skreśla się wyrazy „i w zbiorach muzealnych”;
9) w art. 67 wyrazy „Muzea i zabytki nieruchome” zastępuje się wyrazami „Zabytki nieruchome”;
10) skreśla się art. 69.
art. 36.
więcej
„4a. Muzeum rejestrowane zwolnione jest od opłat z tytułu użytkowania wieczystego, użytkowania i zarządu gruntami i budynkami, stanowiącymi własność Skarbu Państwa.”
art. 37.
więcej
„10a) budynki i grunty we władaniu muzeów rejestrowanych,”.
art. 38.
więcej
„Art. 40. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24), ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 12, poz. 63, z 1984 r. Nr 26, poz. 129, z 1989 r. Nr 29, poz. 155 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1996 r. Nr 152, poz. 722) oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24) w zakresie prowadzenia działalności kulturalnej w formach określonych w tych ustawach.”
art. 39.
więcej
art. 40.
więcej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców