Art. 6. 1. Muzeum działa na podstawie statutu nadanego przez podmiot,
o którym mowa w art. 5 ust. 1, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, z zastrzeżeniem ust. 5.
2. Statut określa w szczególności:
1) nazwę, teren działania i siedzibę muzeum;
2) zakres działania;
3) rodzaj i zakres gromadzonych zbiorów;
4) organ zarządzający i nadzorujący oraz organy doradcze i sposób ich
powoływania;
5) źródła finansowania działalności muzeum;
6) zasady dokonywania zmian w statucie;
7) zasady prowadzenia działalności, o której mowa w art. 9, jeżeli muzeum zamierza taką działalność prowadzić.
3. Pierwszy statut nadany muzeum, statut muzeum w organizacji, zawiera
postanowienia regulujące proces organizowania muzeum i obowiązuje do czasu
jego zakończenia. Za dzień zakończenia organizowania muzeum przyjmuje się
dzień otwarcia wystawy stałej.
4. Po dniu zakończenia organizowania muzeum nadaje się muzeum statut
zgodnie z wymogami określonymi w ust. 2.
5. (uchylony)
6. Muzeum nieposiadające osobowości prawnej, w tym muzeum
funkcjonujące w ramach struktury jednostki organizacyjnej, działa na podstawie
regulaminu nadanego przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1. Przepisy
ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do regulaminu.
7. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
prowadzi spis uzgodnionych regulaminów, o których mowa w ust. 6.

Art. 6a. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego koordynuje i realizuje politykę państwa w zakresie działalności
muzeów oraz w zakresie miejsc pamięci narodowej, w tym pomników zagłady oraz
grobów i cmentarzy wojennych, w szczególności przez:
1) tworzenie muzeów;
2) sprawowanie nadzoru nad muzeami i dokonywanie kontroli ich działalności;
3) sprawowanie opieki nad miejscami pamięci narodowej oraz trwałymi
upamiętnieniami faktów, wydarzeń i postaci z nimi związanymi w kraju i za
granicą;
4) wspieranie inicjatyw w zakresie sprawowania opieki nad miejscami pamięci
narodowej oraz trwałymi upamiętnieniami faktów, wydarzeń i postaci z nimi
związanymi przez inne podmioty;
5) dokonywanie trwałych upamiętnień w miejscach pamięci narodowej, w tym
w miejscach walk i męczeństwa Narodu Polskiego, oraz upamiętnień
związanych z nimi faktów, wydarzeń, postaci;
6) opiniowanie stanu opieki nad pomnikami zagłady oraz muzeami walk
i martyrologii;
7) organizowanie współpracy ze środowiskami i organizacjami emigracyjnymi,
polonijnymi oraz polskimi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
w sprawowaniu opieki nad miejscami pamięci narodowej, w tym miejscami
walk i męczeństwa Narodu Polskiego;
8) popularyzowanie wiedzy o miejscach pamięci narodowej oraz ich znaczenia
dla historii, dziedzictwa i tożsamości narodowej;
9) wykonywanie innych zadań wynikających z umów międzynarodowych
dotyczących miejsc pamięci narodowej, w tym grobów i cmentarzy
wojennych.
2. Organy właściwe w sprawach wydawania zezwoleń na wykonanie trwałych
znaków i obiektów upamiętniających walki i męczeństwo wydają zezwolenie po
zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, z zastrzeżeniem uprawnień Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej –
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, o których mowa
w art. 53l ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej –
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1882).

Art. 6b. 1. Osobie fizycznej, osobie prawnej i jednostce organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej zasłużonym dla idei pamięci narodowej
nadaje się medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”, zwany dalej „medalem”.
2. Medal nadaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego z własnej inicjatywy albo na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci
Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
organizacji społecznej lub innej jednostki organizacyjnej, zajmujących się
upamiętnianiem i opieką nad miejscami pamięci narodowej.
3. Wniosek o nadanie medalu zawiera w szczególności następujące dane
podmiotu, którego dotyczy:
1) imię, nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, wykształcenie oraz
miejsce zamieszkania osoby fizycznej albo
2) nazwę, siedzibę, adres osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej.
4. Podmiot, któremu nadano medal, otrzymuje odznakę medalu oraz
legitymację potwierdzającą jego nadanie.
5. Duplikat legitymacji potwierdzającej nadanie medalu wydaje się
nieodpłatnie w przypadku jej zniszczenia lub utraty.
6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o nadanie medalu,
2) tryb postępowania w sprawach o nadanie medalu, okoliczności wręczania
odznaki medalu oraz legitymacji potwierdzającej nadanie medalu,
3) sposób noszenia i przechowywania odznaki medalu,
4) tryb i sposób wydawania duplikatu legitymacji potwierdzającej nadanie
medalu,
5) wzory odznaki medalu oraz legitymacji potwierdzającej nadanie medalu
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania w sprawach
o nadanie medalu oraz godnego i uroczystego uhonorowania osób oraz jednostek
organizacyjnych, którym jest nadawany medal.

Ustawa o muzeach art. 6

DODAJ