Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa zasady finansowania budowy autostrad płatnych,
zwanych dalej „autostradami”, zasady zawierania umów o budowę i eksploatację albo
wyłącznie eksploatację autostrad oraz pobierania opłat za przejazd autostradami,
a także organy właściwe w tych sprawach.
1a. Ustawa określa także zasady finansowania dróg krajowych, w tym autostrad,
ze środków Krajowego Funduszu Drogowego, zwanego dalej „Funduszem”,
z wyłączeniem dróg krajowych w miastach na prawach powiatu, finansowanych
z budżetów tych miast.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, autostrady lub ich odcinki,
które będą budowane i eksploatowane albo wyłącznie eksploatowane jako płatne.
3. Na zasadach określonych w ustawie mogą być budowane i eksploatowane
albo wyłącznie eksploatowane, jako płatne, drogi ekspresowe.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, drogi ekspresowe, które
mogą być budowane i eksploatowane albo wyłącznie eksploatowane jako płatne.
5. Określenie autostrad i dróg ekspresowych w przepisach, o których mowa
w ust. 2 i 4, może nastąpić, jeżeli będzie możliwość korzystania z innej,
ogólnodostępnej drogi publicznej.

Art. 1a. 1. Autostrady, o których mowa w art. 1, mogą być budowane
i eksploatowane przez:
1) Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad;
2) drogową spółkę specjalnego przeznaczenia na warunkach określonych
w umowie, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych spółkach specjalnego przeznaczenia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1348 i 2020).
2. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub drogowa spółka
specjalnego przeznaczenia może, w drodze umowy, powierzyć budowę i eksploatację
albo wyłącznie eksploatację autostrady innemu podmiotowi, zwanemu dalej „spółką”.
3. Do wyboru spółki stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 października
2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. z 2019 r. poz.
1528, 1655 i 2020) albo przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019).
3a. Jeżeli budowa i eksploatacja albo wyłącznie eksploatacja autostrady ma
następować w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego, w postępowaniu w sprawie
wyboru spółki uwzględnia się także przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r.
o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1445, 1572 i 2020).
4. Spółka jest związana ofertą do upływu terminu określonego w opisie
warunków koncesji, w ogłoszeniu o zamówieniu w przypadku przetargu
nieograniczonego, albo w zaproszeniu do składania ofert, w przypadku pozostałych
trybów udzielania zamówień publicznych.
5. Do zawarcia umowy o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację
autostrady stosuje się odpowiednio, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, przepisy
ustaw, o których mowa w ust. 3 i 3a.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Minister właściwy do spraw transportu jest naczelnym organem
administracji państwowej właściwym w sprawach przygotowania budowy
i eksploatacji autostrad działającym przy pomocy Generalnego Dyrektora Dróg
Krajowych i Autostrad. Przepis ten nie narusza uprawnień ministra właściwego do
spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz
mieszkalnictwa, określonych przepisami prawa budowlanego.
2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
przepisy techniczno-budowlane dotyczące autostrad, uwzględniając w szczególności
warunki projektowania i budowy autostrad, ich połączeń z innymi drogami, wyposażenia technicznego autostrad, nośności i stateczności budowli ziemnych oraz konstrukcji nawierzchni autostrad, bezpieczeństwa użytkowania, a także ochrony
środowiska.

art. 3. więcej Art. 3. (uchylony).

art. 4. więcej Art. 4. (uchylony).

art. 5. więcej Art. 5. (uchylony).

art. 6. więcej Art. 6. (uchylony).

art. 7. więcej Art. 7. (uchylony).

art. 8. więcej Art. 8. (uchylony).

art. 9. więcej Art. 9. (uchylony).

art. 10. więcej Art. 10. (uchylony).

art. 11. więcej Art. 11. (uchylony).

art. 12. więcej Art. 12. (uchylony).

Art. 12a. (uchylony).

art. 13. więcej Art. 13. (uchylony).

art. 14. więcej Art. 14. (uchylony).

art. 15. więcej Art. 15. (uchylony).

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. (uchylony).

art. 19. więcej Art. 19. (uchylony).

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. (uchylony).

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. (uchylony).

art. 24. więcej Art. 24. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. (uchylony).

art. 27. więcej Art. 27. (uchylony).

art. 28. więcej Art. 28. (uchylony).

art. 29. więcej Art. 29. (uchylony).

art. 30. więcej Art. 30. (uchylony).

art. 31. więcej Art. 31. (uchylony).

art. 32. więcej Art. 32. (uchylony).

art. 33. więcej Art. 33. (uchylony).

art. 34. więcej Art. 34. (uchylony).

art. 35. więcej Art. 35. (uchylony).

art. 36. więcej Art. 36. (uchylony).

art. 37. więcej Art. 37. (uchylony).

Art. 37a. 1. Za przejazd autostradą, po dostosowaniu jej do poboru opłat,
pobierane są opłaty za przejazd.
1a. Opłaty za przejazd autostradą może pobierać:
1) Szef Krajowej Administracji Skarbowej, zwany dalej „Szefem KAS”;
2) drogowa spółka specjalnego przeznaczenia na warunkach określonych
w umowie, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r.
o drogowych spółkach specjalnego przeznaczenia lub wykonawca, o którym
mowa w art. 9 ust. 3 tej ustawy;
3) spółka, z którą Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad albo drogowa
spółka specjalnego przeznaczenia zawarli umowę o budowę i eksploatację albo
wyłącznie eksploatację autostrady, na warunkach określonych w tej umowie.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
4a. Podmioty, o których mowa w ust. 1a, są obowiązane podejmować działania
zapewniające bezpieczeństwo ruchu drogowego, w tym w szczególności w przypadku
zwiększenia natężenia ruchu drogowego. W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wystąpienia zdarzenia zmniejszającego stopień tego bezpieczeństwa podmioty, o których mowa w ust. 1a, mogą odstąpić od poboru opłat
za przejazd autostradą lub jej odcinkiem.
4b. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, w
odniesieniu do podmiotu, o którym mowa w ust. 1a pkt 1, sposób ustalania wystąpienia
zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wystąpienia zdarzenia
zmniejszającego stopień tego bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę porę dnia, kategorię
dnia, porę roku i płynność ruchu.
5. Opłatę za przejazd autostradą ustala się jako iloczyn liczby kilometrów
przejazdu i stawki opłaty za kilometr dla danej kategorii pojazdu.
5a. Kwotę opłaty za przejazd autostradą, o której mowa w ust. 5, zaokrągla się
w ten sposób, że końcówkę kwoty wynoszącą mniej niż 5 groszy pomija się
a końcówkę kwoty wynoszącą 5 i więcej groszy podwyższa się do pełnych dziesiątek
groszy.
6. Ustala się następujące kategorie pojazdów w celu określenia stawek opłat za
przejazd autostradą:
1) kategoria 1 – motocykle;
2) kategoria 2 – pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej
nieprzekraczającej 3,5 tony;
3) kategoria 3 – pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej
3,5 tony i poniżej 12 ton;
4) kategoria 4 – pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej co
najmniej 12 ton;
5) kategoria 5 – autobusy.

Art. 37aa. 1. W związku z poborem opłat za przejazd autostradą podmioty
wskazane w art. 37a ust. 1a wykonują obowiązek, o którym mowa w art. 13 ust. 1 i 2
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia
2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych
osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia
dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119
z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/679”, przy pierwszej czynności skierowanej do osoby, której dane dotyczą, chyba że posiada ona te informacje, a ich zakres lub treść nie uległy zmianie, oraz za pośrednictwem strony internetowej zawierającej informacje dotyczące poboru opłat za przejazd autostradą.
2. Wystąpienie z żądaniem, o którym mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia
2016/679, nie wpływa na obowiązek wniesienia opłat za przejazd autostradą.

Art. 37ab. 1. Jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, podmioty, o których
mowa w art. 37a ust. 1a, lub osoby przez nie upoważnione, na podstawie pisemnego
wniosku, udostępniają nieodpłatnie dane osobowe przetwarzane w związku z poborem
opłat za przejazd autostradą:
1) Policji,
2) Inspekcji Transportu Drogowego,
3) Żandarmerii Wojskowej,
4) Straży Granicznej,
5) Biuru Nadzoru Wewnętrznego,
6) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
7) Agencji Wywiadu,
8) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu,
9) Służbie Kontrwywiadu Wojskowego,
10) Służbie Wywiadu Wojskowego,
11) prokuratorowi,
12) sądom,
13) Szefowi KAS, dyrektorowi izby administracji skarbowej, naczelnikowi urzędu
celno-skarbowego,
14) Służbie Ochrony Państwa
– w zakresie niezbędnym do realizacji ich ustawowych zadań.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie sprawy;
2) okoliczności, z których wynika konieczność pozyskania żądanych danych;
3) dane podlegające udostępnieniu.
3. Właściwy podmiot może wyrazić zgodę na udostępnienie za pomocą środków
komunikacji elektronicznej danych osobowych, o których mowa w ust. 1, podmiotom,
o których mowa w ust. 1 pkt 1–5 i 7–14, bez konieczności składania pisemnych
wniosków, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem lub zakresem wykonywanych zadań.
4. Udostępnianie danych osobowych, o których mowa w ust. 1, w sposób
określony w ust. 3, następuje po złożeniu przez podmioty, o których mowa w ust. 1
pkt 1–5 i 7–14, wniosku zawierającego:
1) określenie zakresu danych podlegających udostępnieniu;
2) określenie osób uprawnionych do przetwarzania danych, o których mowa w pkt
1;
3) oświadczenie, że podmioty te posiadają:
a) urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy, w jakim
celu i jakie dane uzyskał, oraz
b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie
danych niezgodnie z celem ich uzyskania.
5. Właściwy podmiot udostępnia Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego dane
osobowe, o których mowa w ust. 1, w sposób, o którym mowa w ust. 3, jeżeli jednostka
organizacyjna Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego będąca odbiorcą danych złoży
oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 3.
6. Właściwy podmiot nie udostępnia na podstawie ust. 1 i 3 danych osobowych,
o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia 2016/679, chyba że podmiot, o którym
mowa w ust. 1, jest ustawowo upoważniony do przetwarzania tych danych.

Art. 37b. 1. Opłaty za przejazd autostradą pobrane przez spółkę stanowią jej
przychód, z zastrzeżeniem ust. 2–4.
2. W przypadku, w którym opłaty za przejazd autostradą stanowią przychód
spółki, umowa o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady określi
warunki i zakres podziału zysku pomiędzy spółką a Funduszem.
3. W przypadku finansowania budowy autostrady środkami z obligacji
przychodowych wyemitowanych przez spółkę, część przychodów z opłat za przejazd
autostradą określona w umowie o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację
autostrady stanowi przychód spółki przeznaczony wyłącznie na pokrycie zobowiązań
wobec obligatariuszy z tytułu tych obligacji.
4. Umowa o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady może
stanowić, że opłaty za przejazd autostradą stanowią przychód Funduszu.

Art. 37c. Opłaty za przejazd autostradą pobrane przez Szefa KAS stanowią
przychód Funduszu, a opłaty pobrane przez drogową spółkę specjalnego przeznaczenia mogą stanowić przychód tej spółki, jeżeli umowa, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych spółkach specjalnego
przeznaczenia, tak stanowi.

Art. 37d. 1. Stawki opłat, o których mowa w art. 37a ust. 1a pkt 3, warunki
zmian tych stawek oraz sposób ich wprowadzenia ustala umowa o budowę
i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady.
2. Stawki, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż stawki obliczone
zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 13ha ust. 5 ustawy z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068, z późn. zm.).
3. Spółka ogłasza w prasie o zasięgu lokalnym i ogólnokrajowym oraz
w punktach poboru opłat informację o wysokości opłat za przejazd autostradą lub ich
zmianie, w terminie co najmniej czternastu dni przed dniem rozpoczęcia pobierania
tych opłat.

Art. 37e. 1. Stawki opłat, o których mowa w art. 37a ust. 1a pkt 1 i 2, za przejazd
kilometra autostradą, niezależnie od kategorii pojazdu, o której mowa w art. 37a
ust. 6, nie mogą być wyższe niż 2 zł oraz nie mogą przekroczyć stawek opłat za
przejazd obliczonych zgodnie z przepisami, wydanymi na podstawie art. 13ha
ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.
2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
stawki opłat za przejazd autostradą, o których mowa w art. 37a ust. 1a pkt 1 i 2,
z uwzględnieniem ust. 1, mając na uwadze potrzeby utrzymania i ochrony dróg
istotnych dla rozwoju sieci drogowej.
3. Minister właściwy do spraw transportu w rozporządzeniu, o którym mowa
w ust. 2, może:
1) zróżnicować stawki opłat za przejazd autostradą ze względu na liczbę osi, emisję
spalin pojazdu samochodowego, porę dnia, kategorię dnia i porę roku, mając na
uwadze zapewnienie potrzeb ochrony środowiska, płynności ruchu, ochronę dróg
publicznych, optymalizację wykorzystania infrastruktury transportu lądowego,
a także propagowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego;
2) wprowadzić stawki abonamentowe dla niektórych użytkowników autostrady
w wysokości nie mniejszej niż 87% stawki opłaty za przejazd autostradą,
z zachowaniem zasady przejrzystości i niedyskryminacji.

Art. 37f. (uchylony).

Art. 37g. Od opłat za przejazd autostradą są zwolnione:
1) pojazdy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a także sił zbrojnych państw
obcych, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną,
tak stanowi, pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej, zespołów
ratownictwa medycznego, służb ratownictwa górniczego, Morskiej Służby
Poszukiwania i Ratownictwa, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa,
Służby Więziennej, Inspekcji Transportu Drogowego, Krajowej Administracji
Skarbowej wykorzystywane przez Służbę Celno-Skarbową, Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego oraz Centralnego Biura
Antykorupcyjnego;
1a) pojazdy, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 20 czerwca 1997
r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, z późn. zm.),
poruszające się jako pojazdy uprzywilejowane i uczestniczące w akcji ratowania
życia lub zdrowia ludzkiego;
2) pojazdy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad;
3) pojazdy drogowej spółki specjalnego przeznaczenia podczas wykonywania jej
zadań spółki jako zarządcy autostrady;
4) pojazdy spółki, z którą zawarto umowę o budowę i eksploatację, bądź wyłącznie
eksploatację autostrady podczas wykonywania zadań spółki jako zarządcy
autostrady.

Art. 37ga. Zasady poboru opłat w systemie elektronicznym określają przepisy
ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

Art. 37gb. 1. Szef KAS może powierzyć, w drodze porozumienia, wykonywanie
w jego imieniu niektórych czynności związanych z poborem opłaty za przejazd autostradą, w tym przygotowanie, wdrożenie, budowę lub eksploatację systemu poboru tej opłaty:
1) organom administracji rządowej;
2) Bankowi Gospodarstwa Krajowego;
3) instytutom badawczym w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o
instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227);
4) instytucjom gospodarki budżetowej;
5) innym podmiotom, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 11 września 2019
r. – Prawo zamówień publicznych, którym wyłączne prawo do wykonywania
tych czynności przyznano w drodze ustawy lub innego aktu normatywnego,
który podlega publikacji.
2. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, reguluje się w szczególności
wzajemne rozliczenia finansowe.
3. Szef KAS w związku z poborem opłat za przejazd autostradą może zlecić
podmiotom innym niż wskazane w ust. 1 wyłącznie:
1) (uchylony)
2) produkcję, dostawę, instalację, usuwanie, a także utrzymanie, serwis i wymianę
urządzeń, o których mowa w art. 13o ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o
drogach publicznych, służących do poboru opłaty za przejazd autostradą;
3) świadczenie usług telekomunikacyjnych zapewniających wymianę danych
pomiędzy urządzeniami i elementami systemu poboru opłat za przejazd
autostradą, a także innych usług towarzyszących, umożliwiających pobór opłaty
za przejazd autostradą;
4) produkcję, dostawę, instalację oraz wdrożenie urządzeń i elementów składowych
systemu poboru opłat za przejazd autostradą, a także ich serwis i utrzymanie;
5) obsługę użytkowników autostrady w zakresie wnoszenia opłat za przejazd
autostradą.
4. W przypadku gdy pobór opłaty za przejazd autostradą, o której mowa
w art. 37a ust. 1a pkt 1, odbywa się z wykorzystaniem systemu elektronicznego poboru opłat, o którym mowa w art. 13i ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, obsługę użytkowników autostrady płatnej oraz wnoszenia opłaty za
przejazd autostradą, Szef KAS może zlecić w szczególności:
1) przedsiębiorcom prowadzącym stacje benzynowe;
2) organizacjom zrzeszającym przewoźników drogowych o zasięgu
ogólnokrajowym;
3) operatorom pocztowym, o których mowa w art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 23
listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188 oraz z 2019 r.
poz. 1051, 1495 i 2005).
5. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 4, odbywa się na zasadach
określonych w porozumieniu, które określa w szczególności sposób zabezpieczenia
środków z tytułu wnoszonej opłaty za przejazd autostradą.
6. W przypadku gdy do zamówienia, o którym mowa w ust. 3 i 4, nie
stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych albo ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na
roboty budowlane lub usługi, zastosowanie mają przepisy ust. 7–10.
7. Szef KAS, udzielając zamówienia, o którym mowa w ust. 6, zamieszcza
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra właściwego do
spraw finansów publicznych ogłoszenie o udzielonym zamówieniu.
8. Zamówienie, o którym mowa w ust. 6, jest udzielane w sposób zapewniający
przejrzystość, równe traktowanie podmiotów zainteresowanych wykonaniem
zamówienia oraz z uwzględnieniem okoliczności mogących mieć wpływ na jego
udzielenie.
9. Szef KAS nie udostępnia informacji związanych z zamówieniem, o którym
mowa w ust. 6, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z
2019 r. poz. 1010 i 1649), jeżeli podmiot zainteresowany wykonaniem zamówienia,
nie później niż przed zleceniem, o którym mowa w ust. 3, albo zawarciem
porozumienia, o którym mowa w ust. 5, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane.
10. Szef KAS niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw finansów
publicznych informację o udzieleniu zamówienia, o którym mowa w ust. 6, podając
nazwę (firmę) albo imię i nazwisko podmiotu, któremu zlecono wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 3, lub z którym zawarto porozumienie, o którym mowa
w ust. 5, albo informację o nieudzieleniu tego zamówienia.

Art. 37gc. 1. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad użycza Szefowi
KAS grunty na cele związane z realizacją zadania, o którym mowa w art. 37a ust. 1a
pkt 1, wraz z wzniesionymi na nich budynkami, budowlami i innymi urządzeniami.
2. Warunki korzystania z gruntów, o których mowa w ust. 1, oraz wzniesionych
na nich budynków, budowli i innych urządzeń określa umowa pomiędzy Szefem KAS
oraz Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad.

Art. 37h. 1. Wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu,
wykorzystywanych do napędu silników spalinowych, podlega opłacie, zwanej dalej
„opłatą paliwową”.
2. Przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, o których
mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem
akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz.
3. Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz.
1155, 1123, 1210 i 1527).
4. Paliwami silnikowymi lub gazem, o których mowa w ust. 1, są następujące
produkty:
1) benzyny silnikowe o kodach: CN 2710 12 45 lub CN 2710 12 49 oraz wyroby
powstałe ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniające wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach;
2) oleje napędowe o kodzie CN 2710 19 43 lub CN 2710 20 11 oraz wyroby
powstałe ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniające wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach;
3) biokomponenty stanowiące samoistne paliwa, spełniające wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczone do napędu
silników spalinowych, bez względu na kod CN;
4) gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe oraz gazowe
węglowodory alifatyczne skroplone i w stanie gazowym, przeznaczone do
napędu silników spalinowych, o kodach: CN 2711 i CN 2901;
5) wyroby inne niż określone w pkt 1–4, przeznaczone do użycia, oferowane na
sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN.

Art. 37i. 1. Opłata paliwowa stanowi przychód Krajowego Funduszu
Drogowego i Funduszu Kolejowego, o którym mowa w ustawie z dnia 16 grudnia 2005
r. o Funduszu Kolejowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 510 oraz z 2019 r. poz. 1123), z tym
że kwota stanowiąca 80% opłaty paliwowej stanowi przychód Krajowego Funduszu
Drogowego, a kwota stanowiąca 20% tej opłaty – przychód Funduszu Kolejowego.
2. W 2009 r. przychód Funduszu Kolejowego stanowi kwota, o której mowa
w ust. 1, powiększona o kwotę 200 mln zł, o którą pomniejsza się przychód z opłaty
paliwowej Krajowego Funduszu Drogowego w danym roku. Kwota ta zostanie
przekazana przez Bank Gospodarstwa Krajowego z bieżących wpływów z opłaty
paliwowej na rachunek Funduszu Kolejowego do dnia 15 grudnia 2009 r.
3. W latach 2010–2014 przychód Funduszu Kolejowego stanowi kwota, o której
mowa w ust. 1, powiększona corocznie o kwotę 100 mln zł, o którą pomniejsza się
przychód z opłaty paliwowej Krajowego Funduszu Drogowego w danym roku.
3a. W 2015 r. przychód Funduszu Kolejowego stanowi kwota, o której mowa w
ust. 1, powiększona o kwotę 500 mln zł, o którą pomniejsza się przychód z opłaty
paliwowej Krajowego Funduszu Drogowego w tym roku.
3b. W latach 2016–2019 przychód Funduszu Kolejowego stanowi kwota, o której
mowa w ust. 1, powiększona corocznie o kwotę 400 mln zł, o którą pomniejsza się
przychód z opłaty paliwowej Krajowego Funduszu Drogowego w danym roku.
4. Sposób i terminy przekazania kwoty 200 mln zł, o której mowa w ust. 2, oraz
kwoty 100 mln zł, o której mowa w ust. 3, zostaną określone w umowie, o której
mowa w art. 12 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o Funduszu Kolejowym.
5. Sposób i terminy przekazania kwoty 500 mln zł, o której mowa w ust. 3a, oraz
kwoty 400 mln zł, o której mowa w ust. 3b, zostaną określone w umowie, o której
mowa w art. 12 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o Funduszu Kolejowym.

Art. 37j. 1. Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od paliw silnikowych oraz
gazu, o których mowa w art. 37h, ciąży na:
1) producencie paliw silnikowych lub gazu albo
2) importerze paliw silnikowych lub gazu, albo
3) podmiocie dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu
przepisów o podatku akcyzowym paliw silnikowych lub gazu, albo
4) innym podmiocie podlegającym na podstawie przepisów o podatku akcyzowym
obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw
silnikowych lub gazu.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są zwolnione z obowiązku uiszczania
opłaty paliwowej, gdy to wynika z umów międzynarodowych dotyczących
międzynarodowego transportu drogowego.
3. Minister właściwy do spraw transportu ogłosi, w drodze obwieszczenia,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz umów,
o których mowa w ust. 2.

Art. 37k. 1. Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania
zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych oraz gazu,
o których mowa w art. 37h.
1a. Opłata paliwowa podlega zabezpieczeniu zabezpieczeniem akcyzowym na
zasadach określonych w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864, z późn. zm.), w celu zagwarantowania wykonania powstałego albo mogącego powstać obowiązku jej zapłaty.
2. W przypadku poddania danej ilości paliwa silnikowego, od której zapłacono
opłatę paliwową, dalszym procesom, w wyniku których nastąpiło zwiększenie ilości
tego paliwa, opłacie paliwowej podlega uzyskana nadwyżka tego paliwa.

Art. 37l. 1. Podstawą obliczenia wysokości opłaty paliwowej jest ilość paliw
silnikowych lub gazu, o których mowa w art. 37h, od jakich podmioty, o których
mowa w art. 37j ust. 1, są obowiązane zapłacić podatek akcyzowy.
2. Opłata paliwowa nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem
akcyzowym z tytułu importu wyrobów akcyzowych.

Art. 37m. 1. Stawka opłaty paliwowej wynosi:
1) 95,19 zł za 1000 l benzyn silnikowych oraz wyrobów powstałych ze zmieszania
tych benzyn z biokomponentami, o których mowa w art. 37h ust. 4 pkt 1;
2) 239,84 zł za 1000 l olejów napędowych, wyrobów powstałych ze zmieszania
tych olejów z biokomponentami oraz biokomponentów stanowiących samoistne
paliwa, o których mowa w art. 37h ust. 4 pkt 2 i 3;
3) 122,82 zł za 1000 kg gazów i innych wyrobów, o których mowa w art. 37h ust. 4
pkt 4 i 5.
2. Stawki opłaty paliwowej, o których mowa w ust. 1, ulegają podwyższeniu na
następny rok w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego.
3. Wskaźnik wzrostu cen, o którym mowa w ust. 2, ustala się na podstawie
komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłoszonego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie 15 dni
po upływie trzeciego kwartału, każdego roku.
3a. W latach 2015–2019 stawki opłaty paliwowej, o których mowa w ust. 1,
obliczone z uwzględnieniem zasady, o której mowa w ust. 2, są podwyższone
odpowiednio o 25,00 zł za 1000 l albo o 25,00 zł za 1000 kg. Kwota 25,00 zł
nie podlega podwyższeniu zgodnie z ust. 2.
3b. W roku 2020 stawki opłaty paliwowej, o których mowa w ust. 1, obliczone
z uwzględnieniem zasady, o której mowa w ust. 2, są podwyższone odpowiednio
o 28,00 zł za 1000 l albo o 28,00 zł za 1000 kg. Kwota 28,00 zł nie podlega
podwyższeniu zgodnie z ust. 2.
3c. W okresie do dnia 31 grudnia 2020 r. stawki opłaty paliwowej, o których
mowa w ust. 1, obliczone z uwzględnieniem zasady, o której mowa w ust. 2, oraz
kwot, o których mowa w ust. 3b, są podwyższone odpowiednio o 17,00 zł za 1000 l
albo o 17,00 zł za 1000 kg. Kwota 17,00 zł nie podlega podwyższeniu zgodnie z ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw transportu ogłasza, w drodze obwieszczenia,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, stawki opłaty
paliwowej obliczone z uwzględnieniem zasady, o której mowa w ust. 2, zaokrąglając
je w górę do pełnych groszy.
5. Minister właściwy do spraw transportu, ogłaszając, zgodnie z ust. 4,
stawki opłaty paliwowej, uwzględnia kwoty, o których mowa odpowiednio
w ust. 3a–3c.

Art. 37n. 1. Organami właściwymi w sprawie opłaty paliwowej są naczelnicy
urzędów skarbowych, naczelnicy urzędów celno-skarbowych oraz dyrektorzy izb
administracji skarbowej.
2. Organami właściwymi miejscowo w sprawach opłaty paliwowej są
odpowiednio:
1) naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo w sprawach podatku
akcyzowego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego
naczelnika – w przypadkach, o których mowa w art. 37j ust. 1 pkt 1, 3 i 4;
2) naczelnik urzędu celno-skarbowego właściwy ze względu na miejsce powstania
długu celnego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego
naczelnika – w przypadku, o którym mowa w art. 37j ust. 1 pkt 2.

Art. 37o. 1. Podmioty, o których mowa w art. 37j ust. 1, są obowiązane składać
informację o opłacie paliwowej odpowiednio właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego albo naczelnikowi urzędu celno-skarbowego oraz obliczać i wpłacać
opłatę paliwową w terminie:
1) do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek
zapłaty – w przypadkach, o których mowa w art. 37j ust. 1 pkt 1, 3 i 4,
2) określonym dla należności celnych – w przypadku, o którym mowa w art. 37j
ust. 1 pkt 2
– na wyodrębniony rachunek bankowy urzędu skarbowego właściwego dla
dokonywania wpłat kwot z tytułu zapłaty podatku akcyzowego.
2. W razie powstania nadpłaty w opłacie paliwowej Bank Gospodarstwa
Krajowego dokonuje zwrotu tej nadpłaty ze środków należnych Krajowemu
Funduszowi Drogowemu i Funduszowi Kolejowemu.
3. Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej przedawnia się z upływem 5 lat, licząc
od końca roku kalendarzowego, w którym zapłata powinna nastąpić.
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
wzór informacji w sprawie opłaty paliwowej, o której mowa w ust. 1, mając na
uwadze zapewnienie jednolitości informacji składanych przez podmioty, o których
mowa w art. 37j, oraz zapewnienie możliwości kontroli wysokości dokonywanych
wpłat.

Art. 37p. 1. Naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 37o ust. 1,
przekazuje kwoty pobranej opłaty paliwowej na wyodrębniony rachunek w Banku
Gospodarstwa Krajowego, w terminie 14 dni od dnia jej pobrania.
2. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje środki, o których mowa w ust. 1,
w terminie 7 dni od dnia wpływu na rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego,
w wysokości określonej w art. 37i, na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego
oraz na rachunek Funduszu Kolejowego, chyba że zachodzi przypadek, o którym
mowa w art. 37o ust. 2.

Art. 37q. Do opłaty paliwowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.),
z zastrzeżeniem art. 37o ust. 3.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Budowę autostrad, z zastrzeżeniem ust. 2, finansuje się:
1) ze środków własnych spółek oraz uzyskanych przez nie kredytów bankowych
i pożyczek, a także ze środków pochodzących z emisji obligacji, w tym obligacji
przychodowych;
2) ze środków pochodzących z budżetu państwa ustalanych corocznie w ustawie
budżetowej;
3) ze środków Funduszu;
4) z innych źródeł.
2. W przypadku gdy przewiduje się zawarcie umowy wyłącznie na eksploatację
autostrady lub jej odcinka, budowę tej autostrady lub jej odcinka finansuje się na
zasadach dotyczących finansowania i budowy dróg publicznych określonych
w odrębnych przepisach oraz ze środków Funduszu.
3. Spółce mogą być udzielone przez Skarb Państwa gwarancje i poręczenia
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach
udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2018 r. poz.
1808 oraz z 2019 r. poz. 492 i 504).

art. 39. więcej Art. 39. W Banku Gospodarstwa Krajowego tworzy się Fundusz.

Art. 39a. Fundusz:
1) gromadzi środki finansowe na budowę i przebudowę dróg krajowych;
1a) gromadzi środki finansowe na przygotowanie, wdrożenie, budowę lub
eksploatację systemów poboru opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1
pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, oraz opłat za
przejazd autostradą;
2) finansuje realizację zadań, o których mowa w pkt 1 i 1a.
3) (uchylony)

Art. 39b. 1. Środki Funduszu pochodzą z:
1) opłaty paliwowej, w wysokości określonej w art. 37i;
2) odsetek z tytułu oprocentowania środków Funduszu oraz odsetek od lokat
okresowo wolnych środków Funduszu w bankach;
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) środków pochodzących z opłat za przejazdy autostradą, pobieranych przez Szefa
KAS;
5a) środków pochodzących z opłat za przejazdy autostradą, pobieranych przez
drogową spółkę specjalnego przeznaczenia, jeżeli umowa, o której mowa
w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych spółkach
specjalnego przeznaczenia, nie stanowi inaczej;
5b) środków pochodzących z opłat za przejazd autostradą, pobieranych przez spółkę,
jeżeli umowa, o której mowa w art. 37b ust. 4, tak stanowi;
5c) środków pochodzących z opłat elektronicznych, o których mowa w ustawie
z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;
5d) środków pochodzących z opłat, o których mowa w art. 16x ust. 6 ustawy z dnia
21 marca 1985 r. o drogach publicznych, pobieranych przez Głównego
Inspektora Transportu Drogowego;
5e) odsetek, o których mowa w art. 16j ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o
drogach publicznych, w przypadku gdy opłaty, od których nalicza się odsetki,
stanowią przychód Funduszu;
5f) środków z tytułu zajęcia pasa drogowego, pochodzących z umów i decyzji, o
których mowa w art. 38 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w
przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji
towarzyszących (Dz. U. poz. 1496 oraz z 2019 r. poz. 630, 1309 i 1696);
6) płatności dokonywanych przez spółki, zgodnie z warunkami umowy o budowę
i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady, w tym przewidzianych na
rzecz Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad;
7) wpływów uzyskanych przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych
i Autostrad z tytułu odpłatnego udostępniania nieruchomości nabytych na cele
budowy dróg;
8) środków pochodzących ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi;
9) wpływów uzyskanych przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych
i Autostrad z tytułu:
a) (uchylony)
b) zatrzymania wadium wraz z odsetkami, w przypadku o którym mowa
w art. 98 ust. 6 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych,
c) zatrzymania wraz z odsetkami zabezpieczenia należytego wykonania
umowy, o którym mowa w art. 449 ustawy z dnia 11 września 2019 r. –
Prawo zamówień publicznych,
d) kar umownych;
10) środków z kredytów lub pożyczek zaciągniętych na rzecz Funduszu przez Bank
Gospodarstwa Krajowego;
11) wpływów z obligacji emitowanych na rzecz Funduszu przez Bank Gospodarstwa
Krajowego;
11a) inwestycji środków Funduszu w jednostki uczestnictwa funduszy rynku
pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o
funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami
inwestycyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1355, z późn. zm.);
11b) innych wpływów z opłat i kar określonych w ustawie z dnia 21 marca 1985 r.
o drogach publicznych, wpływów z opłat i kar określonych w ustawie z dnia
20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym oraz wpływów z opłat
określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
z zastrzeżeniem ust. 3;
11c) dotacji z budżetu państwa;
11d) pożyczek z budżetu państwa;
11e) wpływów z grzywien nałożonych przez Inspekcję Transportu Drogowego za
naruszenia przepisów ruchu drogowego ujawnione za pomocą urządzeń
rejestrujących, o których mowa w art. 20d ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r.
o drogach publicznych;
12) darowizn i zapisów;
13) wpływów z innych środków publicznych;
14) wpływów z innych tytułów.
2. Wpływy z grzywien, opłat i kar, o których mowa w ust. 1 pkt 11b i 11e, Bank
Gospodarstwa Krajowego wyodrębnia w ramach środków finansowych
gromadzonych na Funduszu.
3. Wpływy z opłat, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych, mogą stanowić przychód drogowej spółki specjalnego przeznaczenia na mocy umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych spółkach specjalnego przeznaczenia, jeżeli umowa
tak stanowi.

Art. 39c. (uchylony).

Art. 39d. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego może zaciągać kredyty, pożyczki
lub emitować obligacje w kraju i za granicą na rzecz Funduszu i z przeznaczeniem na:
1) finansowanie inwestycji realizowanych w ramach programów wieloletnich
ustanawianych przez Radę Ministrów zgodnie z przepisami ustawy z dnia
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622,
1649 i 2020) oraz inwestycji realizowanych z udziałem środków, o których
mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy, a także zadań wynikających z planu
finansowego Funduszu;
2) spłatę zobowiązań z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz
wyemitowanych obligacji.
2. Za zobowiązania Banku Gospodarstwa Krajowego, o których mowa w ust. 1,
z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz wyemitowanych obligacji mogą być
udzielane przez Skarb Państwa gwarancje i poręczenia, zgodnie z przepisami ustawy
z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa
oraz niektóre osoby prawne, z tym że wymogu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 tej
ustawy, w zakresie, w jakim wymaga się, aby środki przeznaczone na spłatę kredytu
pochodziły ze źródeł innych niż budżet państwa, nie stosuje się.
3. Gwarancje i poręczenia, o których mowa w ust. 2, są zwolnione z opłat
prowizyjnych.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje czynności
zmierzające do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu wykonania umowy poręczenia
lub gwarancji na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 8 maja 1997 r.
o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby
prawne, z wyłączeniem art. 43 tej ustawy.
5. Jeżeli odzyskanie wierzytelności Skarbu Państwa, powstałych z tytułu
udzielonego poręczenia lub gwarancji, nie jest możliwe, Rada Ministrów, na wniosek
ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może umorzyć wierzytelność
w całości lub części.

Art. 39e. 1. Okresowo wolne środki Funduszu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, Bank
Gospodarstwa Krajowego może lokować:
1) w innych bankach;
2) w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa;
3) w papiery wartościowe emitowane przez Narodowy Bank Polski.
2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w jednym banku lub grupie
banków powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć
25% okresowo wolnych środków Funduszu.
3. (uchylony)

Art. 39f. 1. Środki Funduszu mogą być przeznaczone na:
1) finansowanie budowy i przebudowy dróg krajowych, realizowanych przez
Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad;
2) płatności na rzecz spółek z tytułu realizacji przez nie obowiązków wynikających
z umowy o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady,
obejmujące w szczególności:
a) zwrot kosztów ponoszonych z tytułu zachowania nieprzerwanej
dostępności autostrady, jej utrzymania i przejezdności,
b) zmienne kwoty uzależnione od spełnienia przez spółkę wymogów
określonych w umowie o budowę i eksploatację albo wyłącznie
eksploatację autostrady,
c) dopłaty udzielane spółkom na pokrycie całości lub części niedoborów
bieżących przychodów z tytułu eksploatacji autostrady, w celu zapewnienia
płynności wydatków związanych z bieżącą obsługą i spłatą kredytów lub
pożyczek bądź obligacji wyemitowanych w związku z budową autostrady;
3) finansowanie przedsięwzięć drogowych powierzonych drogowej spółce
specjalnego przeznaczenia;
4) finansowanie kosztów utworzenia drogowej spółki specjalnego przeznaczenia,
w tym środków na pokrycie kapitału zakładowego i kosztów podjęcia
działalności spółki, finansowanie kosztów podwyższenia kapitału zakładowego
drogowej spółki specjalnego przeznaczenia oraz wypłatę wynagrodzenia dla tej
spółki;
5) przygotowanie, wdrożenie, budowę lub eksploatację systemów poboru opłaty,
o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych, oraz opłat za przejazd autostradą, pobieranych przez Szefa KAS;
5a) wynagrodzenie dla dostawcy EETS, o którym mowa w art. 16t ustawy z dnia 21
marca 1985 r. o drogach publicznych, oraz koszty postępowania przed Komisją,
o której mowa w art. 16z ust. 1 tej ustawy;
6) finansowanie kosztów usług doradczych:
a) związanych z budową i przebudową dróg krajowych, w tym autostrad,
b) związanych z przygotowaniem, wdrożeniem, budową lub eksploatacją
systemów poboru opłat, o których mowa w pkt 5,
c) niezbędnych do prawidłowego wykonywania przez ministra właściwego do
spraw transportu ustawowych zadań z zakresu funkcjonowania oraz
rozwoju infrastruktury dróg publicznych.
2. Ze środków Funduszu dokonuje się:
1) pokrycia kosztów emisji i wykupu obligacji, o których mowa w art. 39d ust. 1;
2) spłaty:
a) kredytów i pożyczek wraz z odsetkami i innymi kosztami obsługi kredytów
i pożyczek, o których mowa w art. 39d ust. 1,
b) zobowiązań wynikających z wykonania przez Skarb Państwa obowiązków
z tytułu gwarancji i poręczeń, o których mowa w art. 39d ust. 2,
c) udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego finansowania, o którym
mowa w ust. 6, wraz z kosztami tego finansowania.
3. Ze środków Funduszu dokonuje się wypłaty wynagrodzenia prowizyjnego
przysługującego Bankowi Gospodarstwa Krajowego oraz dokonuje zwrotu nadpłaty,
o której mowa w art. 37o ust. 2.
4. Wpływy z opłat i kar, o których mowa w art. 39b ust. 1 pkt 11b, przeznacza
się na cele, o których mowa w ustawach, na podstawie których pobierane są te opłaty
i kary.
4a. Środki, o których mowa w art. 39b ust. 1 pkt 11c, przeznacza się na
finansowanie inwestycji realizowanych w ramach programów wieloletnich
ustanawianych przez Radę Ministrów zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia
2009 r. o finansach publicznych oraz inwestycji realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy, a także innych zadań wynikających z planu finansowego Funduszu oraz na pokrycie wydatków, o których mowa w ust. 2.
4b. Wpływy z grzywien, o których mowa w art. 39b ust. 1 pkt 11e, przeznacza
się na cele wymienione w art. 20d ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych.
5. (uchylony)
6. W przypadku niedoboru na rachunku Funduszu środków niezbędnych do
terminowej obsługi zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3 oraz w ust. 2 pkt 1 i 2 lit.
a, Bank Gospodarstwa Krajowego, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw
transportu i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, może finansować
ich realizację ze środków własnych.

Art. 39g. (uchylony).

Art. 39h. (uchylony).

Art. 39i. Warunki finansowania ze środków Funduszu w odniesieniu do:
1) projektów przewidzianych do realizacji przez spółki – są określone w umowach
o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady;
2) projektów przewidzianych do realizacji przez Generalnego Dyrektora Dróg
Krajowych i Autostrad – są określone w umowach zawieranych z wykonawcami
robót;
3) przedsięwzięć drogowych powierzonych drogowej spółce specjalnego
przeznaczenia – są określone w umowie, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy
z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych spółkach specjalnego przeznaczenia.

Art. 39j. 1. Wypłaty ze środków Funduszu wynikające z umowy o budowę
i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady mogą być gwarantowane
i poręczane przez Skarb Państwa.
2. Do gwarancji i poręczeń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów
ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb
Państwa oraz niektóre osoby prawne, z wyjątkiem art. 2a ust. 1, art. 2b, art. 31, art. 44,
art. 44a, art. 44b, art. 46 i art. 47.
3. Gwarancje i poręczenia, o których mowa w ust. 1, są udzielane przez Radę
Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych
uzgodniony z ministrem właściwym do spraw transportu.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje czynności
zmierzające do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu wykonania umów poręczenia
lub gwarancji, o których mowa w ust. 1, oraz dochodzi spłaty tych kwot ze środków
Funduszu, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Jeżeli odzyskanie wierzytelności Skarbu Państwa, powstałych z tytułu
udzielonego poręczenia lub gwarancji, nie jest możliwe, Rada Ministrów, na wniosek
ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może umorzyć wierzytelność
w całości lub części.

Art. 39k. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego, na wniosek Generalnego Dyrektora
Dróg Krajowych i Autostrad, dokonuje wypłat ze środków Funduszu odpowiednio na
rzecz spółek lub wykonawców robót w wysokości i terminach wynikających z umów,
o których mowa w art. 39i pkt 1 i 2, a na wniosek ministra właściwego do spraw
transportu dokonuje wypłat, o których mowa w art. 39f ust. 1 pkt 4 i 6 lit. c.
2. Bank Gospodarstwa Krajowego, na wniosek drogowych spółek specjalnego
przeznaczenia, dokonuje wypłat ze środków Funduszu na rzecz wykonawców
przygotowania lub realizacji przedsięwzięć drogowych.
3. (uchylony)
4. Bank Gospodarstwa Krajowego, na wniosek Szefa KAS, dokonuje wypłat ze
środków Funduszu na cele, o których mowa w art. 39f ust. 1 pkt 5 i 6 lit. b.

Art. 39l. 1. Minister właściwy do spraw transportu zawiera z Bankiem
Gospodarstwa Krajowego porozumienie określające:
1) szczegółowy sposób i terminy dokonywania wypłat ze środków Funduszu,
z wyjątkiem wypłat na cele, o których mowa w art. 39f ust. 1 pkt 5 i pkt 6 lit. b;
2) sposób i terminy dokonywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego lokat,
o których mowa w art. 39e ust. 1;
3) sposób i termin zwrotu nadpłaty opłaty paliwowej, o której mowa w art. 37o
ust. 2;
4) (uchylony)
5) sposób gromadzenia w ramach Funduszu środków, o których mowa w art. 39n
ust. 2 pkt 2, oraz wpływów, o których mowa w art. 39b ust. 1 pkt 11b i 11e;
6) tryb przekazywania do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad albo
drogowej spółki specjalnego przeznaczenia środków finansowych na realizację
zadań;
7) zasady udzielania finansowania, o którym mowa w art. 39f ust. 6.
2. Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw
finansów publicznych zawiera z Bankiem Gospodarstwa Krajowego porozumienie
określające szczegółowy:
1) sposób i tryb przekazywania przychodów z opłaty, o której mowa
w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
oraz opłat za przejazd autostradą;
2) sposób i termin dokonywania wypłat ze środków Funduszu na cele, o których
mowa w art. 39f ust. 1 pkt 5 i pkt 6 lit. b;
3) sposób i termin przekazywania przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych informacji do ministra właściwego do spraw transportu
o przewidywanej kwocie:
a) przychodów z opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
21 marca 1985 r. o drogach publicznych, oraz opłat za przejazd autostradą
pobieranych przez Szefa KAS,
b) wydatków na cele, o których mowa w art. 39f ust. 1 pkt 5 i pkt 6 lit. b
– na potrzeby przygotowania projektu planu finansowego, o którym mowa w art. 39n
ust. 1.

Art. 39m. Nadzór nad gospodarowaniem środkami Funduszu sprawuje Rada
Nadzorcza Banku Gospodarstwa Krajowego.

Art. 39n. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego wyodrębnia w swoim planie
finansowym plan finansowy Funduszu.
2. Plan finansowy Funduszu określa w szczególności:
1) przeznaczenie środków Funduszu zgodnie z art. 39f ust. 1–3 i 5;
2) przewidywaną sumę środków przeznaczonych do refundacji dla inwestycji
realizowanych w ramach programów operacyjnych ujętych w wykazie, o którym
mowa w art. 122 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych, przekazywanych z budżetu państwa;
3) przewidywaną kwotę finansowania, o którym mowa w art. 39f ust. 6;
4) maksymalną kwotę oraz termin obowiązywania poręczeń i gwarancji, o których
mowa w art. 39j.
3. Bank Gospodarstwa Krajowego, nie później niż do dnia 15 czerwca roku
poprzedzającego rok, w którym plan finansowy Funduszu ma obowiązywać,
przedstawia projekt tego planu do:
1) uzgodnienia:
a) ministrowi właściwemu do spraw transportu,
b) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych w zakresie
finansowym;
2) zaopiniowania ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego
w zakresie środków przeznaczonych na realizację inwestycji finansowanych
z programów operacyjnych ujętych w wykazie, o którym mowa w art. 122 ust. 1
pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
4. Uzgodnienie oraz opinia, o których mowa w ust. 3, następuje do dnia 31 lipca
roku poprzedzającego rok, w którym plan finansowy Funduszu ma obowiązywać.
5. Plan finansowy Funduszu stanowi podstawę dokonywania wypłat ze środków
Funduszu oraz podstawę do zaciągnięcia kredytów i pożyczek oraz przeprowadzenia
emisji obligacji, o których mowa w art. 39d ust. 1.
6. Bank Gospodarstwa Krajowego:
1) sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat, wchodzące
w skład sprawozdania finansowego tego banku;
2) składa ministrom, o których mowa w ust. 3, w terminie do końca miesiąca
następującego po każdym kwartale, informację o realizacji planu finansowego
Funduszu.

Art. 39o. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego pobiera wynagrodzenie prowizyjne
z tytułu prowadzenia Funduszu.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia,
o którym mowa w ust. 1, oraz sposób i terminy jego wypłaty, uwzględniając koszty
Banku Gospodarstwa Krajowego ponoszone w związku z prowadzeniem Funduszu.

Art. 39p. 1. Obligacje emitowane przez Bank Gospodarstwa Krajowego na rzecz
Funduszu i poręczane lub gwarantowane przez Skarb Państwa są papierami
wartościowymi, w których Bank Gospodarstwa Krajowego stwierdza, że jest
dłużnikiem właściciela takiego papieru i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia
określonego świadczenia pieniężnego.
2. Dokonanie przez Bank Gospodarstwa Krajowego emisji obligacji, o których
mowa w ust. 1, wymaga uprzedniej akceptacji warunków emisji ministra właściwego
do spraw budżetu.
3. Obligacje są oprocentowane w postaci dyskonta lub odsetek.
3a. Obligacje mogą być emitowane jako obligacje imienne lub na okaziciela.
4. Obligacje mogą być emitowane w formie zdematerializowanej lub w formie
dokumentu, jeżeli jest to dopuszczalne na danym rynku.
4a. Obligacje mogą być emitowane na rynku krajowym lub na rynkach
zagranicznych.
4b. Obligacje są nominowane w walutach krajów należących do Organizacji
Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.
5. Obligacje emitowane na rynku krajowym są dopuszczone do obrotu na rynku
regulowanym, o ile emitent nie postanowi inaczej w warunkach emisji.
6. Prawa z obligacji niemających formy dokumentu, powstają z chwilą
dokonania zapisu w ewidencji i przysługują osobie w niej wskazanej jako posiadacz
tych obligacji.
7. Podmiotami uprawnionymi do prowadzenia ewidencji obligacji są:
1) Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.;
2) firma inwestycyjna;
3) bank;
4) zagraniczna instytucja rozliczeniowa, która prowadzi działalność w zakresie
rejestrowania papierów wartościowych, rozliczania lub rozrachunku transakcji
zawieranych w obrocie papierami wartościowymi.
8. Obligacje emitowane na rynku krajowym, które zostały dopuszczone do
obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu,
są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy
Depozyt Papierów Wartościowych S.A.

Art. 39q. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego określi przez wydanie listu
emisyjnego warunki emisji obligacji dotyczące treści świadczeń wynikających
z obligacji i sposób ich realizacji.
2. List emisyjny zawiera w szczególności:
1) datę emisji;
2) powołanie podstawy prawnej emisji;
2a) walutę, w której następuje emisja obligacji;
3) wartość nominalną jednej obligacji;
4) wielkość emisji;
5) cenę emisyjną lub sposób jej ustalenia;
6) stopę procentową lub sposób jej obliczania;
7) terminy, sposoby i warunki sprzedaży;
8) określenie sposobu i terminów wypłaty należności głównej oraz należności
ubocznych;
9) datę, od której nalicza się oprocentowanie obligacji danej emisji;
10) termin i warunki wykupu oraz zastrzeżenia w przedmiocie możliwości wcześniejszego wykupu;
11) informację o zabezpieczeniu obligacji poręczeniem lub gwarancją Skarbu
Państwa.
3. Bank Gospodarstwa Krajowego podaje do publicznej wiadomości warunki
danej emisji poprzez ich opublikowanie na stronach internetowych Banku
Gospodarstwa Krajowego lub w innych środkach masowego przekazu o zasięgu
ogólnopolskim, w szczególności w elektronicznych systemach informacyjnych.
4. Podanie do publicznej wiadomości listu emisyjnego, w sposób określony
w ust. 3, jest warunkiem dojścia emisji do skutku.
5. Emisja następuje z dniem rozliczenia zaoferowanych do nabycia obligacji oraz
w kwocie równej wartości nominalnej zbytych obligacji.

Art. 39r. Sprzedaż obligacji może być dokonywana w trybie:
1) oferty publicznej papierów wartościowych w rozumieniu art. 2 lit. d
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14
czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku
z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na
rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz. Urz. UE L 168
z 30.06.2017, str. 12);
2) (uchylony)
3) przetargów organizowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego albo inny
podmiot na podstawie umowy zawartej przez Bank Gospodarstwa Krajowego
z tym podmiotem;
4) proponowania nabycia obligacji w inny sposób niż określony w pkt 1–3.

Art. 39s. 1. W przetargach, o których mowa w art. 39r pkt 3, mogą brać udział
wyłącznie banki, instytucje kredytowe lub instytucje finansowe, w rozumieniu ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357), a także ich
oddziały, z którymi minister właściwy do spraw budżetu zawarł umowę przyznającą
im prawo do składania ofert na przetargach obligacji skarbowych.
2. Uczestnicy przetargu nabywają obligacje we własnym imieniu i na własny
rachunek.

Art. 39t. 1. Z chwilą wykupu obligacje podlegają umorzeniu.
2. Bank Gospodarstwa Krajowego może nabywać własne obligacje jedynie
w celu ich umorzenia.

Art. 39u. Jeżeli dzień, w którym na podstawie listu emisyjnego powstaje
obowiązek wykonania czynności, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub
sobotę, termin wykonania tej czynności upływa w pierwszym dniu roboczym po tym
dniu.

Art. 39w. Do obligacji, o których mowa w art. 39p, nie stosuje się:
1) art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2286, z późn. zm.);
2) (uchylony)
3) ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2018 r. poz. 483 i 2243
oraz z 2019 r. poz. 1572, 1655, 1798 i 2217), z wyjątkiem art. 78–86 i art. 98,
które stosuje się w przypadku, gdy obligacje nie zostaną zarejestrowane
w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych S.A. lub zagranicznej
instytucji rozliczeniowej, która prowadzi działalność w zakresie rejestrowania
papierów wartościowych, rozliczania lub rozrachunku transakcji zawieranych
w obrocie papierami wartościowymi;
4) art. 17 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych
przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, o ile rejestracja obligacji jest
dokonywana w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych S.A. lub
zagranicznej instytucji rozliczeniowej, która prowadzi działalność w zakresie
rejestrowania papierów wartościowych, rozliczania lub rozrachunku transakcji
zawieranych w obrocie papierami wartościowymi.

art. 40. więcej Art. 40. (uchylony).

art. 41. więcej Art. 41. (uchylony).

art. 42. więcej Art. 42. (uchylony).

Art. 42a. (uchylony).

art. 43. więcej Art. 43. (uchylony).

art. 44. więcej Art. 44. (uchylony).

art. 45. więcej Art. 45. (uchylony).

art. 46. więcej Art. 46. (uchylony).

art. 47. więcej Art. 47. (uchylony).

Art. 47a. (uchylony).

art. 48. więcej Art. 48. (uchylony).

art. 49. więcej Art. 49. (uchylony).

art. 50. więcej Art. 50. (uchylony).

Art. 50a. (uchylony).

Art. 50b. (uchylony).

Art. 50c. (uchylony).

art. 51. więcej Art. 51. (uchylony).

art. 52. więcej Art. 52. (uchylony).

Art. 52a. (uchylony).

art. 53. więcej Art. 53. (uchylony).

Art. 53a. (uchylony).

Art. 53b. (uchylony).

art. 54. więcej Art. 54. (uchylony).

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. (uchylony).

art. 57. więcej Art. 57. (uchylony).

Art. 57a. (uchylony).

art. 58. więcej Art. 58. (uchylony).

art. 59. więcej Art. 59. (uchylony).

art. 60. więcej Art. 60. (uchylony).

Art. 60a. (uchylony).

art. 61. więcej Art. 61. 1. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad albo drogowa
spółka specjalnego przeznaczenia zawiera ze spółką umowę o budowę i eksploatację
albo wyłącznie eksploatację autostrady.
2. Przed ogłoszeniem postępowania w sprawie wyboru spółki Generalny
Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad albo drogowa spółka specjalnego
przeznaczenia uzgadnia:
1) warunki przetargu z ministrem właściwym do spraw transportu;
2) planowane zobowiązania finansowe Skarbu Państwa z ministrem właściwym do
spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.
3. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 2, następuje w terminie 60 dni.

art. 62. więcej Art. 62. (uchylony).

art. 63. więcej Art. 63. Umowa o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady
powinna określać w szczególności:
1) termin rozpoczęcia i zakończenia budowy;
2) okres eksploatacji autostrady i stawki opłat za przejazd autostradą w chwili
rozpoczęcia eksploatacji;
3) warunki i zakres podziału zysku pomiędzy spółkę a Fundusz;
4) sposób, terminy i zasady odpłatności z tytułu udostępnienia spółce przez
Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad lub drogową spółkę
specjalnego przeznaczenia w przypadku zawarcia umowy o eksploatację
autostrady gruntów pod budowę autostrady oraz warunki zagospodarowania
znajdujących się na nich budynków, budowli, urządzeń, drzewostanu i upraw;
5) prawa spółki do korzystania z gruntu i wzniesionych przez nią budynków,
budowli i innych urządzeń;
6) zobowiązania spółki do:
a) zgromadzenia środków finansowych na budowę i eksploatację autostrady,
b) budowy i eksploatacji autostrady zgodnie z obowiązującymi przepisami,
w tym przygotowania dokumentacji technicznej wymaganej do podjęcia
budowy autostrady, uzyskania decyzji, pozwoleń i uzgodnień wymaganych
odrębnymi przepisami,
c) terminowej realizacji procesu inwestycyjnego,
d) zachowania nieprzerwanej dostępności do autostrady i jej przejezdności,
e) zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników,
f) (uchylona)
g) zapewnienia Policji oraz Inspekcji Transportu Drogowego pomieszczeń
w zakresie przewidzianym w przepisach techniczno-budowlanych
dotyczących autostrad płatnych, umożliwiających skuteczne realizowanie
przez nie zadań w zakresie czuwania nad bezpieczeństwem i porządkiem
w ruchu drogowym oraz jego kontrolowania na obszarze autostrad płatnych;
7) zasady współpracy spółki z administracją drogową, Policją, Inspekcją
Transportu Drogowego, pogotowiem ratunkowym oraz jednostkami systemu
ratowniczo-gaśniczego;
8) szczegółowy zakres uprawnień spółki jako zarządcy autostrady;
9) zasady zagospodarowania miejsc obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek,
uwzględniające konkurencję;
10) termin i sposób zwrotu autostrady i dotyczącej jej dokumentacji po zakończeniu
okresu eksploatacji;
11) sposób rozstrzygania sporów wynikłych na tle realizacji umowy o budowę
i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady;
12) warunki rozwiązania i wypowiedzenia umowy o budowę i eksploatację albo
wyłącznie eksploatację autostrady;
13) zasady wzajemnych rozliczeń w razie rozwiązania i wypowiedzenia umowy
o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady.

Art. 63a. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu,
określi, w drodze rozporządzenia, ogólne kierunki współpracy spółki z administracją
drogową, Policją, pogotowiem ratunkowym oraz jednostkami systemu
ratowniczo-gaśniczego, z uwzględnieniem realizacji ich zadań ustawowych, przy
zachowaniu nieprzerwanego dostępu do autostrady i jej przejezdności.

Art. 63b. 1. Spółka jest obowiązana do utrzymania, przebudowy, remontu
i ochrony autostrady wraz z nawierzchnią drogową i obiektami mostowymi w jej pasie
drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanymi
z funkcjonowaniem tej autostrady, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Utrzymanie wchodzących w skład pasa drogowego autostrady przejazdów
z przecinającymi ją drogami i innymi liniami komunikacyjnymi w części drogowej
i mostowej obejmującej skarpy nasypów i wykopów, urządzenia odwadniające,
nawierzchnie, torowiska, chodniki, pobocza, poręcze oraz urządzenia organizacji
i bezpieczeństwa ruchu należy do zarządców właściwych dla tych dróg lub linii
komunikacyjnych, w których ciągu są one zlokalizowane.

Art. 63c. (uchylony).

Art. 63d. 1. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub drogowa
spółka specjalnego przeznaczenia są uprawnieni do kontroli budowy i eksploatacji
autostrady w zakresie przestrzegania warunków umowy o budowę i eksploatację albo
wyłącznie eksploatację autostrady.
2. Osoby upoważnione przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych
i Autostrad lub drogową spółkę specjalnego przeznaczenia do dokonywania kontroli
są uprawnione w szczególności do:
1) wstępu na teren nieruchomości, na której jest prowadzona budowa lub
eksploatacja autostrady;
2) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych
informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem
kontroli.
3. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub drogowa spółka
specjalnego przeznaczenia mogą wezwać spółkę do usunięcia, w wyznaczonym
terminie, stwierdzonych nieprawidłowości.
4. W przypadku gdy spółka nie usunęła nieprawidłowości w terminie, o którym
mowa w ust. 3, umowa o budowę i eksploatację autostrady albo wyłącznie
eksploatację autostrady może być wypowiedziana.
5. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub drogowa spółka
specjalnego przeznaczenia wykonują obowiązek, o którym mowa w art. 13 ust. 1 i 2
rozporządzenia 2016/679, w stosunku do osoby, której dane osobowe są przetwarzane
w związku z kontrolą, o której mowa w ust. 1, przy pierwszej czynności skierowanej
do tej osoby, chyba że posiada ona te informacje, a ich zakres lub treść nie uległy
zmianie.
6. Wystąpienie z żądaniem, o którym mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia
2016/679, nie wpływa na wykonywanie uprawnień Generalnego Dyrektora Dróg
Krajowych i Autostrad lub drogowej spółki specjalnego przeznaczenia, o których
mowa w ust. 1–4.

Art. 63e. (uchylony).

art. 64. więcej Art. 64. (pominięty).

art. 65. więcej Art. 65. (pominięty).

art. 66. więcej Art. 66. (pominięty).

art. 67. więcej Art. 67. (pominięty).

art. 68. więcej Art. 68. (pominięty).

art. 69. więcej Art. 69. (pominięty).

art. 70. więcej Art. 70. (pominięty).

art. 71. więcej Art. 71. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.