Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) wymagania, jakim powinny odpowiadać opakowania wprowadzane do obrotu,
2) zasady działania organizacji odzysku opakowań,
3) zasady postępowania z opakowaniami oraz odpadami opakowaniowymi,
4) zasady ustalania i pobierania opłaty produktowej oraz opłaty recyklingowej
– w celu zmniejszenia ilości i szkodliwości dla środowiska materiałów i substancji
zawartych w opakowaniach i odpadach opakowaniowych oraz ilości i szkodliwości
dla środowiska opakowań i odpadów opakowaniowych na etapie procesu
produkcyjnego, wprowadzania do obrotu, dystrybucji i przetwarzania,
w szczególności przez wytwarzanie czystych produktów i stosowanie czystych
technologii.
2. Ustawa określa prawa i obowiązki przedsiębiorców:
1) będących organizacjami odzysku opakowań;
2) dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy:
a) odpadów opakowaniowych,
b) produktów w opakowaniach;
3) dystrybuujących produkty w opakowaniach;
4) eksportujących:
a) odpady opakowaniowe,
b) opakowania,
c) produkty w opakowaniach;
5) prowadzących recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych;
6) wprowadzających opakowania;
7) wprowadzających produkty w opakowaniach.
3. Ustawa określa także obowiązki użytkowników środków niebezpiecznych
będących środkami ochrony roślin.

art. 2. więcej Art. 2. 1. W sprawach dotyczących gospodarki odpadami opakowaniowymi
w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 i 875).
2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów określających wymagania dotyczące
opakowań w zakresie warunków sanitarnych, bezpieczeństwa, ochrony zdrowia oraz
wymogów transportowych dotyczących wyrobów pakowanych.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Opakowaniem w rozumieniu ustawy jest wyrób, w tym wyrób
bezzwrotny, wykonany z jakiegokolwiek materiału, przeznaczony do
przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji produktów, od
surowców do towarów przetworzonych.
2. Za opakowanie uważa się:
1) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1, bez
uszczerbku dla innych funkcji, jakie opakowanie może spełniać, z wyłączeniem
wyrobu, którego wszystkie elementy są przeznaczone do wspólnego użycia,
spożycia lub usunięcia, stanowiącego integralną część produktu oraz
niezbędnego do przechowywania, utrzymywania lub zabezpieczania produktu
w całym cyklu i okresie jego funkcjonowania;
2) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1:
a) wytworzony i przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży,
b) jednorazowego użytku – sprzedany, wypełniony, wytworzony lub
przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży;
3) część składową opakowania oraz złączony z opakowaniem element pomocniczy,
spełniające funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1, z tym że element
pomocniczy przyczepiony bezpośrednio lub przymocowany do produktu uważa
się za opakowanie, z wyłączeniem elementu stanowiącego integralną część
produktu, który jest przeznaczony do wspólnego użycia lub usunięcia.
3. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia,
przykładowy wykaz wyrobów, w tym części składowych opakowań oraz złączonych
z wyrobem elementów pomocniczych, które uznaje się albo nie uznaje się za
opakowanie, kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego uznawania wyrobów za
opakowanie.

art. 4. więcej Art. 4. Wyróżnia się następujące kategorie opakowań:
1) opakowania jednostkowe – służące do przekazywania produktu użytkownikowi
w miejscu zakupu;
2) opakowania zbiorcze – zawierające wielokrotność opakowań jednostkowych
produktów, niezależnie od tego, czy są one przekazywane użytkownikowi, czy
też służą zaopatrywaniu punktów sprzedaży i które można zdjąć z produktu bez
naruszania cech produktu;
3) opakowania transportowe – służące do transportu produktów w opakowaniach
jednostkowych lub zbiorczych w celu zapobiegania uszkodzeniom produktów,
z wyłączeniem kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego lub
lotniczego.

art. 5. więcej Art. 5. Przepisy ustawy stosuje się do wszystkich opakowań, niezależnie od
zastosowanego do ich wykonania materiału, oraz do powstałych z nich odpadów
opakowaniowych.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Przepisów ustawy, z wyłączeniem przepisów art. 14 i art. 45, nie
stosuje się do przedsiębiorców w zakresie opakowań, w których w danym roku
kalendarzowym wprowadzili produkty do obrotu, a następnie w tym samym roku kalendarzowym dokonali eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy tych opakowań bez produktów lub wraz z produktami.
2. Eksport lub wewnątrzwspólnotowa dostawa, o której mowa w ust. 1, może
być również dokonana przez przedsiębiorcę innego niż wprowadzający te opakowania
lub produkty w opakowaniach na podstawie dokumentów potwierdzających ten
eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę opakowań bez produktów lub wraz
z produktami.
3. Przepisów ustawy w zakresie:
1) uzyskania wymaganych poziomów odzysku i recyklingu odpadów
opakowaniowych, w tym dotyczących opłaty produktowej, oraz dokumentów
potwierdzających recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych, eksport odpadów opakowaniowych i wewnątrzwspólnotową
dostawę odpadów opakowaniowych,
2) obowiązku prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych, o których mowa
w art. 19 ust. 1, oraz obowiązku dotyczącego sprawozdań o wysokości środków
przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne
– nie stosuje się do przedsiębiorców wprowadzających produkty w opakowaniach,
którzy w danym roku kalendarzowym wprowadzili do obrotu produkty
w opakowaniach o łącznej masie opakowań nieprzekraczającej 1 Mg, z zastrzeżeniem
art. 7 ust. 1.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Przepis art. 6 ust. 3 ma zastosowanie, jeżeli:
1) przedsiębiorca złoży marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca
każdego roku:
a) zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym
mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu
w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 708),
b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na
podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a;
2) spełnione są dla przedsiębiorcy warunki dopuszczalności pomocy de minimis
określone w obowiązujących przepisach prawa Unii Europejskiej w zakresie
pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie.
2. Wartość pomocy de minimis odpowiada wartości zwolnienia z opłaty
produktowej, obliczanej z zastosowaniem maksymalnej stawki opłaty produktowej dla opakowań, o której mowa w art. 35 ust. 1, oraz 2% wartości netto opakowań, o których mowa w art. 19 ust. 4.
3. (uchylony)
4. Zaświadczenia lub oświadczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, oraz
informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, mogą być przekazywane za
pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

art. 8. więcej Art. 8. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) dokumencie:
a) DPR – rozumie się przez to dokument potwierdzający recykling odpadów
opakowaniowych, w tym określający masę tych odpadów i sposób ich
recyklingu,
b) DPO – rozumie się przez to dokument potwierdzający inny niż recykling
proces odzysku odpadów opakowaniowych, w tym określający masę tych
odpadów i sposób ich odzysku,
c) EDPR – rozumie się przez to dokument potwierdzający odpowiednio
eksport odpadów opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotową dostawę
odpadów opakowaniowych w celu poddania ich recyklingowi, w tym
określający masę tych odpadów,
d) EDPO – rozumie się przez to dokument potwierdzający odpowiednio
eksport odpadów opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotową dostawę
odpadów opakowaniowych w celu poddania ich innemu niż recykling
procesowi odzysku, w tym określający masę tych odpadów;
2) eksporcie odpadów opakowaniowych – rozumie się przez to wywóz odpadów
opakowaniowych z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego
państwem członkowskim Unii Europejskiej w celu poddania ich recyklingowi
lub innemu niż recykling procesowi odzysku;
3) eksporcie opakowań – rozumie się przez to wywóz opakowań z terytorium kraju
na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej;
4) eksporcie produktów w opakowaniach – rozumie się przez to wywóz produktów
w opakowaniach z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego
państwem członkowskim Unii Europejskiej;
5) imporcie opakowań – rozumie się przez to przywóz opakowań na terytorium
kraju z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii
Europejskiej w celu wprowadzenia do obrotu;
6) imporcie produktów w opakowaniach – rozumie się przez to przywóz produktów
w opakowaniach na terytorium kraju z terytorium państwa niebędącego
państwem członkowskim Unii Europejskiej w celu wprowadzenia do obrotu;
7) marszałku województwa – rozumie się przez to:
a) marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce
zamieszkania odpowiednio przedsiębiorcy:
– wprowadzającego opakowania,
– wprowadzającego produkty w opakowaniach,
– eksportującego opakowania,
– dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań,
– eksportującego produkty w opakowaniach,
– dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów
w opakowaniach,
– będącego organizacją odzysku opakowań,
– eksportującego odpady opakowaniowe,
– dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych,
b) marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce prowadzenia
działalności w zakresie recyklingu lub innego niż recykling procesu
odzysku odpadów opakowaniowych przez przedsiębiorcę prowadzącego
recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych,
ba) marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce pobrania opłaty
recyklingowej, o której mowa w art. 40a,
c) Marszałka Województwa Mazowieckiego – w przypadku gdy
przedsiębiorca, o którym mowa w lit. a, nie posiada siedziby lub miejsca
zamieszkania na terytorium kraju;
8) odpadach opakowaniowych – rozumie się przez to opakowania wycofane
z użycia, stanowiące odpady w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, z wyjątkiem odpadów powstających w procesie produkcji
opakowań;
8a) oksydegradowalnych torbach na zakupy z tworzywa sztucznego – rozumie się
przez to torby na zakupy wykonane z tworzyw sztucznych zawierających
dodatki, które katalizują rozpadanie się tworzywa sztucznego na
mikrofragmenty;
9) opakowaniu wielokrotnego użytku – rozumie się przez to opakowanie
posiadające właściwości fizyczne i charakterystykę pozwalające co najmniej na
jego dwukrotne zastosowanie do tego samego celu, do którego opakowanie
zostało pierwotnie przeznaczone, z pomocą lub bez pomocy wyrobów
pomocniczych dostępnych na rynku umożliwiających powtórne wykorzystanie
opakowania; opakowanie to staje się odpadem opakowaniowym z chwilą, gdy
przestaje być wyrobem wielokrotnego użytku;
10) opakowaniu wielomateriałowym – rozumie się przez to opakowanie wykonane
co najmniej z dwóch różnych materiałów, których nie można rozdzielić ręcznie
lub za pomocą prostych metod mechanicznych;
11) przedsiębiorcy – rozumie się przez to przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz.
1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424);
12) przedsiębiorcy:
a) dokonującym wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów opakowaniowych
– rozumie się przez to przedsiębiorcę wykonującego działalność
gospodarczą w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych, który w ramach tej działalności wystawia dokumenty
EDPR lub dokumenty EDPO,
b) eksportującym odpady opakowaniowe – rozumie się przez to przedsiębiorcę
wykonującego działalność gospodarczą w zakresie eksportu odpadów
opakowaniowych, który w ramach tej działalności wystawia dokumenty
EDPR lub dokumenty EDPO,
c) prowadzącym recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych – rozumie się przez to przedsiębiorcę wykonującego
działalność gospodarczą w zakresie recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku odpadów opakowaniowych, który w ramach tej działalności wystawia dokumenty DPR lub dokumenty DPO;
13) publicznej kampanii edukacyjnej – rozumie się przez to każde działanie mające
na celu poprawę stanu świadomości ekologicznej społeczeństwa, obejmujące
informowanie o prawidłowym postępowaniu z odpadami opakowaniowymi,
możliwym wpływie odpadów opakowaniowych, w tym odpadów powstałych
z toreb na zakupy z tworzywa sztucznego, na środowisko i zdrowie ludzi,
dostępnych systemach zwrotu, zbierania i odzysku, w tym recyklingu, odpadów
opakowaniowych, w tym kampanie prowadzone w środkach masowego
przekazu, ulotki i broszury informacyjne, plakaty, konkursy, konferencje oraz
imprezy o charakterze informacyjno-edukacyjnym;
14) środkach niebezpiecznych – rozumie się przez to:
a) (uchylona)
b) substancje chemiczne i ich mieszaniny zaklasyfikowane na podstawie
przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji,
oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającego
i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającego
rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008,
str. 1, z późn. zm.) w klasie toksyczności ostrej w kategorii 1, 2 lub 3 lub
jako rakotwórcze kategorii 1A lub 1B, mutagenne kategorii 1A lub 1B,
działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1A lub 1B lub jako
stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego ze względu na toksyczność
ostrą w kategorii 1 lub ze względu na toksyczność przewlekłą w kategorii 1
i 2, lub
c) środki ochrony roślin zaklasyfikowane w klasie toksyczności ostrej
w kategorii 1, 2 lub 3 lub jako stwarzające zagrożenie dla środowiska
wodnego ze względu na toksyczność ostrą w kategorii 1 lub ze względu na
toksyczność przewlekłą w kategoriach 1 i 2 na podstawie przepisów
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008
z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania
substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006;
15) terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
15a) torbach na zakupy z tworzywa sztucznego – rozumie się przez to torby na
zakupy, z uchwytami lub bez uchwytów, wykonane z tworzywa sztucznego,
które są oferowane w jednostkach handlu detalicznego lub hurtowego, do
których zalicza się:
a) lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego o grubości materiału poniżej
50 mikrometrów,
b) bardzo lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego o grubości materiału
poniżej 15 mikrometrów, które są wymagane ze względów higienicznych
lub oferowane jako podstawowe opakowanie żywności luzem, gdy pomaga
to w zapobieganiu marnowaniu żywności,
c) pozostałe torby na zakupy z tworzywa sztucznego o grubości materiału
równej 50 mikrometrów i większej;
15b) tworzywie sztucznym – rozumie się przez to polimer w rozumieniu
art. 3 pkt 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania
zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH),
utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę
1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93
i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady
76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE
i 2000/21/WE (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.), do którego mogły zostać dodane dodatki lub inne substancje i który może funkcjonować jako główny strukturalny składnik toreb na zakupy;
16) wewnątrzwspólnotowej dostawie odpadów opakowaniowych – rozumie się
przez to wywóz odpadów opakowaniowych z terytorium kraju na terytorium
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu poddania ich recyklingowi lub innemu niż recykling procesowi odzysku;
17) wewnątrzwspólnotowej dostawie opakowań – rozumie się przez to wywóz
opakowań z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej;
18) wewnątrzwspólnotowej dostawie produktów w opakowaniach – rozumie się
przez to wywóz produktów w opakowaniach z terytorium kraju na terytorium
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
19) wewnątrzwspólnotowym nabyciu opakowań – rozumie się przez to przywóz
opakowań na terytorium kraju z terytorium innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej w celu wprowadzenia do obrotu;
20) wewnątrzwspólnotowym nabyciu produktów w opakowaniach – rozumie się
przez to przywóz produktów w opakowaniach na terytorium kraju z terytorium
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wprowadzenia do
obrotu;
21) wielokrotnym użyciu – rozumie się przez to każde działanie, w trakcie którego
opakowanie przeznaczone i zaprojektowane do co najmniej dwukrotnego
zastosowania jest powtórnie wykorzystywane do tego samego celu, do którego
było pierwotnie przeznaczone;
22) wprowadzającym opakowania – rozumie się przez to przedsiębiorcę:
a) wytwarzającego opakowania,
b) importującego opakowania,
c) dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań,
d) dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań;
23) wprowadzającym produkty w opakowaniach – rozumie się przez to
przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie
wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach, w szczególności:
a) wprowadzającego do obrotu produkty w opakowaniach pod własnym
oznaczeniem rozumianym jako znak towarowy, o którym mowa w art. 120
ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U.
z 2020 r. poz. 286 i 288), lub pod własnym imieniem i nazwiskiem lub
nazwą, których wytworzenie zlecił innemu przedsiębiorcy,
b) pakującego produkty wytworzone przez innego przedsiębiorcę
i wprowadzającego je do obrotu,
c) prowadzącego:
– jednostkę lub jednostki handlu detalicznego o powierzchni handlowej
powyżej 500 m², sprzedającego produkty pakowane w tych
jednostkach,
– więcej niż jedną jednostkę handlu detalicznego o łącznej powierzchni
handlowej powyżej 5000 m², sprzedającego produkty pakowane w tych
jednostkach;
24) wprowadzeniu do obrotu – rozumie się przez to odpłatne albo nieodpłatne
udostępnienie opakowań lub produktów w opakowaniach po raz pierwszy na
terytorium kraju w celu używania lub dystrybucji; za wprowadzenie do obrotu
uważa się także:
a) import opakowań,
b) import produktów w opakowaniach,
c) wewnątrzwspólnotowe nabycie opakowań,
d) wewnątrzwspólnotowe nabycie produktów w opakowaniach
– dokonywane na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej.

Art. 8a. Oksydegradowalne torby na zakupy z tworzywa sztucznego zalicza się
do lekkich toreb na zakupy z tworzywa sztucznego, bardzo lekkich toreb na zakupy z
tworzywa sztucznego lub pozostałych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego,
zgodnie z kryteriami określonymi w art. 8 pkt 15a.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Wprowadzenie do obrotu opakowań lub produktów w opakowaniach
następuje w dniu:
1) ich wydania z magazynu albo przekazania osobie trzeciej, w przypadku
opakowań i produktów w opakowaniach wytworzonych na terytorium kraju;
2) ich przywozu na terytorium kraju;
3) wystawienia faktury potwierdzającej odpowiednio wewnątrzwspólnotowe
nabycie opakowań albo wewnątrzwspólnotowe nabycie produktów
w opakowaniach.
2. Jeżeli wprowadzenie do obrotu opakowań lub produktów w opakowaniach
nastąpiło w dwóch różnych terminach określonych w ust. 1, za dzień wprowadzenia
do obrotu opakowań lub produktów w opakowaniach uważa się dzień, w którym ich
wprowadzenie do obrotu nastąpiło wcześniej.
3. Ciężar udowodnienia, że wprowadzenie do obrotu opakowań lub produktów
w opakowaniach nie nastąpiło albo nastąpiło w innym dniu niż określony w ust. 1,
spoczywa na wprowadzającym je do obrotu przedsiębiorcy.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Przedsiębiorca:
1) będący organizacją odzysku opakowań,
2) dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach,
3) eksportujący:
a) opakowania,
b) produkty w opakowaniach,
4) wprowadzający opakowania,
5) wprowadzający produkty w opakowaniach,
6) prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, w której są oferowane
torby na zakupy z tworzywa sztucznego, objęte opłatą recyklingową
– podlega, w zakresie tej działalności, wpisowi do rejestru, o którym mowa w art. 49
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, zwanego dalej „rejestrem”.
2. Przedsiębiorca:
1) dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów opakowaniowych,
2) eksportujący odpady opakowaniowe,
3) prowadzący recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych
– podlega wpisowi do rejestru na wniosek, jeżeli zamierza wystawiać odpowiednio
dokumenty DPO, DPR, EDPO i EDPR.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Wprowadzający opakowania jest obowiązany ograniczać ilość
i negatywne oddziaływanie na środowisko substancji stosowanych do wytwarzania
opakowań oraz wytwarzanych odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby:
1) opakowania nie zawierały szkodliwych substancji w ilościach stwarzających
zagrożenie dla produktu, środowiska lub zdrowia ludzi;
2) maksymalna suma zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu
sześciowartościowego w opakowaniu nie przekraczała 100 mg/kg,
z wyłączeniem opakowań określonych w przepisach wydanych na podstawie
ust. 4.
2. Wprowadzający opakowania jest także obowiązany ograniczać ilość
i negatywne oddziaływanie na środowisko substancji stosowanych do wytwarzania
opakowań oraz wytwarzanych odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby objętość
i masa opakowań były ograniczone do niezbędnego minimum wymaganego do
spełnienia funkcji opakowania, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz zapewnienia
poziomu bezpieczeństwa produktowi, biorąc pod uwagę oczekiwania użytkownika.
3. Wprowadzający opakowania jest obowiązany wprowadzać do obrotu
opakowania projektowane i wykonane w sposób umożliwiający:
1) ich wielokrotne użycie i późniejszy recykling albo
2) przynajmniej ich recykling, jeżeli nie jest możliwe ich wielokrotne użycie, albo
3) inną niż recykling formę ich odzysku, jeżeli nie jest możliwy ich recykling.
4. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia,
opakowania, do których nie stosuje się wymagań określonych w ust. 1 pkt 2, kierując
się właściwościami fizycznymi i składem chemicznym opakowań, a także ryzykiem
powstania zagrożeń dla środowiska lub życia i zdrowia ludzi.
5. Minister właściwy do spraw klimatu, kierując się potrzebą uzyskania
wiarygodnych i powtarzalnych wyników, określi, w drodze rozporządzenia, sposób
ustalania sumy zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego
w opakowaniach.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Odpady z opakowań wielokrotnego użytku:
1) poddaje się odzyskowi w warunkach pozwalających na spełnienie wymogów
bezpieczeństwa i higieny pracy;
2) powinny spełniać wymagania dla opakowań przydatnych do odzysku.
2. Opakowania przydatne do odzysku:
1) przez recykling – powinny być wytwarzane w sposób pozwalający na recykling
określonego procentu masy materiału, z którego opakowanie zostało wykonane,
zgodnie z przepisami odrębnymi;
2) przez kompostowanie – powinny posiadać zdolność do biodegradacji, o której
mowa w pkt 3, niestanowiącą przeszkody w ich selektywnym zbieraniu, procesie
kompostowania lub w innych działaniach, którym są one poddawane;
3) przez biodegradację – powinny posiadać zdolność rozkładu fizycznego,
chemicznego, termicznego i biologicznego, zapewniającą ostateczny rozkład
otrzymanego kompostu na dwutlenek węgla, biomasę i wodę;
4) energii – powinny posiadać minimalną wartość opałową dolną, pozwalającą na
optymalizację odzyskiwania energii.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Wymagania, o których mowa w art. 11 ust. 1–3 i art. 12, uważa się za
spełnione w przypadku zgodności opakowań z normami zharmonizowanymi
w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności
i nadzoru rynku (Dz. U. z 2019 r. poz. 544).
2. Oceny zgodności opakowań z normami zharmonizowanymi dokonuje się na
podstawie przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności
i nadzoru rynku.

art. 14. więcej Art. 14. Przedsiębiorca dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów
w opakowaniach oraz wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany
stosować opakowania spełniające wymagania, o których mowa w art. 11.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Przedsiębiorca wprowadzający produkty w opakowaniach,
wytwarzający opakowania, importujący opakowania oraz dokonujący
wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań może umieszczać na opakowaniach
oznakowania wskazujące na:
1) rodzaj materiałów, z których opakowania zostały wykonane;
2) możliwość wielokrotnego użycia opakowania w przypadku opakowań
wielokrotnego użytku;
3) przydatność opakowania do recyklingu w przypadku opakowań przydatnych do
recyklingu.
2. Oznakowanie umieszcza się na opakowaniu lub na naklejonej na nim
etykiecie, a jeżeli rozmiary opakowania na to nie pozwalają – na dołączonej do
opakowania ulotce informacyjnej, w sposób, który nie stanowi przeszkody dla
recyklingu odpadów opakowaniowych.
3. Oznakowanie powinno być wyraźne, widoczne, czytelne i trwałe również po
otwarciu opakowania.
4. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzory
oznakowania opakowań, kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego
postępowania z odpadami opakowaniowymi.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż recykling proces
odzysku odpadów opakowaniowych jest obowiązany spełniać wymagania określone
dla prowadzonej działalności w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, w tym
posiadać decyzje w zakresie gospodarowania odpadami, jeżeli są wymagane.
2. Przedsiębiorca eksportujący odpady opakowaniowe oraz przedsiębiorca
dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów opakowaniowych są
obowiązani spełniać wymagania, określone dla prowadzonej działalności w ustawie
z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, w tym posiadać decyzje w zakresie
gospodarowania odpadami, jeżeli są wymagane.
3. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 i 2, wpisany do rejestru jest
obowiązany wystawiać odpowiednio do zakresu wykonywanej działalności
gospodarczej dokumenty DPO, DPR, EDPO i EDPR.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany
zapewniać odzysk, w tym recykling odpadów opakowaniowych takiego samego
rodzaju jak odpady opakowaniowe powstałe z tego samego rodzaju opakowań jak
opakowania, w których wprowadził produkty, z uwzględnieniem art. 18.
2. Wprowadzający produkty w opakowaniach wykonuje obowiązek, o którym
mowa w ust. 1, samodzielnie albo za pośrednictwem organizacji odzysku opakowań,
której zlecił jego wykonanie.
3. Wprowadzający produkty w opakowaniach może wykonywać obowiązek,
o którym mowa w ust. 1, samodzielnie, jeżeli poddaje odzyskowi, w tym
recyklingowi:
1) wyłącznie odpady opakowaniowe wytworzone przez siebie lub
2) odpady opakowaniowe zebrane od innych posiadaczy odpadów, takiego samego
rodzaju i w takiej samej masie jak odpady opakowaniowe powstałe
z wprowadzonych przez niego do obrotu produktów w opakowaniach.
4. Organizacja odzysku opakowań przejmuje obowiązek wprowadzającego
produkty w opakowaniach na podstawie zawartej z nim w formie pisemnej pod
rygorem nieważności umowy, w odniesieniu do całej masy opakowań jednego lub
kilku rodzajów, jakie wprowadzający produkty w opakowaniach wprowadził do
obrotu w danym roku kalendarzowym.
5. Wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany przekazać
organizacji odzysku opakowań wszelkie niezbędne dane do realizacji przejętego przez
nią od niego obowiązku, w tym informacje o wszystkich wprowadzonych przez niego
do obrotu w danym roku kalendarzowym produktach w opakowaniach oraz
o wszystkich wprowadzonych do obrotu produktach w opakowaniach stanowiących
podstawę do obliczenia poziomu odzysku i recyklingu zgodnie z art. 20 ust. 2 lub 3.
6. W przypadku nieprzekazania organizacji odzysku opakowań danych,
o których mowa w ust. 5, wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany
do wniesienia opłaty produktowej obliczonej w odniesieniu do produktów
w opakowaniach, o których nie poinformował organizacji odzysku opakowań, a które
wprowadził do obrotu w roku stanowiącym podstawę do obliczenia poziomu odzysku
i recyklingu zgodnie z art. 20 ust. 2 lub 3.
7. Wprowadzający produkty w opakowaniach oraz organizacja odzysku
opakowań mogą zlecić wykonanie poszczególnych czynności w zakresie
gospodarowania odpadami opakowaniowymi posiadaczowi odpadów.
8. Wprowadzający produkty w opakowaniach oraz organizacja odzysku
opakowań są obowiązani przechowywać umowy, o których mowa w ust. 4, przez
5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym umowa przestała obowiązywać.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Wprowadzający środki niebezpieczne w opakowaniach jest
obowiązany zorganizować system zbierania oraz zapewniać odzysk, w tym recykling,
odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych, z tym że wprowadzający
środki niebezpieczne będące środkami ochrony roślin jest obowiązany zorganizować
system zbierania oraz zapewniać odzysk, w tym recykling, odpadów opakowaniowych
po środkach niebezpiecznych będących środkami ochrony roślin.
2. Wprowadzający środki niebezpieczne będące środkami ochrony roślin jest
obowiązany do sfinansowania kosztów zbierania przez przedsiębiorcę prowadzącego
jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1, oraz do
odebrania od niego, na własny koszt, odpadów opakowaniowych po tych środkach.
3. Wprowadzający środki niebezpieczne w opakowaniach wykonuje obowiązki,
o których mowa w ust. 1, samodzielnie albo przez przystąpienie do porozumienia,
o którym mowa w art. 25.
4. Wprowadzający środki niebezpieczne w opakowaniach może zlecić
wykonanie poszczególnych czynności w zakresie gospodarowania odpadami
opakowaniowymi po środkach niebezpiecznych posiadaczowi odpadów.
4a. Wprowadzający środki niebezpieczne w opakowaniach samodzielnie
wykonujący obowiązki, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany zapewnić poziom
odzysku, w tym recyklingu, odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych
co najmniej w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie
art. 25 ust. 4.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się także do wprowadzającego produkty
w opakowaniach wielomateriałowych.
6. Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia,
rodzaje substancji chemicznych i ich mieszanin, których nie uznaje się za środki
niebezpieczne, kierując się specyfiką tych środków oraz brakiem zagrożenia dla życia
lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany
prowadzić publiczne kampanie edukacyjne.
2. Obowiązek określony w ust. 1 może być według wyboru wprowadzającego
produkty w opakowaniach wykonywany samodzielnie lub za pośrednictwem
organizacji odzysku opakowań.
3. Obowiązek określony w ust. 1, przeniesiony przez wprowadzającego produkty
w opakowaniach na organizację odzysku opakowań, uznaje się za wykonywany
w ramach art. 31 ust. 1.
4. Wprowadzający produkty w opakowaniach samodzielnie wykonując
obowiązek określony w ust. 1:
1) przeznacza w danym roku kalendarzowym na publiczne kampanie edukacyjne
lub
2) przekazuje w danym roku kalendarzowym na odrębny rachunek bankowy
marszałka województwa
– łącznie co najmniej 2% wartości netto opakowań wprowadzonych do obrotu
w poprzednim roku kalendarzowym.
4a. W przypadku braku możliwości ustalenia wartości netto opakowań
wprowadzonych do obrotu w drodze importu produktów w opakowaniach lub
wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w opakowaniach wartość netto
opakowań wprowadzonych do obrotu ustala się na podstawie wartości netto
podobnych pod względem zastosowania, wymiarów i masy opakowań tego samego
rodzaju dostępnych na terytorium kraju.
4b. Marszałek województwa prowadzi odrębny rachunek bankowy w celu
gromadzenia środków przekazywanych zgodnie z ust. 4 pkt 2.
4c. Środki przekazywane zgodnie z ust. 4 pkt 2 powiększone o przychody
z oprocentowania rachunku bankowego, marszałek województwa przekazuje,
w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału, na rachunek bankowy Narodowego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
5. Rozliczenie wykonania obowiązku prowadzenia publicznych kampanii
edukacyjnych następuje na koniec roku kalendarzowego.
6. Wprowadzający produkty w opakowaniach, który samodzielnie wykonuje
obowiązek określony w ust. 1, składa sprawozdanie o wysokości środków
przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne w ramach rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany do dnia
31 grudnia 2014 r. oraz w latach następnych osiągnąć docelowy poziom odzysku
i recyklingu odpadów opakowaniowych co najmniej w wysokości określonej
w załączniku nr 1 do ustawy, z wyłączeniem wprowadzającego produkty w opakowaniach wielomateriałowych lub środki niebezpieczne w opakowaniach, w tym środki ochrony roślin, który należy do porozumienia, o którym mowa w art. 25.
2. Poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych w danym roku
kalendarzowym stanowi wyrażona w procentach wartość ilorazu masy odpadów
opakowaniowych poddanych odpowiednio odzyskowi lub recyklingowi w tym roku
oraz masy wprowadzonych do obrotu opakowań w poprzednim roku kalendarzowym.
3. Wprowadzający produkty w opakowaniach, który w poprzednim roku
kalendarzowym nie wprowadzał do obrotu produktów w opakowaniach danego
rodzaju, oblicza poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych za dany rok
w stosunku do masy wprowadzonych przez siebie do obrotu opakowań w tym roku.
4. Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana uwzględnić w osiągniętych
poziomach recyklingu dla poszczególnych rodzajów opakowań, o których mowa
w załączniku nr 1 do ustawy, odpady opakowaniowe pochodzące z gospodarstw
domowych co najmniej w wysokości określonej zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie ust. 5.
5. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, roczne
poziomy recyklingu odpadów opakowaniowych pochodzących z gospodarstw
domowych, które organizacja odzysku opakowań jest obowiązana uwzględniać
w osiągniętych poziomach recyklingu odpadów opakowaniowych, biorąc pod uwagę
potrzebę stopniowego tworzenia krajowego systemu selektywnego zbierania odpadów
komunalnych, zwiększenia jego efektywności oraz konieczność realizacji zobowiązań
międzynarodowych.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Przy obliczaniu osiągniętych poziomów:
1) odzysku odpadów opakowaniowych – do odzysku zalicza się procesy odzysku
R1–R9,
2) recyklingu odpadów opakowaniowych – do recyklingu zalicza się procesy
odzysku R2–R9
– wymienione w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
2. Do osiągniętego poziomu odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych
zalicza się wyłącznie odzysk i recykling odpadów opakowaniowych zebranych na
terytorium kraju.
3. Do osiągniętego poziomu recyklingu odpadów opakowaniowych z tworzywa
sztucznego zalicza się wyłącznie recykling, w wyniku którego otrzymuje się produkt
wykonany z tworzywa sztucznego.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany
prowadzić ewidencję w postaci papierowej albo elektronicznej, obejmującą
informacje o masie opakowań, w których wprowadził do obrotu produkty w danym
roku kalendarzowym.
2. Wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany przechowywać
informacje zawarte w ewidencji przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego,
którego informacje dotyczą.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Masę opakowań wprowadzonych do obrotu wraz z produktami ustala
się w oparciu o ewidencję, o której mowa w art. 22 ust. 1.
2. W przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach nie prowadzi
ewidencji, o której mowa w art. 22 ust. 1, albo prowadzi ją nierzetelnie, informacje
o masie opakowań, w których wprowadził on do obrotu produkty, marszałek
województwa lub wojewódzki inspektor ochrony środowiska ustalają na podstawie
wszelkich dostępnych informacji, a w razie ich braku – szacunkowo.
3. Masę odpadów opakowaniowych poddanych recyklingowi lub innemu niż
recykling procesowi odzysku oraz zastosowany proces odzysku i recyklingu ustala się
w oparciu odpowiednio o dokument DPR albo dokument DPO.
3a. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, sporządza się za pośrednictwem
indywidualnego konta w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o
gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach, zwanej dalej „BDO”.
4. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, są sporządzane przez
przedsiębiorcę prowadzącego recykling lub inny niż recykling proces odzysku
odpadów opakowaniowych na wniosek złożony, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, przez wprowadzającego produkty w
opakowaniach, organizację odzysku opakowań lub organizację samorządu
gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1.
4a. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, w przypadku organizacji samorządu
gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, może obejmować łącznie wszystkich
wprowadzających produkty w opakowaniach, których reprezentuje ta organizacja.
5. W przypadku odpadów opakowaniowych
pochodzących wyłącznie z gospodarstw domowych dokument DPO i dokument
DPR są sporządzane przez przedsiębiorcę prowadzącego recykling lub inny niż
recykling proces odzysku odpadów opakowaniowych na złożony, za
pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, wniosek:
1) podmiotu odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości albo
2) prowadzącego instalację komunalną, albo
3) podmiotu prowadzącego punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych,
albo
4) gminy organizującej odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli
nieruchomości.
6. Przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż recykling proces
odzysku odpadów opakowaniowych jest obowiązany sporządzić dokument DPO
lub dokument DPR, w przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja odzysku opakowań, organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub wnioskodawca określony w
ust. 5 przekazali odpady opakowaniowe bezpośrednio lub za pośrednictwem
innego posiadacza odpadów do recyklingu lub innego niż recykling procesu
odzysku, jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 4 lub 5, został złożony nie później
niż w terminie 30 dni od upływu kwartału, w którym odpady opakowaniowe
zostały przekazane do recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku.
6a. Jeżeli po upływie terminu określonego w ust. 6 wprowadzający
produkty w opakowaniach, organizacja odzysku opakowań, organizacja
samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub wnioskodawca
określony w ust. 5, w tym również ci, którzy nie przekazali odpadów
opakowaniowych do recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku, złożyli
wniosek o sporządzenie dokumentu DPO lub dokumentu DPR, nie później
jednak niż 2 miesiące po upływie kwartału, w którym odpady opakowaniowe
zostały przekazane do recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku,
przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż recykling proces odzysku
odpadów opakowaniowych może sporządzić ten dokument.
7. Przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż recykling proces
odzysku odpadów opakowaniowych sporządza dokumenty, o których mowa w
ust. 3, w terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku o ich sporządzenie.
8. W przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja
odzysku opakowań, organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa
w art. 25 ust. 1, lub wnioskodawca określony w ust. 5 zlecą posiadaczowi odpadów
przekazanie odpadów opakowaniowych do recyklingu lub innego niż recykling
procesu odzysku, wniosek, o którym mowa w ust. 4 lub 5, składa w ich imieniu
posiadacz odpadów.
9. Przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż recykling proces
odzysku odpadów opakowaniowych udostępnia dokumenty, o których mowa w
ust. 3, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, wprowadzającemu
produkty w opakowaniach, organizacji odzysku opakowań, albo organizacji
samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, oraz marszałkowi
województwa.
10. Przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż recykling proces
odzysku odpadów opakowaniowych udostępnia dokumenty, o których mowa w
ust. 3, podmiotom wskazanym w ust. 9, w terminie określonym w ust. 7.
10a. W przypadku odpadów opakowaniowych pochodzących wyłącznie z
gospodarstw domowych przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż
recykling proces odzysku odpadów opakowaniowych udostępnia dokumenty, o
których mowa w ust. 3, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO,
wnioskodawcy określonemu w ust. 5, w terminie określonym w ust. 7.
10b. Wnioskodawca określony w ust. 5 uzupełnia dokumenty, o których
mowa w ust. 10a, nie później niż 2 miesiące po upływie kwartału, w którym
odpady opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu lub innego niż recykling
procesu odzysku, wpisując w nich wprowadzającego produkty w opakowaniach,
organizację odzysku opakowań albo organizację samorządu gospodarczego, o
której mowa w art. 25 ust. 1, i niezwłocznie udostępnia, za pośrednictwem
indywidualnego konta w BDO, wpisanemu podmiotowi oraz marszałkowi
województwa właściwemu ze względu na miejsce prowadzenia działalności przez
prowadzącego recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych.
11. W przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach w ramach
wykonywanej działalności gospodarczej dokonuje recyklingu lub innego niż recykling
procesu odzysku odpadów opakowaniowych, masę odpadów opakowaniowych
poddanych przez niego recyklingowi lub innemu niż recykling procesowi odzysku
oraz sposób ich odzysku i recyklingu ustala się w oparciu o prowadzoną przez niego
ilościową i jakościową ewidencję odpadów, o której mowa w art. 66 ustawy z dnia
14 grudnia 2012 r. o odpadach.
12. (uchylony)
12a. Dokument DPO i dokument DPR zawierają odpowiednio:
1) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer
rejestrowy, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012
r. o odpadach, podmiotu, dla którego przeznaczony jest dokument;
2) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer
rejestrowy, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012
r. o odpadach, podmiotu wnioskującego o sporządzenie dokumentu;
3) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer
rejestrowy, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012
r. o odpadach, podmiotu prowadzącego recykling albo inny niż recykling
proces odzysku;
4) informacje o masie odpadów opakowaniowych przyjętych do recyklingu
albo innego niż recykling procesu odzysku z podziałem na poszczególne ich
rodzaje oraz na odpady pochodzące z gospodarstw domowych i z innych
źródeł niż gospodarstwa domowe, a także o sposobie ich recyklingu albo
innego niż recykling procesu odzysku, o numerze karty przekazania
odpadów potwierdzającej ich przyjęcie oraz o kwartale, w którym zostały
przyjęte.
13. (uchylony)

art. 24. więcej Art. 24. 1. Masę odpadów opakowaniowych będących przedmiotem eksportu
odpadów opakowaniowych oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych w celu poddania ich recyklingowi lub innemu niż recykling
procesowi odzysku ustala się w oparciu odpowiednio o dokument EDPR albo
dokument EDPO.
1a. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, sporządza się za pośrednictwem
indywidualnego konta w BDO.
2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, są sporządzane przez
przedsiębiorcę:
1) eksportującego odpady opakowaniowe,
2) dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów opakowaniowych
– na wniosek złożony, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, przez
wprowadzającego produkty w opakowaniach, organizację odzysku opakowań
lub organizację samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1.
2a. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, w przypadku organizacji samorządu
gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, może obejmować łącznie wszystkich
wprowadzających produkty w opakowaniach, których reprezentuje ta organizacja.
3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, są sporządzane na podstawie
dokumentu celnego potwierdzającego wywóz odpadów opakowaniowych poza
obszar celny Unii Europejskiej w celu poddania ich recyklingowi lub innemu niż
recykling procesowi odzysku albo na podstawie faktury potwierdzającej
wewnątrzwspólnotową dostawę odpadów opakowaniowych w celu poddania ich
recyklingowi lub innemu niż recykling procesowi odzysku oraz na podstawie
dokumentu dotyczącego transgranicznego przemieszczania odpadów
określonego w załączniku IA, IB lub VII do rozporządzenia (WE)
nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r.
w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z 12.07.2006, str. 1,
z późn. zm.).
4. Przedsiębiorca jest obowiązany sporządzić dokumenty, o których mowa
w ust. 1, w przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach,
organizacja odzysku opakowań lub organizacja samorządu gospodarczego,
o której mowa w art. 25 ust. 1, przekazali odpady opakowaniowe bezpośrednio
lub za pośrednictwem innego posiadacza odpadów odpowiednio do eksportu
odpadów opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych, jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 2, został złożony nie
później niż w terminie 30 dni od upływu kwartału, w którym odpady
opakowaniowe zostały przekazane odpowiednio do eksportu odpadów
opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych.
4a. Jeżeli po upływie terminu określonego w ust. 4 wprowadzający
produkty w opakowaniach, organizacja odzysku opakowań lub organizacja
samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, w tym również ci,
którzy nie przekazali odpadów opakowaniowych odpowiednio do eksportu
odpadów opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych, złożyli wniosek o sporządzenie dokumentu EDPO lub
dokumentu EDPR, nie później jednak niż 2 miesiące po upływie kwartału, w
którym odpady opakowaniowe zostały przekazane odpowiednio do eksportu
odpadów opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych, przedsiębiorca może sporządzić ten dokument.
5. Przedsiębiorca sporządza dokumenty, o których mowa w ust. 1, w
terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku o ich sporządzenie, dołączając do nich
kopie dokumentów celnych albo faktur, na podstawie których były one
sporządzone.
6. Przedsiębiorca eksportujący odpady opakowaniowe dołącza do dokumentów,
o których mowa w ust. 1, oświadczenie, że odpady opakowaniowe zostaną poddane
recyklingowi lub innemu niż recykling procesowi odzysku w instalacjach
spełniających co najmniej wymagania, jakie spełniają instalacje eksploatowane na
terytorium kraju.
7. W przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja
odzysku opakowań lub organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, zlecą posiadaczowi odpadów przekazanie odpadów opakowaniowych do eksportu odpadów opakowaniowych lub wewnątrzwspólnotowej dostawy
odpadów opakowaniowych, wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa w ich imieniu
posiadacz odpadów.
8. Przedsiębiorca sporządzający dokumenty, o których mowa w ust. 1,
udostępnia je, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO,
wprowadzającemu produkty w opakowaniach, organizacji odzysku opakowań
albo organizacji samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, oraz
marszałkowi województwa.
9. Przedsiębiorca sporządzający dokumenty, o których mowa w ust. 1,
udostępnia je podmiotom wskazanym w ust. 8, w terminie określonym w ust. 5.
10. Wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja odzysku
opakowań oraz organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25
ust. 1, są obowiązani przechowywać dokumenty celne i faktury, o których mowa
w ust. 3, przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dokumenty
dotyczą.
10a. Dokument EDPO i dokument EDPR zawierają odpowiednio:
1) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer
rejestrowy, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012
r. o odpadach, podmiotu, dla którego przeznaczony jest dokument;
2) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer
rejestrowy, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012
r. o odpadach, eksportera odpadów opakowaniowych albo
wewnątrzwspólnotowego dostawcy odpadów opakowaniowych;
3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby odbiorcy
odpadów;
4) informacje o masie odpadów opakowaniowych przekazanych do recyklingu
albo innego niż recykling procesu odzysku z podziałem na poszczególne ich
rodzaje oraz na odpady pochodzące z gospodarstw domowych i z innych
źródeł niż gospodarstwa domowe, a także według sposobu ich recyklingu
albo innego niż recykling procesu odzysku oraz o kwartale, w którym zostały
przekazane.
11. (uchylony)

art. 25. więcej Art. 25. 1. Organizacja samorządu gospodarczego reprezentująca grupę
przedsiębiorców wprowadzających:
1) produkty w opakowaniach wielomateriałowych albo
2) środki niebezpieczne w opakowaniach, w tym środki ochrony roślin
– może zawrzeć porozumienie z marszałkiem województwa w zakresie utworzenia
i utrzymania systemu zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów
opakowaniowych powstałych z opakowań wielomateriałowych albo z opakowań po
środkach niebezpiecznych.
2. Wprowadzający, o którym mowa w ust. 1, mogą na równych zasadach
przystępować do już zawartych porozumień.
3. Porozumienie określa w szczególności:
1) cele i termin realizacji porozumienia, w tym przewidziane do osiągnięcia
poziomy odzysku i recyklingu;
2) podmioty uprawnione do kontroli realizacji porozumienia oraz sposób tej
kontroli;
3) sposób finansowania realizacji porozumienia;
4) warunki rozwiązania porozumienia.
4. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia,
minimalne roczne poziomy odzysku i recyklingu dla opakowań wielomateriałowych
oraz dla opakowań po środkach niebezpiecznych, w poszczególnych latach, poniżej
których nie mogą zostać określone poziomy w porozumieniu, kierując się kosztami
utworzenia systemu, o którym mowa w ust. 1, mocami przerobowymi istniejących
i planowanych instalacji oraz ochroną środowiska, zdrowia i życia ludzi.
5. Wprowadzający, o którym mowa w ust. 1, podlega wykluczeniu
z porozumienia w razie niewykonywania zobowiązań finansowych na rzecz
porozumienia.
5a. Wprowadzający, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany przekazać
organizacji samorządu gospodarczego, o której mowa w ust. 1, wszelkie niezbędne
dane do realizacji przejętego przez nią od niego obowiązku, w tym informacje
o wszystkich wprowadzonych przez niego do obrotu w danym roku kalendarzowym
produktach w opakowaniach oraz o wszystkich wprowadzonych do obrotu produktach
w opakowaniach stanowiących podstawę do obliczenia poziomu odzysku i recyklingu
zgodnie z art. 20 ust. 2 lub 3.
5b. W przypadku nieprzekazania organizacji samorządu gospodarczego, o której
mowa w ust. 1, danych, o których mowa w ust. 5a, wprowadzający, o którym mowa
w ust. 1, jest obowiązany do wniesienia opłaty produktowej obliczonej w odniesieniu
do produktów w opakowaniach, o których nie poinformował organizacji samorządu
gospodarczego, o której mowa w ust. 1, a które wprowadził do obrotu w roku
stanowiącym podstawę do obliczenia poziomu odzysku i recyklingu zgodnie
z art. 20 ust. 2 lub 3.
6. Organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w ust. 1, jest
obowiązana, w terminie do dnia 15 marca każdego roku, przedstawić marszałkowi
województwa oraz ministrowi właściwemu do spraw klimatu raport obejmujący
informacje dotyczące funkcjonowania porozumienia za poprzedni rok kalendarzowy.
7. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór
raportu, o którym mowa w ust. 6, kierując się potrzebą ujednolicenia zbierania
i przetwarzania informacji dotyczących funkcjonowania porozumienia.
8. Marszałek województwa zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej
obsługującego go urzędu:
1) porozumienia oraz informacje o ich rozwiązaniu, niezwłocznie po zawarciu albo
rozwiązaniu porozumienia;
2) informacje o osiągniętych celach w ramach porozumień – w terminie do dnia
30 kwietnia każdego roku.
9. Marszałek województwa informuje ministra właściwego do spraw klimatu
o zawartych porozumieniach oraz o ich rozwiązaniu.
10. W przypadku gdy cele określone w porozumieniu nie zostaną osiągnięte
w terminie, wprowadzający, o których mowa w ust. 1, będący jego stronami są
obowiązani do wniesienia opłaty produktowej, obliczonej jako iloczyn masy odpadów
opakowaniowych brakującej do osiągnięcia przyjętych w porozumieniu poziomów
odzysku i recyklingu liczonej w stosunku do masy opakowań wprowadzonych do
obrotu przez danego przedsiębiorcę i podwójnej stawki opłaty produktowej określonej
dla danego rodzaju opakowania, za każdy rok kalendarzowy, w którym cele te nie
zostały osiągnięte.
10a. Organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w ust. 1, przekazuje
reprezentowanym przez nią wprowadzającym, o których mowa w ust. 1, informacje
o wysokości opłaty produktowej, do której wniesienia są obowiązani poszczególni
wprowadzający.
11. Marszałkiem województwa właściwym w sprawach porozumienia jest
marszałek właściwy ze względu na siedzibę organizacji samorządu gospodarczego,
o której mowa w ust. 1, a w przypadku braku siedziby na terytorium kraju – Marszałek
Województwa Mazowieckiego.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw klimatu może zawierać porozumienia z:
1) przedsiębiorcami wprowadzającymi produkty w opakowaniach w zakresie
utworzenia i utrzymania systemu zbierania, transportu, odzysku lub
unieszkodliwiania odpadów opakowaniowych;
2) przedsiębiorcami wprowadzającymi produkty w opakowaniach jednostkowych
wielokrotnego użytku w zakresie utworzenia i utrzymania systemu obrotu
opakowaniami jednostkowymi wielokrotnego użytku.
2. Porozumienie zawiera listę podmiotów będących sygnatariuszami
porozumienia oraz określa w szczególności:
1) cele i termin realizacji porozumienia;
2) sposób finansowania porozumienia, w tym finansowania odbierania opakowań
w jednostkach handlu detalicznego;
3) podmioty uprawnione do kontroli realizacji porozumienia oraz sposób tej
kontroli;
4) przypadki:
a) wykluczenia podmiotu z porozumienia,
b) rozwiązania porozumienia.
3. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, mogą, na równych zasadach,
zawierać porozumienia oraz przystępować do już zawartych porozumień.
4. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani w terminie do dnia
15 marca każdego roku przedstawić ministrowi właściwemu do spraw klimatu raport
obejmujący informacje dotyczące funkcjonowania porozumienia za poprzedni rok
kalendarzowy wraz z listą podmiotów uczestniczących w porozumieniu.
5. Minister właściwy do spraw klimatu zamieszcza w Biuletynie Informacji
Publicznej obsługującego go urzędu:
1) porozumienia oraz informacje o ich rozwiązaniu, niezwłocznie po zawarciu albo
rozwiązaniu porozumienia;
2) informacje o osiągniętych celach w ramach porozumień – w terminie do dnia
30 kwietnia każdego roku.

art. 27. więcej Art. 27. Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana spełniać następujące
warunki:
1) wykonywać działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej;
2) wykonywać wyłącznie działalność gospodarczą związaną z organizowaniem,
zarządzaniem lub prowadzeniem przedsięwzięć związanych z odzyskiem, w tym recyklingiem odpadów, oraz finansowaniem publicznych kampanii edukacyjnych;
3) zawierać w swej nazwie oznaczenie „organizacja odzysku opakowań”;
4) posiadać wymagany przepisami ustawy kapitał zakładowy.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Organizacja odzysku opakowań może działać także jako organizacja,
o której mowa w przepisach ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1932, z 2019 r. poz. 1403 oraz z 2020 r. poz. 284).
2. Do używania oznaczenia, o którym mowa w art. 27 pkt 3, jest uprawniona
wyłącznie organizacja odzysku opakowań działająca na zasadach określonych
w przepisach ustawy.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Kapitał zakładowy organizacji odzysku opakowań wynosi co
najmniej 2 500 000 zł.
2. Kapitał zakładowy organizacji odzysku opakowań pokrywa się w całości
wkładem pieniężnym i wpłaca w całości przed jej wpisem do rejestru.
3. Kapitał zakładowy organizacji odzysku opakowań nie może pochodzić
z pożyczki lub kredytu ani być obciążony w jakikolwiek sposób.
4. Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana:
1) utrzymywać kapitał własny w wysokości co najmniej połowy kapitału
zakładowego, określonego w ust. 1, zdeponowany na odrębnym rachunku
bankowym lub w formie lokaty terminowej albo
2) posiadać gwarancję bankową lub gwarancję ubezpieczeniową, której gwarantem
jest instytucja finansowa upoważniona do gwarantowania długu celnego,
w wysokości co najmniej połowy minimalnego kapitału zakładowego, określonego w ust. 1.
5. Akcje organizacji odzysku opakowań mogą być wyłącznie akcjami imiennymi
i nie mogą być zamienione na akcje na okaziciela.
6. Organizacja odzysku opakowań nie może wydawać akcji uprzywilejowanych.

art. 30. więcej Art. 30. Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana:
1) w terminie do dnia 15 marca każdego roku przedstawić marszałkowi
województwa za poprzedni rok kalendarzowy zaświadczenie wydane przez bank
o utrzymywaniu przez nią na odrębnym rachunku bankowym lub w formie lokaty terminowej środków, o których mowa w art. 29 ust. 4 pkt 1, albo dokument potwierdzający wysokość gwarancji bankowej lub gwarancji
ubezpieczeniowej, wydany przez gwaranta wskazanego w art. 29 ust. 4 pkt 2;
2) przedstawić, na każde żądanie marszałka województwa, w terminie 14 dni od
dnia wpływu żądania, zaświadczenie wydane przez bank o aktualnie
utrzymywanych przez organizację odzysku opakowań na odrębnym rachunku
bankowym lub w formie lokaty terminowej środkach, o których mowa
w art. 29 ust. 4 pkt 1, albo dokument potwierdzający wysokość gwarancji,
o której mowa w art. 29 ust. 4 pkt 2.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana:
1) przeznaczać w danym roku kalendarzowym na publiczne kampanie edukacyjne
co najmniej 5% przychodów uzyskanych w poprzednim roku kalendarzowym
z przejęcia obowiązków określonych w art. 17 ust. 1;
2) dokumentować przeznaczenie przychodów, o których mowa w pkt 1, na
publiczne kampanie edukacyjne.
2. Organizacja odzysku opakowań składa sprawozdanie o wysokości środków
przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne w ramach rocznego
sprawozdania, o którym mowa w art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach.

art. 32. więcej Art. 32. Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana zachować w tajemnicy
wszelkie dane przekazane jej przez wprowadzającego produkty w opakowaniach,
chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

art. 33. więcej Art. 33. W przypadku otwarcia likwidacji albo ogłoszenia upadłości organizacji
odzysku opakowań, przejęty przez nią obowiązek ponownie staje się, z dniem
otwarcia likwidacji albo ogłoszenia upadłości, obowiązkiem wprowadzającego
produkty w opakowaniach, od którego został on przejęty, w odniesieniu do opakowań
wprowadzonych przez niego do obrotu od dnia 1 stycznia roku kalendarzowego,
w którym nastąpiło otwarcie likwidacji lub ogłoszenie upadłości organizacji odzysku
opakowań.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Rozliczenie wykonania obowiązku określonego
w art. 17 ust. 1 następuje na koniec roku kalendarzowego.
2. Wprowadzający produkty w opakowaniach oraz organizacja odzysku
opakowań, którzy nie wykonali obowiązku określonego w art. 17 ust. 1, są
obowiązani wnieść opłatę produktową obliczoną oddzielnie w przypadku
nieosiągnięcia wymaganego poziomu:
1) recyklingu, w tym recyklingu dla wszystkich opakowań razem;
2) odzysku.
2a. Organizacja odzysku opakowań, która nie wykonała obowiązku określonego
w art. 20 ust. 4, jest obowiązana wnieść opłatę produktową obliczoną dla
poszczególnych rodzajów opakowań w przypadku nieosiągnięcia wymaganego
poziomu recyklingu.
3. Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi masa w kilogramach
opakowań danego rodzaju, w których produkty zostały wprowadzone do obrotu.
4. Sposób obliczania opłaty produktowej określa załącznik nr 2 do ustawy.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Maksymalna stawka opłaty produktowej dla opakowań wynosi
4,50 zł za 1 kg.
2. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe stawki opłat produktowych dla
poszczególnych rodzajów opakowań, kierując się negatywnym oddziaływaniem na
środowisko odpadów opakowaniowych powstałych z tych opakowań, kosztami ich
zagospodarowania oraz biorąc pod uwagę, że opłata produktowa powinna stanowić
zachętę do poddawania odpadów opakowaniowych odzyskowi i recyklingowi.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Opłata produktowa jest obliczana na koniec roku kalendarzowego.
2. Opłata produktowa jest wnoszona na odrębny rachunek bankowy prowadzony
przez marszałka województwa do dnia 15 marca roku następującego po roku
kalendarzowym, którego opłata dotyczy.

art. 37. więcej Art. 37. 1. W przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach oraz
organizacja odzysku opakowań, pomimo ciążącego obowiązku, nie wnieśli opłaty produktowej albo wnieśli opłatę niższą od należnej, marszałek województwa ustala, w drodze decyzji, wysokość zaległości z tytułu opłaty produktowej.
2. W przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w ust. 1, marszałek
województwa ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę produktową w wysokości
odpowiadającej 50% kwoty niewniesionej opłaty produktowej.
3. Termin uiszczenia opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, wynosi 14 dni od dnia,
w którym decyzja ustalająca ich wysokość stała się ostateczna.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Marszałek województwa prowadzi odrębny rachunek bankowy
w celu gromadzenia i przekazywania wpływów z tytułu opłaty produktowej oraz
dodatkowej opłaty produktowej.
2. Wpływy z tytułu opłaty produktowej oraz dodatkowej opłaty produktowej,
powiększone o przychody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone
o dochody, o których mowa w ust. 3, marszałek województwa przekazuje, w terminie
30 dni po upływie każdego kwartału, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
3. Wpływy z tytułu opłaty produktowej oraz dodatkowej opłaty produktowej
w wysokości 10% stanowią dochody budżetu samorządu województwa
z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu opłaty produktowej oraz
dodatkowej opłaty produktowej i obsługę administracyjną systemu tych opłat.

art. 39. więcej Art. 39. Wpływy z tytułu opłaty produktowej oraz dodatkowej opłaty
produktowej są gromadzone na rachunku bankowym Narodowego Funduszu Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej.

art. 40. więcej Art. 40. W sprawach dotyczących opłat produktowych oraz dodatkowych opłat
produktowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, ze zm.), z tym że
uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

Art. 40a. 1. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego, w której są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego
przeznaczone do pakowania produktów oferowanych w tej jednostce, jest obowiązany
pobrać opłatę recyklingową od nabywającego torbę na zakupy z tworzywa sztucznego.
2. Opłaty recyklingowej nie pobiera się od nabywającego bardzo lekką torbę na
zakupy z tworzywa sztucznego.

Art. 40b. 1. Maksymalna stawka opłaty recyklingowej wynosi 1 zł za sztukę
torby na zakupy z tworzywa sztucznego.
2. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia, stawkę opłaty recyklingowej, o której mowa
w art. 40a, kierując się koniecznością trwałego zmniejszenia zużycia toreb na zakupy
z tworzywa sztucznego oraz mając na uwadze ich negatywny wpływ na środowisko,
a także akceptowalny społecznie poziom stawki opłaty recyklingowej.

Art. 40c. Pobrana opłata recyklingowa jest wnoszona na odrębny rachunek
bankowy prowadzony przez marszałka województwa w terminie do 15 dnia miesiąca
następującego po kwartale, w którym została pobrana.

Art. 40ca. 1. W przypadku gdy przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu
detalicznego lub hurtowego nie wniósł, pobranej od nabywających torby na zakupy
z tworzywa sztucznego, opłaty recyklingowej albo wniósł opłatę niższą od należnej,
marszałek województwa ustala, w drodze decyzji, wysokość zaległości z tytułu opłaty
recyklingowej, stosując stawkę opłaty obowiązującą w roku kalendarzowym,
w którym ten przedsiębiorca był obowiązany pobrać opłatę recyklingową.
2. W przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w ust. 1, w terminie
14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna, marszałek województwa
ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę recyklingową w wysokości
odpowiadającej 50% kwoty niewniesionej opłaty recyklingowej.
3. Termin uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 2, wynosi 14 dni od dnia,
w którym decyzja ustalająca jej wysokość stała się ostateczna.

Art. 40cb. 1. Marszałek województwa prowadzi odrębny rachunek bankowy
w celu gromadzenia i przekazywania wpływów z tytułu opłaty recyklingowej oraz
dodatkowej opłaty recyklingowej.
2. Wpływy z tytułu opłaty recyklingowej oraz dodatkowej opłaty recyklingowej,
powiększone o przychody z oprocentowania rachunku bankowego i pomniejszone o
dochody, o których mowa w ust. 3, marszałek województwa przekazuje na rachunek
dochodów budżetu państwa, w terminie 10 dni po upływie miesiąca, w którym
wpłynęły.
3. Wpływy z tytułu opłaty recyklingowej oraz dodatkowej opłaty recyklingowej
w wysokości 1% stanowią dochody budżetu samorządu województwa
z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu opłaty recyklingowej oraz
dodatkowej opłaty recyklingowej i obsługę administracyjną systemu poboru tych
opłat.

Art. 40d. W sprawach dotyczących opłaty recyklingowej oraz dodatkowej
opłaty recyklingowej stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

Art. 40e. Minister właściwy do spraw klimatu sporządza i przekazuje Komisji
Europejskiej sprawozdanie o liczbie wydanych lekkich toreb na zakupy z tworzywa
sztucznego w danym roku kalendarzowym.

Art. 40f. 1. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego, w której są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego, objęte
opłatą recyklingową, jest obowiązany prowadzić ewidencję liczby nabytych
i wydanych lekkich i pozostałych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego w danym
roku kalendarzowym w postaci papierowej albo w postaci elektronicznej.
2. Przedsiębiorca prowadzący więcej niż jedną jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego, w której są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego, objęte
opłatą recyklingową, prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, oddzielnie dla
poszczególnych jednostek.
3. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego jest
obowiązany przechowywać informacje zawarte w ewidencji, o której mowa w ust. 1,
przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego informacje dotyczą.

art. 41. więcej Art. 41. Zakazuje się dystrybucji produktów w opakowaniach wprowadzanych
do obrotu przez wprowadzającego produkty w opakowaniach, który nie jest wpisany
do rejestru.

art. 42. więcej Art. 42. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego, który sprzedaje produkty w opakowaniach, jest obowiązany przekazywać
użytkownikom tych produktów informacje o opakowaniach i odpadach
opakowaniowych w zakresie:
1) dostępnych systemów zwrotu, zbierania i odzysku, w tym recyklingu, odpadów
opakowaniowych,
2) właściwego postępowania z odpadami opakowaniowymi,
3) znaczenia oznaczeń stosowanych na opakowaniach
– co najmniej przez wywieszenie informacji w miejscu sprzedaży.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego, który sprzedaje środki niebezpieczne będące środkami ochrony roślin, jest
obowiązany przyjmować od użytkowników odpady opakowaniowe po tych środkach.
2. Użytkownik środków niebezpiecznych będących środkami ochrony roślin jest
obowiązany zwrócić odpady opakowaniowe po tych środkach przedsiębiorcy,
o którym mowa w ust. 1.

art. 44. więcej Art. 44. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego
o powierzchni handlowej powyżej 2000 m² jest obowiązany prowadzić na własny
koszt selektywne zbieranie odpadów opakowaniowych po produktach
w opakowaniach, które znajdują się w ofercie handlowej tej jednostki, według
rodzajów opakowań, z których powstały odpady.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Przedsiębiorca:
1) wprowadzający opakowania,
2) eksportujący opakowania,
3) eksportujący produkty w opakowaniach,
4) dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach,
5) wprowadzający produkty w opakowaniach
– jest obowiązany sporządzić i złożyć marszałkowi województwa roczne
sprawozdanie, na zasadach określonych w dziale V rozdziale 2 ustawy z dnia
14 grudnia 2012 r. o odpadach.
2. Przedsiębiorca może zlecić sporządzenie rocznego sprawozdania organizacji
odzysku opakowań.
3. Organizacja odzysku opakowań sporządza i składa marszałkowi
województwa roczne sprawozdanie wraz z wykazem przedsiębiorców, którzy zlecili
jej sporządzenie sprawozdania.
4. Przedsiębiorca zlecający sporządzenie rocznego sprawozdania jest
obowiązany przekazać organizacji odzysku opakowań wszelkie dane niezbędne do
prawidłowego sporządzenia rocznego sprawozdania.
5. Wprowadzający produkty w opakowaniach, wykonujący obowiązek
określony w art. 17 ust. 1 za pośrednictwem organizacji odzysku opakowań, który nie
przekazał tej organizacji informacji o wszystkich wprowadzonych przez siebie do
obrotu produktach w opakowaniach stanowiących podstawę do obliczenia poziomu
odzysku i recyklingu zgodnie z art. 20 ust. 2 lub 3, jest obowiązany sporządzić
i złożyć marszałkowi województwa roczne sprawozdanie w zakresie tych produktów
w opakowaniach, o których nie przekazał informacji organizacji odzysku opakowań,
na zasadach określonych w dziale V rozdziale 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach.

Art. 45a. Organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1,
jest obowiązana sporządzić i złożyć marszałkowi województwa roczne sprawozdanie,
na zasadach określonych w dziale V rozdziale 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach, oddzielnie dla każdego wprowadzającego produkty w opakowaniach,
którego ta organizacja reprezentuje.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Przedsiębiorcy:
1) prowadzący recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych, którzy sporządzają dokumenty DPO oraz dokumenty
DPR i posiadają zezwolenie na przetwarzanie, o którym mowa w art. 41
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, pozwalające na odzysk
odpadów o masie przekraczającej 400 Mg,
2) eksportujący odpady opakowaniowe oraz przedsiębiorcy dokonujący
wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów opakowaniowych, którzy
sporządzili w danym roku kalendarzowym dokumenty EDPR lub
dokumenty EDPO potwierdzające eksport odpadów opakowaniowych lub
wewnątrzwspólnotową dostawę odpadów opakowaniowych o masie
przekraczającej 400 Mg
– są obowiązani do przeprowadzenia rocznego audytu zewnętrznego, zwanego dalej
„audytem”.
2. Audyt przeprowadza się w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego
po roku kalendarzowym, którego dotyczy.
3. W przypadku gdy przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, pomimo ciążącego
na nim obowiązku nie przeprowadził audytu w terminie, o którym mowa w ust. 2,
marszałek województwa wzywa go do przeprowadzenia audytu w terminie 2 miesięcy
od dnia otrzymania przez niego wezwania.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Audyt jest przeprowadzany przez akredytowanego weryfikatora
środowiskowego, o którym mowa w przepisach rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie
dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylającego rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz. Urz. UE L 342 z 22.12.2009, str. 1).
1a. Weryfikator środowiskowy, o którym mowa w ust. 1, wykonuje działalność
na podstawie dokumentu akredytacyjnego w zakresie audytu, wydanego przez
krajową jednostkę akredytującą wyznaczoną zgodnie z przepisami rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r.
ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do
warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG)
nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30).
2. Audytora wybiera przedsiębiorca.
3. Koszty przeprowadzenia audytu obciążają przedsiębiorcę, o którym mowa
w art. 46 ust. 1.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Celem audytu jest sprawdzenie wiarygodności danych zawartych
w dokumentach DPR, dokumentach DPO, dokumentach EDPR, dokumentach EDPO
oraz dokumentach celnych i fakturach, o których mowa w art. 24 ust. 3,
wystawionych w roku kalendarzowym, którego dotyczy audyt.
2. Audytor podczas audytu dokonuje sprawdzenia:
1) spełniania wymagań wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach, w tym zgodności posiadanych decyzji z prowadzonym recyklingiem
i innym niż recykling procesem odzysku;
2) możliwości technicznych, w tym mocy przerobowych instalacji posiadanych
przez prowadzącego odzysk i recykling pozwalających na przetwarzanie
odpadów opakowaniowych w wielkości odpowiadającej danym zawartym w
dokumentach DPO i DPR wystawionym w danym roku;
3) zgodności informacji zawartych w oświadczeniu, o którym mowa
w art. 24 ust. 6, ze stanem faktycznym;
4) masy odpadów opakowaniowych przyjętych i odpowiednio przetworzonych lub
wywiezionych z terytorium kraju.

art. 49. więcej Art. 49. Na podstawie zebranych dokumentów i dowodów audytor sporządza
pisemne sprawozdanie z przeprowadzonego audytu.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Audytor przekazuje:
1) przedsiębiorcy dokumentację audytu wraz ze sprawozdaniem
z przeprowadzonego audytu;
2) wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, właściwemu ze względu na
miejsce prowadzenia działalności podmiotów, o których mowa w art. 46 ust. 1,
uwierzytelnioną kopię sprawozdania, o którym mowa w pkt 1;
3) marszałkowi województwa uwierzytelnioną kopię sprawozdania, o którym
mowa w pkt 1.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany przechowywać dokumentację audytu, wraz ze
sprawozdaniem z przeprowadzonego audytu, przez 5 lat licząc od końca roku
kalendarzowego, którego audyt dotyczy.

art. 51. więcej Art. 51. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres i sposób przeprowadzania audytu,
2) szczegółowy zakres sprawozdania z przeprowadzonego audytu,
3) termin przekazywania sprawozdania z przeprowadzonego audytu
– kierując się potrzebą sprawdzenia wiarygodności informacji zawartych
w dokumentach objętych audytem oraz ujednoliceniem sprawozdań
z przeprowadzonego audytu.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Marszałek województwa prowadzi zbiór dokumentów
przekazywanych mu przez przedsiębiorców na podstawie przepisów ustawy.
2. Zbiór dokumentów, o którym mowa w ust. 1, marszałek województwa
prowadzi w systemie teleinformatycznym w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia
17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne, jeżeli dokumenty zostały przekazane za pośrednictwem środków
komunikacji elektronicznej.
3. Marszałek województwa, w drodze decyzji, zobowiązuje przedsiębiorcę do
przedłożenia ewidencji, o której mowa w art. 22 ust. 1, oraz dokumentów DPO, DPR,
EDPO lub EDPR, w przypadku gdy sprawozdanie, o którym mowa w art. 73
ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, budzi wątpliwości co do
prawidłowości wypełnienia lub gdy jest to niezbędne do prowadzenia innych
postępowań z zakresu ochrony środowiska należących do jego właściwości.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Marszałek województwa sprawuje kontrolę przestrzegania
i stosowania przepisów ustawy w zakresie objętym jego właściwością.
2. Marszałek województwa co najmniej raz na 3 lata przeprowadza kontrolę
przedsiębiorców:
1) prowadzących recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych;
2) eksportujących odpady opakowaniowe oraz dokonujących
wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów opakowaniowych.
2a. W przypadku wykazania w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 49,
istotnych nieprawidłowości marszałek województwa niezwłocznie przeprowadza
kontrolę przedsiębiorcy.
3. Marszałek województwa może upoważnić do przeprowadzenia kontroli
pracowników urzędu marszałkowskiego.
4. Przy wykonywaniu kontroli kontrolujący jest uprawniony do:
1) wstępu wraz z rzeczoznawcami i niezbędnym sprzętem przez całą dobę na teren
nieruchomości, obiektu lub ich części, na których jest wykonywana działalność
gospodarcza, a w godzinach od 6⁰⁰ do 22⁰⁰ – na pozostały teren, zgodnie z celem
i zakresem kontroli;
2) przeprowadzania badań lub wykonywania innych niezbędnych czynności
kontrolnych, w tym powołania eksperta;
3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i żądania wyjaśnień
od osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego;
4) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających
związek z kontrolą, w tym dokumentów związanych z prowadzeniem ewidencji
operacji gospodarczych oraz ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów,
o której mowa w art. 66 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, a także
dokumentacji technicznej instalacji do przetwarzania odpadów.
4a. W przypadku stwierdzenia rażących nieprawidłowości, w wyniku kontroli
przeprowadzonej na podstawie ust. 2 lub 2a, marszałek województwa unieważnia,
w drodze decyzji wydawanej z urzędu, dokumenty DPO, DPR, EDPO lub EDPR,
wobec których wykazano niezgodność informacji dotyczących zagospodarowania
odpadów opakowaniowych zawartych w tych dokumentach ze stanem faktycznym.
4b. Wprowadzający produkty w opakowaniach, organizacja odzysku opakowań,
organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub
wnioskodawca określony w art. 23 ust. 5, którym zostały przekazane dokumenty
DPO, DPR, EDPO lub EDPR, które zostały unieważnione, są obowiązani do złożenia
skorygowanego sprawozdania, o którym mowa w art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia, w którym decyzja,
o której mowa w ust. 4a, stała się ostateczna.
4c. W przypadku złożenia skorygowanego sprawozdania na podstawie ust. 4b
organizacja samorządu gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, informuje
wprowadzających produkty w opakowaniach, których reprezentuje, o wysokości
opłaty produktowej, do której wniesienia są obowiązani poszczególni wprowadzający.
5. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez kontrolowanego przedsiębiorcę
przepisów ustawy lub gdy wystąpi uzasadnione podejrzenie, że takie naruszenie mogło
nastąpić, marszałek województwa występuje do innych organów kontroli,
w szczególności wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, właściwego organu
Krajowej Administracji Skarbowej oraz Policji, o podjęcie odpowiednich działań
będących w ich kompetencji, przekazując dokumentację sprawy.
6. Marszałek województwa sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do
spraw klimatu oraz GłównemuInspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia
15 lutego każdego roku, informację o wynikach kontroli przeprowadzonych
w poprzednim roku kalendarzowym wraz z wnioskami, w tym planowanymi
działaniami zmierzającymi do usunięcia stwierdzonych naruszeń.

Art. 53a. Marszałkowie województw współpracują ze sobą przy wykonywaniu
przepisów ustawy, w szczególności marszałek województwa, który nie jest właściwy
do:
1) przeprowadzenia kontroli przestrzegania i stosowania przepisów ustawy, może
zwrócić się do właściwego marszałka województwa o przeprowadzenie kontroli
przedsiębiorcy;
2) wykreślenia z rejestru, może zwrócić się do właściwego marszałka województwa
o wykreślenie przedsiębiorcy z rejestru.

art. 54. więcej Art. 54. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów art. 40a, art. 41 oraz
art. 42 sprawuje Inspekcja Handlowa, działając na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1668 i 2166 oraz z 2020 r. poz. 285).

art. 55. więcej Art. 55. Główny Inspektor Ochrony Środowiska pełni funkcję organu wyższego
stopnia w rozumieniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 i 695) w odniesieniu do marszałka
województwa w sprawach określonych przepisami ustawy.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Administracyjnej karze pieniężnej, zwanej dalej „karą pieniężną”,
podlega ten, kto:
1) nie będąc wpisanym do rejestru:
a) sporządza dokumenty DPR,
b) sporządza dokumenty DPO,
c) sporządza dokumenty EDPR,
d) sporządza dokumenty EDPO;
2) wbrew przepisowi art. 11 ust. 1 nie ogranicza ilości i negatywnego
oddziaływania na środowisko substancji stosowanych do wytwarzania opakowań
oraz wytwarzanych odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby:
a) opakowania nie zawierały szkodliwych substancji w ilościach
stwarzających zagrożenie dla produktu, środowiska lub zdrowia ludzi,
b) maksymalna suma zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu
sześciowartościowego w opakowaniu nie przekraczała 100 mg/kg;
3) wbrew przepisowi art. 11 ust. 2 nie ogranicza ilości i negatywnego
oddziaływania na środowisko substancji stosowanych do wytwarzania opakowań
oraz wytwarzanych odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby objętość
i masa opakowań były ograniczone do niezbędnego minimum wymaganego do
spełnienia funkcji opakowania, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz zapewnienia poziomu bezpieczeństwa produktowi, biorąc pod uwagę oczekiwania użytkownika;
4) wbrew przepisowi art. 11 ust. 3 wprowadza do obrotu opakowania projektowane
i wykonane w sposób uniemożliwiający:
a) ich wielokrotne użycie i późniejszy recykling albo
b) przynajmniej ich recykling – jeżeli nie jest możliwe ich wielokrotne użycie,
albo
c) inną niż recykling formę ich odzysku – jeżeli nie jest możliwy ich recykling;
4a) wbrew przepisowi art. 14 stosuje opakowania niespełniające wymagań,
o których mowa w art. 11;
5) wbrew przepisowi art. 17 ust. 5 nie przekazuje organizacji odzysku opakowań,
z którą zawarł umowę, wszelkich niezbędnych danych pozwalających na
realizację przejętych przez nią obowiązków, w tym informacji o wszystkich
wprowadzonych w danym roku kalendarzowym do obrotu produktach
w opakowaniach oraz o wszystkich wprowadzonych do obrotu produktach
w opakowaniach stanowiących podstawę do obliczenia poziomu odzysku
i recyklingu zgodnie z art. 20 ust. 2 lub 3;
6) wbrew przepisowi art. 18 ust. 2 nie finansuje kosztów zbierania odpadów
opakowaniowych po środkach niebezpiecznych będących środkami ochrony
roślin przez przedsiębiorcę prowadzącego jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego albo nie odbiera na własny koszt tych odpadów;
7) wbrew przepisowi art. 19 ust. 4 w danym roku kalendarzowym nie przeznacza
na publiczne kampanie edukacyjne lub nie przekazuje na odrębny rachunek
marszałka województwa łącznie co najmniej 2% wartości netto opakowań
wprowadzonych do obrotu w poprzednim roku kalendarzowym;
8) wbrew przepisowi art. 22 ust. 1 nie prowadzi ewidencji obejmującej informacje
o masie opakowań, w których wprowadził do obrotu produkty w danym roku
kalendarzowym;
9) wbrew przepisom art. 23 ust. 4 lub 5 i art. 24 ust. 2 nie sporządza:
a) dokumentu DPR,
b) dokumentu DPO,
c) dokumentu EDPR,
d) dokumentu EDPO
– albo sporządza dokument nierzetelnie;
10) wbrew przepisom art. 23 ust. 10 i art. 24 ust. 9
nie udostępnia marszałkowi województwa:
a) dokumentu DPR,
b) dokumentu DPO,
c) dokumentu EDPR,
d) dokumentu EDPO;
10a) wbrew przepisowi art. 23 ust. 8 nie składa w imieniu wprowadzającego produkty
w opakowaniach, organizacji odzysku opakowań, organizacji samorządu
gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, lub wnioskodawcy określonego
w art. 23 ust. 5, wniosku, o którym mowa w art. 23 ust. 4 lub 5;
10b) wbrew przepisowi art. 24 ust. 7 nie składa w imieniu wprowadzającego produkty
w opakowaniach, organizacji odzysku opakowań lub organizacji samorządu
gospodarczego, o której mowa w art. 25 ust. 1, wniosku, o którym mowa
w art. 24 ust. 2;
10c) wbrew przepisowi art. 40a ust. 1 nie pobiera opłaty recyklingowej od
nabywającego torbę na zakupy z tworzywa sztucznego;
11) wbrew przepisowi art. 41 prowadzi dystrybucję produktów w opakowaniach
wprowadzanych do obrotu przez wprowadzającego produkty w opakowaniach,
który nie jest wpisany do rejestru, z wyjątkiem produktów w opakowaniach,
które zostały wprowadzone do obrotu przez tego wprowadzającego przed dniem
wykreślenia go z rejestru;
12) wbrew przepisowi art. 42 prowadząc jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego, sprzedaje produkty w opakowaniach, nie przekazując użytkownikom
tych produktów informacji o opakowaniach i odpadach opakowaniowych w zakresie:
a) dostępnych systemów zwrotu, zbierania i odzysku, w tym recyklingu,
odpadów opakowaniowych,
b) właściwego postępowania z odpadami opakowaniowymi,
c) znaczenia oznaczeń stosowanych na opakowaniach
– co najmniej przez wywieszenie informacji w miejscu sprzedaży;
13) wbrew przepisowi art. 43 ust. 1 prowadząc jednostkę handlu detalicznego lub
hurtowego, nie przyjmuje od użytkowników odpadów opakowaniowych po
środkach niebezpiecznych będących środkami ochrony roślin;
14) wbrew przepisowi art. 44 prowadząc jednostkę handlu detalicznego
o powierzchni handlowej powyżej 2000 m2 nie prowadzi na własny koszt
selektywnego zbierania odpadów opakowaniowych po produktach
w opakowaniach, które znajdują się w ofercie handlowej tej jednostki, według
rodzajów opakowań, z których powstały odpady;
15) wbrew przepisowi art. 46 ust. 1 nie przeprowadza audytu w terminie określonym
w art. 46 ust. 2;
16) wbrew przepisowi art. 46 ust. 3 nie przeprowadza audytu w terminie określonym
w tym przepisie.
2. Karze pieniężnej podlega także organizacja odzysku opakowań, która wbrew
przepisowi art. 31 ust. 1 pkt 1, nie przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne co
najmniej 5% przychodów uzyskanych z przejęcia obowiązków określonych
w art. 17 ust. 1.

art. 57. więcej Art. 57. Kary pieniężne wynoszą:
1) w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 1, 2–4, 5–10 i 14 – od
10 000 zł do 500 000 zł;
2) w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 4a – od 10 000 zł do
50 000 zł;
3) w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 10a, 10b i 13 – od 10 000 zł
do 1 000 000 zł;
4) w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 10c–12 – od 500 zł do
20 000 zł;
5) w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 15 i 16 – od 40 000 zł do
750 000 zł;
6) w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 2 – od 20 000 zł do 750 000 zł.

art. 58. więcej Art. 58. 1. Kary pieniężne za czyny, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 1–10b
i 13–16 oraz w ust. 2, wymierza, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor
ochrony środowiska.
2. Kary pieniężne za czyny, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 10c–12,
wymierza, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor inspekcji handlowej.
3. (uchylony)
4. Należności z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.
5. W sprawach dotyczących kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy
działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że
uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi
ochrony środowiska oraz wojewódzkiemu inspektorowi inspekcji handlowej.

art. 59. więcej Art. 59. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia kontroli w zakresie
przestrzegania i stosowania przepisów ustawy udaremnia lub utrudnia wykonanie
czynności, o których mowa w art. 53 ust. 4, podlega karze grzywny.

art. 60. więcej Art. 60. 1. Kto wbrew przepisowi art. 78 ust. 1 nie składa zawiadomienia
o rozpoczęciu działalności polegającej na:
1) wytwarzaniu, imporcie lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu produktów
w opakowaniach lub produktów,
2) odzysku lub recyklingu odpadów opakowaniowych lub odpadów powstałych
z produktów,
3) eksporcie lub wewnątrzwspólnotowej dostawie odpadów opakowaniowych lub
odpadów powstałych z produktów w celu poddania ich odzyskowi lub
recyklingowi,
4) działaniu jako organizacja odzysku lub organizacja odzysku opakowań
– podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega ten, kto wbrew przepisowi art. 78 ust. 3, nie zgłasza
zmiany danych zawartych w dokonanym zawiadomieniu.

art. 61. więcej Art. 61. Kto, będąc użytkownikiem środka niebezpiecznego będącego środkiem
ochrony roślin, nie zwraca odpadów opakowaniowych po tym środku przedsiębiorcy
prowadzącemu jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, który sprzedaje środki
niebezpieczne w opakowaniach
– podlega karze grzywny.

art. 62. więcej Art. 62. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 59–61,
następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks
postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2020 r. poz. 729).

art. 63. więcej Art. 63. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.
U. z 2013 r. poz. 686) w art. 2 w ust. 1 w pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie:
„e) przestrzegania przepisów o gospodarce opakowaniami oraz odpadami
opakowaniowymi,”.

art. 64. więcej Art. 64. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) w art. 23 w ust. 1 po pkt 16d
dodaje się pkt 16e w brzmieniu:
„16e) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 37 ust. 2 ustawy z
dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888), z tym że kosztem uzyskania
przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 34 ust.
2 tej ustawy;”.

art. 65. więcej Art. 65. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 1 po pkt 19d
dodaje się pkt 19e w brzmieniu:
„19e) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 37 ust. 2 ustawy z
dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888), z tym że kosztem uzyskania
przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 34 ust.
2 tej ustawy;”.

art. 66. więcej Art. 66. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku
w gminach (Dz. U. z 2012 r. poz. 391, z późn. zm.) uchyla się art. 6p.

art. 67. więcej Art. 67. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz.
U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) w art. 401 w ust. 7 po pkt 8 dodaje się pkt
8a i 8b w brzmieniu:
„8a) środki przekazane przez wprowadzających produkty w opakowaniach na
podstawie art. 19 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce
opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888) w wykonaniu
obowiązku prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych;
8b) wpływy z opłat produktowych, o których mowa w art. 34 ust. 2 i art. 37 ust. 2
ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi;”.

art. 68. więcej Art. 68. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w
zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z
2007 r. Nr 90, poz. 607, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) obowiązki przedsiębiorców wprowadzających na terytorium kraju produkty,
2) zasady postępowania z odpadami powstałymi z produktów,
3) zasady ustalania i pobierania opłaty produktowej
– w celu zapobiegania powstawaniu odpadów powstałych z produktów, ograniczenia
ich negatywnego oddziaływania na środowisko oraz zapewnienia wysokiego poziomu
odzysku i recyklingu odpadów powstałych z produktów.
2. W sprawach dotyczących postępowania z odpadami powstałymi z
produktów w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy o odpadach.
3. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień działu II w tytule I ustawy z
dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25,
poz. 150, z późn. zm.).”;
2) w art. 2:
a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) eksporcie produktów – rozumie się przez to wywóz produktów z
terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego państwem
członkowskim Unii Europejskiej;
3) imporcie produktów – rozumie się przez to przywóz produktów z
terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii
Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium kraju;”,
b) uchyla się pkt 3a,
c) uchyla się pkt 5 i 6,
d) uchyla się pkt 7a,
e) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) opłacie produktowej – rozumie się przez to opłatę obliczaną i wpłacaną
w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu odzysku i recyklingu;”,
f) pkt 9b otrzymuje brzmienie:
„9b) przedsiębiorcy – rozumie się przez to przedsiębiorcę w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności
gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 i 675), dokonującego importu
lub wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów, w tym na potrzeby
własne, oraz wytwórcę wprowadzającego produkty na terytorium kraju;”,
g) po pkt 9b dodaje się pkt 9c w brzmieniu:
„9c) produktach – rozumie się przez to produkty zaliczone do rodzaju
produktów wymienionych w załączniku nr 4a do ustawy, w tym te z
nich, które stanowią część składową lub przynależność produktów
stanowiących przedmiot importu produktów lub
wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów;”,
h) uchyla się pkt 11b–11d,
i) pkt 11e i 11f otrzymują brzmienie:
„11e)wewnątrzwspólnotowej dostawie produktów – rozumie się przez to
wywóz produktów z terytorium kraju na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej;
11f) wewnątrzwspólnotowym nabyciu produktów – rozumie się przez to
przywóz produktów z terytorium innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium kraju;”,
j) uchyla się pkt 11g;
3) w art. 3:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić odzysk, a w szczególności
recykling, odpadów takiego samego rodzaju jak odpady powstałe z
produktów wprowadzonych przez niego na terytorium kraju.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany osiągnąć poziom odzysku i
recyklingu odpadów powstałych z produktów co najmniej w wysokości
określonej w załączniku nr 4a do ustawy.”,
b) uchyla się ust. 2a,
c) ust. 2b i 3 otrzymują brzmienie:
„2b. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, wprowadzający na
terytorium kraju produkty wymienione w załączniku nr 4a w poz. 2, jest
obowiązany osiągnąć do dnia 31 grudnia 2020 r. poziom odzysku i
recyklingu odpadów powstałych z tego rodzaju produktów co najmniej w
wysokości określonej w załączniku nr 4a do ustawy.
3. Poziom odzysku i recyklingu odpadów powstałych z produktów
stanowi wyrażona w procentach wartość ilorazu masy odpadów powstałych z
produktów poddanych odpowiednio odzyskowi lub recyklingowi oraz masy
produktów wprowadzonych na rynek w poprzednim roku kalendarzowym, a
w przypadku przedsiębiorcy rozpoczynającego działalność w danym roku kalendarzowym - w stosunku do masy produktów wprowadzonych na rynek
w tym roku.”,
d) ust. 4–8 otrzymują brzmienie:
„4. Masę produktów wprowadzanych na rynek ustala się w oparciu o
ewidencję prowadzoną zgodnie z art. 11.
5. Wprowadzenie na rynek krajowy produktów następuje, z
zastrzeżeniem ust. 6 i 6a, w dniu ich wydania z magazynu w celu
ostatecznego wprowadzenia na terytorium kraju.
6. W przypadku importu produktów uważa się, że przedsiębiorca
wprowadza na terytorium kraju produkty w dniu ich dopuszczenia do obrotu
na terytorium Unii Europejskiej.
6a. W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów uważa
się, że przedsiębiorca wprowadza na terytorium kraju produkty w dniu
wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie
produktów.
7. Produkt uważa się za wprowadzony na terytorium kraju tylko raz.
8. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, roczne
poziomy odzysku i recyklingu odpadów powstałych z produktów
wymienionych w poz. 2 w załączniku nr 4a do ustawy, w poszczególnych
latach do końca 2020 r., kierując się:
1) potrzebą stopniowego tworzenia krajowego systemu odzysku i
recyklingu odpadów powstałych z produktów oraz zwiększania jego
efektywności;
2) działaniem na rzecz konkurencyjności polskiej gospodarki.”,
e) w ust. 9 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Przy obliczaniu osiągniętych poziomów odzysku przez danego
przedsiębiorcę do masy odpadów powstałych z produktów poddanych
odzyskowi dodaje się:”,
f) ust. 11a i 11b otrzymują brzmienie:
„11a. Przy obliczaniu poziomu odzysku i recyklingu odpadów
powstałych z produktów do masy wprowadzonych na rynek produktów nie
wlicza się produktów, które zostały wywiezione z terytorium kraju w drodze
eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy, dokonanej przez
przedsiębiorcę innego niż wytwórca tych produktów, na podstawie dokumentów potwierdzających eksport produktów lub wewnątrzwspólnotową
dostawę produktów.
11b. Do rzeczywiście osiągniętego poziomu odzysku i recyklingu
odpadów powstałych z produktów nie wlicza się importu oraz
wewnątrzwspólnotowego nabycia odpadów powstałych z produktów, które
poddaje się odzyskowi i recyklingowi na terytorium kraju.”;
4) uchyla się art. 3a;
5) w art. 4:
a) uchyla się ust. 1a i 1b,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W przypadku otwarcia likwidacji albo ogłoszenia upadłości
organizacji odzysku, przejęty przez nią obowiązek ponownie staje się, z
dniem otwarcia likwidacji albo ogłoszenia upadłości, obowiązkiem
wprowadzającego produkty, od którego został on przejęty, w odniesieniu do
masy produktów wprowadzonych przez niego do obrotu od dnia 1 stycznia
roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie likwidacji lub ogłoszenie
upadłości organizacji odzysku.”;
6) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorca prowadzący działalność polegającą na wytwarzaniu,
imporcie lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu produktów, przedsiębiorca
prowadzący odzysk lub recykling odpadów powstałych z produktów, a także
przedsiębiorca dokonujący eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy
odpadów powstałych z produktów w celu poddania ich odzyskowi lub
recyklingowi oraz organizacja odzysku, podlegają, w zakresie tej działalności,
wpisowi do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach.”;
7) w art. 11 ust. 1–3 otrzymują brzmienie:
„1. Przedsiębiorca i organizacja odzysku są obowiązani do prowadzenia
dodatkowej ewidencji, obejmującej informacje o:
1) masie wprowadzonych na rynek krajowy produktów, z podziałem na
poszczególne ich rodzaje – w przypadku przedsiębiorcy;
2) wykazie przedsiębiorców, w imieniu których działa organizacja oraz masie
wprowadzonych na rynek krajowy przez przedsiębiorców produktów, z
podziałem na poszczególne ich rodzaje – w przypadku organizacji.
2. Informacje o:
1) masie poddanych odzyskowi i recyklingowi odpadów powstałych z
produktów, z podziałem na poszczególne ich rodzaje – w przypadku
przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1,
2) masie poddanych odzyskowi i recyklingowi odpadów powstałych z
produktów, z podziałem na poszczególne ich rodzaje – w przypadku organizacji
– są ustalane na podstawie dokumentów potwierdzających odrębnie odzysk i
odrębnie recykling.
3. Masę odpadów poddanych odzyskowi i recyklingowi ustala się na
podstawie dokumentów potwierdzających odrębnie odzysk i odrębnie recykling,
które prowadzący odzysk lub recykling jest obowiązany wydać na wniosek
przedsiębiorcy lub organizacji, przekazujących odpady do odzysku lub recyklingu,
w terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku.”;
8) w art. 12:
a) ust. 2a i 3 otrzymują brzmienie:
„2a. Do ponoszenia opłaty produktowej jest obowiązany również
przedsiębiorca, który nie wykonuje obowiązku zapewnienia odzysku i
recyklingu odpadów powstałych z produktów w sposób określony w art. 4 ust. 1.
3. Opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty i różnicy
między wymaganym a osiągniętym poziomem odzysku (recyklingu)
przeliczonej na wielkość wyrażoną w masie produktów.”,
b) uchyla się ust. 3a,
c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Opłatę produktową oblicza się oddzielnie dla każdego rodzaju produktu.
5. Nie wnosi się opłaty produktowej, której łączna roczna wysokość dla
wszystkich produktów nie przekracza 100 zł.”;
9) art. 13 otrzymuje brzmienie:
„Art. 13. Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi masa produktów
w kilogramach.”;
10) w art. 14:
a) w ust. 1:
– uchyla się pkt 1,
– uchyla się pkt 4,
– uchyla się pkt 6,
– dodaje się pkt 8–10 w brzmieniu:
„8) dla produktów wymienionych w poz. 1 i 2 w załączniku nr 4a do
ustawy – 2,57 zł za 1 kg;
9) dla produktów wymienionych w poz. 3 i 4 w załączniku nr 4a do
ustawy – 5,50 zł za 1 kg;
10) dla produktów wymienionych w poz. 5 w załączniku nr 4a do
ustawy – 10,26 zł za 1 kg.”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem
właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe stawki opłat produktowych dla poszczególnych produktów, o
których mowa w ust. 1, kierując się negatywnym oddziaływaniem na
środowisko odpadów powstałych z produktów, kosztami ich
zagospodarowania.”;
11) uchyla się art. 18;
12) art. 19 otrzymuje brzmienie:
„Art. 19. Do opłat produktowych w zakresie nieuregulowanym w ustawie
stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), z tym że
uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.”;
13) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. Przez marszałka województwa oraz urząd marszałkowski rozumie
się marszałka województwa lub urząd marszałkowski właściwy ze względu na
siedzibę albo miejsce zamieszkania przedsiębiorcy lub organizacji, a w przypadku
braku siedziby albo miejsca zamieszkania na terytorium kraju – Marszałka
Województwa Mazowieckiego lub Urząd Marszałkowski Województwa
Mazowieckiego.”;
14) uchyla się art. 29;
15) art. 32 i art. 33 otrzymują brzmienie:
„Art. 32. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od wprowadzenia na rynek
krajowy produktów wymienionych w poz. 3–5 w załączniku nr 4a do ustawy są
gromadzone na rachunku bankowym Narodowego Funduszu.
Art. 33. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od wprowadzenia na rynek
krajowy produktów wymienionych w poz. 1 i 2 w załączniku nr 4a do ustawy są
gromadzone na rachunku bankowym Narodowego Funduszu.”;
16) uchyla się art. 35;
17) uchyla się załącznik nr 1 do ustawy;
18) uchyla się załączniki nr 3 i 4 do ustawy;
19) załącznik nr 4a do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do
ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888);
20) uchyla się załącznik nr 5 do ustawy.

art. 69. więcej Art. 69. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających
warstwę ozonową (Dz. U. Nr 121, poz. 1263, z późn. zm.) w art. 4 pkt 2 otrzymuje
brzmienie:
„2) ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888)”.

art. 70. więcej Art. 70. W ustawie z dnia 7 maja 2009 r. o towarach paczkowanych (Dz. U. Nr
91, poz. 740 oraz z 2010 r. Nr 107, poz. 679 i Nr 229, poz. 1495) w art. 2 pkt 3
otrzymuje brzmienie:
„3) opakowanie – opakowanie w rozumieniu art. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 13
czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi
(Dz. U. poz. 888);”.

art. 71. więcej Art. 71. W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz.
21) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 50 w ust. 1:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) z zakresu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców
w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607, z późn. zm.):
a) wprowadzających na terytorium kraju produkty,
b) prowadzących odzysk lub recykling odpadów powstałych z produktów,
c) organizacji odzysku,
d) dokonujących eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy
odpadów powstałych z produktów w celu poddania ich odzyskowi
lub recyklingowi;”,
b) w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu:
„6) z zakresu ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami
i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888) przedsiębiorców:
a) będących organizacjami odzysku opakowań,
b) dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy:
– odpadów opakowaniowych,
– produktów w opakowaniach,
c) eksportujących:
– odpady opakowaniowe,
– opakowania,
– produkty w opakowaniach,
d) prowadzących recykling lub inny niż recykling proces odzysku
odpadów opakowaniowych,
e) wprowadzających opakowania,
f) wprowadzających produkty w opakowaniach.”;
2) w art. 52 w ust. 1:
a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) z zakresu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców
w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej w odniesieniu do:
a) przedsiębiorcy wprowadzającego na terytorium kraju produkty:
– informację o sposobie wykonania obowiązku zapewnienia
odzysku, a w szczególności recyklingu, odpadów powstałych z produktów,
– dane organizacji odzysku, która przejęła obowiązek
zapewnienia odzysku i recyklingu odpadów powstałych z
produktów, o ile została zawarta umowa z organizacją odzysku,
b) prowadzącego recykling odpadów powstałych z produktów:
– kod i nazwę rodzaju odpadów przyjmowanych do recyklingu,
– informację o stosowanym procesie recyklingu,
– adres miejsca prowadzenia działalności w zakresie recyklingu,
– informację o decyzjach związanych z recyklingiem odpadów,
– informację o wdrożonym systemie jakości, systemie
zarządzania środowiskowego albo o ich braku,
– informację o rocznej mocy przerobowej instalacji do recyklingu,
c) prowadzącego odzysk odpadów powstałych z produktów:
– kod i nazwę rodzaju odpadów przyjmowanych do odzysku,
– informację o stosowanym procesie odzysku,
– adres miejsca prowadzenia działalności w zakresie odzysku,
– informację o decyzjach związanych z odzyskiem,
– informację o wdrożonym systemie jakości, systemie
zarządzania środowiskowego albo o ich braku,
d) dokonującego eksportu odpadów powstałych z produktów oraz
wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów powstałych z produktów
w celu poddania ich odzyskowi i recyklingowi:
– kod i nazwę rodzajów odpadów powstałych z produktów
przyjmowanych w celu eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy,
– informację o decyzjach związanych z gospodarką odpadami,
e) organizacji odzysku:
– informację o rodzaju produktów, w stosunku do których
organizacja odzysku zamierza wykonywać obowiązek
zapewniania odzysku i recyklingu odpadów z nich powstałych,
– informację o wdrożonym systemie jakości, systemie
zarządzania środowiskowego albo o ich braku;”,
b) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
„7a) z zakresu ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami
i odpadami opakowaniowymi w odniesieniu do:
a) organizacji odzysku opakowań:
– wskazanie rodzajów opakowań, w stosunku do których
organizacja odzysku opakowań zamierza wykonywać
obowiązek zapewniania odzysku i recyklingu odpadów
opakowaniowych,
– informację o wdrożonym systemie jakości, systemie
zarządzania środowiskowego albo o ich braku,
b) przedsiębiorców eksportujących odpady opakowaniowe oraz
przedsiębiorców dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy
odpadów opakowaniowych:
– kod i rodzaj odpadów opakowaniowych przyjmowanych w
celu poddania ich recyklingowi lub innemu niż recykling
procesowi odzysku poza terytorium kraju,
– informację o decyzjach związanych z gospodarowaniem odpadami,
c) przedsiębiorców prowadzących recykling lub inny niż recykling
proces odzysku odpadów opakowaniowych:
– kod i rodzaj odpadów opakowaniowych przyjmowanych do
recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku,
– informację o decyzjach związanych z gospodarowaniem odpadami,
– informację o stosowanym procesie recyklingu lub innego niż
recykling procesu odzysku,
– informację o rocznej mocy przerobowej instalacji lub urządzeń
służących do recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku,
– informację o miejscu prowadzenia działalności w zakresie
recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku,
– informację o wdrożonym systemie jakości, systemie
zarządzania środowiskowego albo o ich braku,
d) wprowadzających produkty w opakowaniach:
– informację o sposobie wykonania obowiązku zapewnienia
odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych samodzielnie
czy za pośrednictwem organizacji odzysku opakowań,
– dane organizacji odzysku opakowań, która przejęła obowiązek
zapewnienia odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych,
o ile została zawarta umowa z organizacją odzysku opakowań,
– informację o przynależności do porozumienia, o którym mowa
w art. 25 tej ustawy – w przypadku wprowadzającego produkty
w opakowaniach wielomateriałowych lub wprowadzającego
środki niebezpieczne w opakowaniach,
e) wprowadzających opakowania oraz eksportujących produkty w
opakowaniach i dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy
produktów w opakowaniach:
– informację o rodzaju prowadzonej działalności,
– informację o rodzaju wytwarzanych, przywożonych z
zagranicy oraz wywożonych za granicę opakowań;”;
3) w art. 64 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) stwierdzenia rażących nieprawidłowości w wykonywaniu obowiązków
określonych w przepisach ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o
opłacie produktowej, ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu
pojazdów wycofanych z eksploatacji, ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, ustawy z dnia 24 kwietnia
2009 r. o bateriach i akumulatorach oraz ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o
gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi;”;
4) w art. 73:
a) w ust. 1 pkt 1–3 otrzymują brzmienie:
„1) wprowadzający opakowania oraz eksportujący opakowania, o którym
mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami
i odpadami opakowaniowymi;
2) wprowadzający produkty w opakowaniach, eksportujący i dokonujący
wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach, o którym
mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami
i odpadami opakowaniowymi;
3) wprowadzający na terytorium kraju produkty, o których mowa w
ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w
zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej;”,
b) w ust. 2 w pkt 2:
– w lit. a tiret drugie otrzymuje brzmienie:
„– o przestrzeganiu ograniczeń wynikających z art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy
z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,”,
– lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) masie opakowań, w których zostały wprowadzone do obrotu
produkty, z podziałem na poszczególne ich rodzaje,”,
– w lit. f średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. g w brzmieniu:
„g) informacje o sposobie wykonania obowiązku prowadzenia
publicznych kampanii edukacyjnych, a w przypadku samodzielnego
wykonania tego obowiązku – także o przeprowadzonych przez
przedsiębiorcę publicznych kampaniach edukacyjnych wraz ze
wskazaniem poniesionych na ten cel kosztów;”;
5) w art. 74:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. W przypadku gdy:
1) obowiązek określony w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o
obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi
odpadami oraz o opłacie produktowej,
2) obowiązek określony w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym,
3) obowiązek określony w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o
gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi
– wykonuje odpowiednio organizacja odzysku albo organizacja odzysku
sprzętu elektrycznego i elektronicznego albo organizacja odzysku opakowań, roczne sprawozdanie, o którym mowa w art. 73 ust. 1, w zakresie realizacji
tych obowiązków sporządza ta organizacja.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje, o
których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1, a także informacje określone w:
1) art. 73 ust. 2 pkt 2 lit. a–f – w przypadku organizacji odzysku opakowań,
o której mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce
opakowaniami i odpadami opakowaniowymi;
2) art. 73 ust. 2 pkt 3 – w przypadku organizacji odzysku, o której mowa w
ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w
zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej;
3) art. 73 ust. 2 pkt 5 – w przypadku organizacji odzysku sprzętu
elektrycznego i elektronicznego, o której mowa w ustawie z dnia 29
lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Sprawozdanie organizacji odzysku opakowań zawiera dodatkowo:
1) wykaz przedsiębiorców, od których organizacja odzysku opakowań
przejęła obowiązek określony w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca
2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi;
2) informacje o przeprowadzonych przez organizację odzysku opakowań
publicznych kampanii edukacyjnych wraz ze wskazaniem poniesionych
na ten cel kosztów;
3) wykaz posiadaczy odpadów, którym organizacja odzysku opakowań
zleciła w roku kalendarzowym, którego dotyczy sprawozdanie,
wykonanie czynności określonych w art. 17 ust. 7 tej ustawy, obejmujący:
a) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby
posiadacza odpadów,
b) numer identyfikacji podatkowej (NIP) posiadacza odpadów, o ile
został nadany,
c) numer REGON posiadacza odpadów, o ile został nadany,
d) określenie czynności, które zostały zlecone posiadaczowi odpadów
w zakresie gospodarowania odpadami opakowaniowymi,
e) określenie rodzajów odpadów opakowaniowych w odniesieniu do
których posiadaczowi odpadów zostało zlecone wykonanie
czynności z zakresu gospodarowania odpadami opakowaniowymi,
f) określenie okresu, na który zawarto umowę zlecającą posiadaczowi
odpadów wykonanie czynności w zakresie gospodarowania
odpadami opakowaniowymi.”;
6) w art. 194 w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) nieumieszczanie numeru rejestrowego na dokumentach sporządzanych w
związku z prowadzoną działalnością, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 63;”.

art. 72. więcej Art. 72. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 72a. 1. Przedsiębiorcy, o których mowa w art. 46 ust. 1, przeprowadzają
audyt zewnętrzny za 2019 r. w terminie do dnia 30 września 2020 r.
2. Audytor przekazuje w terminie do dnia 15 listopada 2020 r.:
1) sprawozdanie z przeprowadzonego audytu, o którym mowa w ust. 1,
audytowanemu przedsiębiorcy;
2) uwierzytelnioną kopię sprawozdania z przeprowadzonego audytu, o którym
mowa w ust. 1:
a) marszałkowi województwa właściwemu ze względu na miejsce
zamieszkania lub siedzibę audytowanego przedsiębiorcy,
b) wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska właściwemu ze względu
na miejsce prowadzenia działalności przez audytowanego przedsiębiorcę.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Do powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
obowiązków wynikających z ustawy zmienianej w art. 68 w zakresie uzyskania
wymaganych poziomów odzysku i recyklingu, w tym do obowiązków sprawozdawczych oraz do zobowiązań z tytułu opłaty produktowej należnej za okres do dnia 31 grudnia 2013 r., stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 68 obowiązujące
w chwili powstania tych obowiązków, w tym zobowiązań z tytułu opłaty produktowej.
2. Wpływy z tytułu opłat produktowych, w tym środki pochodzące z opłat
produktowych, o których mowa w ustawie zmienianej w art. 68, za rok
2013 przekazuje się zgodnie z dotychczasowymi przepisami.

art. 74. więcej Art. 74. 1. Organizacje odzysku działające na podstawie przepisów ustawy
zmienianej w art. 68, prowadzące działalność gospodarczą w zakresie opakowań,
stają się organizacjami odzysku opakowań w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Organizacje odzysku, o których mowa w ust. 1, są obowiązane dostosować się
do wymagań niniejszej ustawy w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r.

art. 75. więcej Art. 75. 1. Umowy zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na
podstawie art. 4 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 68 zachowują ważność przez czas,
na który zostały zawarte.
2. Jeżeli organizacja odzysku nie dostosuje się do wymogów niniejszej ustawy
w terminie określonym w art. 74 ust. 2, zawarte przez nią umowy, o których mowa
w ust. 1, w zakresie objętym przepisami niniejszej ustawy, wygasają z dniem
1 stycznia 2016 r.

art. 76. więcej Art. 76. 1. Do potwierdzenia wykonania odzysku oraz recyklingu odpadów
opakowaniowych za okres do dnia wejścia w życie ustawy stosuje się określone
w przepisach ustawy zmienianej w art. 68, w brzmieniu obowiązującym przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy, dodatkową ewidencję oraz dokumenty
potwierdzające dokonanie odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych.
2. Przedsiębiorcy, w tym organizacje odzysku, są obowiązani do
przechowywania dodatkowej ewidencji oraz dokumentów, o których mowa w ust. 1,
przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dodatkowa ewidencja
i dokumenty dotyczą.
3. Wymogu posiadania wpisu do rejestru przez przedsiębiorcę prowadzącego
recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów opakowaniowych
wystawiającego dokumenty DPO i DPR oraz przez przedsiębiorcę eksportującego
odpady opakowaniowe i przez przedsiębiorcę dokonującego wewnątrzwspólnotowej
dostawy odpadów opakowaniowych wystawiających dokumenty EDPO i EDPR nie
stosuje się do dnia upływu terminu do złożenia wniosku o wpis do rejestru.

art. 77. więcej Art. 77. Do dnia złożenia marszałkowi województwa wniosku o wpis do rejestru
organizacja odzysku opakowań składa marszałkowi województwa, w terminie 14 dni po jej zarejestrowaniu w rejestrze sądowym, odpis statutu i wypis z rejestru sądowego lub postanowienie o wpisie do rejestru sądowego oraz w tym samym terminie odpis
wszelkich zmian danych w statucie lub rejestrze sądowym.

art. 78. więcej Art. 78. 1. Do dnia utworzenia rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1 ustawy
z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, przedsiębiorca, który rozpoczyna działalność
polegającą na wytwarzaniu, imporcie lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu
produktów w opakowaniach lub produktów, odzysku lub recyklingu odpadów
opakowaniowych lub odpadów powstałych z produktów, działalność w zakresie
eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów opakowaniowych lub
powstałych z produktów w celu poddania ich odzyskowi lub recyklingowi, a także
organizacja odzysku lub organizacja odzysku opakowań, składa zawiadomienie o tym
fakcie do marszałka województwa w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.
2. Za dzień rozpoczęcia działalności, o której mowa w ust. 1, uważa się dzień
pierwszego wprowadzenia na terytorium kraju lub powstania pierwszego długu
celnego dla produktu.
3. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, oraz przedsiębiorcy, którzy przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy złożyli marszałkowi województwa
zawiadomienie zgodnie z art. 9 ustawy zmienianej w art. 68, w brzmieniu
obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach, są obowiązani zgłaszać marszałkowi województwa zmiany danych
zawartych w dokonanym zawiadomieniu nie później niż do końca miesiąca
następującego po miesiącu, w którym nastąpiła zmiana.

art. 79. więcej Art. 79. Przedsiębiorcy, którzy przed dniem utworzenia rejestru, o którym mowa
w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, złożyli marszałkowi
województwa zawiadomienie zgodnie z art. 9 ustawy zmienianej w art. 68,
w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach, oraz przedsiębiorcy, którzy złożyli zawiadomienie na podstawie
art. 78 ust. 1, są zwolnieni z obowiązku uiszczenia opłaty rejestrowej i opłaty rocznej,
o których mowa w art. 57 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, w roku,
w którym złożyli wniosek o wpis do rejestru.

Art. 79a. Przepis art. 41 nie ma zastosowania do produktów w opakowaniach
wprowadzonych do obrotu przed upływem terminu do złożenia wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 234 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

art. 80. więcej Art. 80. 1. Przedsiębiorca, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy
zmienianej w art. 68, albo organizacja, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy
zmienianej w art. 68, którzy wykonali obowiązek, o którym mowa w art. 3 ustawy
zmienianej w art. 68, w wielkości przekraczającej wymagany w 2013 r. poziom
odzysku lub recyklingu, zgodnie z dotychczasowymi przepisami, mogą rozliczyć
w 2014 r. masę odpadów powstałych z produktów przekraczającą wymagany poziom
odzysku lub recyklingu w wysokości nie większej niż 10% wymaganego poziomu
w 2013 r.
2. Przedsiębiorca albo organizacja, o których mowa w art. 20 ust. 1 niniejszej
ustawy, którzy wykonali obowiązek, o którym mowa w art. 3 ustawy zmienianej
w art. 68, w wielkości przekraczającej wymagany w 2013 r. poziom odzysku lub
recyklingu, zgodnie z dotychczasowymi przepisami, mogą rozliczyć w 2014 r. masę
odpadów opakowaniowych przekraczającą wymagany poziom odzysku lub recyklingu
w wysokości nie większej niż 10% wymaganego poziomu w 2013 r.

art. 81. więcej Art. 81. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
1) art. 3 ust. 8 i art. 14 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 68 zachowują moc do dnia
wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 8
i art. 14 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 68, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą,
2) art. 11 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 68 zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 7 ustawy
zmienianej w art. 68,
3) art. 5 ust. 2 i 3 oraz art. 6 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 82, zachowują moc
do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie
art. 11 ust. 4 i 5 oraz art. 15 ust. 4 niniejszej ustawy
– jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

art. 82. więcej Art. 82. Traci moc ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach
opakowaniowych (Dz. U. poz. 638, z późn. zm.).

art. 83. więcej Art. 83. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., z wyjątkiem:
1) art. 66, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;
2) art. 46–51, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.