Art. 9. 1. Świadczeniodawca w celu realizacji świadczeń gwarantowanych jest
obowiązany nabywać leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia
żywieniowego, wyroby medyczne po cenie nie wyższej niż urzędowa cena zbytu
powiększona o marżę nie wyższą niż urzędowa marża hurtowa, a w przypadku
nabywania od podmiotu innego niż przedsiębiorca prowadzący obrót hurtowy
w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne – po cenie
nie wyższej niż urzędowa cena zbytu.
2. Lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrób
medyczny, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–3, świadczeniodawca jest obowiązany
nabywać po cenie nie wyższej niż urzędowa cena zbytu leku, środka spożywczego
specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego, stanowiącego
podstawę limitu, uwzględniając liczbę DDD leku, jednostek środka spożywczego
specjalnego przeznaczenia żywieniowego w opakowaniu albo liczbę jednostkowych
wyrobów medycznych, albo liczbę jednostek wyrobu medycznego, powiększoną
o marżę nie wyższą niż urzędowa marża hurtowa, a w przypadku nabywania od
podmiotu innego niż przedsiębiorca prowadzący obrót hurtowy w rozumieniu ustawy
z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne – po cenie nie wyższej niż
urzędowa cena zbytu.
3. Dla leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego,
o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, urzędową cenę zbytu ustala się:
1) na wniosek;
2) z urzędu, w przypadku gdy stanowią one istotną składową kosztową świadczeń gwarantowanych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, wszczynając postępowanie z urzędu,
wzywa podmiot odpowiedzialny lub podmiot działający na rynku spożywczym do
przedstawienia informacji określonych w art. 28 pkt 3–7.
5. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, jest zobowiązany do przedstawienia
informacji, o których mowa w art. 28 pkt 1–7, w terminie 60 dni od dnia doręczenia wezwania.
6. W przypadku nieprzedstawienia informacji, o których mowa w art. 28 pkt 3–
7, minister właściwy do spraw zdrowia ustala urzędową cenę zbytu na podstawie
kryteriów, o których mowa w art. 13 ust. 8.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, opłat, o których mowa w art. 32
ust. 1, nie pobiera się.

Ustawa o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych art. 9

Poprzedni

Art. 8. Urzędowe ceny zbytu, a także urzędowe marże hurtowe i detaliczne, mają charakter cen i marż sztywnych.

Nastepny

Art. 10. 1. Refundowany może być lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrób medyczny, który spełnia następujące wymagania: 1) jest dopuszczony do obrotu lub pozostaje w obro...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2012
  • Ost. zmiana ustawy 26 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 11 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka