Art. 9. 1. Przed organami gminy, obok języka urzędowego, może być używany,
jako język pomocniczy, język mniejszości.
2. Język pomocniczy może być używany jedynie w gminach, w których liczba
mieszkańców gminy należących do mniejszości, której język ma być używany jako
język pomocniczy, jest nie mniejsza niż 20% ogólnej liczby mieszkańców gminy
i które zostały wpisane do Urzędowego Rejestru Gmin, w których używany jest język
pomocniczy, zwanego dalej „Urzędowym Rejestrem”.
3. Możliwość używania języka pomocniczego oznacza, że osoby należące do
mniejszości, z zastrzeżeniem ust. 5, mają prawo do:
1) zwracania się do organów gminy w języku pomocniczym w formie pisemnej lub
ustnej;
2) uzyskiwania, na wyraźny wniosek, odpowiedzi także w języku pomocniczym
w formie pisemnej lub ustnej.
4. Dopuszcza się wniesienie podania w języku pomocniczym. Wniesienie
podania w języku pomocniczym nie stanowi braku powodującego pozostawienie
podania bez rozpoznania.
5. Procedura odwoławcza odbywa się wyłącznie w języku urzędowym.
6. Nikt nie może uchylić się od wykonania zgodnego z prawem polecenia lub
orzeczenia wydanego w języku urzędowym, jeżeli okoliczności wymagają
niezwłocznego jego wykonania, aby mogło osiągnąć swój cel.
7. Wątpliwości rozstrzygane są na podstawie dokumentu sporządzonego
w języku urzędowym.

Ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym art. 9

DODAJ