Art. 94. 1. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa, z tym że kara
pieniężna pobrana przez organ Inspekcji Transportu Drogowego stanowi wpływ
Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej,
o którym mowa w ustawie z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów
autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.
2. Karę pieniężną uiszcza się na właściwy rachunek bankowy w terminie 14 dni
od dnia, w którym decyzja o jej nałożeniu stała się wykonalna. Koszty związane z jej
przekazaniem pokrywa zobowiązany podmiot.
3. W przypadku gdy podczas kontroli stwierdzone zostanie naruszenie
obowiązków lub warunków przewozu drogowego przez zagraniczny podmiot mający
siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie
jest związana umową lub porozumieniem o współpracy we wzajemnym dochodzeniu
należności bądź możliwość egzekucji należności nie wynika wprost z przepisów
międzynarodowych oraz przepisów tego państwa, funkcjonariusz lub pracownik
organu przeprowadzającego kontrolę pobiera kaucję w wysokości odpowiadającej
przewidywanej karze pieniężnej, określonej w załączniku nr 3 lub 4 do ustawy.
4. Kaucję pobiera się w formie:
1) gotówkowej, za pokwitowaniem na druku ścisłego zarachowania, lub
2) przelewu na wyodrębniony rachunek bankowy organu prowadzącego
postępowanie administracyjne w sprawie o nałożenie kary, a w przypadku
poboru kaucji przez organy celne – na wyodrębniony rachunek bankowy
naczelnika urzędu skarbowego określonego w przepisach odrębnych, przy czym
koszty przelewów ponosi zobowiązany podmiot.
5. W przypadku poboru kaucji przez inspektorów Inspekcji Transportu
Drogowego, możliwe jest jej przekazanie w formie bezgotówkowej, za pomocą karty
płatniczej. Koszty związane z autoryzacją transakcji i przekazem środków na
rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, ponosi bezzwrotnie zobowiązany
podmiot.
6. Kaucja przechowywana jest na nieoprocentowanym rachunku bankowym,
o którym mowa w ust. 4 pkt 2.
7. Kaucję przekazuje się:
1) na rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 2 – w terminie 7 dni od dnia,
w którym decyzja o nałożeniu kary stała się wykonalna;
2) na rachunek bankowy podmiotu, który ją wpłacił – w terminie 7 dni od dnia
doręczenia decyzji o uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności decyzji o nałożeniu
kary pieniężnej albo doręczenia orzeczenia sądu administracyjnego o uchyleniu
lub stwierdzeniu nieważności takiej decyzji.
8. W przypadku, gdy wysokość nałożonej kary jest mniejsza od wysokości
pobranej kaucji, do powstałej różnicy stosuje się odpowiednio przepis ust. 7 pkt 2.
9. Do kary pieniężnej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Ordynacja podatkowa.

Art. 94a. Nałożoną karę pieniężną uważa się za niebyłą po upływie 2 lat od dnia
wykonania decyzji administracyjnej o jej nałożeniu.

Art. 94b. Nałożoną karę pieniężną za najpoważniejsze naruszenie określone
w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 lub poważne naruszenie
określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403 uważa się za
niebyłą po upływie roku od dnia wykonania decyzji administracyjnej o jej nałożeniu.

Ustawa o transporcie drogowym art. 94

Poprzedni

Art. 93. 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 92a ust. 1 i 2, art. 92d oraz art. 92e, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy ze względu na miejsce wykonywanej kontroli organ, któreg...

Nastepny

Art. 95. 1. W przypadku stwierdzenia naruszenia obowiązków lub warunków przewozu drogowego przez podmiot wykonujący przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem osoba przeprowadzająca...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2002
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 05 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka