Art. 93. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymogi, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie wynalazku,
szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania oraz badania zgłoszeń w Urzędzie
Patentowym, uwzględniając w szczególności sposób i formę ogłoszenia
o zgłoszeniu wynalazku, zakres, w jakim Urząd Patentowy może dokonywać
poprawek w skrócie opisu, a także formę sporządzanego sprawozdania o stanie
techniki i sposób oraz termin udostępniania go osobom trzecim. Określenie
wymogów, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie, nie może prowadzić do
tworzenia nadmiernych, ponad potrzebę, utrudnień dla zgłaszającego.

Art. 93¹. Ilekroć w rozdziale jest mowa o:
1) wynalazku biotechnologicznym – rozumie się przez to wynalazek
w rozumieniu art. 24, dotyczący wytworu składającego się z materiału
biologicznego lub zawierającego taki materiał albo sposobu, za pomocą
którego materiał biologiczny jest wytwarzany, przetwarzany lub
wykorzystywany;
2) materiale biologicznym – rozumie się przez to materiał zawierający
informację genetyczną i zdolny do samoreprodukcji albo nadający się do
reprodukcji w systemie biologicznym;
3) sposobie mikrobiologicznym – rozumie się przez to sposób, w którym bierze
udział lub który został dokonany na materiale mikrobiologicznym albo
wynikiem którego jest ten materiał.

Art. 93². 1. Za wynalazki biotechnologiczne, na które mogą być udzielane
patenty, uważa się w szczególności wynalazki:
1) stanowiące materiał biologiczny, który jest wyizolowany ze swojego
naturalnego środowiska lub wytworzony sposobem technicznym, nawet jeżeli
poprzednio występował w naturze;
2) stanowiące element wyizolowany z ciała ludzkiego lub w inny sposób
wytworzony sposobem technicznym, włącznie z sekwencją lub częściową
sekwencją genu, nawet jeżeli budowa tego elementu jest identyczna z budową
elementu naturalnego;
3) dotyczące roślin lub zwierząt, jeżeli możliwości techniczne stosowania wynalazku nie ograniczają się do szczególnej odmiany roślin lub rasy zwierząt.
2. W zgłoszeniu wynalazku dotyczącym sekwencji lub częściowej sekwencji
genu, w opisie wynalazku, ujawnia się przemysłowe zastosowanie sekwencji, a w
niezależnym zastrzeżeniu patentowym wskazuje się ponadto funkcję jaką ta
sekwencja spełnia.
3. W celu spełnienia kryterium przemysłowego zastosowania w przypadku
wykorzystania sekwencji lub częściowej sekwencji genu do produkcji białka lub
części białka, w opisie wynalazku określa się, jakie białko lub jaka jego część są
wytwarzane i jaką spełniają funkcję.
4. Jeżeli zgłoszenie wynalazku, o którym mowa w ust. 2, ujawnia sekwencje
nukleotydów lub aminokwasów, zgłaszający przesyła w postaci elektronicznej
wykaz sekwencji zgodnie z normą Światowej Organizacji Własności Intelektualnej
ST. 25 dostarczony w formacie umożliwiającym dalsze elektroniczne, tekstowe
przetwarzanie danych.

Art. 93³. 1. Za wynalazek nie uważa się ciała ludzkiego, w różnych jego
stadiach formowania się i rozwoju oraz zwykłego odkrycia jednego z jego
elementów, włącznie z sekwencją lub częściową sekwencją genu.
2. Za wynalazki biotechnologiczne, których wykorzystywanie byłoby
sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami, o których mowa
w art. 29 ust. 1 pkt 1, lub moralnością publiczną, uważa się w szczególności:
1) sposoby klonowania ludzi;
2) sposoby modyfikacji tożsamości genetycznej linii zarodkowej człowieka;
3) stosowanie embrionów ludzkich do celów przemysłowych lub handlowych;
4) sposoby modyfikacji tożsamości genetycznej zwierząt, które mogą powodować u nich cierpienia, nie przynosząc żadnych istotnych korzyści medycznych dla człowieka lub zwierzęcia, oraz zwierzęta będące wynikiem
zastosowania takich sposobów.

Art. 93⁴. 1. Patent na materiał biologiczny posiadający określone
w zastrzeżeniu lub zastrzeżeniach patentowych cechy charakterystyczne będące
wynikiem wynalazku obejmuje każdy materiał biologiczny otrzymany z danego
materiału biologicznego przez reprodukcję w identycznej lub odmiennej formie
i posiadający te same cechy charakterystyczne.
2. Patent na sposób, który umożliwia wytworzenie materiału biologicznego
posiadającego określone w zastrzeżeniu lub zastrzeżeniach patentowych cechy
charakterystyczne będące wynikiem wynalazku, obejmuje także materiał
biologiczny otrzymany bezpośrednio tym sposobem oraz każdy inny materiał
biologiczny pochodzący z materiału biologicznego uzyskanego bezpośrednio przez
reprodukcję w identycznej lub odmiennej formie i posiadający te same cechy
charakterystyczne.
3. Patent na wytwór zawierający lub posiadający informację genetyczną
obejmuje wszystkie materiały, do których został włączony wytwór i w których
została zawarta informacja genetyczna spełniająca w tym materiale swoją funkcję,
z wyjątkiem materiałów, o których mowa w art. 933 ust. 1.

Art. 93⁵. 1. Patent nie rozciąga się na materiał biologiczny otrzymany przez
jednokrotną reprodukcję materiału biologicznego wprowadzonego do obrotu przez
uprawnionego z patentu lub za jego zgodą, jeżeli reprodukcja jest nieodzownym
następstwem wykorzystywania materiału biologicznego.
2. Osoba, która nabyła lub w inny sposób uzyskała od uprawnionego z patentu
lub za jego zgodą chroniony patentem materiał roślinny, do wykorzystania
w działalności rolniczej, upoważniona jest do jego wykorzystywania dla
wielokrotnej reprodukcji w ramach własnego gospodarstwa rolnego,
z uwzględnieniem takich samych ograniczeń, jakie są przewidziane dla
korzystania, bez zgody hodowcy, z materiału siewnego odmiany rośliny chronionej
na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej
odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432).
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do inwentarza hodowlanego lub
innego zwierzęcego materiału zarodowego.

Art. 93⁶. 1. Jeżeli do urzeczywistnienia wynalazku potrzebne jest użycie
materiału biologicznego, który nie jest powszechnie dostępny ani nie może być
przedstawiony w opisie patentowym w taki sposób, aby umożliwić znawcy
zastosowanie wynalazku, ujawnienie go może polegać na powołaniu się na
dokonane, najpóźniej w dacie zgłoszenia, zdeponowanie tego materiału w kolekcji
uznanej na podstawie umowy międzynarodowej lub w kolekcji krajowej,
wskazanej przez Prezesa Urzędu Patentowego w drodze obwieszczenia
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
2. O nadaniu statusu kolekcji krajowej, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu
Patentowego obwieszcza po uzyskaniu, na wniosek zainteresowanej instytucji,
pozytywnego stanowiska ministra właściwego ze względu na przedmiot
deponowanych materiałów biologicznych.
3. W przypadku dokonania depozytu, o którym mowa w ust. 1, zgłaszający
powinien dołączyć do zgłoszenia poświadczenie instytucji depozytowej.
Poświadczenie takie powinno zawierać co najmniej nazwę instytucji, datę
zdeponowania oraz numer, pod którym jest dostępny materiał biologiczny.
4. Poświadczenie instytucji depozytowej może być złożone w ciągu
6 miesięcy od daty zgłoszenia. Późniejsze złożenie poświadczenia nie skutkuje
uznania zdeponowania materiału biologicznego za równoznaczne z jego
ujawnieniem w zgłoszeniu.
5. Dostęp do depozytu, o którym mowa w ust. 1, przed ogłoszeniem
o zgłoszeniu wynalazku, ograniczony jest do osób wskazanych w art. 251 ust. 1.
Na wniosek zgłaszającego, złożony w Urzędzie Patentowym przed ogłoszeniem o
zgłoszeniu wynalazku, powyższe ograniczenie rozciąga się na cały okres
rozpatrywania zgłoszenia.
6. Od ogłoszenia o zgłoszeniu wynalazku, jeżeli nie został złożony wniosek,
o którym mowa w ust. 5, oraz po udzieleniu patentu nie można odmówić dostępu
do depozytu osobie trzeciej, z zachowaniem warunku, o którym mowa w ust. 7.
Przepis stosuje się odpowiednio także w przypadku unieważnienia bądź
wygaśnięcia patentu.
7. Warunkiem udostępnienia próbki materiału biologicznego ubiegającej się
o to osobie jest zobowiązanie się jej na piśmie wobec zgłaszającego lub
uprawnionego z patentu, że w trakcie pozostawania patentu w mocy:
1) nie udostępni osobom trzecim próbki ani żadnej substancji z niej pochodzącej,
2) będzie wykorzystywała próbkę lub substancję z niej pochodzącą jedynie do
celów doświadczalnych
– chyba że zgłaszający lub uprawniony z patentu wyraźnie odstąpi od tego
zobowiązania.
8. Jeżeli Urząd Patentowy wyda decyzję o odmowie udzielenia patentu albo
umorzeniu postępowania, na wniosek zgłaszającego złożony w terminie
określonym w ust. 5, przez okres 20 lat od daty dokonania zgłoszenia, dostęp do
depozytu materiału biologicznego będzie ograniczony do osób, o których mowa
w ust. 5. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Art. 93⁷. Jeżeli materiał biologiczny zdeponowany zgodnie z art. 936 przestał
być dostępny w kolekcji, nowego depozytu można dokonać na warunkach
określonych w umowie międzynarodowej.

Prawo własności przemysłowej art. 93

DODAJ