Art. 92. 1. Kierujący wykonujący przewóz drogowy z naruszeniem obowiązków
lub warunków przewozu drogowego, podlega karze grzywny w wysokości do 2000 złotych.
2. Wykaz naruszeń, o których mowa w ust. 1, wysokości grzywien za
poszczególne naruszenia, a w przypadku niektórych naruszeń numer grupy naruszeń
oraz wagę naruszeń wskazane w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE)
2016/403, określa załącznik nr 1 do ustawy.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Orzekanie w sprawie nałożenia grzywny, o której mowa w ust. 1, następuje
w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.
6. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku ujawnienia naruszenia
obowiązków lub warunków przewozu drogowego popełnionego za granicą, chyba że
sprawca wykaże, iż za naruszenie została już nałożona kara.

Art. 92a. 1. Podmiot wykonujący przewóz drogowy lub inne czynności
związane z tym przewozem z naruszeniem obowiązków lub warunków przewozu
drogowego podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 złotych do 12 000 złotych za
każde naruszenie, z tym że przedsiębiorca prowadzący pośrednictwo przy przewozie
osób z naruszeniem obowiązków lub warunków przewozu drogowego podlega karze
pieniężnej w wysokości od 5000 złotych do 40 000 złotych za każde naruszenie.
2. Zarządzający transportem, osoba, o której mowa w art. 7c, a także każda inna
osoba wykonująca czynności związane z przewozem drogowym, która naruszyła
obowiązki lub warunki przewozu drogowego, podlega karze pieniężnej w wysokości
od 200 złotych do 2000 złotych za każde naruszenie.
3. Suma kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, nałożonych za naruszenia
stwierdzone podczas jednej kontroli drogowej, nie może przekroczyć kwoty
12 000 złotych.
4. Suma kar pieniężnych, o których mowa w ust. 2, nałożonych za naruszenia
stwierdzone podczas jednej kontroli, nie może przekroczyć kwoty 3000 złotych.
5. Suma kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, nałożonych za naruszenia
stwierdzone podczas kontroli w podmiocie wykonującym przewóz drogowy, nie może przekroczyć:
1) 15 000 złotych – dla podmiotu zatrudniającego kierowców w średniej liczbie
arytmetycznej do 10 w okresie 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli;
2) 20 000 złotych – dla podmiotu zatrudniającego kierowców w średniej liczbie
arytmetycznej powyżej 10 do 50 w okresie 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli;
3) 25 000 złotych – dla podmiotu zatrudniającego kierowców w średniej liczbie
arytmetycznej powyżej 50 do 250 w okresie 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli;
4) 30 000 złotych – dla podmiotu zatrudniającego kierowców w średniej liczbie
arytmetycznej większej niż 250 w okresie 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia
kontroli;
5) 40 000 złotych – dla podmiotu wykonującego inne czynności związane
z przewozem drogowym;
6) 100 000 złotych – dla przedsiębiorcy prowadzącego pośrednictwo przy
przewozie osób.
6. Za kierowców, o których mowa w ust. 5 pkt 1–4, uważa się również osoby
niezatrudnione przez podmiot wykonujący przewóz drogowy, wykonujące osobiście
przewozy drogowe na jego rzecz.
7. Wykaz naruszeń obowiązków lub warunków przewozu drogowego, o których
mowa w ust. 1, wysokości kar pieniężnych za poszczególne naruszenia,
a w przypadku niektórych naruszeń numer grupy naruszeń oraz wagę naruszeń
wskazane w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403:
1) popełnionych przez podmiot wykonujący przewóz drogowy określa lp. 1–9,
2) popełnionych przez przewoźnika drogowego w związku z wykonywaniem
transportu drogowego określa lp. 10
– załącznika nr 3 do ustawy.
8. Wykaz naruszeń obowiązków lub warunków przewozu drogowego, o których
mowa w ust. 2, wysokości kar pieniężnych za poszczególne naruszenia,
a w przypadku niektórych naruszeń numer grupy naruszeń oraz wagę naruszeń
wskazane w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403, określa
załącznik nr 4 do ustawy.
9. Jeżeli czyn będący naruszeniem, o którym mowa w załącznikach nr 3 i 4 do
ustawy, wyczerpuje jednocześnie znamiona wykroczenia albo przestępstwa,
w stosunku do podmiotu będącego osobą fizyczną stosuje się wyłącznie przepisy
o odpowiedzialności administracyjnej.
10. Jeżeli czyn będący naruszeniem, o którym mowa w załączniku nr 3 do
ustawy, stanowi jednocześnie naruszenie, o którym mowa w załączniku nr 4 do
ustawy, w przypadku podmiotu wykonującego przewóz drogowy lub inne czynności
związane z tym przewozem będącego jednocześnie osobą, o której mowa w ust. 2,
nakłada się wyłącznie karę pieniężną, o której mowa w ust. 1.
11. Przepisy ust. 1, ust. 5 pkt 5, ust. 7 pkt 1 i ust. 9 stosuje się do podmiotów
wykonujących czynności związane z przewozem drogowym, w szczególności do:
1) spedytora,
2) nadawcy,
3) odbiorcy,
4) podmiotu wykonującego czynności ładunkowe,
5) organizatora wycieczki,
6) organizatora transportu,
7) operatora publicznego transportu zbiorowego
– jeżeli okoliczności sprawy i dowody jednoznacznie wskazują, że podmiot ten miał
wpływ lub godził się na powstanie naruszenia.
12. Przepisy ust. 1, 3, 5–7, 9 i 10 stosuje się do podmiotów, o których mowa
w art. 16a i art. 33a.

Art. 92b. 1. Nie nakłada się kary pieniężnej za naruszenie przepisów o czasie
prowadzenia pojazdów, wymaganych przerwach i okresach odpoczynku, jeżeli
podmiot wykonujący przewóz drogowy zapewnił:
1) właściwą organizację i dyscyplinę pracy ogólnie wymaganą w stosunku do
prowadzenia przewozów drogowych, umożliwiającą przestrzeganie przez
kierowców przepisów:
a) rozporządzenia (WE) nr 561/2006,
b) rozporządzenia (UE) nr 165/2014,
c) Umowy AETR,
d) ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców;
2) prawidłowe zasady wynagradzania, niezawierające składników wynagrodzenia
lub premii zachęcających do naruszania przepisów rozporządzenia, o którym
mowa w pkt 1 lit. a, lub do działań zagrażających bezpieczeństwu ruchu drogowego.
2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio w sprawach o nałożenie kary
pieniężnej wobec osób, o których mowa w art. 92a ust. 2.

Art. 92c. 1. Nie wszczyna się postępowania w sprawie nałożenia kary
pieniężnej, o której mowa w art. 92a ust. 1, na podmiot wykonujący przewóz drogowy
lub inne czynności związane z tym przewozem, a postępowanie wszczęte w tej
sprawie umarza się, jeżeli:
1) okoliczności sprawy i dowody wskazują, że podmiot wykonujący przewozy lub
inne czynności związane z przewozem nie miał wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć, lub
2) za stwierdzone naruszenie na podmiot wykonujący przewozy została nałożona
kara przez inny uprawniony organ, lub
3) od dnia ujawnienia naruszenia upłynął okres ponad 2 lat.
1a. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w sprawach o nałożenie kary
pieniężnej wobec osób, o których mowa w art. 92a ust. 2.
2. Przepisy ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio w przypadku nałożenia kary
przez uprawniony zagraniczny organ.

Art. 92d. Kto, będąc wysyłającym, nie przekazuje przewoźnikowi drogowemu
deklaracji określającej masę kontenera albo nadwozia wymiennego albo przekazuje tę
deklarację zawierającą dane niezgodne ze stanem rzeczywistym, a pojazd lub zespół
pojazdów jest przeciążony, podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 złotych.

Art. 92e. Kto, będąc przewoźnikiem drogowym wykonującym operacje
transportu intermodalnego, nie okazuje uprawnionym organom kontroli deklaracji
określającej masę kontenera albo nadwozia wymiennego przekazanej przez
wysyłającego podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 złotych.

Ustawa o transporcie drogowym art. 92