Art. 90. 1. Pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na
kontynuowanie nauki udziela starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce
zamieszkania dziecka przed skierowaniem do placówki, o której mowa w art. 88 ust. 1.
2. Pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym
w mieszkaniu chronionym, w uzyskaniu zatrudnienia oraz na zagospodarowanie w formie rzeczowej udziela starosta właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się osoby usamodzielnianej.
3. Osoba usamodzielniana zamieszkująca w mieszkaniu chronionym jest
obowiązana do ponoszenia częściowych kosztów utrzymania tego mieszkania
proporcjonalnie do swoich dochodów. W uzasadnionych przypadkach starosta może
ją zwolnić z ponoszenia opłat.
4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu
z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki i tryb przyznawania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy
pieniężnej na kontynuowanie nauki, wysokość tej pomocy oraz wartość
i składniki pomocy na zagospodarowanie;
2) sposób przygotowania i realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia
oraz zadania opiekuna usamodzielnienia, biorąc pod uwagę konieczność
indywidualnej pracy z osobą usamodzielnianą;
3) tryb zawieszania pomocy na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na
kontynuowanie nauki.

Art. 90a. 1. Rada powiatu może, w drodze uchwały, podwyższyć wysokość
kwot pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie oraz wartość
pomocy na zagospodarowanie.
2. Podwyższenie wysokości pomocy, o której mowa w ust. 1, może być
zróżnicowane i uzależnione od spełnienia dodatkowych warunków określonych
w uchwale rady powiatu.

Ustawa o pomocy społecznej art. 90

DODAJ