Art. 8. 1. Osoba niepełnosprawna legitymująca się kartą parkingową kierująca
pojazdem samochodowym oznaczonym tą kartą, może nie stosować się do niektórych
znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, w zakresie określonym
przepisami o których mowa w art. 7 ust. 2.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również do:
1) kierującego pojazdem, który przewozi osobę niepełnosprawną legitymującą się
kartą parkingową;
2) kierującego pojazdem należącym do placówki, o której mowa w ust. 3a pkt 3,
przewożącego osobę mającą znacznie ograniczone możliwości samodzielnego
poruszania się, pozostającą pod opieką takiej placówki.
3. Kartę parkingową umieszcza się za przednią szybą pojazdu samochodowego,
a jeśli pojazd nie posiada przedniej szyby – w widocznym miejscu w przedniej części
pojazdu, w sposób eksponujący widoczne zabezpieczenia karty oraz umożliwiający
odczytanie jej numeru i daty ważności.
3a. Kartę parkingową wydaje się:
1) osobie niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego albo umiarkowanego stopnia
niepełnosprawności mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego
poruszania się;
2) osobie niepełnosprawnej, która nie ukończyła 16 roku życia mającej znacznie
ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się;
3) placówce zajmującej się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób
niepełnosprawnych mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego
poruszania się.
4. Kartę parkingową osobie, o której mowa w ust. 3a pkt 1 i 2, wydaje, za opłatą
i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, przewodniczący powiatowego zespołu do spraw
orzekania o niepełnosprawności, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1172, 1495, 1696 i 1818), na podstawie
wydanego przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności:
1) orzeczenia o niepełnosprawności,
2) orzeczenia o stopniu niepełnosprawności,
3) orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień
– wraz ze wskazaniem, o którym mowa w art. 6b ust. 3 pkt 9 ustawy z dnia 27 sierpnia
1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych.
5. Kartę parkingową placówce, o której mowa w ust. 3a pkt 3, wydaje za opłatą
i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, przewodniczący powiatowego zespołu do spraw
orzekania o niepełnosprawności, na podstawie dokumentów przedstawionych przez
wnioskodawcę, przy czym na jeden pojazd wykorzystywany do przewozu osób
niepełnosprawnych wydaje się jedną kartę.
5a. (uchylony)
5b. (uchylony)
5c. Kartę parkingową wydaje się osobie, o której mowa w ust. 3a pkt 1 i 2, na
okres ważności orzeczenia, o którym mowa w ust. 4, jednakże nie dłużej niż na okres
5 lat, a placówce, o której mowa w ust. 3a pkt 3 na okres 3 lat.
5d. W przypadku zaprzestania wykorzystywania pojazdu do przewozu osób
niepełnosprawnych, mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego
poruszania się, podmiot zarządzający placówką, o której mowa w art. 8 ust. 3a
pkt 3 jest zobowiązany do niezwłocznego zwrotu karty parkingowej organowi, który
ją wydał.
5e. Karta parkingowa traci ważność:
1) po upływie terminu ważności karty;
2) w przypadku zgłoszenia utraty karty przez osobę lub placówkę, której wydano
kartę;
3) w przypadku zwrotu karty organowi, który ją wydał;
4) w razie likwidacji placówki, której wydano kartę;
5) w razie śmierci osoby, której wydano kartę.
5f. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego dokonuje,
z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843), wyboru producenta blankietów kart
parkingowych.
6. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w stosunku do kierujących pojazdami
zaopatrzonymi w kartę parkingową wydaną za granicą.
6a. Opłata za wydanie karty parkingowej nie może przekroczyć 1% przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku,
ogłaszanego do celów emerytalnych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski” przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
6b. Opłata za wydanie karty parkingowej stanowi dochód budżetu państwa.
7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór oraz tryb wydawania kart parkingowych osobom, o których mowa w ust. 3a
pkt 1 i 2 oraz placówkom, o których mowa w ust. 3a pkt 3, uwzględniając
w szczególności zapewnienie jednolitej procedury wydawania kart
parkingowych oraz konieczność technicznego zabezpieczenia karty w sposób
gwarantujący jej autentyczność oraz ujednolicenia wzoru karty parkingowej
z rozwiązaniami przyjętymi w krajach europejskich, w celu umożliwienia
korzystania osobom niepełnosprawnym z ulg i przywilejów w ruchu drogowym,
określonych w przepisach prawa krajowego;
2) zasady nadawania numerów wydawanym kartom parkingowym, uwzględniając
w szczególności konieczność stworzenia sprawnego systemu wydawania,
ewidencjonowania i kontroli prawidłowości wykorzystywania kart oraz fakt, że
w przypadku kart, o których mowa w ust. 3a pkt 3 częścią składową numeru
karty jest numer rejestracyjny pojazdu;
3) tryb postępowania w sprawie zwrotu karty parkingowej, mając na względzie
zapewnienie jednolitej procedury zwrotu kart parkingowych;
4) wzór wniosku o wydanie karty parkingowej, mając na uwadze zapewnienie
jednolitej formy składanych wniosków.
8. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw transportu i ministrem właściwym do spraw zdrowia
określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj placówek zajmujących się opieką,
rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnych mających znacznie ograniczone
możliwości poruszania się, uprawnionych do uzyskania karty parkingowej, mając na
względzie zapewnienie wydawania karty właściwym placówkom.
9. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wysokość opłaty za wydanie karty parkingowej, uwzględniając koszty związane
z jej produkcją i dystrybucją;
2) warunki dystrybucji blankietów kart parkingowych, mając na uwadze
zapewnienie sprawności i bezpieczeństwa procesu przekazywania tych kart do
powiatowych zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności.

Art. 8a. (uchylony)

Art. 8b. 1. Członek Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość
Rzeczypospolitej Polskiej legitymujący się kartą kombatanta kierujący pojazdem
samochodowym oznaczonym tą kartą może nie stosować się do niektórych znaków
drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, na zasadach określonych dla osoby
niepełnosprawnej legitymującej się kartą parkingową kierującej pojazdem
samochodowym oznaczonym kartą, o której mowa w art. 8 ust. 1.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również do kierującego pojazdem, który przewozi
członka Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej
legitymującego się kartą kombatanta.

Prawo o ruchu drogowym art. 8

DODAJ