Art. 8. 1. Indywidualne zezwolenie dewizowe jest wymagane na odstąpienie
od ograniczenia lub obowiązku, o których mowa w art. 5, w zakresie których nie
udzielono ogólnego zezwolenia dewizowego albo udzielono takiego zezwolenia,
ale na innych warunkach niż te, na których ma nastąpić odstąpienie.
2. Sprawy związane z udzielaniem indywidualnych zezwoleń dewizowych są
rozstrzygane przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego w drodze decyzji
administracyjnej, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.
3. Do decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego wydanych w sprawach,
o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r.
poz. 256, 695 i 1298).
4. Prezes Narodowego Banku Polskiego może uchylić udzielone zezwolenie,
jeżeli korzystanie z niego odbywa się wbrew określonym w tym zezwoleniu
warunkom.
5. Prezes Narodowego Banku Polskiego może upoważnić do załatwiania
spraw, o których mowa w ust. 2, wyłącznie dyrektorów departamentów Centrali
Narodowego Banku Polskiego oraz dyrektorów oddziałów Narodowego Banku
Polskiego lub jednostek równorzędnych.

Prawo dewizowe art. 8

Poprzedni

Art. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udziela, w drodze rozporządzenia, ogólnych zezwoleń dewizowych. Zezwolenia takie mogą dotyczyć wszystkich lub rodzajowo określonej kategorii p...

Nastepny

Art. 9. Ograniczeniom podlega: 1) (uchylony) 2) (uchylony) 3) (uchylony) 4) wywóz, wysyłanie oraz przekazywanie przez rezydentów do krajów trzecich krajowych lub zagranicznych środków płatniczych...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe
  • Wejscie w życie 1 października 2002
  • Ost. zmiana ustawy 29 lutego 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 16 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka