Art. 88. 1. W warunkach, o których mowa w art. 87, żołnierzom można
wymierzyć karę aresztu izolacyjnego.
2. Karę aresztu izolacyjnego wymierza się na okres od siedmiu do czternastu
dni.
3. W czasie odbywania kary, o której mowa w ust. 1, ukarany przebywa
w wydzielonym pomieszczeniu izby zatrzymań, a ponadto ma obowiązek
wykonywać zadania służbowe, w wymiarze do ośmiu godzin dziennie. W okresie
wykonywania tej kary żołnierz ma ograniczoną możliwość korespondencji,
korzystania z aparatów telefonicznych oraz innych środków łączności
przewodowej i bezprzewodowej, posiadania przedmiotów, a także przyjmowania
odwiedzin.
4. Żołnierzowi, wobec którego orzeczono prawomocnie karę, o której mowa
w ust. 1, za okres ukarania potrąca się od najbliższego terminu płatności połowę
ostatnio otrzymanego uposażenia zasadniczego oraz dodatków o charakterze
stałym.
5. Karę aresztu izolacyjnego orzeka wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek
przełożonego dyscyplinarnego zajmującego stanowisko służbowe nie niższe niż
dowódcy jednostki wojskowej. Przepis art. 23 stosuje się odpowiednio.
6. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji o ukaraniu karą aresztu
izolacyjnego, może odroczyć albo przerwać wykonanie tej kary.
7. Wydane przez sąd zarządzenie wykonania kary aresztu izolacyjnego
umieszcza się w rozkazie lub decyzji dowódcy jednostki wojskowej albo
kierownika instytucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę, określając miejsce
i termin wykonania kary.
8. Karę aresztu izolacyjnego wobec ukaranego nią żołnierza wykonuje
obsługa izby zatrzymań w jednostkach organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej,
w jednostkach wojskowych poza granicami państwa i na okrętach wojennych.
9. Jeżeli sąd, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary
aresztu izolacyjnego, przekazuje sprawę do ukarania dyscyplinarnego przełożonemu dyscyplinarnemu zajmującemu stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej albo kierownika instytucji cywilnej.
10. Odwołanie od orzeczenia wojskowego sądu garnizonowego rozpoznaje
wojskowy sąd okręgowy.
11. Do wzruszenia prawomocnego orzeczenia uprawniony jest wojskowy sąd
okręgowy.
12. W razie uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu
kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego, ukaranemu przysługuje odszkodowanie
na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego, które stosuje się odpowiednio, oraz zwrot potrąconej części
uposażenia, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia,
w którym uposażenie było wymagalne, do dnia wypłaty.

Ustawa o dyscyplinie wojskowej art. 88

Poprzedni

Art. 87. W czasie pełnienia służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przy...

Nastepny

Art. 89. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.) uchyla się art. 63b.

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2010
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 31 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka