Art. 88. 1. Kapitan statku znajdującego się w polskich obszarach morskich
informuje niezwłocznie najbliższą brzegową stację radiową lub Służbę Kontroli
Ruchu Statków, zwaną dalej „Służbą VTS”, o wszystkich zdarzeniach, które:
1) mają wpływ na bezpieczeństwo statku, takich jak: kolizja, pożar, wejście na
mieliznę, uszkodzenia lub wadliwe działanie urządzeń statku, zalanie lub
przesunięcie ładunku, uszkodzenia kadłuba lub elementów konstrukcyjnych
statku;
2) zagrażają bezpieczeństwu morskiemu, takich jak: uszkodzenia urządzeń, które
mogą wpłynąć na zdolności manewrowe lub zdatność do żeglugi statku, w tym
wpływające na system napędowy, urządzenia sterowe, system wytwarzania
prądu, wyposażenie nawigacyjne lub środki łączności.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:
1) informację dotyczącą identyfikacji statku;
2) pozycję statku;
3) port wyjścia;
4) port przeznaczenia;
5) dane adresowe podmiotu będącego w posiadaniu informacji o towarach
niebezpiecznych lub zanieczyszczających, jeżeli są przewożone na statku;
6) liczbę osób na pokładzie;
7) szczegóły zdarzenia oraz inne informacje niezbędne do prowadzenia akcji
ratowniczych, zgodnie z wymaganiami ustanowionymi przez Międzynarodową
Organizację Morską (IMO) w sprawie systemów meldunkowych i raportów ze
statków o incydentach dotyczących towarów niebezpiecznych, substancji
szkodliwych i zanieczyszczających.
3. Służba VTS lub brzegowa stacja radiowa, po otrzymaniu zgłoszenia
o zagrożeniu życia ludzkiego lub zagrożeniu zanieczyszczeniem środowiska
morskiego, powiadamia niezwłocznie Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne.
4. Kapitan statku, do którego mają zastosowanie przepisy Kodeksu ISM,
informuje armatora o każdym zdarzeniu, o którym mowa w ust. 1. Armator, po
uzyskaniu takiej informacji, jest obowiązany niezwłocznie skontaktować się
z właściwą Służbą VTS i, jeżeli jest to konieczne, pozostać do jej dyspozycji.
5. Kapitan, armator oraz właściciel przewożonych przez statek towarów
niebezpiecznych lub zanieczyszczających ma obowiązek współpracować
z dyrektorem urzędu morskiego w celu zminimalizowania skutków zdarzeń, o których
mowa w ust. 1, w szczególności przekazywać na jego żądanie informacje zawarte
w deklaracji o towarach niebezpiecznych lub zanieczyszczających, o której mowa
w art. 10b ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza
przez statki (Dz. U. z 2017 r. poz. 2000, z 2019 r. poz. 2303 oraz z 2020 r. poz. 284).
6. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1, kapitan statku, o którym
mowa w ust. 4, lub Służba VTS, nie może skontaktować się z armatorem statku,
dyrektor urzędu morskiego jest obowiązany powiadomić o zaistniałej sytuacji organ
państwa, który wydał dokument zgodności lub certyfikat zarządzania
bezpieczeństwem. W przypadku statku o polskiej przynależności dyrektor urzędu
morskiego może cofnąć te dokumenty, jeżeli stwierdzi poważne nieprawidłowości
w funkcjonowaniu systemu zarządzania bezpieczeństwem armatora.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 88

DODAJ