Art. 87. 1. Z ważnych względów służbowych funkcjonariusza można odwołać
z urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać mu udzielenie urlopu w całości lub
w części. Termin urlopu może być także przesunięty na wniosek funkcjonariusza
umotywowany ważnymi względami.
2. Funkcjonariuszowi odwołanemu z urlopu przysługuje zwrot kosztów
przejazdu spowodowanych odwołaniem, według zasad ustalonych w przepisach
o należnościach służbowych w przypadkach przeniesienia lub delegowania,
jak również innych poniesionych kosztów.
2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb zwrotu kosztów przejazdu i innych poniesionych kosztów
przysługujących funkcjonariuszowi w razie odwołania z urlopu, z uwzględnieniem
norm określonych dla przenoszonych lub delegowanych funkcjonariuszy,
udokumentowanych opłat dokonanych przez funkcjonariusza, a które nie zostały
wykorzystane w związku z odwołaniem z urlopu, jak również opłat dokonanych na
członków rodziny, o których mowa w art. 81, jeżeli odwołanie funkcjonariusza
z urlopu spowodowało także ich powrót.
3. Zgodę na odwołanie funkcjonariusza z urlopu z ważnych względów
służbowych oraz na wstrzymanie z tego powodu udzielenia urlopu w całości lub
w części wyraża właściwy przełożony, o którym mowa w art. 36 ust. 1.
4. Funkcjonariuszowi, który nie wykorzystał urlopu w danym roku
kalendarzowym, urlopu tego należy udzielić w ciągu pierwszych 9 miesięcy
następnego roku.

Art. 87a. 1. Funkcjonariuszowi posiadającemu status weterana
poszkodowanego przysługuje prawo do corocznego dodatkowego urlopu
wypoczynkowego w wymiarze 5 dni roboczych.
2. Prawo do urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi
posiadającemu status weterana poszkodowanego, uprawnionemu do urlopu wypoczynkowego i urlopów dodatkowych, z wyłączeniem urlopu dodatkowego z tytułu pełnienia służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych.
3. Prawo do pierwszego urlopu, o którym mowa w ust. 1, powstaje z dniem,
w którym decyzja administracyjna o przyznaniu statusu weterana poszkodowanego
stała się ostateczna, przy czym realizacja tego prawa może nastąpić nie wcześniej niż
z dniem przedstawienia przez funkcjonariusza tej decyzji przełożonemu właściwemu
do spraw osobowych.
4. Urlop, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje się w całości w roku
kalendarzowym, w którym funkcjonariusz ma do niego prawo, w terminie
uzgodnionym z przełożonym funkcjonariusza.

Art. 87b. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje coroczny płatny urlop dodatkowy ze
względu na staż służby w wymiarze:
1) 5 dni roboczych – dla funkcjonariusza posiadającego 15-letni staż służby;
2) 9 dni roboczych – dla funkcjonariusza posiadającego 20-letni staż służby;
3) 13 dni roboczych – dla funkcjonariusza posiadającego 25-letni staż służby.
2. Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy:
1) służby w Straży Granicznej;
2) służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego,
Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Marszałkowskiej, Służbie
Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Celnej, Służbie
Celno-Skarbowej i Służbie Więziennej;
3) traktowane jako równorzędne ze służbą, o której mowa w pkt 1 i 2, wymienione
w art. 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723);
4) pracy zaliczonej do wysługi lat w Straży Granicznej na podstawie art. 151 ust. 5.
3. Funkcjonariuszowi przysługuje coroczny płatny urlop dodatkowy ze względu
na osiągnięty wiek w wymiarze:
1) 5 dni roboczych – po ukończeniu 40 lat życia;
2) 9 dni roboczych – po ukończeniu 45 lat życia;
3) 13 dni roboczych – po ukończeniu 55 lat życia.
4. Funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w warunkach szczególnie uciążliwych
lub szkodliwych dla zdrowia przysługuje, w zależności od stopnia szkodliwości,
coroczny płatny urlop dodatkowy w wymiarze:
1) 5 dni roboczych – przy pierwszym stopniu szkodliwości;
2) 7 dni roboczych – przy drugim stopniu szkodliwości;
3) 9 dni roboczych – przy trzecim stopniu szkodliwości;
4) 13 dni roboczych – przy czwartym stopniu szkodliwości.
5. Urlop, o którym mowa w ust. 4, przyznaje się funkcjonariuszowi z dniem
upływu roku nieprzerwanego pełnienia służby w warunkach szczególnie uciążliwych
lub szkodliwych dla zdrowia.
6. Przerwy w pełnieniu służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub
szkodliwych dla zdrowia z powodu choroby, urlopu, zwolnienia z zajęć służbowych,
a także wynikające z potrzeb służbowych, trwające łącznie nie dłużej niż 90 dni
w ciągu roku, są wliczane do okresu, o którym mowa w ust. 5. Urlop, o którym mowa
w ust. 4, traktuje się jako równorzędny z pełnieniem służby w warunkach szczególnie
uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, bez względu na jego wymiar.
7. Jeżeli od dnia przyznania funkcjonariuszowi poprzedniego urlopu, o którym
mowa w ust. 4, pełnił on nieprzerwanie służbę w warunkach szczególnie uciążliwych
lub szkodliwych dla zdrowia, kolejny urlop dodatkowy przyznaje się na dzień
1 stycznia następnego roku kalendarzowego.
8. Funkcjonariuszowi pełniącemu służbę na stanowisku, na którym występują
warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia uzasadniające przyznanie
urlopu, o którym mowa w ust. 4, w różnym wymiarze, przyznaje się jeden urlop
w wymiarze korzystniejszym.

Art. 87c. Urlopy, o których mowa w art. 87b ust. 1 i 3, mogą być wykorzystane
na wniosek funkcjonariusza w dwóch częściach, z wyjątkiem tych urlopów, których
wymiar wynosi 5 dni.

Art. 87d. W przypadku zbiegu uprawnień do corocznego płatnego urlopu
dodatkowego z różnych tytułów, z wyjątkiem urlopu, o którym mowa w art. 87b
ust. 4, funkcjonariuszowi przyznaje się jeden urlop w wymiarze najkorzystniejszym.

Art. 87e. Funkcjonariuszowi, który wykorzystał coroczny płatny urlop
dodatkowy przysługujący za dany rok kalendarzowy, a następnie nabył w ciągu tego
roku prawo do tego urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający.

Art. 87f. Do urlopów, o których mowa w art. 87b ust. 1, 3 i 4, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 86 ust. 1 zdanie drugie i ust. 8, art. 86a, art. 86b, art. 86c
ust. 1 i 2 oraz art. 87.

Ustawa o Straży Granicznej art. 87

Poprzedni

Art. 86. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych. Przez dni robocze rozumie się dni od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem d...

Nastepny

Art. 88. (uchylony).

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej
  • Wejscie w życie 19 listopada 1990
  • Ost. zmiana ustawy 19 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka