Art. 86. W przypadku stwierdzenia podwyższonego poziomu mocy dawki
promieniowania jonizującego lub wystąpienia skażeń promieniotwórczych, w tym
spowodowanych aktem terroru, z wyłączeniem zdarzeń radiacyjnych, o których mowa
w art. 82, oraz w przypadku znalezienia porzuconej substancji promieniotwórczej,
w tym źródła niekontrolowanego, akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków
zdarzenia kieruje wojewoda właściwy dla województwa, na którego obszarze
stwierdzono podwyższony poziom mocy dawki promieniowania jonizującego,
wystąpienie skażeń promieniotwórczych lub znaleziono porzuconą substancję
promieniotwórczą, we współpracy z państwowym wojewódzkim inspektorem
sanitarnym, podejmując stosowne działania interwencyjne określone w wojewódzkim
planie postępowania awaryjnego, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 5.

Art. 86a. W przypadku wykrycia przez Straż Graniczną lub Służbę Celno-
-Skarbową próby nielegalnego przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
wywozu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancji promieniotwórczej, o ile
nie doszło do zdarzenia radiacyjnego, właściwy terenowy organ Straży Granicznej lub
kierownik jednostki organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej podejmuje
działania określone w procedurze postępowania opracowanej odpowiednio przez
Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Szefa Krajowej Administracji
Skarbowej i uzgodnionej z Prezesem Agencji.

Art. 86b. (uchylony).

Art. 86c. 1. W sytuacji zdarzenia radiacyjnego Prezes Agencji prowadzi
działania mające na celu identyfikację materiałów jądrowych, źródeł, odpadów
i innych substancji promieniotwórczych będących przedmiotem nielegalnego obrotu
lub nieznanego pochodzenia, a odbioru, transportu, przechowywania i składowania takich materiałów, źródeł, odpadów i substancji dokonuje państwowe
przedsiębiorstwo użyteczności publicznej, o którym mowa w art. 114 ust. 1.
2. W przypadku przyjmowania, weryfikacji i przetwarzania przez Prezesa
Agencji informacji o zdarzeniach radiacyjnych, a także informacji o próbach
nielegalnego przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wywozu
z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancji promieniotwórczych, obowiązki,
o których mowa w art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku
z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich
danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie
danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), są realizowane przez
udostępnienie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
Prezesa Agencji, jego stronie internetowej oraz w miejscu powszechnie dostępnym
w siedzibie Agencji.
3. Prezes Agencji informuje o ograniczeniach, o których mowa w ust. 2,
udostępniając stosowne informacje w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej Prezesa Agencji, jego stronie internetowej oraz w miejscu powszechnie
dostępnym w siedzibie Agencji.
4. Okres przechowywania danych, o których mowa w ust. 2, ustala się zgodnie
z przepisami wydanymi na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r.
o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2019 r. poz. 553 i 730).
5. Dane osobowe, o których mowa w ust. 2, podlegają zabezpieczeniom
zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub
przekazywaniu polegającym co najmniej na:
1) dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób
posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych;
2) pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych
osobowych do zachowania ich w tajemnicy.

Art. 86d. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej opracowuje system zarządzania
sytuacjami zdarzeń radiacyjnych, jakie mogą mieć miejsce w jednostce
organizacyjnej.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej dokonuje analizy zagrożeń, jakie mogą
mieć miejsce w związku z działalnością wykonywaną przez jednostkę organizacyjną, uwzględniając kategoryzację zagrożeń oraz przepisy wydane na podstawie art. 86g,
oraz sporządza wnioski z tej analizy.
3. Kierownik jednostki organizacyjnej opracowuje zakładowy plan
postępowania awaryjnego, uwzględniając wnioski z analizy zagrożeń, o której mowa
w ust. 2, w szczególności mogące wystąpić scenariusze awaryjne.
4. System zarządzania sytuacjami zdarzeń radiacyjnych, o którym mowa w ust.
1, zawiera:
1) analizę zagrożeń, o której mowa w ust. 2;
2) podział zadań i obowiązków osób biorących udział w akcji likwidacji zagrożenia
i usuwania skutków zdarzenia radiacyjnego;
3) zakładowy plan postępowania awaryjnego oraz procedury i instrukcje służące
realizacji tego planu;
4) środki komunikacji, w tym wymiany informacji na poziomie wojewódzkim;
5) opis zasad ochrony zdrowia członków ekip awaryjnych;
6) zakres i formy przeprowadzania wstępnych i okresowych szkoleń członków ekip
awaryjnych;
7) opis rozwiązań służących zapewnieniu ochrony radiologicznej członkom ekip
awaryjnych;
8) zasady informowania o możliwości wystąpienia zdarzenia radiacyjnego oraz
o wystąpieniu zdarzenia radiacyjnego;
9) opis zasad współdziałania z odpowiednimi organami, służbami, inspekcjami
i innymi podmiotami w sprawach likwidacji zagrożenia i usuwania skutków
zdarzenia radiacyjnego;
10) kryteria przejścia z fazy reagowania na zdarzenie radiacyjne do sytuacji
narażenia istniejącego.
5. Kierownik jednostki organizacyjnej przesyła wojewodzie właściwemu ze
względu na miejsce wykonywania przez jednostkę organizacyjną działalności
związanej z narażeniem zakładowy plan postępowania awaryjnego wraz z wnioskami
z analizy zagrożeń, o której mowa w ust. 2, niezwłocznie po ich sporządzeniu lub
aktualizacji.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do kierowników jednostek organizacyjnych
wykonujących działalność związaną z narażeniem niewymagającą zezwolenia,
zgłoszenia ani powiadomienia, o których mowa w art. 4 ust. 1 lub 1a, albo
wymagającą tylko powiadomienia oraz do kierowników jednostek organizacyjnych wykonujących działalność wymagającą tylko zgłoszenia zakwalifikowaną do III lub
IV kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy.

Art. 86e. 1. Wojewoda opracowuje system zarządzania sytuacjami zdarzeń
radiacyjnych o zasięgu wojewódzkim, jakie mogą mieć miejsce na obszarze
województwa.
2. Wojewoda dokonuje analizy zagrożeń, jakie mogą wystąpić w związku
z działalnościami wykonywanymi na terenie województwa, uwzględniając
kategoryzację zagrożeń oraz przepisy wydane na podstawie art. 86g, oraz sporządza
wnioski z tej analizy.
3. Wojewoda opracowuje wojewódzki plan postępowania awaryjnego,
a w szczególności mogące wystąpić scenariusze awaryjne, uwzględniając wnioski
z analizy zagrożeń, o której mowa w ust. 2, oraz otrzymane od kierowników jednostek
organizacyjnych zakładowe plany postępowania awaryjnego i wnioski z analiz
zagrożeń, o których mowa w art. 86d ust. 2.
4. Wojewoda przesyła ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych
wojewódzki plan postępowania awaryjnego wraz z wnioskami z dokonanej przez
siebie analizy zagrożeń, niezwłocznie po ich sporządzeniu lub aktualizacji.
5. System zarządzania sytuacjami zdarzeń radiacyjnych, o którym mowa w ust.
1, zawiera:
1) analizę zagrożeń, o której mowa w ust. 2;
2) podział zadań i obowiązków osób, organów i służb biorących udział w akcji
likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia radiacyjnego;
3) wojewódzki plan postępowania awaryjnego oraz procedury i instrukcje służące
realizacji tego planu;
4) środki komunikacji, w tym wymiany informacji na poziomie wojewódzkim,
krajowym i międzynarodowym;
5) elementy, o których mowa w art. 86d ust. 4 pkt 5–10.

Art. 86f. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych opracowuje system
zarządzania sytuacjami zdarzeń radiacyjnych mogących powodować zagrożenie
o zasięgu krajowym.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych dokonuje analizy zagrożeń
o zasięgu krajowym, uwzględniając kategoryzację zagrożeń oraz przepisy wydane na
podstawie art. 86g, oraz sporządza wnioski z tej analizy.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych opracowuje krajowy plan
postępowania awaryjnego, uwzględniając wnioski z analizy zagrożeń, o której mowa
w ust. 2, oraz otrzymane od wojewodów wojewódzkie plany postępowania
awaryjnego i wnioski z analiz zagrożeń, o których mowa w art. 86e ust. 2.
4. System zarządzania sytuacjami zdarzeń radiacyjnych, o którym mowa w ust.
1, zawiera:
1) analizę zagrożeń, o której mowa w ust. 2;
2) podział zadań i obowiązków osób, organów i służb biorących udział w akcji
likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia radiacyjnego;
3) krajowy plan postępowania awaryjnego oraz procedury i instrukcje służące
realizacji tego planu;
4) środki komunikacji, w tym wymiany informacji na poziomie krajowym
i międzynarodowym;
5) elementy, o których mowa w art. 86d ust. 4 pkt 5–10.

Art. 86g. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres analizy
zagrożeń dokonywanej przez kierownika jednostki organizacyjnej, wojewodę
i ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz formę, w jakiej kierownik
jednostki organizacyjnej i wojewoda przedstawiają wnioski z analizy zagrożeń
zgodnie z przepisami art. 86d ust. 5 i art. 86e ust. 4, mając na względzie kompletność
analizy i czytelność wniosków oraz obowiązujące w tym zakresie zalecenia MAEA.

Art. 86h. 1. Działalność związana z narażeniem jest kwalifikowana ze względu
na zagrożenie mogące powstać w przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego
związanego z wykonywaniem takiej działalności do odpowiedniej kategorii zagrożeń
zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I lub II kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do
ustawy, zapewnia:
1) funkcjonowanie na terenie jednostki organizacyjnej całodobowej służby
awaryjnej dla celów reagowania awaryjnego;
2) całodobową obecność na terenie jednostki organizacyjnej osoby upoważnionej
do klasyfikacji zdarzeń radiacyjnych.

Art. 86i. 1. Zakładowy, wojewódzki i krajowy plan postępowania awaryjnego
określają zadania w zakresie:
1) przygotowania do reagowania na zdarzenie radiacyjne i sposób realizacji tych
zadań;
2) reagowania na zdarzenie radiacyjne i sposób realizacji tych zadań;
3) zarządzania sytuacją narażenia istniejącego powstałą w wyniku zdarzenia
radiacyjnego i sposób realizacji tych zadań.
2. Zadania w zakresie przygotowania do reagowania na zdarzenie radiacyjne
obejmują w szczególności:
1) podział zadań, w tym w zakresie działań przeprowadzanych na terenie jednostki
organizacyjnej;
2) przygotowanie struktur uruchamianych w sytuacji zdarzenia radiacyjnego,
w tym w zakresie działań przeprowadzanych na terenie jednostki organizacyjnej;
3) określenie kryteriów niezbędnych do uruchomienia planu postępowania
awaryjnego;
4) opracowanie na podstawie analizy zagrożeń strategii ochrony osób z ogółu
ludności i pracowników jednostki organizacyjnej;
5) wyznaczenie poziomów odniesienia w sytuacji narażenia istniejącego dla osób
przebywających na terenie skażonym;
6) wyznaczenie poziomów odniesienia na wypadek zdarzenia radiacyjnego dla osób
z ogółu ludności, pracowników jednostki organizacyjnej oraz członków ekip
awaryjnych;
7) opracowanie i aktualizację procedur i instrukcji w zakresie reagowania na
zdarzenia radiacyjne, z uwzględnieniem wniosków z ćwiczeń i zdarzeń
radiacyjnych;
8) w przypadku zakładowego planu postępowania awaryjnego – zapewnienie
spójności tego planu z systemem ochrony fizycznej materiałów jądrowych lub
obiektów jądrowych;
9) przygotowanie i utrzymywanie zasobów niezbędnych do wykonania zadań
ujętych w planie postępowania awaryjnego;
10) zapewnienie gotowości do wprowadzenia działań interwencyjnych;
11) określenie, w przypadku:
a) zakładowego planu postępowania awaryjnego – zasad współpracy ze
służbami i organami zaangażowanymi w postępowanie awaryjne,
b) wojewódzkiego planu postępowania awaryjnego oraz krajowego planu
postępowania awaryjnego – zasad koordynacji działań służb, organów i innych instytucji krajowych oraz współpracy z państwami, które mogą być
dotknięte skutkami zdarzeń radiacyjnych;
12) opracowanie planów ćwiczeń i szkoleń w zakresie reagowania na zdarzenia
radiacyjne;
13) organizację okresowych ćwiczeń i treningów w celu weryfikacji poziomu
przygotowania do reagowania na zdarzenia radiacyjne i jego doskonalenia;
14) utrzymywanie baz danych niezbędnych do prognozowania rozwoju sytuacji
radiacyjnej, likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia radiacyjnego;
15) przygotowanie rozwiązań na wypadek zniszczenia lub zakłócenia
funkcjonowania infrastruktury krytycznej w wyniku zdarzenia radiacyjnego.
3. Przepisu ust. 2 pkt 15 nie stosuje się do kierowników jednostek
organizacyjnych niebędących operatorami lub właścicielami infrastruktury
krytycznej.
4. Zadania w zakresie reagowania na zdarzenie radiacyjne obejmują
w szczególności:
1) uruchomienie planu postępowania awaryjnego;
2) uruchomienie niezbędnych struktur, w tym sił i środków, zgodnie z planem
postępowania awaryjnego;
3) powiadamianie i wymianę informacji;
4) informowanie ludności;
5) udzielanie pomocy osobom poszkodowanym;
6) ocenę zagrożenia, w tym wielkości dawek promieniowania jonizującego i skażeń
promieniotwórczych;
7) monitorowanie zagrożeń;
8) zapewnienie ochrony radiologicznej osobom z ogółu ludności, pracownikom
jednostki organizacyjnej oraz członkom ekip awaryjnych, zgodnie z ustalonymi
poziomami odniesienia;
9) uruchomienie niezbędnych działań interwencyjnych;
10) analizę skuteczności prowadzonych działań interwencyjnych i ich
optymalizację;
11) raportowanie i dokumentowanie.
5. Zadania w zakresie zarządzania sytuacją narażenia istniejącego powstałą
w wyniku zdarzenia radiacyjnego obejmują w szczególności:
1) opracowanie strategii zarządzania sytuacją narażenia istniejącego;
2) podział zadań i obowiązków;
3) monitorowanie i ocenę zagrożeń;
4) wymianę informacji;
5) usuwanie skutków zdarzenia radiacyjnego;
6) uruchomienie niezbędnych działań naprawczych;
7) analizę skuteczności prowadzonych działań naprawczych i ich optymalizację;
8) zapewnienie ochrony radiologicznej osobom z ogółu ludności, pracownikom
jednostki organizacyjnej oraz członkom ekip awaryjnych, zgodnie z ustalonymi
poziomami odniesienia;
9) opracowanie wytycznych w zakresie optymalizacji narażenia;
10) informowanie ludności;
11) raportowanie i dokumentowanie.
6. Strategia, o której mowa w ust. 5 pkt 1, zawiera:
1) procedurę przejścia z fazy reagowania na zdarzenie radiacyjne do sytuacji
narażenia istniejącego;
2) główne cele do realizacji w zakresie zarządzania sytuacją narażenia istniejącego;
3) ocenę dostępnych działań interwencyjnych i działań naprawczych;
4) poziomy odniesienia dla sytuacji narażenia istniejącego i optymalizację
narażenia.
7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową zawartość
zakładowego, wojewódzkiego i krajowego planu postępowania awaryjnego,
uwzględniając w tych planach różne kategorie zagrożeń, jakie mogą powstać
w związku z wykonywaną działalnością z narażeniem, oraz mając na względzie
wydane w tym zakresie zalecenia MAEA.
8. W sytuacji narażenia istniejącego dotyczącej działalności z naturalnie
występującymi substancjami promieniotwórczymi prowadzonej na podstawie
powiadomienia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lub 1a, kierownik jednostki
organizacyjnej wykonującej tę działalność może wystąpić do organu właściwego do
przyjęcia powiadomienia o wydanie opinii w zakresie możliwych do zastosowania
środków monitorowania sytuacji radiacyjnej oraz działań interwencyjnych. Organ
przedstawia opinię w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.

Art. 86j. W sytuacji narażenia istniejącego i wystąpienia istotnych, w tym
długotrwałych, skażeń promieniotwórczych terenu lub środowiska w wyniku
zdarzenia radiacyjnego minister właściwy do spraw wewnętrznych opracowuje strategię zarządzania terenami skażonymi, która uzupełnia strategię zarządzania
sytuacją narażenia istniejącego dla wojewódzkiego i krajowego planu postępowania
awaryjnego i zawiera:
1) zamierzenia w zakresie zarządzania terenami skażonymi, w tym długoterminowe
cele strategiczne oraz odpowiadające im poziomy odniesienia, o których mowa
w art. 83e;
2) kryteria wydzielania terenów dotkniętych skażeniami promieniotwórczymi oraz
identyfikacji osób z ogółu ludności dotkniętych tymi skażeniami;
3) analizę potrzeb w zakresie niezbędnych środków ochronnych, które należy
zastosować w odniesieniu do terenów i osób z ogółu ludności dotkniętych
skażeniem promieniotwórczym, oraz określenie zakresu tych środków;
4) analizę potrzeb w zakresie kontroli dostępu do terenów dotkniętych skażeniem
promieniotwórczym lub wprowadzenia ograniczeń dotyczących warunków życia
na tych terenach;
5) ocenę narażenia różnych grup ludności oraz ocenę środków, które są dostępne
dla poszczególnych osób w celu kontroli ich narażenia;
6) rozwiązania w zakresie postępowania z odpadami promieniotwórczymi
powstałymi podczas usuwania skutków zdarzenia radiacyjnego.

Art. 86k. W sytuacji narażenia istniejącego, na terenie długotrwale skażonym
w wyniku zdarzenia radiacyjnego, organ kierujący akcją likwidacji zagrożenia
i usuwania skutków zdarzenia radiacyjnego może wyrazić zgodę na pobyt czasowy
lub stały ludzi, w tym prowadzenie lub wznowienie działalności społeczno-
-gospodarczej na tym terenie, pod warunkiem:
1) wdrożenia strategii zarządzania terenami skażonymi, o której mowa w art. 86j;
2) określenia dla danego terenu odpowiednich poziomów odniesienia dawek
skutecznych (efektywnych) w sytuacji narażenia istniejącego;
3) zapewnienia osobom przebywającym na tym terenie niezbędnych informacji
o sytuacji radiacyjnej, zagrożeniu oraz biologicznych skutkach promieniowania
jonizującego;
4) wskazania działań i zachowań ludności mających na celu optymalizację
narażenia;
5) monitorowania sytuacji radiacyjnej na skażonym obszarze oraz informowania
ludności o wynikach ocen sytuacji radiacyjnej.

Art. 86l. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy,
określa strefy planowania awaryjnego:
1) strefę planowania wyprzedzających działań interwencyjnych, zwaną dalej „strefą
wewnętrzną”;
2) strefę planowania natychmiastowych działań interwencyjnych, zwaną dalej
„strefą zewnętrzną”.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do II kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy,
określa strefę zewnętrzną na obszarze wokół tej jednostki organizacyjnej.

Art. 86m. 1. Strefy, o których mowa w art. 86l, kierownik jednostki
organizacyjnej określa na podstawie wyników analiz bezpieczeństwa potencjalnych
skutków sytuacji awaryjnych o prawdopodobieństwie wystąpienia równym lub
większym niż raz na 107 lat, zidentyfikowanych w raporcie bezpieczeństwa dla
wykonywanej działalności.
2. Strefa wewnętrzna obejmuje obszar wokół jednostki organizacyjnej
wykonującej działalność zakwalifikowaną do I kategorii zagrożeń, zgodnie
z załącznikiem nr 5 do ustawy, na którym podejmowane są przygotowania do
wprowadzenia wyprzedzających działań interwencyjnych w przypadku zdarzenia
radiacyjnego w celu uniknięcia lub ograniczenia ryzyka wystąpienia skutków
deterministycznych narażenia osób z ogółu ludności.
3. Decyzję o wprowadzeniu wyprzedzających działań interwencyjnych w strefie
wewnętrznej podejmuje wojewoda niezwłocznie po stwierdzeniu możliwości
wystąpienia zagrożenia poza terenem jednostki organizacyjnej wykonującej
działalność zakwalifikowaną do I kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do
ustawy.
4. Strefa zewnętrzna obejmuje obszar wokół jednostki organizacyjnej
wykonującej działalność zakwalifikowaną do I lub II kategorii zagrożeń, zgodnie
z załącznikiem nr 5 do ustawy, na którym podejmowane są przygotowania do
wprowadzenia natychmiastowych działań interwencyjnych w przypadku zdarzenia
radiacyjnego w celu ograniczenia ryzyka wystąpienia skutków stochastycznych
narażenia osób z ogółu ludności.
5. Decyzję o wprowadzeniu działań interwencyjnych, w tym natychmiastowych
działań interwencyjnych, w strefie zewnętrznej podejmuje wojewoda niezwłocznie po
stwierdzeniu, że:
1) wartości operacyjnych poziomów interwencyjnych uzyskane na podstawie
wyników monitoringu radiacyjnego lub
2) prognozy rozprzestrzeniania się substancji promieniotwórczych, lub
3) istniejące warunki panujące w jednostce organizacyjnej
– wskazują na konieczność podjęcia takich działań.
6. Do decyzji, o których mowa w ust. 3 i 5, nie stosuje się przepisów art. 88.
7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje działań, o których
mowa w ust. 5, oraz wartości operacyjnych poziomów interwencyjnych stanowiące
podstawę do wprowadzenia w strefie zewnętrznej tych działań, kierując się względami
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz wydanymi w tym zakresie
zaleceniami MAEA.
8. Prezes Agencji zatwierdza w drodze decyzji administracyjnej strefy, o których
mowa w art. 86l, po uzyskaniu opinii właściwego wojewody co do wykonalności
przeprowadzenia w tych strefach działań interwencyjnych.
9. Do wniosku o zatwierdzenie stref, o których mowa w art. 86l, dołącza się:
1) uzasadnienie;
2) mapę administracyjną z naniesionymi granicami stref oraz wykaz gmin objętych
tymi strefami;
3) wyniki analiz uzasadniających wyznaczenie stref, wraz z opisem przyjętej
metodyki, określeniem kodów obliczeniowych oraz przyjętymi scenariuszami
i danymi meteorologicznymi.
10. W przypadku gdy strefa, o której mowa w art. 86l, przekracza obszar jednego
województwa lub granice Rzeczypospolitej Polskiej, minister właściwy do spraw
wewnętrznych zapewnia koordynację współdziałania odpowiednio między krajowymi
lub zagranicznymi organami właściwymi w zakresie planowania i przygotowania
działań interwencyjnych w przypadku zdarzenia radiacyjnego.
11. Kierownik jednostki organizacyjnej współdziała z właściwym wojewodą
w celu zapewnienia właściwego przygotowania oraz reagowania na zdarzenia
radiacyjne w strefie, o której mowa w art. 86l.
12. Do zmiany stref, o których mowa w art. 86l, stosuje się odpowiednio przepisy
dotyczące określania tych stref.

Art. 86n. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I lub II kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do
ustawy, określa:
1) dystans rozszerzonego planowania;
2) dystans planowania spożycia i kontroli towarów.
2. Dystans rozszerzonego planowania obejmuje obszar, poza strefą zewnętrzną,
na którym przewiduje się konieczność prowadzenia monitoringu radiacyjnego
środowiska w celu niezwłocznej identyfikacji terenów skażonych wymagających
wprowadzenia działań interwencyjnych, w tym czasowego lub stałego przesiedlenia
ludności, i działań naprawczych.
3. Dystans planowania spożycia i kontroli towarów obejmuje obszar, poza
dystansem rozszerzonego planowania, dla którego planuje się wprowadzenie działań
interwencyjnych w celu uniknięcia lub ograniczenia narażenia w wyniku uwolnienia
znaczących ilości substancji promieniotwórczych do środowiska, obejmujących:
1) ochronę żywności, wody i surowców przed skażeniem;
2) zakaz lub ograniczenie spożywania skażonej żywności i skażonej wody
przeznaczonej do spożycia przez ludzi, żywienia zwierząt skażonymi środkami
żywienia zwierząt i pojenia skażoną wodą oraz wypasu zwierząt na skażonym
terenie.
4. Dystanse, o których mowa w ust. 1, kierownik jednostki organizacyjnej
określa na podstawie wyników analiz bezpieczeństwa potencjalnych skutków sytuacji
awaryjnych o prawdopodobieństwie wystąpienia równym lub większym niż raz na
107
lat, zidentyfikowanych w raporcie bezpieczeństwa dla wykonywanej działalności.
5. Prezes Agencji zatwierdza w drodze decyzji administracyjnej dystanse,
o których mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii właściwego wojewody oraz ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, co do wykonalności przeprowadzenia działań
interwencyjnych.
6. Do wniosku o zatwierdzenie dystansów, o których mowa w ust. 1, dołącza się:
1) uzasadnienie;
2) mapę administracyjną z naniesionymi granicami dystansów oraz wykaz gmin
objętych tymi dystansami;
3) wyniki analiz uzasadniających wyznaczenie dystansów, wraz z opisem przyjętej
metodyki, określeniem kodów obliczeniowych oraz przyjętymi scenariuszami
i danymi meteorologicznymi.
7. Do zmiany dystansów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy dotyczące określania tych dystansów.

Art. 86o. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej zakwalifikowanej do I lub II
kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, opracowuje i wdraża
program monitoringu radiacyjnego środowiska na terenie i poza terenem jednostki
organizacyjnej, w sytuacji normalnej oraz w przypadku zdarzenia radiacyjnego.
2. Program monitoringu radiacyjnego środowiska obejmuje strefy, o których
mowa w art. 86l, oraz dystans rozszerzonego planowania, o którym mowa w art. 86n
ust. 1 pkt 1.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres programu
monitoringu radiacyjnego środowiska, o którym mowa w ust. 1, kierując się
koniecznością zapewnienia wiarygodnych danych niezbędnych do oceny narażenia
pracowników oraz osób z ogółu ludności.

Art. 86p. Na wypadek zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie
publiczne o zasięgu wojewódzkim albo krajowym wojewoda określa dla podległych
organów i służb rozwiązania organizacyjne i techniczne zapewniające:
1) niezwłoczną ocenę zagrożenia, w tym ocenę rozwoju sytuacji awaryjnej;
2) niezwłoczne podjęcie działań interwencyjnych, w tym w strefach, o których
mowa w art. 86l, oraz na obszarach wyznaczonych dystansami, o których mowa
w art. 86n ust. 1;
3) monitorowanie skażeń osób, sprzętu i środków transportu, w tym
opuszczających strefę planowania awaryjnego, oraz ich dekontaminację;
4) identyfikację osób poszkodowanych, w tym skażonych promieniotwórczo
wskutek zdarzenia radiacyjnego;
5) udzielenie pomocy medycznej i psychologicznej osobom poszkodowanym;
6) ograniczenie i kontrolę dostępu do stref, o których mowa w art. 86l;
7) miejsca ewakuacji;
8) rejestrację osób z ogółu ludności w miejscach ewakuacji;
9) opiekę dla zwierząt, które pozostają na terenie, z którego uprzednio ewakuowano
ich właścicieli lub opiekunów.

Art. 86q. 1. W przypadku gdy na terenie województwa znajduje się jednostka
organizacyjna wykonująca działalność zakwalifikowaną do I kategorii zagrożeń,
zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, wojewoda zapewnia, że przynajmniej jedna funkcjonująca na terenie tego województwa jednostka ochrony zdrowia jest
przygotowana do udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wyniku zdarzenia
radiacyjnego spowodowanego działalnością takiej jednostki organizacyjnej, w tym
pracownikom tej jednostki organizacyjnej oraz osobom z ogółu ludności
przebywającym w strefie, o której mowa w art. 86l.
2. Koszty przygotowania jednostki ochrony zdrowia do wykonywania zadania,
o którym mowa w ust. 1, pokrywa jednostka organizacyjna wykonująca działalność
zakwalifikowaną do I kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy.
3. W przypadku gdy na terenie województwa znajduje się więcej niż jedna
jednostka organizacyjna wykonująca działalność zakwalifikowaną do I kategorii
zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, koszty, o których mowa w ust. 2, są
pokrywane przez te jednostki w częściach równych.
4. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 2, oraz sposób i terminy ich
pokrywania określa umowa zawarta między wojewodą oraz jednostką organizacyjną,
o której mowa w ust. 1.

Art. 86r. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, której działalność wymaga
określenia strefy, o której mowa w art. 86l, pokrywa koszty zakupu, przechowywania,
dystrybucji, wymiany i unieszkodliwienia preparatów ze stabilnym jodem
niezbędnych do właściwego przygotowania i prowadzenia działania interwencyjnego
na terenie tej strefy.
2. Zadania polegające na zakupie, przechowywaniu, dystrybucji, wymianie
i unieszkodliwianiu preparatów ze stabilnym jodem realizuje wojewoda.
3. Osoby z ogółu ludności znajdujące się w strefie wewnętrznej wyposaża się,
w terminie 3 miesięcy od dnia zatwierdzenia tej strefy, w preparaty ze stabilnym
jodem w dawce zgodnej z przepisami wydanymi na podstawie ust. 9.
4. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1, oraz sposób i terminy ich
pokrywania określa umowa zawarta między wojewodą oraz jednostką organizacyjną,
o której mowa w ust. 1.
5. Do opakowań preparatów ze stabilnym jodem wojewoda dołącza informacje
dotyczące stosowania tych preparatów określone w przepisach wydanych na
podstawie ust. 9.
6. Wojewoda określa liczbę preparatów ze stabilnym jodem przeznaczonych do
dystrybucji w strefach, o których mowa w art. 86l, uwzględniając:
1) liczbę osób przebywających stale lub czasowo w tych strefach;
2) liczbę osób pracujących i dzieci uczęszczających do szkół lub przedszkoli w tych
strefach;
3) liczbę łóżek w szpitalach, obiektach, w których świadczone są usługi hotelarskie,
i instytucjach społecznych mieszczących się w tych strefach;
4) liczbę osób pełniących służbę wojskową w tych strefach;
5) liczbę osób osadzonych w zakładach karnych oraz aresztach śledczych w tych
strefach;
6) osoby biorące udział w usuwaniu skutków zdarzeń radiacyjnych w tych strefach
zgodnie z wojewódzkim planem postępowania awaryjnego.
7. Niezależnie od liczby preparatów ze stabilnym jodem, o której mowa w ust. 6,
wojewoda tworzy zapasy preparatów ze stabilnym jodem na potrzeby prowadzenia
działania interwencyjnego w strefach, o których mowa w art. 86l, w wielkości 10% tej
liczby.
8. Wojewoda weryfikuje dane potrzebne do określenia liczby preparatów ze
stabilnym jodem, o których mowa w ust. 6 i 7, nie rzadziej niż co 5 lat.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) dawki preparatów ze stabilnym jodem, w jakie wyposaża się osoby z ogółu
ludności znajdujące się w strefie wewnętrznej,
2) treść informacji, o której mowa w ust. 5
– kierując się koniecznością zapewnienia właściwej ochrony osób z ogółu ludności
znajdujących się w strefie wewnętrznej przed skutkami skażeń promieniotwórczych.

Art. 86s. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I lub II kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do
ustawy, zapewnia rozwiązania organizacyjne i techniczne oraz zasoby ludzkie
gwarantujące prawidłową i niezwłoczną realizację zadań w przypadku zdarzenia
radiacyjnego, w szczególności:
1) ocenę stanu bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, w tym
określenie potencjalnego rozwoju sytuacji radiacyjnej i jej skutków;
2) monitorowanie i ocenę zagrożenia, w tym ocenę sytuacji radiacyjnej na terenie
oraz poza terenem jednostki organizacyjnej, w tym w strefach, o których mowa
w art. 86l;
3) realizację zadań, o których mowa w art. 83 ust. 1;
4) informowanie pracowników i osób z ogółu ludności o zagrożeniu na terenie
jednostki organizacyjnej oraz w strefach, o których mowa w art. 86l;
5) pomoc medyczną osobom poszkodowanym na terenie jednostki organizacyjnej;
6) wprowadzenie działań interwencyjnych zgodnie z zakładowym planem
postępowania awaryjnego;
7) wstępną ocenę narażenia pracowników, osób poszkodowanych w wyniku
zdarzenia radiacyjnego, osób z ogółu ludności przebywających w strefach,
o których mowa w art. 86l, członków ekip awaryjnych zaangażowanych
w działania na terenie jednostki organizacyjnej;
8) optymalizację podejmowanych działań;
9) bieżące aktualizowanie ocen i prognoz rozwoju sytuacji radiacyjnej;
10) podejmowanie działań w przypadku jednoczesnego wystąpienia zdarzeń
radiacyjnych w kilku obiektach jądrowych znajdujących się na terenie tej samej
jednostki organizacyjnej;
11) ciągły monitoring sytuacji radiacyjnej w miejscach zbiórek i miejscach
schronienia pracowników i osób z ogółu ludności;
12) rejestrację pracowników i osób z ogółu ludności w miejscach zbiórek
i schronienia;
13) klasyfikację zdarzenia radiacyjnego zgodnie z Międzynarodową Skalą Zdarzeń
Jądrowych i Radiologicznych (INES);
14) monitorowanie skażeń osób, sprzętu i środków transportu oraz ich
dekontaminację na terenie jednostki organizacyjnej;
15) informowanie na bieżąco właściwych organów i służb o aktualnej sytuacji
w jednostce organizacyjnej i o przewidywanych zmianach tej sytuacji.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I lub II kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do
ustawy, określa w zakładowym planie postępowania awaryjnego minimalną liczbę
pracowników, w tym członków ekip awaryjnych, niezbędną do prowadzania działań
interwencyjnych w przypadku zdarzenia radiacyjnego oraz zapewnienia
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w takiej sytuacji.

Art. 86t. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I, II lub III kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do
ustawy, odpowiednio wyznacza, tworzy i utrzymuje:
1) drogi ewakuacji na terenie jednostki organizacyjnej;
2) miejsca zbiórek, miejsca schronienia oraz miejsca dekontaminacji na wypadek
zdarzenia radiacyjnego pracowników i osób z ogółu ludności przebywających na
terenie jednostki organizacyjnej;
3) system powiadamiania alarmowego na terenie jednostki organizacyjnej;
4) preparaty ze stabilnym jodem dla pracowników i osób z ogółu ludności
przebywających na terenie jednostki organizacyjnej, jeżeli wyniki analiz
potencjalnych skutków sytuacji awaryjnych uzasadniają konieczność
zaplanowania i wprowadzania na terenie jednostki organizacyjnej działania
interwencyjnego polegającego na dystrybucji preparatów ze stabilnym jodem.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I lub II kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do
ustawy, zapewnia funkcjonowanie:
1) środków technicznych i organizacyjnych, w tym środków łączności satelitarnej,
w celu natychmiastowego powiadamiania właściwych organów i służb
o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia zdarzenia radiacyjnego;
2) środków technicznych i organizacyjnych w strefie, o której mowa w art. 86l,
w celu ostrzegania ludności o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia zdarzenia
radiacyjnego, zgodnych z systemem wczesnego ostrzegania ludności
nadzorowanym przez wojewódzkie centrum zarządzania kryzysowego, o którym
mowa w ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym.
3. Minimalne wymagania dla środków, o których mowa w ust. 2 pkt 2, obejmują
nadawanie sygnału dźwiękowego docierającego do całej ludności w strefie, o której
mowa w art. 86l, oraz przekazywanie informacji za pośrednictwem audycji radiowych
i telewizyjnych z wykorzystaniem wcześniej przygotowanych nagrań dźwiękowych
i wizualnych.
4. W przypadku gdy w strefie, o której mowa w art. 86l, działa więcej niż jedna
jednostka organizacyjna wykonująca działalność zakwalifikowaną do I lub II kategorii
zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust.
2 pkt 2, może być wspólnie wykonywany przez kierowników tych jednostek
organizacyjnych, na zasadach określonych w zawartej między nimi umowie, chyba że
Prezes Agencji, ze względu na konieczność zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego
i ochrony radiologicznej, określi inaczej w zezwoleniu, o którym mowa w art. 4 ust.
1.

Art. 86u. 1. Na potrzeby reagowania na zdarzenia radiacyjne w strefie, o której
mowa w art. 86l, dla jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy,
kierownik jednostki organizacyjnej oraz wojewoda zapewniają redundantność sił
i środków niezbędnych do realizacji zadań określonych odpowiednio w zakładowym
albo wojewódzkim planie postępowania awaryjnego.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
zakwalifikowaną do I kategorii zagrożeń, zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy,
tworzy awaryjny ośrodek zarządzania na terenie jednostki organizacyjnej oraz
zapasowy awaryjny ośrodek zarządzania na zewnątrz strefy, o której mowa w art. 86l.

Art. 86v. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zapewnia koordynację
działań w zakresie przygotowania i reagowania na zdarzenia radiacyjne powodujące
zagrożenie publiczne o zasięgu krajowym, w tym współdziałania organów, służb
i instytucji wskazanych w krajowym planie postępowania awaryjnego.
2. Wojewoda zapewnia koordynację działań w zakresie przygotowania
i reagowania na zdarzenia radiacyjne powodujące zagrożenie publiczne o zasięgu
wojewódzkim, w tym współdziałania organów, służb i instytucji wskazanych
w wojewódzkim planie postępowania awaryjnego.

Art. 86w. Kierujący akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia
radiacyjnego zapewnia współdziałanie z organami dochodzeniowo-śledczymi
w przypadku podejrzenia, że zdarzenie radiacyjne nastąpiło w wyniku działań
przestępczych, w tym aktu terroru, i koordynację działań przez podległe mu organy
i służby w tym zakresie.

Prawo atomowe art. 86

DODAJ