Art. 86. 1. Wymagania w zakresie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez statki
określają postanowienia wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych,
w tym Konwencji SOLAS.
2. Statek oraz jednostka pływająca Straży Granicznej i Policji są obowiązane
przestrzegać zasad bezpieczeństwa żeglugi określonych postanowieniami rozdziału V
Konwencji SOLAS.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki bezpiecznego uprawiania żeglugi, uwzględniając postanowienia rozdziału V
Konwencji SOLAS.
3a. W przypadku gdy cechy konstrukcyjne statku nie pozwalają na zastosowanie
wymagań określonych przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 lub gdy jest to
uzasadnione ze względu na rejon lub warunki żeglugi możliwe jest, na wniosek
armatora, zwolnienie statku z obowiązku spełniania tych wymagań albo wyrażenie
zgody na zastosowanie środków równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji
statku, pod warunkiem że poziom bezpieczeństwa żeglugi nie zostanie zmniejszony.
3b. Zwolnienie statku z obowiązku spełniania wymagań określonych przepisami
wydanymi na podstawie ust. 3 lub wyrażenie zgody na zastosowanie środków
równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji statku lub odmowa wydania
zwolnienia lub wyrażenia zgody na zastosowanie środków równoważnych w zakresie
wyposażenia i konstrukcji statku następuje, w drodze decyzji, właściwego dyrektora
urzędu morskiego.
3c. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwolnienia statku z obowiązku spełniania
wymagań określonych przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 lub wyrażenia zgody
na zastosowanie środków równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji statku
oraz szczegółowe warunki eksploatacyjne, których spełnianie uzasadnia zastosowanie
zwolnień lub środków równoważnych, mając na uwadze potrzebę zapewnienia
odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa żeglugi.
4. Minister Obrony Narodowej może, w drodze rozporządzenia, poddać
jednostki pływające Marynarki Wojennej wszystkim lub niektórym postanowieniom
rozdziału V Konwencji SOLAS, kierując się względami bezpiecznego uprawiania
żeglugi oraz charakterem wykonywanych zadań przez te jednostki pływające.
5. Polskie obszary morskie oznakowuje się zgodnie z przepisami
międzynarodowymi w zakresie oznakowania nawigacyjnego, w sposób określony
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, sposób oznakowania nawigacyjnego polskich obszarów morskich,
z uwzględnieniem obowiązujących systemów tego oznakowania.
7. (uchylony)
8. Na polskich obszarach morskich wyznacza się strefy eksploatacji statków
pasażerskich w żegludze krajowej oraz, gdy jest to uzasadnione, strefy czasowo
ograniczonej eksploatacji, w których w zależności od posiadanej klasy statki te mogą
uprawiać bezpieczną żeglugę.
9. Statek pasażerski w żegludze krajowej może uprawiać żeglugę w strefie
eksploatacji odpowiedniej dla klasy posiadanej przez ten statek.
10. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wykazy obszarów pasażerskiej żeglugi krajowej, strefy całorocznej
eksploatacji oraz, gdy jest to uzasadnione, strefy czasowo ograniczonej eksploatacji
statków w pasażerskiej żegludze krajowej, z uwzględnieniem klasy statków
pasażerskich, oraz kierując się względami bezpiecznego uprawiania żeglugi.
11. Statki pasażerskie typu ro-ro mogą uprawiać międzynarodową żeglugę na
linii regularnej do portów lub z portów Rzeczypospolitej Polskiej na wyznaczonych
obszarach morza, w zależności od spełnianych przez nie szczególnych wymagań
stateczności.
12. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wykazy polskich obszarów morskich, po których pływają statki
pasażerskie typu ro-ro, o których mowa w ust. 11, z uwzględnieniem danych
dotyczących znaczącej wysokości fali, rozumianej jako średnia wysokość jednej
trzeciej najwyższych wysokości fal obserwowanych na danym obszarze.
13. Obszary, o których mowa w ust. 12, ustala się z państwami członkowskimi
Unii Europejskiej, a gdy jest to uzasadnione i możliwe, z pozostałymi państwami znajdującymi się na obu końcach regularnego połączenia obsługiwanego przez statki pasażerskie typu ro-ro.
14. O wejściu w życie rozporządzeń, o których mowa w ust. 10 i 12, a także ich
zmian, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej informuje Komisję
Europejską.
15. Pokładowe i osobiste nadajniki sygnału niebezpieczeństwa będące na
wyposażeniu statków podlegają ewidencjonowaniu na zasadach określonych
w art. 140e ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2019
r. poz. 1580 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284). Przepisy wydane na podstawie
art. 140e ust. 3 ustawy wymienionej w zdaniu pierwszym stosuje się
odpowiednio.

Art. 86a. 1. W przypadku uzasadnionego podejrzenia funkcjonariusze Straży
Granicznej mają prawo żądać poddania się badaniu na zawartość w organizmie
alkoholu lub środka odurzającego przez prowadzącego statek w ruchu wodnym.
2. Do badania w celu ustalenia w organizmie obecności alkoholu lub środka
odurzającego stosuje się odpowiednio art. 129i oraz art. 129j ustawy z dnia
20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110 i 284).

Art. 86b. 1. Zabrania się prowadzenia statku morskiego, statku żeglugi
śródlądowej, jachtu morskiego lub jachtu śródlądowego oraz wykonywania
obowiązków w zakresie bezpieczeństwa statku, jego ochrony lub zapobiegania
zanieczyszczaniu środowiska morskiego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem
środka odurzającego.
2. W przypadku uzasadnionego podejrzenia prowadzenia statku morskiego,
statku żeglugi śródlądowej, jachtu morskiego lub jachtu śródlądowego albo
wykonywania obowiązków w zakresie bezpieczeństwa statku, jego ochrony lub
zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska morskiego w stanie nietrzeźwości lub pod
wpływem środka odurzającego przepisy art. 86a stosuje się odpowiednio.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 86

DODAJ