Art. 85. 1. Czas pracy w Najwyższej Izbie Kontroli nie może przekraczać
8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu
pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 3 miesięcy.
2. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być
stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu
pracy do 12 godzin na dobę. Czas pracy w tych rozkładach nie może jednak
przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym
nieprzekraczającym 3 miesięcy.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz – bez ich zgody – do osób
opiekujących się dziećmi do lat 8 oraz w innych przypadkach określonych
w odrębnych przepisach.
4. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach
tygodnia ustala Prezes Najwyższej Izby Kontroli. Dni tygodnia niebędących dniami
pracy w Najwyższej Izbie Kontroli nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.
5. Kontroler może być w uzasadnionych przypadkach, w szczególności ze
względu na dobro kontroli, zatrudniony poza normalnymi godzinami pracy bez prawa
do oddzielnego wynagrodzenia.
6. Kontrolerowi, który na polecenie przełożonego wykonuje pracę poza
normalnymi godzinami pracy w porze nocnej lub w dni wolne od pracy przysługuje
czas wolny.

Ustawa o Najwyższej Izbie Kontroli art. 85

Poprzedni

Art. 84. Pracownikowi Najwyższej Izby Kontroli przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Nastepny

Art. 86. 1. Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli, z wyjątkiem Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, wiceprezesów, dyrektora generalnego oraz dyrektorów i wicedyrektorów kontrolnych jednostek organizacyjn...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli
  • Wejscie w życie 16 sierpnia 1995
  • Ost. zmiana ustawy 12 września 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 09 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka