Art. 7. 1. Cudzoziemcowi niebędącemu obywatelem państwa członkowskiego
Unii Europejskiej okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na zamierzone
miejsce wykonywania zawodu przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo
prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty na czas nieokreślony albo na czas
określony, jeżeli spełnia następujące warunki:
1) posiada:
a) dyplom lekarza albo lekarza dentysty wydany:
– przez polską szkołę wyższą lub
– w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej, lub
– w innym państwie niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, pod
warunkiem że dyplom został uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za
równoważny zgodnie z przepisami o szkolnictwie wyższym i nauce
oraz że spełnia minimalne wymogi kształcenia określone w przepisach
Unii Europejskiej albo
b) dyplom lekarza albo lekarza dentysty wydany w innym państwie niż
państwo członkowskie Unii Europejskiej i świadectwo złożenia LEW albo LDEW;
2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
3) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza
dentysty;
4) wykazuje nienaganną postawę etyczną;
5) wykazuje znajomość języka polskiego określoną w ust. 3;
6) odbył staż podyplomowy;
7) złożył z wynikiem pozytywnym Lekarski Egzamin Końcowy lub
Lekarsko-Dentystyczny Egzamin Końcowy; przepis art. 5 ust. 5 stosuje się
odpowiednio;
8) uzyskał prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie
z odrębnymi przepisami.
1a. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, zamierzającemu wykonywać
zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w celu odbycia kształcenia
podyplomowego w określonej formie lub odbycia kształcenia w szkole doktorskiej
w celu uzyskania stopnia naukowego albo uczestniczenia w badaniach naukowych
i pracach rozwojowych, przyznaje się prawo wykonywania zawodu na czas określony,
jeżeli spełnia warunki określone w ust. 1.
1b. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1a, przyznaje się
wyłącznie na okres kształcenia podyplomowego w określonej formie lub trwania
studiów, lub prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych we wskazanym
miejscu kształcenia, studiów lub prowadzenia badań.
2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, w celu odbycia stażu
podyplomowego przyznaje się prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo
wykonywania zawodu lekarza dentysty na czas odbywania tego stażu, jeżeli spełnia
warunki określone w ust. 1 pkt 1–5 i 8.
2a. Osobie, która uzyskała kwalifikacje poza terytorium państw członkowskich
Unii Europejskiej, można udzielić zgody na wykonywanie zawodu lekarza albo zgody
na wykonywanie zawodu lekarza dentysty oraz przyznać prawo wykonywania zawodu
lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, na określony zakres
czynności zawodowych, okres i miejsce zatrudnienia w podmiocie leczniczym, jeżeli
spełnia następujące warunki:
1) złożyła oświadczenie, że wykazuje znajomość języka polskiego wystarczającą
do wykonywania powierzonego jej zakresu czynności zawodowych;
2) uzyskała zaświadczenie od podmiotu leczniczego zawierające wykaz komórek
organizacyjnych zakładu leczniczego i okres planowanego zatrudnienia ze
wskazaniem zakresu czynności zawodowych zgodnego z posiadanym tytułem
specjalisty w określonej dziedzinie medycyny;
3) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
4) jej stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu lekarza albo lekarza dentysty;
5) wykazuje nienaganną postawę etyczną;
6) ma co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe jako lekarz specjalista lub
lekarz dentysta specjalista w danej dziedzinie, uzyskane w okresie pięciu lat
bezpośrednio poprzedzających uzyskanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 2;
7) posiada dyplom lekarza, lekarza dentysty potwierdzający ukończenie co
najmniej pięcioletnich studiów, wydany w innym państwie niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli dyplom lub jego duplikat jest
zalegalizowany przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego dla
państwa, na którego terytorium lub w którego systemie szkolnictwa wyższego
wydano ten dyplom, albo na dyplomie lub jego duplikacie umieszczono albo
dołączono do dokumentu apostille, jeżeli dyplom został wydany przez
uprawniony organ właściwy dla państwa będącego stroną Konwencji znoszącej
wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej
w Hadze dnia 5 października 1961 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 938), na którego
terytorium lub w którego systemie szkolnictwa wyższego wydano ten dyplom;
8) posiada dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu specjalisty, wydany w innym
państwie niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli dyplom lub jego
duplikat jest zalegalizowany przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej,
właściwego dla państwa, na którego terytorium lub w którego systemie
szkolnictwa wyższego wydano ten dyplom, albo na dyplomie lub jego duplikacie
umieszczono albo dołączono do dokumentu apostille, jeżeli dyplom został
wydany przez uprawniony organ właściwy dla państwa będącego stroną
Konwencji znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów
urzędowych, sporządzonej w Hadze dnia 5 października 1961 r., na którego
terytorium lub w którego systemie szkolnictwa wyższego wydano ten dyplom;
9) odbyła szkolenie specjalizacyjne odpowiadające w istotnych elementach
merytorycznych programowi szkolenia specjalizacyjnego w Rzeczypospolitej
Polskiej.
2aa. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza w Biuletynie Informacji
Publicznej wykaz dokumentów poświadczających spełnienie warunków, o których
mowa w ust. 2a pkt 3–5 i 9.
2b. Zgody określonej w ust. 2a udziela, w drodze decyzji administracyjnej,
minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek osoby, o której mowa w ust. 2a.
Decyzji tej nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. W decyzji określa się
zakres czynności zawodowych oraz okres i miejsce zatrudnienia w podmiocie
leczniczym wskazane w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 2a pkt 2. Minister
właściwy do spraw zdrowia może odstąpić od warunku zalegalizowania dyplomów lub duplikatów oraz posiadania apostille dyplomów lub ich duplikatów, o których mowa w ust. 2a pkt 7 i 8, jeżeli spełnienie tego warunku jest niemożliwe lub znacząco utrudnione.
2c. W celu udzielenia zgody, o której mowa w ust. 2a, minister właściwy do
spraw zdrowia może wystąpić o opinię do:
1) konsultanta krajowego właściwego w danej dziedzinie medycyny,
a w przypadku jego braku do konsultanta krajowego w dziedzinie pokrewnej albo
2) konsultanta wojewódzkiego właściwego w danej dziedzinie medycyny albo
w dziedzinie pokrewnej, na obszarze województwa, gdzie osoba, o której mowa
w ust. 2a, zamierza wykonywać zawód
– przekazując mu dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych
w ust. 2a, a także, jeżeli to konieczne, inne dokumenty potwierdzające posiadanie
kwalifikacji zawodowych odpowiadających zakresowi świadczeń zdrowotnych
wskazanych w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 2a pkt 2.
2d. Konsultant, o którym mowa w ust. 2c, w terminie 7 dni od dnia przekazania
dokumentów dokonuje oceny, czy osoba, o której mowa w ust. 2a, odbyła szkolenie
specjalizacyjne odpowiadające w istotnych elementach merytorycznych programowi
szkolenia specjalizacyjnego w Rzeczypospolitej Polskiej i wydaje opinię na temat
kwalifikacji lekarza albo lekarza dentysty oraz wydaje opinię na temat określonego
zakresu czynności zawodowych, czasu i miejsca zatrudnienia w podmiocie
wykonującym działalność leczniczą.
2e. Na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 2b, okręgowa rada lekarska
przyznaje adresatowi tej decyzji prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo
wykonywania zawodu lekarza dentysty, na określony zakres czynności zawodowych,
okres i miejsce jego wykonywania wskazane w tej decyzji. Okręgowa rada lekarska
przyznaje prawo wykonywania zawodu oraz wydaje dokument „Prawo wykonywania
zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w terminie
7 dni od dnia otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 2b, i wpisuje lekarza albo
lekarza dentystę, któremu przyznała prawo wykonywania zawodu na listę, o której
mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich.
W dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” lub „Prawo wykonywania
zawodu lekarza dentysty” zamieszcza się informację o zakresie czynności zawodowych, okresie i miejscu wykonywania zawodu. W przypadku odmowy
przyznania prawa wykonywania zawodu okręgowa rada lekarska niezwłocznie
informuje o tym ministra właściwego do spraw zdrowia, wskazując przyczyny takiego
rozstrzygnięcia.
2f. Podmiot, o którym mowa w ust. 2a pkt 2, zatrudnia lekarza albo lekarza
dentystę na podstawie umowy o pracę na czas określony nie dłuższy niż okres do dnia
upływu ważności prawa wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 2a. Przepisu
art. 25¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320)
nie stosuje się.
2g. Lekarz albo lekarz dentysta, o którym mowa w ust. 2f, wykonuje
świadczenia zdrowotne przez okres 1 roku pod nadzorem opiekuna będącego
lekarzem posiadającym specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w danej dziedzinie
medycyny wyznaczonego przez kierownika podmiotu, o którym mowa w ust. 2a pkt 2.
2h. Okręgowa rada lekarska po otrzymaniu od podmiotu, o którym mowa
w ust. 2a pkt 2, powiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę skreśla lekarza albo
lekarza dentystę z listy, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r.
o izbach lekarskich, jeżeli w terminie miesiąca od dnia rozwiązania tej umowy lekarz
albo lekarz dentysta nie poinformuje okręgowej izby lekarskiej o zaistnieniu jednego
z przypadków, o których mowa w ust. 2i.
2i. Lekarz albo lekarz dentysta, posiadający prawo wykonywania zawodu,
o którym mowa w ust. 2e, nie może na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
wykonywać zawodu poza podmiotem leczniczym, o którym mowa w ust. 2a pkt 2,
z wyjątkiem przypadku, gdy:
1) na wniosek lekarza albo lekarza dentysty, zgody na wykonywanie zawodu
w innym podmiocie udzielił minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze
decyzji administracyjnej, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności,
na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2a pkt 2, wydanego przez
kolejny podmiot leczniczy, w którym występuje szczególnie duże
zapotrzebowanie na świadczenia zdrowotne udzielane przez lekarzy lub lekarzy dentystów;
2) minister właściwy do spraw zdrowia skierował lekarza albo lekarza dentystę
w drodze decyzji administracyjnej do pracy w podmiocie leczniczym, w którym występuje szczególnie duże zapotrzebowanie na świadczenia zdrowotne udzielane przez lekarzy lub lekarzy dentystów;
3) lekarz albo lekarz dentysta został skierowany do pracy przy zwalczaniu epidemii
na podstawie art. 47 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz
zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845,
2112 i 2401).
2j. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 2a, wygasa
w przypadku:
1) uzyskania przez lekarza albo lekarza dentystę prawa wykonywania zawodu,
o którym mowa w ust. 1;
2) skreślenia z listy, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r.
o izbach lekarskich;
3) upływu czasu, na który zostało wydane;
4) ubezwłasnowolnienia całkowitego albo częściowego lekarza albo lekarza dentysty;
5) złożenia przez lekarza albo lekarza dentystę oświadczenia o zrzeczeniu się tego prawa;
6) śmierci lekarza albo lekarza dentysty.
2k. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 2a, jest wydawane na
okres nie dłuższy niż 5 lat. Nie można przedłużyć ani wydać nowego prawa
wykonywania zawodu na warunkach określonych w ust. 2a po upływie 5 lat od daty
jego wydania.
3. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się prawo wykonywania
zawodu, o którym mowa w ust. 1, 1a i 2, jeżeli ukończył studia medyczne w języku
polskim albo jeżeli wykazał znajomość języka polskiego niezbędną do wykonywania
zawodu lekarza lub lekarza dentysty potwierdzoną egzaminem z języka polskiego.
3a. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Przepisy art. 6 ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
6. Egzamin, o którym mowa w ust. 3, przeprowadza Naczelna Rada Lekarska.
6a. W celu przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w ust. 3, Naczelna Rada
Lekarska powołuje sześcioosobową komisję egzaminacyjną, w której skład wchodzą
lekarze o odpowiednio wysokich kwalifikacjach, w tym co najmniej dwóch legitymujących się tytułem specjalisty z wybranej dziedziny medycznej, oraz co najmniej jedna osoba posiadająca wykształcenie wyższe na kierunku filologia polska. Komisja egzaminacyjna wybiera spośród swoich członków przewodniczącego
i sekretarza. Sekretarz komisji sporządza protokół przebiegu egzaminu, a podpisują go
członkowie i przewodniczący.
7. Opłatę za egzamin, o którym mowa w ust. 3, ponosi osoba zdająca, a wpływy
z tego tytułu stanowią przychód Naczelnej Rady Lekarskiej.
8. (uchylony)
9. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii
osobie, która uzyskała kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty poza terytorium
państw członkowskich Unii Europejskiej, można udzielić zgody na wykonywanie
zawodu lekarza albo zgody na wykonywanie zawodu lekarza dentysty oraz przyznać
warunkowe prawo wykonywania zawodu lekarza albo warunkowe prawo
wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli osoba ta spełnia warunki, o których
mowa w ust. 2a pkt 3–5 i 7.
10. W przypadku posiadania przez osobę, o której mowa w ust. 9, dyplomu
potwierdzającego uzyskanie tytułu specjalisty, o którym mowa w ust. 2a pkt 8, osoba
ta może uzyskać zgodę na samodzielne wykonywanie zawodu, z zastrzeżeniem
ust. 14. W przypadku niespełniania warunku, o którym mowa w zdaniu pierwszym,
osoba, o której mowa w ust. 9, może uzyskać zgodę na wykonywanie zawodu pod
nadzorem lekarza albo lekarza dentysty posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł
specjalisty.
11. Od osoby, o której mowa w ust. 9 i 10, nie jest wymagane zalegalizowanie
dyplomów lub duplikatów oraz posiadanie apostille dyplomów lub ich duplikatów,
o których mowa w ust. 2a pkt 7 i 8.
12. Zgody, o której mowa w ust. 9 i 10, udziela minister właściwy do spraw
zdrowia, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek osoby, o której mowa w ust. 9
i 10. Decyzji tej nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Przepisy ust. 2c i 2d
stosuje się odpowiednio. W decyzji określa się, czy dana osoba może wykonywać
zawód samodzielnie, czy pod nadzorem lekarza albo lekarza dentysty posiadającego
specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty.
13. Na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 12, okręgowa rada lekarska
przyznaje adresatowi tej decyzji warunkowe prawo wykonywania zawodu lekarza albo warunkowe prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty. Okręgowa rada
lekarska przyznaje warunkowe prawo wykonywania zawodu oraz wydaje dokument
„Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza
dentysty”, w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 12,
i wpisuje lekarza albo lekarza dentystę, któremu przyznała warunkowe prawo
wykonywania zawodu na listę, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia
2009 r. o izbach lekarskich. W dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza”
albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty” zamieszcza się informację, że
dane prawo wykonywania zawodu jest prawem warunkowym oraz wskazuje się, czy
lekarz albo lekarz dentysta wykonuje zawód samodzielnie, czy pod nadzorem
odpowiednio lekarza albo lekarza dentysty posiadającego specjalizację II stopnia lub
tytuł specjalisty. W przypadku odmowy przyznania warunkowego prawa
wykonywania zawodu okręgowa rada lekarska niezwłocznie informuje o tym ministra
właściwego do spraw zdrowia, wskazując przyczyny takiego rozstrzygnięcia.
14. Lekarz albo lekarz dentysta posiadający warunkowe prawo wykonywania
zawodu, o którym mowa w ust. 13, uprawniające do samodzielnego wykonywania
zawodu, przez pierwsze 3 miesiące zatrudnienia w zawodzie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, wykonuje zawód pod nadzorem odpowiednio lekarza albo
lekarza dentysty posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty.
15. Lekarz albo lekarz dentysta posiadający warunkowe prawo wykonywania
zawodu, o którym mowa w ust. 13, nie może na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
wykonywać zawodu poza podmiotem leczniczym przeznaczonym do udzielania
świadczeń zdrowotnych pacjentom chorym na COVID-19. Lekarz albo lekarz
dentysta zgłasza ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w jakim podmiocie
leczniczym i na jaki okres został zatrudniony, w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia
udzielania świadczeń zdrowotnych w tym podmiocie. Brak dokonania zgłoszenia
może stanowić podstawę do cofnięcia zgody, o której mowa w ust. 9 i 10. Cofnięcie
zgody następuje w drodze decyzji administracyjnej.
16. Minister właściwy do spraw zdrowia może udzielić, w drodze decyzji
administracyjnej, zgody na wykonywanie zawodu przez lekarza albo lekarza dentystę,
posiadającego warunkowe prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 13,
poza podmiotem leczniczym przeznaczonym do udzielania świadczeń zdrowotnych
pacjentom chorym na COVID-19. Decyzji tej nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Zgody tej udziela się na wniosek lekarza albo lekarza dentysty.
W decyzji wskazuje się podmiot, w którym dany lekarz lub lekarz dentysta będzie
wykonywać zawód.
17. Warunkowe prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 13,
zachowuje ważność przez okres 5 lat od dnia jego wydania.
18. Warunkowe prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 13,
wygasa w przypadku:
1) uzyskania przez lekarza albo lekarza dentystę prawa wykonywania zawodu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej podstawie;
2) wydania decyzji, o której mowa w ust. 22;
3) skreślenia z listy, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r.
o izbach lekarskich;
4) upływu 5 lat od dnia jego wydania;
5) ubezwłasnowolnienia całkowitego albo częściowego lekarza albo lekarza dentysty;
6) złożenia przez lekarza albo lekarza dentystę oświadczenia o zrzeczeniu się tego prawa;
7) śmierci lekarza albo lekarza dentysty.
19. Dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa
odpowiednio w ust. 2a albo 9–11, mogą zostać złożone przez wnioskodawcę do
ministra właściwego do spraw zdrowia także za pośrednictwem konsula
Rzeczypospolitej Polskiej. Konsul Rzeczypospolitej Polskiej przesyła elektronicznie
odwzorowane dokumenty do ministra właściwego do spraw zdrowia za pomocą
środków komunikacji elektronicznej. W przypadku stwierdzenia przez ministra
właściwego do spraw zdrowia, na podstawie przesłanych dokumentów, że
wnioskodawca spełnia odpowiednie warunki, o których mowa w ust. 2a albo 9–11,
minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję, o której mowa w ust. 2b lub 12,
i przesyła elektronicznie odwzorowaną decyzję do właściwego konsula
Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Po
otrzymaniu decyzji, o której mowa w ust. 2b lub 12, konsul ten wydaje wizę, chyba że
zachodzą podstawy do odmowy jej wydania.
20. W przypadku powzięcia przez ministra właściwego do spraw zdrowia
uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w ust. 2a albo 9–11, minister właściwy do
spraw zdrowia może zwrócić się do konsula Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium
państwa, gdzie dokumenty te zostały wydane, lub do konsula Rzeczypospolitej
Polskiej, do którego dokumenty te zostały złożone zgodnie z ust. 19, z wnioskiem
o weryfikację autentyczności tych dokumentów.
21. W przypadku gdy okręgowa rada lekarska nie przyzna prawa wykonywania
zawodu w terminach, o których mowa w ust. 2e albo 13, lub gdy odmówi przyznania
prawa wykonywania zawodu, do dnia prawomocnego zakończenia postępowania
w sprawie przyznania prawa wykonywania zawodu, lekarz albo lekarz dentysta może
wykonywać zawód na podstawie i w zakresie określonym w decyzji, o której mowa
odpowiednio w ust. 2b albo 12, i jest w tym okresie uznawany za lekarza albo lekarza
dentystę posiadającego odpowiednie prawo wykonywania zawodu.
22. W przypadku powzięcia przez ministra właściwego do spraw zdrowia
wiarygodnych informacji, zgodnie z którymi udzielanie świadczeń zdrowotnych przez
danego lekarza lub lekarza dentystę stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia
pacjentów, właściwy minister cofa temu lekarzowi lub lekarzowi dentyście zgodę,
o której mowa w ust. 2b albo 9 i 10. Cofnięcie zgody następuje w drodze decyzji
administracyjnej, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 7a. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej
Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie, niezbędnej do
wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, mając na względzie
w szczególności zakres uprawnień zawodowych określonych w art. 2;
2) sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w art. 7 ust. 3,
wysokość opłaty za ten egzamin oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego
pozytywne złożenie egzaminu, mając na względzie zapewnienie prawidłowego
przebiegu egzaminu oraz koszt organizacji egzaminu.

Art. 7b. SMK zawiera informacje o przyznanych prawach wykonywania
zawodu, o których mowa w art. 5–5c, art. 5f i art. 7.

Art. 7c. 1. Dokumenty „Prawo wykonywania zawodu lekarza” oraz „Prawo
wykonywania zawodu lekarza dentysty” potwierdzające przyznanie prawa, o którym
mowa w art. 5 ust. 1 albo w art. 7 ust. 1, zawierają:
1) nazwę dokumentu – „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo
wykonywania zawodu lekarza dentysty” i nazwę dokumentu w języku
angielskim;
2) numer prawa wykonywania zawodu;
3) datę uzyskania prawa wykonywania zawodu i termin jego ważności;
4) wskazanie organu przyznającego prawo wykonywania zawodu;
5) imię (imiona) i nazwisko lekarza albo lekarza dentysty;
6) tytuł zawodowy;
7) wizerunek twarzy lekarza albo lekarza dentysty, zgodny z zasadami określonymi
w ustawie z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 332, 695 i 875);
8) numer seryjny dokumentu;
9) adnotację o treści odpowiednio: „Prawo wykonywania zawodu jest dokumentem
uprawniającym do wykonywania zawodu lekarza na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej” albo „Prawo wykonywania zawodu jest dokumentem
uprawniającym do wykonywania zawodu lekarza dentysty na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej”;
10) adnotację o treści: „Szczegółowe informacje dostępne są w Centralnym
Rejestrze Lekarzy i Lekarzy Dentystów Rzeczypospolitej Polskiej:
http://rejestr.nil.org.pl/”;
11) wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej;
12) elementy zabezpieczające przed przerobieniem, podrobieniem i sfałszowaniem
uwzględniające minimalne zabezpieczenia dla dokumentów publicznych
kategorii pierwszej grupy drugiej określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach
publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 725).
2. Dokumenty „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo
wykonywania zawodu lekarza dentysty”, o których mowa w art. 5 ust. 7, art. 5f,
art. 7 ust. 1a, 2, 2e albo 13, zawierają:
1) dane, o których mowa w ust. 1;
2) adnotację wskazującą odpowiednio zakres czynności zawodowych oraz czas
i miejsce zatrudnienia, na jakie zostało przyznane dane prawo wykonywania zawodu.
3. Lekarze i lekarze dentyści, którym w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia
epidemicznego lub stanu epidemii upłynął termin, na jaki został wydany dokument
„Prawo wykonywania zawodu lekarza” lub „Prawo wykonywania zawodu lekarza
dentysty”, o którym mowa w art. 5 ust. 7, art. 5f, art. 7 ust. 1a, 2, 2e albo 13,
zachowują prawo do wykonywania zawodu na zasadach dotychczasowych do dnia
następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.

Art. 7d. 1. Dokument „Prawo wykonywania zawodu lekarza” oraz dokument
„Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty” podlegają unieważnieniu:
1) z dniem zawiadomienia o jego utracie albo zniszczeniu;
2) z dniem utraty prawa wykonywania zawodu przez jego posiadacza wskutek
skreślenia z listy członków właściwej okręgowej izby lekarskiej na skutek
okoliczności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3–5 ustawy z dnia 2 grudnia
2009 r. o izbach lekarskich;
3) z dniem wydania prawomocnego orzeczenia o zastosowaniu wobec lekarza albo
lekarza dentysty środka karnego w postaci zakazu wykonywania zawodu lub
wydania prawomocnego orzeczenia przez sąd lekarski o zawieszeniu prawa
wykonywania zawodu lub wydania przez okręgową radę lekarską ostatecznej
uchwały o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu albo z dniem nadania tej
uchwale w tym zakresie rygoru natychmiastowej wykonalności;
4) z dniem odbioru dokumentu wydanego w miejsce poprzedniego;
5) po upływie 3 miesięcy od dnia zmiany danych, które zamieszcza się
w dokumencie w przypadku niezłożenia przez posiadacza dokumentu wniosku
o jego wymianę.
2. Unieważnienia dokumentu dokonuje, w formie zarządzenia, prezes okręgowej
rady lekarskiej, której lekarz jest członkiem.
3. Unieważniony dokument jest uszkadzany fizycznie przez pracownika
okręgowej izby lekarskiej w sposób uniemożliwiający jego dalsze użytkowanie.
4. Po dokonaniu czynności, o której mowa w ust. 3, unieważniony dokument
przechowuje się w aktach osobowych lekarza prowadzonych przez okręgową radę lekarską.

Art. 7e. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej
Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów prawa wykonywania zawodu, o których mowa w art. 7c, szczegółowy opis tych dokumentów, w tym treść adnotacji, o których mowa w art. 7c ust. 2 pkt 2, szczegółowe rodzaje zabezpieczenia ich przed przerobieniem, podrobieniem lub
użyciem przez osobę nieuprawnioną, kierując się koniecznością zapewnienia ochrony
danych osobowych oraz sposobem użytkowania dokumentu.

Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty art. 7

DODAJ