Art. 7. 1. Podmiot składa do ministra właściwego do spraw pracy
udokumentowany wniosek o wyrażenie zgody na odbywanie u niego służby
zastępczej.
2. Minister właściwy do spraw pracy, w drodze decyzji administracyjnej,
rozstrzyga o sposobie załatwienia wniosku, o którym mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw pracy zawiadamia właściwego marszałka
województwa o wydanej decyzji.
4. Podmiot jest obowiązany informować ministra właściwego do spraw pracy
o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego, mającej wpływ na odbywanie
u niego służby zastępczej.
5. Minister właściwy do spraw pracy prowadzi wykaz podmiotów, które
uzyskały zgodę na odbywanie u nich służby zastępczej przez osoby podlegające
kwalifikacji wojskowej.
6. Minister właściwy do spraw pracy, w drodze decyzji administracyjnej, cofa
zgodę udzieloną podmiotowi na odbywanie u niego służby zastępczej, jeżeli podmiot:
1) zaprzestał wykonywania prac na rzecz ochrony środowiska, ochrony
przeciwpożarowej, administracji publicznej, ochrony zdrowia, pomocy
społecznej, wymiaru sprawiedliwości, opieki nad osobami niepełnosprawnymi
albo bezdomnymi;
2) zmienił formę organizacyjną na inną niż określona w art. 2 ust. 3.
7. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór
wniosku, o którym mowa w ust. 1, oraz dokumenty, jakie mają być dołączone do tego
wniosku. Wniosek oraz dołączone dokumenty powinny umożliwić uzyskanie
niezbędnych informacji o statusie prawnym podmiotu, dotychczasowej działalności
prowadzonej przez podmiot oraz dokonanie oceny, czy prowadzona przez podmiot
działalność pozwala na skierowanie do niego osoby podlegającej kwalifikacji
wojskowej celem odbycia służby zastępczej.

Ustawa o służbie zastępczej art. 7

DODAJ