Art. 7. 1. Za przestrzeganie wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej.
1a. Za zapewnienie ochrony radiologicznej członków ekipy awaryjnej
odpowiada:
1) w przypadku wewnętrznej ekipy awaryjnej jednostki organizacyjnej, zwanej
dalej „wewnętrzną ekipą awaryjną” – kierownik jednostki organizacyjnej;
2) w przypadku zewnętrznej w stosunku do jednostki organizacyjnej ekipy
awaryjnej, zwanej dalej „zewnętrzną ekipą awaryjną” – osoba kierująca
działaniami ekipy awaryjnej.
1b. Za zapewnienie ochrony radiologicznej pracowników narażonych na radon
w miejscu pracy, w przypadku gdy mimo podjęcia działań zgodnie z zasadą
optymalizacji stężenie radonu wewnątrz pomieszczeń w tych miejscach pracy
przekracza poziom odniesienia, o którym mowa w art. 23b, odpowiada kierownik
jednostki organizacyjnej wykonującej działalność, w której pracownicy są narażeni na
takie zwiększone narażenie na radon.
1c. Za zapewnienie ochrony radiologicznej osób uczestniczących w rekultywacji
skażonego terenu, dekontaminacji budynków lub innych konstrukcji w sytuacji
narażenia istniejącego odpowiada osoba kierująca realizacją działań naprawczych
w sytuacji narażenia istniejącego.
1d. Za zapewnienie ochrony radiologicznej członków załogi statku powietrznego
narażonych na promieniowanie kosmiczne odpowiada operator statku powietrznego.
1e. Do ochrony radiologicznej członków ekip awaryjnych oraz osób, o których
mowa w ust. 1c, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące ochrony
radiologicznej pracowników.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą
zezwolenia opracowuje i wdraża program zapewnienia jakości.
2a. Program zapewnienia jakości, o którym mowa w ust. 2, obejmuje
w szczególności:
1) podział między pracownikami jednostki organizacyjnej odpowiedzialności oraz
zadań w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej;
2) sposób realizacji wymagań dotyczących funkcjonowania, konserwacji
i utrzymania źródeł promieniowania jonizującego oraz dotyczących
wyposażenia związanego z tymi źródłami;
3) sposób zabezpieczenia źródeł promieniotwórczych przed uszkodzeniem,
kradzieżą i dostaniem się w ręce osób nieuprawnionych;
4) system zarządzania sytuacjami zdarzeń radiacyjnych, o którym mowa w art. 86d.
2b. Program zapewnienia jakości, o którym mowa w ust. 2, w jednostce ochrony
zdrowia obejmuje również:
1) systematycznie planowane i wykonywane działania konieczne dla zapewnienia
ochrony radiologicznej osób poddawanych ekspozycjom medycznym, o których
mowa w art. 33a, w celu zminimalizowania prawdopodobieństwa wystąpienia
i skali ekspozycji niezamierzonych lub narażeń przypadkowych;
2) w przypadku radioterapii – ocenę ryzyka wystąpienia ekspozycji
niezamierzonych lub narażeń przypadkowych;
3) wdrożenie wewnętrznego systemu rejestracji i analizy zdarzeń obejmujących lub
potencjalnie obejmujących ekspozycje niezamierzone lub narażenia
przypadkowe, odpowiednio do zagrożenia powodowanego przez działalność
wykonywaną przez tę jednostkę;
4) w sytuacji ekspozycji niezamierzonej lub narażenia przypadkowego –
przygotowanie informacji dla lekarza kierującego oraz lekarza prowadzącego,
a także pacjenta lub jego przedstawiciela, o ekspozycji niezamierzonej lub
narażeniu przypadkowym oraz o wynikach analizy tej ekspozycji lub tego
narażenia.
3. Wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań ochrony radiologicznej
w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą zezwolenia
sprawuje osoba, która posiada uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej.
W jednostce organizacyjnej wykonującej działalność związaną z narażeniem,
polegającą na budowie, rozruchu, eksploatacji lub likwidacji obiektów jądrowych
osoba posiadająca uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej sprawuje także
wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań bezpieczeństwa jądrowego.
4. Wymaganie, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy jednostki organizacyjnej
wykonującej działalność polegającą na stosowaniu aparatów rentgenowskich do celów
weterynaryjnych pracujących w systemie zdjęciowym oraz jednostki organizacyjnej wykonującej działalność polegającą na stosowaniu urządzeń rentgenowskich
przeznaczonych do kontroli osób, przesyłek i bagażu.
5. Wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań ochrony radiologicznej
w jednostkach ochrony zdrowia wykonujących działalność polegającą na:
1) uruchamianiu lub stosowaniu aparatów rentgenowskich w medycznej pracowni
rentgenowskiej lub uruchamianiu takich pracowni, lub
2) uruchamianiu lub stosowaniu aparatów rentgenowskich do celów
rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej lub
radioterapii schorzeń nienowotworowych poza medyczną pracownią
rentgenowską
– sprawuje osoba, która posiada uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej dla
tych działalności.
5a. Wymaganie, o którym mowa w ust. 5, nie dotyczy jednostki ochrony zdrowia
wykonującej działalność związaną z narażeniem polegającą jedynie na wykonywaniu
stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych za pomocą aparatów rentgenowskich
służących wyłącznie do tego celu lub wykonującej działalność związaną z narażeniem
polegającą jedynie na wykonywaniu densytometrii kości za pomocą aparatów
rentgenowskich służących wyłącznie do tego celu.
6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 3 lub 5, nadaje się osobie, która:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2) posiada co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe;
3) zdała, nie wcześniej niż 2 lata przed dniem wystąpienia z wnioskiem o nadanie
uprawnień, egzamin z zakresu odbytego szkolenia, o którym mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 71 ust. 11 lub 12;
4) posiada orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy w warunkach
narażenia, wydane w trybie określonym w przepisach wykonawczych wydanych
na podstawie art. 229 § 8 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495);
5) posiada odpowiedni do typu nadanych uprawnień staż pracy w warunkach
narażenia, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 71 ust. 11 lub 12.
6a. Szkolenia, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 71 ust.
11 lub 12, mogą prowadzić jednostki, które:
1) dysponują kadrą dydaktyczną składającą się z osób posiadających wykształcenie
wyższe, wiedzę i doświadczenie zawodowe w dziedzinie podstaw technologii jądrowych oraz bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, zgodnie
z zakresem prowadzonych szkoleń;
2) posiadają obiekty, urządzenia i wyposażenie umożliwiające prowadzenie
ćwiczeń praktycznych objętych tematyką szkolenia lub zapewniają do nich
dostęp;
3) posiadają szczegółowe programy szkoleń.
6b. Jednostki prowadzące szkolenia są obowiązane prowadzić dzienniki zajęć,
do których wpisuje się tematykę i czas trwania poszczególnych zajęć, oraz listy osób
biorących udział w szkoleniach, zawierające imiona i nazwiska oraz numery PESEL
osób biorących udział w szkoleniu, i przechowywać te dzienniki i listy co najmniej
przez 5 lat od dnia zakończenia szkolenia.
7. Z wymogu odbycia szkolenia, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, zwalnia się
osoby, które:
1) w dniu złożenia wniosku o dopuszczenie do egzaminu posiadały uprawnienia
inspektora ochrony radiologicznej i ubiegają się o uprawnienia tego samego typu
lub
2) ukończyły w okresie ostatnich 5 lat studia wyższe na kierunkach zawierających
w programach studiów zagadnienia z zakresu dozymetrii i ochrony
radiologicznej wraz z zajęciami praktycznymi w warunkach narażenia,
w minimalnym wymiarze 30 godzin wykładów i 30 godzin zajęć praktycznych,
poprzedzonych wykładem i zajęciami praktycznymi z fizyki, łącznie z fizyką
współczesną, lub
3) posiadają wykształcenie wyższe i co najmniej trzyletni staż pracy w warunkach
narażenia nabyte w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność na
podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, w okresie 5 lat przed
dniem złożenia wniosku o dopuszczenie do egzaminu.
7a. Szkolenie, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 71 ust.
11 lub 12, może rozpocząć osoba, która posiada orzeczenie lekarskie, o którym mowa
w ust. 6 pkt 4. Osoba ta przedstawia to orzeczenie kierownikowi jednostki
prowadzącej szkolenie przed rozpoczęciem szkolenia.
7b. Kierownik jednostki prowadzącej szkolenie niezwłocznie wydaje osobie,
która odbyła szkolenie, dokument potwierdzający jego odbycie.
7c. Osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5,
zdaje egzamin, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, po odbyciu szkolenia, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 7¹ ust. 11 lub 12, a w przypadku, o którym
mowa w ust. 7 – po dopuszczeniu do egzaminu bez konieczności odbycia szkolenia.
7d. Organ właściwy do nadania uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5, na
wniosek osoby ubiegającej się o nadanie uprawnień, dopuszcza tę osobę do egzaminu
bez konieczności odbycia szkolenia, po stwierdzeniu spełnienia wymogów, o których
mowa w ust. 7. O dopuszczeniu do egzaminu bez konieczności odbycia szkolenia
organ właściwy do nadania uprawnień zawiadamia osobę ubiegającą się o nadanie
uprawnień w terminie 30 dni od dnia złożenia przez nią wniosku. Odmowa
dopuszczenia do egzaminu bez konieczności odbycia szkolenia następuje w drodze
decyzji administracyjnej.
7e. Organ właściwy do nadania uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5,
wyznacza, na wniosek kierownika jednostki prowadzącej szkolenie, termin egzaminu
na dzień przypadający nie później niż 30 dni od dnia poinformowania tego organu
o zakończeniu szkolenia i zawiadamia o tym kierownika jednostki prowadzącej
szkolenie nie później niż 14 dni przed dniem egzaminu. W przypadku dopuszczenia
osoby ubiegającej się o nadanie uprawnień do egzaminu bez konieczności odbycia
szkolenia, organ właściwy do nadania uprawnień zawiadamia tę osobę o terminie
i miejscu egzaminu nie później niż 14 dni przed dniem egzaminu.
7f. Wniosek, o którym mowa w ust. 7e, zawiera informację o przewidywanym
terminie zakończenia szkolenia oraz o przewidywanej liczbie osób, które przystąpią
do egzaminu na uprawnienia określonego typu.
7g. Organ właściwy do nadania uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5,
zamieszcza informację o terminie i miejscu egzaminu, wysokości opłaty za egzamin
oraz o numerze rachunku bankowego, na który należy wnieść opłatę, w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ten organ,
niezwłocznie po wyznaczeniu terminu egzaminu.
7h. Osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5,
która nie przystąpiła do egzaminu, może złożyć do organu właściwego do nadania
uprawnień wniosek o:
1) wyznaczenie nowego terminu egzaminu – jeżeli odbyła szkolenie; przepisy ust.
7e stosuje się odpowiednio;
2) dopuszczenie do egzaminu bez konieczności odbycia szkolenia – jeżeli nie
odbyła szkolenia; przepisy ust. 7d i 7e stosuje się odpowiednio.
7i. Egzamin dla osób ubiegających się o nadanie uprawnień, o których mowa
w ust. 3, obejmuje zagadnienia z zakresu szkolenia i składa się z:
1) części pisemnej, która obejmuje test złożony z 30 pytań i 3 zadania obliczeniowe
lub problemowe;
2) części ustnej, która obejmuje 5 pytań.
7j. Egzamin dla osób ubiegających się o nadanie uprawnień, o których mowa
w ust. 5, obejmuje zagadnienia z zakresu szkolenia i składa się z:
1) części pisemnej, która obejmuje test złożony z 30 pytań typu zamkniętego
i 3 zadania obliczeniowe lub problemowe;
2) części ustnej, która obejmuje 3 pytania.
7k. Osoba, która nie zdała egzaminu, może złożyć do organu właściwego do
nadania uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5, wniosek o:
1) wyznaczenie nowego terminu egzaminu – jeżeli odbyła szkolenie; przepisy ust.
7e stosuje się odpowiednio;
2) dopuszczenie do egzaminu bez konieczności odbycia szkolenia – jeżeli nie
odbyła szkolenia; przepisy ust. 7d i 7e stosuje się odpowiednio.
8. Z wnioskiem o nadanie uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5, może
wystąpić zainteresowana osoba lub kierownik jednostki organizacyjnej.
9. Uprawnienia, o których mowa w ust. 3 lub 5, nadaje się na okres 5 lat.
10. Uprawnienia, o których mowa w ust. 3, nadaje Prezes Agencji w drodze
decyzji administracyjnej. W zależności od rodzaju działalności związanej
z narażeniem, do której nadzorowania będzie uprawniony inspektor ochrony
radiologicznej, nadaje się odpowiedni typ uprawnień inspektora ochrony
radiologicznej.
11. Prezes Agencji prowadzi rejestr jednostek uprawnionych do prowadzenia
szkoleń dla osób ubiegających się o uprawnienia, o których mowa w ust. 3.
12. Uprawnienia, o których mowa w ust. 5, nadaje Główny Inspektor Sanitarny
w drodze decyzji administracyjnej. W zależności od rodzaju działalności związanej
z narażeniem, do której nadzorowania będzie uprawniony inspektor ochrony
radiologicznej, nadaje się odpowiedni typ uprawnień inspektora ochrony
radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie do celów
diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i
radioterapii schorzeń nienowotworowych.
13. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr jednostek uprawnionych do
prowadzenia szkoleń dla osób ubiegających się o uprawnienia, o których mowa
w ust. 5.
14. Rejestry, o których mowa w ust. 11 i 13, zawierają:
1) nazwę i adres jednostki;
2) adres do korespondencji, numer telefonu, faksu oraz adres poczty elektronicznej
jednostki;
3) informacje o rodzajach szkoleń prowadzonych przez jednostkę.
14a. Wpis jednostki prowadzącej szkolenie do rejestru, o którym mowa w ust. 11
albo 13, następuje na wniosek kierownika jednostki prowadzącej szkolenie, po
stwierdzeniu przez organ prowadzący rejestr spełnienia warunków, o których mowa
w ust. 6a.
14b. Do wniosku, o którym mowa w ust. 14a, kierownik jednostki prowadzącej
szkolenie dołącza dokumenty i informacje potwierdzające spełnienie warunków,
o których mowa w ust. 6a, oraz programy szkoleń, o których mowa w ust. 6a pkt 3.
14c. Po wpisaniu jednostki prowadzącej szkolenia do rejestru, o którym mowa
w ust. 11 albo 13, organ prowadzący rejestr niezwłocznie wydaje kierownikowi tej
jednostki zaświadczenie o uzyskaniu wpisu do rejestru.
15. Organ prowadzący rejestr udostępnia dane zgromadzone w rejestrach,
o których mowa w ust. 11 i 13, na swoich stronach podmiotowych Biuletynu
Informacji Publicznej.
16. Organ właściwy do nadania uprawnień, o których mowa w ust. 3 lub 5, cofa
te uprawnienia osobie je posiadającej w drodze decyzji administracyjnej w przypadku:
1) utraty przez tę osobę pełnej zdolności do czynności prawnych;
2) stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w art. 63 ust. 1, niewykonywania
albo nienależytego wykonywania obowiązków określonych w ustawie lub
w przepisach wydanych na jej podstawie.

Art. 7¹. 1. Prezes Agencji powołuje i odwołuje komisję egzaminacyjną
w zakresie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3, w składzie od 12 do 14 osób
spośród specjalistów z zakresu bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej.
Dwóch członków komisji egzaminacyjnej Prezes Agencji powołuje w porozumieniu
z Ministrem Obrony Narodowej, a kolejnych dwóch – w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych. Prezes Agencji wyznacza przewodniczącego
komisji spośród członków komisji.
2. Główny Inspektor Sanitarny powołuje i odwołuje komisję egzaminacyjną
w zakresie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 5, w składzie od 100 do 120 osób.
Główny Inspektor Sanitarny wyznacza przewodniczącego komisji spośród członków
komisji.
3. Członkom komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1 i 2, za
uczestnictwo w składzie egzaminacyjnym przysługuje:
1) wynagrodzenie;
2) zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks
pracy.
3a. Do przeprowadzenia egzaminu przewodniczący komisji, o której mowa
w ust. 1 lub 2, każdorazowo wyznacza skład egzaminacyjny właściwy dla danego typu
uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w liczbie od 3 do 5 osób, w tym
przewodniczącego składu i sekretarza.
4. Jeżeli egzaminowanym jest żołnierz zawodowy, w pracach składu
egzaminacyjnego komisji egzaminacyjnej dla osób ubiegających się o nadanie
uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3, uczestniczy członek powołany przez
Prezesa Agencji w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.
5. Jeżeli egzaminowanym jest funkcjonariusz służb podległych albo
nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w pracach składu
egzaminacyjnego komisji egzaminacyjnej dla osób ubiegających się o nadanie
uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3, uczestniczy członek powołany przez
Prezesa Agencji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
6. Koszty szkolenia, przeprowadzenia egzaminu oraz wymaganych badań ponosi
występujący z wnioskiem o ich nadanie.
7. Koszty egzaminu ponosi się w formie opłaty stanowiącej dochód budżetu
państwa. Opłata nie może przekraczać 15% kwoty przeciętnego wynagrodzenia
w gospodarce narodowej w roku kalendarzowym poprzedzającym egzamin,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt
1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 39,
730, 752 i 1622).
8. Opłata, o której mowa w ust. 7, jest wnoszona:
1) po odbyciu szkolenia albo po dopuszczeniu przez organ właściwy do nadania
uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub 5, do egzaminu bez konieczności
odbycia szkolenia;
2) odpowiednio na rachunek właściwego organu, o którym mowa w pkt 1, nie
później niż w terminie 7 dni przed dniem egzaminu.
9. W przypadku nieprzystąpienia przez osobę ubiegającą się o nadanie
uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub 5, do egzaminu w wyznaczonym
terminie, wniesioną opłatę, o której mowa w ust. 7, zalicza się na poczet egzaminu
w kolejnym wyznaczonym terminie.
10. Opłatę, o której mowa w ust. 7, zwraca się w przypadku nieprzystąpienia
przez osobę ubiegającą się o nadanie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub 5,
do egzaminu w wyznaczonym terminie, na złożony do organu właściwego do nadania
uprawnień w terminie 30 dni od dnia egzaminu wniosek o zwrot opłaty. Opłatę zwraca
się w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, na wskazany we wniosku rachunek
bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) typy uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3, rodzaje działalności, do których
nadzorowania uprawniają, oraz szczegółowe warunki nadawania tych
uprawnień,
2) sposób przeprowadzania oraz sposób ustalania wyniku egzaminu dla osób
ubiegających się o nadanie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3, oraz
wysokość opłaty za ten egzamin,
3) sposób pracy składów egzaminacyjnych komisji egzaminacyjnej, o której mowa
w ust. 1, oraz wysokość wynagrodzenia członków tej komisji za uczestnictwo
w składzie egzaminacyjnym,
4) zakresy szkoleń i formy organizowania szkoleń dla osób ubiegających się
o nadanie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3,
5) zawartość wniosku o nadanie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 3, oraz
wykaz dokumentów dołączanych do wniosku
– w celu zapewnienia przestrzegania wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej w jednostce organizacyjnej, a także zapewnienia wysokiego poziomu
wiedzy i umiejętności osób, które nabędą uprawnienia, wysokiego poziomu
prowadzonych szkoleń oraz przeprowadzenia egzaminu w sposób pozwalający na
efektywną weryfikację wiedzy i umiejętności osób ubiegających się o nadanie uprawnień, oraz mając na względzie, że wysokość opłaty egzaminacyjnej ma
rekompensować koszty zorganizowania i przeprowadzenia egzaminu, a wysokość
wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej ma oddawać nakład pracy przez
nich wykonanej w celu przeprowadzenia egzaminu.
12. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) typy uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 5, rodzaje działalności, do których
nadzorowania uprawniają, oraz szczegółowe warunki nadawania tych
uprawnień,
2) sposób przeprowadzania oraz sposób ustalania wyniku egzaminu dla osób
ubiegających się o nadanie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 5, oraz
wysokość opłaty za ten egzamin,
3) sposób pracy składów egzaminacyjnych komisji egzaminacyjnej, o której mowa
w ust. 1, oraz wysokość wynagrodzenia członków tej komisji za uczestnictwo
w składzie egzaminacyjnym,
4) zakresy szkoleń i formy organizowania szkoleń dla osób ubiegających się
o nadanie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 5,
5) zawartość wniosku o nadanie uprawnień, o których mowa w art. 7 ust. 5, oraz
wykaz dokumentów dołączanych do wniosku
– mając na celu zapewnienie przestrzegania wymagań ochrony radiologicznej
w jednostce organizacyjnej oraz zapewnienie wysokiego poziomu wiedzy
i umiejętności osób, które nabędą uprawnienia, wysokiego poziomu prowadzonych
szkoleń oraz przeprowadzenia egzaminu w sposób pozwalający na efektywną
weryfikację wiedzy i umiejętności osób ubiegających się o nadanie uprawnień, oraz
mając na względzie, że wysokość opłaty egzaminacyjnej ma rekompensować koszty
zorganizowania i przeprowadzenia egzaminu, a wysokość wynagrodzenia członków
komisji egzaminacyjnej ma oddawać nakład pracy przez nich wykonywanej w celu
przeprowadzenia egzaminu.

Art. 7². 1. Do zakresu obowiązków inspektora ochrony radiologicznej oraz
inspektora ochrony radiologicznej w jednostkach ochrony zdrowia wykonujących
działalność, o której mowa w art. 7 ust. 5, należy nadzór nad przestrzeganiem przez
jednostkę organizacyjną wymagań ochrony radiologicznej, w szczególności:
1) nadzór nad przestrzeganiem prowadzenia działalności według procedur
wewnętrznych i instrukcji pracy oraz nad prowadzeniem dokumentacji
dotyczącej bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, w tym dotyczącej pracowników i innych osób przebywających w jednostce
organizacyjnej w warunkach narażenia, z wyjątkiem ochrony radiologicznej
pacjentów poddanych terapii i diagnostyce z wykorzystaniem promieniowania
jonizującego;
2) tworzenie lub udział w tworzeniu procedur wewnętrznych i instrukcji pracy
dotyczącej bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej;
3) nadzór nad spełnianiem warunków dopuszczających pracowników do
zatrudnienia na danym stanowisku pracy, w tym dotyczących szkolenia
pracowników na stanowisku pracy w zakresie bezpieczeństwa jądrowego
i ochrony radiologicznej;
4) opracowanie programu pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy,
programu pomiarów dawek indywidualnych oraz ewidencji dawek
indywidualnych i przedstawienie tych programów i ewidencji do zatwierdzenia
kierownikowi jednostki organizacyjnej;
5) nadzór nad realizacją programów, o których mowa w pkt 4;
6) prowadzenie wykazu źródeł promieniowania jonizującego;
7) prowadzenie okresowych ocen stanu systemów bezpieczeństwa i ostrzegania;
8) informowanie i szkolenie pracowników w zakresie ochrony radiologicznej;
9) dokonywanie wstępnej oceny narażenia pracowników na podstawie wyników
pomiarów dawek indywidualnych lub pomiarów dozymetrycznych
w środowisku pracy i przedstawianie jej kierownikowi jednostki organizacyjnej;
10) ustalanie wyposażenia jednostki organizacyjnej w środki ochrony indywidualnej,
przyrządy dozymetryczne oraz inne wyposażenie służące do ochrony
pracowników przed promieniowaniem jonizującym, a także nadzór nad
działaniem aparatury dozymetrycznej, sygnalizacji ostrzegawczej
i prawidłowym oznakowaniem miejsc pracy ze źródłami promieniowania
jonizującego;
11) współpraca ze służbą bezpieczeństwa i higieny pracy albo osobami
wykonującymi zadania tej służby, osobami wdrażającymi program zapewnienia
jakości, służbami przeciwpożarowymi i ochrony środowiska w zakresie ochrony
przed promieniowaniem jonizującym;
12) wydawanie kierownikowi jednostki organizacyjnej opinii w zakresie ochrony
przed promieniowaniem jonizującym, stosownie do charakteru działalności
i typu posiadanych uprawnień, w szczególności w odniesieniu do:
a) optymalizacji i ograniczników dawki (limitów użytkowych dawki),
b) obiektów, instalacji oraz stosowania źródeł promieniowania jonizującego
i ich wymiany,
c) wyznaczania terenów kontrolowanych i nadzorowanych,
d) klasyfikacji pracowników,
e) pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy i pomiarów dawek
indywidualnych,
f) wyposażenia w przyrządy dozymetryczne,
g) programów zapewniania jakości,
h) monitoringu środowiska,
i) postępowania z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem
jądrowym,
j) zapobiegania zdarzeniom radiacyjnym i wypadkom,
k) przygotowania na wypadek zdarzenia radiacyjnego oraz reagowania
w przypadku wystąpienia takiego zdarzenia,
l) szkoleń pracowników oraz dopuszczenia ich do pracy w warunkach
narażenia;
13) występowanie do kierownika jednostki organizacyjnej z wnioskiem
o wstrzymanie prac w warunkach narażenia, w przypadku naruszenia warunków
zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, lub wymagań bezpieczeństwa
jądrowego i ochrony radiologicznej, oraz niezwłoczne informowanie o tym
organu, który wydał zezwolenie;
14) nadzór nad postępowaniem wynikającym z zakładowego planu postępowania
awaryjnego, w przypadku gdy na terenie jednostki organizacyjnej zaistnieje
zdarzenie radiacyjne;
15) udział w działaniach podejmowanych w zakresie zapobiegania zdarzeniom
radiacyjnym, przygotowania do takich zdarzeń i reagowania na nie;
16) nadzór nad postępowaniem ze źródłami promieniotwórczymi, materiałami
jądrowymi oraz odpadami promieniotwórczymi w przypadku przekształcenia
jednostki organizacyjnej albo zakończenia przez nią działalności oraz
niezwłoczne informowanie organu, który wydał zezwolenie, o którym mowa
w art. 4 ust. 1, o naruszeniu wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej w tym zakresie.
2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 5–8 i 15, może również
wykonywać pracownik jednostki organizacyjnej nieposiadający uprawnień inspektora
ochrony radiologicznej, wyznaczony na piśmie przez kierownika jednostki
organizacyjnej i przeszkolony w zakresie wykonywania tych obowiązków przez
inspektora ochrony radiologicznej sprawującego w tej jednostce organizacyjnej
wewnętrzny nadzór, o którym mowa w art. 7 ust. 3 lub 5.
3. Do zakresu uprawnień inspektora ochrony radiologicznej oraz inspektora
ochrony radiologicznej w jednostkach ochrony zdrowia wykonujących działalność,
o której mowa w art. 7 ust. 5, należy:
1) występowanie do kierownika jednostki organizacyjnej z wnioskiem o zmianę
warunków pracy pracowników, w szczególności w przypadku gdy wyniki
pomiarów dawek indywidualnych lub pomiarów dozymetrycznych uzasadniają
taki wniosek;
2) wydawanie kierownikowi jednostki organizacyjnej opinii, w ramach badania
i sprawdzania urządzeń ochronnych i przyrządów pomiarowych, w zakresie
skuteczności stosowanych środków i technik ochrony przed promieniowaniem
jonizującym oraz sprawności i właściwego użytkowania przyrządów
pomiarowych;
3) sprawdzanie kwalifikacji pracowników w zakresie bezpieczeństwa jądrowego
i ochrony radiologicznej oraz występowanie z wynikającymi z tego sprawdzenia
wnioskami do kierownika jednostki organizacyjnej;
4) występowanie do kierownika jednostki organizacyjnej z wnioskiem
o wprowadzenie zmian w instrukcjach pracy, w przypadku gdy wnioskowane
zmiany nie zwiększają ograniczników dawki (limitów użytkowych dawki)
określonych w zezwoleniu, o którym mowa w art. 4 ust. 1.

Art. 7³. Ilekroć w ustawie jest mowa o inspektorze ochrony radiologicznej,
należy przez to rozumieć osobę posiadającą uprawnienia, o których mowa w art. 7
ust. 3, a także osobę posiadającą uprawnienia, o których mowa w art. 7 ust. 5.

Art. 7a. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej zasięga opinii inspektora ochrony
radiologicznej na temat badania i sprawdzania urządzeń ochronnych i przyrządów
dozymetrycznych, obejmującej w szczególności:
1) ocenę urządzeń mających wpływ na ochronę radiologiczną – przed
dopuszczeniem do ich stosowania;
2) dopuszczenie do stosowania nowych lub zmodyfikowanych źródeł
promieniowania jonizującego, z punktu widzenia ochrony radiologicznej;
3) sprawdzanie skuteczności stosowanych środków i technik ochrony przed
promieniowaniem jonizującym;
4) wzorcowanie przyrządów dozymetrycznych, sprawdzanie ich sprawności
i właściwego użytkowania, a także ich konserwacji;
5) ocenę obiektu lub instalacji z punktu widzenia ochrony radiologicznej – przed
dopuszczeniem ich do eksploatacji.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do jednostek ochrony zdrowia wykonujących
działalność związaną z narażeniem polegającą jedynie na wykonywaniu
stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych za pomocą aparatów rentgenowskich
służących wyłącznie do tego celu lub wykonujących działalność związaną
z narażeniem polegającą jedynie na wykonywaniu densytometrii kości za pomocą
aparatów rentgenowskich służących wyłącznie do tego celu.

Prawo atomowe art. 7

DODAJ