Art. 7. 1. Dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo bez względu na
stopień upośledzenia organizuje się naukę i zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze,
w szczególności w przedszkolach, szkołach, placówkach opiekuńczo-
-wychowawczych, ośrodkach rehabilitacyjno-wychowawczych, w domach pomocy
społecznej i podmiotach leczniczych, a także w domu rodzinnym.
2. Dla osób, o których mowa w ust. 1, organizuje się również rehabilitację
leczniczą, zawodową i społeczną. Rehabilitacja i zajęcia rewalidacyjno-
-wychowawcze są bezpłatne. Opieka niezbędna do prowadzenia rehabilitacji i zajęć
rewalidacyjno-wychowawczych wchodzi w zakres tych czynności.
3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego i ministrem właściwym
do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób organizowania
zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem
umysłowym w stopniu głębokim, uwzględniając potrzebę zapewnienia jakości
i dostępności tych zajęć.
4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, cele,
rodzaje, zakres programowy, wymiar czasu, sposób prowadzenia i dokumentowania
zajęć rehabilitacji społecznej organizowanych w domach pomocy społecznej dla osób
z zaburzeniami psychicznymi oraz sposób nagradzania uczestników tych zajęć,
uwzględniając charakter potrzeb osób przebywających w tych jednostkach oraz
konieczność promocji zdrowia psychicznego i zapobiegania zaburzeniom
psychicznym.
5. Naukę, zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze i rehabilitację mogą także
organizować podmioty wymienione w art. 1 ust. 2.

Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego art. 7

DODAJ