Art. 7. 1. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie z udziałem
konsumentów oraz przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy używa się
języka polskiego, jeżeli:
1) konsument lub osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w chwili zawarcia umowy oraz
2) umowa ma być wykonana lub wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
2. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie bez udziału konsumentów
używa się języka polskiego, jeżeli obrót ten jest wykonywany przez podmioty, o
których mowa w art. 4.
3. Przepisy ustawy stosuje się do dokumentów i informacji, których obowiązek
sporządzenia lub podania wynika z odrębnych przepisów.

Art. 7a. 1. Obowiązek używania języka polskiego w zakresie, o którym mowa w
art. 7, dotyczy w szczególności nazewnictwa towarów i usług, ofert, warunków
gwarancji, faktur, rachunków i pokwitowań, jak również ostrzeżeń i informacji dla
konsumentów wymaganych na podstawie innych przepisów, instrukcji obsługi oraz
informacji o właściwościach towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3. Obowiązek
używania języka polskiego w informacjach o właściwościach towarów i usług dotyczy
też reklam.
2. Obcojęzyczne opisy towarów i usług oraz obcojęzyczne oferty, ostrzeżenia i
informacje dla konsumentów wymagane na podstawie innych przepisów w zakresie,
o którym mowa w art. 7, muszą być jednocześnie sporządzone w polskiej wersji
językowej, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Nie wymagają opisu w języku polskim ostrzeżenia i informacje dla
konsumentów wymagane na podstawie innych przepisów, instrukcje obsługi oraz
informacje o właściwościach towarów, jeżeli są wyrażone w powszechnie zrozumiałej
formie graficznej; jeżeli formie graficznej towarzyszy opis, to opis ten powinien być
sporządzony w języku polskim.

Art. 7b. Kontrolę używania języka polskiego w zakresie, o którym mowa
w art. 7 i art. 7a, sprawują, odpowiednio do zakresu swoich zadań, Prezes Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Inspekcja Handlowa, Inspekcja Jakości
Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych oraz powiatowy (miejski) rzecznik
konsumentów, jak również Państwowa Inspekcja Pracy.

Ustawa o języku polskim art. 7

DODAJ