Art. 76. 1. Funkcjonariuszowi w czasie pełnienia służby przysługuje bezpłatnie
wyżywienie w naturze, jeżeli rodzaj i charakter służby lub szczególne właściwości lub
miejsce jej pełnienia uzasadniają przyznanie wyżywienia w naturze, albo świadczenie
pieniężne w zamian za wyżywienie.
2. Wyżywienie w naturze przysługuje funkcjonariuszowi:
1) pełniącemu służbę w systemie skoszarowanym;
2) biorącemu udział w szkoleniach lub ćwiczeniach z zakresu systemu obronnego
kraju, działań antyterrorystycznych lub zarządzania kryzysowego, jeżeli trwają
one w sposób ciągły powyżej 8 godzin;
3) biorącemu udział w akcjach zapobiegania skutkom klęsk żywiołowych lub
usuwania ich skutków oraz w działaniach porządkowych podczas akcji
ratowniczych przy likwidacji skutków klęsk żywiołowych, trwających ponad 8 godzin;
4) który uczestniczy w innych działaniach niż określone w pkt 1–3, związanych z:
a) ochroną granicy państwowej, kontrolą ruchu granicznego oraz
zapobieganiem i przeciwdziałaniem nielegalnej migracji,
b) podejmowaniem czynności służbowych, w tym wykonywaniem czynności
na rzecz innych służb podległych ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych lub nadzorowanych przez niego
– które uzasadniają przyznanie wyżywienia w naturze.
3. Wyżywienie w naturze przysługuje funkcjonariuszowi na podstawie normy
wyżywienia, którą stanowi wartość energetyczna, odżywcza i pieniężna produktów
żywnościowych przysługujących funkcjonariuszowi w określonych przypadkach.
W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na wartość energetyczną i odżywczą ze
względu na rodzaj i warunki służby lub właściwości lub miejsce jej pełnienia norma
może zostać uzupełniona.
4. Normy wyżywienia mogą być realizowane w formie suchego prowiantu lub
gotowych pakietów żywnościowych, lub posiłków sporządzanych przez zewnętrzne
podmioty gastronomiczne, w sytuacji gdy zorganizowanie wyżywienia w postaci
posiłków sporządzanych w punktach żywienia Straży Granicznej nie jest możliwe
albo gdy rodzaj i warunki pełnionej służby wymagają tego rodzaju wyżywienia.
W przypadku realizacji wyżywienia w formie gotowych pakietów żywnościowych lub
w formie posiłków sporządzanych przez zewnętrzne podmioty gastronomiczne normę
wyżywienia podwyższa się o koszty zapewnienia wyżywienia.
5. W przypadku wyżywienia w naturze należy się kierować zasadami
racjonalnego żywienia, w granicach obowiązujących wartości energetycznych,
odżywczych i pieniężnych produktów żywnościowych określonych dla
poszczególnych norm wyżywienia.
6. Funkcjonariusz otrzymuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie w przypadku:
1) pełnienia w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 marca służby na wolnym
powietrzu przez co najmniej 4 godziny dziennie albo
2) gdy rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub organizacyjne
uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego temu
funkcjonariuszowi w naturze, albo
3) braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszowi bezpłatnego wyżywienia
w naturze z powodów zdrowotnych udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim.
7. Świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie podwyższa się:
1) gdy rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub organizacyjne
uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego w naturze:
a) funkcjonariuszowi, który bierze udział w kursach, szkoleniach, warsztatach,
odprawach, naradach, konferencjach lub przedsięwzięciach o takim
charakterze w ośrodkach szkolenia lub jednostkach organizacyjnych Straży
Granicznej oraz na praktykach w jednostkach organizacyjnych Straży
Granicznej i komórkach Komendy Głównej, połączonych
z zakwaterowaniem, za czas faktycznego przebywania w miejscu zakwaterowania,
b) funkcjonariuszowi w służbie kandydackiej;
2) funkcjonariuszowi służby kandydackiej przebywającemu na urlopie lub
pełnodobowej przepustce;
3) w przypadku skierowania funkcjonariusza zaliczonego do personelu latającego
do wykonywania lotów poza miejsce pełnienia służby na czas powyżej 8 godzin.
8. Funkcjonariusz, któremu przysługuje wyżywienie w naturze lub świadczenie
pieniężne w zamian za wyżywienie w naturze z kilku tytułów, otrzymuje wyżywienie
w naturze albo świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie tylko z jednego tytułu,
według najkorzystniejszej dla niego normy wyżywienia, z wyłączeniem przypadków,
w których funkcjonariusz uczestniczy w uroczystym posiłku organizowanym
w punkcie żywienia Straży Granicznej albo jest żywiony według normy, która
przysługuje największej grupie funkcjonariuszy uprawnionych do wyżywienia
w danym punkcie żywienia Straży Granicznej.
9. Funkcjonariuszowi, który zrezygnował z przysługującego mu wyżywienia
w naturze, nie przysługuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie ani dieta
na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia, z wyjątkiem rezygnacji
z wyżywienia w naturze z powodów zdrowotnych, udokumentowanych
zaświadczeniem lekarskim w sytuacji braku możliwości zapewnienia
funkcjonariuszowi bezpłatnie wyżywienia w naturze.
10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje norm wyżywienia oraz ich wartość pieniężną,
2) średnie wartości energetyczne i odżywcze produktów żywnościowych objętych
poszczególnymi normami,
3) przypadki przyznawania poszczególnych norm wyżywienia,
4) przypadki, w których normy wyżywienia mogą zostać uzupełnione, oraz wartość
pieniężną uzupełnienia,
5) wartości świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz wymiar jego
podwyższania, a także jednostkę organizacyjną Straży Granicznej właściwą do
jego wypłacania i terminy jego wypłaty
– uwzględniając zasady racjonalnego żywienia, adekwatność środków finansowych
służących zapewnieniu funkcjonariuszom wyżywienia w naturze względem realnej
wartości wyżywienia, przyporządkowanie norm wyżywienia do przypadków,
w których funkcjonariuszowi przysługuje wyżywienie w naturze, wskazanych
w ust. 2, rozróżnienie przypadków wypłacania świadczenia pieniężnego w zamian za
wyżywienie oraz mając na względzie właściwe warunki pełnienia służby.

Art. 76a. Napoje w naturze, w ilości zaspokajającej potrzeby funkcjonariusza,
przysługują w czasie pełnienia służby, w przypadkach i na warunkach określonych
w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy oraz w przepisach
wykonawczych wydanych na jego podstawie.

Ustawa o Straży Granicznej art. 76

DODAJ