Art. 73. Informacje o instytucji płatniczej oraz o świadczonych przez nią
usługach płatniczych, w tym informacje reklamowe, publikowane przez instytucję
płatniczą, na zlecenie instytucji płatniczej lub na rzecz instytucji płatniczej, powinny
być przedstawiane w sposób rzetelny i zrozumiały.

Art. 73a. 1. Krajowa instytucja płatnicza posiadająca kapitał założycielski
w wysokości nie niższej niż równowartość w walucie polskiej kwoty 125 000 euro jest
uprawniona do wydawania pieniądza elektronicznego. Krajowa instytucja płatnicza
wydająca pieniądz elektroniczny może również świadczyć usługi ściśle powiązane
z jego wydawaniem.
2. Krajowa instytucja płatnicza może wydawać pieniądz elektroniczny wyłącznie
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Krajowa instytucja płatnicza przekazuje KNF, w formie pisemnej,
zawiadomienie o zamiarze prowadzenia działalności w zakresie wydawania pieniądza
elektronicznego, wraz z:
1) wnioskiem o wpis do rejestru informacji o wydawaniu pieniądza
elektronicznego;
2) uzupełnieniem programu działalności i planu finansowego, o którym mowa
w art. 61 ust. 1 pkt 4, o informację o planowanej średniej wartości pieniądza
elektronicznego pozostającego w obiegu w okresie pozostającym do końca
okresu objętego programem; informację taką przedstawia się także
w programach działalności i planach finansowych na kolejne okresy.
4. Średnia wartość pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu
wydawanego przez krajową instytucję płatniczą obliczona na dany miesiąc
kalendarzowy nie może przekraczać równowartości w walucie polskiej kwoty
5 000 000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez NBP
obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego ten miesiąc. W przypadku
krajowych instytucji płatniczych rozpoczynających działalność w zakresie wydawania
pieniądza elektronicznego w okresie pierwszych 6 miesięcy jej prowadzenia wartość
tę oblicza się na podstawie średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego
w obiegu określonej w programie działalności i planie finansowym zgodnie z ust. 3
oraz wynikającej z wydania pieniądza elektronicznego.
5. W przypadku gdy krajowa instytucja płatnicza prowadzi działalność
w zakresie usług płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza
elektronicznego albo działalność, o której mowa w art. 74 ust. 1 i 3, a wartość
pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu nie jest znana z wyprzedzeniem,
KNF wyraża zgodę na jej obliczenie na podstawie reprezentatywnej części
zobowiązań finansowych, jeżeli uzna, że taką reprezentatywną część zobowiązań
finansowych można oszacować na podstawie dotychczasowych danych.

Art. 73b. 1. Krajowa instytucja płatnicza, która wydaje pieniądz elektroniczny,
jest obowiązana przekazywać KNF informację o:
1) średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu –
w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, na który jest ustalana;
2) całkowitej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu,
wydanego przez tę instytucję, według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku
kalendarzowego – w terminie do dnia 31 stycznia roku następnego.
2. W przypadku naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli
pozostająca w obiegu kwota pieniądza elektronicznego przekracza kwotę określoną
w art. 73a ust. 4, KNF może nałożyć na krajową instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej 500 zł za każdy dzień opóźnienia, nie większej
jednak niż 100 000 zł; przepisy art. 105 ust. 2, 4 i 5 oraz art. 116 stosuje się odpowiednio.

Art. 73c. 1. W przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w art. 73a ust. 4,
krajowa instytucja płatnicza traci uprawnienie do wydawania pieniądza
elektronicznego z upływem 30 dni od ostatniego dnia okresu, w którym nastąpiło
przekroczenie, chyba że w tym terminie dostosowała rozmiar prowadzonej
działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego do wymogu, o którym
mowa w art. 73a ust. 4.
2. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1, krajowa instytucja płatnicza
wystąpi o zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze krajowej instytucji
pieniądza elektronicznego, o którym mowa w art. 132a ust. 1, przepisu ust. 1 nie
stosuje się do czasu rozpoznania wniosku. Krajowa instytucja płatnicza jest jednak
obowiązana do dostosowania rozmiarów prowadzonej działalności w zakresie
wydawania pieniądza elektronicznego do wymogu, o którym mowa w art. 73a ust. 4,
w terminie 3 miesięcy od końca okresu, w którym nastąpiło przekroczenie.
W przypadku odmowy wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a ust. 1, lub
umorzenia postępowania, termin utraty uprawnienia do wydawania pieniądza
elektronicznego, o którym mowa w ust. 1, biegnie od dnia, w którym decyzja
o odmowie wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a ust. 1, bądź o umorzeniu
postępowania stała się ostateczna.
3. Utrata przez krajową instytucję płatniczą uprawnienia do wydawania
pieniądza elektronicznego nie wpływa na wykonywanie jej zobowiązań i obowiązków
związanych z uprzednio wydanym pieniądzem elektronicznym.

Art. 73d. Krajowa instytucja płatnicza jest obowiązana do ochrony środków
pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny na zasadach
określonych w art. 132n. Przepisy wydane na podstawie art. 132o oraz przepisy
art. 132p stosuje się odpowiednio.

Art. 73e. KNF informuje Komisję Europejską o liczbie krajowych instytucji
płatniczych wydających pieniądz elektroniczny oraz o całkowitej wartości pieniądza
elektronicznego pozostającego w obiegu, wydanego przez te instytucje, według stanu
na dzień 31 grudnia każdego roku kalendarzowego.

Ustawa o usługach płatniczych art. 73

DODAJ