Art. 73. 1. Do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio
przepisy art. 12, art. 138a § 4, art. 141–143, art. 168, art. 170 oraz działu IV rozdziałów
2, 5, 6, 9, 10, 11 – z wyłączeniem art. 200, oraz rozdziałów 21–23 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, a do odwołań stosuje się odpowiednio także
przepisy art. 140 § 1, art. 162 § 1–3, art. 163 § 2, art. 169 § 1 i 1a, art. 210 § 1 pkt 1–6
i 8 oraz § 2, art. 220, art. 221, art. 222, art. 223, art. 226–229, art. 232, art. 233 § 1 i 2,
art. 234 oraz art. 234a tej ustawy.
2. Czynności podjęte w sprawach celnych na podstawie przepisów ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem rozstrzygnięć, o których
mowa w art. 163 § 2, art. 179 § 2, art. 228 § 1, art. 262 § 5, art. 263 § 1, art. 268 § 3
oraz art. 270a tej ustawy:
1) nie są uznawane za decyzje w rozumieniu przepisów prawa celnego;
2) są zaskarżalne tylko w odwołaniu od decyzji.
3. Do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że odmowa wydania
zaświadczenia lub zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie
następuje w drodze decyzji w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Art. 73a. (uchylony).

Art. 73b. W sprawie wstrzymania wykonania decyzji właściwy jest:
1) organ celny, który wydał decyzję – do czasu przekazania odwołania wraz
z aktami sprawy właściwemu organowi odwoławczemu;
2) organ odwoławczy – po otrzymaniu odwołania wraz z aktami sprawy.

Art. 73c. Na potrzeby stosowania przepisów prawa celnego za osobę uznaje się
również spółkę cywilną.

Prawo celne art. 73

DODAJ