Art. 72. 1. Świadczenie pieniężne może przysługiwać, w przypadku gdy
wymagają tego względy organizacyjne albo jest to niezbędne do:
1) zapewnienia bezpieczeństwa cudzoziemcowi, z uwzględnieniem szczególnej
sytuacji samotnych kobiet;
2) ochrony porządku publicznego;
3) ochrony i utrzymania więzi rodzinnych;
4) przygotowania cudzoziemca do prowadzenia samodzielnego życia poza
ośrodkiem, po otrzymaniu decyzji o nadaniu statusu uchodźcy albo decyzji
o odmowie nadania statusu uchodźcy, w której udzielono ochrony uzupełniającej.
2. Świadczenie pieniężne nie przysługuje za okres, kiedy cudzoziemiec
przebywał poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Decyzję w sprawie udzielania świadczenia pieniężnego wydaje, na wniosek
cudzoziemca lub z urzędu, Szef Urzędu.
4. Szef Urzędu stwierdza wygaśnięcie decyzji w sprawie udzielania
świadczenia pieniężnego, w przypadku gdy:
1) ustały okoliczności, które uzasadniały jej udzielanie;
2) istnieją okoliczności, o których mowa w art. 70 ust. 2 pkt 3–6;
3) cudzoziemiec mimo otrzymywania świadczenia pieniężnego nadal przebywa w ośrodku.
5. Szef Urzędu orzeka w decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji
o udzielaniu świadczenia pieniężnego o przywróceniu pomocy udzielanej
w ośrodku, gdy cudzoziemiec jest uprawniony do otrzymywania pomocy socjalnej.
6. Decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji o udzielaniu świadczenia
pieniężnego nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Ustawa o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej art. 72

DODAJ