Art. 72. 1. Policjantowi w czasie pełnienia służby przysługuje bezpłatnie
wyżywienie w naturze, jeżeli rodzaj i warunki służby lub właściwości lub miejsce jej
pełnienia uzasadniają przyznanie wyżywienia w naturze, albo świadczenie pieniężne
w zamian za wyżywienie.
2. Wyżywienie w naturze przysługuje policjantowi:
1) pełniącemu służbę w systemie skoszarowanym;
2) biorącemu udział w szkoleniach lub ćwiczeniach z zakresu systemu obronnego
kraju, działań antyterrorystycznych lub zarządzania kryzysowego, jeżeli trwają
one w sposób ciągły powyżej 8 godzin;
3) biorącemu udział w akcjach ochrony porządku publicznego, zapobiegania
skutkom klęsk żywiołowych lub usuwania ich skutków oraz w działaniach
porządkowych podczas akcji ratowniczych przy likwidacji skutków klęsk
żywiołowych, trwających ponad 8 godzin, a w przypadku akcji w miejscu
stałego pełnienia służby – w warunkach powodujących konieczność pełnienia
służby przez okres powyżej 10 godzin;
4) który w przypadku zaistnienia poważnego zagrożenia porządku publicznego
bierze bezpośredni udział w działaniach porządkowych lub wchodzi w skład sił
wyznaczonych do tych działań i przebywa na terenie objętym tymi działaniami;
5) w innych uzasadnionych przypadkach.
3. Wyżywienie w naturze przysługuje policjantowi na podstawie normy
wyżywienia, którą stanowi wartość energetyczna, odżywcza i pieniężna produktów
żywnościowych przysługujących policjantowi w określonych przypadkach. W razie
zwiększonego zapotrzebowania na wartość energetyczną i odżywczą ze względu na
rodzaj i warunki służby lub właściwości lub miejsce jej pełnienia norma może zostać uzupełniona.
4. Normy wyżywienia mogą być realizowane w formie suchego prowiantu,
gotowych pakietów żywnościowych, lub posiłków sporządzanych przez zewnętrzne
podmioty gastronomiczne, w sytuacji gdy zorganizowanie wyżywienia w postaci
posiłków sporządzanych w punktach żywienia Policji nie jest możliwe albo gdy rodzaj
i warunki pełnionej służby wymagają tego rodzaju wyżywienia. W przypadku
realizacji wyżywienia w formie gotowych pakietów żywnościowych lub w formie
posiłków sporządzanych przez zewnętrzne podmioty gastronomiczne normę
wyżywienia podwyższa się o koszty zapewnienia wyżywienia.
5. W przypadku wyżywienia w naturze należy się kierować zasadami
racjonalnego żywienia, w granicach obowiązujących wartości energetycznych,
odżywczych i pieniężnych produktów żywnościowych określonych dla
poszczególnych norm wyżywienia.
6. Policjant otrzymuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie w przypadku:
1) pełnienia w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 marca służby na wolnym
powietrzu przez co najmniej 4 godziny dziennie albo
2) gdy rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub organizacyjne
uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego temu policjantowi
w naturze, albo
3) braku możliwości zapewnienia policjantowi bezpłatnego wyżywienia w naturze
z powodów zdrowotnych, udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim.
7. Świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie podwyższa się:
1) gdy rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub organizacyjne
uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego w naturze policjantowi:
a) który jest słuchaczem Wyższej Szkoły Policji, szkoły policyjnej lub ośrodka
szkolenia na kursie stacjonarnym,
b) w służbie kandydackiej;
2) w służbie kandydackiej przebywającemu na urlopie lub pełnodobowej przepustce;
3) w przypadku skierowania policjanta zaliczonego do personelu latającego do
wykonywania lotów poza miejsce stałej dyslokacji na czas powyżej 8 godzin.
8. Policjant, któremu przysługuje wyżywienie w naturze lub świadczenie
pieniężne w zamian za wyżywienie z kilku tytułów, otrzymuje wyżywienie w naturze
albo świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie tylko z jednego tytułu według
najkorzystniejszej dla niego normy wyżywienia, z wyłączeniem przypadków,
w których policjant uczestniczy w uroczystym posiłku organizowanym w punkcie
żywienia Policji.
9. Policjantowi, który zrezygnował z przysługującego mu wyżywienia
w naturze, nie przysługuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie ani dieta
na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia, z wyjątkiem rezygnacji
z wyżywienia w naturze z powodów zdrowotnych, udokumentowanych
zaświadczeniem lekarskim w sytuacji braku możliwości zapewnienia policjantowi
bezpłatnie wyżywienia w naturze.
10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje norm wyżywienia oraz ich wartość pieniężną,
2) średnie wartości energetyczne i odżywcze produktów żywnościowych objętych
poszczególnymi normami,
3) przypadki przyznawania poszczególnych norm wyżywienia,
4) przypadki, w których normy wyżywienia mogą zostać uzupełnione, oraz wartość
pieniężną uzupełnienia,
5) wartości świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz wymiar jego
podwyższania, a także jednostkę organizacyjną Policji właściwą do jego
wypłacania i terminy jego wypłaty
– uwzględniając zasady racjonalnego żywienia, adekwatność środków finansowych
służących zapewnieniu policjantom wyżywienia w naturze względem realnej wartości
wyżywienia, przyporządkowanie norm wyżywienia do przypadków, w których
policjantowi przysługuje wyżywienie w naturze, wskazanych w ust. 2, rozróżnienie
przypadków wypłacania świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz
mając na względzie właściwe warunki pełnienia służby.

Art. 72a. Napoje w naturze, w ilości zaspokajającej potrzeby policjanta,
przysługują w czasie pełnienia służby, w przypadkach i na warunkach określonych
w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy oraz w przepisach
wykonawczych wydanych na jego podstawie.

Ustawa o Policji art. 72

DODAJ