Art. 6. 1. Z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługują
następujące świadczenia:
1) „zasiłek chorobowy” – dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy
spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową;
2) „świadczenie rehabilitacyjne” – dla ubezpieczonego, który po wyczerpaniu
zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub
rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy;
3) „zasiłek wyrównawczy” – dla ubezpieczonego będącego pracownikiem, którego
wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek stałego lub długotrwałego uszczerbku
na zdrowiu;
4) „jednorazowe odszkodowanie” – dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub
długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
5) „jednorazowe odszkodowanie” – dla członków rodziny zmarłego
ubezpieczonego lub rencisty;
6) „renta z tytułu niezdolności do pracy” – dla ubezpieczonego, który stał się
niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej;
7) „renta szkoleniowa” – dla ubezpieczonego, w stosunku do którego orzeczono
celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy
w dotychczasowym zawodzie spowodowaną wypadkiem przy pracy lub chorobą
zawodową;
8) „renta rodzinna” – dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty
uprawnionego do renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej;
9) „dodatek do renty rodzinnej” – dla sieroty zupełnej;
10) dodatek pielęgnacyjny;
11) pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych oraz
zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne w zakresie określonym ustawą.
2. Osobom:
1) prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym,
2) duchownym będącym płatnikami składek na własne ubezpieczenia
oraz członkom ich rodzin świadczenia, o których mowa w ust. 1, nie przysługują
w razie wystąpienia w dniu wypadku lub w dniu złożenia wniosku o przyznanie
świadczeń z tytułu choroby zawodowej zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia
społeczne na kwotę przekraczającą 6,60 zł do czasu spłaty całości zadłużenia,
z zastrzeżeniem art. 47 ust. 3.
3. Prawo do świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 i 11, przedawnia
się, jeżeli zadłużenie, o którym mowa w ust. 2, nie zostanie uregulowane w ciągu
6 miesięcy od dnia wypadku lub od dnia złożenia wniosku o przyznanie tych
świadczeń z tytułu choroby zawodowej.
4. Osobom, o których mowa w ust. 2, Zakład wypłaca świadczenia w ciągu
30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do ustalenia prawa do tych
świadczeń, nie później jednak niż w ciągu 60 dni od spłaty całości zadłużenia.

Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych art. 6