Art. 6. Jeżeli prokurator wydał postanowienie, o którym mowa w art. 5a, albo
sąd wydał postanowienie o odmowie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka
koronnego, wyjaśnienia podejrzanego, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 5
ust. 3, nie mogą stanowić dowodu; w takim wypadku czynności przeprowadzone na
zasadach i w trybie określonych niniejszą ustawą uznaje się za niebyłe, a zniszczeniu
podlegają następujące dokumenty:
1) postanowienia o przedstawieniu zarzutów wydane w oparciu o wyjaśnienia,
o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1;
2) protokoły zawierające wyjaśnienia i oświadczenia podejrzanego, o których
mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 5 ust. 3;
3) wnioski prokuratora, sporządzone na podstawie art. 5 ust. 1.

Ustawa o świadku koronnym art. 6

Poprzedni

Art. 5. 1. Postanowienie w przedmiocie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego wydaje sąd okręgowy właściwy dla miejsca prowadzenia postępowania przygotowawczego na wniosek prokuratora prowad...

Nastepny

Art. 7. 1. W razie wydania przez sąd postanowienia o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego, prokurator sporządza odpisy materiałów dotyczących osoby wskazanej w postanowieniu sądu i wyłącza...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym
  • Wejscie w życie 1 września 1998
  • Ost. zmiana ustawy 4 marca 2016
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka