Art. 6. 1. Do wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1, należy dołączyć:
1) dowody, które świadczą o pozostawieniu nieruchomości poza obecnymi
granicami Rzeczypospolitej Polskiej z przyczyn, o których mowa w art. 1, oraz
o rodzaju i powierzchni tych nieruchomości;
2) dowody, które świadczą o posiadaniu obywatelstwa polskiego, o którym mowa
w art. 2 i 3;
3) dowody potwierdzające miejsce lub miejsca zamieszkania wnioskodawcy,
a w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 2, również dowody potwierdzające
miejsca zamieszkania po przybyciu na obecne terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej osób, o których mowa w art. 2 lub art. 3; w przypadku braku tych
dowodów do wniosku dołącza się oświadczenie wnioskodawcy o miejscu lub
miejscach zamieszkania tych osób;
4) oświadczenie o wskazaniu osoby uprawnionej w przypadku, o którym mowa
w art. 3 ust. 1;
5) oświadczenie o dotychczasowym stanie realizacji prawa do rekompensaty.
2. W przypadku śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych poza
obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej do wniosku należy dołączyć:
1) postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku albo o dziale spadku;
2) oświadczenie o wskazaniu osoby uprawnionej w przypadku, o którym mowa
w art. 3 ust. 2.
3. Osoba, która na podstawie odrębnych przepisów, w ramach realizacji prawa
do rekompensaty, nabyła na własność albo w użytkowanie wieczyste nieruchomości
Skarbu Państwa, lub nieruchomości takie nabyli jej poprzednicy prawni, dołącza do
wniosku dokumenty urzędowe poświadczające nabycie.
4. Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być w szczególności:
1) urzędowy opis mienia;
2) orzeczenie wydane przez były Państwowy Urząd Repatriacyjny;
3) dokumenty urzędowe, w tym sądowe, a także dokumenty pozyskane z archiwów
państwowych Republiki Białoruś, Republiki Litewskiej, Federacji Rosyjskiej,
Ukrainy lub innych państw;
4) wydane przez władze polskie dokumenty, które świadczą o posiadaniu
obywatelstwa polskiego.
5. W przypadku braku dokumentów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2,
dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być oświadczenia dwóch świadków
złożone, pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia,
przed notariuszem, organem prowadzącym postępowanie lub w polskiej placówce
konsularnej w kraju zamieszkania świadka, którzy:
1) zamieszkiwali w miejscowości, w której znajduje się nieruchomość
pozostawiona poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, lub
w miejscowości sąsiedniej;
2) nie są osobami bliskimi – w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn.
zm.) – właścicieli lub spadkobierców ubiegających się o potwierdzenie prawa
do rekompensaty.
6. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów określonych w ust. 1–3, wojewoda
wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania.

Ustawa o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej art. 6

Poprzedni

Art. 5. 1. Potwierdzenie prawa do rekompensaty następuje na wniosek osoby ubiegającej się o potwierdzenie tego prawa, złożony nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 r. 2. Wniosek o potwierdzenie pr...

Nastepny

Art. 7. 1. Wojewoda, po wszczęciu postępowania, dokonuje oceny spełnienia wymogów, o których mowa w art. 2, art. 3 i art. 5 ust. 1 i 2, na podstawie dowodów, o których mowa w art. 6. Pozytywna ocena...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej
  • Wejscie w życie 7 października 2005
  • Ost. zmiana ustawy 1 września 2017
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 10 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka