Art. 6. § 1. Jeżeli strona czynności notarialnej nie jest w stanie bez uszczerbku
utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny ponieść żądanego przez notariusza
wynagrodzenia, może wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania o zwolnienie w całości lub w części od
ponoszenia tego wynagrodzenia.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej, która wykaże, że nie
ma dostatecznych środków na ponoszenie wynagrodzenia żądanego przez notariusza.
§ 3. Sąd po ustaleniu, że zachodzi potrzeba dokonania czynności notarialnej,
uwzględnia wniosek i wyznacza notariusza do dokonania żądanej przez stronę
czynności notarialnej.
§ 4. Za stronę zwolnioną od ponoszenia wynagrodzenia za dokonaną czynność
notarialną wynagrodzenie ponosi Skarb Państwa. Wynagrodzenie przyznaje
notariuszowi, na jego wniosek, sąd, który wyznaczył notariusza, na podstawie taksy,
o której mowa w art. 5.
§ 5. Do rozpoznania wniosku, o którym mowa w § 1, oraz przyznania
notariuszowi wynagrodzenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego
o postępowaniu nieprocesowym, z uwzględnieniem przepisów o zwolnieniu od
kosztów sądowych.

Prawo o notariacie art. 6

Poprzedni

Art. 5. § 1. Notariuszowi za dokonanie czynności notarialnych przysługuje wynagrodzenie określone na podstawie umowy ze stronami czynności, nie wyższe niż maksymalne stawki taksy notarialnej właściw...

Nastepny

Art. 7. § 1. Notariusz jako płatnik na podstawie odrębnych przepisów pobiera podatki. § 2. Jeżeli wniosek o wpis w księdze wieczystej, o którym mowa w art. 92 § 4, podlega opłacie sądowej, notarius...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie
  • Wejscie w życie 22 kwietnia 1991
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 14 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka