Art. 6. 1. Podstawę opodatkowania stanowi:
1) przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego;
2) przy umowie zamiany:
a) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub
własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego na taki lokal
lub prawo do lokalu – różnica wartości rynkowych zamienianych lokali lub praw do lokali,
b) w pozostałych przypadkach – wartość rynkowa rzeczy lub prawa
majątkowego, od którego przypada wyższy podatek;
3) przy umowie darowizny – wartość długów i ciężarów albo zobowiązań
przejętych przez obdarowanego;
4) przy umowie dożywocia – wartość rynkowa nieruchomości lub prawa
użytkowania wieczystego;
5) przy umowie o zniesienie współwłasności lub o dział spadku – wartość rynkowa
rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we
współwłasności lub spadku;
6) przy ustanowieniu odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego
oraz odpłatnej służebności – wartość świadczeń użytkownika bądź osoby, na
rzecz której ustanowiono służebność, za okres, na jaki prawa te zostały ustanowione;
7) przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – kwota lub wartość
pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków
pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia
umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych;
8) przy umowie spółki:
a) przy zawarciu umowy – wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość
kapitału zakładowego,
b) przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo
podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających
majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał
zakładowy,
c) przy dopłatach – kwota dopłat,
d) przy pożyczce udzielonej spółce przez wspólnika – kwota lub wartość
pożyczki,
e) przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego
używania – roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się
w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego
oddanego do nieodpłatnego używania,
f) przy przekształceniu lub łączeniu spółek – wartość wkładów do spółki
osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału
zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia,
g) przy przeniesieniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rzeczywistego
ośrodka zarządzania spółki kapitałowej lub jej siedziby – wartość kapitału zakładowego;
9) (uchylony)
10) przy ustanowieniu hipoteki – kwota zabezpieczonej wierzytelności.
2. Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na
podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju
i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz
w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej
czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
3. Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej
lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego,
wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub
obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając
jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.
4. Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił
wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy
dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez
podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość
określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości
podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.
5. Jeżeli z treści czynności cywilnoprawnych, wymienionych w ust. 1 pkt 6,
wynika prawo żądania świadczeń, które nie mogą być oznaczone pod względem
wielkości w chwili zawierania umowy, podstawę opodatkowania ustala się w miarę
wykonywania świadczeń. Organ podatkowy może jednak, za zgodą podatnika, przyjąć
do podstawy opodatkowania prawdopodobną wartość wszystkich świadczeń za okres
trwania czynności.
6. W przypadku zawarcia umów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, na czas
nieokreślony, podstawę opodatkowania może stanowić zgodnie z oświadczeniem podatnika:
1) wartość świadczeń za lat 10 albo
2) wartość świadczeń należnych w miarę wykonywania umowy.
7. W przypadku zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1 pkt 8 lit. e, na czas
nieokreślony, przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.
8. W przypadku zmiany umów wymienionych w ust. 1 pkt 6, podstawę
opodatkowania stanowi:
1) przy przedłużeniu okresu, na jaki zawarto umowę – wartość świadczeń ustalona
według zasad przewidzianych w ust. 1 pkt 6 oraz w ust. 5 i 6;
2) przy podwyższeniu wartości świadczeń – różnica wartości świadczeń według
zasad przewidzianych w ust. 1 pkt 6 oraz w ust. 5 i 6.
9. Od podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 8, odlicza się:
1) kwotę wynagrodzenia wraz z podatkiem od towarów i usług, pobraną przez
notariusza za sporządzenie aktu notarialnego umowy spółki albo jej zmiany,
jeżeli powoduje ona zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego;
2) opłatę sądową związaną z wpisem spółki do rejestru przedsiębiorców lub zmianą
wpisu w tym rejestrze dotyczącą wkładu do spółki albo kapitału zakładowego;
3) opłatę za zamieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłoszenia
o wpisach, o których mowa w pkt 2.
4) (uchylony)
5) (uchylony)
6) (uchylony)

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych art. 6

DODAJ