Art. 6. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) gospodarka leśna – działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony
i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych,
gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna,
żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego,
a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu;
1a) trwale zrównoważona gospodarka leśna – działalność zmierzającą do
ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie
zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej
produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do
wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych,
gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym
i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów;
2) klasa bonitacji drzewostanu – wskaźnik możliwości produkcyjnej siedliska
leśnego i drzewostanu;
3) właściciel lasu – osobę fizyczną lub prawną będącą właścicielem albo
użytkownikiem wieczystym lasu oraz osobę fizyczną, osobę prawną lub
jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej będącą
posiadaczem samoistnym, użytkownikiem, zarządcą lub dzierżawcą lasu;
4) zagrożenie trwałości – stan lasu wywołany czynnikami zewnętrznymi lub
nieprawidłową gospodarką leśną, wymagający zabiegów zwalczających
i ochronnych albo jego przebudowy;
5) (uchylony)
6) plan urządzenia lasu – podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowywany
dla określonego obiektu, zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz cele, zadania
i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej;
7) uproszczony plan urządzenia lasu – plan opracowywany dla lasu o obszarze co
najmniej 10 ha, stanowiącego zwarty kompleks leśny, zawierający skrócony opis
lasu i gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz podstawowe zadania dotyczące
gospodarki leśnej;
8) drogi leśne – drogi położone w lasach niebędące drogami publicznymi
w rozumieniu przepisów o drogach publicznych;
9) etat cięć – ilość drewna do pozyskania określoną w planie urządzenia lasu lub
uproszczonym planie urządzenia lasu, wynikającą z potrzeb odnowienia,
pielęgnowania i ochrony lasu oraz zasady trwałości i ciągłości użytkowania;
10) rozmiar pozyskania drewna – wielkość (miąższość) drewna do pozyskania
wynikającą z planów gospodarczo-finansowych;
11) program ochrony przyrody – część planu urządzenia lasu zawierającą
kompleksowy opis stanu przyrody, zadania z zakresu jej ochrony i metody ich
realizacji, obejmującą zasięg terytorialny nadleśnictwa.
2. (uchylony)
3. W lasach, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2, będących w użytkowaniu
wieczystym, określone w ustawie prawa i obowiązki Krajowego Ośrodka Wsparcia
Rolnictwa wykonuje użytkownik wieczysty.

Ustawa o lasach art. 6

Poprzedni

Art. 5. 1. Nadzór nad gospodarką leśną sprawują: 1) minister właściwy do spraw środowiska – w lasach stanowiących własność Skarbu Państwa; 2) starosta – w lasach niestanowiących własności Skarbu Pa...

Nastepny

Art. 7. 1. Trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu, z uwzględnieniem w szczególności następujących celów: 1) zachowani...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1992
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 06 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka