Art. 6. 1. Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni
rozporządzeń nieodpłatnych albo dokonanych na rzecz nabywcy działającego
w złej wierze.
2. W złej wierze jest ten, kto wie, że treść księgi wieczystej jest niezgodna
z rzeczywistym stanem prawnym, albo ten, kto z łatwością mógł się o tym
dowiedzieć.
3. Jeżeli do dokonania rozporządzenia potrzebny jest wpis w księdze
wieczystej, chwila złożenia wniosku o wpis jest rozstrzygająca dla oceny dobrej lub
złej wiary nabywcy. Jednakże gdy rozporządzenie dochodzi do skutku dopiero po
dokonaniu wpisu, rozstrzyga dzień, w którym rozporządzenie doszło do skutku.

Ustawa o księgach wieczystych i hipotece art. 6

Poprzedni

Art. 5. W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z os...

Nastepny

Art. 7. Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie działa przeciwko: 1) prawom obciążającym nieruchomość z mocy ustawy, niezależnie od wpisu; 2) prawu dożywocia; 3) służebnościom ustanowionym ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (1) I ACa 734/13 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 13 lutego 2014 r. w sprawie o zapłatę.

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1983
  • Ost. zmiana ustawy 5 sierpnia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 05 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka