Art. 68. 1. Obywatelowi UE, który posiada prawo stałego pobytu oraz
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres 10 lat bezpośrednio
poprzedzających wydanie decyzji o wydaleniu, decyzja o wydaleniu może być
wydana tylko w przypadku, gdy jego pobyt na tym terytorium stanowi szczególnie
poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub
bezpieczeństwa publicznego, w szczególności przez zagrożenie dla pokoju,
ludzkości, niepodległości lub obronności Rzeczypospolitej Polskiej lub ze względu
na działalność terrorystyczną, handel ludźmi, seksualne wykorzystywanie osób,
nielegalny handel narkotykami, nielegalny handel bronią, pranie pieniędzy, korupcję, fałszowanie środków płatniczych, przestępczość komputerową lub przestępczość zorganizowaną.
2. Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1,
przerywa odbywanie kary pozbawienia wolności przez obywatela UE.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że
obywatel UE posiada silne więzi rodzinne, społeczne i kulturowe
w Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Dokonując oceny okoliczności, o których mowa w ust. 3, uwzględnia się:
1) okres pobytu obywatela UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed
odbywaniem kary pozbawienia wolności;
2) istnienie więzi rodzinnych, społecznych i kulturowych z państwem
pochodzenia;
3) charakter i okoliczności popełnionego przestępstwa, za które obywatel UE
odbywał karę pozbawienia wolności;
4) zachowanie obywatela UE w okresie odbywania kary pozbawienia wolności.

Art. 68a. 1. Decyzja o wydaleniu powinna uwzględniać zasadę
proporcjonalności i opierać się wyłącznie na zachowaniu danej osoby, które
stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu
społecznego.
2. Zasady proporcjonalności nie stosuje się, w przypadku gdy pobyt
obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE stanowi
zagrożenie dla zdrowia publicznego.
3. Wcześniejsza karalność nie może stanowić samoistnej podstawy do
podjęcia decyzji o wydaleniu. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1, nie można
się powoływać dla celów gospodarczych.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do decyzji, o której mowa w art. 65p.

Ustawa o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin art. 68

DODAJ