Art. 67. Nie wszczyna się postępowania w sprawie stosowania praktyk
naruszających zbiorowe prawa pacjentów, jeżeli od końca roku, w którym
zaprzestano ich stosowania, upłynął rok.

Art. 67a. 1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do zakażenia pacjenta
biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenia ciała lub rozstroju
zdrowia pacjenta albo śmierci pacjenta będącego następstwem niezgodnych
z aktualną wiedzą medyczną:
1) diagnozy, jeżeli spowodowała ona niewłaściwe leczenie albo opóźniła
właściwe leczenie, przyczyniając się do rozwoju choroby,
2) leczenia, w tym wykonania zabiegu operacyjnego,
3) zastosowania produktu leczniczego lub wyrobu medycznego
– zwanego dalej „zdarzeniem medycznym”.
2. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do zdarzeń medycznych
będących następstwem udzielania świadczeń zdrowotnych w szpitalu
w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej.

Art. 67b. 1. W przypadku:
1) zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, o których mowa
w art. 67a ust. 1 – pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy mogą wystąpić
z wnioskiem o ustalenie zdarzenia medycznego,
2) śmierci, o której mowa w art. 67a ust. 1 – wniosek o ustalenie zdarzenia
medycznego mogą złożyć spadkobiercy pacjenta
– zwani dalej „podmiotami składającymi wniosek”.
2. Postępowanie przed wojewódzką komisją do spraw orzekania
o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1:
1) zawiesza się w przypadku toczącego się w związku z tym samym zdarzeniem
postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej osoby
wykonującej zawód medyczny lub postępowania karnego w sprawie o przestępstwo;
2) nie wszczyna się, a wszczęte umarza w przypadku, gdy w związku z tym
samym zdarzeniem prawomocnie osądzono sprawę o odszkodowanie lub
zadośćuczynienie pieniężne albo toczy się postępowanie cywilne w tej sprawie.
3. W przypadku zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 2 pkt 1,
postępowanie przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach
medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1, podejmuje się z urzędu.

Art. 67c. 1. Wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego, zwany dalej
„wnioskiem”, wnosi się do wojewódzkiej komisji do spraw orzekania
o zdarzeniach medycznych właściwej ze względu na siedzibę szpitala.
1a. W przypadku gdy wojewódzka komisja do spraw orzekania o zdarzeniach
medycznych, do której wpłynął wniosek, jest niewłaściwa, niezwłocznie
przekazuje wniosek do właściwej wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o
zdarzeniach medycznych, zawiadamiając o tym podmiot składający wniosek.
2. Wniosek wnosi się w terminie 1 roku od dnia, w którym podmiot
składający wniosek dowiedział się o zakażeniu, uszkodzeniu ciała lub rozstroju
zdrowia albo nastąpiła śmierć pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1, jednakże
termin ten nie może być dłuższy niż 3 lata od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie
skutkujące zakażeniem, uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia albo śmiercią pacjenta.
3. Złożenie wniosku, w wyniku którego wojewódzka komisja do spraw
orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1, wydała
orzeczenie o zdarzeniu medycznym, przerywa bieg terminu przedawnienia
roszczeń określony w przepisach Kodeksu cywilnego wynikający ze zdarzeń
objętych wnioskiem.
4. W przypadku śmierci pacjenta, o której mowa w art. 67a ust. 1, termin,
o którym mowa w ust. 2, nie biegnie do dnia zakończenia postępowania spadkowego.

Art. 67d. 1. Wniosek zawiera:
1) dane pacjenta:
a) imię i nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) numer PESEL albo serię i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość, jeżeli posiada;
2) imię i nazwisko przedstawiciela ustawowego, jeżeli dotyczy;
3) imiona i nazwiska wszystkich spadkobierców, jeżeli dotyczy;
4) wskazanie, który ze spadkobierców reprezentuje pozostałych w postępowaniu
przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych,
o której mowa w art. 67e ust. 1, jeżeli dotyczy;
5) adres do doręczeń;
6) dane podmiotu leczniczego prowadzącego szpital:
a) firmę,
b) adres siedziby oraz adres szpitala, jeżeli dotyczy;
7) uzasadnienie wniosku zawierające uprawdopodobnienie zdarzenia, którego
następstwem było zakażenie, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia albo śmierć
pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1, oraz szkody majątkowej lub niemajątkowej;
8) wskazanie, czy przedmiotem wniosku jest zakażenie, uszkodzenie ciała,
rozstrój zdrowia albo śmierć pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1;
9) propozycję wysokości odszkodowania i zadośćuczynienia, nie wyższą niż
określona w art. 67k ust. 7.
2. Do wniosku dołącza się:
1) dowody uprawdopodabniające okoliczności wskazane we wniosku;
2) potwierdzenie uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 3;
3) postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku w przypadku, o którym mowa
w art. 67b ust. 1 pkt 2, oraz pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych
spadkobierców, w przypadku złożenia wniosku przez co najmniej jednego z nich.
3. Złożenie wniosku podlega opłacie w wysokości 200 zł. Opłata podlega
zaliczeniu na poczet kosztów postępowania przed wojewódzką komisją do spraw
orzekania o zdarzeniach medycznych.
4. Opłatę, o której mowa w ust. 3, uiszcza się na rachunek właściwego urzędu
wojewódzkiego.
5. Wniosek niekompletny lub nienależycie opłacony jest zwracany bez
rozpatrzenia podmiotowi składającemu wniosek.
6. Kompletny i należycie opłacony wniosek wojewódzka komisja do spraw
orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1, przekazuje
niezwłocznie kierownikowi podmiotu leczniczego prowadzącego szpital,
z działalnością którego wiąże się wniosek, oraz ubezpieczycielowi, o którym mowa
w art. 67i ust. 2 pkt 2. Kierownik tego podmiotu i ubezpieczyciel przedstawiają
stanowisko w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku wraz z dowodami na
poparcie swojego stanowiska. Nieprzedstawienie stanowiska jest równoznaczne
z akceptacją wniosku w zakresie dotyczącym okoliczności w nim wskazanych oraz
proponowanej wysokości odszkodowania i zadośćuczynienia.

Art. 67e. 1. Tworzy się wojewódzkie komisje do spraw orzekania
o zdarzeniach medycznych, zwane dalej „wojewódzkimi komisjami”. Siedzibą
wojewódzkiej komisji jest siedziba właściwego urzędu wojewódzkiego.
2. Wykonywanie zadań wojewódzkiej komisji nie stanowi wykonywania
władzy publicznej.
3. W skład wojewódzkiej komisji wchodzi 16 członków, w tym:
1) 8 członków posiadających co najmniej wyższe wykształcenie i tytuł magistra
lub równorzędny w dziedzinie nauk medycznych, którzy wykonują zawód
medyczny przez okres co najmniej 5 lat albo posiadają stopień naukowy
doktora w dziedzinie nauk medycznych,
2) 8 członków posiadających co najmniej wyższe wykształcenie i tytuł magistra
w dziedzinie nauk prawnych, którzy przez okres co najmniej 5 lat byli
zatrudnieni na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem
prawa albo posiadają stopień naukowy doktora w dziedzinie nauk prawnych
– którzy posiadają wiedzę w zakresie praw pacjenta oraz korzystają z pełni praw publicznych.
4. Członkiem wojewódzkiej komisji nie może być osoba:
1) prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo
skarbowe;
2) prawomocnie ukarana karą z tytułu odpowiedzialności dyscyplinarnej albo
zawodowej;
3) wobec której prawomocnie orzeczono środek karny określony w art. 39 pkt 2
lub 2a Kodeksu karnego.
5. Spośród członków wojewódzkiej komisji:
1) 14 członków powołuje wojewoda, przy czym:
a) 4 członków stanowią osoby powołane spośród kandydatów zgłoszonych
przez samorządy zawodowe lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek
i położnych oraz diagnostów laboratoryjnych, mających siedzibę na
terenie województwa,
b) 4 członków stanowią osoby powołane spośród kandydatów zgłoszonych
przez samorząd zawodowy adwokatury oraz samorząd radców
prawnych, mających siedzibę na terenie województwa,
c) 6 członków stanowią osoby powołane spośród kandydatów zgłoszonych
przez organizacje społeczne działające na terenie województwa na rzecz
praw pacjenta;
2) po jednym członku powołuje minister właściwy do spraw zdrowia i Rzecznik.
6. Podmioty, o których mowa w ust. 5 pkt 1, zgłaszają, a minister właściwy
do spraw zdrowia i Rzecznik powołują, kandydatów na członków wojewódzkiej
komisji nie później niż na 6 miesięcy przed upływem kadencji wojewódzkiej
komisji, a w przypadku odwołania członka wojewódzkiej komisji przed upływem
kadencji – w terminie wyznaczonym przez wojewodę.
7. Kadencja wojewódzkiej komisji wynosi 6 lat. W przypadku gdy członek
wojewódzkiej komisji zostanie odwołany przed upływem kadencji na podstawie
ust. 9, kadencja członka powołanego na jego miejsce upływa z dniem upływu
kadencji wojewódzkiej komisji.
8. Przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio w przypadku śmierci członka
wojewódzkiej komisji.
9. Członka wojewódzkiej komisji odwołuje, przed upływem kadencji, organ,
który go powołał, w przypadku:
1) złożenia rezygnacji ze stanowiska;
2) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie powierzonych zadań;
3) zaistnienia okoliczności określonych w art. 67g ust. 1;
4) niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 67g ust. 4;
5) zaistnienia okoliczności określonych w ust. 4;
6) uchylania się od wykonywania obowiązków członka wojewódzkiej komisji
albo ich nieprawidłowego wykonywania.
10. O powołaniu na członka wojewódzkiej komisji oraz o terminach jej
posiedzeń informuje się pracodawcę tej osoby.
11. Pracami wojewódzkiej komisji kieruje przewodniczący wybrany spośród
jej członków na pierwszym posiedzeniu większością głosów przy obecności co
najmniej 3/4 jej członków, w głosowaniu tajnym.
11a. Przewodniczący wojewódzkiej komisji dokonuje oceny wniosku pod
względem spełnienia wymogów formalnych.
12. Termin pierwszego posiedzenia wojewódzkiej komisji wyznacza
wojewoda. Pierwszemu posiedzeniu, do czasu wyboru przewodniczącego,
o którym mowa w ust. 11, przewodniczy członek wojewódzkiej komisji
wyznaczony przez wojewodę.
13. Wojewódzka komisja działa na podstawie uchwalonego przez siebie
regulaminu, przy czym:
1) uchwały wojewódzkiej komisji są podejmowane zwykłą większością głosów,
chyba że ustawa stanowi inaczej;
2) w przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego;
3) członek wojewódzkiej komisji nie może wstrzymać się od głosu;
4) wojewódzka komisja działa na posiedzeniach, które są protokołowane.

Art. 67f. 1. Wojewódzkie komisje orzekają w składzie 4-osobowym.
2. Skład orzekający wojewódzkiej komisji, zwany dalej „składem
orzekającym”, jest wyznaczany przez przewodniczącego wojewódzkiej komisji
według kolejności wpływu wniosków o ustalenie zdarzenia medycznego
z alfabetycznej listy członków wojewódzkiej komisji, przy czym 2 członków
składu orzekającego spełnia wymagania, o których mowa w art. 67e ust. 3 pkt 1,
a 2 członków składu orzekającego spełnia wymagania, o których mowa w art. 67e
ust. 3 pkt 2. Odstępstwo od tej kolejności jest dopuszczalne tylko z przyczyn
określonych w art. 67g ust. 2.
2a. W przypadku gdy z powodu wyłączenia członków wojewódzkiej komisji,
o którym mowa w art. 67g ust. 2 albo w art. 67j ust. 8 zdanie drugie, nie jest
możliwe wyznaczenie składu orzekającego, przewodniczący wojewódzkiej
komisji, niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia wpływu wniosku,
informuje o tym Rzecznika.
2b. Rzecznik, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji,
o której mowa w ust. 2a, wskazuje wojewódzką komisję właściwą do rozpatrzenia
wniosku, mając na uwadze zapewnienie możliwie dogodnych warunków dojazdu
dla uczestników postępowania.
2c. Wojewódzka komisja, do której wpłynął wniosek, przekazuje całość
dokumentacji sprawy wojewódzkiej komisji wskazanej przez Rzecznika,
niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia wskazania.
3. Pracami składu orzekającego kieruje przewodniczący. Termin pierwszego
posiedzenia składu orzekającego oraz jego przewodniczącego wyznacza
przewodniczący wojewódzkiej komisji.

Art. 67g. 1. Członkowie składu orzekającego, ich małżonkowie, zstępni
i wstępni w linii prostej nie mogą być:
1) właścicielami, osobami zatrudnionymi lub współpracującymi z podmiotem
leczniczym prowadzącym szpital lub z ubezpieczycielem, o których mowa
w art. 67i ust. 2, oraz członkami organów tego podmiotu lub ubezpieczyciela;
2) członkami organów oraz osobami zatrudnionymi w podmiocie tworzącym
w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, jeżeli podmiot ten
utworzył podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą, który prowadzi szpital,
o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 1;
3) posiadaczami akcji lub udziałów przedstawiających więcej niż 10% kapitału
zakładowego w spółkach handlowych będących podmiotami leczniczymi
prowadzącymi szpital, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 1, oraz
ubezpieczyciela, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 2.
2. Członek składu orzekającego podlega wyłączeniu w postępowaniu
w sprawach, w których:
1) jest podmiotem składającym wniosek lub pozostaje z tym podmiotem w takim
stosunku prawnym, że wynik postępowania przed wojewódzką komisją ma
wpływ na jego prawa i obowiązki;
2) pozostaje z podmiotem składającym wniosek w takim stosunku osobistym, że
wywołuje to wątpliwości co do jego bezstronności;
3) podmiotem składającym wniosek jest jego małżonek, krewny lub powinowaty
w linii prostej, krewny boczny do czwartego stopnia i powinowaty boczny do
drugiego stopnia;
4) podmiot składający wniosek jest związany z nim z tytułu przysposobienia,
opieki lub kurateli;
5) był lub jest pełnomocnikiem albo przedstawicielem ustawowym podmiotu
składającego wniosek.
3. Powody wyłączenia członka składu orzekającego trwają także po ustaniu
małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli.
4. Przed powołaniem do składu orzekającego członkowie wojewódzkiej
komisji składają oświadczenie o braku okoliczności określonych w ust. 1 i 2,
zwane dalej „oświadczeniem o braku konfliktu interesów”.
5. Członkowie wojewódzkiej komisji są obowiązani do zachowania
w tajemnicy uzyskanych w toku postępowania przed komisją informacji
dotyczących pacjenta, w tym także po ustaniu członkostwa w komisji.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się także do osób niebędących członkami
wojewódzkiej komisji, którym komisja zleciła przygotowanie opinii.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wzór oświadczenia o braku konfliktu interesów, mając na celu uzyskanie pełnych
informacji o okolicznościach określonych w ust. 1 i 2.

Art. 67h. 1. Członkom składu orzekającego przysługuje:
1) wynagrodzenie w wysokości nieprzekraczającej 430 zł za udział w posiedzeniu;
2) zwrot kosztów przejazdu w wysokości i na warunkach określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy;
3) zwolnienie od pracy w dniu posiedzenia komisji, bez zachowania prawa do
wynagrodzenia.
2. Kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega waloryzacji
z uwzględnieniem średniorocznego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń
w państwowej sferze budżetowej, przyjętego w ustawie budżetowej.
3. Działalność wojewódzkiej komisji jest finansowana z budżetu państwa,
z części pozostającej w dyspozycji właściwego wojewody. Wysokość
wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ustala właściwy wojewoda.

Art. 67i. 1. Celem postępowania przed wojewódzką komisją jest ustalenie,
czy zdarzenie, którego następstwem była szkoda majątkowa lub niemajątkowa,
stanowiło zdarzenie medyczne.
2. W posiedzeniach wojewódzkiej komisji, z wyjątkiem części posiedzenia,
w trakcie której odbywa się narada i głosowanie nad orzeczeniem, może
uczestniczyć podmiot składający wniosek oraz przedstawiciel:
1) kierownika podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, z działalnością
którego wiąże się wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego;
2) ubezpieczyciela, z którym podmiot leczniczy zawarł umowę ubezpieczenia z
tytułu zdarzeń medycznych.
3. O terminie posiedzenia zawiadamia się podmiot składający wniosek oraz
kierownika podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, oraz ubezpieczyciela,
o których mowa w ust. 2. Zawiadomienie doręcza się co najmniej na 7 dni przed
terminem posiedzenia.
4. W celu wydania orzeczenia wojewódzka komisja może wzywać do
złożenia wyjaśnień:
1) podmiot składający wniosek;
2) kierownika podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, z działalnością
którego wiąże się wniosek;
3) osoby, które wykonywały zawód medyczny w podmiocie leczniczym
prowadzącym szpital oraz inne osoby, które były w nim zatrudnione lub
w inny sposób z nim związane, w okresie, w którym zgodnie z wnioskiem
miało miejsce zdarzenie medyczne albo zostały wskazane we wniosku jako osoby, które mogą posiadać informacje istotne dla prowadzonego przed
wojewódzką komisją postępowania;
4) ubezpieczyciela, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 2.
Wezwanie doręcza się co najmniej na 7 dni przed terminem posiedzenia.
5. W postępowaniu wojewódzka komisja rozpatruje dowody przedstawione
przez podmiot składający wniosek oraz kierownika podmiotu leczniczego
prowadzącego szpital, z działalnością którego wiąże się wniosek, oraz
ubezpieczyciela, o którym mowa w art. 67i ust. 2 pkt 2. Wojewódzka komisja
może także w zakresie prowadzonego postępowania:
1) żądać dokumentacji prowadzonej przez podmiot leczniczy prowadzący
szpital, w tym dokumentacji medycznej;
2) przeprowadzać postępowanie wyjaśniające w podmiocie leczniczym
prowadzącym szpital;
3) dokonywać wizytacji pomieszczeń i urządzeń szpitala.
6. Z czynności, o których mowa w ust. 5 pkt 2 i 3, sporządza się protokół,
który podpisują członkowie wojewódzkiej komisji oraz osoby uczestniczące w tych
czynnościach. Odmowę lub niemożność podpisania stwierdza się w protokole.
6a. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa osoby wezwanej
na posiedzenie w celu złożenia wyjaśnień, o których mowa w ust. 4, albo zeznań w
charakterze świadka, wojewódzka komisja może pominąć dowód z tych wyjaśnień
albo zeznań, jeśli miałyby one dotyczyć okoliczności już ustalonych w sposób
niebudzący wątpliwości na podstawie innych dowodów.
7. Jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla wydania
orzeczenia wymaga wiadomości specjalnych, wojewódzka komisja zasięga opinii
lekarza w danej dziedzinie medycyny z listy, o której mowa w art. 32 ust. 2, albo
konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej
dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.

Art. 67j. 1. Wojewódzka komisja po naradzie wydaje, w formie pisemnej,
orzeczenie o zdarzeniu medycznym albo jego braku, wraz z uzasadnieniem.
2. Wojewódzka komisja wydaje orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, nie
później niż w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku.
3. Orzeczenie wojewódzkiej komisji zapada większością co najmniej
3/4 głosów w obecności wszystkich członków składu orzekającego.
4. Orzeczenie wojewódzkiej komisji sporządzone w dwóch egzemplarzach
podpisuje cały skład orzekający. Członek składu orzekającego, który w głosowaniu
nie zgodził się z większością, może zgłosić zdanie odrębne i jest obowiązany
uzasadnić je na piśmie w terminie umożliwiającym sporządzenie uzasadnienia
orzeczenia w terminie, o którym mowa w ust. 5.
5. Przewodniczący składu orzekającego na posiedzeniu wojewódzkiej
komisji, na którym wydano orzeczenie, ogłasza jego treść, przytaczając główne
motywy rozstrzygnięcia. W terminie 7 dni od dnia wydania orzeczenia sporządza
się jego uzasadnienie.
6. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się:
1) podmiotowi składającemu wniosek,
2) kierownikowi podmiotu leczniczego prowadzącego szpital oraz
ubezpieczycielowi, o których mowa w art. 67i ust. 2
– nie później niż w terminie 7 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 5.
7. W terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem
podmiotowi składającemu wniosek, kierownikowi podmiotu leczniczego
prowadzącego szpital oraz ubezpieczycielowi, o których mowa w art. 67i ust. 2,
przysługuje prawo złożenia do wojewódzkiej komisji umotywowanego wniosku
o ponowne rozpatrzenie sprawy.
8. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wojewódzka komisja rozpatruje
w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania. W rozpatrywaniu tego wniosku nie
może uczestniczyć członek składu orzekającego, który brał udział w wydaniu
zaskarżonego orzeczenia. Przepisy ust. 1, 3–6 oraz art. 67g–67i stosuje się.
9. Wojewódzka komisja zawiadamia podmioty uprawnione do złożenia
wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy o bezskutecznym upływie terminu,
o którym mowa w ust. 7.

Art. 67k. 1. W zakresie uregulowanym niniejszą ustawą ubezpieczyciel jest
związany orzeczeniem wojewódzkiej komisji.
2. Ubezpieczyciel, za pośrednictwem wojewódzkiej komisji, w terminie 30 dni od dnia:
1) otrzymania zawiadomienia określonego w art. 67j ust. 9,
2) doręczenia orzeczenia wojewódzkiej komisji o zdarzeniu medycznym
wydanego w wyniku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
– przedstawia podmiotowi składającemu wniosek propozycję odszkodowania
i zadośćuczynienia. Propozycja nie może być wyższa niż maksymalna wysokość
odszkodowania i zadośćuczynienia określona w ust. 7.
3. W przypadku gdy ubezpieczyciel nie przedstawi w terminie, o którym
mowa w ust. 2, propozycji odszkodowania i zadośćuczynienia, ubezpieczyciel jest
obowiązany do ich wypłaty w wysokości określonej we wniosku, nie wyższej niż
określona w ust. 7.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, wojewódzka komisja wystawia
zaświadczenie, w którym stwierdza złożenie wniosku o ustalenie zdarzenia
medycznego, wysokość odszkodowania lub zadośćuczynienia oraz fakt
nieprzedstawienia propozycji, o której mowa w ust. 3. Zaświadczenie stanowi tytuł
wykonawczy. Przepisy działu II tytułu I części trzeciej Kodeksu postępowania
cywilnego stosuje się.
5. Podmiot składający wniosek w terminie 7 dni od dnia otrzymania
propozycji określonej w ust. 2 składa, za pośrednictwem wojewódzkiej komisji,
ubezpieczycielowi oświadczenie o jej przyjęciu albo odrzuceniu.
6. Wraz z oświadczeniem o przyjęciu propozycji określonej w ust. 2 podmiot
składający wniosek składa oświadczenie o zrzeczeniu się wszelkich roszczeń
o odszkodowanie i zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę mogących
wynikać ze zdarzeń uznanych przez wojewódzką komisję za zdarzenie medyczne
w zakresie szkód, które ujawniły się do dnia złożenia wniosku. Oświadczenie
złożone przez spadkobiercę reprezentującego pozostałych spadkobierców,
o których mowa w art. 67d ust. 2 pkt 3, jest skuteczne wobec pozostałych.
7. Maksymalna wysokość świadczenia (odszkodowania i zadośćuczynienia)
z tytułu jednego zdarzenia medycznego w odniesieniu do jednego pacjenta w przypadku:
1) zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta – wynosi 100 000 zł;
2) śmierci pacjenta – wynosi 300 000 zł.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, propozycja odszkodowania
i zadośćuczynienia przedstawiona przez ubezpieczyciela stanowi tytuł wykonawczy. Przepisy działu II tytułu I części trzeciej Kodeksu postępowania
cywilnego stosuje się.
9. Przedstawienie przez ubezpieczyciela propozycji, o której mowa w ust. 2,
lub wypłata przez niego odszkodowania lub zadośćuczynienia, nie oznacza uznania
roszczenia dla celów jego dochodzenia w postępowaniu cywilnym.
10. Przepisy ust. 1–9 oraz przepisy wydane na podstawie ust. 11, w zakresie
w jakim dotyczą ubezpieczyciela, stosuje się do podmiotu leczniczego
prowadzącego szpital, w przypadku:
1) wyczerpania sumy ubezpieczenia w odniesieniu do wszystkich zdarzeń
medycznych w szpitalu, których skutki są objęte umową ubezpieczenia, o
której mowa w art. 67i ust. 2 pkt 2, albo niezawarcia tej umowy.
2) (uchylony)
11. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej
Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Krajowej Rady
Diagnostów Laboratoryjnych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres i warunki ustalania wysokości świadczenia,
o którym mowa w ust. 7, oraz jego wysokość w odniesieniu do jednego pacjenta
w przypadku poszczególnych rodzajów zdarzeń medycznych, kierując się
koniecznością zapewnienia ochrony interesów pacjenta oraz koniecznością
przejrzystości w ustalaniu ich wysokości.

Art. 67l. 1. Podmiot składający wniosek może wycofać wniosek o ustalenie
zdarzenia medycznego do dnia wydania orzeczenia w wyniku wniosku o ponowne
rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w art. 67j ust. 8.
2. Wojewódzka komisja umarza postępowanie w sprawie wniosku o ustalenie
zdarzenia medycznego w przypadku:
1) określonym w ust. 1;
2) śmierci podmiotu składającego wniosek;
3) cofnięcia pełnomocnictwa, o którym mowa w art. 67d ust. 2 pkt 3.
3. Koszty postępowania przed wojewódzką komisją ponosi:
1) podmiot składający wniosek – w przypadku orzeczenia o braku zdarzenia medycznego;
2) podmiot leczniczy prowadzący szpital – w przypadku orzeczenia o zdarzeniu medycznym;
3) ubezpieczyciel – w przypadku, o którym mowa w art. 67k ust. 3.
4. Wysokość kosztów postępowania wojewódzka komisja ustala
w orzeczeniu. Kwotę stanowiącą równowartość kosztów uiszcza się na rachunek
właściwego urzędu wojewódzkiego.
5. Koszty postępowania przed wojewódzką komisją stanowią:
1) opłata, o której mowa w art. 67d ust. 3;
2) zwrot kosztów podróży i noclegu oraz utraconych zarobków lub dochodów
osób wezwanych przez wojewódzką komisję;
3) wynagrodzenie za sporządzenie opinii.
Wpływy z kosztów stanowią dochód budżetu państwa.
6. Wydatki związane z doręczaniem wezwań i innych pism wojewódzkiej
komisji oraz ze zwrotem opłat nie obciążają podmiotu składającego wniosek,
podmiotu leczniczego prowadzącego szpital oraz ubezpieczyciela.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
zryczałtowaną wysokość poszczególnych kosztów w postępowaniu przed
wojewódzką komisją, mając na celu zrównoważenie interesów pacjentów oraz szpitali.

Art. 67m. 1. Podmiot składający wniosek, podmiot leczniczy prowadzący
szpital oraz ubezpieczyciel mogą, w terminie 30 dni od dnia:
1) bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w art. 67j ust. 7,
2) otrzymania orzeczenia wydanego w wyniku wniosku o ponowne rozpatrzenie
sprawy, o którym mowa w art. 67j ust. 8
– wnieść skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia wojewódzkiej
komisji. Skargę można oprzeć wyłącznie na naruszeniu przepisów dotyczących
postępowania przed wojewódzką komisją.
2. W sprawie skargi orzeka, w terminie 30 dni od dnia jej otrzymania,
wojewódzka komisja w składzie 6-osobowym. Przepisy art. 67c ust. 1, art. 67f
ust. 2 i 3 oraz art. 67g, 67h i art. 67j ust. 8 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Art. 67n. 1. Oświadczenia o braku konfliktu interesów, protokoły oraz
orzeczenia wraz z uzasadnieniem są przechowywane przez właściwego wojewodę
przez okres 10 lat, z wyłączeniem dokumentacji medycznej zgromadzonej
w postępowaniu, która po zakończeniu postępowania jest zwracana podmiotowi składającemu wniosek na jego żądanie albo niszczona w sposób uniemożliwiający identyfikację pacjenta, którego dotyczyła.
2. Po zakończeniu postępowania wojewódzka komisja informuje podmiot
składający wniosek o prawie wystąpienia, w terminie 14 dni od dnia otrzymania
informacji, z żądaniem zwrotu dokumentacji medycznej, o której mowa w ust. 1.
3. W przypadku umorzenia postępowania z powodu śmierci podmiotu
składającego wniosek dokumentacja medyczna, o której mowa w ust. 1, jest
niszczona w sposób uniemożliwiający identyfikację pacjenta, którego dotyczyła.
4. Wojewoda ma prawo przetwarzania dokumentacji, o której mowa w ust. 1,
w zakresie koniecznym do realizacji zadania określonego w ust. 1.

Art. 67o. W zakresie nieuregulowanym przepisami art. 67a–67m do
postępowania przed wojewódzką komisją stosuje się odpowiednio przepisy art. 50,
51, 53¹, 102, 131, 133–143, 150, 156, 157–158, 162, 164–172, 173–174, art. 180
§ 1 pkt 1 i 3, art. 181 pkt 2, art. 206 § 1, art. 207 § 1, art. 210–213, 216, 217, 224,
225, 227–237, 240–242, 244–257, 258–273, 277, 280–289, 299–300, 316, 350,
353, 424⁵ i 424⁸–424¹² Kodeksu postępowania cywilnego.

Art. 67p. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
oraz Rzecznikowi, na koniec każdego kwartału oraz na każde żądanie tych
organów, informacje dotyczące liczby:
1) wniosków, które wpłynęły do wojewódzkiej komisji, w tym wniosków o
ponowne rozpatrzenie sprawy oraz skarg o stwierdzenie niezgodności z
prawem orzeczenia wojewódzkiej komisji;
2) wniosków, które zostały pozostawione bez rozpoznania na podstawie art. 67d ust. 5;
3) wniosków, które stanowią lub będą stanowiły przedmiot prac wojewódzkiej
komisji, ze wskazaniem przedmiotu wniosku, wnioskowanej kwoty
odszkodowania lub zadośćuczynienia;
4) zakończonych postępowań ze wskazaniem rodzaju wydanego orzeczenia;
5) postanowień o zasięgnięciu opinii, o której mowa w art. 67i ust. 7, wraz z
podaniem specjalizacji lekarza wydającego opinię;
6) posiedzeń komisji ze wskazaniem liczby tych, które miały charakter organizacyjny.

Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta art. 67