Art. 66. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Wyboru firmy audytorskiej do przeprowadzenia badania sprawozdania
finansowego dokonuje organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe jednostki,
chyba że statut, umowa lub inne wiążące jednostkę przepisy prawa stanowią inaczej.
Kierownik jednostki nie może dokonać takiego wyboru.
5. Kierownik jednostki zawiera z firmą audytorską umowę o badanie
sprawozdania finansowego w terminie umożliwiającym firmie audytorskiej udział w
inwentaryzacji znaczących składników majątkowych. W przypadku badania
ustawowego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o biegłych rewidentach, pierwsza
umowa o badanie sprawozdania finansowego jest zawierana z firmą audytorską na
okres nie krótszy niż dwa lata z możliwością przedłużenia na kolejne co najmniej
dwuletnie okresy. Koszty przeprowadzenia badania sprawozdania finansowego ponosi
badana jednostka.
5a. Za nieważne z mocy prawa uznaje się wszelkie klauzule umowne w umowach
zawartych przez badaną jednostkę, które ograniczałyby możliwość wyboru firmy
audytorskiej przez organ dokonujący wyboru firmy audytorskiej, na potrzeby
przeprowadzenia badania ustawowego sprawozdań finansowych tej jednostki, do
określonych kategorii lub wykazów firm audytorskich.
6. Badanie sprawozdania finansowego przeprowadzone z naruszeniem
przepisów:
1) art. 69 ust. 6, 7 i 9, art. 70, art. 72 ust. 2, art. 135 ust. 2 i art. 136 ustawy
o biegłych rewidentach,
2) art. 4 i art. 5 oraz art. 17 ust. 1 akapit drugi i ust. 3 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie
szczegółowych wymogów dotyczących ustawowych badań sprawozdań
finansowych jednostek interesu publicznego, uchylającego decyzję Komisji
2005/909/WE, w przypadku badania ustawowego jednostki zainteresowania
publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o biegłych rewidentach
– jest nieważne z mocy prawa.
7. Rozwiązanie umowy o badanie sprawozdania finansowego jest możliwe
jedynie w sytuacji zaistnienia uzasadnionej podstawy. Za uzasadnioną podstawę
uznaje się w szczególności:
1) wystąpienie zdarzeń uniemożliwiających spełnienie wymagań określonych
przepisami prawa dotyczącymi przeprowadzenia badania, zasadami etyki
zawodowej, niezależności lub krajowymi standardami wykonywania zawodu;
2) niedotrzymanie warunków umowy innych niż skutkujące możliwością
wyrażenia opinii z zastrzeżeniami, opinii negatywnej lub odmowy wyrażenia opinii;
3) przekształcenia, zmiany właścicielskie, zmiany organizacyjne uzasadniające
zmianę firmy audytorskiej lub nieprzeprowadzenie badania.
8. Różnice poglądów w zakresie stosowania zasad rachunkowości lub
standardów badania nie stanowią uzasadnionej podstawy rozwiązania umowy o
badanie sprawozdania finansowego.
9. O rozwiązaniu umowy o badanie sprawozdania finansowego kierownik
jednostki oraz firma audytorska informują niezwłocznie, wraz z podaniem stosownego
wyjaśnienia przyczyn rozwiązania umowy, Polską Agencję Nadzoru Audytowego,
a w przypadku jednostki zainteresowania publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 9
ustawy o biegłych rewidentach – także Komisję Nadzoru Finansowego.
10. W przypadku badania ustawowego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o
biegłych rewidentach, jednostki zainteresowania publicznego w rozumieniu art. 2 pkt
9 tej ustawy, jeżeli zaistnieją ku temu uzasadnione podstawy, prawo wniesienia do
sądu powództwa o rozwiązanie umowy o badanie sprawozdania finansowego przysługuje:
1) akcjonariuszom, którzy posiadają co najmniej 5% praw głosów lub co najmniej
5% kapitału zakładowego w badanej jednostce;
2) organom badanej jednostki, które nie dokonywały wyboru firmy audytorskiej;
3) Komisji Nadzoru Finansowego.

Ustawa o rachunkowości art. 66

DODAJ