Art. 66. 1. Statki powietrzne, z zastrzeżeniem art. 93 i art. 93a, mogą startować
z lotnisk i lądować na lotniskach wpisanych do rejestru lotnisk, których dane
techniczne i eksploatacyjne są opublikowane w Zintegrowanym Pakiecie Informacji
Lotniczych, o którym mowa w art. 121 ust. 3. Aktualne dane techniczne
i eksploatacyjne lotnisk są przekazywane do publikacji w Zintegrowanym Pakiecie
Informacji Lotniczych przez zarządzającego lotniskiem.
1a. Cywilne statki powietrzne wykonujące loty, o których mowa w art. 66a
ust. 1, mogą startować z lotnisk wojskowych i lądować na lotniskach wojskowych,
których dane techniczne i eksploatacyjne są opublikowane w Zintegrowanym Pakiecie
Informacji Lotniczych, o którym mowa w art. 121 ust. 3.
1b. Aktualne dane techniczne i eksploatacyjne lotnisk, o których mowa
w ust. 1a, są przekazywane do publikacji w Zintegrowanym Pakiecie Informacji
Lotniczych przez Ministra Obrony Narodowej.
1c. W przypadku wykonywania lotów w celu realizacji zadań na potrzeby Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie przewozu żołnierzy, funkcjonariuszy
Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i Służby
Ochrony Państwa oraz pracowników wojska, Minister Obrony Narodowej oprócz
danych, o których mowa w ust. 1a, przekazuje do publikacji w Zintegrowanym
Pakiecie Informacji Lotniczych także potwierdzenie spełnienia przez lotniska
wojskowe wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 59a ust. 6.
1d. Do danych technicznych i eksploatacyjnych, o których mowa w ust. 1a,
stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 59a ust. 6 oraz przepisy rozporządzenia
Komisji (UE) nr 73/2010 z dnia 26 stycznia 2010 r. ustanawiającego wymagania
dotyczące jakości danych i informacji lotniczych dla jednolitej europejskiej
przestrzeni powietrznej (Dz. Urz. UE L 23 z 27.01.2010, str. 6).
2. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może odmówić przyjęcia statku
powietrznego wyłącznie ze względu na ważne okoliczności związane
z funkcjonowaniem lotniska, uniemożliwiające bezpieczne jego lądowanie.
3. Zarządzający lotniskiem nie może odmówić zezwolenia na lądowanie
przymusowe statku powietrznego znajdującego się w niebezpieczeństwie lub statku powietrznego wykonującego lot w celu ochrony życia lub zdrowia ludzi,
poszukiwania lub ratownictwa, w celu zapobiegania skutkom klęsk żywiołowych lub
ich usunięcia, a także lot w ramach działań bezpośrednio związanych z zapewnieniem
bezpieczeństwa publicznego i z obronnością państwa.

Art. 66a. 1. Cywilne statki powietrzne mogą startować z lotnisk wojskowych
i lądować na lotniskach wojskowych w przypadku wykonywania lotów:
1) krajowych wyłącznie przez:
a) samoloty z napędem śmigłowym o maksymalnej masie startowej (MTOM)
do 5700 kg włącznie lub o liczbie miejsc pasażerskich poniżej 10,
b) śmigłowce,
c) statki powietrzne bez napędu,
d) aerostaty;
2) w celu realizacji zadań na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
w zakresie przewozu ładunków;
3) w celu realizacji zadań na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
w zakresie przewozu żołnierzy, funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i Służby Ochrony Państwa oraz
pracowników wojska, gdy lotniska te spełniają wymagania określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 59a ust. 6.
2. Potwierdzenia spełnienia przez lotniska wojskowe wymagań określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 59a ust. 6 dokonuje Minister Obrony
Narodowej na wniosek jednostki organizacyjnej lub związku organizacyjnego Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, którym przekazano lotnisko wojskowe do
użytkowania.
3. Lotniska wojskowe, z których startują i na których lądują wojskowe statki
powietrzne lub cywilne statki powietrzne, w przypadkach, o których mowa w ust. 1
pkt 2 i 3, są lotniskami wykorzystywanymi jedynie do celów wojskowych.
4. Jednostka organizacyjna lub związek organizacyjny Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, którym przekazano lotnisko wojskowe do użytkowania,
informują zarządzającego lotniskiem cywilnym, na którym ma lądować cywilny statek
powietrzny wykonujący lot z lotniska użytkowanego przez tę jednostkę lub ten
związek, iż lotnisko wojskowe jest wykorzystywane jedynie do celów wojskowych
i nie jest portem lotniczym lub częścią portu lotniczego, o którym mowa w art. 2 ust. 1
lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia
11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2320/2002, zwanego dalej
„rozporządzeniem nr 300/2008/WE”. Informacja dotycząca wykorzystywania
lotniska wojskowego jedynie do celów wojskowych jest potwierdzona odpowiednią
uwagą w planie lotu.
5. Jednostka organizacyjna lub związek organizacyjny Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, którym przekazano lotnisko wojskowe do użytkowania,
zapewniają we własnym zakresie ochronę przed aktami bezprawnej ingerencji
zagrażającymi bezpieczeństwu lotów, o których mowa w ust. 1.

Art. 66b. 1. W przypadku wykorzystywania lotnisk wojskowych do startów
i lądowań cywilnych statków powietrznych wykonujących loty, o których mowa
w art. 66a ust. 1:
1) służby żeglugi powietrznej są zapewniane na podstawie art. 7
ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb żeglugi powietrznej
w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, zwanego dalej
„rozporządzeniem nr 550/2004/WE”;
2) stosuje się przepisy art. 27 i art. 155 w zakresie kontroli przewoźników
lotniczych lub innych użytkowników cywilnych statków powietrznych oraz osób
posiadających licencję personelu lotniczego i podmiotów posiadających
certyfikat agenta obsługi naziemnej.
2. Wojskowe służby żeglugi powietrznej zapewnione na podstawie art. 7
ust. 5 rozporządzenia nr 550/2004/WE, spełniają wspólne wymogi dotyczące
zapewniania służb żeglugi powietrznej określone na podstawie art. 6 rozporządzenia
nr 550/2004/WE.
3. Minister właściwy do spraw transportu może określić, w drodze
rozporządzenia, środki, które należy podjąć w celu zapewnienia zgodności działań
wojskowych służb żeglugi powietrznej ze wspólnymi wymogami dotyczącymi
zapewniania służb żeglugi powietrznej określonymi na podstawie
art. 6 rozporządzenia nr 550/2004/WE, z uwzględnieniem zasad współpracy instytucji
zapewniających służby ruchu lotniczego z odpowiednimi służbami i organami
wojskowymi oraz innymi organami państwowymi.

Prawo lotnicze art. 66

Poprzedni

Art. 65. 1. Nieruchomości gruntowe, które w dniu wejścia w życie ustawy są zajęte pod część lotniczą lotnisk międzynarodowych, o których mowa w art. 73 i na których funkcjonują stałe przejścia grani...

Nastepny

Art. 67. 1. Statki powietrzne i ich użytkownicy mają prawo korzystać z lotnisk użytku publicznego na równych zasadach. 2. Warunki korzystania z lotnisk użytku publicznego, w tym opłaty za to korzys...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze
  • Wejscie w życie 17 listopada 2002
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 17 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka