Art. 61. 1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy
całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu.
2. Ładunek na pojeździe umieszcza się w taki sposób, aby:
1) nie powodował przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę;
2) nie naruszał stateczności pojazdu;
3) nie utrudniał kierowania pojazdem;
4) nie ograniczał widoczności drogi lub nie zasłaniał świateł, urządzeń
sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych tablic albo znaków, w które
pojazd jest wyposażony.
3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed
zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć
odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.
4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed
rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy.
5. Ładunek sypki może być umieszczony tylko w szczelnej skrzyni ładunkowej,
zabezpieczonej dodatkowo odpowiednimi zasłonami uniemożliwiającymi
wysypywanie się ładunku na drogę.
6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim
umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być
umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem
nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m,
jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie
wystawał na odległość większą niż 23 cm;
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od
tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku
przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od
przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za
przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.
8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu
powinien być oznaczony. Dotyczy to również ładunku wystającego poza tylną
płaszczyznę obrysu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m.
9. Ustala się następujące oznakowanie ładunku:
1) ładunek wystający z przodu pojazdu oznacza się chorągiewką barwy
pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami, tak aby były
widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie niedostatecznej widoczności
ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej wystającej do przodu
części ładunku;
2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza się chorągiewką barwy
pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy
najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie niedostatecznej
widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu oraz
czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do
tyłu; światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od
najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku
ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła
umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;
3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza się pasami białymi i czerwonymi
umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na tarczy na jego tylnej
płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle geometrycznej (np.
stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia pasów powinna
wynosić co najmniej 1000 cm2
, przy czym nie może być mniej niż po dwa pasy
każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej
wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się czerwone światło i czerwone
światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego zamiast oznakowania
pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca ładunku
chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;
4) ładunek wystający z tyłu samochodu osobowego lub przyczepy ciągniętej przez
samochód osobowy może być oznaczony chorągiewką barwy czerwonej
o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej
krawędzi ładunku.
10. Wysokość pojazdu z ładunkiem nie może przekraczać 4 m.
11. (uchylony)
12. (uchylony)
13. (uchylony)
14. (uchylony)
15. Przy przewozie drewna jego rzeczywistą masę ustala się jako iloczyn
objętości ładunku i normatywnej gęstości ustalonej dla danego gatunku drewna.
16. Minister właściwy do spraw środowiska i minister właściwy do spraw
gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określą,
w drodze rozporządzenia, gęstość drewna, uwzględniając w szczególności gatunki
drewna mające zastosowanie w przemyśle i budownictwie, jego rodzaj i postać,
w jakiej jest ono przewożone, mając na uwadze potrzebę ustalenia masy
przewożonego drewna w celu uniknięcia przekroczenia nacisków osi pojazdów i
ograniczenia negatywnego wpływu na stan techniczny dróg.
17. Minister właściwy do spraw transportu może określić, w drodze
rozporządzenia, sposób przewozu ładunku, mając na względzie sposób jego
rozmieszczenia i wpływ mocowania ładunku na pojeździe oraz zapewnienie
bezpieczeństwa ruchu drogowego i ochronę środowiska.

Prawo o ruchu drogowym art. 61

DODAJ