Art. 60. 1. Wymiar czasu służby żołnierzy zawodowych jest określony ich
zadaniami służbowymi.
2. Zadania służbowe żołnierzy zawodowych powinny być ustalane przez
przełożonych w sposób pozwalający na ich wykonywanie w ramach czterdziestu
godzin służby w tygodniu. Wykonywanie zadań służbowych nie może przekraczać
przeciętnie czterdziestu ośmiu godzin w tygodniu, w czteromiesięcznym okresie
rozliczeniowym. W zamian za czas służby przekraczający czterdzieści godzin służby
w tygodniu, żołnierzowi zawodowemu przysługuje czas wolny od służby w takim
samym wymiarze.
3. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje prawo do co najmniej:
1) jedenastu godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie;
2) dwudziestu czterech godzin nieprzerwanego odpoczynku w okresie
siedmiodniowym.
4. Przepisy ust. 2 i 3 nie mają zastosowania do żołnierzy zawodowych
realizujących zadania o charakterze nadzwyczajnym niezbędne do ochrony interesów
państwa, w szczególności: biorących udział w zapobieganiu skutkom katastrof
naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz
w celu ich usunięcia, pełniących służby i dyżury, odbywających ćwiczenia i szkolenia
poligonowe (morskie) oraz pełniących służbę wojskową poza granicami państwa.
4a. Ewidencję czasu służby potwierdzającą wykonywanie przez żołnierza
zawodowego zadań służbowych ponad normy określone w ust. 2 prowadzi dowódca
jednostki wojskowej.
5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe dni
wolne od służby, rozkład czasu służby w tygodniu, sposób udzielania czasu wolnego
oraz sposób prowadzenia ewidencji czasu służby, a także okoliczności powodujące
przekroczenie tygodniowego czasu służby. Rozporządzenie powinno w szczególności
tak określić rozkład czasu służby w tygodniu, aby ustalać zadania służbowe w ramach
czterdziestu godzin w pięciodniowym tygodniu służby.

Art. 60a. 1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany uprzedzić bezpośredniego
przełożonego o niemożności stawienia się do służby lub spóźnieniu z przyczyny
z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia oraz określić przewidywany czas
trwania nieobecności, w szczególności uprzedzić o konieczności przebywania na
zwolnieniu lekarskim.
2. W razie niestawienia się do służby lub spóźnienia z innej przyczyny niż
określona w ust. 1, żołnierz zawodowy jest obowiązany poinformować
bezpośredniego przełożonego tego samego dnia o przyczynie nieobecności w służbie
i przewidywanym czasie jej trwania lub przyczynie spóźnienia.
3. W razie zaistnienia przyczyny uniemożliwiającej dopełnienie obowiązku,
o którym mowa w ust. 2, żołnierz zawodowy jest obowiązany poinformować
o przyczynie nieobecności w służbie i przewidywanym czasie jej trwania lub
przyczynie spóźnienia, niezwłocznie po ustaniu tej przyczyny.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1–3, żołnierz zawodowy jest
obowiązany poinformować bezpośredniego przełożonego osobiście lub za
pośrednictwem innej osoby, przez środek łączności lub drogą pocztową. Za datę
przekazania informacji drogą pocztową uważa się datę stempla pocztowego.

Art. 60b. 1. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym żołnierz zawodowy
jest zwolniony od zajęć służbowych z powodu:
1) choroby żołnierza zawodowego;
2) oddawania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej
służby krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi;
3) niemożności wykonywania zajęć służbowych z przyczyn określonych w art. 6
ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r.
poz. 645 i 1590);
4) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym
lub małżonka żołnierza zawodowego, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem
przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia;
5) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny; za
członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, rodzica dziecka żołnierza
zawodowego, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z żołnierzem zawodowym w okresie sprawowania nad nimi opieki;
6) konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub
małżonka żołnierza zawodowego, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem
przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia, w przypadku:
a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub
szkoły, do których dziecko uczęszcza, a także w przypadku choroby niani,
z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą, o której mowa
w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do
lat 3 (Dz. U. z 2020 r. poz. 326), lub dziennego opiekuna, sprawujących
opiekę nad dzieckiem,
b) porodu lub choroby małżonka żołnierza zawodowego lub rodzica dziecka
żołnierza zawodowego, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub
choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad dzieckiem,
c) pobytu małżonka żołnierza zawodowego lub rodzica dziecka żołnierza
zawodowego, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu lub innym
zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność
leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.
2. Zwolnienie od zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego
sprawowania opieki, o której mowa w ust. 1 pkt 4 i 6, przysługuje przez okres nie
dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1
pkt 5 – przez okres nie dłuższy niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy
te łącznie nie mogą przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.
3. Przepis ust. 2 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków
rodziny wymagających opieki.
4. W razie zbiegu uprawnienia do zwolnienia lekarskiego z uprawnieniem do
zwolnienia od zajęć służbowych lub urlopu okolicznościowego, o których mowa
w art. 62 ust. 11 i 12, żołnierz zawodowy jest obowiązany w pierwszej kolejności
wykorzystać zwolnienie lekarskie.

Art. 60c. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza zaświadczenie
lekarskie wystawione zgodnie z art. 55 ust. 1 i art. 55a ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa albo wydruk zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 55a ust. 6 tej ustawy, z tym że:
1) w przypadku poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla
kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz niezdolności do służby
wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów –
zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku zgodnie z przepisem
art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 60b ust. 1 pkt 2 – zaświadczenie jednostki
organizacyjnej publicznej służby krwi;
3) w przypadku, o którym mowa w art. 60b ust. 1 pkt 6 lit. a – oświadczenie
żołnierza zawodowego;
4) w przypadkach, o których mowa w art. 60b ust. 1 pkt 6 lit. b i c – zaświadczenie
lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku;
5) w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo
uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Art. 60d. 1. Doręczenie zaświadczenia lekarskiego odbywa się przy
wykorzystaniu profilu informacyjnego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia
25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa, na zasadach określonych w tej ustawie. Dowódcy jednostek
wojskowych wykorzystują lub tworzą profil informacyjny płatnika składek, o którym
mowa w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
2. Wydruk zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 55a ust. 6 ustawy
z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa, zaświadczenie lekarskie, o którym mowa w art. 55a
ust. 7 tej ustawy, albo zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku
w przypadkach, o których mowa w art. 60b ust. 1 pkt 6 lit. b i c oraz art. 60c pkt 1, żołnierz zawodowy jest obowiązany dostarczyć dowódcy jednostki wojskowej w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.
3. Zaświadczenie jednostki organizacyjnej publicznej służby krwi albo decyzję,
o której mowa w art. 60c pkt 5, żołnierz zawodowy jest obowiązany dostarczyć
dowódcy jednostki wojskowej w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.
4. Oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 60b ust. 1
pkt 6 lit. a, żołnierz zawodowy jest obowiązany złożyć dowódcy jednostki wojskowej
w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.
5. W przypadku niedopełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 2–4,
żołnierz zawodowy traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia, chyba że
niedostarczenie zaświadczenia, oświadczenia albo decyzji nastąpiło z przyczyn
niezależnych od żołnierza.

Art. 60e. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego, spełnienie
wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz oświadczenie żołnierza
zawodowego, o którym mowa w art. 60c pkt 3, może podlegać kontroli.
2. Kontrolę przeprowadzają:
1) wojskowe komisje lekarskie – w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej
niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania
zwolnienia lekarskiego;
2) dowódca jednostki wojskowej – w zakresie prawidłowości wykorzystania
zwolnienia lekarskiego przez żołnierza zawodowego i spełnienia wymogów
formalnych zaświadczeń lekarskich oraz w zakresie oświadczenia żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 60c pkt 3.
3. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie
zwolnienia lekarskiego, żołnierz zawodowy traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
4. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że oświadczenie żołnierza
zawodowego, o którym mowa w art. 60c pkt 3, zostało złożone niezgodnie z prawdą,
żołnierz zawodowy traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
5. Jeżeli w wyniku kontroli wojskowa komisja lekarska ustali datę ustania
niezdolności do służby wcześniejszą niż data orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, żołnierz zawodowy traci prawo do uposażenia za okres od tej daty do końca zwolnienia.
6. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że zwolnienie lekarskie zostało
sfałszowane, żołnierz zawodowy traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
7. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na
ustaleniu, czy żołnierz zawodowy w okresie orzeczonej niezdolności do służby, w tym
sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, nie
wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem,
a w szczególności czy nie wykonuje pracy zarobkowej.
8. Kontrola oświadczenia żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 60c
pkt 3, polega na ustaleniu, czy nastąpiło nieprzewidziane zamknięcie żłobka, klubu
dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których uczęszcza dziecko żołnierza
zawodowego, lub na ustaleniu, czy niania lub dzienny opiekun dziecka przebywali na
zwolnieniu lekarskim.
9. Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz
oświadczenia żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 60c pkt 3, przeprowadza
osoba upoważniona przez dowódcę jednostki wojskowej.
10. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że żołnierz zawodowy wykonuje
pracę zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie lekarskie w inny sposób niezgodny
z jego celem, osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym
polegało nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.
11. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że oświadczenie żołnierza
zawodowego, o którym mowa w art. 60c pkt 3, nie jest zgodne z prawdą, osoba
kontrolująca sporządza protokół.
12. Protokół przedstawia się żołnierzowi zawodowemu w celu wniesienia do
niego ewentualnych uwag. Wniesienie uwag żołnierz zawodowy potwierdza
własnoręcznym podpisem.
13. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole dowódca jednostki wojskowej
stwierdza, w drodze decyzji, utratę prawa do uposażenia za okres, o którym mowa
w ust. 3 lub 4. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku zawiadomienia przez
wojskową komisję lekarską w wyniku przeprowadzenia przez tę komisję kontroli
o nieprawidłowościach w wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego.
14. Od decyzji, o której mowa w ust. 13, żołnierzowi zawodowemu przysługuje
odwołanie do wyższego przełożonego.
15. Kontrola wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na
sprawdzeniu, czy zaświadczenie:
1) nie zostało sfałszowane;
2) zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania
zaświadczeń lekarskich.
16. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 15 pkt 1, zachodzi
podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, dowódca jednostki
wojskowej występuje do lekarza, który wystawił zaświadczenie lekarskie, o
wyjaśnienie sprawy.
17. W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie zostało wydane niezgodnie
z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, dowódca
jednostki wojskowej występuje o wyjaśnienie sprawy do terenowej jednostki
organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych art. 60

DODAJ