Art. 5. 1. Okręgowa rada lekarska przyznaje, z zastrzeżeniem ust. 2–6 oraz
art. 5a–5c, prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu
lekarza dentysty osobie, która:
1) jest obywatelem polskim lub obywatelem innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
2) posiada:
a) dyplom ukończenia studiów na kierunku lekarskim wydany przez polską
szkołę wyższą, potwierdzający posiadanie kwalifikacji w zakresie
podstawowego kształcenia i ukończenie co najmniej sześcioletnich
jednolitych studiów magisterskich na kierunku lekarskim, obejmujących co
najmniej 5700 godzin dydaktycznych zajęć teoretycznych i praktycznych,
w tym dwusemestralnego praktycznego nauczania klinicznego na 6. roku
studiów, lub dyplom ukończenia studiów na kierunku lekarsko-
-dentystycznym wydany przez polską szkołę wyższą, potwierdzający
posiadanie kwalifikacji w zakresie podstawowego kształcenia i ukończenie
co najmniej pięcioletnich jednolitych studiów magisterskich na kierunku
lekarsko-dentystycznym, obejmujących co najmniej dwusemestralne
praktyczne nauczanie kliniczne na 5. roku studiów i co najmniej
5000 godzin dydaktycznych zajęć teoretycznych i praktycznych, lub
b) dyplom ukończenia studiów na kierunku lekarskim wydany przez polską
szkołę wyższą, potwierdzający posiadanie kwalifikacji w zakresie podstawowego kształcenia i ukończenie jednolitych studiów magisterskich na kierunku lekarskim rozpoczętych przed dniem 1 października 2012 r.,
lub dyplom ukończenia studiów na kierunku lekarsko-dentystycznym
wydany przez polską szkołę wyższą, potwierdzający posiadanie kwalifikacji
w zakresie podstawowego kształcenia i ukończenie jednolitych studiów
magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym rozpoczętych przed
dniem 1 października 2012 r., lub
c) dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza
dentysty, spełniające minimalne wymogi kształcenia określone
w przepisach prawa Unii Europejskiej, wydany przez inne niż
Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej,
wymieniony w wykazie, o którym mowa w art. 6b, i towarzyszące mu
odpowiednie świadectwo wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 6b, lub
d) dyplom lekarza lub lekarza dentysty wydany przez inne państwo niż
państwo członkowskie Unii Europejskiej, pod warunkiem że dyplom został
uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny zgodnie z przepisami
o szkolnictwie wyższym i nauce oraz że spełnia minimalne wymogi
kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europejskiej, albo”
e) dyplom lekarza lub lekarza dentysty wydany w innym państwie niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej i świadectwo złożenia Lekarskiego
Egzaminu Weryfikacyjnego, zwanego dalej „LEW”, albo
Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Weryfikacyjnego, zwanego dalej
„LDEW”, o których mowa w art. 6c;
3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
4) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza dentysty;
5) wykazuje nienaganną postawę etyczną.
2. Osobie spełniającej warunki określone w ust. 1 okręgowa rada lekarska
przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu
lekarza dentysty, jeżeli włada językiem polskim w mowie i w piśmie w zakresie
niezbędnym do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 7a pkt 1.
3. Osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, b, d albo e,
a także pkt 3–5 oraz ust. 2, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania
zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli odbyła staż
podyplomowy lub uzyskała uznanie stażu podyplomowego odbytego poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny ze stażem podyplomowym odbytym
w Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, b, d albo e,
a także pkt 3–5 oraz ust. 2, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania
zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli złożyła
z wynikiem pozytywnym Lekarski Egzamin Końcowy lub Lekarsko-Dentystyczny
Egzamin Końcowy w języku polskim lub w języku, w jakim są prowadzone
w polskich uczelniach medycznych studia na kierunku lekarskim lub lekarsko-
-dentystycznym, jeżeli ukończyła studia w tym języku.
5. Za równoważne ze złożeniem z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym
mowa w ust. 4, uznaje się złożenie z wynikiem pozytywnym Lekarskiego Egzaminu
Państwowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego albo egzaminu
kończącego staż podyplomowy lekarza lub egzaminu końcowego kończącego staż
podyplomowy lekarza dentysty.
6. Wymóg, o którym mowa w ust. 3 i 4, dotyczy także osoby, która spełnia
warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 3–5 oraz ust. 2 i posiada dokument potwierdzający
formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty, o którym mowa w ust. 1 pkt 2
lit. c, ale nie posiada towarzyszącego mu świadectwa, wymienionego w wykazie,
o którym mowa w art. 6b.
7. W celu odbycia stażu podyplomowego okręgowa rada lekarska przyznaje
prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza
dentysty na czas odbywania tego stażu.
8. (uchylony)
9. Praktyczne nauczanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, jest odbywane w:
1) uczelniach prowadzących kształcenie na kierunkach lekarskim i lekarsko-
-dentystycznym w symulowanych warunkach klinicznych;
2) podmiotach leczniczych, które zawarły w tym zakresie umowy z uczelniami,
o których mowa w pkt 1.
10. Podmioty lecznicze, o których mowa w ust. 9 pkt 2:
1) udzielają świadczeń zdrowotnych umożliwiających realizację ramowego
programu zajęć praktycznych;
2) zatrudniają lekarzy lub lekarzy dentystów posiadających kwalifikacje zawodowe
odpowiadające rodzajowi zajęć teoretycznych i praktycznych określonych
w ramowym programie zajęć praktycznych;
3) posiadają bazę diagnostyczno-terapeutyczną umożliwiającą realizację ramowego
programu zajęć praktycznych.
11. Osoba odbywająca praktyczne nauczanie prowadzi dziennik praktyk.
12. Osoba odbywająca praktyczne nauczanie wykonuje czynności wynikające
z ramowego programu zajęć praktycznych pod bezpośrednim nadzorem opiekuna.
13. Opiekunem może być lekarz lub lekarz dentysta będący nauczycielem
akademickim albo inny lekarz lub lekarz dentysta posiadający co najmniej 3-letni staż
zawodowy albo specjalizację w odpowiedniej dziedzinie medycyny właściwej dla
danej części programu zajęć praktycznych.
14. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
ramowy program zajęć praktycznych oraz sposób ich odbywania, dokumentowania
i zaliczania, w tym zakres danych, które powinny być zawarte w dzienniku praktyk,
uwzględniając konieczność zapewnienia wiedzy i umiejętności niezbędnych do
samodzielnego wykonywania zawodu lekarza.

Art. 5a. Osobie, która spełnia warunki określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 3–5 oraz
ust. 2, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza, jeżeli:
1) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza, świadczący
o rozpoczęciu kształcenia przed dniem:
a) 20 grudnia 1976 r. w Królestwie Belgii, Królestwie Danii, Republice
Francuskiej, Królestwie Niderlandów, Republice Irlandii, Wielkim
Księstwie Luksemburga, Republice Federalnej Niemiec, Republice
Włoskiej lub Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii
Północnej,
b) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
c) 1 stycznia 1986 r. w Królestwie Hiszpanii lub Republice Portugalii,
d) 3 października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem że dokument uprawnia do wykonywania zawodu lekarza na
terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych warunkach jak dokument potwierdzający tego rodzaju kwalifikacje przyznany przez odpowiednie władze Republiki Federalnej Niemiec,
e) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Królestwie
Szwecji, Republice Islandii lub Królestwie Norwegii,
f) 1 maja 1995 r. w Księstwie Liechtensteinu,
g) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
h) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice Słowackiej, Republice
Słowenii, Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej, Republice
Estońskiej, Republice Węgierskiej, Republice Malty lub Republice
Cypryjskiej,
i) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii lub Rumunii,
j) 1 lipca 2013 r. w Republice Chorwacji
– oraz zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego
Unii Europejskiej potwierdzające, że faktycznie i zgodnie z prawem
wykonywała zawód lekarza przez co najmniej trzy kolejne lata w okresie pięciu
lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo
2) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza, świadczący
o rozpoczęciu kształcenia przed dniem:
a) 20 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik
Radzieckich w przypadku Republiki Estońskiej,
b) 21 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik
Radzieckich w przypadku Republiki Łotewskiej,
c) 11 marca 1990 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
w przypadku Republiki Litewskiej,
d) 25 czerwca 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Słowenii,
da) 8 października 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Chorwacji,
e) 1 stycznia 1993 r. w byłej Czechosłowacji w przypadku Republiki Czeskiej
lub Republiki Słowackiej
– oraz zaświadczenie wydane przez właściwe organy odpowiednio: Republiki
Estońskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Słowenii,
Republiki Chorwacji, Republiki Czeskiej lub Republiki Słowackiej
potwierdzające, że dokument ten ma na terytorium tych państw taką samą moc, jak dokumenty wymienione w odniesieniu do tych państw w wykazie, o którym
mowa w art. 6b, oraz że faktycznie i zgodnie z prawem wykonywała zawód
lekarza przez co najmniej trzy kolejne lata w okresie pięciu lat bezpośrednio
poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo
3) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza wydany przez
inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej, inny
niż dokumenty wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 6b, oraz
zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii
Europejskiej potwierdzające, że posiadany przez nią dokument potwierdzający
formalne kwalifikacje został uzyskany w wyniku ukończenia kształcenia
spełniającego minimalne wymogi określone w przepisach Unii Europejskiej
i jest w tym państwie uznawany za odpowiadający dokumentom
potwierdzającym kwalifikacje wymienionym w wykazie, o którym mowa
w art. 6b.

Art. 5b. 1. Osobie, która spełnia warunki określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 3–5
oraz ust. 2, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza
dentysty, jeżeli:
1) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza dentysty,
świadczący o rozpoczęciu kształcenia przed dniem:
a) 28 stycznia 1980 r. w Królestwie Belgii, Królestwie Danii, Królestwie
Niderlandów, Republice Francuskiej, Republice Irlandii, Wielkim
Księstwie Luksemburga, Republice Federalnej Niemiec lub Zjednoczonym
Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
b) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
c) 1 stycznia 1986 r. w Republice Portugalii,
d) 3 października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem że dokument uprawnia do wykonywania zawodu lekarza
dentysty na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych
warunkach jak dokument potwierdzający tego rodzaju kwalifikacje
przyznany przez właściwe organy Republiki Federalnej Niemiec,
e) 1 stycznia 1994 r. w Królestwie Szwecji, Republice Finlandii, Republice
Islandii lub Królestwie Norwegii,
f) 1 maja 1995 r. w Księstwie Liechtensteinu,
g) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
h) 1 maja 2004 r. w Republice Słowenii, Republice Litewskiej, Republice
Łotewskiej, Republice Estońskiej, Republice Węgierskiej, Republice Malty
lub Republice Cypryjskiej,
i) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii,
j) 1 lipca 2013 r. w Republice Chorwacji
– oraz zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego
Unii Europejskiej potwierdzające, że faktycznie i zgodnie z prawem
wykonywała zawód lekarza dentysty przez co najmniej trzy kolejne lata
w okresie pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo
2) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza dentysty,
świadczący o rozpoczęciu kształcenia przed dniem:
a) 20 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik
Radzieckich w przypadku Republiki Estońskiej,
b) 21 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik
Radzieckich w przypadku Republiki Łotewskiej,
c) 11 marca 1990 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
w przypadku Republiki Litewskiej,
d) 25 czerwca 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Słowenii,
e) 8 października 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Chorwacji
– oraz zaświadczenie wydane przez właściwe organy odpowiednio: Republiki
Estońskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Słowenii lub
Republiki Chorwacji potwierdzające, że dokument ten ma na terytorium tych
państw taką samą moc, jak dokumenty wymienione w odniesieniu do tych
państw w wykazie, o którym mowa w art. 6b, oraz że faktycznie i zgodnie
z prawem wykonywała zawód lekarza dentysty przez co najmniej trzy kolejne
lata w okresie pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo
3) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza dentysty,
świadczący o rozpoczęciu kształcenia medycznego przed dniem:
a) 28 stycznia 1980 r. w Republice Włoskiej,
b) 1 stycznia 1986 r. w Królestwie Hiszpanii,
c) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii,
d) 1 października 2003 r. w Rumunii,
e) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice Słowackiej lub byłej
Czechosłowacji
– oraz zaświadczenie wydane przez właściwe organy odpowiednio: Republiki
Włoskiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Austrii, Rumunii, Republiki Czeskiej
lub Republiki Słowackiej potwierdzające, że faktycznie i zgodnie z prawem
wykonywała zawód lekarza dentysty na terytorium tych państw przez co
najmniej trzy kolejne lata w okresie pięciu lat bezpośrednio poprzedzających
wydanie zaświadczenia oraz że jest uprawniona do wykonywania zawodu
lekarza dentysty na takich samych warunkach jak posiadacze dokumentów
wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 6b, albo
4) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza wydany
w Republice Włoskiej, świadczący o rozpoczęciu kształcenia w okresie między
dniem 28 stycznia 1980 r. a dniem 31 grudnia 1984 r., oraz zaświadczenie
wydane przez właściwe organy Republiki Włoskiej potwierdzające, że:
a) zdała test umiejętności przed odpowiednimi włoskimi władzami, w celu
ustalenia, że posiadana przez nią wiedza i umiejętności odpowiadają
kwalifikacjom potwierdzonym w dokumentach wymienionych
w odniesieniu do Republiki Włoskiej w wykazie, o którym mowa w art. 6b,
z wyłączeniem osób, które ukończyły co najmniej trzyletnie studia, co do
których właściwe organy Republiki Włoskiej potwierdziły, że są one
równoważne z kształceniem, o którym mowa w przepisach prawa Unii
Europejskiej,
b) faktycznie i zgodnie z prawem wykonywała zawód lekarza dentysty na
terytorium Republiki Włoskiej przez co najmniej trzy kolejne lata w okresie
pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia,
c) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich
samych warunkach jak posiadacze dokumentów wymienionych
w odniesieniu do Włoch w wykazie, o którym mowa w art. 6b, albo
4a) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza wydany
w Królestwie Hiszpanii, świadczący o rozpoczęciu kształcenia w okresie między dniem 1 stycznia 1986 r. a dniem 31 grudnia 1997 r., oraz zaświadczenie wydane przez właściwe organy Królestwa Hiszpanii potwierdzające, że:
a) ukończyła co najmniej trzyletnie studia, uznawane przez właściwe organy
Królestwa Hiszpanii za równoważne z kształceniem, o którym mowa
w przepisach prawa Unii Europejskiej,
b) faktycznie i zgodnie z prawem wykonywała zawód lekarza dentysty na
terytorium Królestwa Hiszpanii przez co najmniej trzy kolejne lata
w okresie pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia,
c) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich
samych warunkach jak posiadacze dokumentów wymienionych
w odniesieniu do Królestwa Hiszpanii w wykazie, o którym mowa w art. 6b, albo
5) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza dentysty
wydany przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii
Europejskiej, inny niż dokumenty wymienione w wykazie, o którym mowa
w art. 6b, oraz zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej potwierdzające, że posiadany przez nią
dokument potwierdzający formalne kwalifikacje został uzyskany w wyniku
ukończenia kształcenia spełniającego minimalne wymogi określone
w przepisach Unii Europejskiej i jest w tym państwie uznawany za
odpowiadający dokumentom potwierdzającym kwalifikacje wymienionym
w wykazie, o którym mowa w art. 6b.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 3, które ukończyły co najmniej trzyletnie
studia, co do których właściwe organy w danym państwie członkowskim Unii
Europejskiej potwierdziły, że są one równoważne z kształceniem określonym
w przepisach prawa Unii Europejskiej są zwolnione z obowiązku przedstawienia
zaświadczenia wydanego przez właściwe organy odpowiednio: Republiki Włoskiej,
Królestwa Hiszpanii, Republiki Austrii, Rumunii, Republiki Czeskiej lub Republiki
Słowackiej potwierdzające, że faktycznie i zgodnie z prawem wykonywały zawód
lekarza dentysty na terytorium tych państw przez co najmniej trzy kolejne lata
w okresie pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia.
3. Wymogi określone w ust. 1 pkt 4 lit. a–c dotyczą również osób, które
rozpoczęły studia po dniu 31 grudnia 1984 r., o ile trzyletni okres studiów rozpoczął
się przed dniem 31 grudnia 1994 r.

Art. 5c. 1. Osobie, która spełnia warunki określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 3–5
oraz ust. 2 i:
1) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza
dentysty, o którym mowa w art. 5a pkt 1 i 2, art. 5b ust. 1 pkt 1–4, lecz nie może
przedstawić zaświadczenia wydanego przez właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej potwierdzającego faktyczne i zgodne
z prawem wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza dentysty na terytorium tego
państwa członkowskiego przez co najmniej trzy kolejne lata w okresie pięciu lat
bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo
2) posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza
dentysty wydany przez inne państwo niż państwo członkowskie Unii
Europejskiej i może przedstawić zaświadczenie, że posiada trzyletnie
doświadczenie zawodowe w zawodzie lekarza lub lekarza dentysty, uzyskane na
terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które uznało to
potwierdzenie kwalifikacji zawodowych zgodnie z wewnętrznymi przepisami
tego państwa oraz potwierdziło uzyskane doświadczenie zawodowe
– okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza lub prawo
wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli minister właściwy do spraw zdrowia
uznał kwalifikacje tej osoby do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty
w wyniku postępowania określonego w odrębnych przepisach o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej,
z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 uprawnienie do wyboru stażu
adaptacyjnego albo testu umiejętności w rozumieniu przepisów o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej
może zostać wyłączone.

Art. 5d. (uchylony).

Art. 5e. (uchylony).

Art. 5f. Lekarzowi, który został skierowany do odbycia stażu adaptacyjnego
albo przystąpienia do testu umiejętności, o których mowa w art. 5c ust. 2, okręgowa
rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu na czas określony niezbędny do
odbycia tego stażu albo przystąpienia do tego testu.

Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty art. 5

DODAJ