Art. 5. 1. Za osobę polskiego pochodzenia, w rozumieniu niniejszej ustawy,
uznaje się osobę deklarującą narodowość polską i spełniającą łącznie następujące warunki:
1) co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było
narodowości polskiej;
2) wykaże ona swój związek z polskością.
2. (uchylony)
3. Warunek określony w ust. 1 pkt 1 uważa się za spełniony, jeżeli co najmniej
jedno z rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków wnioskodawcy potwierdziło
swoją przynależność do Narodu Polskiego przez, w szczególności, pielęgnowanie
polskich tradycji i zwyczajów.
4. Decyzję w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia wydaje konsul na
podstawie wniosku osoby ubiegającej się o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji
albo ubiegającej się o uznanie za repatrianta.
4a. (uchylony)
5. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania
administracyjnego w sprawach o stwierdzenie polskiego pochodzenia jest minister
właściwy do spraw wewnętrznych.

Ustawa o repatriacji art. 5

DODAJ